Der Tag der nie kommt

by Oliver Reps, Ulrich Faure (Translator)

»Der Tag, der nie kommt« ist die Geschichte des 17jährigen filmbegeisterten Elias, der über sein Leben und die Ereignisse nachdenkt, die ihn in die Situation gebracht haben, in der er sich befindet. Über den letzten Sommer, seine Freundin Polly, die wie ein Engel vom Himmel fiel, über seine sehr besondere Schwester Evi. Und über die Dämonen in seinem Kopf. Es ist eine Geschichte, die immer wieder auf eine falsche Fährte führt.
Man will’s nicht glauben, dass das ein Erstling ist, so ausgebufft-souverän erzählt Reps. Ziemlich leise, was sehr stark im Kontrast mit der die Leser überrumpelnden Story steht. Du spürst von Anfang an, daß da irgendwas »im Busche« ist. Im Verlauf seines Romans legt Reps Fallsticke aus. Jetzt passiert’s, denkst du. Aber denkste, irgendwas kommt immer anders. Und wenn du glaubst: Nun kann nix mehr passieren – dann knallt es. Hammerhart.

Ausgezeichnet als BESTES JUGENDBUCH DES JAHRES in den Niederlanden!

„Die Geschichte hält einen fest im Griff und führt uns bis zum atemberaubenden Ende, wonach man als Leser fassungslos bleibt.« (Jury Bestes Jugendbuch)

Genres: Young Adult

208 pages, Hardcover

First published April 1, 2018

About the author

Reps won met zijn debuut, De dag die nooit komt, onmiddellijk de prijs ‘Beste Boek voor Jongeren’, die ook gewonnen werd door onder andere Jaap Robben, Jowi Schmitz, Henk van Straten en Simone Atangana Bekono. Het boek werd ook in het Duits vertaald.

Reviews

[Roos · Rating 5 out of 5]

Jezus Christus.

[Irene · Rating 4 out of 5]

In een lange slapeloze nacht overdenkt de zeventienjarige filmfanaat Elias de gebeurtenissen die hem in de situatie hebben gebracht waarin hij zich nu bevindt.
Hij vertelt over de zomer, ongeveer driekwart jaar geleden. Over vriendin Polly, die als een engel uit de lucht kwam vallen. Over zijn zusje Evi en over de demonen in zijn hoofd.

Ik was nog maar net begonnen in het boek en het voelde al alsof Elias echt aan mij zijn verhaal vertelde. Het was alsof ik in een koude nacht tegenover hem in de vensterbank zat en luisterde naar zijn verhaal. Van begin af aan is duidelijk dat het gezin in een benarde situatie terecht is gekomen en al veel heeft moeten doorstaan. Hij overdenkt de situatie en haalt hierbij verschillende films aan die hij vergelijkt met bepaalde gebeurtenissen. Voor mij als niet-filmfanaat niet heel herkenbaar, maar niet storend.

Reps snijdt herkenbare en zware onderwerpen aan zonder heel erg zwaar over te komen. Dit komt ongetwijfeld door de fijne en beeldende schrijfstijl die hij hanteert. Daarbij zijn personages tot in de puntjes uitgewerkt.
Mede door de fijne schrijfstijl spreekt Reps jongeren aan, maar zeker ook door de originele insteek. Het voelt alsof dit boek in één keer geschreven is, maar na het lezen van dit boek bleef ik erover nadenken en besefte ik mij pas hoe ingenieus Reps te werk is gegaan. De openingsscène legt de lat voor de rest van het verhaal hoog, maar doordat je wordt meegesleept in het verhaal denk je amper na over het vervolg.

Dit krachtige verhaal zet je voortdurend op het verkeerde been, toewerkend naar een ontknoping. Je voelt een bepaalde spanning, maar als je al nadenkt over het naderende einde, valt er amper te raden waar naartoe gewerkt wordt. Ik pikte wel signalen op die belangrijk waren, maar door alles wat Elias vertelde, vergat ik dat compleet. Tot het moment daar was en het als een bom insloeg.
Een einde wat je met ongeloof leest. En nog een keer om het zeker te weten. En dan nog een keer om te kijken of je het wel echt goed las.

Een einde waardoor ik even van slag was en even moest oriënteren waar ik ook alweer was. Dat bleek gewoon in de mensenmenigte op een zeer koud station te zijn. Het bewijs dat het verhaal mij echt meenam, de wereld van Elias in.

Eindconclusie: een zeer terechte winnaar van het Beste boek voor jongeren.

[Marcia · Rating 3 out of 5]

Vandaag las ik in de trein De dag die nooit komt, een prima boek voor en retourtje Gent-Brussel. Het hele verhaal speelt zich af gedurende één nacht, door middel van flashbacks leer je het hoofdpersonage Elias en zijn levensverhaal kennen. Stukje bij beetje ontrafel je de situatie. Elias is een filmfanaat, wat je merkt door de vele verwijzingen naar films in het verhaal. Dit maakt het boek erg herkenbaar. Sowieso leest het verhaal erg vlot, ondanks het feit dat het hoofdpersonage en zijn familie toch heel wat verdriet hebben meegemaakt. Ik vind het zeer knap dat Oliver Reps dergelijke thematieken weet aan te snijden, zonder dat het boek compleet zwaarmoedig aanvoelt. Desalniettemin is het enorm pijnlijk wat één gezin allemaal kan overkomen. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik het einde al van ver zag aankomen en dat ik dus niet verrast was door de ontknoping.
Mijn complete recensie lees je op Boekvinder.be.

[Bart Van Der Zwaard · Rating 4 out of 5]

Intens boek voor jongeren, over jezelf dingen kwalijk nemen die je jezelf niet kwalijk mag nemen en hoe dingen lopen in het leven.

[Tommy Verhaegen · Rating 4 out of 5]

Een boek met een serieuze, ietwat melancholische ondertoon dat best vlot leest. Het verhaal wordt verteld vanuit het standpunt van een puber (met rugzakje) die het leven op zijn manier wel fijn vind. Hij heeft leuke ouders, een jongere zus met geamputeerd been (als gevolg van een tumor) waar hij veel van houdt en zelfs een vriendinnetje dat zowel bij zijn ouders als zijn zusje in de smaak valt. Met de twee meisjes heeft hij een geheim plekje gevonden bij een water en een stel ineengegroeide bomen waar ze gelukkig en vrij kunnen zijn. Van bij het begin wordt duidelijk gesteld dat er dramatische ontwikkelingen
volgen, dat komt ook telkens weer naar voren in de loop van het verhaal dat als een soort lange flasback wordt verteld. Toch dacht ik dat de amputatie van het been en het verplicht bezoeken van een psychiater dat wel verklaarde en dat de rest een soort happy end zou hebben. Maar op het einde gaat het snel (bergaf) en heeft de schrijver nog enkele verrassingen in petto.

Het onderwerp is niet zo makkelijk voor wie meestal fantasy en thrillers leest, dit boek heeft veel meer diepgang en concentreert zich op de diepmenselijke en psyschologische aspecken van het leven. De aktie, en die is er in ruime mate, is niet de hoofdzaak. Voor mij is het geen boek om in 1 keer uit te lezen, je moet de tijd nemen om het weg te leggen en na te denken over het gelezene. Verder lezen was nooit een probleem door de luchtige, en met terugzicht cynische, toon die de verteller gebruikt.

De plot zit chronologisch stevig en logisch in mekaar. De drie hoofdpersonages worden goed in de verf gezet en als lezer leef je mee met de onafwendbare gebeurtenissen. Hoewel dit absoluut geen thriller is, sleept het verhaal je toch volledig mee en wil je steeds verder lezen in de hoop dat alles toch nog goed komt.

Oliver Reps heeft een prettig lezende schrijfstijl en hij brengt een diepmenselijk drama op een haast alledaags maaar zeer originele manier. Hoewel het onderwerp me niet echt ligt, was het toch een rijke ervaring. Ik hoop nog boeken van hem te lezen, zeker als het iets luchtiger kan.

[Joanne van der Vlies · Rating 4 out of 5]

Gonna put this here because the book doesn't:
TRIGGER WARNING: DEATH AND SUICIDE
•
•
This book is super intense and not at all what I expected. When you read this, be sure to talk about it to someone, if it upsets you.
•
It follows the story of Elias, a boy who overthinks his life and the previous summer in a sleepless night. His sister has a physical disability, and he takes care of her most of the time. His sister adores his girlfriend, so when an unexpected accident happens, I guess one thing led to another....

[Nicole · Rating 3 out of 5]

Read October 2019
Gemengde gevoelens.
Het las vlot, bevatte mooie stukken en wist mijn aandacht tot het einde te behouden. Toch ben ik niet helemaal overtuigd.
Door de dingen die Elias heeft gedaan kan ik geen sympathie voor hem opbrengen. Op zich niet erg, een boek kan ook goed zijn juist met onsympathieke personages, maar helaas werkte het bij dit verhaal niet voor mij. Het haalde de stukken die ik wel mooi vond omlaag en ook het einde kwam niet meer als een verassing.

[Sibrich van Baalen · Rating 3 out of 5]

Je denkt te weten hoe het verhaal zal gaan, maar dan komt er toch een plottwist. Dra-ma-tisch einde, kan niet anders zeggen. Prima boek voor m'n havoklantjes; hoop dat ze moeten huilen op 't end.

[Gido · Rating 5 out of 5]

nog nooit zo hard gehuild bij een boek

[Lina · Rating 4 out of 5]

So traurig aber so schön geschrieben.

[Karla De Greeve · Rating 4 out of 5]

Tussen droom en werkelijkheid

'Stel dat je de rest van je leven zou kunnen dromen en stel dat je leven er dan een stuk fijner op zou worden, zou je dat dan doen?'

De dag die nooit komt is het debuut van de Nederlandse auteur Oliver Reps. Hij prijkt met deze roman op de longlist van de Hebban Debuutprijs 2019.

De redelijk dunne roman ( 177 pagina’s) ziet er een beetje uit als een dagboek en dat is geen toeval. Aan het woord is de zeventienjarige Elias. Zijn zusje Evi en zijn vriendinnetje Polly spelen een belangrijke rol in zijn leven. Verder kan hij aan zijn psychiater Henry de dingen kwijt die niemand anders mag weten of zou begrijpen. Anderen, zoals zijn ouders of zijn opa spelen slechts een figurantenrol in zijn universum. Levenslessen haalt hij voornamelijk uit films, muziek, literatuur, een Japans computerspel en wetenschappelijke artikelen, waaruit hij gretig citeert en die hem helpen de grip op zichzelf en zijn omgeving vast te houden. Maar eens bereik je het “breaking point”, is verder doorgaan dan nog een optie?

Het relaas lijkt op een woordenstroom uit de losse pols, maar als je het boek een tweede keer leest valt pas op hoe ingenieus de auteur deze vertelling heeft geconstrueerd. Met een verbluffend sterke openingsscène legt hij de lat torenhoog. Je duizelt weg in een onheilspellend, sprookjesachtig decor met een droefgeestige soundtrack. Een onafwendbare dreiging zit je op de hielen. Je voelt het gewoon dat er hier iets serieus mis is - in deze slapeloze, doorwaakte nacht die voorafgaat aan de dag die nooit komt.

Gestoord, wreed, verknipt, etherisch, gothic... met een hoog David Lynch meets Quentin Tarantino gehalte.

Een geheime kreek waar elfjes en waternimfen thuis zijn, oefent een hypnotische aantrekkingskracht uit op de verteller en zijn twee muzen. Welke nachtmerries roepen zij hierdoor op zich af?

'Ik wou dat ik de kreek nooit gevonden had, en misschien had de kreek ook nooit gevonden willen worden, want hij ligt diep verscholen in het bos dat niet ver van ons huis begint. Er loopt geen pad naartoe en het water is omringd door metershoge rododendrons die er als een muur omheen staan, en van buiten die muur kan je het water zo goed als niet zien.'

De mysterieuze atmosfeer bedwelmt, je zweeft ergens tussen droom en werkelijkheid, in een feeërieke nachtmerrie en dan ontwaak je langzaam en de magie is verdwenen.

Het probleem met deze roman is dat het laatste gedeelte er teveel aan is, de spankracht valt ineens weg, de stijl verzandt in een te hoog “en toen... en toen...” gehalte. Alsof de auteur nog maximum 50 velletjes op overschot had, waarin hij stof voor minstens 100 pagina`s heeft willen stoppen. De vertelling mist vanaf hier diepgang, de aan elkaar geregen noodlottige wendingen deden me daardoor niets meer, werkten zelfs afstompend. De fut is eruit tot aan die mokerslag op de laatste bladzijde, die je wel voelt naderen, maar die toch evengoed als een koude douche aankomt.

De dag die nooit komt is een verdienstelijke debuutroman die zowel te dik als te dun is. Het had dus beter gekund. Tegelijk heeft Oliver Reps laten zien dat we van hem nog veel moois mogen verwachten want op zijn best maakt hij een stevige indruk en kon ik niet anders dan denken: wil de Nederlandse Johan Harstadt nu opstaan?

'Ze zeggen dat een enkele vleugelslag van een vlinder aan de andere kant van de wereld bij ons een orkaan kan veroorzaken. Er zijn tig miljarden vlinders op deze aarde, één vleugelslag meer of minder en alles was anders geweest. Misschien.'

[Anna · Rating 3 out of 5]

In één dag uitgelezen.
Een aardig ya verhaal over vriendschap en over een zusje dat ernstig ziek is.
Een boekje dat je uitnodigd om het te lezen. Met een verrassend einde dat je niet ziet aankomen.

[André · Rating 4 out of 5]

De dag die nooit komt
Auteur(s) boek : Oliver Reps
ISBN : 9789463360388
Datum : 06/07/2018
Genres : Liefde;Mood: Tragisch;Levensverhalen
Citaat : Ergenshad ik ooit gelezen dat ze hadden onderzocht hoe oud iemand moet zijn om de teksten van mainstream pop-songs te snappen. En nadat ze er duizenden hadden ge-analyseerd bleek die leeftijd elk jaar een beetje te dalen, de conclusie was dat teksten steeds simpeler worden, en dat we op dit moment op het niveau vaneen zes- of zevenjarige zijn aanbeland. En misschien is dat de reden waarom Elliott het nooit goed heeft gedaan in de hitparades, zijn liedjes zijn domweg niet eenvoudig genoeg.
Review : Oliver Reps is mede-eigenaar en oprichter van kinderboekhandel Casperle in Amsterdam. 'De dag die nooit komt' is zijn debuut. Het verhaal is het relaas van de zeventienjarige filmfanaat Elias, die in één lange slapeloze nacht de gebeurtenissen overdenkt die hem in zijn huidige situatie hebben gebracht die niet erg rooskleurig is. Rokend, luisterend naar muziek en af en toe kijkend naar zijn slapende zusje, haalt hij herinneringen op aan de mooie zomer die hij negen maanden geleden met zijn vriendin Polly beleefde. Door middel van flashbacks keren we heel langzaam terug naar Elias’ jeugd, getekend door vlagen van woede en agressie waarvoor hij op jonge leeftijd al een psycholoog bezoekt, die hem op het hart drukt het leven niet als een film te beschouwen. In zijn woedeaanvallen verstopt hij onder meer vishaakjes in de lunch van zijn klasgenoten en glas in de zandbak van de allerkleinsten. Ondanks dit wel bizar gedrag is toch duidelijk dat Elias in wezen een goede inborst heeft, maar gekweld wordt door het leed in de wereld, en dan specifiek dat van zijn dierbare zusje Evi, die alles voor hem betekent. Op haar leeftijd heeft ze wegens een slechte gezondheid al een hele lijdensweg afgelegd. De manier waarop ze ondanks haar lichamelijke beperking toch vecht voor een normaal leven en de levenslust die ze daarbij uitstraalt is opmerkelijk. Hij vertelt over de zomer waarin alles veranderde, zo’n driekwart jaar geleden. Over zijn vriendin Polly, die als een engel uit de lucht is komen vallen en voor hem en zijn zusje Evi zo lief was. Evi idealiseerde Polly zoals alleen jongere meisjes dat kunnen, en laat haar geen moment meer los. Elias en Evi maken Polly deelgenoot van de geheime plek bij het kreekje dat ze op een van hun wandelingen ontdekten. Ze brengen er lange middagen door, waar ze vanop de overhangende tak van een boom de kreek in duiken. De hele zomer lijkt een droom, tot dat ene moment. Wanneer Elias Polly ontmoet, verandert alles. Ze wordt al snel het zonnetje in zijn leven, en vooral ook in dat van Evi. Zij idealiseert Polly zoals alleen jongere meisjes dat kunnen, en laat haar geen moment meer los. Elias en Evi maken Polly deelgenoot van de geheime plek bij het kreekje dat ze op een van hun wandelingen ontdekten. Ze brengen er lange middagen door, waar ze vanop de overhangende tak van een boom de kreek in duiken. De hele zomer lijkt een droom, tot dat ene moment. Wat Oliver Reps in 'De dag die nooit komt' heel sterk onderlijnt is het feit dat het leven in één seconde totaal kan veranderen en daarmee een serie van gebeurtenissen in gang kan zetten. De auteur slaagt erin om de lezer helemaal te overrompelen en met het onthutsende einde een mokerslag toe te dienen.

[Sandra Vdplaats · Rating 5 out of 5]

De dag die nooit komt

‘A midsummer madness ‘ (Twelfth Night, III, iv. 61).

Het kan verkeren in het leven. Daar weten Elias en Evi inmiddels alles van. Elias vindt dat je niets hoeft te vrezen in het leven, behalve pech, want niemand verdient het om aan de verkeerde kant van de evolutie te staan; mensen hebben namelijk een aangeboren walging van afwijkende mensen: isoleren ze, sluiten ze buiten, opdat ze hun genen niet door kunnen geven.
Dit gegeven is min of meer de basis van deze hypnotiserende, en dromerige debuutroman van Oliver Reps.
In de ‘bovenwereld’ ontmoeten we Evi en Elias, broer en zus, en Polly, het vriendinnetje van Elias.

Elias is een beetje een loner, die niet zo goed met veranderingen kan omgaan, - een begaafd observant overigens – én filmfanaat, die graag zijn tijd doorbrengt op zijn kamer, omringd door gitaarmuziek en zijn favoriete bands en computer games. Zijn zusje Evi gaat door het leven als een artistieke en gevoelige Gothic.

In hun jonge leventje hebben ze beiden al het nodige verdriet gekend; Evi heeft een beenprothese, en verloor haar been toen de kanker voor de tweede keer toesloeg, leeftijdsgenootjes van Elias hebben door een ongeluk of simpel door domme pech al jong het leven gelaten. Zo worden beiden reeds op jonge leeftijd reeds met rouw en verdriet geconfronteerd.

Elias is in therapie bij een psychiater, om zijn emotionele problemen te verwerken. Als hij een vriendinnetje krijgt, lijkt het geluk het eindelijk van de pech te winnen, en maakt het plaats voor de mooie dingen in het leven: vriendschap, verbondenheid, en liefde.

De ware schoonheid van deze debuutroman ligt tussen de regels verscholen, en het is aan de lezer om hier betekenis aan te geven, want onder de oorspronkelijke tekstregels ligt een andere wereld verscholen, die je slechts kunt zien als je de tagline van The Matrix volgt: ‘free your mind.’

Zo iedere medaille twee zijden kent, zo ook deze roman, waarbij het ene een tegengestelde andere kent, een yin en een yang, een dromen en ontwaken, een realiteit versus een droomwereld.

De roman speelt in een warme meimaand, net voor Midzomer, de langste dag van het jaar. Midzomer is een keerpunt in de natuur, waarbij mensen, veelal met oeroude magische rituelen Moeder Aarde bedanken voor haar offer. Het is de keten van rijping, verval, dood en wedergeboorte. Het is tegelijkertijd een bezinning op het feit dat de dagen niet verder lengen en de omslag naar de winter hier al wordt opgetekend.

De titel doet al een boekje open over een mogelijk thema van dit werkelijk prachtig debuut, want is het nu de kortste dag, of juist de langste dag die nooit komen meer komen zal voor (één van) de protagonisten?

Lees dit hypnotiserend debuut, en laat u hand aan hand meenemen naar de feeërieke en mysterieuze wereld die diep verscholen ligt in het bos, en verwonder. Het leven is maar kort, en kan in een oogwenk voorgoed veranderd zijn. Maar lees vooral over de liefde in dit boek, het is de liefde die wreed doch immer vergevingsgezind is.
Mooi en integer, met een verhaal in een verhaal, is dit een debuut dat van mij ***** 5 sterren krijgt.

Gelezen voor de Hebban Debuutprijs 2019

[Frank Lang · Rating 5 out of 5]

Das Romandebüt von Oliver Reps “Der Tag, der nie kommt” hat 2019 den niederländischen Jugendbuchpreis gewonnen und hat nun den Weg nach Deutschland gefunden. Und weil dies ein Jugendbuch ist, schicke ich vorab eine Triggerwarnung, denn das Buch befasst sich unter anderem mit Schicksalsschlägen, Tod und Trauerbewältigung, worauf der Leser und die Leserinnen auf Anhieb nicht kommen würde, da der Klappentext sehr spartanisch ist. Aber es ist nicht nur die Thematik als solches, sondern der Autor schafft es, den Leser wahrhaftig zu berühren.

Es geht um den 17jährigen Elias, der ein wenig aus seinem Leben plaudert, in dem er sich in jüngeren Jahren einige recht unsinnige Aktionen geleistet hat und grundsätzlich auffällig war. Aber schon die ersten Zeilen legen nahe, dass irgendetwas anderes passiert sein muss, denn mit vagen Nebensätzen deutet der Ich-Erzähler immer wieder an, das etwas passiert sein muss. Und der Autor spannt den Leser arg auf die Folter, bis er endlich zur Auflösung kommt.

Das Buch ist ein Entwicklungsroman, der zu Beginn viele Fragen aufwirft und den Ich-Erzähler in einem unsympathischen Licht dastehen lässt. Das erreicht der Autor mit seiner sehr ansprechenden Sprache, die für jüngere Leser einfach genug ist, dabei aber immer noch einen gewissen Anspruch erhebt. Der Wechsel zwischen Dialogen und Gedankengängen ist ebenso gut gewählt wie die Sprünge innerhalb der Handlung, so dass der Leser nach und nach auf das aufwühlende Finale zusteuert. Die Dummheiten der Hauptfigur wird so mancher jugendliche Leser vielleicht ebenso nachvollziehen können (im Gegensatz zu so manchem Erwachsenen) wie auch die Veränderung, die mit ihm passieren, als ein Mädchen sein Leben beeinflusst.

Fazit

Dieses Debüt ist ein sehr aufwühlender Roman, der ein jugendliches Publikum anspricht (egal welchen Geschlechts) und der zahlreiche Fragen aufwirft, ohne alle zu beantworten. Der Roman endet nicht offen, sondern er überlässt einfach nur manche Antworten dem Leser. Ich finde dies vom Autor gut gewählt. Wie er es auch geschafft hat, die Charaktere mit ihren Schicksalsschlägen dem Leser emotional näher zu bringen. In meinen Augen ist der Roman zurecht ausgezeichnet worden und ich kann ihn jüngeren Lesern und Leserinnen empfehlen (vorbehaltlich dem Trigger).

[Kareltje · Rating 4 out of 5]

Prachtig debuut,
De dag die nooit komt is geniaal opgebouwd. Het beslaat de nacht waarin Elias afgewisseld met linken naar films en muziek overdenkt wat er gebeurd is. Hij denkt aan de geboorte van zijn zusje Evi, de ontstane vriendschap met hun vriendinnetje Polly, de ziekte van Evi en verlies. Elias heeft een verscholen kreek gevonden en het wordt hun geheime plek, een prachtige plek bijna paradijselijk met een Siamese eik waar vandaan je het water in kunt springen. Hoe symbolisch, ook als je kijkt naar de cover waar deze boom als het ware twee persoontjes lijkt te verzwelgen. Met flashbacks kom je als lezer stap voor stap te weten wat maakt dat Elias op deze manier deze nacht denkt en waakt. Het einde, hoe schrijnend ook, past hier bij en laat een leegte achter waar je als lezer bij blijft hangen. Hiermee is Elias veel te vroeg in de nacht van zijn leven geraakt. Ik herken de thema’s verbondenheid, omgaan met verlies en coming-of-age. Een schrijnende maar tegelijkertijd prachtig beschreven nacht, vol symboliek. De link naar de Matrix in het begin en het feit dat het de nacht bestrijkt maakt wel dat je je kunt afvragen wat werkelijkheid is. Leeft Elias, droomt hij zijn leven of droomt hij zijn ultieme daad en gaat hij daarna leven?

[Lisa Vrins · Rating 5 out of 5]

Beste boek dat ik ooit heb gelezen denk ik. Het is kort maar toch gebeurt er zo veel. Je leert de personages kennen en het lijkt alsof je ze echt gekend hebt zodra je het boek hebt uitgelezen. Vanaf het moment dat Polly in Evi haar armen lag heb ik aan een stuk door gehuild. Zo verschrikkelijk maar toch zo mooi geschreven. Het was een einde dat ik totaal niet aan zag komen. Ik weet ook niet wat ik dat had verwacht. Het was eigenlijk gewoon het leven zoals het was en als dat het hele boek was geweest had ik het ook al geweldig gevonden. Ze waren zo jong en ja, het was gewoon een geweldig boek. 5 sterren. Als ik kon zou ik er meer geven. Alleen nog een vraagje. Bijna bij het einde wanneer Elias Evi's dagboeken leest staat er: "Evi schrijft dat ze Polly wil vasthouden ....... het is een lange droevige liefdesverklaring." Vond Evi Polly leuk? Op een romantische manier?

[Faidah · Rating 4 out of 5]

De eerste keer dat ik De dag die nooit komt las, was voor school, en eerlijk gezegd las ik het maar half. Ik had toen niet echt door wat er allemaal onder de oppervlakte speelde. Een paar jaar later besloot ik het boek opnieuw te lezen, en pas toen besefte ik hoeveel lagen en voorbodes er in het verhaal verborgen zaten.

Toen ik het deze keer echt goed las, vond ik het een geweldig boek. Het leest vlot en gemakkelijk, maar heeft tegelijkertijd veel diepgang en emotie. Ik merkte steeds kleine details op die vooruitwezen naar wat er later zou gebeuren, waardoor het einde nog meer binnenkwam.

Het einde was erg verdrietig. Ik blijf er maar aan denken hoe anders het had kunnen lopen voor de personages.

[Deborah · Rating 3 out of 5]

Ik moet nog even denken wat ik van dit boek vind. Ik was nogal beduusd door het einde. Ik vraag me af of het niet over the top was, of dat het niet anders kon.
De vele verwijzingen baar muziek en film zijn wat mij betreft alleen fijn als je ook alle films en muziek kent (of wilt leren kennen). Ik kende vrij weinig van de verwijzingen.
Het boek heeft de prijs voor Beste boek voor jongeren 2019 gewonnen. Ik heb het juryrapport niet gezien, maar ben benieuwd wat zij van het einde van het boek vonden. Van mij zou het de prijs niet krijgen.

[Sofie (sofiesreadingworld) · Rating 4 out of 5]

Dit verhaal heeft me naar de keel gegrepen, of alleszins mij naar mijn eigen keel doen grijpen. Een onwaarschijnlijk mooi, maar zwaar verhaal.
Elias' leven staat niet aan zijn zijde. Vlak voor de dag die nooit komt, somt hij zijn relaas op. Van de minder goede dagen, de zware dagen, de openbaringen, de mooiste zomer van zijn leven, tot...
Evi, Elias en Polly vormen een soort Drievuldigheid. Ze steunen en versterken elkaar op zo'n manier dat een leven zonder elkaar gewoon onmogelijk is.

Ik geef dit boek 4 sterren omdat ik de vele verwijzingen naar films, actua en andere media zelf nog niet zou snappen als ik het zou lezen rond de aanbevolen leeftijd (vanaf 15 jaar, of het ligt aan mijn achterlijkheid, kan ook natuurlijk).
Van het eerste hoofdstuk tot het laatste was ik continue op zoek naar de oorzaak van Evi's afgetakelde staat en van Elias' cynisme. Het was een grote motivatie om te blijven verder lezen, maar de andere gebeurtenissen en de schrijfstijl waarbij je beetje bij beetje meer te weten komt, werken ook als een trein op het leesritme. Kortom perfect doenbaar in 1 enkele leessessie. Als gevoeligere lezer breng je best je zakdoek mee.

TW: Geweld, cynisme, ziekte (kanker), ongeluk, zelfmoord

[Jorien de Boer]

Ik vind het moeilijk om dit boek te beoordelen. Het duurde voor mij echt even voordat ik in het verhaal zat. Toen ik er de tijd voor nam, werd ik wel meegenomen in het verhaal en bleef ik doorlezen. Het einde zag ik ergens al aankomen, gezien de voorgaande gebeurtenissen, en toch is het echt een klap. Ik vraag me af of het zo had moeten aflopen.

[IzzyAghost · Rating 3 out of 5]

Mijn reactie na het lezen van de laatste paar pagina’s is “oh”
Dit boek leest ontzettend snel weg. Binnen een dag heb ik het gelezen en het zit spannend in elkaar.
Maar die laatste pagina’s… die doen wel een beetje pijn.
Een emotioneel verhaal met veel liefde, geluk maar vooral heel veel pijn.

Eigenlijk 3.4 / 5

[Daniëlle Van · Rating 2 out of 5]

Prachtig geschreven, maar de overkill aan dramatische gebeurtenissen had op mij een afstompend effect. In het begin was ik geroerd door het gegeven van een broer die lijdt onder het lijden van zijn zusje, maar toen er daarna nog veel erger leed volgde was dat wat mij betreft too much.

[Sterre · Rating 5 out of 5]

Ik moet hier even van bijkomen. Ben de komende dagen (misschien wel weken) onder m’n dekbed te vinden. Maar gelieve me niet op te komen zoeken. Ik ben momenteel door alle stadia van rouw aan het gaan.

[Katrien · Rating 1 out of 5]

niet uitgelezen. Veel te donker, en ik heb geen idee waarom de personages doen wat ze doen, en waarom dan wel.

[Leonie Bouwman · Rating 5 out of 5]

🌠🌠🌠🌠🌠 Vijf vallende sterren voor deze aangrijpende roman. Kwam precies op tijd voor mij.

🤫Psssst, ik durf het bijna niet te zeggen, maar dit zou wel eens de nieuwe Catcher in the Rye kunnen zijn.

[Sarah Verhasselt · Rating 3 out of 5]

Mooi boek, vlot en slim geschreven. Maar het einde is zo zwart en abrupt, moest er even van bekomen.

[Geert van Rooijen · Rating 3 out of 5]

Vlot geschreven, maar daarom niet minder beklemmend. Hoe een jongen opzoek is, vindt en weer verliest.

[Julia · Rating 4 out of 5]

Um wat?

[Kathelijn · Rating 5 out of 5]

Loved every word. Absolutely destroyed me