Drømmen om Østerland

by Sophie Elkan, Anne Marie Bjerg (Translator)

Den unge svenske kvinde Stina Brenner møder under et ophold på Nääs Slot og Seminarium en ung egyptisk skolelærer, Saïd ben Ali, der er sendt til Europa for at tilegne sig europæisk tankegang og skik, som han skal bringe til Egypten. Øjeblikkeligt opstår en særlig forbindelse mellem de to. Men Stina Brenner må helt til Cairo for at finde ud af, om relationen hører til i drømmenes Østerland eller i virkeligheden. Drømmen om Østerland er en betagende roman om kulturmøder, fordomme og drømme om reformer og frigørelse. Egyptens frigørelse og kvindens. Sophie Elkan (f. Solomon, 1853-1921) var svensk oversætter og forfatter. I nyere tid har hun stået i skyggen af sin veninde og rejsefælle Selma Lagerlöf, skønt Elkan omkring år 1900 var en skattet og succesfuld forfatter. Elkan og Lagerlöf rejste i 1899-1900 sammen til bl.a. Egypten og Palæstina, hvorefter Drømmen om Østerland udkom i 1901. Sophie Elkan var niece til ejeren af ejendommen Nääs, hvor første del af romanen udspiller sig, og tilbragte der sammen med Lagerlöf 22 somre (Nääs beskrives tillige indgående i Nils Holgerssons forunderlige rejse gennem Sverige, kap. 52).

153 pages, Paperback

First published January 1, 1901

About the author

Sophie Elkan, född Salomon 3 januari 1853 i Göteborg, död där 5 april 1921, var en svensk författare och översättare. Elkan är i våra dagar mest bekant som Selma Lagerlöfs väninna. Men kring sekelskiftet 1900 var hon en framgångsrik och populär författare, känd främst för sina historiska romaner. Hon debuterade, under pseudonymen Rust Roest, med novellsamlingen Dur och moll, 1889.

Reviews

[Asaria · Rating 2 out of 5]

Kraj: Szwecja

Nic nowego.

Biorąc pod uwagę, jak postrzegano wówczas mieszkańców Bliskiego Wschodu, jak niechętnie patrzono na małżeństwa mieszane, nie mogło być innego zakończenia. Różnice kulturowe i religijne miedzy bohaterką a Egipcjaninem Saidem okazały się zbyt duże by związek przetrwał.

Zresztą czego się spodziewała? Że będzie wiecznie na nią czekał? Skoro facet dostał kategorycznego harbuza od niej, to się ożenił wedle woli rodziny. Mogła rozegrać jego oświadczyny inaczej, zamiast wypalić definitywne „nie wyjdę za pana, nie kocham pana”. Po czymś takim chyba każdy skreśliłby ją.

Inna rzecz, wydaje mi sie, że w drugiej części bardziej pokochała swoje wyobrażenie o Saidzie niż rzeczywistego człowieka. Jeśli pokochała…

Jestem zawiedziona.