Jump to ratings and reviews
Rate this book

Ustedes brillan en lo oscuro

Rate this book
Los cuentos de Liliana Colanzi exploran diversas formas de narrar el tiempo, como el viaje geológico en una cueva, la búsqueda de las raíces históricas de la explotación del caucho en las ruinas de un pueblo amazónico, o la temporalidad dislocada de una colonia religiosa en la que sus personajes ansían deshacerse de las prohibiciones que los encallan en el pasado. En este libro la radiación es un agente invisible que afecta a los jóvenes que viven cerca de una central nuclear andina y a los recolectores de chatarra de una ciudad brasileña. Ustedes brillan en lo oscuro, libro galardonado con el Premio Ribera del Duero, crea espacios abigarrados y enigmáticos con una escritura inquietante y sensorial. El jurado, del que formaron parte los escritores Marta Sanz, Cristian Crusat y presidido por Rosa Montero, resaltó una obra de gran originalidad y potencia expresiva, que construye mundos extraños aunando las claves de ciencia ficción y realismo para llevar a cabo una crítica que nos sitúa ante el desconsuelo e inquietud de la vida

120 pages, Paperback

First published May 11, 2022

125 people are currently reading
3378 people want to read

About the author

Liliana Colanzi

34 books222 followers
Co-editor of the non-fiction anthology Conductas Erráticas (2009). Author of the book of short-stories Vacaciones Permanentes (2010). Her short-stories have been published in Spanish and Latin American magazines such as Etiqueta Negra, el perro, Otro Cielo, Big Sur, and Los Noveles. She writes for the Chilean magazine The Clinic.

Liliana Colanzi (Santa Cruz, 1981). Escritora y periodista. Estudiante del doctorado de literatura comparada en Cornell, Estados Unidos. Sus cuentos han aparecido en revistas iberoamericanas como Etiqueta Negra, el perro, FronteraD, Otro Cielo, Los Noveles y Big Sur. Coeditó la antología de no-ficción Conductas erráticas (Alfaguara 2009). Es autora del libro de cuentos Vacaciones permanentes (El Cuervo 2010).

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
340 (16%)
4 stars
878 (42%)
3 stars
670 (32%)
2 stars
143 (6%)
1 star
35 (1%)
Displaying 1 - 30 of 420 reviews
Profile Image for Alejandra Arévalo.
Author 4 books1,888 followers
September 2, 2022
Neta neta neta: me fascinaaaaa esta mujer. Me recuerda mucho a un meme que dice “es horrible, me encanta” en este caso sería “es rarísimo: ME ENCANTA”

Creo que la imaginación de Colanzi es algo que envidio mucho, me gustaría vivir en su cabeza (en sus historias no porque -con mucha atención- son bien tristes) pero a la vez cada palabra, cada creación de personaje, cada momento cúspide de cada cuento es una maravilla.
Profile Image for Enrique.
604 reviews393 followers
June 20, 2022
Sorprendido por esta selección de cuentos tan cuidada que presenta Liliana Colanzi en este librito.
Lo más difícil de estos libros de cuentos creo que es lograr la uniformidad de las distintas narraciones para sacar un libro compacto y que no cojee, y creo que aquí se consigue. En general se trata una colección de cuentos buenos, luego ya podemos entrar en preferencias y gustos en mayor detalle: el primero "La cueva" y el último que da título al libro "Uds brillan en lo oscuro" me parecieron fabulosos. Hay otros 3 buenos, y Los ojos más verdes, malillo, me recordaba sospechosamente en el título y desarrollo de fondo a Ojos azules de T. Morrison...mm.
Muy interesante la originalidad de la autora, la búsqueda de nuevas formas de contar y la qué me pareció preocupación por cuestiones tales como la radiación y desastres derivados de accidentes nucleares (Chernobil, Fukushima, etc, la oí decir en una entrevista y ahora confirmo con su texto), medio ambiente, futuro próximo preocupante o moralidad trasnochada (El camino angosto).
Quiero también resaltar la edición cuidada que ofrece esta pequeña editorial Páginas de espuma, gran tamaño, buen papel, una preciosidad de libro que un bibliófilo ya valora con independencia del contenido de dentro.
Seguiré a Colanzi.
Profile Image for Mariana.
422 reviews1,914 followers
August 14, 2022
Es complicado encontrar un libro de cuentos en el cual la calidad se mantenga a lo largo de todos los textos. "Ustedes Brillan en lo oscuro" cuenta apenas con seis relatos pero la brevedad del libro se compensa con la calidad de las historias. "Atomito" y "Ustedes brillan en lo oscuro" fueron mis favoritas, pero ninguna de las otras me decepcionó. Curiosamente ambos textos comparten el tema de la energía nuclear y su impacto en los personajes. Este libro resplandece y no sólo por el tema que acabo de mencionar, sino por la capacidad de Liliana para describir personajes, lugares e incluso situaciones más bien trágicas con un estilo fluido y que te transporta por completo.
Profile Image for Noe herbookss.
299 reviews190 followers
June 5, 2022
A estas alturas, y después de tantas lecturas, me resulta complicado encontrar un libro que de repente me sorprenda, que me ofrezca algo diferente y original. Pero Liliana, con estos 6 breves relatos, lo ha conseguido.

En sus historias mezcla hechos reales con ciencia ficción, escenarios casi distópicos con realismo mágico y costumbrismo, violencia, maternidad y denuncia. Puede parecer un conjunto extraño, pero asombrosamente todo encaja y no hay nada que se sienta fuera de lugar, no suena discordante ni forzado.

Ya el primer relato me descolocó y encantó a la vez, con una cueva como protagonista por la que pasan personajes totalmente dispares. A lo largo del tiempo cada uno deja allí su huella de una forma u otra, en una existencia fugaz frente a la permanencia de miles y miles de años de la cueva. Pasado y futuro se dan cita en un cuento mágico y crudo a la vez . Es simplemente brillante.
Otro de mis favoritos ha sido el último, que da título al libro, inspirado en el accidente nuclear de Goiânia, en Brasil. Su forma de narrar y enfrentar los hechos es única, mostrando una realidad atroz con fogonazos de una belleza casi poética. Me ha encantado.

Y no os cuento más, creo que es mejor no saber mucho y dejarse envolver y sorprender por estas historias, yo diría que inclasificables. Creo que no hay palabras más acertadas que las de Marta Sanz para describir la escritura de Liliana: "Tiene la capacidad para construir imágenes llenas de una belleza cruel, para construir mundos extrañados que aún embargo son este".
Profile Image for Stitching Ghost.
1,483 reviews388 followers
November 13, 2024
This collection has a touch of the bizarre and subtly unsettling. Colanzi's stories ebb and flow according to their own rhythm, sometimes it feels very surreal and sometimes it's sharply realistic. There's family horror, there's religious horror, there's folksy horror and so on in there but it's mostly done in the kind of literary way that just works for me. Oh and it's a very quick read (even though I took my sweet time with it by microdosing it). I don't think anyone familiar with my reviews will be surprised to read that I loved this book.

The last story is based on the radioactive disaster that took place in Goiânia and the part about Gabriela (the first person to realize something was off about the powder) absolutely gutted me.
Profile Image for Bill Hsu.
992 reviews221 followers
March 10, 2024
The first two stories share fragmentary narrative approaches. "The Cave" starts with an intense burst of violence and body horror, but kind of drifts with the multiple POVs. "Atomito", named after the mascot (?) for a nuclear research plant, also had interesting moments, but I'm not sure they worked that well on the whole for me. Then the more conventional "The Debt", with its troubled family relations and history, fraught journey into rural darkness, and gritty body horror, nice. The menace of the ending is beautifully done:
My aunt waves to him.
The old man reaches out to the side; the sun glints off the metal of the shotgun.
I hold my breath, and that's when the contractions begin.


"Chaco" is a jaundiced modern folk tale, the narrator's journey punctuated with stabs of random violence:
With the rattling of the truck and the wind buffering the windows, I fell asleep and dreamed I was dying and a boy as beautiful as the sun was waiting for me on the far side of death. I cut out my tongue to give to him and was mute as I handed it over but my heart called him by the name My Savior.


"The Narrow Way" is a tale about coming of age in an oppressive Christian community, with science fiction elements. Some nice writing, charming but not terribly memorable. The title story ends the collection. It's based on the Goiania incident, though the author claims it's a "work of fiction". The main events in the story are pretty close to the events in the wikipedia page, down to the names of characters, so I have to wonder if this is a New Narrative style blurring of the fiction/non-fiction line. The arc is pretty horrific, if not surprising.
Profile Image for NenaMounstro.
327 reviews1,378 followers
July 19, 2022
Si quieres salir de tu zona de confort y leer algo que aún te sorprenda, entonces este libro es para ti. Liliana mezcla naturaleza, con geografía, con historia, con lo siniestro, lo que da miedo y la tragedia convirtiendo este libro de cuentos en algo increíble.

Estos cuentos arrancan con la historia de una cueva, con una mujer de las cavernas y en muy poquitas páginas, Liliana tiene la capacidad de hacerte viajar por el tiempo y ver cómo esa cueva se va transformando desde sus capas naturales hasta la gente que pasa por ahí. El cuento de la niña que busca a su madre, los chicos salvajes que viven hacinados hasta llegar al cuento que le da título al libro, un suceso radioactivo que sí sucedió en Brazil.
¿Qué cómo le hace para que todo fluya y nada se sienta fuera de lugar? Pues eso, la magia de Liliana.

Aprendí muchas palabras nuevas, conocí otros lugares y aplaudo que sea algo diferente a lo que se viene haciendo.
Profile Image for Jaqueline Franco.
295 reviews28 followers
May 29, 2022
Galardonado con el Premio Ribera del Duero. Liliana Colanzi, crea espacios donde explora diversas formas de narrar el tiempo, con una escritura enigmática y sensorial.

1) La Cueva:

Este cuento fue uno de los que más me gustaron de la colección. En él, se narra el tiempo a través de un viaje geológico en una Cueva, donde logra crear nichos ecológicos a través del pasado y el futuro, es brutal como predice algunas de las consecuencias ambientales en un futuro, que es ahora.

2) Atomito

Este es un cuento sugerente, estilo ciencia ficción, donde se nos muestra el capitalismo imperante y la marginación. Una máquina podrá marcar el dinero que generes.. De miedo...

3) La deuda

Este es otro cuento notable qué me gustó mucho. El trasfondo es la búsqueda de las raices históricas ( nostalgia Boliviana) de la explotación del caucho en las ruinas de un pueblo amazónico, brutal el final.

4)Los ojos más verdes

Este es un cuento que habla sobre la herencia genética, y el origen de raíces. Ese deseo de ver la vida con otros ojos, ojos verdes anglosajones... me dejo pensando en el racismo... y también la afrenta de lo nativo.

5) El camino angosto

En este cuento se narra a una colonia religiosa, en otra temporalidad, quizá del futuro, aunque parece más del ahora, donde sus personajes ansían deshacerse de las prohibiciones qué los encallan en el pasado. Me gustó

6) Ustedes brillan en lo oscuro

Pedazo de cuento!!! Este es el mejor cuento de toda la colección! Esta basado en un hecho real qué sucedió en 1987 en Goiânia, Brasil. Donde hubo una catastrofe radioactiva, debido a la ignorancia y mal uso de un cilindro que contenía dicha sustancia, y es manipulada como chatarra, llegando a afectar a toda una ciudad... Brutal y espeluznante!!!!

Liliana, es una de mis escritoras favoritas contemporáneas, y mi cuento favorito sigue siendo CHACO, por la combinación del lenguaje y lo místico. Pero, en estos cuentos se lo ha jugado todo, con temas qué son de importancia urgente: cambio climático, capitalismo, ambición y la humanidad.. futuro no muy lejano...
Recomendado.
Profile Image for Ρένα Λούνα.
Author 1 book186 followers
June 12, 2023
Η Liliana Colanzi ενώνει έξι ιστορίες μικρής φόρμας, ανάμεσα στον τρόμο, την επιστημονική φαντασία και την πραγματικότητα. Δημιουργεί διαφορετικούς τρόπους και χρόνους αφήγησης, διατηρεί την αινιγματική της διάθεση και τις συνδέει με τρόπο που ο αναγνώστης πείθεται πως πράγματι έχουν πολλά κοινά, πράγματι οι ιστορίες αυτές αφορούν το ίδιο αδελφικό σύμπαν.

Το Σπήλαιο, μάλλον η αγαπημένη μου, αφορά τις περιβαντολλογικές τιμωρίες που έρχονται αργά για κάποιους και καλπάζοντας για άλλους, αλλά και όλα τα γεωλογικά μυστικά που κρύβει ο κόσμος μας, ο κόσμος που μοιραστήκαμε με προγόνους και θα μοιραστούμε με κληρονόμους. ο Ατομίτης, αφιερώθηκε στον καπιταλισμό και σε μια πυρηνική καταστροφή - μάλλον η πιο επιστημονική φαντασία του συνόλου-. Το Χρέος αφιερώνεται στη Βολιβιανή νοσταλγία, ίσως αυτός είναι και ένας λόγος που είναι η πιο γκροτέσκ από τις υπόλοιπες, εξαιτίας αυτής της λύπης. Τα πιο πράσινα μάτια ήταν η δεύτερη αγαπημένη μου, υπήρξε μεγάλη μαεστρία και από τη Liliana αλλά και από τους αδερφούς Γκριμ, όταν αποφάσισαν πως η μικρή γοργόνα θα είναι ένα μικρό παιδί που επιθύμησε την αποδοχή και γιατί όχι, τον θαυμασμ��. Το στενό μονοπάτι αφηγείται το χρονικό μια θρησκευτικής αποικίας και όλους τους περιορισμούς της. Τέλος, το Λάμπετε στο σκοτάδι είναι η έμπνευση του τίτλου, βασισμένο στη ραδιενεργή καταστροφή του 1987 στη Goiânia της Βραζιλίας. Η οπτική των παιδιών και των ενηλίκων που δεν είναι σε θέση να καταλάβουν και να εξηγήσουν το περιστατικό ενώ το ζουν, είναι αυτό που φέρνει τη ραδιενέργεια κοντά στον αναγνώστη. Φυσικά και το τέλος με τις κοφτές προτάσεις και τα περιεχόμενα των βαρελιών υπογραμμίζουν όσα μας ανακατεύουν το στομάχι ενώ διαβάζουμε, πολλοί από εμάς, από την ασφάλεια του σπιτιού μας.

Από αυτές τις ιστορίες απουσιάζει ο ρεαλισμός όπως τον ξέρουμε, αντιμετωπίζουμε ζητήματα όπως την κλιματική αλλαγή και τις καταστροφές από ατυχήματα πυρηνικής ενέργειας με έναν πρωτότυπο και σκοτεινό τρόπο, όπως και μοιάζουν τα δυστοπικά παραμύθια ενηλίκων, ως άρμα που κουβαλάει τον λεγόμενο αόρατο κίνδυνο.

Οι ήρωες παραμένουν χάρτινοι και φευγαλαίοι, αλλά μέσα τους φωλιάζουμε εμείς, το είδος μας, ως μια αναπόφεκτη ιστορία που λειτουργεί ταυτόχρονα με τις ξέγνοιαστες στιγμές μας.
Profile Image for Maria Lago.
483 reviews140 followers
August 20, 2022
Sigue la línea del terror moderno, que viene pegando sin descanso desde principios de siglo: lo horrible somos nosotros, lo que hacemos, lo que nos hacemos, lo que deshacemos.
Yo, qué queréis, necesito deprimirme un poco porque este abismo no me parece lo suficientemente profundo.
Profile Image for Rachel.
481 reviews126 followers
August 22, 2025
A short yet fantastic collection of speculative stories from Bolivian author Colanzi that explore the effects of human violence in its varying forms. The first two and last story were the stars of the show for me. In the opening story, a cave serves as the main character and we witness the dizzying succession of beings that inhabit the cave over the span of centuries. My two other favorites involve radioactive disasters, one set in a cyberpunk world featuring a group of young people camped out in a house across the street from a nuclear plant—a nuclear power plant with a mascot, “Atomito”. Corporate negligence is disguised as sabotage by ecoterrorists and the parallels to our own world are startling as individuals are continually blamed for institutional issues and capitalism is “cutesied” to distract from the horrors happening behind closed doors.

In the last story, Colanzi fictionalizes the real life Goiânia radioactive accident of 1987. A fatal combination of carelessness and foolishness led to 250 residents being contaminated and four deaths.

I loved what I read here and I can’t wait to read more from Colanzi in the future.
Profile Image for G. Munckel.
Author 12 books117 followers
August 5, 2025
En estos seis cuentos, Colanzi sigue la línea que ya había trazado en su libro anterior, Nuestro mundo muerto, pero sube la apuesta.

Se mueve por diferentes geografías y diferentes tiempos (entre ellos, un futuro cercano y posible). Explora varios registros y perspectivas, hibridando géneros. Siempre atenta al lenguaje que la rodea y sus posibilidades, pero trabajando el suyo con la mesura que la caracteriza y sin olvidarse de la importancia del silencio.

Al leerla, se notan los años de trabajo y pulido por los que pasaron estos cuentos. No les sobra una palabra.

Mis favoritos: “La cueva” —donde el protagonista es una caverna que atestigua el paso de la humanidad, desde sus inicios hasta que abandona el planeta— y “Ustedes brillan en lo oscuro” —inspirado en el accidente radiológico de Goiânia, un recordatorio de que la humanidad, tan descuidada, no está lista para lidiar con la energía nuclear, “esa cosa que era más pequeña que un grano de arena y que estaba hecha de fuego”, esa “luz venenosa”—.
Profile Image for Alaíde Ventura.
Author 6 books1,630 followers
December 17, 2022
Qué cuidado y qué oficio, me quito el sombrero.

Me llamó la atención que la nota del final mencione a Edmundo Paz Soldán porque yo había estado pensando en él durante varios cuentos.

Mi cuento favorito, el primero, ahí se establecen las reglas de todo: forma y fondo. Gran pequeño libro, así, eso es lo que pienso: pequeño y grande. Lo recomiendo, deja con esta sensación de envidia y admiración y entre murmullos un muy sincero Ah jijos.
Profile Image for María Lp.
85 reviews23 followers
August 12, 2025
Raro y desordenado. Aunque entiendo que esa “desorganización” es en parte intencional, a mi no me ha gustado. Me ha resultado confuso.
Profile Image for Luis.
814 reviews198 followers
January 1, 2023
Un libro de relatos en el que se mezclan costumbrismo y futurismo, desplegando distintos escenarios alrededor de una idea más que del suceso en sí. La mayoría están protagonizados por personajes corales o bien muy fugaces. Incluye tenues elementos de ciencia-ficción alejados del género.

Es un libro que había visto en varias recopilaciones de recomendaciones. Tengo que decir que he pasado por un momento inicial de revelación absoluta (las tres primeras páginas del libro son de un viaje espectacular, un relato excelente en sí mismo) para después pasar por una serie de páginas que solo en momentos dispersos han llegado a tocar ese techo, pero con un resultado irregular. Considero, como me ha pasado a mí, que es mejor no saber de qué van los sucesos reales en los que se basa el volumen para tener una doble experiencia de lectura cuando se alcanza el final.

De esta manera puedo decir que tres relatos como son "La cueva", "El camino angosto" y "Ustedes brillan en lo oscuro", son relatos logrados, con casi más mérito en su estructura que en su narración. Además son los que más acertadamente aportan al conjunto del núcleo común del libro. "La deuda" me pareció un cuento muy corriente, como si me lo hubiesen narrado mil veces. Por último, "Los ojos verdes" y, sobre todo "Atomito", son relatos prescindibles del todo.
Profile Image for Antonis.
527 reviews68 followers
October 13, 2023
Τι συμβαίνει όταν ο λατινοαμερικάνικος μαγικός ρεαλισμός συναντά την επιστημονική/εικοτολογική φαντασία και τη φόρμα του διηγήματος στην πένα μιας σύγχρονης Βολιβιανής συγγραφέα; Κάτι πολύ ενδιαφέρον, όπως φαίνεται από αυτή την ολιγοσέλιδη συλλογή διηγημάτων της Λιλιάνα Κολάνσι που κυκλοφόρησε πέρυσι και εκδόθηκε φέτος στην Ελλάδα σε μετάφραση Αγγελικής Βασιλάκου από τις εκδόσεις Δώμα.

Στα έξι διηγήματα του βιβλίου συναντάμε διαφορετικές εκφάνσεις του αλλόκοτου και του φανταστικού (τρόμος, πυρηνική απειλή, συμφωνία με τον διάβολο, απομονωμένες κοινότητες), με μια γραφή ιδιαίτερα αφαιρετική και ελλειπτική, που προχωρά την πλοκή με τη μορφή στιγμιοτύπων, σαν σύντομα βιντεάκια στο ίντερνετ, ταυτόχρονα όμως εύστοχη και διεισδυτική, κατορθώνοντας να αποδώσει τόσο το -απειλητικό- συνήθως κλίμα της κάθε ιστορίας όσο και τη σύγχρονη ψηφιακή αισθητική.

Περισσότερο μου άρεσε το πρώτο διήγημα, η Σπηλιά, στο οποίο μέσα από μια σειρά σκηνών, παρουσιάζεται η ιστορία μιας σπηλιάς μέσα στον χρόνο, με πινελιές, τρόμου, μαγείας και επιστημονικής φαντασίας.
Profile Image for Andy Weston.
3,199 reviews226 followers
March 28, 2024
In September 1987 there was a little known (level 5) radiological (caesium-137 ) accident in the city of Goiânia, a couple of hundred kilometres southwest of Brasilia. A device used in radiotherapy was discovered in an abandoned clinic by two young boys, who were waste-pickers, and took it for junk. It was subsequently dismantled, and passed on to third parties, thereby creating a thread of contamination of hundreds of people. The junkyard owner, and several of its workers and their children died of the effects in the following months. At the time, there was an International Motorbike Grand Prix happening in the city, and the government sort to hush the situation up. Over the next 25 years a further 104 deaths were attributed to the accident.
The nuclear cemetery is barely more than half a mile from the edge of town, on a plot of land guarded twenty-four hours a day by the Military Police Battalion for Protection of the Environment. At this site, forty thousand tons of radioactive waste are stored in thirty-eight hundred metal drums, which are kept in a concrete vault between two banks of earth covered with sun-scorched grass.
The cemetery was supposed to be a temporary solution to an unprecedented problem. But for years now the inhabitants of Abadia de Goiás have been demanding in vain the transfer of the toxic material to some other part of Brazil. The fact is, no one wants the nuclear waste. The initial idea of burying it under an air force base in the Amazon was abandoned after protests by the local indigenous people, and no other state is prepared to take charge of such a hazardous can of worms.

NUCLEAR CEMETERY, ABADIA DE GOIÁS, 2021
Kamilinha, Leide das Neves's favorite doll is buried in drum #305. In #2897 are the remains of Titán, Don Ernesto's dog.
In #1758, all the photos of the Alves Ferreira family. The branches of the mango tree from the house of Roberto dos Santos Alves are to be found in drum
#65. Drum #3007 contains the remains of Marcio's chickens. Drum #2503 is full of chunks of asphalt from Rua 57.
Gislene's diary, with a list of all her lovers from 1982 to 1987, is in drum
#13. Drum #492 holds Devair's tools. In drum #666 there are unused rolls of toilet paper. Lourdes das Neves's favorite dress, in blue satin with yellow flowers, is in drum #27. Receptacle #1234 contains a letter that Israel never sent to his ex-girlfriend, the only letter he ever wrote. The clothes that Gabriela Ferreira wore in hospital as she lay dying were thrown into drum #78. Drum #75 holds bottles of Brahma beer from the bar on Rua 26-A, many unopened. Drum #789 is empty: the workers made a mistake.
Two tickets for the movie ET are hidden in drum #89. In drum #1894 is an unopened box of Garoto chocolates that Luiza Odet had just bought at the supermarket. An ID card belonging to Admilson's brother, who disappeared during the dictatorship, is in drum #2406.


The last story in this powerful collection from Colanzi concerns the accident, and gives a title to the book.

But it is by no means the only excellent contribution in the book, and perhaps not even the best.

One other story also highlights the environmental consequences of colonialism. Atomito a superhuman mascot of an industrial nuclear plant that is poisoning all around it, but using corruption to deflect the blame.

Colanzi is Bolivian and the other five stories are set up on the Altiplano. I’ll just mention two of them.
The Narrow Way is a coming of age story of two young girls that deals with forbidden fruit’s effect on an isolated faith.
The opening piece, The Cave, is told in fragments; a prehistoric mother, a time traveler, and a pair of ill-fated lovers are just a few who spend time in the titular cave, beautifully demonstrating the fleeting transience of people across time.

This is an outstanding collection. It earned Colzani the Ribera del Duero International Short Story Prize, and makes me wonder whether she would consider turning it into a novel.
For sure, with such captivating and dramatic writing, and her skilled translator, Chris Andrews, she is certainly one to watch for in the future.

And a clip to finish with..
The band is called Radioactive Flesh. Zé Maconha is the drummer, Suicide Girl plays bass, I'm on guitar, and my girlfriend sings back up. We're all from Jardim Novo Mundo, we only play in contaminated areas and choose the venue the night before. None of our parents owns a home. Thirty people showed up at the first gig, at the next one there were fifty, now there's more than a hundred of us. Are we afraid of cancer? Listen, the police are going to take us out before the cancer does.
Profile Image for José Miguel Tomasena.
Author 18 books542 followers
November 20, 2022
Salvo el primer cuento (La cueva), encuentro este volumen lleno de ideas muy sugerentes, pero pobremente ejecutado. Hay demasiados elementos, personajes, tramas, tiempos, pero no hay construcción dramática. Todo ae dispersa.
Profile Image for Márcio.
682 reviews1 follower
November 3, 2024
Ler Ustedes brillhan en lo oscuro foi uma grata surpresa, embora os temas que compõem os contos possam não agradar a todos, pois que expõem a miséria das pessoas que vivem à margem da sociedade (ou para lá dessa margem). São realidades que estão ao nosso redor, mas que preferimos muitas vezes não as ver e mesmo a estrutura da sociedade, a que chamamos Estado, é o primeiro a lhes dar as costas. Portanto, vivem e fazem por viver da forma que lhes é possível.

Exemplo disso é o conto-título, por meio do qual Colanzi recria ficcionalmente o gravíssimo acidente de contaminação por Césio 137, ocorrido na cidade de Goiânia/Brasil, em 1987, em que aqueles que mais necessitam de ajuda, atenção, cuidados e auxílio acabam por serem deixados à própria sorte. Por vezes, os contos parecem frios e distantes, mas trata-se apenas de uma forma narrativa, pois, na verdade, ao utilizar um tal recurso narrativo, a autora acaba por redimensionar a sua força dramática.
Profile Image for Julio Bernad.
487 reviews196 followers
November 21, 2023
No tenía el gusto de conocer a esta autora boliviana. Por lo poco que me he informado tras ver que esta obra ganó el premio bienal Ribera del Duero, Liliana Colanzi se adscribe a ese novísimo grupo de jóvenes voces femeninas latinoamericanas junto a voces tan conocidas, y también publicadas por Páginas de Espuma, como la argentina Samanta Schweblin -de cuya antología, tal como profeticé en mi reseña, no recuerdo absolutamente nada- o la ecuatoriana Mónica Ojeda -que me maravilló con su realismo mágico y sus truculentas invenciones. Colanzi parecía tener todo para satisfacer mis inquietudes como lector de cuentos: relatos con ciertos toques fantásticos y de ciencia ficción ambientados en países de los que solo conozco el nombre, bandera y situación geográfica. Pero, ay, la decepción fue absoluta...

-La cueva (**): una gruta que ha sido testigo de la vida y la muerte de distintas generaciones de humanos, desde un pasado indeterminado casi legendario a un futuro quizá excesivamente familiar para poder considerarlo prospectivo. Aplaudo la premisa, pero no el resultado, que apenas tiene fuerza mitológica. Por cierto, los pterodáctilos no son dinosaurios.

-Atomito (*): algo me dice que Liliana Colanzi no le gusta la energía nuclear; algo me dice, luego de leer este relato, que tampoco entiende cómo funciona. Más que una historia distópica protagonizada por adolescentes marginados y carcomidos por las drogas es un sermón ludita con ciertos toques infantiles que más que inquietud producen vergüenza ajena.

-La deuda (*): has leído este cuento mil veces, salvo que esta vez está ambientado en Bolivia, con la sombra criminal de la industria del caucho.

-Los ojos verdes (*): un trato mefistofélico y una crítica al racismo y al complejo de inferioridad latinoamericano. He tenido que ojearlo de nuevo para recordarlo. Nunca es buena señal.

-El camino angosto (**): la vida esclava de unos chiquillos en una secta religiosa entre amish y La puerta del cielo. Por contraste casi acabó por gustarme.

-Ustedes brillan en lo oscuro (***): basada en una historia real, este es posiblemente el mejor relato de la colección. Que viendo de dónde venía tampoco es decir mucho. Lo mejor de este cuento es el desencadenante de la catástrofe. Y es que la ignorancia de la población, la desidia e irresponsabilidad de las autoridades son elementos suficientes para conducir a toda una población al desastre. Porque en Chernobyl, además de mucha irresponsabilidad, había consciencia de que se estaban haciendo mal muchas cosas y se asumía malévolamente. Pero aquí no, aquí son una serie de hechos contingentes sin importancia aparente los que provocan la tragedia.

Puede que mi estreno con Colanzi no haya sido mejor. Puede que, pese a ser esta antología la galardonada con un premio prestigioso de relato -y no son muchos los premios dedicados a este desdeñado género literario- no contenga los mejores trabajos de la autora. Lo que sí es cierto es que hay ciertas decisiones y ciertas maneras de esta escritora que van a hacer que no vaya a disfrutar del todo sus obras, al menos no las que tengan un componente de ciencia ficción. Y es que si no sabes de lo que hablas, documéntate o no hables. O por lo menos que no hablen tus prejuicios.

Porque después de la pandemia, con perdón, yo no estoy para mierdas en cuanto a asuntos de ciencia. Y menos con este calor, que saca lo peor de mí.
Profile Image for Fabio Luís Pérez Candelier.
300 reviews19 followers
August 23, 2023
"Ustedes brillan en lo oscuro" de Liliana Colanzi, conjunto de relatos que desde lo extraño, con originalidad y valiéndose del género fantástico, desarrolla temas de crítica social, poniendo en perspectiva los miedos y preocupaciones de la actualidad: la agresión a la naturaleza, la incertidumbre del futuro, etc. En lo técnico de la escritura: dislocaciones en el tiempo, uso muy marcado de la elipsis, el lenguaje, en algunos cuentos, está muy cercano a lo caricaturesco propio del cómic.
Profile Image for Magdalen.
224 reviews113 followers
August 26, 2023
Tο "Λάμπετε στο σκοτάδι" είναι μια εκρηκτική συλλογή διηγημάτων που βαδίζουν στα χνάρια της επιστημονικής φαντασίας και του τρόμου έχοντας, ωστόσο, τον ρεαλισμό ως υπόβαθρο. Είναι ένα αρκετά περίεργο και ιδιαίτερο μικρό βιβλιαράκι, ιδανικό για τους πιο τολμηρούς αναγνώστες που δεν φοβούνται να πειραματιστούν με τις επιλογές τους.
Profile Image for Cardenio.
209 reviews166 followers
July 20, 2022
Este conjunto de cuentos se enmarca en lo que podríamos llamar literaturas o escrituras de lo raro. Relatos que, ya sea a nivel formal o temático, deshabitan los absolutos genéricos. Fracturan las posibilidades totalizantes de clasificación. Están ahí, a veces en medio del terror y la ciencia ficción. Son raros porque sus imágenes perturban. Desestabilizan la tradición realista para enunciarse desde lo múltiple.

Particularmente, pienso que esta colección apuesta por el descentramiento de lo humano. En el primer cuento, "La cueva", importan más las huellas que los cuerpos; el tiempo más que la subjetividad. La estrategia narrativa es la de escenificar un cronotopo —la cueva— y dejar que las imágenes transiten como estelas que se desvanecen. No importa tanto el relato como sucesión progresiva de hechos, sino más bien la puesta en escena. Se figura un complejo ecosistema compuesto de partes heterogéneas, pero funcionales y necesarias las unas con las otras. Hay bacterias, plantas, residuos fecales, microbios y animales. Se rozan y compostan.

Otro ejemplo es el título que da nombre a esta colección. En "Ustedes brillan en lo oscuro" la energía de lo radiactivo es la que asume el rol protagónico. Actúa como materia vibrante, siguiendo la terminología de Jane Bennett, y nos confirma que la categoría de lo humano, más que perpetuarse, ha entrado en crisis.
Profile Image for June García.
Author 8 books2,055 followers
September 25, 2023
Seis cuentos con una potente crítica sin ser panfleteros. Es muy interesante la pregunta que se hace sobre la permanencia de la naturaleza vs lo humano, el extractivismo, la maternidad, el racismo. Hay cuevas, centrales nucleares, altiplano, cholitas cyberpunk, selva, bichos, diablos, sectas, incesto, personas que brillan, desastres naturales. La presencia de lo andino y lo local boliviano es muy hermoso. Me gusta el raro latinoamericano porque nuestro raro es tan cotidiano en verdad, el trabajo de Colanzi demuestra muy bien eso.

"Casi todos los niños andaban también en moto, como una pandilla de pequeños repartidores de pizza"

Profile Image for Martin.
236 reviews7 followers
January 21, 2023
Ante todo me sorprendió que fuera Premio Ribera del Duero. La verdad que al igual que con otros libros premiados no me terminó de cerrar. No está a la altura de un librazo como El matrimonio de los peces rojos de Guadalupe Nettel merecidisimo libro de cuentos premiado.
De Ustedes brillan en lo oscuro rescato la intensa crítica social, el trabajo que hay detrás de cada cuento y que se siente ese entorno sudamericano a veces muy opresivo, oscuro e incierto. No esta ni de lejos entre mis libros de cuentos favoritos, pero hay que resaltar que ninguno desentona.
Profile Image for Gianni.
391 reviews50 followers
April 18, 2024
Al buio brillate è una piccola raccolta di racconti della boliviana Liliana Colanzi che, pur essendo ambientata in luoghi diversi e caratterizzata da personaggi differenti, ha una sua unitarietà nei temi e nel linguaggio che la rende quasi un romanzo breve.
I racconti attingono con naturalezza a generi diversi: fantascienza, immaginario tipico della letteratura sudamericana, horror, piegandone le caratteristiche alle necessità delle storie narrate, veicolando, così, critica sociale, miseria e abbandono, urbanizzazione e rapporto con la natura, violenza (soprattutto subita dalle donne).
La narrazione è costruita con micro-storie, capaci di attraversare luoghi ed epoche distanti e che si giustappongono contribuendo all’unitarietà, assieme alla vicenda realmente accaduta della contaminazione con Cesio-137 avvenuta a Goiânia, in Brasile, nel 1987 e che ha ispirato l’autrice.
Tra tutti i racconti, a mio avviso, spiccano La caverna, quello di apertura, e Al buio brillate, che chiude la raccolta.
Profile Image for Amanda Himura Battousai.
249 reviews105 followers
May 18, 2022
Al principio no me gustaba mucho, hasta llegar al cuento que tiene el nombre del título. Desde ahí en adelante lo disfruté muchísimo.
Displaying 1 - 30 of 420 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.