Paula Visser is met haar man Theo op rondreis langs de Amerikaanse westkust. Met een camper leggen ze de route af waar ze al jaren van dromen en eindelijk hebben ze de qualitytime waar ze zo aan toe zijn. Maar wanneer Paula in Las Vegas iemand uit haar verleden tegenkomt, slaat de vakantiestemming om. Als enkele dagen later Theo spoorloos verdwijnt, is ze volledig in paniek. Wat volgt is een nachtmerrie die alleen maar groter wordt wanneer het lichaam van een vermoorde man wordt gevonden…
Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken. In 2002 debuteerde hij met zijn eerste thriller onder zijn eigen naam. Na vier titels ontstond het idee om daarnaast andere boeken onder pseudoniem uit te brengen. All-inclusive (2006) was het eerste boek op naam van Suzanne Vermeer en werd meteen een bestseller. Ook voor de volgende boeken waren de reisbranche en het toerisme het uitgangspunt en inmiddels is dat het unieke handelsmerk geworden voor deze ijzersterke vakantiethrillers.
Alle titels (All inclusive, De vlucht, Zomertijd, Cruise, Après-ski, De suite, Zwarte piste en Bella Italia ) zijn in de bestsellerlijst verschenen. De zomerthriller Cruise (2009) werd genomineerd voor de NS Publieksprijs 2010. Noorderlicht (verschijning januari 2012) is het laatste Suzanne Vermeer-boek dat Paul Goeken geschreven heeft.
Paula Visser is samen met haar man Theo op rondreis langs de Amerikaanse westkust. Ze leggen, na jaren dromen, met een camper deze route af en eindelijk hebben ze qualitytime samen. Iets waar ze enorm aan toe zijn.
Maar dan komt Paula in Las Vegas iemand uit haar verleden tegen en de vakantiestemming slaat helemaal om. Enkele dagen later is Theo opeens spoorloos verdwenen en Paula is helemaal in paniek. Wat volgt is een nachtmerrie die alleen maar groter wordt wanneer het lichaam van een vermoorde man wordt gevonden.
Altijd als er een nieuwe Suzanne Vermeer verschijnt wil ik deze lezen. Toen ik de cover van dit boek zag werd ik ook weer enthousiast. 'Roadtrip' begint met een spannende proloog die vragen oproept. Vanaf daar lees je vanuit Paula. Ze gaat samen met Theo een erg leuke reis door Amerika maken.
Het verhaal is opgedeeld in verschillende delen. Ze beginnen hun reis in Las Vegas en daarna staat de Grand Canyon op het lijstje. Je proeft echt de Amerikaanse sferen en hiervan kon ik dan ook genieten. Op het moment dat Paula een oude bekende tegenkomt weet je dat er iets staat te gebeuren en vanaf hier wordt de sfeer ook grimmiger.
De schrijfstijl is heel erg prettig en ook heeft dit verhaal redelijk korte hoofdstukken. Ik vond dit persoonlijk weer een betere Suzanne Vermeer. Vooral de tour door Amerika is goed overgebracht. De spanning wordt goed opgebouwd en de verdwijning van Theo is ook interessant en mysterieus. Als dan de dode man ook nog eens wordt gevonden wil je helemaal niet stoppen met lezen.
Als liefhebber van vakantiethrillers lees ik erg graag de boeken van Suzanne Vermeer. Ik was dan ook ontzettend nieuwsgierig naar dit nieuwe boek. Ik ben @awbruna enorm dankbaar dat ik dit nieuwste boek als recensie-exemplaar mocht ontvangen.
Ga mee op Roadtrip door Amerika met het nieuwste boek van Suzanne Vermeer. Paula en Theo gaan samen op droomvakantie, een rondreis door Amerika. Maar dan slaat het noodlot toe en verdwijnt Paula’s man tijdens hun rondreis. De droomvakantie slaat om in een nachtmerrie.
“De komende maand is onze American Dream, schatje!”
De boeken van Suzanne Vermeer lezen makkelijk en vlot. Een fijne schrijfstijl en korte hoofdstukken zorgen er ook nu weer voor dat je dit boek in een mum van tijd uit hebt. Verwacht geen hoogstandje, maar wel is het een typisch Suzanne Vermeer-boek met voldoende spanning. Tot aan de laatste bladzijde bleef het verhaal geheimzinnig.
“Wat niet weet, wat niet deert, daar zit wat in, maar niet weten zorgt ook voor het verliezen van controle.”
Daarnaast laat het boek je met veel vragen achter, een nieuw plot wordt aangesneden. Maar voor het vervolg moeten we nog even wachten! Het verhaal van Paula gaat verder in Koraalrif en verschijnt aankomende juli.
Dit boek is wat mij betreft één van de betere boeken van de hand van Suzanne Vermeer.
Zo af en toe brengt de uitgeverij A.W. Bruna een tweeluik uit onder de naam Suzanne Vermeer. En als je Roadtrip gaat lezen kun je het beste Koraalrif ook alvast klaar hebben liggen.
Paula en Theo hebben na jaren eindelijk besloten hun droom waar te maken. Ze vertrekken met het vliegtuig om een roadtrip door Amerika te maken. Alleen kan Paula er niet echt van genieten want ze maakt zich zorgen over de bedreigende berichtjes die ze steeds ontvangt. Wat probeert ze geheim te houden voor Theo?
Ik vond het weer een boeiend en spannend verhaal. Dat deze zich afspeelde in Amerika leek me erg leuk. Zelf ben ik er nog nooit geweest maar ik had het idee dat de schrijver er ook niet bekend was. De beschrijvingen schoten soms een beetje tekort. Behalve dat het er erg warm was werd er niet echt ingegaan op de omgeving en dat vond ik jammer. Aangezien ik de Suzanne Vermeer boeken graag lees vanwege de vakantie vibes die ik er meestal van krijg.
(Luisterboek). Ik heb dit boek ‘gelezen’ in de vorm van een luisterboek. Het boek was zo spannend dat ik het in 4 dagen heb afgeluisterd, ondanks dat het verhaal in totaal meer dan 8 uur duurde. Het is makkelijk om je in te leven in de hoofdpersoon Paula en het verhaal kent een aantal onverwachte wendingen. Wel werd de spanning (te) lang opgebouwd waardoor het einde een beetje afgeraffeld en snel aanvoelde. Dit is dan ook de reden dat ik het boek 4 sterren geef. Er is een vervolg, echter spreekt dit verhaal me minder aan en dus sla ik deze voorlopig over.
Het leven is geen feest als Suzanne Vermeer niet langs is geweest. Het was dan ook hoog tijd om eens te ontdekken of 'Roadtrip' mij kon overtuigen.
Deze fijne en meeslepende thriller draait om Paula Visser, die samen met haar man Theo een langverwachte droom laat uitkomen: ze gaan namelijk samen roadtrippen in een camper langs de westkust van Amerika. Dit klinkt natuurlijk als een droom die uitkomt, maar niets blijkt minder waar als Paula eenmaal in Las Vegas wordt opgeschrikt door een schim uit haar verleden. Nu zou dat op zich niets opzienbarends hoeven zijn, maar zijn waarschuwing dat er gevaar op de loer ligt blijft toch sudderen in haar hoofd. Weten ze er desondanks toch nog iets leuks van te maken?
Dat antwoord ga ik je natuurlijk niet geven, maar wat ik je wel kan zeggen is dat 'Roadtrip' van Suzanne Vermeer een meeslepend en vooral heerlijk geschreven thriller is. Je voelt je al vanaf de eerste pagina's onderdeel van het verhaal en je duikt er dan ook echt in om meer te weten te komen over de situatie. Wat is er precies aan de hand? Wat staat er nog meer te gebeuren? En het belangrijkste van alles: wie kan je vertrouwen en wie niet? Je begrijpt het vast: door deze vraagstukken ging ik als een speer door het verhaal heen.
Maar ben ik dan voor de volle 100% overtuigd? Dat dan weer net niet helemaal. Begrijp me niet verkeerd: Roadtrip is absoluut niet slecht, maar ik merkte wel dat ik met name ronde het middenstuk regelmatig vastliep. Het werd daar (tot er daadwerkelijk iets gebeurde) veel van hetzelfde en het kabbelde daar wat voort. Gelukkig loste zich dar op een gegeven moment op, maar toch blijf ik met nog een puntje zitten: er is namelijk één belangrijke vraag niet beantwoord en nu vraag ik me toch af hoe het zit - overigens eentje die waarschijnlijk niet terug gaat komen in het vervolg hierop. En dat is toch apart.
Super leuk om te lezen over de road trip in Amerika. Deze trip heb ik zelf ook gemaakt en dat maakt het extra leuk! Een spannende thriller die lekker weg leest en ben benieuwd naar deel 2!
Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.
We lezen hier in huis zowel de zomer- als de winterthrillers van Suzanne Vermeer altijd met veel plezier. Dus toen we zagen dat er een nieuw deel verscheen, werden we meteen weer enthousiast. Het zijn normaal geen boeken die van begin tot eind bol staan van de spanning, maar er is wel altijd voldoende spanning aanwezig om het interessant te houden. Dit was bij ‘Roadtrip’ ook het geval. Het verhaal begint met een heftige proloog waarbij een zwarte man in elkaar geslagen wordt en Theo uiteindelijk zich ermee bemoeit, ondanks dat hij, even van te voren deze man blijkbaar ook een mep had willen verkopen. Ik word nieuwsgierig wie die man is en sla de pagina snel om. Hierna zijn we in Den Haag en leren we Paula kennen die op een netwerkborrel is en onaangenaam uit haar dagdromen gehaald wordt. Als ze dan ook nog een onaangenaam whatsapp bericht krijgt van een anonieme afzender, besluit ze dat het mooi geweest is en gaat ze naar huis, maar eerst moet ze zichzelf weer herpakken, want Theo en de jongens mogen niks merken.
Dit eerste hoofdstuk roept meteen vraagtekens op natuurlijk. Wat heeft Paula in het verleden gedaan en van wie zijn die whatsapp berichtjes. Hierna komt het verhaal even in rustiger vaarwater, want thuis moet Paula doen alsof alles goed is. Ze vertrekken al snel naar Amerika en hier komt het verhaal echt op gang.
De spanning is al snel weer aanwezig en er spelen twee verhaallijnen. De ene verhaallijn is het verhaal van Paula, in de ik-vorm. De tweede verhaallijn, komt iets later in het verhaal, dit is de verhaallijn van detective Stewart. Deze verhaallijn wordt verteld in de derde persoon. Op een bepaald moment heb ik het idee dat ik weet hoe het verhaal in elkaar zit, maar door een plotwending blijkt het toch weer heel anders in elkaar te zitten. Hier houd ik van. Op een bepaald moment was er wel een klein stukje wat op mij wat ongeloofwaardig over kwam, echter dit was niet zo gigantisch dat het verhaal verpest wordt hierdoor. Het is nagenoeg verwaarloosbaar, aangezien het niet zo’n grote invloed heeft op het verhaal.
Een rode draad door het verhaal is deze keer racisme en zelfs enkele bekende zaken worden aangehaald. Dit vind ik goed gedaan door de auteur. Dit maakt een boek actueel en drukt de lezer nogmaals op de feiten hoe bepaalde zaken ook in de echte wereld spelen. Zo komt naast racisme in het begin van het verhaal ook #Metoo ter sprake en wordt hier ook The Voice en Ajax even aangehaald. Iedereen die het nieuws de afgelopen tijd ook maar een heel klein beetje gevolgd heeft, weet meteen wat er mee bedoeld wordt.
De personages worden voldoende uitgediept en hierdoor kon ik me als lezer goed genoeg in hun verplaatsen. Bepaalde personages worden wel genoemd maar komen niet zo uitgebreid aan bod, maar dat is ook niet nodig. Wel had ik meteen een goed voorgevoel over wie de berichtjes stuurde.
Roadtrip eindigt met een cliffhanger en dit was ook te verwachten aangezien er al een vervolg hierop aangekondigd is, namelijk ‘Koraalrif‘. Gelukkig hoeven we niet al te lang te wachten voor we verder kunnen lezen, want 26 juli verschijnt deze al.
Nadat in 2011 Paul Goeken overleden is, is het een geheim wie er achter de naam Suzanne Vermeer schuil gaat. Ik vraag me wel eens af of dit verschillende auteurs zijn, want ik merk in de laatste thrillers van Vermeer dat de opbouw van het verhaal spannender is en ik meer in het verhaal gevangen zit als ik dit aan het lezen ben. Hierdoor denk ik dat er een ervaren thrillerauteur achter zit. Hopelijk wordt deze net als Linda van Rijn ook nog eens bekend gemaakt. Zodat de auteur zelf zijn lof krijgt die hij/zij verdient.
Een fijne en meeslepende thriller, maar: na een goede introductie, is het midden een beetje veel van hetzelfde en komt het boek in deel drie pas weer echt op gang. Vanaf dat moment blijf je met veel vragen zitten en daarom ging ik als een speer verder. Het verhaal speelt zich af tijdens een roadtrip door Amerika en in heb genoten van de Amerikaanse sferen!
Ik heb veel verschillende genres gelezen deze maand en ben totaal niet van de thrillers, maar dit boek las zo lekker door. Het duurde even voordat ik er echt inzat (ik had de achterflap gelezen en wachtte op dat moment) maar daarna kon ik hem eigenlijk niet wegleggen.
Een roadtrip aan de Westkust van Amerika, dat is toch de ultieme roadtrip? Paula Visser en haar man Theo gaan ervoor! Maar dan komt Paula in Vegas iemand uit haar verleden tegen, en daarna verdwijnt Theo. Paula en Theo blijken allebei geheimen te hebben…
Terwijl ik Roadtrip las, was ik zelf ook op een soort roadtrip. Ondanks dat het in een ander land was, was de sprekende taal van Vermeer nu helemaal perfect. Ik kon de Grand Canyon zo voor me zien, en de scène op de camping waarbij er een eland een kijkje komt nemen… De scènes zijn zo beeldend beschreven dat ik het idee had dat ik er zelf bij was!
Paula draagt een geheim met zich mee, en ze is bang dat het uitkomt. Ze ontvangt al weken bedreigende sms’jes van een anoniem telefoonnummer en wanneer ze in Vegas aankomt, waarschuwt een oude bekende haar dat ze misschien gevaar loopt. De sluimerende spanning wordt hierdoor goed opgebouwd tot het moment dat Theo verdwijnt. Het wordt snel duidelijk: al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Ook in Roadtrip weet Vermeer, net als in andere boeken van haar hand, de puzzelstukjes in een goed tempo in elkaar te schuiven. Nieuwe informatie wordt stapsgewijs bekend gemaakt aan de lezer, waardoor je hongerig bent naar meer. Maar Paula is wel een heel doorzichtig karakter en weet in vele clichés te trappen. Dit maakt haar minder sympathiek. Ik ben wel benieuwd wat er met Theo is gebeurd, maar ik kan weinig geduld opbrengen voor haar soms onbezonnen acties.
Vermeer kaart een aantal zeer actuele thema’s aan in Roadtrip, waaronder racisme en politiegeweld in de Verenigde Staten. Tussen de regels door wordt duidelijk gemaakt hoezeer dit thema speelt. Dit belangrijke thema had meer uitgediept mogen worden, maar Roadtrip zal vervolgd worden: in juli komt Koraalrif uit en daarin zullen Paula en andere karakters uit dit boek in terugkomen.
Vermeer weet je met Roadtrip weer mee te nemen naar een mysterie. Ook al kom Paula mij niet helemaal bekoren, heb ik genoten van de manier waarop Vermeer een verhaal weet op te bouwen. Ondanks dat de verhalen niet super moeilijk in elkaar zitten, is de spanning altijd perfect gedoseerd in thrillers van Vermeer. Dat maakt het extra knap: deze vakantiethrillers zijn altijd heel benaderbaar voor een groter publiek. Met Roadtrip zet Vermeer weer een hele spannende vakantiethriller neer: deze moet mee in je koffer. Ik kijk stiekem alweer uit naar Koraalrif!
Jaja, dit x weer voor mij een top boek! Kreeg in het begin gewoon even zin in vakantie. Moest even aan mijn eigen roadtrip denken haha. Zonder al die gekkigheid natuurlijk. Maar fijn dat er weer een boek is van Suzanne met vervolg. Hier ga ik gelijk morgen mee beginnen. Dank!
Leuk boek voor tussendoor. Leest snel weg. Waar ik mij wel aan ergerde was dat de hele tijd de relatie als liefdevol werd neergezet, dat was iets teveel van het goede.
‘Roadtrip’ is weer een typische Suzanne Vermeer-thriller die niet teleurstelt. De proloog gaat over Theo, die zich in lastige situatie lijkt te bevinden. Vermeer weet met die drie pagina’s meteen de toon van het verhaal te zetten, wat je doet verlangen om verder te lezen. Het eerste hoofdstuk speelt zich af in Den Haag, waar we kennismaken met het hoofdpersonage Paula. Het is onmiddellijk duidelijk dat het niet echt goed gaat met haar, want ze ontvangen vreemde, dreigende berichtjes. Dat zorgt ervoor dat er van in het begin een goeie portie spanning in het boek aanwezig is. We weten niet meteen alles over Paula en worden aangespoord om verder te lezen. Op een rustig tempo maken we kennis met de rest van de personages: Theo, de kinderen van Theo en Paula (Max en Tim) en de Theo’s beste vriendin (Mara). De aanloop naar de start van de roadtrip wordt keurig beschreven en daarna volgen we Theo en Paula tijdens hun reis.
Vermeer pent hier een mooi verslag van de roadtrip neer en maakt telkens duidelijk door een tussenpagina waar Theo en Paula zich nu precies bevinden aan de westkust. De setting is prima beschreven, de omgeving kan je perfect voor je zien door de vele details waar de auteur aandacht aan besteedt. Die details zorgen er wel voor dat het verhaal soms net iets te veel kabbelt. Behalve de berichtjes is de spanning niet altijd even duidelijk aanwezig, waardoor je soms het gevoel krijgt dat je netjes de roadtrip van Theo en Paula volgt. Door de hoofdstukken rond privédetective Stewart in te voegen, wordt het wel wat extra spanning gecreëerd omdat je benieuwd bent naar hoe die man past binnen het verhaal.
Stewarts hoofdstukken worden vanuit de derde persoon verteld, wat een beetje voor een breuklijn zorgt met de hoofdstukken over Paula, want daar kiest Vermeer voor het ik-perspectief. Automatisch wordt je band met Paula daardoor sterker. Naarmate het boek vordert, gaat het vooral over Stewart en Paula. Daardoor verliest de zaak rond de vermoorde man en de verdwijning van Theo wat aandacht. Suzanne Vermeer maakt het goed door het ook te hebben over actuele thema’s zoals o.a. Black Lives Matter. Daardoor denkt de lezer na over die materie in de realiteit. Er wordt respectvol omgegaan met de thema’s. Zo bewijst Suzanne Vermeer dat ze er prima in slaagt fictie met het dagelijkse leven te combineren in een goede thriller.
Conclusie 4,5 sterren ‘Roadtrip’ is een thriller die je meeneemt op roadtrip langs de Amerikaanse westkust. Door de vele details, de goeie connectie met het hoofdpersonage en een gemiddelde dosis spanning ben je even zoet met dit boek.
Paula en Theo gaan samen op vakantie naar Amerika om een roadtrip te doen. Paula is er met haar hoofd niet helemaal bij omdat ze rondloopt met een geheim. Wanneer ze in Las Vegas is staat Jim voor haar neus waarmee ze vijf jaar geleden een affaire had. Hij waarschuwt haar.
Ik vond het begin moeilijk om in te komen omdat het er allemaal heel dik bovenop wordt gelegd en het verhaal ongeloofwaardig is. Als je verder doorleest krijgt het nog wel een leuke wending.
In plaats van dat Paula verdwijnt, krijgt ze ruzie met haar man Theo nadat ze de affaire heeft opgebiecht. Via zijn privédetective komt hij aan het nummer van Jim en hij spreekt met hem af. Hij komt niet thuis en ieder spoor ontbreekt.
Jim blijkt vermoord te zijn in een goedkoop motel. Paula zet alles op alles, want Theo is nog niet gevonden en Jim is voor het laatst met hem gezien. In haar zoektocht komen ze op het spoor van de vrouw van Jim. Haar vader blijkt op de hoogte te zijn van de affaires van Jim en is verhaal gaan halen. Hij zat ooit bij de politie en had zijn oude dienstwapen mee. Toen hij hem bezocht in het motel stuitte hij op Theo. Die sloeg hij bewusteloos en hield hem vast in zijn kelder zodat hij geen getuigenis kon afleggen.
Met behulp van de privédetective weet Paula Theo te bevrijden. Doordat het einde nog wel redelijk verrassend was, toch drie sterren gegeven in plaats van twee.
This entire review has been hidden because of spoilers.
'Dwaalspoor' is opnieuw een must read voor diegene die van een spannend boek houden. De vlotte, simpele schrijfstijl creëren een goed spanningsveld. De personages zijn goed uitgewerkt en de beschrijving van de omgeving ook, bijna filmisch. Het boek is daarnaast ook nog eens erg actueel. Het gooit wat lijntjes uit naar de misstanden rondom TheVoice en Ajax. Dit geeft een extra touch aan het verhaal en is dus heel recent. Minder aan het verhaal is het opsporingsgedeelte. Dat is wel erg kort door de bocht en simplistisch, wat op het laatst wat ongeloofwaardig over begint te komen. Ook wordt het verhaal, in verhouding met de intro, wat te snel afgerond. Maar al met al hebben de ghostwriters van Suzanne Vermeer wederom een goed en spannend verhaal weten te schrijven.
Vanaf de eerste bladzijde is Paula niet geloofwaardig als persoon. Haar reacties zijn overdreven, zeurderig en vreemd.
De wisselingen in perspectief zijn verwarrend en voegen niets toe.
De spanning loopt nooit echt op, hoewel Vermeer haar best doet om in het decor alles tevoorschijn te toveren, tot een verborgen bunker aan toe (die Paula ontdekt terwijl de dader toevallig net een hond gaat begraven die, getuige de vliegen, al een tijd in de schuur lag).
Soms zie ik de hoge waarderingen bij sommige Suzanne Vermeer-boeken en denk ik: waarom? En dan zie ik een lagere beoordeling bij een boek als Roadtrip en denk ik opnieuw: waarom? Want eerlijk? Ik vond dit juist een sterk verhaal.
Ja, het is hier en daar wat cliché en af en toe zelfs een beetje cringe, maar dat nam voor mij niet weg dat het gewoon spannend en vermakelijk was. Het verhaal had vaart, er zat een duidelijke spanningsboog in en ik wilde doorlezen – en dat is uiteindelijk wat telt.
Zeker niet Vermeer’s meest gelikte boek, maar wel eentje die verrassend goed uitpakte. Voor iedereen die zin heeft in een toegankelijke thriller met vaart en een beetje drama: geef Roadtrip een kans!
Nog nooit had ik een boek gelezen van Suzanne Vermeer, nu wel. Ik ben om! Wat een mooi boek zeg! Ik kon hem niet neer leggen omdat ik zo benieuwd was hoe het precies zat Jim, hoe het met Theo (de man van Paula) afgelopen was, wie er achter de moord zat. Het eind heeft mij dan ook verrast. Ergens is het wellicht wat voorspelbaar maar er zit toch een kleine twist in het eind!
This entire review has been hidden because of spoilers.