In dit prentenboek voor jong en oud kruipt de auteur in de huid van een bultrug, de monarch der zeeën. Soepel glijdt onze gigantische, pokdalige verteller door de wateren 'met een melkweg van schuim achter zich aan'. Zijn prachtige gezang klinkt luid, want ergens, in de oneindigheid van de zee, zwemt zijn geliefde – degene die zijn lied en gemoed zal verstaan. Maar de bultrug weet ook dat de bodem van de zee zal blijven trekken, dat die stille diepte hem weer zal lokken. En dat het dan moeilijk zal zijn om koers te houden
'Het lied van de bultrug' is een kort verhaal over eenzaamheid, kortstondig geluk, liefde, afscheid en als je wat dieper op de teksten ingaat ook over de moeilijkere zaken in een mensen- bultruggenleven. Het alleen ronddwalen, het soms wat verloren en zich helemaal alleen op de wereld voelen. Ik denk dat we die gevoelens allemaal ooit wel eens ervaren.
Dit bijzondere boek werd prachtig vormgegeven door Bruno Vergauwen en is zeker een plaatsje waard in iedere boekenkast. Een kort maar krachtig verhaal waar ik regelmatig nog aan zal terugdenken en er af en toe naar zal teruggrijpen in mijn boekenkast.
Laat je niet misleiden door de illustraties en korte teksten, dit boek is niet geschikt voor hele jonge kinderen, daarvoor is het in mijn ogen net iets te zwaar beladen. Al kan mooie prentjes kijken natuurlijk zeker wel.
'... er is alleen dit diepteverlangen deze onverklaarbare aandrift ik zink tot de bodem waar de bergen oprijzen ik duik onder in deze grijze huilende oneindigheid om voor altijd hier te blijven zacht op te lossen in het niets verlost van alles wat mij de adem beneemt verlost van mijn schaduw verlost van het verlies verlost van mijn andersheid verlost van de pijn verlost van de eenzaamheid verlost van het duister verlost van mijn verlangen'
Samenvatting: Men zegt dat walvissen de meest eenzame dieren zijn. Dit prentenboek voor zowel kinderen als volwassenen gaat dan ook over eenzaamheid en verbinding.
De prachtige zang van de walvis wordt ergens in de grote oceaan gehoord door zijn geliefde. Maar hij weet dat de bodem van de oceaan aan hem zal blijven trekken, dat er een dag komt dat hij mogelijk de duisternis niet kan weerstaan.
--
Het gejuich, gejammer en gekreun van een walvis Walvissen zijn de grootste zeedieren, maar toch komen ze enorm elegant over en zwemmen ze soepel door het water heen. Wim Opbrouck kruipt in dit boek in de huid van een walvis, om aan te tonen hoe eenzaam deze dieren eigenlijk kunnen zijn en hierover te kunnen praten.
Je volgt de walvis in verschillende fases in zijn leven. Het verhaal van Opbrouck wordt ondersteund door prachtige platen gemaakt door Bruno Vergauwen. Het boek is daarom interessant om te lezen, maar ook om te bekijken. Voor zowel volwassenen als kinderen.
"Ik ben moederziel alleen lig roerloos in het duister en luister Zeelelies, anemonen en koudwaterkoralen wuiven ik adem niet in ik adem niet uit wacht alles geeft nu licht diepzeepaling en parelmoervis bioluminescentie zeesneeuw dwarrelt in mijn opengesperde bek ik wacht en wacht de zee is mijn voedster zij geeft mij alles ik geef licht van binnenuit ik gloei"
Het verhaal over deze walvis is interessant om te lezen. Het geeft een inkijkje in het leven van hem en toont hoe het alleen ronddwalen en verdwalen kan zijn. Maar het laat ook kortstondig geluk, liefde en afscheid zien. Het is een verhaal waar veel mensen zich ook in zouden herkennen en dat maakt het een heel mooi verhaal.
"... er is alleen dit diepteverlangen deze onverklaarbare aandrift ik zink tot de bodem waar de bergen oprijzen ik duik onder in deze grijze huilende oneindigheid om voor altijd hier te blijven zacht op te lossen in het niets verlost van alles wat mij de adem beneemt verlost van mijn schaduw verlost van het verlies verlost van mijn andersheid verlost van de pijn verlost van de eenzaamheid verlost van het duister verlost van mijn verlangen"
Het boek wordt beschreven als dat het geschikt is voor zowel kinderen als volwassenen. Laat je hierdoor echter niet misleiden. De diepere lagen in dit boek bevatten zware onderwerpen en kunnen voor de jonge kinderen weleens te heftig zijn. De platen in het boek zijn wel erg geschikt om samen naar te kijken. Ze beelden het leven van de walvis goed uit, maar voelen tegelijkertijd heel magisch aan, door de stijl die Vergauwen gebruikt heeft.
Het lied van de bultrug is een prentenboek voor volwassenen en oudere kinderen, die op een mooie manier beschrijft hoe eenzaamheid ervaren kan worden.
Ongetwijfeld was de theatervoorstelling nog betoverender dan het boek. Het lied de bultrug neemt je mee naar een ongekende wereld met z’n eigen mysteries. Prachtig poëtisch verteld!
@brunovergauwen wie bent u en waar was u heel mijn leven? Wat een prachtig prentenboek heb ik hier in mijn handen. Ik ga niet liegen, die illustraties hebben mij tot in het diepste van mijn ziel geraakt.
Dit is het lied van de bultrug. Zijn lied weerklinkt in diepe wateren en vertelt heel herkenbare verhalen. Over je geliefde missen, over de diepte die soms lonkt, over de weg kwijt zijn, over perfecte tuimelingen en pirouettes.
Blijkbaar schreef @wimopbrouck dit prachtige verhaal voor een theatervoorstelling... opnieuw: waarom wist ik dat niet?
Doe jezelf een plezier en neem dit boek ter hand, zet je ermee in een zonnig hoekje. Zet je smartphone op stil en savoureer elk woord en elke prent.
Een meeslepend en aangrijpende verhaal waar de poëtische teksten harmonieus versmelten met de werkelijk prachtige illustraties. Ook de theatervoorstelling rond dit boek ‘Ik ben de walvis’ is een absolute aanrader.
Waw, aan de hand van ontzettend mooie tekeningen en bezwerende woorden, bijna mantra's kruip je onder de eenzame huid van een bultrug, de monarch der zeeën.
Maak in Het lied van de bultrug kennis met één van de grootste wezens in de oceaan, de bultrug. Graaf mee in de dieptes van zijn leven, de kracht van zijn gevoelens en de wijsheid van zijn geest. Verlies je samen met Wim Opbrouck in de pracht van dit wonderlijke wezen.
Tal van nuttige feitjes over de bultrug worden op monumentale wijze gebracht, waardoor het voelt als een heerlijk liefdesverhaal. Een verhaal dat gecombineerd met prachtige illustraties uitmondt in een diepzinnig en eerlijk, doch met momenten humoristisch geheel. De teksten zijn helemaal van de hand van Wim Opbrouck, en het was dan ook hij dat ik in gedachten hoorde terwijl ik het verhaal las. Het lied van de bultrug nam mij mee naar de diepste stilte van de oceaan en liet mij genieten van de schoonheid van dit geheimzinnig wezen.
Vind mij ook op Facebook en Instagram @annelies_leest.
Wauw, wat een prachtig boek! Hier hou ik zo van. Wim Opbrouck is een ware woordkunstenaar. Mooie alliteraties met goed gekozen woorden en heerlijke zinnen die het herlezen waard zijn. In mijn hoofd las hij het zelf voor. Ook van Bruno Vergauwens fantastische tekeningen ben ik (al lang) grote fan. Ik hou van zijn gedetailleerde en dromerige stijl. De prenten vormen een mooie ondersteuning bij het verhaal.
(3,5 stars) Ik heb de theatervoorstelling niet gezien. Mijn leeservaring zou waarschijnlijk heel anders geweest zijn als ik ze wel gezien had. Als alleenstaand boek ... kon ik mij niet goed vinden in de schrijfstijl. Ik denk omdat het in de eerste persoon geschreven is. De prenten zijn echt prachtig! Zeer mooi!
Een mooi prentenboek, eerder voor volwassenen dan voor kinderen, omdat het toch wel wat zwaardere thema’s behandelt (eenzaamheid, de dood). Maar het gaat ook over liefde en de schoonheid van de natuur, de oceaan. De prachtige tekeningen van Bruno Vergauwen illustreren perfect het leven van de bultrug, dat in woorden wordt uitgedrukt door Wim.Opbrouck.
Mooi vrij triest maar prachtig geschreven verhaal over de bultrug, met indrukwekkende, perfect passende illustraties en1 bovendien een interessant boek.
Prachtige tekeningen, mooie tekst maar ik werd er niet door geraakt, laat staan meegesleept. Kan me wel voorstellen dat dit helemaal anders wordt als Wim Opbrouck de tekst op scène brengt.