What do you think?
Rate this book
Patroon
‘Patroon’ is een indringend boek voor jongeren vanaf 13 jaar, over een heftige gebeurtenis tussen twee beste vrienden en mysterieus familiegeheim. Marco Kunst (bekend van ‘Het verlangen van de prins’ en ‘Offline’) toont zich een veelzijdig auteur met dit diepgaande verhaal.
In een melige bui besluiten Mylo en zijn beste vriend Mees tot een experiment: met niets anders dan een hamer en een tang vuren ze een kogel af. Het gaat gruwelijk mis, Mees krijgt de kogel in zijn hoofd en sterft. Mylo moet verder leven zonder zijn vriend en mét een enorm schuldgevoel. Mylo’s opa blijft hem steunen en samen gaan ze op reis. Naar Amerika, het land waar opa’s roots liggen en waar Mylo’s vader woont, die hij nooit eerder heeft ontmoet. Maar een reis die bevrijdend zou moeten zijn na de onvoorstelbare gebeurtenissen thuis, legt juist een gruwelijk geheim bloot. Een geheim waarin opa al zijn hele leven gevangen zit en dat alles te maken blijkt te hebben met de dood van Mees. Lukt het Mylo om te ontsnappen aan het patroon dat zijn familie al drie generaties in zijn greep houdt?
In een melige bui besluiten Mylo en zijn beste vriend Mees tot een experiment: met niets anders dan een hamer en een tang vuren ze een kogel af. Het gaat gruwelijk mis, Mees krijgt de kogel in zijn hoofd en sterft. Mylo moet verder leven zonder zijn vriend en mét een enorm schuldgevoel. Mylo’s opa blijft hem steunen en samen gaan ze op reis. Naar Amerika, het land waar opa’s roots liggen en waar Mylo’s vader woont, die hij nooit eerder heeft ontmoet. Maar een reis die bevrijdend zou moeten zijn na de onvoorstelbare gebeurtenissen thuis, legt juist een gruwelijk geheim bloot. Een geheim waarin opa al zijn hele leven gevangen zit en dat alles te maken blijkt te hebben met de dood van Mees. Lukt het Mylo om te ontsnappen aan het patroon dat zijn familie al drie generaties in zijn greep houdt?
192 pages, Hardcover
Published May 18, 2022
10 people are currently reading
350 people want to read
About the author
Marco Kunst
37 books29 followersMarco Kunst (Vlissingen, 1966)
schrijft fantastische (maar ook waargebeurde) verhalen in alle genres voor kinderen en jongeren. Onlangs verscheen 'De macht van Algas' een toekomstverhaal dat zich op Walcheren afspeelt in de tijd dat de zeespiegel gestegen is. Eerder verschenen 'Offline', 'Patroon', 'Het touw en de waarheid' en 'Het verlangen van de prins'.
Marco Kunst is via De Schrijverscentrale te boeken voor schoolbezoeken - een van zijn favoriete bezigheden.
'Offline' is dit jaar thematitel bij de Kinderboekenweek!
Ooit studeerde Marco Kunst filosofie en dat lees je terug in zijn verhalen, net als zijn liefde voor de zee, lekker eten, fantasie, geschiedenis, andere werelden, natuur, mensen in alle soorten en maten, weidse vergezichten en taal. Hij vertelt graag op scholen over zijn boeken, maar ook over wat verhalen eigenlijk zijn, wat fantasie is en waarom die zaken zo belangrijk zijn. Daarnaast laat hij de kinderen hun eigen (talige) fantasie verkennen.
lees meer op de website van Marco Kunst
schrijft fantastische (maar ook waargebeurde) verhalen in alle genres voor kinderen en jongeren. Onlangs verscheen 'De macht van Algas' een toekomstverhaal dat zich op Walcheren afspeelt in de tijd dat de zeespiegel gestegen is. Eerder verschenen 'Offline', 'Patroon', 'Het touw en de waarheid' en 'Het verlangen van de prins'.
Marco Kunst is via De Schrijverscentrale te boeken voor schoolbezoeken - een van zijn favoriete bezigheden.
'Offline' is dit jaar thematitel bij de Kinderboekenweek!
Ooit studeerde Marco Kunst filosofie en dat lees je terug in zijn verhalen, net als zijn liefde voor de zee, lekker eten, fantasie, geschiedenis, andere werelden, natuur, mensen in alle soorten en maten, weidse vergezichten en taal. Hij vertelt graag op scholen over zijn boeken, maar ook over wat verhalen eigenlijk zijn, wat fantasie is en waarom die zaken zo belangrijk zijn. Daarnaast laat hij de kinderen hun eigen (talige) fantasie verkennen.
lees meer op de website van Marco Kunst
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 111 reviews
June 5, 2022
Ik kan alleen maar huilen. Dit is één van de (onverwacht) beste boeken die ik de afgelopen tijd heb gelezen.
Het is een kinderboek. Het is een kort boek. Ik zal toegeven dat mijn verwachtingen niet zo hoog waren. Misschien komt de klap daardoor zo hard aan?
Dit boek is geweldig mooi geschreven. Het zet tot nadenken. Het is poëtisch. Het komt dichtbij. Het is belangrijk. Het is belangrijk. Het is belangrijk.
Het is een kinderboek. Het is een kort boek. Ik zal toegeven dat mijn verwachtingen niet zo hoog waren. Misschien komt de klap daardoor zo hard aan?
Dit boek is geweldig mooi geschreven. Het zet tot nadenken. Het is poëtisch. Het komt dichtbij. Het is belangrijk. Het is belangrijk. Het is belangrijk.
June 9, 2022
‘De dagen gaan voorbij alsof ik in de verkeerde trein zit. Een trein waar ik per ongeluk in gestapt ben die ergens heen gaat waar ik niet naartoe wil. Maar hij stopt niet en er is geen noodrem en ik kan er niet uit. Die trein heeft me weggehaald bij alles wat goed was, alles waar ik zin in had, wat ik wilde doen, meemaken. Want er is was zoveel en nu is er niets meer. En die trein gaat nooit meer terug naar waar hij vandaan kwam.’
Een trein als metafoor in het verslag van de 16-jarige Mylo, nadat hij flink door de mangel is gehaald door politie, justitie, familie, school, Marieke die zijn vriendin wás, Bastiaan de Begripvolle Baard-Bobo therapeut, kortom ‘een nachtmerrie die niet ophoudt’. Ze zoeken allemaal naar de waarheid. De reden: Mees is dood. Zijn beste vriend. Door hem. De patroon. Of was het oorzaak en gevolg? Ze hadden beter moeten weten, ‘dat je niet moet kutten met een patroon’.
Hij moet verwerken, ‘some things are unforgivable’, een ongeluk, weer dat 'ze hadden beter moeten weten'. Hij vraagt zich af of hij op een breekpunt zit. Hij voelt zich al maanden ‘zwaar depressed’. Hij schrijft.
We lezen over een klont scheikunde, de Dora met epische shit en stoned, veertien miljard jaar, een bos dat ertussenuit is gepiept, verdriet als een blobmonster uit een Japanse manga en een conclusie dat je hart gewoon door bommest ondanks dat geen enkele cel bewustzijn heeft.
Een indringend met ook humor, bij je kladden pakkend verhaal, vol met beeldende tot filosofische zinnen, gelardeerd met Engelse woorden tot best pittige schuttingtaal. En het vreemde is dat als je dit leest als de pakweg 15-jarige jongere je het vast niet opmerkt, het past in het puberbrein en is als een soort vanzelfsprekend gegeven opgenomen in de tekst.
Het patroon van gebeurtenissen in de mannelijke familielijn geeft een nadenken mee over wat je bewust of onbewust meegeeft aan een volgende generatie. ‘Kinderen zien en voelen alles van de volwassenen om hen heen en slaan het op. Onderhuids. Onbewust. Voor altijd.’
Een als algemenere op te pakken zin geeft stof tot bespreken van wereldgebeuren: ‘Alles is één grote scheikundige reactie en iedereen wordt meegesleurd door hersencellen die stroompjes afschieten, waardoor we kogels afvuren. Of niet.’ Ofschoon het hele boek vol zit met te bespreken punten in lessen filosofie, geschiedenis – volg generaties in oorlogen – Nederlands en meer; vriendschap, dood, verdriet, rouw, familie, zelf handelen en vooral geestelijke gezondheid.
Mocht je ooit in Californië komen, zoek dan het punt op bij de Golden Gate Bridge waar opa en Mylo het wel lukt in gesprek te gaan en er een glimlach mogelijk is. Met herkenning in sfeer en omgeving lees je over hun tocht op zoek naar de in zijn vroege jeugd verdwenen vader, en zoon. Mylo heeft opa, zonder medeweten van moeder Dunja, zover gekregen dat ze naar Amerika gaan. Er moet een uitweg worden gevonden. Herinneringen komen boven. Ook zonder Alzheimer had dit gekund. Niet vertelde gebeurtenissen worden gedeeld. Mylo ervaart een patroon. Beklemming volgt. Er is maar één uitweg. Je hoopt dat iedereen op een bepaald moment ‘een kaboutermeisje’ tegenkomt waardoor de goede afslag wordt genomen in een leven.
Dit boek, deze ‘Patroon’: neem het op in de middelbare school mediatheek, lees het samen, bespreek het en zoek de ‘muurtjes’ op. Zet het op de lijst Boekenweek voor Jongeren. Vanaf ongeveer 15 jaar. Dit is Goed.
Een trein als metafoor in het verslag van de 16-jarige Mylo, nadat hij flink door de mangel is gehaald door politie, justitie, familie, school, Marieke die zijn vriendin wás, Bastiaan de Begripvolle Baard-Bobo therapeut, kortom ‘een nachtmerrie die niet ophoudt’. Ze zoeken allemaal naar de waarheid. De reden: Mees is dood. Zijn beste vriend. Door hem. De patroon. Of was het oorzaak en gevolg? Ze hadden beter moeten weten, ‘dat je niet moet kutten met een patroon’.
Hij moet verwerken, ‘some things are unforgivable’, een ongeluk, weer dat 'ze hadden beter moeten weten'. Hij vraagt zich af of hij op een breekpunt zit. Hij voelt zich al maanden ‘zwaar depressed’. Hij schrijft.
We lezen over een klont scheikunde, de Dora met epische shit en stoned, veertien miljard jaar, een bos dat ertussenuit is gepiept, verdriet als een blobmonster uit een Japanse manga en een conclusie dat je hart gewoon door bommest ondanks dat geen enkele cel bewustzijn heeft.
Een indringend met ook humor, bij je kladden pakkend verhaal, vol met beeldende tot filosofische zinnen, gelardeerd met Engelse woorden tot best pittige schuttingtaal. En het vreemde is dat als je dit leest als de pakweg 15-jarige jongere je het vast niet opmerkt, het past in het puberbrein en is als een soort vanzelfsprekend gegeven opgenomen in de tekst.
Het patroon van gebeurtenissen in de mannelijke familielijn geeft een nadenken mee over wat je bewust of onbewust meegeeft aan een volgende generatie. ‘Kinderen zien en voelen alles van de volwassenen om hen heen en slaan het op. Onderhuids. Onbewust. Voor altijd.’
Een als algemenere op te pakken zin geeft stof tot bespreken van wereldgebeuren: ‘Alles is één grote scheikundige reactie en iedereen wordt meegesleurd door hersencellen die stroompjes afschieten, waardoor we kogels afvuren. Of niet.’ Ofschoon het hele boek vol zit met te bespreken punten in lessen filosofie, geschiedenis – volg generaties in oorlogen – Nederlands en meer; vriendschap, dood, verdriet, rouw, familie, zelf handelen en vooral geestelijke gezondheid.
Mocht je ooit in Californië komen, zoek dan het punt op bij de Golden Gate Bridge waar opa en Mylo het wel lukt in gesprek te gaan en er een glimlach mogelijk is. Met herkenning in sfeer en omgeving lees je over hun tocht op zoek naar de in zijn vroege jeugd verdwenen vader, en zoon. Mylo heeft opa, zonder medeweten van moeder Dunja, zover gekregen dat ze naar Amerika gaan. Er moet een uitweg worden gevonden. Herinneringen komen boven. Ook zonder Alzheimer had dit gekund. Niet vertelde gebeurtenissen worden gedeeld. Mylo ervaart een patroon. Beklemming volgt. Er is maar één uitweg. Je hoopt dat iedereen op een bepaald moment ‘een kaboutermeisje’ tegenkomt waardoor de goede afslag wordt genomen in een leven.
Dit boek, deze ‘Patroon’: neem het op in de middelbare school mediatheek, lees het samen, bespreek het en zoek de ‘muurtjes’ op. Zet het op de lijst Boekenweek voor Jongeren. Vanaf ongeveer 15 jaar. Dit is Goed.
Read
November 17, 2023"Je moet zo wreed mogelijk zijn voor je personages", zegt Marco Kunst in de 74ste aflevering van De Grote Vriendelijke Podcast. En inderdaad: hij maakt het Mylo, de hoofdpersoon uit 'Patroon' (Gottmer 14+) alles behalve makkelijk. Wij willen van hem weten of het schrijven daarmee óók lastig was. Het verhaal over een jongen die zijn beste vriend per ongeluk doodschiet is heftig, maar ook filosofisch. Het boek en dit gesprek gaan over schuld, verantwoordelijkheid, noodlot, vrije wil en meer. En over een reis langs de kust van Californië, die Marco twee keer maakte en die hij zijn hoofdpersoon ook laat afleggen. Luister nu via Spotify, je podcast-app of https://www.degrotevriendelijkepodcas...
July 19, 2022
Lot nummer 2 deze zomer… Dit keer in een jeugdboek. Maar wat klopt het. Sterke taal, sterk dwingend perspectief (dat precies op het goede moment even wisselt). Sterk plot en vooral een sterke innemende hoofdpersoon. Lees het, lees het voor, laat het lezen en praat er daarna over!
April 20, 2023
Ergens tussen de vier en vijf sterren. Ik vond het de hele tijd interessant, maar dit was geen boek waar ik vanaf het begin helemaal in werd gezogen. Het was meer een boek waar ik steeds verder in groeide. Naar mate ik dichter naar het einde kwam en zag waar het heen leidde, was... ik onder de indruk (en ik moest huilen).
Belangrijk boek, heftig, rauw. Filosofisch. In dagboekvorm geschreven. Over intergenerationeel trauma. Knap in elkaar geweven.
Ik las eerder Het verlangen van de prins van deze schrijver en dit is echt zo'n compleet ander boek qua stijl en sfeer. Ik had het nooit geraden. Dus dat vind ik ook knap. Dat je zo veelzijdig kunt zijn als auteur.
Ik vond de epiloog trouwens niet heel veel toevoegen aan wat het boek zelf al zei (beetje uitleggerig). Ik had het denk ik nog sterker gevonden als het verhaal direct na het einde was gestopt. Maar misschien was het wel een goede safety-briefing, ook voor jongeren, omdat het boek vrij heftig eindigt.
Geluisterd via de online bibliotheek en dit boek heeft (terecht) een plaatsje in de grote vriendelijke 100 lijst gekregen van 2022.
Belangrijk boek, heftig, rauw. Filosofisch. In dagboekvorm geschreven. Over intergenerationeel trauma. Knap in elkaar geweven.
Ik las eerder Het verlangen van de prins van deze schrijver en dit is echt zo'n compleet ander boek qua stijl en sfeer. Ik had het nooit geraden. Dus dat vind ik ook knap. Dat je zo veelzijdig kunt zijn als auteur.
Ik vond de epiloog trouwens niet heel veel toevoegen aan wat het boek zelf al zei (beetje uitleggerig). Ik had het denk ik nog sterker gevonden als het verhaal direct na het einde was gestopt. Maar misschien was het wel een goede safety-briefing, ook voor jongeren, omdat het boek vrij heftig eindigt.
Geluisterd via de online bibliotheek en dit boek heeft (terecht) een plaatsje in de grote vriendelijke 100 lijst gekregen van 2022.
Read
August 25, 2023Dit was geen boek voor mij, kon er gewoon echt niets mee, miste het patroon. Soms gebeurt dat en dat is prima.
April 21, 2023
Een boek waar je stil van wordt. Je wordt meteen het hoofd van Mylo ingetrokken en daar is het behoorlijk beklemmend. Aangrijpende thematiek met een mooie passende titel. Een zwaar boek met ook humoristische momenten waardoor het te doen blijft. Misschien niet voor iedereen te doen op elk moment.
January 15, 2023
Dit boek is zoo mooi. En zo belangrijk!!
Echt heel mooi heeft me echt geraakt! Daarnaast heel poëtisch geschreven
Echt heel mooi heeft me echt geraakt! Daarnaast heel poëtisch geschreven
July 2, 2022
Ik begon ongetwijfeld met andere verwachtingen aan dit boek. Er waren zoveel lovende woorden en het klonk aan de hand van die woorden, de leeftijdsdoelgroep waar het voor geschreven is, alsof dit boek weleens net zo mooi zou kunnen worden als één van mijn lievelingsjeugdboeken 'Gewist', ook van Marco Kunst.
Helaas.
Overigens vind ik dit wel een echt jongerenboek en vooral ook heel erg geschikt om samen te lezen in de klas, voer voor gesprekken! En als je het juist helemaal wél geweldig vindt kan ik mij daar ook in vinden. Mijn rating zegt alles over mijn eigen ervaring en gevoel dat dit boek bij mij opriep.
Helaas.
Overigens vind ik dit wel een echt jongerenboek en vooral ook heel erg geschikt om samen te lezen in de klas, voer voor gesprekken! En als je het juist helemaal wél geweldig vindt kan ik mij daar ook in vinden. Mijn rating zegt alles over mijn eigen ervaring en gevoel dat dit boek bij mij opriep.
May 3, 2023
Laat ik starten met te zeggen, wauw! Wat is dit een ongelooflijk sterk geschreven boek met een al even sterk verhaal. Zelfs de titel is zoveel meer dan het op het eerste zicht laat vermoeden. Het is een intens en indrukwekkend verhaal, eentje dat je niet snel zal loslaten. Dat maakt dat dit een boek zal zijn dat hier generaties lang doorgegeven zal worden.
Dit boek gaat over Mylo die zijn beste vriend Mees doodde met een kogel die van zijn opa is. Waarom gebeurde dit, waarom had zijn opa die kogel nog… De auteur neemt je mee doorheen Mylo zijn verhaal op zoek naar patroon om het te doorbreken. Het is rauw, heftig maar het is zeer zeker leesbaar. Ik ben weken na het lezen van dit boek nog steeds onder de indruk.
De auteur hanteert een leesbare en duidelijk taal en een thematiek over schuldgevoelens, dood en patronen binnen een familie. Dit is een boek voor jongeren, de auteur weeft er voldoende ‘luchtigheid’ door maar laat duidelijk zijn dat volwassenen moeiteloos van dit meesterlijk geschreven boek kunnen genieten.
Dit boek gaat over Mylo die zijn beste vriend Mees doodde met een kogel die van zijn opa is. Waarom gebeurde dit, waarom had zijn opa die kogel nog… De auteur neemt je mee doorheen Mylo zijn verhaal op zoek naar patroon om het te doorbreken. Het is rauw, heftig maar het is zeer zeker leesbaar. Ik ben weken na het lezen van dit boek nog steeds onder de indruk.
De auteur hanteert een leesbare en duidelijk taal en een thematiek over schuldgevoelens, dood en patronen binnen een familie. Dit is een boek voor jongeren, de auteur weeft er voldoende ‘luchtigheid’ door maar laat duidelijk zijn dat volwassenen moeiteloos van dit meesterlijk geschreven boek kunnen genieten.
December 23, 2022
Pffff heftig!!! Maar wat fijn dat ik dit boek aan mijn 12-jarige zoon heb voorgelezen. Dit samen beleven, zo kruipen in het hoofd van Mulo, de gesprekken die hieruit voortvloeien, de voorspellingen wat hij nu gaat schrijven, de ontdekking dat iedereen slachtoffer is... En de mooie keuze van de titel van dit boek....
Zucht.... Wat een goed boek voor het VO (en nee... Ook niet voor die ene leerling uit groep 8... Voor alles is een tijd...).
Zucht.... Wat een goed boek voor het VO (en nee... Ook niet voor die ene leerling uit groep 8... Voor alles is een tijd...).
November 20, 2024
4,25 ⭐️ dit was een bijzonder indrukwekkend boek. over een ontzettend heftig onderwerp. de schrijfstijl was erg fijn om te lezen en zorgde ervoor dat het boek niet te zwaar las. vooral de epiloog was erg mooi. moet hier zeker even van bijkomen.
June 8, 2023
Wat een schitterend boek. Het thema wordt met zorg en flair gebracht in een toegankelijk en raak boek.
July 25, 2022
4.5/5 afgerond een 5
Met dank aan Hebban en de uitgeverij voor leesexemplaar.
Kinderboeken auteur Marco Kunst slaat met deze korte novelle een compleet nieuw genre in en mikt daarbij meteen raak. Een memorabel verhaal over de jonge Mylo die na een traumatisch evenement het spoor compleet bijster raakt. Kunst raakt hiermee alle vlakken.
Bij een noodlottig ongeluk krijgt Mylo’s beste vriend Mees een kogel in zijn voorhoofd en overlijdt. We volgen onze hoofdpersoon in de periode daarna, waarin hij worstelt met de consequenties van een kleine fout. Wanneer hij met zijn Amerikaanse opa naar de Verenigde Staten gaat om opa’s roots op te zoeken, besluit Mylo zijn vader op te speuren. Eenmaal in Amerika onthult opa een gruwelijk geheim dat uiteindelijk heeft geleid tot de dood van Mees. Hoe gaat Mylo hiermee om? En kan hij breken met het heftige patroon dat de mannen van Mylo’s familie al 3 generaties in zijn greep houdt?
Met zijn 150 pagina’s is dit een ontzettend kort maar ontzettend impactvol boek. Het verhaal begint met het feit dat Mylo niet naar de begrafenis van Mees mag en dat hij verdrinkt in het strafrechtelijk onderzoek. Je weet dan als lezer nog niet wat er is gebeurd, maar je merkt heel goed dat Mylo er heel erg mee in zijn maag zit. Het was immers niet de bedoeling om zijn beste vriend een kogel in zijn voorhoofd te bezorgen. Het verhaal gaat bijna explosief snell. Je beleeft als lezer toch minstens een aantal maanden in Mylo’s leven. Er gebeurt er meer dan genoeg om als lezer aan de pagina’s gekluisterd te zitten, waardoor die 150 pagina’s nog korter aanvoelen.
De schrijfstijl helpt heel erg bij het inleven in het verhaal. Jeugdige woordkeus, af en toe een vleugje Engels, precies zoals de zestienjarigen van nu praten. Nog een detail dus waardoor het verhaal alleen maar authentieker aanvoelt. Het verhaal is geschreven in dagboekvorm met Mylo als alwetende verteller. Af en toe spreekt hij de lezer aan en soms schrijft hij alsof het hem geen zier kan schelen dat zijn begeleider het dagboek ook leest.
Dit verhaal kampt met een aantal heftige onderwerpen, zoals moord (al is het een ongeluk), het rouwproces, dementie, PTSS, familiebreuk en zelfmoord.
Je leert de hoofdpersoon in dit boek heel goed kennen, maar ook de bijpersonages opa en mam voelen levensecht. Mam werkt als een malle om iedereen te kunnen onderhouden, waarna ze ook de dood van Mees nog eens op haar dak krijgt. Opa dementeert langzaam en begint steeds meer over zijn tijd in de Vietnam oorlog te praten terwijl hij weer wegzakt in zijn moedertaal: Engels. Tijdens de reis in de V.S. wordt hij weliswaar helderder en kan hij Mylo meer gericht vertellen over zijn verleden, van leuke kinder anekdotes tot verhalen uit de Vietnamoorlog die schokkender blijken dan Mylo verwacht. Ook als lezer moet je soms even slikken om de onderwerpen en verhalen die opa te pas en te onpas opdreunt.
Het is Marco Kunst gelukt om in een klein aantal pagina’s een heel ontroerend en emotioneel verhaal te gieten wat je nog lang na het lezen bij zal blijven. En een aanrader: pak je tissues er maar alvast bij. Je gaat ze nodig hebben.
Met dank aan Hebban en de uitgeverij voor leesexemplaar.
Kinderboeken auteur Marco Kunst slaat met deze korte novelle een compleet nieuw genre in en mikt daarbij meteen raak. Een memorabel verhaal over de jonge Mylo die na een traumatisch evenement het spoor compleet bijster raakt. Kunst raakt hiermee alle vlakken.
Bij een noodlottig ongeluk krijgt Mylo’s beste vriend Mees een kogel in zijn voorhoofd en overlijdt. We volgen onze hoofdpersoon in de periode daarna, waarin hij worstelt met de consequenties van een kleine fout. Wanneer hij met zijn Amerikaanse opa naar de Verenigde Staten gaat om opa’s roots op te zoeken, besluit Mylo zijn vader op te speuren. Eenmaal in Amerika onthult opa een gruwelijk geheim dat uiteindelijk heeft geleid tot de dood van Mees. Hoe gaat Mylo hiermee om? En kan hij breken met het heftige patroon dat de mannen van Mylo’s familie al 3 generaties in zijn greep houdt?
Met zijn 150 pagina’s is dit een ontzettend kort maar ontzettend impactvol boek. Het verhaal begint met het feit dat Mylo niet naar de begrafenis van Mees mag en dat hij verdrinkt in het strafrechtelijk onderzoek. Je weet dan als lezer nog niet wat er is gebeurd, maar je merkt heel goed dat Mylo er heel erg mee in zijn maag zit. Het was immers niet de bedoeling om zijn beste vriend een kogel in zijn voorhoofd te bezorgen. Het verhaal gaat bijna explosief snell. Je beleeft als lezer toch minstens een aantal maanden in Mylo’s leven. Er gebeurt er meer dan genoeg om als lezer aan de pagina’s gekluisterd te zitten, waardoor die 150 pagina’s nog korter aanvoelen.
De schrijfstijl helpt heel erg bij het inleven in het verhaal. Jeugdige woordkeus, af en toe een vleugje Engels, precies zoals de zestienjarigen van nu praten. Nog een detail dus waardoor het verhaal alleen maar authentieker aanvoelt. Het verhaal is geschreven in dagboekvorm met Mylo als alwetende verteller. Af en toe spreekt hij de lezer aan en soms schrijft hij alsof het hem geen zier kan schelen dat zijn begeleider het dagboek ook leest.
Dit verhaal kampt met een aantal heftige onderwerpen, zoals moord (al is het een ongeluk), het rouwproces, dementie, PTSS, familiebreuk en zelfmoord.
Je leert de hoofdpersoon in dit boek heel goed kennen, maar ook de bijpersonages opa en mam voelen levensecht. Mam werkt als een malle om iedereen te kunnen onderhouden, waarna ze ook de dood van Mees nog eens op haar dak krijgt. Opa dementeert langzaam en begint steeds meer over zijn tijd in de Vietnam oorlog te praten terwijl hij weer wegzakt in zijn moedertaal: Engels. Tijdens de reis in de V.S. wordt hij weliswaar helderder en kan hij Mylo meer gericht vertellen over zijn verleden, van leuke kinder anekdotes tot verhalen uit de Vietnamoorlog die schokkender blijken dan Mylo verwacht. Ook als lezer moet je soms even slikken om de onderwerpen en verhalen die opa te pas en te onpas opdreunt.
Het is Marco Kunst gelukt om in een klein aantal pagina’s een heel ontroerend en emotioneel verhaal te gieten wat je nog lang na het lezen bij zal blijven. En een aanrader: pak je tissues er maar alvast bij. Je gaat ze nodig hebben.
May 31, 2022
De beste vriend van Mylo overlijdt bij een verschrikkelijk ongeluk en helaas was Mylo hier bij betrokken. Mylo gaat gebukt onder schuldgevoel en trekt zich steeds verder terug. Om Mylo te steunen vertrekt Mylo’s opa met hem naar Amerika, het land waar zijn opa vandaan komt. Hier probeert Mylo het antwoord te vinden op een belangrijke vraag in zijn leven. Maar brengt het hem wat hij daar denkt te vinden?
Wauw! Wauw! Ik was even stil toen ik dit boek dichtsloeg en moest een brok in mijn keel wegslikken. Want ja, het boek is spannend (je wil weten wat er gebeurd is met Mylo en Mees) maar het is zo veel meer dan dat! Zonder dat het er enorm dik bovenop ligt, is dit een heel emotioneel verhaal. Het raakte me enorm.
Het taalgebruik van Kunst is helder met af en toe een rauw randje maar het wordt nergens hard. De thema’s (experimenteren zonder over consequenties na te denken én het overerven van gedrag) zijn herkenbaar, voor jongeren en volwassenen.
Kunst weet dit krachtig in woorden te vatten zonder dat het ergens te zwaar wordt.
Ik was onder de indruk! Het boek is voor jongeren vanaf 13 jaar, maar ook voor volwassenen een aanrader!
Wauw! Wauw! Ik was even stil toen ik dit boek dichtsloeg en moest een brok in mijn keel wegslikken. Want ja, het boek is spannend (je wil weten wat er gebeurd is met Mylo en Mees) maar het is zo veel meer dan dat! Zonder dat het er enorm dik bovenop ligt, is dit een heel emotioneel verhaal. Het raakte me enorm.
Het taalgebruik van Kunst is helder met af en toe een rauw randje maar het wordt nergens hard. De thema’s (experimenteren zonder over consequenties na te denken én het overerven van gedrag) zijn herkenbaar, voor jongeren en volwassenen.
Kunst weet dit krachtig in woorden te vatten zonder dat het ergens te zwaar wordt.
Ik was onder de indruk! Het boek is voor jongeren vanaf 13 jaar, maar ook voor volwassenen een aanrader!
April 21, 2023
Mylo en beste vriend mees besluiten een experiment uit te voeren met een hamer en een oude kogel. De gevolgen zijn groot: Mees sterft en Mylo blijft achter. Met schuldgevoel.
In dagboekvorm vertelt Mylo over hoe het gaat, over de gebeurtenis en alles wat er ondertussen in zijn hoofd en dagelijks leven speelt.
Een verhaal over o.a. keuzes (maken), experimenteren, intergenerationele problemen ofwel patronen door verschillende generaties heen of bij jezelf, vrienden, familie, rouw, verwerken, gedachten, ziekte, oorlog.
Het is interessant hoe Kunst schrijft op een duidelijke manier, het filosofische erdoorheen zet de lezer zeker aan het denken. Mylo wordt bewust van patronen in de familie, maar ook bij zichzelf. Hij ziet maar een uitweg om deze te doorbreken. Uiteindelijk komt hij iemand tegen waardoor een andere keuze gemaakt wordt/kan worden.
Het stuk met zijn opa is mooi, vooral hoe helpend een grootouder kan zijn voor een jongere. Het stuk m.b.t. opa's ziekte mocht van mij iets anders/beter verwerkt worden. Deze diagnose voelde te 'ineens'/makkelijk.
Ik vind het lastig om duidelijk te maken wat dit boek kan doen. Enerzijds, omdat ik het twee weken terug las en niet ieder detail meer voor de geest kan halen. Anderzijds juist lastig, omdat bepaalde boodschappen uit het verhaal blijven hangen. Patronen zijn niet alleen kogels, maar ook de patronen van de mens of een/meerdere generatie(s). Iedereen heeft patronen en daar gaat het boek vooral over. Daarnaast is het een boek om zelf te ervaren en dus niet te veel erover te vertellen.
Patronen van vroeger, van familie of gewoontes of wie je was of hoe je het altijd deed of hoe je altijd dacht... Al die dingen zijn geen noodlot - het zijn alleen maar patronen. Sporen van dingen die voorbij zijn. Sporen in je hersenen. Misschien zijn het wel littekens, maar wat dan nog? Het zijn maar sporen. Niet anders dan de toevallige ribbels in het zand, op het strand bij laagwater. Ze liggen niet vast. Als je die patronen ziet en herkent, kun je je ervan losmaken.
In dagboekvorm vertelt Mylo over hoe het gaat, over de gebeurtenis en alles wat er ondertussen in zijn hoofd en dagelijks leven speelt.
Een verhaal over o.a. keuzes (maken), experimenteren, intergenerationele problemen ofwel patronen door verschillende generaties heen of bij jezelf, vrienden, familie, rouw, verwerken, gedachten, ziekte, oorlog.
Het is interessant hoe Kunst schrijft op een duidelijke manier, het filosofische erdoorheen zet de lezer zeker aan het denken. Mylo wordt bewust van patronen in de familie, maar ook bij zichzelf. Hij ziet maar een uitweg om deze te doorbreken. Uiteindelijk komt hij iemand tegen waardoor een andere keuze gemaakt wordt/kan worden.
Het stuk met zijn opa is mooi, vooral hoe helpend een grootouder kan zijn voor een jongere. Het stuk m.b.t. opa's ziekte mocht van mij iets anders/beter verwerkt worden. Deze diagnose voelde te 'ineens'/makkelijk.
Ik vind het lastig om duidelijk te maken wat dit boek kan doen. Enerzijds, omdat ik het twee weken terug las en niet ieder detail meer voor de geest kan halen. Anderzijds juist lastig, omdat bepaalde boodschappen uit het verhaal blijven hangen. Patronen zijn niet alleen kogels, maar ook de patronen van de mens of een/meerdere generatie(s). Iedereen heeft patronen en daar gaat het boek vooral over. Daarnaast is het een boek om zelf te ervaren en dus niet te veel erover te vertellen.
Patronen van vroeger, van familie of gewoontes of wie je was of hoe je het altijd deed of hoe je altijd dacht... Al die dingen zijn geen noodlot - het zijn alleen maar patronen. Sporen van dingen die voorbij zijn. Sporen in je hersenen. Misschien zijn het wel littekens, maar wat dan nog? Het zijn maar sporen. Niet anders dan de toevallige ribbels in het zand, op het strand bij laagwater. Ze liggen niet vast. Als je die patronen ziet en herkent, kun je je ervan losmaken.
December 11, 2022
Mooi, diepgaand verhaal. Grijpt meteen aan, er worden geen doekjes om gewonden. Vanaf het deel in Amerika heb ik het in één ruk uitgelezen. Voelde spanning voor wat er komen ging en kon het niet meer weg leggen.
April 4, 2023
Het boek zou aan het begin wel een TW mogen hebben voor suïcidale gedachtes!
Het is een heel mooi boek wat raakt!
Het is een heel mooi boek wat raakt!
December 18, 2023
Jeugdliteratuur van de bovenste plank. Origineel en vol lef durven te schrijven over hoe het is als het leven écht moeilijk wordt. Dat is een kunst.
April 18, 2023
‘Er lijkt alleen een patroon te zijn waarin we allemaal vastzitten. Een patroon dat zichzelf herhaalt. Wat je ook doet. Wat ik ook doe, of denk - het doet er niet toe. Oorzaak en gevolg, dat is alles.’ Heel mooi hoe Marco Kunst dit via een andere betekenis van het woord patroon laat zien in deze sterke jeugdroman. Drie generaties gedoemd door een gebeurtenis in het verleden. Mylo en zijn opa zijn goed gelukte, geloofwaardige personages met een krachtige eigen stem.
June 15, 2022
Mylo en Mees zijn beste vrienden. Maar Mees is dood. En daar heet Mylo iets mee te maken. We lezen het verhaal vanuit het perspectief van Mylo. Hij voelt zich schuldig en dat merk je aan alles. Hij is bovendien erg verdrietig want hij is bovenal zijn beste vriend kwijt. Daarnaast wordt hij ook nog beschuldigd door anderen van het ondenkbare en kon hij niet eens afscheid nemen van zijn vriend.
Het verhaal bestaat uit drie delen met elk een aantal korte hoofdstukken. Het eerste deel waarin we te weten komen wat er gebeurd is met Mees. In het tweede deel gaat Mylo met zijn verwarde opa naar Amerika om zijn vader op te zoeken. Daar komt hij te weten wat er vroeger gebeurd is tussen opa en zijn vader. En in deel drie komen de gevoelens die Mylo voelt op hem af en geven die de aanleiding tot wat er zich op dat moment in zijn hoofd afspeelt.
De emoties worden zo goed opgeroepen door de schrijfstijl. Het lijkt alsof Mylo zijn verhaal tegen de lezer vertelt. Na een tijdje had ik door dat het een dagboek was. Door die manier van schrijven werd ik enorm geraakt door het verhaal. De gedachten en emoties worden je als het ware persoonlijk toevertrouwd.
Ik vind het zo moeilijk om dit boek te vatten in woorden. Eigenlijk moet je het gewoon zelf lezen. Het zal zeker wat losweken bij de lezer. Zowel voor tieners als volwassenen een aanrader.
Een prachtig geschreven en indrukwekkend verhaal. Een verhaal dat binnenkomt, je wordt erdoor geraakt en het laat niet onmiddellijk los maar draag je nog even bij je.
Het verhaal bestaat uit drie delen met elk een aantal korte hoofdstukken. Het eerste deel waarin we te weten komen wat er gebeurd is met Mees. In het tweede deel gaat Mylo met zijn verwarde opa naar Amerika om zijn vader op te zoeken. Daar komt hij te weten wat er vroeger gebeurd is tussen opa en zijn vader. En in deel drie komen de gevoelens die Mylo voelt op hem af en geven die de aanleiding tot wat er zich op dat moment in zijn hoofd afspeelt.
De emoties worden zo goed opgeroepen door de schrijfstijl. Het lijkt alsof Mylo zijn verhaal tegen de lezer vertelt. Na een tijdje had ik door dat het een dagboek was. Door die manier van schrijven werd ik enorm geraakt door het verhaal. De gedachten en emoties worden je als het ware persoonlijk toevertrouwd.
Ik vind het zo moeilijk om dit boek te vatten in woorden. Eigenlijk moet je het gewoon zelf lezen. Het zal zeker wat losweken bij de lezer. Zowel voor tieners als volwassenen een aanrader.
Een prachtig geschreven en indrukwekkend verhaal. Een verhaal dat binnenkomt, je wordt erdoor geraakt en het laat niet onmiddellijk los maar draag je nog even bij je.
November 25, 2022
3,5*
Op een erg mooie manier zo'n zwaar onderwerp opgeschreven. Ik vond het soms nog best lastig om te lezen, vanwege de somberheid ervan.
Op een erg mooie manier zo'n zwaar onderwerp opgeschreven. Ik vond het soms nog best lastig om te lezen, vanwege de somberheid ervan.
March 19, 2023
Spannende jeugdroman over schuldgevoel en hoe daarmee om te gaan. Aan te bevelen voor 12 tot 15 jarigen.
June 17, 2022
Patroon is een heel ingrijpend verhaal die moest verteld worden. Een verhaal die bewust maken en worden een diepere betekenis geeft. Die niet omkeerbare gebeurtenissen tussen twee beste vrienden een plaatsje moet geven. Maar hoe moet je verder als iedereen je nakijkt? Had je beter moeten weten? Woorden die blijven kleven, die heel hard aankomen, maar waar men wel gelijk in heeft. Een zin die die zoveel meer betekent als de afloop fataal blijkt te zijn. Gelukkig is opa er. Ook al zit hij in een vroeg dementiestadia, hij is er op de momenten waar hij hem nodig heeft. Niet altijd met evenveel woorden, maar de steun is er. Samen besluiten ze de reis naar het vaderland van opa en Mylo zijn papa te maken : Amerika. Kan dit de verlossing bieden waar Mylo naar op zoek is? Of komt er hier meer duidelijkheid waar het patroon vandaan komt? Patroon een woord met zoveel meer betekenissen, die hier doorheen het verhaal in elke ruime zin van de definitie wordt gebruikt.
Wat ben ik blij dat ik de kans kreeg om dit boek te mogen lezen. Het kwam op sommige momenten hevig aan, harde woorden werden niet geschuwd en onverwachte wendingen geven zoveel kleur aan dit verhaal. Herkenbaarheid maken die woorden zachter. Dit is er eentje nog lang zal blijven nazinderen. Eentje die je wil meegeven met jongeren. Woorden van een schrijver die ik vanaf nu zeker ga volgen en waar ik ook meer zal van gaan lezen.
De prachtige zinnen en woordkeuze zijn intens en komen geruisloos binnen. Je stroomt mee over het verhaal. Dit is er eentje die je no-time uit hebt, want je wil gewoon weten waar dit verhaal eindigt. Je wilt als het ware de medetherapeut zijn die Mylo nodig heeft, om dit verhaal te vertellen. Zijn verhaal, vanuit zijn oogpunt, zijn dagboek. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die trein die nooit meer gaat naar waar hij vandaan kwam, over het kaboutermeisje die zijn pad kruist …. Twijfel niet, ga het boek lezen , probeer het te plaatsen en vergeet niet in dialoog te gaan, blijf zeker niet achter met jouw vragen.
Wat ben ik blij dat ik de kans kreeg om dit boek te mogen lezen. Het kwam op sommige momenten hevig aan, harde woorden werden niet geschuwd en onverwachte wendingen geven zoveel kleur aan dit verhaal. Herkenbaarheid maken die woorden zachter. Dit is er eentje nog lang zal blijven nazinderen. Eentje die je wil meegeven met jongeren. Woorden van een schrijver die ik vanaf nu zeker ga volgen en waar ik ook meer zal van gaan lezen.
De prachtige zinnen en woordkeuze zijn intens en komen geruisloos binnen. Je stroomt mee over het verhaal. Dit is er eentje die je no-time uit hebt, want je wil gewoon weten waar dit verhaal eindigt. Je wilt als het ware de medetherapeut zijn die Mylo nodig heeft, om dit verhaal te vertellen. Zijn verhaal, vanuit zijn oogpunt, zijn dagboek. En dan heb ik het nog niet eens gehad over die trein die nooit meer gaat naar waar hij vandaan kwam, over het kaboutermeisje die zijn pad kruist …. Twijfel niet, ga het boek lezen , probeer het te plaatsen en vergeet niet in dialoog te gaan, blijf zeker niet achter met jouw vragen.
June 17, 2022
Sommige recensies schrijf je zo en andere recensies moet je echt even goed voor gaan zitten. Dan vind ik het lastig om te starten en om goed onder woorden te brengen wat ik van dat boek vond. En dat is bij Patroon van Marco Kunst zeker het geval. Want wat in eerste instantie alleen maar door mijn hoofd ging nadat ik het boek dichtsloeg was: WAUW! Indrukwekkend! Rauw en emotioneel. Een favoriet van 2022. GA DIT LEZEN!! Maar ja, ik vind dat er toch iets meer moet staan in mijn recensie. Dus ik ben er even goed voor gaan zitten om mijn enthousiasme voor Patroon wat verder toe te lichten.
Patroon van Marco Kunst:
In een melige bui besluiten Mylo en zijn beste vriend Mees tot een experiment: met niets anders dan een hamer en een tang vuren ze een kogel af. Het gaat gruwelijk mis, Mees krijgt de kogel in zijn hoofd en sterft. Mylo moet verder leven zonder zijn vriend en mét een enorm schuldgevoel. Mylo’s opa blijft hem steunen en samen gaan ze op reis. Naar Amerika, het land waar opa’s roots liggen en waar Mylo’s vader woont, die hij nooit eerder heeft ontmoet. Maar een reis die bevrijdend zou moeten zijn na de onvoorstelbare gebeurtenissen thuis, legt juist een gruwelijk geheim bloot. Een geheim waarin opa al zijn hele leven gevangen zit en dat alles te maken blijkt te hebben met de dood van Mees. Lukt het Mylo om te ontsnappen aan het patroon dat zijn familie al drie generaties in zijn greep houdt?
Zoals je dus wel kunt merken ben ik heel enthousiast over dit boek. Mylo en zijn verhaal spoken nog steeds door mijn hoofd. Patroon is een van de beste boeken die ik dit jaar heb gelezen. Vanaf bladzijde 1 werd ik gegrepen door Mylo, door zijn verhaal, zijn manier van vertellen en de rollercoaster aan emoties die hij met ons deelt. Het is rauw, meeslepend en weet je als lezer te raken. Het verhaal voelt realistisch en zette mij telkens aan tot denken: wat zou ik doen? Hoe zou ik reageren?
Blz. 20: ‘Maar ik wil niet verwerk. Ik wil niet ‘verder met mijn leven’. Dat kan ik niet maken tegenover Mees, no way. Ook niet tegenover mezelf. En het doet pijn. Zoveel pijn.’
Meteen bij het eerste hoofdstuk werd mij duidelijk dat dit een intens en heftig verhaal is. Mylo’s hoofd loopt over en hij stort al zijn gedachten en gevoelens op het papier. Door te schrijven weet Mylo van de warboel een soort orde te scheppen en te bedenken wat hij moet doen.
Blz. 18: ‘De wereld is in die ene seconde totaal veranderd. Bijna alles ziet er hetzelfde uit, tegelijkertijd is alles anders – een wereld met een gat erin, een krater. Een wereld zonder Mees. Het is een wereld waar ik niet wil zijn. Maar ik kan er niet uit. Ik heb anderen met me meegesleurd naar die wereld: de ouders van Mees natuurlijk, en mam en opa. En alle anderen die Mees missen.’
Tijdens het lezen heb ik aantekeningen gemaakt om mijn gedachten te ordenen en al gaande merkte ik dat ik steeds minder opschreef, omdat ik wilde blijven lezen. Het boek zit barstensvol prachtige quotes en soms hele hoofdstukken die mij aanspreken en weten te raken.
Blz. 88: ‘Mensen vergeten niet, die bouwen muurtjes in hun hoofd. Mensen bouwen muurtjes rond alles waar ze bang voor zijn, wat ze missen, waarover ze verdriet zouden kunnen voelen. Zelfs peuters doen dat al. Niet voelen, maar een muurtje bouwen. En al die muurtjes blijven lekker staan. Je kunt er niet onderdoor, je kunt er niet overheen, je kunt er niet omheen, en je gaat er niet dwars doorheen. Je blijft veilig tussen al die muurtjes zitten.’
Marco Kunst heeft een fijne schrijfstijl. Het is vlot geschreven met een krachtige en rauwe toon. Maar het verhaal kent ook lichte momentjes van humor. Door het verhaal heen zijn vele thema’s verweven, zoals gevolg en oorzaak, vrije wil, schuld en rouw
De verschillende delen van dit boek gaan in op de verschillende betekenissen van het woord patroon. Niet voor niets heet deel 1 De patroon en deel 2 Het patroon. En inmiddels weet ik ook de derde betekenis van patroon duidelijk in dit boek terug komt. Marco Kunst heeft zijn boek meerdere lagen gegeven en het verhaal is zo goed uitgewerkt. Elk detail dat is toegevoegd heeft een functie. Daarnaast ontdek je al lezende de verschillende lijnen tussen gebeurtenissen of bepaalde details, zoals bijvoorbeeld de kabouter (if you know, you know). Ik weet zeker dat wanneer ik dit boek opnieuw lees (ik weet zeker dat ik het boek opnieuw ga lezen!), zullen mij weer nieuwe details opvallen.
Blz 112: ‘Opa’s stem sterft weg. ‘Ik wil je uit die put trekken,’mompelt hij. ‘Don’t know the words … Can’t even drag myself out of it. Ik weet waar je bent. Ik ken de bodem van die put. … Zorg er alsjeblieft voor dat je niet de rest van je leven kwaad op jezelf bent … dat je …’ ’
Patroon is geschikt voor lezers vanaf 13 jaar. Daarnaast is het een boek dat zich uitstekend leent om met een groep te lezen en samen te bespreken. Door de thema’s en het verhaal en vlotte, realistische vertelstem, is het perfect voor een leesclub of voor leesbevordering in de klas.
Mijn eindconclusie is hetzelfde zoals ik mijn recensie begon: Wauw! GA DIT LEZEN! Ik heb Patroon met tranen in mijn ogen dichtgeslagen en het verhaal spookt nog steeds door mijn hoofd. Een heel indrukwekkend boek van Marco Kunst en ik kijk er naar uit om meer boeken van hem te gaan ontdekken.
Patroon van Marco Kunst:
In een melige bui besluiten Mylo en zijn beste vriend Mees tot een experiment: met niets anders dan een hamer en een tang vuren ze een kogel af. Het gaat gruwelijk mis, Mees krijgt de kogel in zijn hoofd en sterft. Mylo moet verder leven zonder zijn vriend en mét een enorm schuldgevoel. Mylo’s opa blijft hem steunen en samen gaan ze op reis. Naar Amerika, het land waar opa’s roots liggen en waar Mylo’s vader woont, die hij nooit eerder heeft ontmoet. Maar een reis die bevrijdend zou moeten zijn na de onvoorstelbare gebeurtenissen thuis, legt juist een gruwelijk geheim bloot. Een geheim waarin opa al zijn hele leven gevangen zit en dat alles te maken blijkt te hebben met de dood van Mees. Lukt het Mylo om te ontsnappen aan het patroon dat zijn familie al drie generaties in zijn greep houdt?
Zoals je dus wel kunt merken ben ik heel enthousiast over dit boek. Mylo en zijn verhaal spoken nog steeds door mijn hoofd. Patroon is een van de beste boeken die ik dit jaar heb gelezen. Vanaf bladzijde 1 werd ik gegrepen door Mylo, door zijn verhaal, zijn manier van vertellen en de rollercoaster aan emoties die hij met ons deelt. Het is rauw, meeslepend en weet je als lezer te raken. Het verhaal voelt realistisch en zette mij telkens aan tot denken: wat zou ik doen? Hoe zou ik reageren?
Blz. 20: ‘Maar ik wil niet verwerk. Ik wil niet ‘verder met mijn leven’. Dat kan ik niet maken tegenover Mees, no way. Ook niet tegenover mezelf. En het doet pijn. Zoveel pijn.’
Meteen bij het eerste hoofdstuk werd mij duidelijk dat dit een intens en heftig verhaal is. Mylo’s hoofd loopt over en hij stort al zijn gedachten en gevoelens op het papier. Door te schrijven weet Mylo van de warboel een soort orde te scheppen en te bedenken wat hij moet doen.
Blz. 18: ‘De wereld is in die ene seconde totaal veranderd. Bijna alles ziet er hetzelfde uit, tegelijkertijd is alles anders – een wereld met een gat erin, een krater. Een wereld zonder Mees. Het is een wereld waar ik niet wil zijn. Maar ik kan er niet uit. Ik heb anderen met me meegesleurd naar die wereld: de ouders van Mees natuurlijk, en mam en opa. En alle anderen die Mees missen.’
Tijdens het lezen heb ik aantekeningen gemaakt om mijn gedachten te ordenen en al gaande merkte ik dat ik steeds minder opschreef, omdat ik wilde blijven lezen. Het boek zit barstensvol prachtige quotes en soms hele hoofdstukken die mij aanspreken en weten te raken.
Blz. 88: ‘Mensen vergeten niet, die bouwen muurtjes in hun hoofd. Mensen bouwen muurtjes rond alles waar ze bang voor zijn, wat ze missen, waarover ze verdriet zouden kunnen voelen. Zelfs peuters doen dat al. Niet voelen, maar een muurtje bouwen. En al die muurtjes blijven lekker staan. Je kunt er niet onderdoor, je kunt er niet overheen, je kunt er niet omheen, en je gaat er niet dwars doorheen. Je blijft veilig tussen al die muurtjes zitten.’
Marco Kunst heeft een fijne schrijfstijl. Het is vlot geschreven met een krachtige en rauwe toon. Maar het verhaal kent ook lichte momentjes van humor. Door het verhaal heen zijn vele thema’s verweven, zoals gevolg en oorzaak, vrije wil, schuld en rouw
De verschillende delen van dit boek gaan in op de verschillende betekenissen van het woord patroon. Niet voor niets heet deel 1 De patroon en deel 2 Het patroon. En inmiddels weet ik ook de derde betekenis van patroon duidelijk in dit boek terug komt. Marco Kunst heeft zijn boek meerdere lagen gegeven en het verhaal is zo goed uitgewerkt. Elk detail dat is toegevoegd heeft een functie. Daarnaast ontdek je al lezende de verschillende lijnen tussen gebeurtenissen of bepaalde details, zoals bijvoorbeeld de kabouter (if you know, you know). Ik weet zeker dat wanneer ik dit boek opnieuw lees (ik weet zeker dat ik het boek opnieuw ga lezen!), zullen mij weer nieuwe details opvallen.
Blz 112: ‘Opa’s stem sterft weg. ‘Ik wil je uit die put trekken,’mompelt hij. ‘Don’t know the words … Can’t even drag myself out of it. Ik weet waar je bent. Ik ken de bodem van die put. … Zorg er alsjeblieft voor dat je niet de rest van je leven kwaad op jezelf bent … dat je …’ ’
Patroon is geschikt voor lezers vanaf 13 jaar. Daarnaast is het een boek dat zich uitstekend leent om met een groep te lezen en samen te bespreken. Door de thema’s en het verhaal en vlotte, realistische vertelstem, is het perfect voor een leesclub of voor leesbevordering in de klas.
Mijn eindconclusie is hetzelfde zoals ik mijn recensie begon: Wauw! GA DIT LEZEN! Ik heb Patroon met tranen in mijn ogen dichtgeslagen en het verhaal spookt nog steeds door mijn hoofd. Een heel indrukwekkend boek van Marco Kunst en ik kijk er naar uit om meer boeken van hem te gaan ontdekken.
October 9, 2022
Wauw prachtig! Een jeugdboek met waardevolle lessen. Een boodschap dat gelezen moet worden. Voor sommige lezers niet geschikt in de herfst/winter. Het is soms (bijna de hele tijd) erg pittig en pijnlijk om te lezen, maar dat maakt het ook erg mooi.
Korte zinnen en korte hoofdstukken. Lees snel weg!
Marco Kunst, goed gedaan!
Korte zinnen en korte hoofdstukken. Lees snel weg!
Marco Kunst, goed gedaan!
June 12, 2022
Prachtig boek voor jongeren met een belangrijke boodschap.
June 22, 2022
Patroon is opgedeeld in drie stukken. In het eerste gedeelte leer je Mylo kennen. Het verhaal begint meteen intrigerend met de volgende zin; ‘Mees is vanmiddag gecremeerd. Verbrand. Ik was er niet bij. Mocht er niet bij zijn’. Deze zinnen zetten meteen de toon van het verhaal. In het eerste deel vertelt Mylo zijn verhaal, het verhaal wat er gebeurd is met Mees. In deel twee gaat Mylo op reis met zijn beginnend dementerende opa. Op reis naar Amerika, waar zijn opa vandaan komt. Deel drie laat vooral de intense gevoelens zien die Mylo met zich meedraagt, de schuldgevoelens, de spijt, de woede, de onmacht.
In prachtige bewoording zet Marco Kunst een indrukwekkend en intens verhaal neer. Een verhaal over schuldgevoelens, over ‘je had beter moeten weten’, over familie, over patronen en deze patronen doorbreken. Marco heeft dit boek met een filosofische pen geschreven, waaruit prachtige zinnen vloeien. ‘Wij zijn het heelal dat tot bewustzijn komt’. Het onderwerp is zwaar, maar niet té zwaar. Marco verweeft ook humor en luchtigheid in het verhaal.
Het verhaal wordt verteld vanuit Mylo’s perspectief. Het lijkt alsof hij tegen de lezer spreekt en later wordt duidelijk dat je het dagboek van Mylo leest. Dit maakt dat de emoties en de rauwe randjes van de rouwverwerking nog meer voelbaar zijn. Daarnaast is de band tussen Mylo en zijn opa sterk geschreven en opa’s verhaal maakt dan ook indruk.
Het is een verhaal dat is haast niet in woorden te beschrijven is. Het is intens, maar prachtig tegelijkertijd. Het bevat een zwaar onderwerp, maar bevat daarnaast ook veel humor en mooie gebeurtenissen. Ik kan als laatste alleen nog maar zeggen: Lees dit boek! Het is zeker de moeite waard!
In prachtige bewoording zet Marco Kunst een indrukwekkend en intens verhaal neer. Een verhaal over schuldgevoelens, over ‘je had beter moeten weten’, over familie, over patronen en deze patronen doorbreken. Marco heeft dit boek met een filosofische pen geschreven, waaruit prachtige zinnen vloeien. ‘Wij zijn het heelal dat tot bewustzijn komt’. Het onderwerp is zwaar, maar niet té zwaar. Marco verweeft ook humor en luchtigheid in het verhaal.
Het verhaal wordt verteld vanuit Mylo’s perspectief. Het lijkt alsof hij tegen de lezer spreekt en later wordt duidelijk dat je het dagboek van Mylo leest. Dit maakt dat de emoties en de rauwe randjes van de rouwverwerking nog meer voelbaar zijn. Daarnaast is de band tussen Mylo en zijn opa sterk geschreven en opa’s verhaal maakt dan ook indruk.
Het is een verhaal dat is haast niet in woorden te beschrijven is. Het is intens, maar prachtig tegelijkertijd. Het bevat een zwaar onderwerp, maar bevat daarnaast ook veel humor en mooie gebeurtenissen. Ik kan als laatste alleen nog maar zeggen: Lees dit boek! Het is zeker de moeite waard!
January 2, 2023
Prachtig boek over schuld en schuldgevoel en hoe dat doorwerkt op je leven en dat van je naasten. Over hard zijn voor jezelf, niet kunnen loslaten, herinneringen.
Nu ik het zo opschrijf zie ik wat een heftige thema’s het zijn voor een jeugdboek, maar toch is dat het wel. Knap hoe Marco Kunst dat doet, knap ook hoe hij geen woord te veel schrijf, geen onnodige verhaallijnen of details, het is ook nog geen 200 pagina’s lang.
Ik geloof dat 5 sterren moet maken van de 4 die ik eerst gaf.
“ledere seconde kun je besluiten links of rechts af te slaan. Altijd. Sterker nog je dóét dat ieder moment. Overtuigingen, het verleden en weet ik veel wat voor normen en waarden trekken aan je, maar je kunt daar altijd afstand van nemen. lets anders gaan doen. Je hart volgen, je wil, je droom. Het verleden bestaat niet. Nergens.”
Nu ik het zo opschrijf zie ik wat een heftige thema’s het zijn voor een jeugdboek, maar toch is dat het wel. Knap hoe Marco Kunst dat doet, knap ook hoe hij geen woord te veel schrijf, geen onnodige verhaallijnen of details, het is ook nog geen 200 pagina’s lang.
Ik geloof dat 5 sterren moet maken van de 4 die ik eerst gaf.
“ledere seconde kun je besluiten links of rechts af te slaan. Altijd. Sterker nog je dóét dat ieder moment. Overtuigingen, het verleden en weet ik veel wat voor normen en waarden trekken aan je, maar je kunt daar altijd afstand van nemen. lets anders gaan doen. Je hart volgen, je wil, je droom. Het verleden bestaat niet. Nergens.”
Displaying 1 - 30 of 111 reviews