Een journalistiek verslag van een treinreis kriskras door Amerika
Niet met de auto of het vliegtuig, maar per trein doorkruist correspondent Emile Kossen de Verenigde Staten. Het vervoersmiddel dat 150 jaar geleden de twee kusten van Amerika voor het eerst verbond, is nog altijd een plek waar reizigers van verschillende achtergronden urenlang met elkaar doorbrengen. Kossen probeert zo te achterhalen wat het zo verdeelde Amerika nog samenbrengt.
Kossen stapt uit op plekken die door anderen worden overgeslagen: van vissersdorpjes in Maine tot romantisch Mississippi en van indianenreservaten tot overblijfselen van het Wilde Westen. Na duizenden kilometers op het spoor, 33 staten en talloze persoonlijke, eerlijke en vaak ontroerende interviews maakt Kossen de balans op. Het resulteert in een prachtig portret van een land waar veel te vrezen valt, maar waar hoop en dromen nooit ver weg zijn.
Beslist niet het eerst boek van een journalist die voor een tijdje in Amerika gewoond heeft. Ik kreeg m van Tibbe cadeau - zoals ik zo vaak dit soort boeken cadeau krijg als Amerikanist. Maar: deze inspireert me tot een reis per trein. En dat zal het bij jou ook doen. Daarom vier sterren. En: ik heb inmiddels een leuke bibliotheek van dit soort boeken. Dat vind ik als Amerikanist erg leuk!
Heerlijk boek om te lezen. Kossen doorkruist bijkans de volledige Verenigde Staten, komt onderweg allerlei interessante mensen tegen en is er ook niet vies van om onderweg uit te stappen en interessante, kleine plaatsjes te bezoeken.
Dit soort reisverhalen boeien me altijd wel. Het leest lekker weg (wat ook wel moet als je het als Sprinter uit de bibliotheek haalt), maar in minder dan 300 pagina's weet Kossen toch een mooie doorsnee van de VS weer te geven, zonder daarbij al te veel expliciet in te gaan op de thema's van die dagen. Inkijkjes in de situaties die hij aantreft, zowel in de trein als daarbuiten, plaatsen die een glorieus verleden hebben maar inmiddels afgedaan hebben in de marge, afgelegen gehuchten en dan ineens weer een grote stad met een lang levensverhaal.
Ik heb dit graag gelezen en heb met plezier mee weggedroomd. Maar ik bleef soms wat op mijn honger zitten, het had zeker nog dieper mogen graven. Maar ik hoop als de auteur meeleest, dat vooral blijft hangen dat ik dit graag gelezen heb.