De vijfentwintigjarige fotograaf Rafael ontmoet studente Noa op een huisfeestje. Hij is meteen door haar gebiologeerd; ze is vrij, mysterieus en ongrijpbaar, en alles wat Rafael wil. Ze wordt zijn muze en Rafael wordt door Noa meegenomen in de voor hem nieuwe wereld van de polyamorie.
Door de spiegel die Noa hem voorhoudt en de confrontaties die ze aangaan, leert Rafael zichzelf steeds beter kennen. Als Noa besluit een lange reis te maken moet Rafael bij zichzelf te rade gaan wat Noa en de liefde voor hem betekenen.
Jelle Havermans (1994) is een schrijver en docent. Jelle is actief als schrijver van zowel fictie en non-fictie. Hij publiceerde stukken in Het Parool, Hard//Hoofd en schrijft op vaste basis voor de Filmkrant en Schokkend Nieuws. Na het verschijnen van zijn debuutroman Portret van de zomer in 2022 schreef hij de succesvolle fictiepodcast Hoe Bella Stierf voor Podimo. In 2024 verscheen zijn tweede roman Hoe diep het schittert bij Blossom Books.
Kenmerkend voor zijn stijl zijn maatschappijkritische observaties en sferische proza. Thema's die vaak terugkomen in zijn werk zijn identiteit, klasse en bedrog. Hij beschrijft met name de positie van de man in een tijd van grote maatschappelijke verandering. Momenteel werkt hij aan een derde roman.
Een shit show met een teef van een love interest en een ontzettende pretentieuze hoofdpersonage, maar wel een shit show waar je gemakkelijk doorheen vliegt.
Zonder grappen denk ik dat dit boek moeilijk te lezen is zonder een zuur gezicht te trekken door de onuitstaanbare hoofdpersonages. Sommige kunstige zinnen tonen echter overduidelijk aan dat Havermans zeker kan schrijven — ik ben benieuwd wat zijn vervolg zal zijn want dit is immers een debuut!
(Het zijn dit soort boeken waardoor ik alles aan Amsterdam haat)
(Nog een tweede toevoeging: waarom schrijven Nederlandse mannelijke auteurs altijd over vreemdgaan alsof het de normaalste zaak van de wereld is?)
Een lekker boek voor de zomer: boy meets girl maar dan net even anders. Laat je nadenken over non-monogamie en “andere manieren” om in het leven te staan. Ik las het in een dag uit op vakantie :)
“Tijdens mijn studie kwam ik erachter dat ik niet gemaakt ben voor "echte" literatuur. Voor Hemingway en dode Russische schrijvers bedoel ik. Tegen jou had ik gezegd dat ik stopte met die studie omdat ik me nog niet sterk genoeg voelde. De werkelijke reden was dat ik daar constant het gevoel had omringd te zijn door mensen die slimmer waren dan ik, die verder reik- ten. Ook al weet ik dat al dat moeilijke geleuter maar een schilletje is, een manier om je naakte zelf te verhullen. "Zoek naar warmte," adviseerde en vriend een keer, "cool zijn doe je maar als je dood bent." Het grappige is: niemand interesseert die moeilijke boeken iets.”
Het portret van de zomer is een zeer aangenaam boek om te lezen. Het heeft een ietwat controversiële thema, maar dat weerhield me niet om het te lezen. Open relatie is een thema waar ik nagenoeg niets over wist of direct wou over lezen omdat ik mij daar niet in kan vinden. Ik werd wel aangenaam verrast door dit boek, ik zou het nooit zelf doen maar het is wel een mooi verhaal. Er komen veel wijze levenslessen in dit boek aan bod waardoor dit boek zo mooi is. Er zit veel ellende in, maar het hoofdpersonage leert wel enorm veel bij in het boek.
Zo’n boek waarin veel verteld wordt, maar niets gezegd. Vol onrealistische dialogen, net-en-totaal-niet-personages en een overload aan Amsterdamse bubbel (na hoofdstuk 2 zijn het Rijksmuseum en het Vondelpark je bijvoorbeeld al door de neus geboord) en gewoon echt teveel woke-gedoe (en ik vind het prima als je daar goed over schrijft, maar dat gebeurde niet). 1 ster. Ik kan niet anders. Dit is het niet.
Ik ergerde me in het boek echt heel erg aan de twee hoofdpersonages. Ik vond ze allebei zeurderig, gewoon geen leuke mensen. Ook vond ik dat het er een beetje te dik op lag in het boek, met clichés en onrealistische dialogen. Ik vond het boek heel gericht op de Amsterdamse (creatieve sector) bubbel. Ik stoorde me er toch aan, ookal heeft de auteur dit juist ook soms licht spottend en bedoeld en bewust gedaan, denk ik. Wel leuk dat het een heel eigentijds boek is. Ik vloog erdoorheen, en de kleine “plottwist” op het einde over Noa’s verhaal vond ik ook verrassend en plaatste dingen die ik jammer vond aan het verhaal wel in perspectief. Daarom toch 3 sterren.
Erg mooi, zelfs in z'n triestheid, en lief. Regelmatig deed deze roman, vol gepoogde vrije relatie in het decor van Amsterdam, me aan de fluffy Esmee denken, wat het lezen extra glans gaf.
'De schoonheid der dingen zat hem in alles dat kosteloos was, dacht Rafael, en in het delen ervan.'
Fijn om precies dit in de Utrechtse Hortus kosteloos tussen het groen en de vogels geruilde boek op misschien wel de laatste hele warme dag van dit jaar in één zachte zomerzucht te mogen uitgelezen 🧡
--- Tijdens het lezen
23 'En in een tijd waarin twee derde van alle huwelijken op de klippen liep, was het gerechtvaardigd om uit te pakken wanneer je het meer dan vijfentwintig jaar met elkaar had uitgehouden, vond Rafael.'
26 'Het dode bier op hun tafeltje als een flauwe herinnering aan het feit dat alles ooit beter was geweest.'
59 'Hij was zo verliefd dat hij zichzelf zou willen opvouwen als een zakdoek om in het borstzakje van haar overhemd gestopt te worden, zodat hij de hele dag de warmte van haar lichaam kon ervaren.'
80 'Dit was het echte Nederland. Het land van polders, Campina en Geert Mak.'
Hahaha, maar ook zo precies.
86 'Maar als ze jou gelukkig maakt, heb haar dan lief.'
Meer mannen anno 2025 zouden advies van Rafaels opa mogen krijgen lol.
93 Ik hou ervan hoeveel er gelezen wordt in dit boek. 'In de trein gold er voor Noa slechts één regel: je houdt je bek dicht en leest.'
Meer mensen anno 2025 zouden advies van Rafaels Noa mogen krijgen lol.
113 Berlijn 🧡
139 'Hij voelde haar warme adem in zijn hals en werd overspoeld door de behoefte om voor eeuwig over Noa te waken.'
171 'De schoonheid der dingen zat hem in alles dat kosteloos was, dacht Rafael, en in het delen ervan.'
188 'Maar je wordt alleen geboren, en je sterft alleen. Je begrijpt toch wel dat je alleen echt van me kunt houden door me net zoveel te gunnen als jezelf?'
213 'Zoek naar warmte, (...), cool zijn die je maar als je dood bent.'
Fijn boek, leest makkelijk weg. Interessant om een kijkje te krijgen in non-monogamie. Althans, in Amsterdam dan, want het havermelkelitegehalte was hoog. Ik kreeg zin in de zomer, maar kon me soms storen aan de hoofdpersonages. Het overkomen deed wat pretentieus aan en ik miste wat karakterontwikkeling.
Prima boek, leest makkelijk weg. Er wordt soms wel heel luchtig gedaan over serieuze thema’s als drugs en verlies/rouw. In het begin leefde ik best mee met de hoofdpersoon, maar aan het einde van het boek vond ik dat ze niet leuk ouder waren geworden. Beetje oneerlijke mensen naar elkaar en naar zichzelf.
Ik denk dat het in theorie een goed boek kon zijn, maar ik miste persoonlijk heel erg de diepgang. Zowel de beschrijving van het verhaal als de personages vond ik te oppervlakkig. Terwijl ik denk dat het echt heel mooi had kunnen zijn, een duiding van relaties in ‘onze’ tijd en het verkennen daar van.
Geen onderstreepte zinnen en geen ezelsoren voor bladzijdes die ik opnieuw zou willen lezen: dat zegt denk ik genoeg. Je vliegt er wel zo doorheen en ondanks dat ik het over het algemeen te oppervlakkig vond wel in 2 dagen uitgelezen, dat zegt ook iets !
Het verhaal gaat over een open relatie. Vond het verhaal heel leuk. De karakters vond ik realistisch en herkenbaar. Toch zaten er soms zinnen in die de karakters zeiden die zo niet-realistisch zijn dat ik erop afknapte; te gemaakt. Ik heb het bijv over de zinnen over het neoliberalisme in het boek. Soms een beetje teveel tell en te weinig show. De plottwist op het einde hoefde wat mij betreft niet.
Ik ga zeker het tweede boek van Jelle lezen!
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ik ben eigenlijk nog een beetje te verward om een mening te geven. Havermans schrijft in ieder geval heel fijn. Ik denk dat ik er over een paar dagen nog wel een sterretje bij geef. Wellicht.
(Luisterboek). Een interessante en boeiende debuutroman. Leuk om een keer iets te lezen wat zo van deze tijd is. In het verhaal komen verschillende maatschappelijke thema’s naar voren die zeer herkenbaar zullen zijn voor twintigers en dertigers. Het laat je nadenken over hoe je zelf tegen de onderwerpen aankijkt. Ik had het meerdere malen te doen met Rafael, de liefde tussen hem en Noa leek soms wat eenzijdig van zijn kant. Het boek bevat echter wel vrij veel passages waarin de liefde wordt bedreven, soms iets te veel naar mijn mening. Desalniettemin een aardige roman om een keer gelezen te hebben. Al had deel 2 van mij wel achterwege mogen blijven, het verhaal in deel 1 van het boek is vele malen sterker en verdient het om op zichzelf te staan.
goeie summer read, en wat heerlijk om een boek te lezen van een medetwintiger uit noord-holland (de referenties aan phoebe bridgers en hoorn werden gewaardeerd - die aan volendam iets minder lmao).
enige kritiek die ik heb is dat het soms wat oppervlakkig voelde - de ‘diepgaande’ gesprekken tussen de hoofdpersonages mochten wat mij betreft wel wat dieper gaan, de beschrijvingen van de foto’s die de hoofdpersoon maakt zijn cliché en de dialoog is lowkey op dezelfde manier geschreven als de interviews in de linda.
desalniettemin heb ik prima van dit boek genoten en heeft het me toch een beetje aan het denken gezet, dus vandaar verdient het wel de 4 sterren :)
Een mooi boek over relaties en de potentie daarvan. Ondanks de grote Amsterdamse waas waar het boek je in meeneemt, is het een prachtig geschreven verhaal.
met veel aandacht geschreven, soms wat cliché & een beetje oppervlakkig, maar al met al een fijn zomerboek met een aantal hele mooie stukjes & attentie voor detail.
favoriete stukjes:
“zelfs zonder zijn camera was de wereld een toneel waaraan hij graag ontsnapte om alles zorgvuldig in zich op te nemen. alleen als hij afstand nam, zag hij de schoonheid van de dingen.”
“tijdens mijn studie kwam ik erachter dat ik niet gemaakt ben voor "echte" literatuur. voor hemingway en dode russische schrijvers bedoel ik. tegen jou had ik gezegd dat ik stopte met die studie omdat ik me nog niet sterk genoeg voelde. de werkelijke reden was dat ik daar constant het gevoel had omringd te zijn door mensen die slimmer waren dan ik, die verder reikten. ook al weet ik dat al dat moeilijke geleuter maar een schilletje is, een manier om je naakte zelf te verhullen. "zoek naar warmte," adviseerde een vriend een keer, "cool zijn doe je maar als je dood bent." het grappige is: niemand interesseert die moeilijke boeken iets. mensen willen harry potter en biografieën over diana met glimmende letters. dat is wat verkoopt.”
“ze zei een keer dat alle religies in de kern hetzelfde zijn. volgens haar was religie de overgave aan verwondering. dat vond ik prachtig, en ik denk dat het klopt. de een vindt god tijdens het gebed, de ander op een yogamat. voor mij zit ze in verhalen. voor jou in de fotografie.”
“zo dansten ze, op muziek die van hen samen was. misschien is dat wel een van de mooiste dingen, dacht rafael. als twee mensen zich samen dezelfde muziek toekennen. andere interpretaties en associaties, uiteraard, maar hetzelfde gevoel.”
Portret van de zomer is een boek, zoals ik die niet eerder heb gelezen. Vele verborgen metaforen in de taal van de hedendaagse jongeren. Amsterdam is beschreven zoals wij, jongeren, die zien. Havercappu's, elite, hippies, mensen die zich te goed voelen voor een dorp. De relatie van Noa en Rafael is een relatie waarin onze diepste geheimen onbewust zich later verschijnen aan het oppervlak, hoe erg we ze ook onderdrukken. Daarnaast leest dit boek snel weg.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ja, wat zal ik zeggen. Het voelt alsof iemand een dag meegelopen heeft op de kunstacademie en alle clichés herhaald heeft. De (op zich herkenbare) obsessie van het verliefd zijn bleef heel oppervlakkig en herhaalde zich alsmaar. En dan op het eind zo’n slaap aftreksel dat ze dan toch nog naar bed gaan met elkaar en een soort plottwist dat haar ziekte deels nep was. Bizar vermoeiende personages.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Het is niet enkel het einde, maar voor een groot deel wel. Misschien ben ik wel verwend geraakt door de aanhoudende toppers in dit genre maar er miste een diepgang in de karakters. Ondanks dat, wel een aantal quotables. 2 sterren.
Leuk boek met interessante ideeën over de liefde, las (luisterde) lekker weg. Heel veel seks (soms iets te veel imo), en soms vond ik de maatschappij-kritiek er iets te dik op liggen.
Prima zomerverhaal met een frisse blik op relaties en daardoor anders van veel andere boeken in dit genre. Goede schrijfstijl maar eigenlijk best vervelende hoofdpersonen, ik ga ze niet missen.