What do you think?
Rate this book
Земли обетованные
Жан-Мишель Генассия — писатель, стремительно набравший популярность в последние годы, автор романов «Клуб неисправимых оптимистов», «Удивительная жизнь Эрнесто Че» и «Обмани-Смерть». Критики по всему миру в один голос признали «Клуб неисправимых оптимистов» блестящей книгой, а французские лицеисты вручили автору Гонкуровскую премию. Когда Генассия писал «Клуб», он уже понимал, что у романа будет продолжение, но много лет не знал, как же будет развиваться эта история. А потом он приехал в Москву — и все стало кристально ясно…
Париж, 1960-е. Мишель Марини, подросток из «Клуба неисправимых оптимистов», стал старше и уже учится в университете. В его жизни и во всем мире наступил романтический период, невинное время любви и надежды. В воздухе витает обещание свободы — тот самый «оптимизм». Клуб неисправимых оптимистов, впрочем, разметало по всему миру — и Мишелю тоже предстоят странствия в поисках своих личных грез и утопий всего XX века. Алжир и Морокко, Италия, Израиль и Россия, пересечение жизней, утраченные и вновь обретенные идеалы, мечты, любовь и прощение: в новом романе Жан-Мишеля Генассии, продолжении «Клуба неисправимых оптимистов», герои вечно ищут свою землю обетованную, в которой самое главное — не земля, а обет.
Париж, 1960-е. Мишель Марини, подросток из «Клуба неисправимых оптимистов», стал старше и уже учится в университете. В его жизни и во всем мире наступил романтический период, невинное время любви и надежды. В воздухе витает обещание свободы — тот самый «оптимизм». Клуб неисправимых оптимистов, впрочем, разметало по всему миру — и Мишелю тоже предстоят странствия в поисках своих личных грез и утопий всего XX века. Алжир и Морокко, Италия, Израиль и Россия, пересечение жизней, утраченные и вновь обретенные идеалы, мечты, любовь и прощение: в новом романе Жан-Мишеля Генассии, продолжении «Клуба неисправимых оптимистов», герои вечно ищут свою землю обетованную, в которой самое главное — не земля, а обет.
576 pages, Hardcover
First published March 3, 2021
47 people are currently reading
739 people want to read
About the author
Jean-Michel Guenassia
12 books313 followersJean-Michel Guenassia est un écrivain français, né en 1950 à Alger. Son roman Le Club des incorrigibles optimistes a obtenu le Prix Goncourt des lycéens en novembre 2009.
Avocat pendant six ans, Jean-Michel Guenassia vit de sa plume en écrivant des scénarios pour la télévision. Il publie un roman policier en 1986, Pour cent millions (éditions Liana Lévi, prix Michel-Lebrun), dont il dit « Je ne le renie pas,... mais je n'ai pas donné suite, il me fallait autre chose », puis fait jouer quelques pièces de théâtre, notamment Grand, beau, fort, avec des yeux noirs brûlants..., en 2008 à Avignon. Son éditeur Albin Michel présente cependant Le Club des incorrigibles optimistes publié en 2009 comme le premier roman d'un inconnu de 59 ans.
En 2012, il publie un second roman, La Vie rêvée d'Ernesto G.
Avocat pendant six ans, Jean-Michel Guenassia vit de sa plume en écrivant des scénarios pour la télévision. Il publie un roman policier en 1986, Pour cent millions (éditions Liana Lévi, prix Michel-Lebrun), dont il dit « Je ne le renie pas,... mais je n'ai pas donné suite, il me fallait autre chose », puis fait jouer quelques pièces de théâtre, notamment Grand, beau, fort, avec des yeux noirs brûlants..., en 2008 à Avignon. Son éditeur Albin Michel présente cependant Le Club des incorrigibles optimistes publié en 2009 comme le premier roman d'un inconnu de 59 ans.
En 2012, il publie un second roman, La Vie rêvée d'Ernesto G.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 120 reviews
October 11, 2022
«Ίσως αυτό να είναι ο έρωτας, τα λιγότερο ή περισσότερο περίπλοκα σύνορα που ορθώνουμε, ή όχι, ανάμεσα στον εαυτό μας και τους άλλους.»
Θα μπορούσα να μιλώ για ώρες για την πυκνή και συνάμα μαγική γραφή του Γκενασιά! Το παρόν έργο το περίμενα πώς και πώς να κυκλοφορήσει καθώς θεωρείται η άτυπη συνέχεια ενός πολύ αγαπημένου μου βιβλίου, της Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων. Ωστόσο, θα έλεγα ότι διαβάζεται και αυτοτελώς ως ένα εξαιρετικό δείγμα της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας. Ο Γκενασιά καταπιάνεται με διαφορετικές προσωπικότητες που αναζητούν την πραγμάτωση των ουτοπιών τους επί της γης. Άραγε τα καταφέρνουν; Η σπουδαιότητα του βιβλίου έγκειται στο γεγονός ότι είναι μια ιστορικο-κοινωνικο-πολιτική ανασκόπηση της Γαλλίας αλλά και του κόσμου από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου με ήρωες της διπλανής πόρτας. Η αφήγηση κινείται γύρω από αυτούς τους 3-4 πρωταγωνιστές και τις επιλογές τους σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως η Γαλλία, το Αλγέρι, το Ισραήλ και τη Ρωσία και ταυτόχρονα παρακολουθούμε μαζί με τις πράξεις τους ποιος είναι ο αντίκτυπος της Ιστορίας στις ζωές τους. Θα χαρακτήριζα τον Γκενασιά κινηματογραφιστή, καθώς έχει τη μαγική ικανότητα να μας παρουσιάζει πρόσωπα, τοπία και γεγονότα με την οπτική γωνία του φακού, με μια ζωντάνια και αμεσότητα λες και είμαστε παρόντες και εμείς στην αφήγησή του.
«Γιατί το σημαντικό είναι να ελπίζουμε, να θέλουμε να πιστέψουμε, και όταν έρχεται η ευτυχία νομίζουμε πως δεχτήκαμε μια ελαφριά ώθηση του πεπρωμένου.»
Θα μπορούσα να μιλώ για ώρες για την πυκνή και συνάμα μαγική γραφή του Γκενασιά! Το παρόν έργο το περίμενα πώς και πώς να κυκλοφορήσει καθώς θεωρείται η άτυπη συνέχεια ενός πολύ αγαπημένου μου βιβλίου, της Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων. Ωστόσο, θα έλεγα ότι διαβάζεται και αυτοτελώς ως ένα εξαιρετικό δείγμα της σύγχρονης γαλλικής λογοτεχνίας. Ο Γκενασιά καταπιάνεται με διαφορετικές προσωπικότητες που αναζητούν την πραγμάτωση των ουτοπιών τους επί της γης. Άραγε τα καταφέρνουν; Η σπουδαιότητα του βιβλίου έγκειται στο γεγονός ότι είναι μια ιστορικο-κοινωνικο-πολιτική ανασκόπηση της Γαλλίας αλλά και του κόσμου από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και την Πτώση του Τείχους του Βερολίνου με ήρωες της διπλανής πόρτας. Η αφήγηση κινείται γύρω από αυτούς τους 3-4 πρωταγωνιστές και τις επιλογές τους σε διάφορα μέρη του κόσμου, όπως η Γαλλία, το Αλγέρι, το Ισραήλ και τη Ρωσία και ταυτόχρονα παρακολουθούμε μαζί με τις πράξεις τους ποιος είναι ο αντίκτυπος της Ιστορίας στις ζωές τους. Θα χαρακτήριζα τον Γκενασιά κινηματογραφιστή, καθώς έχει τη μαγική ικανότητα να μας παρουσιάζει πρόσωπα, τοπία και γεγονότα με την οπτική γωνία του φακού, με μια ζωντάνια και αμεσότητα λες και είμαστε παρόντες και εμείς στην αφήγησή του.
«Γιατί το σημαντικό είναι να ελπίζουμε, να θέλουμε να πιστέψουμε, και όταν έρχεται η ευτυχία νομίζουμε πως δεχτήκαμε μια ελαφριά ώθηση του πεπρωμένου.»
July 27, 2022
Δε μπορούσε βέβαια να φτάσει τη λάμψη της Λέσχης. Όμως ως συνέχεια της μας οδήγησε στο λαβύρινθο των ιστορικών γεγονότων της Ευρώπης των τελευταίων χρόνων του 20ου αιώνα αφήνοντας μας μια γλυκόπικρη γεύση. Όπως ακριβώς η Λέσχη. Και αξίζει να διαβαστεί απ΄ όσους λάτρεψαν την Λέσχη ως μια κοινωνική / πολιτική εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ηπείρου που άλλαξε άρδην την πορεία κρατών, λαών και πολιτών. Και εάν δεν θυμάστε ακριβώς τους χαρακτήρες της Λέσχης μην απογοητεύεσται. Ο συγγραφέας με εξαίρετο τρόπο μας τους επαναφέρει στο μυαλό συνδέοντας τους χαρακτήρες των δύο βιβλίων παρακολουθώντας το ξεχωριστό δράμα του κάθε ήρωα. Αν έχει χάπυ έντ; Λίγη σημασία έχει. Η διαδρομή όμως είναι γεμάτη και την παρακολουθήσαμε με κομμένη ανάσα βγάζοντας κάποια στιγμή στις τελευταίες σελίδες κι ένα δάκρυ...
Read
November 25, 2022Το βιβλίο συνεχίζει από το σημείο που σταματά το προηγούμενο και είναι μια εποποιία ανθρώπων και συναισθημάτων από την ανεξαρτησία της Αλγερίας μέχρι την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης. Καταφέρνει να περάσει με απλό τρόπο πολλά μηνύματα και να μιλήσει με συγκίνηση για τις ανθρώπινες δυνάμεις, αδυναμίες και σχέσεις.
Δείτε περισσότερα στο Ex Libris!
Δείτε περισσότερα στο Ex Libris!
May 12, 2024
Μία έξοχη συνέχεια της Λέσχης των Αθεράπευτα Αισιόδοξων. Και σε αυτό το βιβλίο βρέθηκα να αντικρίζω ένα τεράστιο ψηφιδωτό πληροφοριών, καλοδουλεμένο και με λεπτομέρεια δοσμένο συνδυαστικά με τη γραφή του συγγραφέα δίνουν ένα αρμονικό αποτέλεσμα.
Οι χαρακτήρες ζουν ουσιαστικά χωρίς παραίτηση και βιώνουν το καθετί στη ζωή που τους δίνει ο συγγραφέας. Έρωτας, αγάπη, δημιουργία, θάνατος, αποχωρισμός, αντάμωμα, χαρά, πόνος και όλα τα ανθρώπινα πάθη και μη ξεδιπλώνονται στα μάτια του αναγνώστη.
Είναι από τις διλογίες που ξανά διαβάζονται, έχοντας να προσφέρουν και πάλι από κάτι στον αναγνώστη.
Οι χαρακτήρες ζουν ουσιαστικά χωρίς παραίτηση και βιώνουν το καθετί στη ζωή που τους δίνει ο συγγραφέας. Έρωτας, αγάπη, δημιουργία, θάνατος, αποχωρισμός, αντάμωμα, χαρά, πόνος και όλα τα ανθρώπινα πάθη και μη ξεδιπλώνονται στα μάτια του αναγνώστη.
Είναι από τις διλογίες που ξανά διαβάζονται, έχοντας να προσφέρουν και πάλι από κάτι στον αναγνώστη.
September 2, 2022
Εξαιρετικό όπως η λέσχη και στο τέλος συγκινητικό
May 2, 2024
Εφτά χρόνια μετά την ανάγνωση της Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων, ήρθε επιτέλους η στιγμή, για να είμαι δίκαιη, ήρθαν η Αναστασία, η Ράνια και ο Νίκος και μας παρέσυραν με την Ιουλία στην αναζήτηση των Χωρών της Επαγγελίας, που είναι η συνέχεια της Λέσχης.
Ο Φράνκ φυγάς στην Αλγερία, ο Μισέλ ξεκινά σπουδές και περιμένει την Καμίγ, ο Ιγκόρ μετά το χαμό του Σάσα, βρίσκεται μετέωρος. Καθένας τους προσπαθεί να χτίσει τη ζωή του, να βρει τη δύναμη να ζήσει και να πετύχει.
Από τη Γαλλία και την Αλγερία, μέχρι το Ισραήλ και τη Ρωσία, ο Guenassia μέσω των ηρώων του, χτίζει ενα μωσαϊκό πολιτισμών και κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων.
Οι ήρωές του μεγαλώνουν κι αντιλαμβάνονται ότι η ζωή ακολουθεί τους δικούς κανόνες. Μόνοι τους θα πρέπει να αποφασίσουν τη ζητούν απο εκείνη και να το διεκδικήσουν. Δεν θα είναι πάντα εύκολο, αλλά αυτό κάνει το ταξίδι ακόμη πιο διασκεδαστικό.
"Πότε δεν θα κατορθώσετε να μεταπεισετε έναν άνθρωπο που νομίζει ότι άλλου η ζωή του θα είναι καλύτερη και που είναι έτοιμος να διακινδυνεύσει τα πάντα για να φτάσει εκεί. Με οποιοδήποτε κόστος. Αυτό ονομάζεται ελπίδα.'
4,5 αστέρια
Ο Φράνκ φυγάς στην Αλγερία, ο Μισέλ ξεκινά σπουδές και περιμένει την Καμίγ, ο Ιγκόρ μετά το χαμό του Σάσα, βρίσκεται μετέωρος. Καθένας τους προσπαθεί να χτίσει τη ζωή του, να βρει τη δύναμη να ζήσει και να πετύχει.
Από τη Γαλλία και την Αλγερία, μέχρι το Ισραήλ και τη Ρωσία, ο Guenassia μέσω των ηρώων του, χτίζει ενα μωσαϊκό πολιτισμών και κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων.
Οι ήρωές του μεγαλώνουν κι αντιλαμβάνονται ότι η ζωή ακολουθεί τους δικούς κανόνες. Μόνοι τους θα πρέπει να αποφασίσουν τη ζητούν απο εκείνη και να το διεκδικήσουν. Δεν θα είναι πάντα εύκολο, αλλά αυτό κάνει το ταξίδι ακόμη πιο διασκεδαστικό.
"Πότε δεν θα κατορθώσετε να μεταπεισετε έναν άνθρωπο που νομίζει ότι άλλου η ζωή του θα είναι καλύτερη και που είναι έτοιμος να διακινδυνεύσει τα πάντα για να φτάσει εκεί. Με οποιοδήποτε κόστος. Αυτό ονομάζεται ελπίδα.'
4,5 αστέρια
May 11, 2022
Začnu jednou z vět, kterou jsem napsala před devíti lety (to už je devět let???) do komentáře ke Klubu nenapravitelných optimistů. "Ač docela mám ráda nedořečené příběhy i s otevřenými konci, tak tady bych třeba ráda věděla, co se stalo s hlavním hrdinou, jak dál pokračoval jeho život a setkal se s lidmi, které ztratil?"
A je to tu, absolutně jsem netušila, že bude pokračování (věděl to tehdy Jean-Michel Guenassia?) a tak to bylo velké překvápko. A zároveň obava, jestli zvládne autor pokračovat slušně dál - kvůli laťce posazené velice vysoko. A zvládl. Michel a další hrdinové ze Zaslíbených zemí mě chytli za srdce a já hltala a hltala. A podívala se na různá místa světa a mohla se jen domýšlet, kam asi jednotlivé postavy osud zavane. A že to u některých byly slušné veletoče. Nečetla jsem jen osudy jednotlivých osob, ale i osudy některých zemí. A zase mě to vedlo k tomu, o některých z popsaného načítat si trošku víc a zjišťovat.
Když jsem tu psala o té laťce, ve skutečnosti je to tak, že ji autor úplně nepřeskočil, byla přece jen příliš vysoko, ale rozhodně mu k tomu chyběl jen kousínek. Klub je prostě pro mě přeci jen nepřekonatelný. A mám chuť se k němu zase vrátit. Ale Zaslíbené země jsou také skvělé a dík za ně.
A je to tu, absolutně jsem netušila, že bude pokračování (věděl to tehdy Jean-Michel Guenassia?) a tak to bylo velké překvápko. A zároveň obava, jestli zvládne autor pokračovat slušně dál - kvůli laťce posazené velice vysoko. A zvládl. Michel a další hrdinové ze Zaslíbených zemí mě chytli za srdce a já hltala a hltala. A podívala se na různá místa světa a mohla se jen domýšlet, kam asi jednotlivé postavy osud zavane. A že to u některých byly slušné veletoče. Nečetla jsem jen osudy jednotlivých osob, ale i osudy některých zemí. A zase mě to vedlo k tomu, o některých z popsaného načítat si trošku víc a zjišťovat.
Když jsem tu psala o té laťce, ve skutečnosti je to tak, že ji autor úplně nepřeskočil, byla přece jen příliš vysoko, ale rozhodně mu k tomu chyběl jen kousínek. Klub je prostě pro mě přeci jen nepřekonatelný. A mám chuť se k němu zase vrátit. Ale Zaslíbené země jsou také skvělé a dík za ně.
December 1, 2023
Αν κάποιος θέλει να διαβάσει ένα μεγάλο μυθιστόρημα, με μία ιστορία ενηλικίωσης, με επεκτάσεις στον ιστορικό γίγνεσθαι της εποχής που πραγματεύεται (1959 - 1989), με πρωταγωνιστές που ξεκινούν αμφισβητώντας τα πάντα αλλά στο τέλος αγωνίζονται για τη δική τους γη της επαγγελίας, τότε συστήνω ανεπιφύλακτα τα δύο αυτά έργα του Jean Michel Guenassia: Η Λέσχη των Αθεράπευτα Αισιόδοξων και Οι χώρες της Επαγγελίας. Το δεύτερο, το οποίο διάβασα μετά από κάποιους μήνες από το πρώτο, μου έδωσε τη χαρά να ξανασυντήσω παλιούς γνώριμους και να ακολουθήσω τη μετέπειτα ζωή τους. Διότι είναι γεγονός, ότι αναγνωστικά την ήθελα αυτήν τη συνέχεια, πιστεύω όμως ότι και ο συγγραφέας είχε την ανάγκη, να εξελίξει την πορεία της ζωής των πρωταγωνιστών του, διότι τελειώνοντας Η Λέσχη των Αθεράπευτα Αισιόδοξων, μου άφησε την αίσθηση, ότι δεν μου είχε πει όλα όσα χρειαζόμουν να ακούσω για τη ζωή τους.
Οι Χώρες της Επαγγελίας ακολουθούν τον Μισέλ Μαρινί (είναι ο πρωταγωνιστής, από τα δεκαεπτά του και μετά) αλλά και τον αδελφό του, τον Φρανκ, ο οποίος βρίσκεται εγκλωβισμένος στην Ελεύθερη πια Αλγερία, έχοντας πείσει τον εαυτό του, ότι εκεί επιτέλους θα οικοδομηθεί ένα νέο, δίκαιο, μα κυρίως σοσιαλιστικό κράτος. Συγχρόνως παρακολουθούμε και τη συνέχεια της ζωής των μελών της Λέσχης των Αθεράπευτα Αισιόδοξων του μπιστρό Batlo. Του Ίγκορ, ο οποίος γεμάτος τύψεις, αποδέχεται ένα έγκλημα το οποίο ουδέποτε διέπραξε. Αφού αποφυλακιστεί μαζί με τον Λεονίντ και τον Μισέλ ταξιδεύουν ως το Ισραήλ. Οι δύο πρώτοι προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους σε μία χώρα που αποδέχεται τον καθένα, φτάνει να δηλώνει Εβραίος και ο Μισέλ για να αναζητήσει την αγαπημένη του Καμίγ, της οποίας έχει χάσει τα ίχνη. Κι από εκεί και πέρα ξεκινά ένα απίστευτο γαϊτανάκι εξελίξεων και συμπτώσεων, τις οποίες ο συγγραφέας με μαεστρία παρουσιάζει, την μία εστιάζοντας στον Μισέλ και την άλλη στον Φράνκ, τα δύο αδέλφια που έχουν χάσει τα ίχνη ο ένας του άλλου.
Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν ανατρέπεται πλήρως το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, βρίσκουμε τον Φράνκ ως έναν ιδιαίτερα αγαπητό μοναχό στην ενδοχώρα της Ρωσίας. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν τα αδέλφια συναντώνται, μαζί τους και η κόρη του Φρανκ και της Σεσίλ, την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε έως τότε.
Και τα δύο μυθιστορήματα διαβάζονται ευχάριστα, κράτησαν το ενδιαφέρον μου αμείωτο σε κάθε στιγμή του, απόλαυσα μια ιστορία με πολλές διαφορετικές παραμέτρους και τελικά με δικαίωσαν, που τα επέλεξα. Τα πλεονεκτήματά τους είναι ότι κατόρθωσαν να με συμπαρασύρουν σε ένα νοερό ταξίδι στον χρόνο και την εποχή όπου διαδραματίστηκαν σημαντικά ιστορικά γεγονότα στην ήπειρο μας, να με τοποθετήσουν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές τους, να με κάνουν συμμέτοχο των αγωνιών και των προσδοκιών τους. Ο Γάλλος συγγραφέας Jean Michel Guenassia, απέδειξε πόσο μεγάλος συγγραφέας είναι, φτιάχνοντας δύο πολυσέλιδα μυθιστορήματα, τα οποία όχι μόνο δεν σε κουράζουν αλλά τελειώνοντάς τα, αισθάνεσαι εκείνη την ιδιαίτερη ικανοποίηση που αφήνει η ανάγνωση ενός βιβλίου, που σε κάνει σοφότερο άνθρωπο.
Οι Χώρες της Επαγγελίας ακολουθούν τον Μισέλ Μαρινί (είναι ο πρωταγωνιστής, από τα δεκαεπτά του και μετά) αλλά και τον αδελφό του, τον Φρανκ, ο οποίος βρίσκεται εγκλωβισμένος στην Ελεύθερη πια Αλγερία, έχοντας πείσει τον εαυτό του, ότι εκεί επιτέλους θα οικοδομηθεί ένα νέο, δίκαιο, μα κυρίως σοσιαλιστικό κράτος. Συγχρόνως παρακολουθούμε και τη συνέχεια της ζωής των μελών της Λέσχης των Αθεράπευτα Αισιόδοξων του μπιστρό Batlo. Του Ίγκορ, ο οποίος γεμάτος τύψεις, αποδέχεται ένα έγκλημα το οποίο ουδέποτε διέπραξε. Αφού αποφυλακιστεί μαζί με τον Λεονίντ και τον Μισέλ ταξιδεύουν ως το Ισραήλ. Οι δύο πρώτοι προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους σε μία χώρα που αποδέχεται τον καθένα, φτάνει να δηλώνει Εβραίος και ο Μισέλ για να αναζητήσει την αγαπημένη του Καμίγ, της οποίας έχει χάσει τα ίχνη. Κι από εκεί και πέρα ξεκινά ένα απίστευτο γαϊτανάκι εξελίξεων και συμπτώσεων, τις οποίες ο συγγραφέας με μαεστρία παρουσιάζει, την μία εστιάζοντας στον Μισέλ και την άλλη στον Φράνκ, τα δύο αδέλφια που έχουν χάσει τα ίχνη ο ένας του άλλου.
Με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν ανατρέπεται πλήρως το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό, βρίσκουμε τον Φράνκ ως έναν ιδιαίτερα αγαπητό μοναχό στην ενδοχώρα της Ρωσίας. Το αποκορύφωμα έρχεται όταν τα αδέλφια συναντώνται, μαζί τους και η κόρη του Φρανκ και της Σεσίλ, την ύπαρξη της οποίας αγνοούσε έως τότε.
Και τα δύο μυθιστορήματα διαβάζονται ευχάριστα, κράτησαν το ενδιαφέρον μου αμείωτο σε κάθε στιγμή του, απόλαυσα μια ιστορία με πολλές διαφορετικές παραμέτρους και τελικά με δικαίωσαν, που τα επέλεξα. Τα πλεονεκτήματά τους είναι ότι κατόρθωσαν να με συμπαρασύρουν σε ένα νοερό ταξίδι στον χρόνο και την εποχή όπου διαδραματίστηκαν σημαντικά ιστορικά γεγονότα στην ήπειρο μας, να με τοποθετήσουν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές τους, να με κάνουν συμμέτοχο των αγωνιών και των προσδοκιών τους. Ο Γάλλος συγγραφέας Jean Michel Guenassia, απέδειξε πόσο μεγάλος συγγραφέας είναι, φτιάχνοντας δύο πολυσέλιδα μυθιστορήματα, τα οποία όχι μόνο δεν σε κουράζουν αλλά τελειώνοντάς τα, αισθάνεσαι εκείνη την ιδιαίτερη ικανοποίηση που αφήνει η ανάγνωση ενός βιβλίου, που σε κάνει σοφότερο άνθρωπο.
April 8, 2022
I have to admit that „Le Club des Incorrigibles Optimistes” is one of the best books I have ever read and thus I had really high expectations for “Les Terres Promises”. It is definitely an amazing sequel and great work of art!
First of all, I would consider myself being a member of the Club des Incorrigibles Optimistes too. It took me only five days to read this book because I was curious, about whether my friends from the Club finally fulfilled their hopes.
The melancholic and bittersweet atmosphere of the first part is replaced with a sense of hope and expectations. When the first part ended, the main protagonist Michel lost all of his friends and family members. Pierre and Sacha died, Camille, Cecile, and Franck disappeared, and his family broke up. Later on, each of the characters follows his or her own pursuit of happiness and tries to find their own “promised land”. However, the past catches up with many characters in this sequel. Michel, Igor, and Leonid try to find steadiness in Israel, but they are not successful. Franck is trying to rebuild Algeria, but his previous life is still chasing him.
If the first book was a mixture of optimism and melancholy, the leitmotiv of the sequel is returning. Michel is trying to return to his previous life in Paris with Camille, Igor is reuniting with his family in the Soviet Union and Franck wants to find Djamila.
Each of the characters in this book is very detailed and precisely written, carrying their own hopes and sufferings. The scenes are highly imaginative and vivid so I felt like being one of the characters of the book. The moment, when three of the main characters met in the end after 40 years (I will not spoil but they met really far from Paris), were actually really moving.
First of all, I would consider myself being a member of the Club des Incorrigibles Optimistes too. It took me only five days to read this book because I was curious, about whether my friends from the Club finally fulfilled their hopes.
The melancholic and bittersweet atmosphere of the first part is replaced with a sense of hope and expectations. When the first part ended, the main protagonist Michel lost all of his friends and family members. Pierre and Sacha died, Camille, Cecile, and Franck disappeared, and his family broke up. Later on, each of the characters follows his or her own pursuit of happiness and tries to find their own “promised land”. However, the past catches up with many characters in this sequel. Michel, Igor, and Leonid try to find steadiness in Israel, but they are not successful. Franck is trying to rebuild Algeria, but his previous life is still chasing him.
If the first book was a mixture of optimism and melancholy, the leitmotiv of the sequel is returning. Michel is trying to return to his previous life in Paris with Camille, Igor is reuniting with his family in the Soviet Union and Franck wants to find Djamila.
Each of the characters in this book is very detailed and precisely written, carrying their own hopes and sufferings. The scenes are highly imaginative and vivid so I felt like being one of the characters of the book. The moment, when three of the main characters met in the end after 40 years (I will not spoil but they met really far from Paris), were actually really moving.
July 3, 2022
Απολαυστικό, πλούσιο σε ιστορίες. Από τα βιβλία που δυσκολεύεσαι να αφήσεις. Είναι σαν να βάλθηκε να δώσει ένα τέλος στις περισσότερες παράλληλες αφηγήσεις που είχε ξεκινήσει στη Λέσχη των Αθεράπευτα Αισιόδοξων. Και ταυτόχρονα να αρχίσει μερικές καινούριες. Ο Μισέλ, η Καμίγ, ο Φράνκ, η Σεσίλ, μεγάλωσαν και έχουν πολλά να μας πουν.
October 26, 2022
Από τις περιπτώσεις που η ανάγνωση ήταν εσκεμμένα αργή, καθώς όταν υπάρχει η διαίσθηση ότι κάτι θα σου γίνει σημαντικό, γνωρίζεις πως στη δύση του, θα αισθανθείς την απώλειά του. Δεν υπάρχει βιβλίο του Guenassia που να μην το έχω αγαπήσει (nothing less)· και που η αδιάλειπτη αντήχησή του να μην μου είναι συγκινητικά, ανθρώπινη.
April 29, 2021
Tome 2 dix ans après le premier ! Mais l'auteur se débrouille pour nous laisser l'impression que nous venons de fermer le tome 1. J'ai dévoré c'est une très belle saga sur les années 60. Par contre 68 a disparu car il raconte la génération de l'Algérie. La fin est un peu surprenante : Tome 3…?
November 7, 2022
"H Γη της επαγγελίας που βρίσκεται; Την ονειρευόμαστε μα είναι μια οφθαλμαπάτη, το όνομα που δίνουμε στις ψευδαισθήσεις μας, κανένας δεν φτάνει ποτέ εκεί".
" Ένα ωραίο βράδυ, το μέλλον ονομάζεται παρελθόν
Τότε γυρίζουμε και βλέπουμε τη νεανική μας ηλικία"
Λουί Αραγκόν.
" Ένα ωραίο βράδυ, το μέλλον ονομάζεται παρελθόν
Τότε γυρίζουμε και βλέπουμε τη νεανική μας ηλικία"
Λουί Αραγκόν.
August 24, 2021
Quel plaisir de retrouver les personnages du club des incorrigibles optimistes ! Michel, Frank, Igor, tous poursuivent leurs rêves, cherchent leur terre promise, mis en mouvement par le plus puissant des moteurs : l’espoir. Mais la réalité finit toujours par les rattraper, ou plutôt leurs rêves. Peut-on atteindre sa terre promise ?
Mise à part la petite déception liée au traitement du personnage de Cécile, un des plus prometteurs de la première moitié du club des incorrigibles optimistes, les terres promises nous offre une suite à la hauteur du premier volet. Merci !!
Mise à part la petite déception liée au traitement du personnage de Cécile, un des plus prometteurs de la première moitié du club des incorrigibles optimistes, les terres promises nous offre une suite à la hauteur du premier volet. Merci !!
July 13, 2022
продолжение одной из лучших прочитанных тобой книг - самый большой подарок, который может преподнести автор. Генассия невероятен, а его новый роман - это мастерское переплетение сложных судеб. я в восторге!
August 12, 2022
3,5 αστέρια.
Η αλήθεια είναι ότι είχα υψηλές προσδοκίες από το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί η Λέσχη με είχε πραγματικά ενθουσιάσει. Οι αναφορές στα γεγονότα που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας στα τέλη του 20ου αιώνα πολύ ενδιαφέρουσες. Καθολη την διάρκεια της ανάγνωσης είχα συνεχώς την αίσθηση ότι παρόλο που το ταλέντο και η ενάργεια του συγγραφέα είναι αναμφισβήτητα, το συγκεκριμένο βιβλίο γράφτηκε σαν συνέχεια μια μεγάλης επιτυχίας. Ειλικρινά δεν μπορουσα να αφεθώ και να το απολαύσω γιατί ένιωθα ότι ο συγγραφέας οδηγούσε τους αγαπημένους μας ήρωες σκόπιμα σε δαιδαλώδεις αναζητήσεις και ατέρμονες περιπέτειες απλά για να μας απαντήσει στο ποια ήταν η τύχη τους και η κατάληξη τους μετά από χρόνια.
Η αλήθεια είναι ότι είχα υψηλές προσδοκίες από το συγκεκριμένο βιβλίο γιατί η Λέσχη με είχε πραγματικά ενθουσιάσει. Οι αναφορές στα γεγονότα που άλλαξαν τον ρου της ιστορίας στα τέλη του 20ου αιώνα πολύ ενδιαφέρουσες. Καθολη την διάρκεια της ανάγνωσης είχα συνεχώς την αίσθηση ότι παρόλο που το ταλέντο και η ενάργεια του συγγραφέα είναι αναμφισβήτητα, το συγκεκριμένο βιβλίο γράφτηκε σαν συνέχεια μια μεγάλης επιτυχίας. Ειλικρινά δεν μπορουσα να αφεθώ και να το απολαύσω γιατί ένιωθα ότι ο συγγραφέας οδηγούσε τους αγαπημένους μας ήρωες σκόπιμα σε δαιδαλώδεις αναζητήσεις και ατέρμονες περιπέτειες απλά για να μας απαντήσει στο ποια ήταν η τύχη τους και η κατάληξη τους μετά από χρόνια.
September 23, 2022
Η Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων, μετά τη διάσπαση της, συνεχίζεται στο επόμενο βιβλίο του Jean-Michel Guenassia, Οι Χώρες της Επαγγελίας.
Ο Μισέλ Μαρινί αποφοιτά από το σχολείο, καταπιάνεται με τη φωτογραφία, ξεκινά σπουδές, ερωτεύεται.
Τα μέλη της Λέσχης ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους γυρεύοντας τη λύτρωση, τη δική τους γη της Επαγγελίας, επιστρέφοντας σε όσα είχαν εγκαταλείψει. Ζητούν συγχώρεση, εξιλέωση, αποκατάσταση. Οι ενοχές και η νοσταλγία, που τόσα χρόνια απομυζούσαν κάθε ελπίδα και προσπάθεια να ζήσουν, τους οδηγούν στο σημείο μηδέν, εκεί όπου όλα είχαν τελειώσει, εκεί όπου η ύπαρξή τους είχε μπει σε αναστολή.
Ο αδελφός του Μισέλ, Φρανκ, προσπαθεί να χτίσει τη δική του χώρα της Επαγγελίας, ζει μόνιμα στην Αλγερία και εργάζεται για την ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση του τόπου. Οι εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνει προκαλούν ψυχικές μεταπτώσεις και αλλαγές στον τρόπο ζωής του. Ακραίος κομμουνιστής, αγωνιστής, τεχνοκράτης, επίδοξος οικογενειάρχης, μοναχός, συνεχώς σε μια αναμέτρηση με το ίνδαλμα του, Ντε Φουκώ.
Στο Ισραήλ παρακολουθούμε την προσπάθεια ενίσχυσης του κράτους με την πρόσκληση για επιστροφή Εβραίων που ζουν διασκορπισμένοι ανά τον κόσμο, τη ζωή στα κιμπούτς.
Κοινό στοιχείο κάθε ιδεολογίας και ρεύματος, η καταστροφική ακραία μορφή της.
Στην Ευρώπη όπου τα κομμουνιστικά καθεστώτα διαδέχονται νέες ηγεσίες μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, ο ακμάζων καπιταλισμός της Δύσης εισβάλει στις πρώην κομμουνιστικές χώρες. Στην Δυτική Ευρώπη ο καταναλωτισμός οδηγεί στον δανεισμό και τη γιγάντωση του τραπεζικού συστήματος. Τα ιδεώδη αποσαθρώνονται, οι πλασματικές ανάγκες εδραιώνονται, και έρχεται το τέλος εποχής για κάθε μορφή λαϊκής επανάστασης.
Ο Μισέλ Μαρινί αποφοιτά από το σχολείο, καταπιάνεται με τη φωτογραφία, ξεκινά σπουδές, ερωτεύεται.
Τα μέλη της Λέσχης ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους γυρεύοντας τη λύτρωση, τη δική τους γη της Επαγγελίας, επιστρέφοντας σε όσα είχαν εγκαταλείψει. Ζητούν συγχώρεση, εξιλέωση, αποκατάσταση. Οι ενοχές και η νοσταλγία, που τόσα χρόνια απομυζούσαν κάθε ελπίδα και προσπάθεια να ζήσουν, τους οδηγούν στο σημείο μηδέν, εκεί όπου όλα είχαν τελειώσει, εκεί όπου η ύπαρξή τους είχε μπει σε αναστολή.
Ο αδελφός του Μισέλ, Φρανκ, προσπαθεί να χτίσει τη δική του χώρα της Επαγγελίας, ζει μόνιμα στην Αλγερία και εργάζεται για την ανοικοδόμηση και ανασυγκρότηση του τόπου. Οι εσωτερικές συγκρούσεις που βιώνει προκαλούν ψυχικές μεταπτώσεις και αλλαγές στον τρόπο ζωής του. Ακραίος κομμουνιστής, αγωνιστής, τεχνοκράτης, επίδοξος οικογενειάρχης, μοναχός, συνεχώς σε μια αναμέτρηση με το ίνδαλμα του, Ντε Φουκώ.
Στο Ισραήλ παρακολουθούμε την προσπάθεια ενίσχυσης του κράτους με την πρόσκληση για επιστροφή Εβραίων που ζουν διασκορπισμένοι ανά τον κόσμο, τη ζωή στα κιμπούτς.
Κοινό στοιχείο κάθε ιδεολογίας και ρεύματος, η καταστροφική ακραία μορφή της.
Στην Ευρώπη όπου τα κομμουνιστικά καθεστώτα διαδέχονται νέες ηγεσίες μετά την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, ο ακμάζων καπιταλισμός της Δύσης εισβάλει στις πρώην κομμουνιστικές χώρες. Στην Δυτική Ευρώπη ο καταναλωτισμός οδηγεί στον δανεισμό και τη γιγάντωση του τραπεζικού συστήματος. Τα ιδεώδη αποσαθρώνονται, οι πλασματικές ανάγκες εδραιώνονται, και έρχεται το τέλος εποχής για κάθε μορφή λαϊκής επανάστασης.
October 17, 2022
Απ' το Παρίσι ορμώμενοι οι ήρωες, που γνωρίσαμε στη ΛΕΣΧΗ ΤΩΝ ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΩΝ, ο Μισελ κι ο αδελφός του Φρανκ, ο Ρώσος γιατρός Ιγκορ κι ο ηρωας πιλότος Λεονιντ, ξεκινούν τη δική τους Οδύσσεια ο καθένας σε μια μεγάλη αναζήτηση της δικής τους γης της επαγγελίας. Πίσω τους, δίπλα τους αλλά κι ενίοτε απέναντί τους, βρίσκονται οι γονείς, οι αγαπημένοι, οι φιλοι, τα παιδια τους. Ηρωες δυνατοί εξισου κι ουδολως δευτερεύοντες.
Απο την Αλγερία ως την Σοβιετική Ένωση και το Ισραήλ, οι ήρωες θα βρεθούν ολοι αντιμέτωποι με τις επιλογές τους. Παντα αθεράπευτα αισιόδοξοι και πάντα αταλάντευτοι στα πιστεύω τους.
Παράλληλα παρακολουθούμε μια σειρά σπουδαίων γεγονότων του β' μισού του 20ου αιώνα : την απο-αποικιοποιηση και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και των χωρών του ανατολικού μπλοκ, την τρομερη πλημμύρα της Φλωρεντίας, τα πρώτα χρόνια του κράτους του Ισραήλ και την αισιοδοξία για την ανωτερότητα των κιμπούτς, αλλα και τη μαζική κατανάλωση αγαθών και την διαφθορά.
Μέσα από όλες αυτές τις καταστάσεις ο συγγραφέας θιγει και μια σειρά απο πολύ βαθύτερα θεματα, όπως τη θρησκευτική πίστη, τις οικογενειακές σχέσεις, τη μητρική αγάπη ( και, γιατί οχι, την απουσία της), τους ξεφτισμενους έρωτες και φυσικα τις διαρκείς τους ματαιώσεις.
Οι ήρωες , ακομα και οι μικρότεροι είναι ολοι αρτιότατα πλασμενοι, με διακριτό υφος, ήθος και χαρακτήρα.
Ενα βιβλίο που η έντονη πλοκή του ερχεται σε απόλυτη ισορροπία με τους χαρακτήρες του συγγραφέα.
Απο την Αλγερία ως την Σοβιετική Ένωση και το Ισραήλ, οι ήρωες θα βρεθούν ολοι αντιμέτωποι με τις επιλογές τους. Παντα αθεράπευτα αισιόδοξοι και πάντα αταλάντευτοι στα πιστεύω τους.
Παράλληλα παρακολουθούμε μια σειρά σπουδαίων γεγονότων του β' μισού του 20ου αιώνα : την απο-αποικιοποιηση και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και των χωρών του ανατολικού μπλοκ, την τρομερη πλημμύρα της Φλωρεντίας, τα πρώτα χρόνια του κράτους του Ισραήλ και την αισιοδοξία για την ανωτερότητα των κιμπούτς, αλλα και τη μαζική κατανάλωση αγαθών και την διαφθορά.
Μέσα από όλες αυτές τις καταστάσεις ο συγγραφέας θιγει και μια σειρά απο πολύ βαθύτερα θεματα, όπως τη θρησκευτική πίστη, τις οικογενειακές σχέσεις, τη μητρική αγάπη ( και, γιατί οχι, την απουσία της), τους ξεφτισμενους έρωτες και φυσικα τις διαρκείς τους ματαιώσεις.
Οι ήρωες , ακομα και οι μικρότεροι είναι ολοι αρτιότατα πλασμενοι, με διακριτό υφος, ήθος και χαρακτήρα.
Ενα βιβλίο που η έντονη πλοκή του ερχεται σε απόλυτη ισορροπία με τους χαρακτήρες του συγγραφέα.
January 30, 2022
Cinque stelle non bastano. Ognuno di noi ha sensazioni diverse quando legge un libro. Io mi ci sono immedesimato, mai come con Le Terre Promesse, avevo trovato così tante affinità.
È la continuazione de Il Club degli Incorreggibili Ottimisti. Libro eccellente ma la continuazione è un altro pianeta. Le storie di Michel, Franck, Igor sono storie di resurrezione, di vita intensa. Non nascondo che mi sono commosso alla fine del libro.
Il miglior libro che ho letto negli ultimi dieci anni.
È la continuazione de Il Club degli Incorreggibili Ottimisti. Libro eccellente ma la continuazione è un altro pianeta. Le storie di Michel, Franck, Igor sono storie di resurrezione, di vita intensa. Non nascondo che mi sono commosso alla fine del libro.
Il miglior libro che ho letto negli ultimi dieci anni.
July 30, 2022
Εξαιρετικό ! Αν και πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που διάβασα τη «Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων», η σύνδεση έγινε πολύ όμορφα . Η ιστορία με συνεπήρε , με ταξίδεψε σε όλα αυτά τα μέρη , στις «Χώρες της Επαγγελίας».
August 25, 2022
Ξαναβρήκα την υπέροχη γραφή του Guenassia, τους χαρακτήρες του, τη γλυκόπικρη γεύση που σου αφήνουν. Πυκνή γραφή, δεν περισσεύει λέξη.
May 10, 2025
В один прекрасный вечер будущее оказывается позади и становится прошлым.
И тогда, обернувшись, мы видим свою молодость.
Луи Арагон
И тогда, обернувшись, мы видим свою молодость.
Луи Арагон
Read
November 10, 2022Το μυθιστόρημα Οι Χώρες της Επαγγελίας του Jean-Michel Guenassia, (εκδόσεις Πόλις, μετάφραση: Χαρά Σκιαδέλλη) δεν είναι απλώς η συνέχεια της ιστορίας που διαδραματίζεται στη Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων. Είναι κάτι πολύ παραπάνω.
Ο συγγραφέας, με την άψογη αφηγηματική του τεχνική, μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί, μας δείχνει τον δρόμο της ενηλικίωσης του κεντρικού του ήρωα Μισέλ Μαρινί, ο οποίος, με όπλα τη νεανική του τρέλα, τον άσβεστο πόθο για την Καμίγ και το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του στη φωτογραφία επιθυμεί διακαώς −σχεδόν καίγεται− να γνωρίσει τον κόσμο.
Λέγεται −και ως ένα σημείο είναι κοινώς αποδεκτό− πως το δεύτερο ή ενδεχομένως και το τρίτο μέρος μιας συνέχειας δεν είναι ισάξιο με την αρχική ιστορία. Η γραφή του Jean-Michel Guenassia και ο τρόπος που στήνει την πλοκή διαψεύδουν αυτήν την άποψη.
Απλώνει το αφηγηματικό του σκηνικό εντός ενός τετραγώνου −επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυθαίρετα, αλλά δικαιολογημένα, όρους γεωμετρίας− με κορυφές τη Γαλλία και κυρίως το Παρίσι, τη χώρα της ανεξάρτητης Αλγερίας, του Ισραήλ και της Ρωσίας. Στο κέντρο αυτού του σχήματος η Ιταλία που παίζει σημαντικό ρόλο −αν και υποδόρια, έστω υποσυνείδητα− στις ζωές του Μισέλ και του αδελφού του Φρανκ. Για τον πρώτο είναι η άνοδος και για τον δεύτερο η συνειδητοποίηση της οριστικής πτώσης.
Ταυτόχρονα, η δράση κι οι πράξεις των ηρώων, εξελίσσονται παράλληλα. Η ιστορία του κεντρικού ήρωα Μισέλ, η πορεία του στο μυθιστορηματικό παρόν, η αναζήτηση της Καμίγ, η απρόσμενη επιτυχία του στον χώρο της φωτογραφίας. Οι δευτερεύοντες ήρωες, ο Λεοντίτ, ο Ιγκόρ, ο Φρανκ, εναλλάσσουν το παρόν και το παρελθόν, έτσι ώστε να απλωθεί −κατά μια έννοια− ο μύθος σε πολλαπλά επίπεδα.
Ο συγγραφέας εντυπωσιάζει με τη βαθιά του γνώση στα θέματα της Αλγερίας, κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στη γαλλική και την αλγερινή πλευρά, καταφέρνοντας να αγγίξει σκληρά θέματα −αποικιοκρατία, διαφθορά, οικονομική εκμετάλλευση− χωρίς να απομαγέψει την αναγνωστική απόλαυση. Το ίδιο καλά τα καταφέρνει όταν έχει ως τοπίο στον συγγραφικό του καμβά τη χώρα του Ισραήλ. Μοιάζει −κι αυτή είναι η επιτυχία του− σαν να είχε ζήσει χρόνια ως μόνιμος κάτοικος, γνωρίζοντας τη χώρα σπιθαμή προς σπιθαμή, παρασύροντας και βυθίζοντας τον μη μυημένο αναγνώστη στη μυστηριακή και ίσως μυστηριώδη ατμόσφαιρα αυτής της χώρας.
Όταν δε ο μύθος μάς οδηγεί στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. και κυρίως στη Ρωσία, υπήρξαν στιγμές που θυμήθηκε τη γραφή των γιγάντων της ρωσικής λογοτεχνίας, του Τολστόι και του Ντοστογιέφσκι∙ ειδικότερα στο σημείο όπου εδραιώνεται η αγιοποίηση του αδελφού Παύλου.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου, το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο: «Από την αποαποικιοποίηση ώς την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, από τις οφθαλμαπάτες της καταναλωτικής κοινωνίας ως τους μυστικιστικούς πειρασμούς, ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά χαράσσει την εποποιία μιας ολόκληρης γενιάς, τη συγκινητική και γενναιόδωρη τοιχογραφία μιας εποχής, το αριστοτεχνικό αφήγημα των ψευδαισθήσεών μας».
Η μετάφραση της Χαράς Σκιαδέλλη στα θετικά της έκδοσης∙ φαίνεται ξεκάθαρα πως έχει δουλέψει το κείμενο μέχρι τελείας.
Εν κατακλείδι: Οι Χώρες της Επαγγελίας είναι −κατά την ταπεινή μου γνώμη− το απόλυτο ανάγνωσμα του φετινού καλοκαιριού.
Ο συγγραφέας, με την άψογη αφηγηματική του τεχνική, μας παίρνει από το χέρι και μας οδηγεί, μας δείχνει τον δρόμο της ενηλικίωσης του κεντρικού του ήρωα Μισέλ Μαρινί, ο οποίος, με όπλα τη νεανική του τρέλα, τον άσβεστο πόθο για την Καμίγ και το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του στη φωτογραφία επιθυμεί διακαώς −σχεδόν καίγεται− να γνωρίσει τον κόσμο.
Λέγεται −και ως ένα σημείο είναι κοινώς αποδεκτό− πως το δεύτερο ή ενδεχομένως και το τρίτο μέρος μιας συνέχειας δεν είναι ισάξιο με την αρχική ιστορία. Η γραφή του Jean-Michel Guenassia και ο τρόπος που στήνει την πλοκή διαψεύδουν αυτήν την άποψη.
Απλώνει το αφηγηματικό του σκηνικό εντός ενός τετραγώνου −επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω αυθαίρετα, αλλά δικαιολογημένα, όρους γεωμετρίας− με κορυφές τη Γαλλία και κυρίως το Παρίσι, τη χώρα της ανεξάρτητης Αλγερίας, του Ισραήλ και της Ρωσίας. Στο κέντρο αυτού του σχήματος η Ιταλία που παίζει σημαντικό ρόλο −αν και υποδόρια, έστω υποσυνείδητα− στις ζωές του Μισέλ και του αδελφού του Φρανκ. Για τον πρώτο είναι η άνοδος και για τον δεύτερο η συνειδητοποίηση της οριστικής πτώσης.
Ταυτόχρονα, η δράση κι οι πράξεις των ηρώων, εξελίσσονται παράλληλα. Η ιστορία του κεντρικού ήρωα Μισέλ, η πορεία του στο μυθιστορηματικό παρόν, η αναζήτηση της Καμίγ, η απρόσμενη επιτυχία του στον χώρο της φωτογραφίας. Οι δευτερεύοντες ήρωες, ο Λεοντίτ, ο Ιγκόρ, ο Φρανκ, εναλλάσσουν το παρόν και το παρελθόν, έτσι ώστε να απλωθεί −κατά μια έννοια− ο μύθος σε πολλαπλά επίπεδα.
Ο συγγραφέας εντυπωσιάζει με τη βαθιά του γνώση στα θέματα της Αλγερίας, κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα στη γαλλική και την αλγερινή πλευρά, καταφέρνοντας να αγγίξει σκληρά θέματα −αποικιοκρατία, διαφθορά, οικονομική εκμετάλλευση− χωρίς να απομαγέψει την αναγνωστική απόλαυση. Το ίδιο καλά τα καταφέρνει όταν έχει ως τοπίο στον συγγραφικό του καμβά τη χώρα του Ισραήλ. Μοιάζει −κι αυτή είναι η επιτυχία του− σαν να είχε ζήσει χρόνια ως μόνιμος κάτοικος, γνωρίζοντας τη χώρα σπιθαμή προς σπιθαμή, παρασύροντας και βυθίζοντας τον μη μυημένο αναγνώστη στη μυστηριακή και ίσως μυστηριώδη ατμόσφαιρα αυτής της χώρας.
Όταν δε ο μύθος μάς οδηγεί στην πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. και κυρίως στη Ρωσία, υπήρξαν στιγμές που θυμήθηκε τη γραφή των γιγάντων της ρωσικής λογοτεχνίας, του Τολστόι και του Ντοστογιέφσκι∙ ειδικότερα στο σημείο όπου εδραιώνεται η αγιοποίηση του αδελφού Παύλου.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου, το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο: «Από την αποαποικιοποίηση ώς την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, από τις οφθαλμαπάτες της καταναλωτικής κοινωνίας ως τους μυστικιστικούς πειρασμούς, ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά χαράσσει την εποποιία μιας ολόκληρης γενιάς, τη συγκινητική και γενναιόδωρη τοιχογραφία μιας εποχής, το αριστοτεχνικό αφήγημα των ψευδαισθήσεών μας».
Η μετάφραση της Χαράς Σκιαδέλλη στα θετικά της έκδοσης∙ φαίνεται ξεκάθαρα πως έχει δουλέψει το κείμενο μέχρι τελείας.
Εν κατακλείδι: Οι Χώρες της Επαγγελίας είναι −κατά την ταπεινή μου γνώμη− το απόλυτο ανάγνωσμα του φετινού καλοκαιριού.
March 20, 2023
O Φρανκ από τη γη της Επαγγελίας. Γάλλος που μετανάστευσε στις χώρες της καρδιάς του για δεκαετίες. Και ας η καρδιά κάνει λάθη, ανέτοιμη να χτυπηθεί με την μεγάλη πραγματικότητα του κόσμου. Αυτήν που η ροή της μας επηρεάζει και διαμορφώνει την καθημερινή μας ζωή και την υπόσταση μας σαν πολίτες μιας συγκεκριμένης χώρας με την πολιτική της, της οικονομία και την κουλτούρα της. Ένας άνθρωπος φυγάς από την πατρίδα του που χωρίς νόστο, εύκολα, την εγκατέλειψε για να κυνηγήσει το όνειρο του δημιουργίας ενός κόσμου σύμφωνα με τις πεποιθήσεις του. Γοητεία, να κυνηγά κάποιος τις ιδέες του, να μη γίνεται άβουλο, σιωπηλό άθυρμα της κάθε εξουσίας. Να προσπαθεί για το καλύτερο χωρίς να βάζει το ατομικό του συμφέρον μπροστά. Ο Ιγκόρ που δεν μπόρεσε να αγκαλιάσει το όνειρο της μετοίκησης στην γη της επαγγελίας των προγόνων του το Ισραήλ, και βρίσκεται να εξυπηρετεί ρόλο μεσολαβητή, σχεδόν κατασκόπου για το νεοσύστατο Ισραηλινό κράτος και βρίσκεται στην Ρωσία να κάνει προπαγάνδα στην ρωσοεβραϊκή κοινότητα να μεταναστεύσει στο Ισραήλ. Οι δεκαετίες που περνά φυλακισμένος, χτυπημένος ως αντιφρονούντας, και στο τέλος στηρίζεται στην Ιατρική και βρίσκει την ησυχία εξασκώντας το λειτούργημα του σε μια μικρή πόλη μετά τα Ουράλια. Όλοι οι ήρωες επιδιώκουν την ήσυχη ζωή, αλλά φαίνεται ότι μόνο μετά τη μέση ηλικία είναι έτοιμοι να τη ζήσουν. Αφού τα σχέδια τους αποτύχανε, τα συστήματα είναι μεγαλύτερα από αυτούς και πραγματικά τους έφαγαν. Διανοητικά, σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά. Τους έμεινε μόνο σαν οδοδείκτης μια πνευματική διάκριση στο να επιλέξουν στην κρίσιμη στιγμή έναν δρόμο αυτοσυγκράτησης, περιχαράκωσης και επικράτησης του ιδιωτικού πάνω στο κοινωνικό. Όλοι οι ήρωες που άλλαξαν χώρες έζησαν έτσι, χαρούμενοι πένητες ή μικροί φωτεινοί άγιοι, ο ένας κανονικά έγινε Άγιος. Υποτάχτηκε όσο μπόρεσε σε ένα μεγαλύτερο θέλημα, εξαφανίζοντας το προσωπικό του (γνωμικό) θέλημα, το ταπείνωσε στο μηδέν, ερημίτης βαθιά στο δάσος, στο χιόνι, στη βροχή, στο κρύο και ανακυρήχτηκε άγιος με μια σειρά σημείων που ήταν πολύ κοντά στο θαύμα και έτσι ερμηνεύτηκαν από τους απλούς, γεμάτους βάσανα ανθρώπους. Το πολιτικό που δεν μπόρεσε να αλλάξει στην Αλγερία για δεκαετίες, έγινε Ποιμαντικό. Έγινε ένας ποιμένας. Όσο υπερβολικά και εκβιασμένα λιγάκι είναι τα όσα συμβαίνουν στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου, χολιγουντιανές συμπτώσεις για να προωθηθεί η πλοκή, δεν παύει να ενθουσιάζουν τον αναγνώστη γιατί υπακούουν στη βασική γραμμή της κεντρικής ιδέας του συγγραφέα, στην Καλοτυχία όταν συνδυάζεται με εντιμότητα και πείσμα. Φαίνεται ότι ο κόσμος συνεχίζει και μπορεί να είναι καλότυχος παρόλη τη βία, την καταπίεση την προσπάθεια εξόντωσης του ιδιάζοντος στον άνθρωπο. Πάντα υπάρχει κάτι μέσα του που αντέχει και είναι αυτό που σε καίριες στιγμές αναλαμβάνει δράση στη ζωή. Θα το ονόμαζα Καλοτυχία, ή Πρόνοια, η Θετική προαίρεση του κόσμου για τον άνθρωπο. Είναι αυτό που εκφράζει σαν φυλακτό το τετράφυλλο τριφύλλι στις τσέπες των ηρώων για δεκαετίες. Ένα απλό αντικείμενο, χαρισμένο από τον πατέρα του Μισέλ και μετά στους δύο από τους ήρωες του βιβλίου, που κουβαλά όλη τη θετική σκέψη ενός ανθρώπου για τον άλλον, το γιο, το φίλο..
Οι έρωτες άλλοι είναι μακροχρόνιοι και πετυχημένης συνύπαρξης, άλλοι είναι φαντάσματα που στοιχειώνουν, που καίνε σαν ξερό χορτάρι τις όποιες αυταπάτες των ηρώων, και τελικά τους αφήνουν όπως και να ‘χει στο δικό τους παιχνίδι της μοίρας. Φαντάσματα, φάσματα παρουσίας και εγκατάλειψης, αυτοσυντήρησης, και αυτοί υπόκεινται στον πολιτικό νόμο της κάθε εποχής, στα ιστορικά γεγονότα. Στον μύλο της Ιστορίας. Αυτό είναι που κερδίζει περισσότερο σ αυτό το βιβλίο, ο συνεχώς παρόν ρόλος της ιστορίας στις απλές ζωές των ανθρώπων. Κάτι μεγαλύτερο από αυτούς πάντοτε καθορίζει και τις πιο μικρές επιλογές τους και τους διαμορφώνει ανεπίστρεπτα. Μια καθαρή, ρομαντική και ίσως αριστερή άποψη του κόσμου, αλλά και πολύ γαλλική. Σαν αυτή που συμβαίνει τώρα με τις μαζικές διαδηλώσεις των Γάλλων για το συνταξιοδοτικό της κυβέρνησης τους.
Άνθρωποι που αναγκάστηκαν είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω εξωτερικών γεγονότων να αφήσουν την comfort zone τους και να μετασχηματιστούν, ζυμωθούν αργά σε αυτό που έγιναν πια, μακριά από τις καταναλωτικές ευκολίες και τις σαπουνόφουσκες του μονοδιάστατου καπιταλιστικού τρόπου ζωής. Ήρωες που αναζήτησαν τη χαρά μέσα από τη δράση, την ευτυχία που τους αναλογούσε μέσα από τον πόνο, όχι επειδή σώνει και καλά το θέλησαν, δεν υπέγραψαν συμβόλαιο με τον πόνο, αλλά η ανοιχτή τους καρδιά τους έφερε αναπόφευκτα σε αυτόν. Γιατί το συμβόλαιο της ανθρώπινης ύπαρξης σε κάθε σελίδα του περιέχει τη ρήτρα του πόνου σαν κατάσταση και όρο. Τον πόνο της Ιστορίας του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
Οι έρωτες άλλοι είναι μακροχρόνιοι και πετυχημένης συνύπαρξης, άλλοι είναι φαντάσματα που στοιχειώνουν, που καίνε σαν ξερό χορτάρι τις όποιες αυταπάτες των ηρώων, και τελικά τους αφήνουν όπως και να ‘χει στο δικό τους παιχνίδι της μοίρας. Φαντάσματα, φάσματα παρουσίας και εγκατάλειψης, αυτοσυντήρησης, και αυτοί υπόκεινται στον πολιτικό νόμο της κάθε εποχής, στα ιστορικά γεγονότα. Στον μύλο της Ιστορίας. Αυτό είναι που κερδίζει περισσότερο σ αυτό το βιβλίο, ο συνεχώς παρόν ρόλος της ιστορίας στις απλές ζωές των ανθρώπων. Κάτι μεγαλύτερο από αυτούς πάντοτε καθορίζει και τις πιο μικρές επιλογές τους και τους διαμορφώνει ανεπίστρεπτα. Μια καθαρή, ρομαντική και ίσως αριστερή άποψη του κόσμου, αλλά και πολύ γαλλική. Σαν αυτή που συμβαίνει τώρα με τις μαζικές διαδηλώσεις των Γάλλων για το συνταξιοδοτικό της κυβέρνησης τους.
Άνθρωποι που αναγκάστηκαν είτε λόγω χαρακτήρα είτε λόγω εξωτερικών γεγονότων να αφήσουν την comfort zone τους και να μετασχηματιστούν, ζυμωθούν αργά σε αυτό που έγιναν πια, μακριά από τις καταναλωτικές ευκολίες και τις σαπουνόφουσκες του μονοδιάστατου καπιταλιστικού τρόπου ζωής. Ήρωες που αναζήτησαν τη χαρά μέσα από τη δράση, την ευτυχία που τους αναλογούσε μέσα από τον πόνο, όχι επειδή σώνει και καλά το θέλησαν, δεν υπέγραψαν συμβόλαιο με τον πόνο, αλλά η ανοιχτή τους καρδιά τους έφερε αναπόφευκτα σε αυτόν. Γιατί το συμβόλαιο της ανθρώπινης ύπαρξης σε κάθε σελίδα του περιέχει τη ρήτρα του πόνου σαν κατάσταση και όρο. Τον πόνο της Ιστορίας του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα.
September 3, 2022
3.5 *
October 2, 2022
Quelle joie de retrouver les incorrigibles optimistes ! J'attendais ce moment avec impatience mais aussi avec une certaine crainte car c'est toujours difficile de garder la magie d'un 1er tome merveilleux.
Mais le talent de J-Michel Guenassia a comblé mes attentes avec brio. La narration est fluide, passionnante, subtile, sa plume est brillante et il s'est très, très bien documenté. Car ce roman n'est pas qu'un roman, il foisonne de vrais faits historiques imbriqués dans la fiction. Il m'a replongé dans les actualités géo-politiques de ma jeunesse entre 64 et le début du XXIème siècle. Il m'a permis d'ouvrir les yeux sur certains faits. J'ai notamment découvert une autre facette de la jeune république algérienne après l'indépendance, très intéressante (et rarement abordée). Rien que pour ça, cette lecture vaut le coup.
En bref, j'ai adoré ce livre, un vrai régal. À défaut de trouver la terre promise, Guenassia a tenu sa promesse d'un bon roman. Finalement, je devrais toujours être optimiste en ouvrant un livre de cet auteur, il n'est jamais décevant lui !
5 étoiles +++
Mais le talent de J-Michel Guenassia a comblé mes attentes avec brio. La narration est fluide, passionnante, subtile, sa plume est brillante et il s'est très, très bien documenté. Car ce roman n'est pas qu'un roman, il foisonne de vrais faits historiques imbriqués dans la fiction. Il m'a replongé dans les actualités géo-politiques de ma jeunesse entre 64 et le début du XXIème siècle. Il m'a permis d'ouvrir les yeux sur certains faits. J'ai notamment découvert une autre facette de la jeune république algérienne après l'indépendance, très intéressante (et rarement abordée). Rien que pour ça, cette lecture vaut le coup.
En bref, j'ai adoré ce livre, un vrai régal. À défaut de trouver la terre promise, Guenassia a tenu sa promesse d'un bon roman. Finalement, je devrais toujours être optimiste en ouvrant un livre de cet auteur, il n'est jamais décevant lui !
5 étoiles +++
December 22, 2023
Γλυκό, με ιστορικές αναδρομές στο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής (περιπου 1960-1990), ταξίδι σε Γαλλία, Ρωσία, Αλγερία, Ισραήλ (εδώ βρίσκουμε και στοιχεία που δίνουν στην αναγνώστρια και μια καλύτερη εικόνα για το τι συμβαίνει σήμερα μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης), ανθρώπινο, με μελαγχολικό αλλά αισιόδοξο τέλος. Πολυσέλιδα, αλλά καθόλου κουραστικό, στρωτή ροή. Μου άρεσε και με συγκίνησε!
"δεν γίνεται να γυρίσουμε πίσω, ποτέ δεν επανορθωνουμε τα λάθη μας, δεν μας απομένει τίποτα άλλο παρά να θρηνούμε"
"... Αυτό είναι το σημαντικότερο, η αγάπη που έχετε ο ένας για τον άλλον."
"... Γιατί το σημαντικό είναι να ΕΛΠΊΖΟΥΜΕ, να θέλουμε να το πιστέψουμε... "
"δεν γίνεται να γυρίσουμε πίσω, ποτέ δεν επανορθωνουμε τα λάθη μας, δεν μας απομένει τίποτα άλλο παρά να θρηνούμε"
"... Αυτό είναι το σημαντικότερο, η αγάπη που έχετε ο ένας για τον άλλον."
"... Γιατί το σημαντικό είναι να ΕΛΠΊΖΟΥΜΕ, να θέλουμε να το πιστέψουμε... "
October 12, 2022
Η συνέχεια της Λέσχης των αθεράπευτα αισιόδοξων εστιάζει περισσότερο στον Μισέλ, τον Φρανκ, τον Ίγκορ και τον Λεονίντ και τους ακολουθεί εκτός από το Παρίσι, στο Ισραήλ, στην Αλγερία, στη Ρωσία, μέχρι την πτώση του τείχους και τις αλλαγές που θα έφερνε.
Από την αποαποικιοποίηση ως την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, από τις οφθαλμαπάτες της καταναλωτικής κοινωνίας ως τους μυστικιστικούς πειρασμούς, ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά χαράσσει την εποποιία μιας ολόκληρης γενιάς, τη συγκινητική και γενναιόδωρη τοιχογραφία μιας εποχής, το αριστοτεχνικό αφήγημα των ψευδαισθήσεών μας.
Από την αποαποικιοποίηση ως την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, από τις οφθαλμαπάτες της καταναλωτικής κοινωνίας ως τους μυστικιστικούς πειρασμούς, ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά χαράσσει την εποποιία μιας ολόκληρης γενιάς, τη συγκινητική και γενναιόδωρη τοιχογραφία μιας εποχής, το αριστοτεχνικό αφήγημα των ψευδαισθήσεών μας.
Displaying 1 - 30 of 120 reviews