Mona moet helpen om het huis te schilderen en kan dus helaas niet mee met haar vrienden naar Pairi Daiza. Maar dan belt oma Fried (zie (s)toverij met frieten) met de vraag of zij wil invallen voor jet meisje dat in het toneelstuk de boself speelt. Mona speelt niet alleen boself, maar helpt ook opa bij het bouwen van een kijkboomhut, ze neemt het op voor Fera Vos en haar twee welpjes, wordt goeie maatjes met Titus en komt van alles te weten over bompje Bombus, de excentrieke opa van oma Fried, haar betovergrootvader dus, wiens geest nog altijd in het Nevelbos rondzweeft.
LEESJURY 10-12j: Ik moet toegeven, ik begin meer mee te zijn met de verhaallijn, de opbouw (telkens een weekend of kort verblijf van Mona bij haar grootouders, er gebeurt veel op slechts een paar dagen) en de personages/bewoners van het dorp. Toch blijf ik op mijn honger zitten qua diversiteit, in eender welke vorm. Het blijft leuk leesvoer, ik begin er steeds met enthousiasme aan, maar of het een leesjury boek is… toch maar niet
Een tof boek over weer een leuk weekend bij opa en oma! Ditmaal spoken, mysterieuze nevels, een toneelstuk, een familiegeschiedenis, een vleugje romantiek en een lekkere plak slagroomtaart, en nog veel meer. En natuurlijk toffe illustraties waar ik maar nooit genoeg van krijg!