Βρώμικο ψωμί

33⅓ Greek Unofficial #1

by Χριστόφορος Κάσδαγλης, Ναταλί Χατζηαντωνίου (Addendum)

Τρέχει στις φλέβες μου σαν αίμα το Βρώμικο ψωμί . Και στις αρτηρίες μου επίσης. Ήμουν μόλις δεκατεσσάρων όταν άκουσα για πρώτη φορά τον Σαββόπουλο στο Κύτταρο. Νοέμβριος του '72, δικτατορία. Παρουσίαζε ζωντανά το Βρώμικο ψωμί . Ήμασταν μάρτυρες ενός τοκετού. Ο δίσκος κυκλοφόρησε δυο μήνες αργότερα.

Ποτέ δεν μου πέρασε απ' το μυαλό ότι το βρώμικο ψωμί συμβόλιζε τον θάνατο, όπως έχει ισχυριστεί ο Σαββόπουλος. Για μένα βρώμικο ψωμί ήταν ένας τρόπος να βλέπεις αλλιώς τον κόσμο γύρω σου. Ένας κωδικός, ένα παρασύνθημα. Και μια κραυγή διαμαρτυρίας. Οι περιστάσεις απαιτούσαν "να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα η τρομερή μας η λαλιά".

Το Κύτταρο ήταν κατακόμβη και ο Σαββόπουλος ήταν -ακόμα- γκουρού. Το Βρώμικο ψωμί υπήρξε και παραμένει ταξιανθία πολύτιμων χρησμών.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Κατακόμβη '72
2. Δεκατεσσάρων με φωνή βραχνή
3. Κωδικός 3577
4. Ο λεπτός μηχανισμός της κυοφορίας
5. Η καμπύλη δημιουργικότητας του Δ.Σ.
6. Με πλοηγό τον Alex K
7. Προϊστορία του δίσκου
8. Μια καλύβα στη έρημο
9. Η σκιά του Θανάση Γκαϊφύλλια
10. Σκαραμαγκά 3, αδιέξοδο
11. Τα φτερά της πεταλούδας
12. Η γητειά των Βαλκανίων
13. Στιχάκια μπαλωμένα
14. Από σπιρτόξυλα στημένα
15. Ο ροκάς και ο παπαροκάς
16. Σουρεαλιστική παρένθεση
17. Δραπέτης από τη Λεγεώνα των Ξένων
18. Εδώ είμαι με τον Διονύση Σαββόπουλο
19. Ενοχή '73
20. Μες στον υπόκοσμο της γλώσσας
Ένα απόγευμα στην Ηλιούπολη
Δεν έχω data, δεν έχω υλικό
Πηγές
Επίμετρο: Ναταλί Χατζηαντωνίου

216 pages, Paperback

First published May 16, 2022

About the author

Ο Χριστόφορος Κάσδαγλης γεννήθηκε το 1958. Σπούδασε οικονομικά στην Ανωτάτη Εμπορική και δούλεψε μια δεκαετία στην Εθνική Τράπεζα. Η όψιμη εμπλοκή του στους μηχανισμούς της στρατιωτικής θητείας, το 1986, αλλάζει ριζικά τους προσανατολισμούς του παρότι δεν λογάριαζε να ανακατευθεί με τα βιβλία, ούτε με τη δημοσιογραφία.

Με το ψευδώνυμο Χρήστος Καστανάς εκδίδει το οδοιπορικό της θητείας του με τον τίτλο Απολύομαι και τρελαίνομαι και αλλάζει επάγγελμα. Έχει εργαστεί σε εφημερίδες και περιοδικά, στο ραδιόφωνο και στο ίντερνετ ενώ είναι ιδρυτικό μέλος της δημοσιογραφικής κολεκτίβας blogal.gr.

Reviews

[Costas... · Rating 3 out of 5]

Το παρόν γράφτηκε, κατά τα φαινόμενα, σαν μια ελληνική συνεισφορά στη κλασική σειρά βιβλίων 33⅓ που επικεντρώνεται στην αφήγηση ιστοριών για δίσκους – ορόσημα της ροκ μουσικής– και όχι μόνο . Θεωρητικά το μικρό αυτό βιβλιαράκι έχει σκοπό να φωτίσει το ιστορικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο του καινοτόμου και σπουδαίου (και κατά την προσωπική μου γνώμη πανέμορφου από όλες τις αισθητικές απόψεις) δίσκου που είναι για την ελληνική δισκογραφία Το βρώμικο ψωμί του Διονύση Σαββόπουλου, αναδεικνύοντας διάφορες πλευρές της ποιητικής του καλλιτέχνη, της σύνθεσης, της ερμηνευτικής πρότασης, της ηχογράφησης καθώς και το μέγεθος της απήχησης του έργου σε κριτικούς και κοινό. Πρακτικά, η αφήγηση αναλώνεται σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό στην ανούσια περιαυτολογία του συγγραφέα. Οικιοποιούμενος και αντιστρέφοντας μια αποστροφή της Ναταλί Χατζηαντωνίου στο επίμετρο, θα έλεγα ότι ο μελετητής (Χριστόφορος Κάσδαγλης) έπεσε τελικά στην παγίδα: η αποτίμηση είναι κατώτερη του αποτιμωμένου.

[Konstantinos Mindcrimek · Rating 3 out of 5]

Το δεύτερο βιβλίο που διαβάζω από τη σειρά “33 1/3” και αφορά και πάλι έναν ελληνικό δίσκο (υπόψιν πως οι εκδόσεις ΟΞΥ σε αυτή τη σειρά εστιάζουν κυρίως σε μεταφράσεις της ίδιας σειράς πάνω σε ξένα άλμπουμ)

Αυτή τη φορά, είναι ο δημοσιογράφος Χριστόφορος Κάσδαγλης που προσπαθεί να χωρέσει στο μικρό βιβλιαράκι (όλα τα βιβλία της σειρά είναι μεγέθους τσέπης με 160 σελίδες περίπου) την οπτική του σε ένα από καλύτερα έργα του Σαββόπουλου (εγώ είμαι μεταξύ αυτού και της “ρεζέρβας”). Ο Κάσδαγλης προσπαθεί να πιάσει το άλμπουμ περισσότερο βιωματικά (το είχε ακούσει άλλωστε σαν έφηβος λίγους μήνες πριν κυκλοφορήσει όταν ο Σαββόπουλος το έπαιζε στο Κύτταρο στα τέλη του 1972) αλλά δε μένει μόνο εκεί παρόλο που τελικά αποφεύγει μια ενδελεχή έρευνα που θα ικανοποιούσε τους πιουρίστες.

Διαβάζεται εύκολα και προφανώς λειτουργεί άψογα όσο ακούς τον δίσκο και πιάνει διάφορα ζητήματα που αφορούν την ηχογράφηση, τους συντελεστές και τα όργανα που χρησιμοποιήθηκαν κτλ Βρήκα απολαυστικό το κεφάλαιο όπου ο ο Alex K (Last Drive) ακούει παρέα με τον συγγραφέα το άλμπουμ και ο τελευταίος καταγράφει τις αντιδράσεις και τα σχόλια του μουσικού.

Μόνο μειονέκτημα ότι έδωσε αρκετό χώρο στην μετέπειτα πορεία του Σαββόπουλου (εκφράζοντας στην ουσία το παράπονο για την “προδοσία”) αλλά έτσι δεν μας έδωσε περισσότερα στοιχεία για τις ημέρες γύρω από τον ίδιο τον δίσκο (ναι ποτέ δεν είναι αρκετό αλλά για τέτοιους δίσκους είμαστε και εμείς απαιτητικοί)

[Nikos · Rating 3 out of 5]

Θα προτιμούσα μεγαλύτερη δόση δημοσιογραφικής έρευνας (περισσότερες συνεντεύξεις, διασταύρωση πληροφοριών) παρά βιωματικής αφήγησης (βασισμένης κυρίως σε αναμνήσεις του συγγραφέα, οι οποίες αποδεικνύονται ίσως ανακριβείς και ελλιπείς). Παρόλα αυτά το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα, ο ρυθμός της γραφής είναι καλός και δεν κάνει μεγάλες κοιλιές.