Over eenzaamheid, liefdesverdriet, faalangst, rouwen en kwetsbaar durven zijn
Na de populaire podcast is er nu ook een Onbespreekbaar boek Toen Jef Willem en Nicolas Overmeire tijdens de coronacrisis merkten dat ontzettend veel leeftijdsgenoten met mentale problemen kampten, besloten ze erover te praten. Live, ongecensureerd, met als doel mentale gezondheid voor eens en altijd bespreekbaar te maken. Het online platform Onbespreekbaar was een feit.
Een jaar later openen ze in hun boek het gesprek over herkenbare thema's als eenzaamheid, liefdesverdriet, faalangst, rouwen en stress. Met als centrale boodschap: kwetsbaarheid hoef je niet in een donker hoekje weg te steken. Integendeel: het is een ontzettend grote kracht.
Mentale gezondheid is altijd belangrijk voor mij omdat ik zelf struggle met mijn mentale gezondheid, de meesten weten het niet maar ik heb autisme en meestal gaat niet alles in mijn leven gelijk ik het wil maar ondanks dat probeer ik er altijd het beste van te maken. Ik voel me eindelijk gehoord doordat Jef en Nicolas zijn begonnen met hun podcast en eraan werken om het taboe rond mentale gezondheid te doorbreken en ik heb er zelf aan “meegewerkt” rond faalangst omdat ik daar heel hard mee kampte en dat is een hele eer. En als je dit leest, je mag er zijn :)
‘Omdat we hier niet genoeg over praten’ kwam voor mij over als een wel erg lange editie van ‘de joepie’. De schrijfstijl verraadt naar mijn mening het doelpubliek: jongeren die op zoek zijn naar zichzelf en daarin af en toe verloren lopen. Het boek is een mooi idee/initiatief, maar blijft voor mij te veel aan het oppervlak. Het is fijn dat er gesprekken met specialisten worden aangehaald, maar cijfermateriaal baseren op een instagrampoll, daar heb ik mijn twijfels over.
Ondanks de ‘zware’ onderwerpen blijft het boek leesbaar en luchtig. Het boek is dus doelgericht afgestemd op zijn publiek.
De 25-jarige, intussen kritische Justine had meer verwacht van dit boek (waarom eigenlijk?). De 16-jarige zoekende Justine had dit boek hoogstwaarschijnlijk fantastisch gevonden, al was het maar omwille van de diepgaande citaten die de hoofdstukken van elkaar scheiden.
Mooi boek, zeker wat betreft de lay-out! Wat de inhoud betreft, is het voor mij iets te oppervlakkig. De aangesneden onderwerpen (eenzaamheid, liefdesverdriet, faalangst, rouwen en kwetsbaarheid) kunnen een boek op zich zijn. Ook aan de schrijfstijl heb ik me soms geërgerd. Ik denk dat ik misschien niet behoor tot het beoogde doelpubliek. De quotes tussen de hoofdstukken zijn wel behapbaar en gewoon leuk!
Een goed startpunt voor (jong)volwassenen die meer over mentale gezondheid willen lezen - het is altijd fijn om taboes doorbroken te zien worden. Het bleef iets te veel aan de oppervlakte naar mijn mening, maar er zaten ook een aantal rake citaten in. Het hoofdstuk over rouw raakte me het meest. Ben allang blij dat dit soort boeken bestaan en deze schrijvers zich zo kwetsbaar hebben durven opstellen.
Wat quotes die ik wil onthouden “In plaats van: “Hij is te vroeg gegaan”, vind ik nu meer waarheid in de zin: “Hij is nooit vertrokken”. Vergeten wordt hij niet, daar zorg ik wel voor.”
“”Hoeveel geluk heb ik wel niet om iets te hebben waarvan afscheid nemen zo moeilijk is.” - Winnie de Poeh.” <- wat een beer ❣️
“De aanwezigheid van rouw bewijst de volharding van liefde.”
“Met rouwen [nemen de symptomen niet linear af] … [S]oms is de rouw wat verder af, soms neemt het verdriet in hevigheid toe, soms blijft alles even gelijk. We groeien om onze pijn heen en we nemen de overledenen mee in ons hart voor de rest van ons leven. Hun lessen, hun waarden, hun visie, hun woorden. Die kunnen nooit kleiner worden. Integendeel.”
“”Wat in je hart zit, verlaat jou nooit.””
“”Wanneer je [een geliefde] mist, kom even terug op jezelf want [zij zijn] een deel van jou en jij een deel van [hen], dichterbij dan dat kan niet.””
“Zelfliefde gaat niet over zoeken naar perfectie…Zelfliefde gaat over beseffen dat perfectie een sociale constructie is en dat je liefde verdient zonder normen.”
Moeilijk om een boek als dit toch een niet zo sterk cijfer te geven. Ik had in een review gelezen dat het aanvoelt als een lange ‘joepie’ rubric, en dat is echt exact hoe ik het ervaren heb. Denk dat ik dit ook op een jongere leeftijd tóp had gevonden. Toen ik eigenlijk nog niet goed kon vatten wat bijvoorbeeld eenzaamheid en kwetsbaarheid was. Enkele jaren en ervaringen later, weet ik goed wat het is en had ik dit boek eigenlijk helemaal niet nodig (is alleen maar goed zeker :)). Had wel gehoopt dat het me toch iets ging bijbrengen, wat het niet direct gedaan heeft. Wel veel respect voor de mannen van onbespreekbaar, denk dat het voor velen wel iets kan bijbrengen en dat is het belangrijkste :)) De quotes vond ik wel echt top!
Een zelfhulpboek is geslaagd als het herlezen wordt. 'Omdat we hier niet genoeg over praten' is er voor mij zo een dat zijn nut nog meerdere keren zal bewijzen. Het zit vol met bruikbare informatie, herkenbare anekdotes en quotes die de kracht hebben - voor mij althans - kleine geluksmomentjes te creëren, zelfs wanneer het over liefdesverdriet of rouw gaat. Een mooie aanvulling bij de Onbespreekbaar-podcast, maar omdat ik me meermaals (zwaar) geërgerd heb aan de redactie van dit boek ben ik torn between 3,5 en 4 sterren.
Een mooie quote van een community member: 'Ik voel mij eenzaam omdat ik iedereen rond mij kan dragen maar niemand weet hoeveel mijn zijn weegt.' (p. 102)
Goed boek om de (moeilijke) thema's die het behandeld bespreekbaar te maken. Het boek vertrekt bij ieder thema vanuit de ervaringen van de 2 schrijvers. Hoewel dit een zeer persoonlijke benadering geeft voelde het hierdoor bij mij soms iets 'geforceerder'. Over het algemeen iets minder mijn ding, maar chapeau voor de manier waarop het boek tot stand is gekomen.
We zijn allemaal soms onzeker/bang/verdrietig... en daarbovenop vinden we het dan vaak nog is gênant of zwak dat we dit voelen. De boodschap van dit boek: praat erover! Dan wordt al snel duidelijk: je bent nooit alleen!
Toen ik een paar maanden terug dit boek zag liggen tussen de top 10, viel vooral de kleur en de textuur me op. Een klein, maar stevig boekje dat zwaarder woog dan het oogde. De titel zo toegankelijk dat ik niet NIET erdoor heen kon bladeren. Vanbinnen een structuur. De kleur paars een constante. De pagina's dik, maar zacht. Ik heb het toen niet gekocht omdat ik er niet echt behoefte aan had, maar het boek is me bijgebleven vooral omdat het al zo anders leek.
Een paar weken later overviel mij mijn allereerst relatiebreuk. Met de verse littekens van liefdesverdriet kwam ik het boek weer tegen en deze keer voelde ik dat ik het nodig. Het was alsof ik meegetrokken werd in een gezamenlijke ruimte. Een ruimte met andere mensen die een soortgelijke pijn hadden meegemaakt. Een ruimte waar pijn toegestaan werd en ervaren mocht worden. Zo zwaar als het boek weegt, zo nog zwaarder is de inhoud. Sommige stukken voelde niet als troost aan. Integendeel, ik had moeite om niet in huilen uit te barsten. Maar juist omdat het blootstelde wat ik zelf had onderdrukt, vond ik troost. Pijn moet je doorstaan voor het kan 'helen'.
Ik geloof dat dit boek gevonden moet worden voor allen die het nodig hebben. Voor mij was het precies de juiste balans van verwerking en verder gaan die ik nodig had. Het is een boek dat geschreven MOEST worden en voor diegenen die het begrijpen, gelezen MOET worden. Gewoonw zodat we meer gaan praten over dat waar niet genoeg over gepraat wordt.
Zeker een boek dat makkelijk leest ondanks de "heavy" thema's. Zonder dat je het zelf door hebt, ben je een podcast aan het creëren tussen het boek en je eigen gedachten. Ik miste af en toe wat diepgang, maar misschien is dat juist onze taak. Onderwerpen zoals deze openlijk bespreekbaar maken, zodat we zelf de diepgang van de zaken kunnen ontdekken.
��Jullie zijn van hetzelfde vlees en bloed. Wanneer je hem mist, kom even terug op jezelf want hij is een deel van jou en jij een deel van hem, dichterbij dan dat kan niet.”
Een boek waar iedereen kan uit leren. Iedereen is wel eens eenzaam, heeft liefdesverdriet, rouwt,… en daar zouden we beter meer over praten. Het boek staat vol mooie en inspirerende quotes die je goed doen voelen. Maar soms mistte ik nog wat meer diepgang over de onderwerpen.
Goed boek. Heb door het boek vooral naar mezelf gekeken. Hier en daar enkele opklaringen gekregen en een pittig goeie boost gekregen meer op bepaalde zaken te letten. Er zaten niet veel dingen in dat ik niet wist, maar dat was het bedoeling van het boek ook niet (haluwel ik dat eerst dacht)
ben ik de boomer die dit book 2.5 sterren gaat geven? dit boek was een weerspiegeling van de joepie. 23-jarige Sana vond dit boek mweh, maar ik denk dat 17-jarige kwetsbare Sana dit boek zonder enige twijfel 5 sterren zou gegeven hebben.
Persoonlijk had ik niet zoveel aan dit boek, omdat ik uiteindelijk alle tips en bevindingen uit het boek al zelf heb kunnen ontdekken. Ik denk wel dat het voor anderen een heel leerrijk boek kan zijn! Veel respect voor de auteurs😇
Heel intressant boek, ik heb veel bijgeleerd van de perspectieve van de schrijvers over de onderwerpen: eenzaamheid, liefdesverdriet, faalangst, rouwen en kwetsbaar durven zijn. Echt een aanrader!
Een heel toegankelijk boek inclusief persoonlijke verhalen. Super fijn en vlot geschreven + de quotes tussendoor & de lay-out (met de gekleurde bladzijden en lettertype) zijn ook heel fijn en spreken mij persoonlijk enorm aan. Dat maakt het nog fijner om te lezen!
Ik ga dit boek zeker nog vaak eens open doen op de momenten dat in ze nodig ga hebben. Aanrader om eens te lezen! The quotes die er in staan zijn ook echt goed!