Jump to ratings and reviews
Rate this book

Providence

Rate this book
Jeden z největších komiksových opusů velmistra komiksového média Alana Moora vychází v jediném svazku. Vnitroblok, Neonomicon i Providence se tak dostávají českému čtenáři v opulentní knize, která je povinností pro všechny fanoušky kultovního autora. Sága vrhá světlo na dodnes neprozkoumané hrůzyplné aspekty děl H. P. Lovecrafta. Opulentní hororový komiks je proto právem oslavován jako jedna z nejobsáhlejších knih věnujících se znepokojujícím motivům Lovecraftova díla. Epos představuje události předcházející napsání nejslavnějších povídek z mytologie HPL. Zároveň ukazuje důsledky jejich stvoření pro naši realitu a sny.

Moore nenechal nic náhodě a podílel se na všech fázích výroby – od příběhu přes kresbu a lettering až po samotné vydání. Výsledkem je mistrovské dílo posouvající hranice žánru, které umožňuje znovu si prožít všechny příběhy klasického kánonu v nových, překvapujících souvislostech.

760 pages, Hardcover

Published January 1, 2022

15 people are currently reading
42 people want to read

About the author

Alan Moore

1,578 books21.7k followers
Alan Moore is an English writer most famous for his influential work in comics, including the acclaimed graphic novels Watchmen, V for Vendetta and From Hell. He has also written a novel, Voice of the Fire, and performs "workings" (one-off performance art/spoken word pieces) with The Moon and Serpent Grand Egyptian Theatre of Marvels, some of which have been released on CD.

As a comics writer, Moore is notable for being one of the first writers to apply literary and formalist sensibilities to the mainstream of the medium. As well as including challenging subject matter and adult themes, he brings a wide range of influences to his work, from the literary–authors such as William S. Burroughs, Thomas Pynchon, Robert Anton Wilson and Iain Sinclair; New Wave science fiction writers such as Michael Moorcock; horror writers such as Clive Barker; to the cinematic–filmmakers such as Nicolas Roeg. Influences within comics include Will Eisner, Harvey Kurtzman, Jack Kirby and Bryan Talbot.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
36 (64%)
4 stars
14 (25%)
3 stars
5 (8%)
2 stars
1 (1%)
1 star
0 (0%)
Displaying 1 - 10 of 10 reviews
Profile Image for Miguel Angel Pedrajas.
447 reviews14 followers
March 16, 2024
Este recopilatorio integral no solo incluye los doce números de “Providence”. También cuenta con la recopilación de “El patio” y “Neonomicón” que sirve como precuela o secuela de toda la historia creada por Alan Moore. Es un tomo enorme no solo por el número de páginas (más de 700) sino por su tamaño que supera el A4 y lo hace complicado de manejar. Pero disfruto mucho de estos tomos porque permite leer toda la historia de manera continua, sin esperas, con posibilidad de volver hacia detrás para recopilar información, descubrir guiños o resolver dudas. Y además, en este formato tan bien editado, es una gozada disfrutar del dibujo y color de Jacen Burrows. No es el estilo que más me mola en un cómic de este tipo, pero hace un trabajo muy pulcro y bien definido.

“Providence” es una fantasía oscura, llena de horrores psicológicos y violencia extrema. Alan Moore demuestra su facilidad para contar historias adultas llenas de dobles lecturas, referencias y que exploran la naturaleza humana. Y en este caso todo gira y hace continua referencia a H.P. Lovecraft, los mitos que creó junto a otros escritores con los que se relacionó y que hoy podemos ver omnipresentes no solo como referencias del género de terror o ciencia ficción en televisión, cine, literatura, videojuegos... También se han convertido en un reclamo más del merchandising más vulgar y popular del mundo moderno, llevándole toda la dignidad y sentido con el que se fue construyendo. Y Alan Moore juega con eso en una historia que recompone, referencia a referencia, a cada una de las obras del autor de Providence mediante un protagonista que está decidido, sin saber muy bien porqué, a escribir un libro sobre la cara oculta de la sociedad norteamericana. Para ello recorrerá parte de Nueva Inglaterra y empezará a descubrir un extraño paralelismo y sociedades arcanas que tienen alguna conexión entre sí. Así pues veremos trasuntos de las obras de El horror de Dunwich, La sombra sobre Innsmouth, El que acecha en el umbral, El Ceremonial... Para los amantes de Lovecraft es un deleite, aunque notarán que los nombres de lugares, referencias, personajes y libros arcanos cambian. El protagonista recuerda al propio personaje de un relato de Lovecraft. ¿Se trata entonces de hacer un simple homenaje fácil al escritor? Obviamente, con Alan Moore a los mandos, no es lo que parece.

El arranque de este integral con las obras de “El patio” y “Neonomicón” es diferente a lo que vamos a encontrar en “Providence”. Pero arroja muchas pistas sobre lo que hay detrás. Estas dos obras presentan un mundo parecido al nuestro, pero más turbio y oscuro. Algún acontecimiento ha cambiado las cosas y las ciudades se protegen con grandes cúpulas de lo que pueda venir del cielo... Una historia sucia, violenta y desinhibida sexualmente recuerda a esos tintes tan cautivadores de la primera temporada de “True detective”. Una historia con agentes del FBI investigando unos crímenes con un patrón morbosamente violento y que acaba de una forma que deja al lector con ganas de más.

Y entonces arranca “Providence”, en pleno 1920 con un personaje joven dispuesto a dejar su trabajo de periodista para escribir el libro de su vida y que, poco a poco, la carga angustiosa del conocimiento, la culpa, el futuro que viene y la desesperación empieza a descomponerle. Enlaza con todo tipo de personajes y tramas reconocibles para los fans de Lovecraft, descubre patrones, enlaces y vislumbra la destrucción que se viene. Pero Moore no se limita únicamente al horror cósmico lejos de la comprensión humana. El protagonista Robert Black es judío y presiente el dolor de toda una generación, con paseos oníricos por cámaras de gas, esvásticas y cadáveres. Su homosexualidad se vive como una carga más, acrecentada por el suicidio de su amante. Moore añade así, y con muchos más elementos argumentales, una carga extra opresiva que no veríamos nunca tratada en las obras de Lovecraft, como la hipersexualidad, el racismo y odio a lo diferente.

Podría parecer que Moore ha hecho una obra fácil en la que ha juntado los mitos de Lovecraft y todas las cosas que echa de menos en su obra. Pero no. De repente aparece como un personaje real más: el propio Lovecraft. El protagonista interactúa con él. Y entonces todo encaja. La trama da un revés y descubres que Moore ha metarrelatado los propios cuentos del escritor de los mitos de Cthulhu para reconstruir a Lovecraft y, a su vez, cerrar un orden cósmico que estaba planificado. No desvelaré mucho más de la trama, creo que ya he contado demasiado, pero solo añadiré que el cierre final me dejó alucinado. Me ha parecido una obra intensa, dura y digna.
Profile Image for irene.
232 reviews14 followers
March 23, 2025
l'ho prima divorato, questo tomo di ~700 pagine che comprende tre titoli - Il Cortile, Neonomicon e il gigantesco Providence - poi, con calma, pagina per pagina, vignetta per vignetta, l'ho riletto studiandolo con le note elaborate dalla community di https://factsprovidence.wordpress.com... e tradotte in https://zenosaracino.blogspot.com/p/a... (lunga vita ai blog!).
sono cresciuta con HPL e con Alan Moore, e questa frase significa qualcosa per chi come me ha passato tanta vita a prendere molto sul serio l'horror, il fumetto, il fantastico, la scrittura e il suo potere generativo. un ciclo di opere di Alan Moore che ricostruiscono e rielabora la Lovecraft County è UNA BOMBA. la profondità della ricerca che sta dietro a queste opere è gigantesca, è mostruosa; le citazioni sono innumerevoli, la ricostruzione storica restituisce lo spirito del tempo così come i dettagli della vita materiale, e la linea narrativa è minuziosamente articolata (circolare, o meglio spirale) e metanarrativa al tempo stesso.
la trama è: il mondo dell'altrove giunge a Lovecraft dentro una storia lovecraftiana e usa la sua opera per disseminarsi e sostituirsi alla realtà umana temporaneamente in vigore. enjoy.
Profile Image for Anna.
Author 18 books35 followers
August 4, 2023
5 stelle non bastano. Vorrei metterci tutte quelle del firmamento. Un autentico capolavoro. Alan Moore si dimostra ancora una volta un autentico genio inarrivabile, un demiurgo di universi immaginari, un alchimista dell'inchiostro. Un'opera a dir poco sublime. Se poi siete autentici patiti di Lovecraft, come sono io, e riuscite a cogliere la miriade di citazioni e sottotrame che Moore a ricamato sfruttando i mondi di H.P.L., allora il piacere sarà ancora più grande. Buona lettura.
Profile Image for Albos.
49 reviews1 follower
October 9, 2024
Leí la versión integral, un mamotreto que incluye tanto los números de Neonomicón como los de la propia Providence. Fue incómodo de leer y, aunque supongo que sale más económico que comprar los números por separado, siguen siendo 60 €, que le llega bien.

En fin, voy a empezar aclarando que nunca fui muy fan de Neonomicon, que ya lo había leído hace tiempo y le veía algunas virtudes, pero también le veía graves problemas. Supongo que el siempre eficaz dibujo de Burrows inclinó la balanza para darle la tercera estrella que le di entonces. La cuestión es que volví a leerlo, porque lo tenía olvidado, y volví a tener las mismas sensaciones: precipitado, innecesariamente explícito (especialmente siendo un homenaje más o menos evidente a Lovecraft) y con problemas como la aparente impasividad de la protagonista ante lo que le sucede con la secta y su criatura una vez que huye.

Providence, como decía, me gustó más. Creo que Black se siente más creíble que Brears, que es más fácil empatizar con sus problemas y con cómo los afronta. Black tiene problemas internos, como los tenía Brears, pero creo que están mejor canalizados y que ocupan un rol menos dominante en las páginas. Y sí, también pasan cosas muy sexualmente perturbadoras con Black, pero es que creo que la narración lo lleva mejor y le da la dimensión debida para explicar qué siente el protagonista, que supongo que, en el fondo, es lo que fallaba en Neonomicón. Las últimas páginas de Providence maquillaron un poco mi impresión de los números de Brears, que sirven de prólogo y de epílogo.

El horror cósmico de Alan Moore ha resultado ser, pese a lo incómodo de este enorme tomo de 720 páginas), una muy buena lectura, aunque la traducción de Raúl Sastre me pareció algo gris. No creo que sea mala, pero tampoco me pareció buena. No suena ni natural ni tan sobrecargada como cabría esperar de un texto lovecraftiano (aunque no leí el original, así que no sabría decir si eso fue una decisión de Moore). El comentario que hace sobre el desafío de traducir a Moore al final del tomo es, de todos modos, muy interesante.
Profile Image for Samuel.
35 reviews1 follower
January 7, 2025
Hacía tiempo que no me enganchaba tanto a algo y es la primera vez que me pasa con un cómic. solo por eso, ya se merecería las 5*. Pero creo que va un poco más allá.

Providence es una obra maestra. En forma y en fondo. Además de ser una edición fantástica aunque su tamaño haga que la lectura sea un poco incómoda (pesa mucho y es bastante grande).

Alan Moore (del que no he leído nada y al que seguro volveré) es capaz de meterse en el Lovecraft más turbio y profundo, mezclando además muy bien sus distintos estilos: desde el Lovecraft más onírico al más terrenal. Tiene infinidad de guiños a la obra y se disfruta mucho más si conoces sus relatos y su cultura. Además, no es solo un tributo, sino que es una muy buena historia per sé muy disfrutable y bien construida.

El final de la misma además es una fantasía que nos cuenta de una forma muy elegante -y no hago spoilers- como ha impactado la cultura del genio de Providence desde su época hasta nuestros días.

Disfrutable, redondo y muy bien hecho. No descarto revisitarlo en el futuro.
Profile Image for Pedro.
72 reviews
November 12, 2025
Denso cual yogur de cemento, pero como toda la obra de Moore cada detalle está cuidado a la perfección. El autor comprende y representa el horror cósmico a la perfección y crea una historia disparatada pero hipnótica, el dibujo es correcto y tiene partes en las que Burrows se luce con un popurrí de criaturas indescriptibles. Una maravilla.
Profile Image for Pavel Pravda.
604 reviews9 followers
May 7, 2023
Providence je monumentální dílo, ve kterém si Alan Moore pohrává s literární fikcí i s realitou a velmi šikovně je propojuje. Kde končí realita a začíná fikce? Je ta hranice pevná? Nakolik fikce mění realitu? A co sny?

Než jsem se pustil do čtení Providence, tak jsem se na ni poctivě připravoval. Našel jsem si seznam doporučených Lovecraftových povídek a románů, a řadu týdnů jsem je, načtené, poslouchal na svých kondičních procházkách. Nezůstal jsem jen u doporučených povídek a naposlouchal jsem toho tolik, že už mi ty povídky a jejich názvy začaly splývat a z uší mi lezly chapadla. Zdaleka jsem ale nezvládl nastudovat všechno.

Kniha se skládá ze tří částí, které už dříve vyšly samostatně. Začíná Vnitroblokem a Neonomiconem, a končí dlouhou Providence. Všechny tři části pak tvoří uzavřený celek, přestože je v dějově dělí téměř sto let. Vnitroblok a Neonomicon jsou dobře čitelné i s velmi povrchní znalostí Lovecraftova díla. Je to akční a většina důležitých odkazů na Lovecraftovy příběhy je zmíněna hlavními postavami. Těch odkazů je tam ale daleko víc a ti, kdo je rozeznají, si ten příběh více užijí. Obě tyto části se odehrávají v současnosti a točí se kolem vyšetřování brutálních rituálních vražd, a všichni zúčastnění se na jejich koncích budou hodně divit, kam je vyšetřování zavedlo.

Největší část knihy tvoří Providence a od předchozích části se velmi liší. Začíná v roce 1919 a mladý novinář, Robert Black (dále RB), v nich cestuje po Nové Anglii a sbírá informace pro svou knihu o skryté tváři Ameriky. Setkává se zde s aktéry Lovecraftových povídek a pátrá po kultu Stella Sapiente a jejich tajemné knize. Všechna tato setkání se odehrávají před událostmi oněch povídek, anebo až po nich, takže RB nijak nezasahuje do známého děje. Zpočátku se s aktéry těch povídek jen setkává a hovoří s nimi, ale postupně se do všeho začíná stále více zaplétat (ať už dobrovolně nebo nedobrovolně) a vydávat se na cestu, z níž není návratu. Je zajímavé být jako čtenář v pozici, kdy víme, co se RB děje, ale on se stále snaží vše racionálně vysvětlit halucinacemi, hypnózou a sny.

Většina postav, se kterými se RB setká, či míst, která navštíví, má více či méně pozměněné jméno oproti Lovecraftovým povídkam. Takže i když máte Lovecrafta načteného, tak můžete místy tápat, kdo je kdo, jestli Manchester odpovídá Arkhamu, a podobně. Ač se to může zdát zbytečné, tak Moore pro to měl dobrý důvod. Naštěstí existují webové stránky, které rozebírají každý panel a skoro každé slovo. Díky těm jsem věděl, které povídky si mám dostudovat a také jsem zjistil, že se dost věcí ztratilo v překladu (ne že bych si toho bez onoho webového rozboru vůbec všiml). Najdou se tam však i chyby zjevnější.

Každá z kapitol Providence je zakončena dlouhými zápisky v deníku RB. Sumarizuje si zde své zážitky a poznatky, což sice často působí jako opakování děje z komiksu, ale zároveň to nabízí jiný pohled, či interpretaci již viděných událostí. Přidává to emoce, které RB před jinými skrývá. Navíc zápisky popisují i dny, které nakreslené nejsou. Do deníku si zapisuje i své sny, či nápady na povídky. Najdeme zde také přiložené různé brožury, nebo dokonce opsané pasáže z oné tajemné knihy. Deník má v příběhu důležitou roli. Je pravda, že to je většinou příliš dlouhé a nezáživné, ale přeskakovat to by byla chyba. Minimálně při prvním čtení.

Těm, kteří Lovecraftovo dílo neznají, může Providence připadat nudná. Pomalá a divná. Robert Black cestuje z místa na místo, mluví s lidmi a občas se mu něco divného stane. Pokud ale Lovecrafta znáte, tak oceníte, jak Moore umí spojit všechny ty příběhy a realitu dohromady. Bavíte se všemi těmi odkazy směřujícími k nezmíněným hrůzám. V posledních kapitolách se pak ukáže, k čemu to celé už od Vnitrobloku směřovalo. Je to konec, jaký jsem nečekal a nebyl jsem s ním napřed úplně spokojený. Ale s odstupem pár dnů to hodnotím jako nejlepší možný konec a jako skvělou poctu H. P. Lovecraftovi.

Kresbě není co vytknout. Skvěle celý příběh odvyprávěla. Perfektně a věrně zobrazuje skutečné historické postavy i skutečná místa, ale naplno se kvality Jacena Burrowse ukáží až ve fantaskních obrazech.
Profile Image for Sotofunkdamental.
683 reviews4 followers
September 9, 2024
Obra maestra de Alan Moore, toda una reinterpretación de la mitología creada por H.P. Lovecraft. Hay que tener en cuenta lo siguiente:
1) Hay que leer mucho (no es un simple cómic), ya que el cuaderno de notas de Robert Black profundiza en la historia, creando mayor inmersión.
2) Repito e insisto: NO es un simple cómic genérico. Aquí estamos ante algo mucho más grande, denso, documentado y profundo, como viene siendo habitual en la obra de Alan Moore.
3) Providence conecta genialmente con The Courtyard y Neonomicon, todo está relacionado.
4) Lo ideal es haber leído todos los relatos de H.P. Lovecraft (o el mayor número posible), porque es increíble cómo Alan Moore ha conectado y homenajeado estas obras. Obviamente, recomiendo leer Providence, pero lo ideal es hacerlo después de haber leído a Lovecraft.

Una lectura especialmente interesante para seguidores de los mitos de H.P. Lovecraft.
Profile Image for Almad.
85 reviews
September 17, 2022
Pro fanoušky HPL není co řešit. Pro ostatní nemá cenu nad tím ani přemýšlet. Snad jen deníkové pasáže mi přijdou trochu zbytečně nafouklé.
Displaying 1 - 10 of 10 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.