Jump to ratings and reviews
Rate this book

El faro de los amores dormidos

Rate this book
Varela de Mar es un pueblo pequeño y tranquilo. Doscientos treinta y tres habitantes. Una playa que desaparece cuando sube la marea. Un faro abandonado.

Por eso Alba no lo visita desde hace cinco años. Bueno, por eso y porque allí fue donde aprendió lo que duele el amor y la herida aún escuece.

Sin embargo, en Varela también está Pelayo, su abuelo, que ha comenzado a olvidar y que ahora la necesita. Y también los recuerdos que dejó en sus calles cuando se marchó sin mirar atrás. Y Enol. El chico de las conversaciones raras, la obsesión por las mareas y que parece haber nacido en la época equivocada.

Un regreso inesperado, un faro lleno de secretos y dos historias inacabadas que, quizá, se merecen la oportunidad de un nuevo final.

«Alba, vive el presente. Porque un día será pasado y te atormentará no haberte dado cuenta antes de que todo acaba, incluso lo que creías que era para siempre.»

496 pages, Paperback

First published July 6, 2022

1451 people are currently reading
29384 people want to read

About the author

Andrea Longarela

33 books1,796 followers
También se puede encontrar su perfil en Goodreads con su seudónimo Neïra: https://www.goodreads.com/author/show...

Andrea Longarela reside actualmente en su ciudad natal tras haber vivido en Salamanca, donde se licenció en Psicología. Durante un tiempo buscó su camino mientras escribía en sus ratos libres. Al final decidió atreverse a compartir sus obras, lo que rápidamente la llevó a hacerse un hueco entre las autoras románticas nacionales. Amor se escribe con H y otras maneras de decirte que te quiero (Esencia, 2018) fue la obra con la que dio el salto definitivo al mundo editorial. Siguieron a esta April, Adam y la trayectoria de los planetas (Crossbooks, 2019). En 2020 publicó su bilogía «Historia de Daniela» (Booket, 2020), y en 2021, Tú y yo en el corazón de Brooklyn (Esencia), Siete citas para Valentina (Booket) y Te espero en el fin del mundo (Crossbooks, 2021). En 2022 publica El faro de los amores dormidos (Crossbooks, 2022).

Además de escribir, le apasiona el cine, poner banda sonora a los momentos, el chocolate y, por supuesto, leer. No obstante, su mayor pasión es perder el tiempo imaginando que vive otras vidas, historias a las que ahora les da forma y voz.

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
8,831 (49%)
4 stars
5,733 (32%)
3 stars
2,525 (14%)
2 stars
567 (3%)
1 star
139 (<1%)
Displaying 1 - 30 of 3,309 reviews
Profile Image for ☆ Susana ☆ .
591 reviews355 followers
May 18, 2025
Una historia que me ha dejado sumida en un dilema importante. ¿Me ha gustado? Depende. ¿La he disfrutado? A ratos. ¿La recomiendo? Pues sí, porque lo mismo lo que a mí no me ha gustado a ti te puede encantar.

Mi parte favorita de la historia ha sido Pelayo y su secreto, de hecho, por él ha sido que he seguido leyendo y he conseguido acabar el libro. Lo demás, me sobra casi todo.

La historia de Alba y Enol me ha dejado completamente fría. Él me parece soso y sin sangre y ella egoísta a ratos y con unos monólogos internos soporíferos y que han hecho, en ocasiones, que perdiera el hilo de la historia.

El cuarto narrador me ha dejado un poco descolocada porque sí, es original pero no entiendo bien el motivo de su presencia como narrador. Podía haber sido un narrador en tercera persona cualquiera. Ha sido él, sí, pero no me he acabado de acostumbrar. Y eso ha sido otra de las cosas que me ha sacado de la historia.

Total, que Pelayo y poco más. Su historia es preciosa a la vez que dramática a tope y me ha tenido casi, casi sin respirar. No me la vi venir y eso que en un momento dado hubo algo que dije oye y si… Pero no, lo descarté enseguida. Y resultó que sí, que era eso. Tremendo. Duro, precioso, pero muy duro. Es con el único personaje que he sentido y hasta se me ha escapado alguna lagrimita.

La pluma de la autora es una maravilla, sí, pero a veces se va por las ramas y la historia se hace algo densa de más.

No tenía muy claro que puntuación darle a este libro, pero me voy quedar con las 3 estrellas por Pelayo. Solo por él se las merece esta historia.
Profile Image for Buera.
284 reviews1,638 followers
February 28, 2023
hermosamente desgarrador
se llevo un pedacito de mi corazón
Profile Image for Flo Camus.
256 reviews273 followers
February 27, 2024
[5.0⭐] 𝙀𝙡 𝙁𝙖𝙧𝙤 𝙙𝙚 𝙡𝙤𝙨 𝘼𝙢𝙤𝙧𝙚𝙨 𝘿𝙤𝙧𝙢𝙞𝙙𝙤𝙨 de Andrea Longarela es una novela de amor contemporáneo del año 2022. La historia se desarrolla en el pequeño pueblo de Varela de Mar, en donde la playa desaparece cuando la marea sube. La obra está narrada por cuatro puntos de vista: Alba, Pelayo (el abuelo de Alba que padece alzheimer y solía ser farero), Enol (un antiguo amigo de Alba) y el mar. 
Alba, una chica que siempre suele tomar malas decisiones sobre su vida, vuelve a reaparecer en el pueblo de Varela después de cinco años con la obligación de cuidar a su abuelo. En ese lugar, la muchacha tuvo su primer amor, perdió la virginidad y le rompieron el corazón, así que nunca más volvió. Sin embargo, volverá a reencontrarse con una amistad de su pasado, Enol. Poco a poco, los recuerdos irán reapareciendo en la vida de Alba mientras, a la par, también lo hacen los de Pelayo ya que, como este ha comenzado a olvidar, ha decidido apegarse lo más posible a los pocos recuerdos que le van quedando antes de que desaparezcan.

Una historia realmente preciosa sobre el amor, el olvido, la amistad, la familia y el amor. Un libro cargado de enseñanzas, recuerdos, sentimientos y emociones, en donde los secretos se irán revelando a medida que los protagonistas vayan indagando en el pasado. 


Es una de las obras más bonitas que he leído en toda mi vida y me ha llenado por completo el corazón: he reído, he llorado, he sufrido y me he enamorado. 
Por suerte, he comprado el libro físico porque se me hizo realmente inevitable no intervenirlo: subrayé con destacador, escribí con un lápiz mina, le puse marcadores y escribí post-its. Quería poder buscar con mayor rapidez las frases bellísimas que este libro me ha otorgado y que seguramente emplearé en mi día a día. Además, sentí que era importante reflexionar sobre algunos temas que se mencionan en la historia, en especial con el tema del alzheimer. En mi caso, me lo tomé bastante personal ya que en mi familia padecemos de esa enfermedad: dos de mis abuelos lo han tenido, tíos abuelos, tíos e, incluso, mi papá tiene alzheimer inicial. En pocas palabras, esta obra se me vino como anillo al dedo porque pude saber más cómo tratar a personas que padezcan de esta enfermedad y qué puedo hacer para disfrutar con ellos. 

También, como lo dije con anterioridad, la historia está narrada con diferentes puntos de vista, así que tenemos la visión de Pelayo. Es realmente impactante ponerse en el lugar de alguien que tiene escasos recuerdos y al que se le olvida todo, me llegó a dar bastante angustia el saber que posiblemente yo podría terminar así: olvidándome de todo lo bonito que me ha sucedido mientras me aferro a mis recuerdos hasta el último de mis días.

Lo más bello de todo son los símiles y comparaciones que hay con el mar. Todo lo que se menciona en esta historia tiene relación con el océano y, como una gran amante de este elemento natural, he quedado enamorada con cada pasaje. Se describen constantemente las marejadas, las especies marinas, el clima, el faro y la belleza del mar. Creo que nunca podré encontrar un libro que me haya enamorado y encantado tanto como este, aunque sigo manteniendo la esperanza de encontrar otro de esta autora que me fascine y me cautive porque su manera de escribir deslumbra a cualquiera. Considero que es una de las mejores escritoras que he leído en el último tiempo: su narrativa logra cautivar a cualquiera gracias a su precisión en los detalles y sus bellas comparaciones con los elementos naturales. Sin duda, el que siempre esté comparando el amor con el mar es de las cosas más lindas que he podido leer.


Finalmente, puedo decir que recomiendo encarecidamente la lectura de esta obra. Me he quedado encantada, fascinada, enternecida, deslumbrada y enamorada de los personajes, la trama y de la autora. Es una historia preciosa y con grandes enseñanzas, estoy segura de que releeré el libro en un futuro.
Además, es tanto mi cariño hacia 𝙀𝙡 𝙁𝙖𝙧𝙤 𝙙𝙚 𝙡𝙤𝙨 𝘼𝙢𝙤𝙧𝙚𝙨 𝘿𝙤𝙧𝙢𝙞𝙙𝙤𝙨 que hasta se lo recomendé a mi madre, a mis amigos y a mi pareja. De momento, le prestaré mi tomo a una amiga esta semana para que comience lo antes posible con su lectura.
Profile Image for María Ignacia Reyes.
Author 1 book9,059 followers
January 26, 2024
Creo que estoy un poco saturada de este tipo de romance...

No es que sea un mal libro ni nada del estilo, pero creo que he leído varios parecidos en el ultimo tiempo y eso me jugó en contra.

Luego de 5 años, Alba regresa a Varela, el lugar donde pasó los mejores de su adolescencia. Esta vez, sin embargo, no lo hace por las vacaciones, sino para cuidar a su abuelo Pelayo, cuyo alzhaimer empeora cada día.

Alba deberá enfrentarse a la crudeza de la enfermedad, a un secreto del pasado de su abuelo y a Enol, el joven de quien Alba se alejó luego de un tormentoso verano.

En esta novela Andrea Longarela continua su estilo de romance reflexivo pero con un punto que me pareció muy original. En vez de entregarnos una historia a dos voces, lo más común en el género, incluye 4 voces narrativas: Alba, Enol, el abuelo y, el mismísimo mar.

Ahora, para mi, de estas cuatros, hay algunas voces MUY interesantes y otras que sentí mucho más flojas.

La que mas me entretuvo de lejos era la del mar, quien tiene su propia personalidad y se presenta como testigo de todo lo que ha pasado en Varela, algo que me pareció muy novedoso.

Luego pondría la voz del abuelo, Pelayo. De lejos, su secreto es lo que me mantuvo más intrigada y su revelación es de altísimo impacto. No esperaba para nada como se dieron las cosas y me encantó que se incluyera un giro/plot twist como este en una novela de romance.

Y en el último lugar pondría las voces de Alba y Enol. Creo que la química inicial de los dos personajes era increíble, siempre me ha gustado como Andrea logra escribir sobre el enamoramiento, desde un lado tan íntimo. Pero... después de unos capítulos su relación se volvió un poco repetitiva, medio inmadura y sus capítulos se me hicieron más largos que los demás.

Me gustá la novela. Me gustó la ambientación y como siempre amé las reflexiones de vida de cada uno de los personajes (tengo muchisimas frases subrayadas).

Aunque admito que después de leer varios libros de la autora, salvo por el tema del secreto de Pelayo, esta se sintió como un poco más de lo mismo.

La dejaría recomandada para quien no ha leído antes a la autora y buscan un libro que les llene el corazón, con una historia muy linda. Pero si ya has leido otras de sus novelas o a a Maria Martinez o Alice Kellen, intenta que esta lectura no vaya muy seguida de algunos de sus libros.

En mi caso, me auto saturé de este tipo de romance y les voy a dar un descanso por un tiempo para realmente apreciar este tipo de historias.
Profile Image for jimenaaa.
46 reviews715 followers
January 9, 2023
tengo el corazón apachurrado
Profile Image for Ana Belén  Carnero Villar.
265 reviews79 followers
September 2, 2022
5 /5⭐

"¿Cómo está el mar hoy, farero?🥰

El anterior libro que he leído de la autora, Te espero en el fin del mundo, me gustó mucho pero éste, éste libro me ha robado el corazón.

Una historia contada magistralmente a cuatro voces.
Alba, la chica especialista en desastres y en castigarse, la chica de los eternos dilemas, la que nunca deja de buscar, siempre directa y sincera.
Enol, el chico de las mareas, el bicho raro que no encaja salvo con la chica que es el aire fresco que anticipa la tormenta en la calma, el que sabe más de animales marinos que de relaciones personales.
El abuelo, Pelayo, el último farero de Varela, el que sabe mirar al mar y hablar con él, que vive intensamente con los recuerdos que aún no le ha robado la enfermedad.
Y el Mar, como espectador de fondo de dos grandes historias de amor, que como las mareas nos trae en diferentes capítulos intercalados en la narración el pasado de los personajes y las circunstancias que les han llevado hasta el momento actual.

Justo la narración del Mar es lo que más me ha gustado, por ser tan diferente y tan especial. Desde cómo nos cuenta los momentos de la pandilla de amigos en los veranos de Varela que me han traído recuerdos de mi propia infancia en el pueblo hasta como nos hace sentir las dos historias de amor que se entrelazan en el tiempo.

La historia del abuelo Pelayo ha sido dura y a la vez muy emotiva por cómo describe por un lado sus sentimientos y sensaciones con la pérdida de memoria por la enfermedad y por su especial relación con Alba, su nieta. Y es que los abuelos, como dice la autora "ojalá fuerais eternos"

Así que por todo lo que me ha evocado, ésta historia se queda en mi corazón para siempre y la recomiendo leer.

Algunas frases que me gustaría destacar de las muchas que he señalado en el libro son las siguientes:

"Los recuerdos son como flechas. Silenciosos. Rápidos. Su efecto es fulminante. Devastador. Puedes mantenerlos alejados, olvidados en un rincón de tu mente, pero un día algo los activa de nuevo, las compuertas cerradas a cal y canto se abren y caen sobre ti como un tsunami del pasado, capaces de arrastrarlo todo a su paso"

"Están los desastres que frenan, los que restan y te paralizan; esos deben evitarse.....y luego están los errores que te impulsan hacia lo que realmente quieres, los que suman. Los que, aunque puedan traerte consecuencias, hacen que la vida merezca de verdad la pena. Son esos en los que debes centrarte."

"El naufragio del primer amor siempre deja arena en el corazón "

"¿Qué es el amor para ti?....Creo que tiene que parecerse a la nada....Como cuando te lanzas al agua y metes la cabeza debajo. Esa sensación de que todo desaparece y te sientes...bien. Cómodo. Vivo. O como cuando flotas en mar abierto, cierras los ojos con el sol de cara y sonríes, porque en ese instante no necesitas nada más"

"No somos el reflejo que nos devuelve un espejo. Somos las mil versiones distintas de un caleidoscopio que la vida no deja de agitar"
Profile Image for Gloria.
269 reviews163 followers
July 11, 2022
3⭐

No puedo decir que sea un mal libro, no sería justo, pero no ha sido para mí en mi momento actual.
+ Está muy bien escrito, lo que es habitual en la autora.
+ Tiene reflexiones muy interesantes.
+ Los distintos narradores me han parecido muy originales.

Peeeero...

- Alba y Enol no me han convencido. Me ha parecido demasiado drama para el conflicto que tenían.
- El misterio del abuelo lo cacé enseguida.
Profile Image for Anny.
834 reviews413 followers
January 30, 2023
3'75, en realidad.

Ha sido una historia muy, muy bonita por dos razones:
- el pueblo tan bonito en el que se ambienta
- el abuelo, Pelayo.

Las historias de Andrea te tocan el corazón y esta no lo es menos. Me ha encantado la historia de Alba y su abuelo, Pelayo y como se ha ido desarrollando. Me ha dejado el corazón muy calentito pese a que es una historia dura. Si fuera solo por esta parte de la trama sería un libro perfecto. Pero... la historia de Alba y Enol me ha dejado muy fría. Enol no me ha terminado de convencer y el romance tampoco. No me resultaba muy creíble y la verdad es que esta parte es la que menos he disfrutado del libro. Por el otro lado, Alba como personaje sí me ha gustado y mucho, ver toda su evolución, llegando al pueblo y madurando. Enol, sin embargo, no me gustaban sus decisiones y no me convencía como personaje y tampoco como interés amoroso.

¿Aún así recomiendo esta historia? Por supuesto. Ha enamorado a muchísimas personas y creo que vale mucho la pena, pese a que a mi no me haya conquistado al 100%.
Profile Image for Olga.
1,123 reviews162 followers
January 2, 2023
Cada día se me hace más difícil escribir una reseña de un libro de Andrea porque son tantos los sentimientos que me han en sentir , es tanta la resaca que me dejan sus libros , que me cuesta explicar por escrito lo que siento.

Me he acostumbrado a leer sus libros saboreandolos, poco a poco como un buen chocolate , con mesura porque hay tanto sentimiento, tanta magia que por un lado no quieres dejar de leer pero por el otro quieres que no acabe nunca.

Y este libro no ha sido la excepción, un libro completo donde Se habla de un amor prohibido , de una enfermedad que nos deja vacíos de recuerdos ( y que somos el ser humano sino recuerdos), de una segunda oportunidad más madura , más pausada, de madurez y espera , de paciencia ( infinita ) de Enol.

Me ha encantado que se haya dado voz al Mar ( protagonista principal del libro), de cómo nos cuenta su versión de las historias, de cómo abraza a su farero y a su nieta y de cómo conoce a Enol.

Hay frases para recordar, de una sabiduría infinita sobre el ser humano , sus aciertos y errores y hay momentos para recordar porque tocan el alma con una caricia o con la fuerza del mar.

Para mi es uno de los libros más completos de Andrea… como siempre me llegas al alma y me das resaca para no olvidar Varela y sus gente.
Profile Image for Anita Vela.
474 reviews798 followers
August 26, 2022
No sé cómo explicaros lo especial que es esta historia… Te remueve tanto por dentro y te hace sentir tanto que es imposible transmitirlo en una siempre reseña, así que ya de ya, os recomiendo que os sumerjáis esta historia porque es muy especial.

La historia en general es muy bonita, con amores preciosos, despedidas que te encogen el corazón, su ambientación te hace viajar y sentir el mar bien cerca, la forma en la que está escrita y cómo es contada una parte de la historia es preciosa. No ni una sola queja de esta historia, todo es tan tan perfecto que ❤️

Los personajes más de lo mismo… Personajes sencillos y muy cercanos, aunque ellos se consideren “bichos raros” (un poco como yo, no voy a negarlo). Me han enamorado cada uno de ellos, son tan especiales como la historia porque ellos son la historia y, de verdad, qué historias 😍

Y el final… Me ha enamorado aún más. Es cierto que hay un giro de trama que me ha sorprendido mucho y me ha enamorado aún más, yo veía que iba a tirar por un lado malo, pero no veía a Andrea tan malvada para cargarse todo de un plumazo y es un giro tan precioso… Ains, mejor me voy callando ya porque no quiero hablar más de la cuenta, pero no quiero despedirme sin decir que me ha dejado con ganas de mar, de faro y dilemas existenciales.
Profile Image for ELENA.
15 reviews12 followers
September 11, 2024
Ahora veo la vida de distinta manera, hay que vivirla al 100%

Me ha encantado, he llorado, he sufrido, pero me ha encantado, me he sentido viva leyendo este libro. Es la primera vez que leo un libro de Andrea y no será la última, me ha ENCANTADO
Profile Image for Elena.
142 reviews
January 14, 2023
Primer libro de 2023 y estaba deseando que terminara 🥲
La historia se me ha hecho larga y en ningún momento me ha enganchado. Creo que los monólogos de la protagonista femenina son eternos y un sin sentido. Me ha faltado química o una historia interesante entre Alba y Enol, además de enfados sin sentido y una explicación de sentimientos muy profunda para unos adolescentes.
Lo único que me ha gustado ha sido la historia de Pelayo y ese plot twist que no te esperas.
Además creo que podrían haber profundizado más en la enfermedad del abuelo y darle algo de realismo, me pareció que estaba demasiado endulzado, algo tan duro.
Por último, creo que esta autora quiere hacer libros largos y con tal de meter mucho texto lo único que consigue es que no te metas en la historia.

Igual no me ha pillado en un buen mood para disfrutar del libro pero en definitiva no me ha gustado 🥲
This entire review has been hidden because of spoilers.
Profile Image for Elizabeth.
432 reviews21 followers
December 11, 2022
¿Por dónde empezar la reseña?

Voy a ir de peor a mejor.

La relación amorosa de "veroño" que se llevan entre las manos los dos protagonistas parece más bien de dos atontados. Esta trama nos la ofrecen como un artículo de clickbait "¿quieres saber por qué esos amigos han dejado de serlo? ¿Qué ha sido eso tan horrible qué ha pasado?" Pues sigue leyendo que a cada rato vamos a decirte que muy pronto lo sabrás, pero antes vamos a describir mil tipos de sentimientos y sensaciones que nadie en plena edad adolescente es capaz de explicar, ni en la edad adulta a decir verdad. Pues eso, vomitando arcoíris a cada rato.

Por otro lado encontramos la trama bonita, la de verdad, la relación entre Alma y su abuelo. Que, como no, está totalmente edulcorada, te cuentan lo bueno y lo "malo" de una enfermedad tan horrible como el Alzheimer. A ver, por favor, romantizar cierto de tipo de enfermedades es peligroso, que lo peor que haya hecho el señor haya sido salir de casa en pijama o que se le caigan las babas es hablar muy por encima de esta enfermedad y de cómo tooooooooodo el organismo del ser humano se olvida de ser, de vivir, de estar. Cuidar de una persona en este estado es algo más que cerrar la puerta con llave y ver la tele juntos. Eché de menos esa parte realista y mucho más cruda de la enfermedad. Aquí se corre el peligro de créer que es relativamente fácil la atención de este tipo de personas que son asoladas de esta malvada enfermedad.

En cuenta a la historia de amor secreta, es una más de otras tantas. En este caso creo que ha sido lo mejor de la trama porque ha sido muy bien llevada.

En general creo que hubo elementos que se han repetido demasiado, por lo que se me ha hecho largo el libro y entre tanto sentimentalismo sobra mucha paja.

Recordad que esto es solo mi opinión y simplemente podría ser que estoy enfadada con el mundo porque conozco lo realmente cruel que son algunas enfermedades que nos arrancan a los nuestros de golpe. Creo que tratar el tema de esta manera tan edulcorada es un poco irreal, porque siempre tiene más partes oscuras que claras.

A todo esto, Nacho es el mejor personaje de todos, el más real y el que menos aparece.
Profile Image for Belén Sancho.
Author 1 book2,016 followers
May 4, 2023
Mi opinión completa en Youtube: Wrap up Abril💕

Es un libro triste por donde lo mires, así que al principio me costó bastante entrar en la historia porque no estaba en el mood. Me pareció un poco lento en algunas partes y parecía que no estaba pasando nada. Sin embargo, a medida que pasaban los capítulos me iba gustando más el estilo poético y reflexivo de la autora y logró enamorarme.

La historia no es nada del otro mundo y tampoco pretende serlo. Tiene un romance bien llevado, unos personajes entrañables y unos giros que no me vi venir. Me gustaron las pequeñas reflexiones y frases que deja la autora en el camino, cómo trató la enfermedad del abuelo y cómo logro hacer al mar un personaje más de la historia.

Sin duda voy a seguir leyendo a la autora 😍
Profile Image for NathBooks.
291 reviews18 followers
May 8, 2024
Es el segundo libro que leo de Andrea Longarela y debo decir que tanto la historia, sus personajes y la forma en la que está escrita me encantaron.

Conocer la historia de Alba y Enol y la historia paralela que tiene del abuelo Pelayo me llegó al corazón. Es tan bonita, llena de frases y mensajes que son para aplicarlos en tu vida.

Es un libro lleno de emociones: amor, desamor, decepción, alegría, tristeza, superación, aceptación, cambios, aprendizaje, etc.

Y mencionar que la parte en donde El Mar narraba la historia de todos, fue muy linda y especial de leer.

Para mí, un libro de romance de 5 ⭐️
Y la verdad, espero leer más libros de la autora 🥰
Profile Image for Patrycja.
625 reviews72 followers
April 26, 2025
"Jak wygląda dzisiaj morze, latarniku?"

Książka, która znienacka pochwyciła moje serce. I mimo, że nie jest to lektura bez wad oraz nieco za dużo w niej erotyzmu, tak trafiła głęboko w zakamarki mojej sponiewieranej duszyczki.
Profile Image for Jano.
889 reviews608 followers
August 5, 2022
Leer a Andrea es sumergirte al 100% en la historia y formar parte de ella, hasta el punto de sentir que puedes oler el mar y entrar en cada rincón que tan bien describe.

Su pluma es perfecta para las novelas del género, con multitud de reflexiones y frases que llegan directas. Logras identificarte a través de los ojos de los personajes y empatizar con ellos.

Me han gustado las diferentes voces que aparecen en el libro y me ha sorprendido una de ellas que no desvelaré, pero al leerlo sabréis de qué hablo.

Enol y Alba son dos personajes increíbles y su historia es de las que traspasa las páginas y te ilusiona continuamente. Pelayo, los recuerdos… todo, no cambiaría nada porque me parecen perfectos.

En resumen: una historia maravillosa con un entorno perfecto y un testigo de excepción. Nostalgia, recuerdos, amor y mucha magia. Una novela inolvidable.
Profile Image for Michelle Cuéllar.
Author 1 book1,587 followers
March 3, 2024
Calificacion real: 4.8 estrellas

Cuando me acerco a novelas de romance escritas en español, siempre lo hago con recelo pero en esta ocasión tengo que decir que me callaron la boca de la mejor manera posible. De una forma preciosa y sensible, la autora nos cuenta de un pueblo cerca del mar de España que tiene secretos de amor.

No sabía que me iba a encontrar con una muy bien contada historia de amor que te hace pensar en la familia y en las segundas oportunidades con quienes dejamos atrás en el tiempo.

De verdad que hace mucho no leía un libro tan bien escrito!
Profile Image for Alba.
32 reviews28 followers
May 6, 2024
Que final tan agridulce. Que bonita y que triste está historia. Una historia que te toca el corazón.
Profile Image for Consuelo.
635 reviews380 followers
July 29, 2022
Precioso, que bien escribes Andrea que bonita historia, sobre todo la de Pelayo. He pillado el hilo y después he pensado no, y después oh si que lo había pillado, jajajaja

Se entrelazan la historia de nieta y abuelo y alguna vuelta demás en la historia de Alba me ha bajado nota, me desengacho quizás porque no he empatizado con ella, somos tan distintas el caos y el orden, la planificación y lo espontáneo, pero hay una parte que me ha hecho llorar y eso en mi es difícil, solo por esos capítulos vale la pena esta historia

Vuelvo a esta autora después de algún chasco, pero es de lo mejor que hay en castellano, nunca nunca dejaré de leer lo que escribe, porque de pronto aparece con libros como este y olvidas lo demás
Profile Image for Klaudia.
172 reviews304 followers
September 24, 2024
Spotkaliście się kiedyś z taką książką, która była tak piękna, że jej nigdy nie zapomnieliście? „Latarnia uśpionych miłości” właśnie taką dla mnie jest. Ta książka w dziwny sposób złamała mi serce, ale jednocześnie też je ukoiła, a przede wszystkim dużo mi uświadomiła i otworzyła oczy.

Czy jest coś lepszego w książkach, niż to, kiedy pojawia się w nich perspektywa więcej niż jednej postaci? Nie sądzę. Poznanie punktu widzenia drugiego bohatera na daną sytuację, poznanie jego emocji i myśli, to coś niesamowitego. „Latarnia uśpionych miłości” ma aż cztery perspektywy, co nie jest niczym szczególnym, bo już się spotykałam z takim zabiegiem w książkach, ale jest coś, co tę książkę wyróżnia spośród innych. Jedna perspektywa wcale nie należy do… osoby. Dziwne, prawda? Ta książka zawiera perspektywę morza, co jednocześnie jest dziwne, ale też niesamowite i intrygujące. Przyznam szczerze, że rozdziały z punktu widzenia morza są chyba moimi ulubionymi, bo najwięcej mi uświadomiły. Morze gra znaczącą rolę w historii bohaterów, jest świadkiem pierwszych wielkich miłości, pierwszych pocałunków i złamanych serc. Morze obserwuje ludzi, czuje ich emocje, kiedy w nim przebywają, jest obserwatorem, który widzi, jak ludzie komplikują najprostsze sprawy.

Chociaż głównymi bohaterami książki są Enol i Alba, to książka opowiada nam jeszcze jedną historię miłosną, która jest równie piękna, co bolesna. Oprócz perspektywy morza, Enola i Alby mamy też perspektywę dziadka bohaterki. Pelayo, który przeżył już siedemdziesiąt wiosen, choruje i zaczyna tracić pamięć. Jego rozdziały są pisane w trzecioosobowej narracji. Pokazują, jak ważne są wspomnienia i ich pielęgnowanie. Uświadamiają, jak okrutna potrafi być choroba Alzheimera, jaką niemoc czuje człowiek, który usilnie stara się nie zapomnieć o czymś, co wydaje mu się niezwykle ważne.

A teraz wróćmy do Alby i Enola. Ta dwójka zna się od dzieciństwa, kiedyś każde lato spędzali razem. Oni, Nacho i Alonso. Czwórka dzieciaków, których hormony buzowały i którzy spędzali więcej czasu na plaży, niż to prawdopodobnie normalne. Problem w tym, że pięć lat wcześniej Alba złamała Enolowi serce. A może to Enol jej je złamał. Myślę, że najlepszym określeniem będzie powiedzenie, że złamali je sobie wzajemnie. Od tego czasu Alba nie odwiedzała tego urokliwego miejsca z latarnią, jakim jest Varela de Mar. Sytuacja się zmienia, kiedy dziewczyna jedzie zaopiekować się dziadkiem, gdzie unikanie Enola nawet nie wchodzi w grę, bo chłopak i jego rodzina pomagają starszemu mężczyźnie.

Relacja ich jest pełna żalu, niewypowiedzianych słów, smutku, tęsknoty i miliona wspomnień. Kiedy ta dwójka ponownie do siebie dociera, jest tak, jakby ten jeden dzień sprzed pięciu lat nigdy nie miał miejsca. Lubię ich relację, jest taka prawdziwa, komfortowa i podobna do morza, raz spokojna, raz burzliwa i nieprzewidywalna. Uwielbienie i miłość, jakimi Enol darzy Albę, sprawiały, że moje serce się roztapiało z uwielbienia do tego bohatera.

Ta dwójka wydaje się być zupełnie różna. Ona jest pozbawiona hamulców i kontroli, żywa, szczera do bólu, za wszelką cenę dąży do celu, czasami szorstka i nigdy nie owija w bawełnę. On z kolei jest raczej tajemniczy, milczący, inteligentny, bardziej ostrożny, utalentowany i kreatywny. A jednak pasują do siebie idealnie i razem tworzą coś niesamowitego, intymnego, pełnego uczuć.

Ta książka opowiada o tym, że nie zawsze pierwsza miłość jest tą ostatnią, co jest totalnie okej. Pokazuje jednak również, że niektórych pierwsza miłość jest tą, która okazuje się tą na zawsze dopiero po jakimś czasie. Z pewnością przedstawia, że o pierwszej miłości nigdy się nie zapomina, że uczucia, które nam przy niej towarzyszą, potrafią być niebezpieczne, upajające i cholernie intensywne. „Latarnia uśpionych miłości” uświadomiła mi też, aby nie rozkładać przeszłości na czynniki pierwsze i aby cieszyć się teraźniejszością, przeżywać ją. Aby zdobywać nowe doświadczenia, wspomnienia, poznawać ludzi nawet jeśli mają nas rozczarować, bo w końcu wszystko, czego doświadczamy, jest lekcją. Że błędy młodości nie mają takiego znaczenia w obliczu całego życia, które mamy do przeżycia. Aby nie zamartwiać się nad czymś dłużej, niż jest to potrzebne, bo czy w obliczu śmierci to okaże się istotne? Nie sądzę. Z pewnością jest to książka, której nigdy nie zapomnę i będę ją polecała absolutnie każdemu ❤️‍🩹


Profile Image for Valeria  .
881 reviews305 followers
December 16, 2022
"Y así fue como Enol supo que el amor solo depende de que alguien se cruce en tu camino y te vea de verdad"

El faro de los amores dormidos, es otra de las joyas de Andrea Longarela. Un libro lleno de amor, aprendizaje, autodescubrimiento, lealtad y trozos de mar.
Quiero iniciar la reseña diciendo que la ambientación del libro es perfecta. Sé que Andrea creó Varela desde 0, pero para mí fue imposible no pensar que era real y desear vivir en un pueblo frente al mar. Todos los detalles, son muy hermosos, y de por si complementan a la manera poética de escribir de Andrea.
El romance es arte, porque nos muestran dos.
Uno del pasado y el otro que es el principal.
La pareja principal, me ha encantado. Tienen el trope de childhood friends to lovers y second chance, simplemente mi combinación favorita.
Amo la manera en la que se desarrollan sus sentimientos en el presente y como conocíamos su pasado, con el narrador más interesante, EL MAR. Fue muy lindo.
Toda la representación de ellos y el mar, ha sido de mis cosas favoritas, su amistad, lealtad, como ambos siempre estuvieron destinados y la tensión, ay, simplemente lo amé.
Además, me encantó tener 4 narradores: Enol, Alba, El abuelo y El mar.
Hicieron que la historia sea más íntima, más real, más fiel a su representación en relación al faro.
La historia del abuelo, me parece hermosa y triste, me hace pensar en la cantidad de personas que vivieron experiencias iguales.
Creo que es un libro muy completo, pese que siento que faltaron profundizar muchas cosas relacionadas con Alba, ya que la presentación de sentirse perdida, jamás logra cerrarse de una manera real, no sé. En lo demás, todo me parece muy lindo y con ese grado de paz que tanto caracteriza a Andrea.
Este libro me recordó mucho a La fragilidad de un corazón bajo la lluvia y Te espero en el fin del mundo.
Simplemente, sigan escribiendo mas childhood friends to lovers, así de profundos.
Profile Image for Letra Escarlata.
227 reviews9 followers
November 29, 2024
Hoy para mi este es un 4.5⭐️.
A pesar de sentirme profundamente identificada con la historia y lo bella y conmovedora que es, siento que algo falto para que sea 5 para mi.
Son dos 3 historias de amor, donde la más fuerte para mi fue la menos mencionada, la del sacrificio por amor.
Es precioso y pese a que hay algo en los libros de Andrea que no termina de encantarme. Tiene historias buenísimas y poderosas.
Ese faro estará en mi mente seguro por mucho tiempo más luego de cerrar el libro♥️
Profile Image for ελπίδα.
88 reviews2 followers
April 26, 2023
Un libro precioso, y doloroso.
La ambientación, los personajes, la historia...es mágico.
No permitas que el pasado determine tu futuro.

Trama:
El libro comienza cuando Alba se ve obligada a regresar a Varela del Mar -el lugar en el que pasó inolvidables veranos de su infancia, y dónde le rompieron el corazón hace 5 años- para cuidar de su abuelo Pelayo, quien tiene Alzheimer y poco a poco empieza a perder su memoria.
Los recuerdos son como flechas. Silenciosos. Rápidos. Su efecto es fulminante. Devastador. Puedes mantenerlos alejados, olvidados en un rincón de tu mente, pero un día algo los activa de nuevo, las compuertas cerradas a cal y canto se abren y caen sobre ti como un tsunami del pasado, capaces de arrastrarlo todo a su paso.
Alba se encuentra en un momento en el que está sin rumbo en la vida, totalmente perdida, y volver al lugar en el que pasó tantos momentos le supondrá un gran choque. Y no solo a ella, por qué nos daremos cuenta de que su llegada alterará todo el orden y rutina en la vida de Enol -uno de sus viejos amigos-.
Antes era capaz de leer lo que pasaba por su mente con solo una mirada, pero ahora siento que somos dos desconocidos que un día se cruzaron antes de perderse.
Ese regreso inesperado supondrá el comienzo de un libro precioso, un faro con secretos escondidos y dos historias que quizá tengan la oportunidad de acabar con un buen final.
«Elijo sentir, Alba. Contigo. Por ti. Hazme trozos, si quieres. Pero no desaparezcas otra vez. O, si decides hacerlo, déjame algo de ti antes de marcharte.»


Mi opinión:
Creo que nunca había conectado tanto ni me había sentido tan identificada con un libro. El personaje con el que más he conectado a sido Enol. Su rol en la vida -tanto dentro de la familia como su papel en torno a sus amistades- me han hecho sentirme muy identificada. Y su manera de ser es tan natural y real...
Me pregunto cuándo sucede. ¿Cuándo descubres dónde está tu espacio y sientes la calma de encajar en una forma que se corresponde con tu molde?

El resto de personajes son más de lo mismo; cada uno tiene su toque y todos cometen sus errores, los que los hacen realistas. Se que todos aman a Pelayo (yo también), pero quería hacerle una mención a Alba, esa chica imperfecta que se siente pérdida, pero siempre lo afronta todo y está dispuesta a dar el paso, a hacer esa pregunta o a meter la pata en el intento.
Pero hay dos tipos de errores, Alba. Están los que frenan, los que restan y te paralizan; esos deben evitarse.Y luego están los errores que te impulsan hacia lo que realmente quieres, los que suman. Los que, aunque puedan traerte consecuencias, hacen que la vida merezca de verdad la pena. Son esos en los que debes centrarte.

Por otro lado, la trama es simple pero está demasiado bien escrita y tiene un toque nostálgico que simplemente enamora.
Y la ambientación...es otra cosa, sin duda. Es preciosa, está muy bien hecha y aporta personalidad al libro.

Lo único que me gustaría cambiar del libro es el final. Teniendo en cuenta todo lo ocurrido, me parece un poco...¿decepcionante?

Quitando ese detalle es un libro que recomiendo muchísimo, y que defenderé hasta mi muerte.
(4.5/5)⭐
Profile Image for minyard.
451 reviews15 followers
June 30, 2025
Uważam, że ta książka cierpi na kryzys tożsamości i nie potrafi się zdecydować, czym właściwie jest. Miejscami zbędnie patetyczna, egzaltowana i melodramatyczna, a chwilę później zbyt mocno wchodząca w erotykę. Infantylna i po łebkach traktująca temat demencji oraz dawnego związku dziadka, ale za to zawierająca kilka ładnych cytatów o miłości i przemijaniu. Nie wiem, do kogo jest kierowana, bo wygląd ma bardzo lekki, pastelowy, ale sporo scen seksu raczej skreśla ją z listy lektur, które podsunęłabym nastolatkom. Bohaterowie niby mają po dwadzieścia kilka lat, a zachowują się nadal jak dzieciaki, więc dla dorosłych też może być ciężka do przełknięcia. Mam z nią problem, ale bardzo możliwe, że to ja jestem tym problemem. Dopuszczam też opcję, że chwilowo mogę mieć już dość romansów, bo w ostatnim czasie pochłonęłam ich jak na mnie sporo.

Hiszpania - to na plus. Aż chciałoby się przenieść na miesiąc do jakiejś małej hiszpańskiej mieściny, można by to potraktować zamiennie z "rzucić wszystko i wyjechać w Bieszczady". Drugim plusem była postać dziadka, który był tutaj najmniej irytujący. Alba i Enol wypadają niestety bardzo blado, a narracja morza irytowała mnie głównie ze względu na to, że nie rozumiałam, dlaczego wypowiada się ono w rodzaju męskim. Dziwny wybór. Pewnie po hiszpańsku tak jest, ale po polsku wybrzmiewało to dziwnie gdy morze coś "widział", "słyszał" lub "czuł".

Niestety nie poczułam żadnej chemii z bohaterami (ani nawet między nimi), więc od pewnego momentu czytanie tej książki zaczęło mnie zwyczajnie męczyć. Dobrnęłam do końca, bo byłam już daleko za połową i nadal nie umiem w DNFy.
Profile Image for Sol (unlibroparamii).
961 reviews283 followers
March 15, 2023
⚓Un libro que me resultó larguísimo y tedioso. Creo que con la mitad de las páginas hubiera estado fantástico, llegados a la mitad se me hizo muy repetitivo.
⚓ A ver .... no está mal, está muy bien escrito, es una linda historia perooooo....aparte de lo que dije al principio, tengo que decir que los protagonistas ni fu ni fa, es más, llegados a cierto punto ya no los soportaba más.
⚓Por otro lado, el misterio, ese plot twist del que todos hablaban lo supuse a los tres capitulos, con lo cual no me sorprendió para nada.
⚓En fin, repito, un libro que no está mal, que se deja leer, pero que se hace denso, con pensamientos eternos y repetitivos y que en definitiva no fue del todo para mí.
Profile Image for Marian.
998 reviews216 followers
August 5, 2022
Me encantó! Difícil contar algo sin adelantar partes importantes así que lo dejo en que es una historia que conmueve sin golpes bajos.
Profile Image for Ania.
294 reviews2,337 followers
August 17, 2024
Brak mi słów-
Wszystko co wydarzyło się na przestrzeni stu ostatnich stron złamało mi serce, następnie posklejało je w najpiękniejszy możliwy sposób i pozostawiło z satysfakcjonującym zakończeniem.
Displaying 1 - 30 of 3,309 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.