Avonturen op de maan van Pepijn Lanen is een bundeling van columns die een inkijk geven in zijn leven. Gevuld met liefde voor zijn familie, optredens van DJVT, en soms mag er even geklaagd worden.Avonturen op de maan van Pepijn Lanen is het ultieme boek voor De Jeugd van Tegenwoordig-fans. Met zijn rijke fantasie tovert Pepijn Lanen in Avonturen op de maan het alledaagse om in rake, intergalactische tekstpareltjes.
ÔVroeger interesseerde het me allemaal geen reet. Het veranderen van de seizoenen. Eerst was het te warm, daarna de hele tijd regen, toen fakking koud, vervolgens weer de hele tijd regen en dan was het Koninginnedag en bijna zomervakantie als je een beetje vakkundig met je ogen knipperde.Õ
Het leven op de maan zit vol verrassingen, zo blijkt uit de columns van Pepijn Lanen. De seizoenen vliegen voorbij en voor je het weet kan je babydochter ineens lopen. Natuurlijk ga je mee met de tijd, want zo ben je. Of dat nou betekent dat je duurzamer gaat leven of dat je opkomt voor mensenrechten.
ÔGelukkig is er corona. Is alles lekker ingewikkeld en kut.Õ
De columns in Avonturen op de maan geven een inkijk in het leven van Pepijn Lanen, aka Faberyayo. Dat leven is gevuld met heel veel liefde voor zijn vrouw en kinderen, met optredens van De Jeugd van Tegenwoordig, en soms mag er best even geklaagd worden. Want ja, wind tegen ’s gewoon heel vermoeiend, van opruimen w—rd je nou eenmaal moe en de legosets van de kinderen z’jn nou eenmaal vele malen cooler dan die je vroeger zelf had.
Pepijn Lanen is vooral bekend onder zijn artiestennaam Faberyayo. Hij is een rapper van de rapgroep 'De Jeugd van Tegenwoordig' en 'Le Le'. Zijn eerste boek, Sjeumig, verscheen in november 2013.
Prima boek dat je een inkijkje geeft in het leven van Pepijn Lanen, een van de leden van de Jeugd van Tegenwoordig. Hoewel het erg veel over drank, drugs en katers gaat, schrijft Pepijn op een hele leuke en grappige manier over dagelijkse zaken.
Boek begint sterk maar richting het einde (en helemaal vanaf het begin van de covid periode) verzwakt het werk qua het levendig vertellen van alledaagse zaken (waar Pepijn doorgaans erg sterk in is). Vlak voor het einde herpakt hij zich en leg ik het boek, uitgelezen, met een positieve ervaring weg. Al met al een aanrader!
Het boek geef je een kijkje in het leven van Pepijn door de jaren door. Van de start van zijn carrière tot aan het thuiszitten zonder werk want: Covid. Het boek is een goede herinnering om je in te laten zien dat iedereen ook maar gewoon mens is en dat we allemaal niet erg verschillen
Inkijkje in het leven van Pepijn Lanen. Wisselende teksten, soms mooie lange zinnen en beschrijvingen, soms lekker kort en plat. Soms fantasievol, soms lekker eerlijk. Mooie gedachten en praktische gebeurtenissen. Geen plot. Nothing much to it, I did enjoy reading though
Ik vond dit boek heel fijn en vermakelijk om te lezen. Het geeft een kijkje in de dagelijkse beslommeringen van Pepijn Lanen en de gedachtes die door zijn hoofd gaan. Met een aantal hoofdtopics zoals zijn kinderen, Japan, lekker eten, enz.
Pepijn ‘Faberyayo’ Lanen laat zich naast zijn leven als hiphoproyal met De Jeugd van Tegenwoordig steeds meer als schrijver zien. Na onder meer de roman ‘Naamloos’ en het persoonlijke ‘Vad3r’ bundelt hij nu 151 columns die hij de afgelopen jaren als nieuwsbrieven heeft rondgemaild. Of zoals hij het zelf noemt: herinneringen van een vreemde die met liefde op uw digitale deurmat verschijnen.
Lanen legt overpeinzingen over het vaderschap op de virtuele dorpel, afgewisseld met blikken op het artiestenbestaan en nostalgische mijmeringen over de raves uit zijn jeugd: ‘Soms raakten we al onze spullen kwijt, soms alleen ons verstand.’ Voor fans van mooie zinnen zonder pretentie ligt er op elke pagina een glimlach klaar, zoals deze parel die van het leven een sneaker maakt: ‘Het moet wringen, anders weet je niet dat je een litte schoen aanhebt.’
Als u struikelt over jongerentaal als ‘lit’, dan is dit niet uw boek van het jaar, maar wij kunnen die nieuwe taalcreativiteit wel smaken. Dan ergeren we ons meer aan de zinsbouw in sommige teksten. ‘Ik ben jarig. We drinken wijn. Oma heeft eten gemaakt’: op die manier zijn driehonderd pagina’s plots wel een heel lange zit. Lanens fraai geborstelde gezins- en feesttaferelen komen nog het best tot hun recht per stuk.
Hoewel de schrijfstijl van ‘Naamloos’ mij niet tegen- of meeviel, is dit boek echt grappig en leuk geschreven. Er zit geen duidelijke verhaallijn in met climax, waardoor het boek van mij ook wel 100 blz korter mocht.