Wanneer de ontvoerde baas van een Zweeds mijnbouwbedrijf vermoord wordt aangetroffen in een zomerhuis, worden hoofdinspecteur Carl Edson en zijn team ingeschakeld.
Drie extremistische klimaatactivisten worden verdacht van de ontvoering. Maar dan worden twee van hen ook dood aangetroffen in hetzelfde zomerhuis, terwijl de derde nergens te bekennen is...
Carl en zijn team ontdekken een getuige: een jonge blinde vrouw wordt besmeurd met bloed in een kast gevonden. Haar getuigenis is de enige aanwijzing in deze chaotische zaak. Maar wanneer de vrouw plotseling ontsnapt en de laatste ontvoerder wordt opgepakt, hoort de politie een heel ander verhaal. Wat is er echt gebeurd in het zomerhuis?
Lives in Stockholm and works as a full time writer.
Previously worked as a journalist at the Swedish newspaper Aftonbladet for 19 years.
Studied at University of Gothenburg. First physics and biologi, but later on literature, linguistics and philosophy. Studied as a Phd candidate in literature, but dropped out.
Writing stories has been a part of my life since fore ever.
Wanneer de ontvoerde baas van een Zweeds mijnbouwbedrijf vermoord wordt aangetroffen in een zomerhuis, worden hoofdinspecteur Carl Edson en zijn team ingeschakeld. Drie extremistische klimaatactivisten worden verdacht van de ontvoering. Maar dan worden twee van hen ook dood aangetroffen in hetzelfde zomerhuis, terwijl de derde nergens te bekennen is… Carl en zijn team ontdekken een getuige: een jonge blinde vrouw wordt besmeurd met bloed in een kast gevonden. Haar getuigenis is de enige aanwijzing in deze chaotische zaak. Maar wanneer de vrouw plotseling ontsnapt en de laatste ontvoerder wordt opgepakt, hoort de politie een heel ander verhaal. Wat is er echt gebeurd in het zomerhuis?
Wie het eerst komt van Bo Svernström is het derde deel in de reeks rond Carl Edson en eerder las ik de vorige 2 delen met veel plezier. Ik was dan ook zeer verheugd toen ik zag dat er een derde deel uitkwam. In dit boek maken we kennis met een brute afrekening in een zomerhuisje waarbij er meerdere doden vallen. Verborgen in een kast zit een blinde vrouw, zij is de enige die de politie verder kan helpen met het achterhalen van de waarheid. Tot ze kan ontkomen en er een heel ander verhaal aan het licht komt als een andere betrokkene gepakt wordt. Wie spreekt de waarheid?
Die laatste zin is een beetje de rode draad in dit verhaal want er worden heel veel verdraaide versies gegeven in dit boek dat er soms geen touw meer aan vast te knopen viel. Er wordt teveel gesprongen van links naar rechts en weer terug. Het boek begon veelbelovend met de moorden en de ontdekking van de blinde vrouw, maar zakte gaandeweg als een pudding in elkaar. Ik herkende de Bo Svernström van de vorige twee boeken niet echt in dit derde deel en dat is jammer want de man kan zeker wel schrijven. Dit komt er echter niet zo goed uit in dit derde deel. Het boek begon na verloop van tijd langdradig te worden en voor mij werd het tijd dat de échte waarheid snel gevonden kon worden. Er komen teveel plottwisten aan bod die het ingewikkeld maken en ik heb dus veel minder genoten van dit boek dan ik had gehoopt. Ik schrijf Svernström zeker niet af, maar ik hoop dat een eventueel vierde deel weer in de trant is van de eerste twee verhalen. Voor Wie het eerst komt geef ik 3 sterren.
Wanneer de ontvoerde baas van een Zweeds mijnbouwbedrijf vermoord wordt aangetroffen in een zomerhuis, worden hoofdinspecteur Carl Edson en zijn team ingeschakeld. Drie extremistische klimaatactivisten worden verdacht van de ontvoering. Maar dan worden twee van hen ook dood aangetroffen in hetzelfde zomerhuis, terwijl de derde nergens te bekennen is...
Carl en zijn team ontdekken een getuige: een jonge blinde vrouw wordt besmeurd met bloed in een kast gevonden. Haar getuigenis is de enige aanwijzing in deze chaotische zaak. Maar wanneer de vrouw plotseling ontsnapt en de laatste ontvoerder wordt opgepakt, hoort de politie een heel ander verhaal. Wat is er echt gebeurd in het zomerhuis?
'Wie het eerst komt' is het derde deel met Carl Edson in de hoofdrol. Echter kun je ook dit verhaal weer als losstaand deel lezen, dus dat is fijn. Het boek is opgebouwd uit meerdere delen en er wordt dan ook vanuit meerdere personages verteld. Ook wordt er gebruik gemaakt van verhoren bij de politie en hierdoor krijg je een beter beeld wat er de bewuste dag van de moorden heeft plaatsgevonden, want hier begint het verhaal namelijk mee...
Er worden drie mensen gevonden. Ze zijn bruut vermoord en de grote vraag is wat er precies is gebeurd. Wie zitten er achter deze verschrikkelijke moorden? En wie is de blinde vrouw die, besmeurd met bloed, in de kast wordt gevonden?
Het draait dan ook voornamelijk om deze blinde vrouw en ook aan de hand van haar verhoren maak je sprongen terug in de tijd, waardoor je een beter beeld van haar krijgt. Persoonlijk vond ik dit wel een interessant concept, maar als ik eerlijk ben was het verhaal voor mij ook soms een beetje langdradig.
Het verhaal begon voor mij heel erg goed en ook het verhaal rond de mysterieuze vrouw vond ik erg interessant, maar het plot zelf vond ik een beetje tegenvallen en eigenlijk was het voor mij toch wel voor een groot deel duidelijk hoe het verhaal in elkaar zou steken.
Toch heb ik ook heus wel genoten van dit verhaal en het is zeker leuk om ook dit deel gelezen te hebben!
Ik wil @harpercollins_holland heel erg bedanken voor dit recensie-exemplaar!
Ik las de vorige delen met véél plezier, dus ik keek enorm uit naar dit 3e deel!
De indeling van het boek zorgt ervoor dat het aangenaam leest (vanuit verschillende standpunten), inclusief de verhoren die er in staan.
Het verhaal zelf begint veelbelovend. Halverwege het boek is het een welles-nietes-spelletje met een heleboel leugens. Aan plottwists zeker géén gebrek, soms iets te veel naar mijn mening.
Het is niet dat ik het einde kon voorspellen, maar het is ook niet enorm verbazingwekkend. Het is een goed boek, maar soms mist het wat diepgang, het blijft vaak een vage omschrijving van personen en/of gebeurtenissen.
Ik was enorm fan van de vorige 2, deze vind ik persoonlijk iets minder.
In ‘Wie het eerst komt’ keren we terug naar Carl Edson. We hebben hem in de eerste twee boeken leren kennen als een complexe man.
Voor ik aan dit boek begon, moest ik even in mijn geheugen graven wat betreft de gebeurtenissen in de eerste twee boeken.
‘Wie het eerst komt’ is verdeeld in vier delen en begint met een proloog waarvan het de bedoeling lijkt te zijn, dat je al direct een zekere mate van spanning zou moeten ervaren. Helaas was dit bij mij nog niet het geval.
De delen in het verhaal geven een duidelijk tijdspad aan en bestaan ook uit verhoren met mogelijke slachtoffers en/of daders.
Daarnaast lezen we ook dit boek vanuit verschillende perspectieven, waaronder die van Carl Edson.
Anders dan bij de eerste twee boeken, werd ik wat verrast door de knulligheid van het team rechercheurs. Op de eerste plaats is er geen duidelijk leiderschap binnen het team en wordt er nogal onrealistisch en amateuristisch gehandeld.
Hierdoor voelde dit boek voor mij aan als een debuut. Een auteur die zijn weg nog even moet vinden. Wat mij oprecht verbaasde daar ik de andere twee juist zo goed vond.
Ook de schrijfstijl van Bo Svernström voelde voor mij anders. Waar hij in zijn eerste twee boeken direct mijn aandacht had door een fijne opbouw aan spanning, was dit bij dit boek absoluut niet het geval.
Door de gevoelsmatige onervarenheid van de rechercheurs en het ontbreken van een sterke persoonlijkheid, werd ik regelmatig uit het verhaal gehaald waardoor ook de spanning wegviel.
Ook zaten er enkele onlogische feiten in de tekst die meer leken op foutjes. Om een voorbeeld te noemen: Carl Edson zegt tegen zijn team bij iemand op bezoek te zijn geweest, terwijl wij als lezers lezen dat hij niet op bezoek gaat maar de persoon in kwestie ergens naartoe brengt.
Het klinkt net zo vaag als dat het tijdens het lezen overkomt. Dit soort punten stoorden mij enorm.
Dit zelfde geldt voor verhoren met slachtoffers en/of daders. Verhoren worden afgebroken of afgerond, maar gaan ineens toch weer verder.
Het voelde alsof Bo Svernström al tijdens het schrijven zijn eigen gevoel voor richting verloor en sommige zaken maar opschreef als opvulling voor het verhaal.
Door bovenstaande punten, had ik bij dit boek het gevoel mijlenver van de personages af te staan. Ik kreeg geen band met ze waardoor ik ook het verhaal niet “voelde”.
Carl Edson voelde als een schaduw van de man die hij in de eerste twee boeken was. En dat vind ik zeker voor een thriller erg jammer.
Het gebrek aan de juiste mate van verdieping, maakte dat de personages allen vrij oppervlakkig aanvoelden.
Het verhaal an sich was interessant. Er worden vermoordde mannen gevonden en een getuige is blind. Ingrediënten voor een interessant onderzoek naar de dader zou je zeggen.
Helaas ontbrak voor mij toch het één en ander aan de uitwerking om een goed staaltje recherche werk te laten zien. Daardoor voelden bepaalde conclusies niet logisch.
Het plot van het verhaal was interessant, maar toch teleurstellend. Voor de uitkomst had het interessant geweest als bepaalde aspecten in het verleden beter waren uitgelicht en verdiept. De samenhang leek nu te ontbreken, waardoor puzzelstukjes minder goed in elkaar leken te passen.
Het einde bevatte voor mij te veel onzekerheden en te veel open vragen om het met een tevreden gevoel te kunnen afsluiten.
Conclusie ‘Wie het eerst komt’ is een derde deel in een serie, maar voelt eerder als een debuut.
Zowel het recherchewerk als de personages komen knullig en amateuristisch over en het ontbreekt aan een sterk personage dat de leiding neemt.
Dat in combinatie met een wat voortkabbelend verhaal, waarin wel de potentie aanwezig is om spannend te zijn, was het moeilijk voor mij om bij de les te blijven en een band te ontwikkelen met de personages.
De korte vlotte hoofdstukken en de duidelijke structuur maken wel dat het boek fijn wegleest, maar het eindresultaat haalt het bij lange na niet bij de eerste twee boeken.
Bo Svernström heeft naar mijn idee voor dit boek vrij weinig achtergrond onderzoek gedaan waar het gaat om werkwijzen van de recherche, ziekenhuispersoneel en de advocatuur. En voor een thriller van deze omvang had hij zeker meer moeite mogen doen.
Het verhaal an sich is interessant, maar de uitwerking laat helaas te wensen over wat mij betreft. En dus kan ik niet anders dan het als een middelmatig boek beoordelen.
Geen waardige opvolger in de serie als je het mij vraagt.
'Meh...' You guys already know by now that 2 stars stands for 'meh' in my rating system. Yes, I know, unpopular opinion, but it is what it is.
First things first: I was allowed to read this book through the World of Thrillers Book Club 2023 that I get to be a part of this year, in exchange for an honest opinion, thank you so much for this review copy!
This is the 3rd book in the series with Inspector Carl Edson, but for me personally it is the first I read, so it is quite possible that my opinion was influenced by some lack of information covered in the 2 previous volumes. Although it was confirmed to me that this book can very well be read as a standalone book....
If I have to sum it up in 1 sentence: An awful lot of twists and turns and side roads in an unnecessarily heavy and complicated plot that leads to a quack, underwhelming ending.
Really, this book feels so drawn out, I can't keep up with the amount of times they are AGAIN in that interrogation room AGAIN having to hear an altered version of the 'facts'. Should that tiresome back and forth then result in a frenzied ending, I would consider 3 stars, but alas.... also the ending comes as predictable (I saw 'the culprit' coming long time) and implausible (I kept hoping I would be proven wrong) at the same time....
A myriad of characters who may or may not have anything to do with the case actually creates more confusion than suspense. And what on earth is up with the suddenly disappeared detective Simon (who is never referred to again when he is put on another case halfway through the book)? A totally unnecessary addition in this book, what was that all about? And so this story hangs together with threads and shreds. It could easily have been 100 pages shorter.
This confirms once again that I am really not a fan of Scandi thrillers, they are just written too slowly for me personally, inspite of the short chapters that normally provide some speed in the structure. I also found the series by Läckman & Fexeus (Box and Cultus) to be incredibly slow, drawn out and soporific. Lars Kepler is another one of those, with detective Joona Linna. Yawn, yawn... So as I said, probably I'm going a bit against the grain with this, I know many people who find vb. Lars Kepler very well. We can't all love the same stuff, right?
Een heel goed op- en onderbouwde plot. Deze is wel complex en in tegenstelling tot de geplogenheden verandert dat niet naar het einde toe, integendeel zelfs. De speurtocht van Carl Edson sleurt de lezer mee.
Het algemene verloop van het verhaal is klassiek. Een speurtocht die loopt van de ontdekking van lijken tot de uiteindelijke ontknoping. Het wordt opgedeeld in enkele grote blokken die samenvallen met een breekpunt in het onderzoek en het naar voor komen van een nieuwe verdachte/arrestant. Binnen dat blok krijgen we dan ook hoofdstukken uit het perspektief van de inspekteur onderbroken door uittreksels uit het getuigenverhoor van de getuige/verdachte van dat moment. Soms nemen die verklaringen de vorm van flashbacks aan. De ontknoping brengt alle verhaallijnen samen en tracht een duidelijk beeld te geven van wat er echt gebeurde en het waarom. Dit komt aan als een mokerslag.
Een blinde, onder het bloed zittende getuige van een drievoudige moord die in eerste instantie in shock is maar gaandeweg haar verhaal vertelt en dan spoorloos verdwijnt is echt wel origineel.
Het verhaal is gebouwd op leugens. Telkens er een belangrijke leugen ontkracht wordt door de speurders of de verdachten is er een breekpunt en tegelijk een plotwending en zelfs verandering van perspektief. Op het einde zijn de plotwendingen haast niet meer bij te houden als alle losse eindjes bij mekaar komen en de ontkrachte leugens mekaar in ijltempo opvolgen. Tegelijk gaan de ogen van de lezer dan open en verandert de kijk op de personages compleet.
Bo Svernström heeft zijn personages psychologisch heel gedetailleerd en geloofwaardig uitgewerkt. Soms is het niet helemaal duidelijk waarom maar dat wordt gaandeweg wel zonneklaar, alles heeft een reden. Het enige negatieve dat je kan zeggen is dat er een gevoel van overdaad is. Alsof twee keer zoveel personages in de karakters zijn gepropt om alle noodzakelijke psychologische trekken toch maar in een beperkt aantal personen te krijgen.
Het zijn allemaal diepe en duistere karakters. Iedereen heeft een rugzakje, sommigen een heel grote, niemand is zuiver op de graat en ook niemand is eigenlijk gewoon "goed". De meeste karakters hebben meer dan 1 laag die er in de loop van het verhaal afgepeld worden.
Scandinavië met zijn hoge welvaart, de groene waanzin, psychologische puinhopen, depressieve mensen vormt de perfecte achtergrond voor dit verhaal. Het zou zich nergens anders kunnen afspelen.
Er loopt een constante spanning door het verhaal. Onderhuids en doorlopend van begin tot einde gaat het over de speurtocht, het falen en uiteindelijke sukses van de oplossing van de moorden. Daartussen zijn er gewelddadige akties en psychische trauma's die even de focus van de spanning verplaatsen naar het veel fysiekere niveau.
Het einde is chaotische en de spanning valt grotendeels weg naargelang de oplossing duidelijkere vormen krijgt. Tot de spanning gewoon vervangen wordt door een gevoel van verlies en algemene triestheid.
De schrijfstijl past perfect bij deze Scandinavische thriller. Plaatsen, eigennamen, de achtergrond en de typisch Zweedse woorden benadrukken de plaats en tijd waarin het beschrevene plaatsvindt. Het is beeldend beschreven, makkelijk verfilmbaar in de stijl van de scandinavische psychologische thriller. Op bepaalde momenten komt het verhaal nogal eens vlak en emotieloos over, het duurt tot op het einde om dat in zijn context te plaatsen en te begrijpen waarom dat zo belangrijk is.
Ik heb het verhaal met heel veel plezier gelezen. De speurtocht onder leiding van Carl Edson en zijn problemen met zijn team vervelen geen moment. Er zijn telkens nieuwe verwikkelingen terwijl het verhaal op zich schijnbaar traag verloopt. Het einde is prachtig gevonden en zit perfect in mekaar. Helaas vond ik dat niet zo'n leuk einde.
Leuke thriller. Je wordt steeds weer op verkeerde been gezet. Soms iets langdradig. Leest vlot mede door de korte hoofdstukken. Titel vind ik niet echt bij het boek passen.
Dit verhaal over milieuactivisten kon mij minder boeien dan het eerste boek. Voldoende plottwists, en een goede indeling, maar het einde was toch niet helemaal onverwacht.
INDRUKWEKKEND VERHAAL MET STERKE KARAKTERS EN VEEL DIEPGANG IN ALLE FACETTEN
++ ‘Ik hoorde de paarden zenuwachtig bewegen terwijl ik door de gang tussen de boxen liep en de enigszins zoetige geur door mijn neus inademde. Ze keken naar me en ik zag het oogwit in het donker oplichten’ ++
Oorspronkelijke titel: Det man inte ser ISBN: 978 94 037 1146 2 Uitgegeven door: HarperCollins Holland Pagina’s: 429 Vertaling: Corry van Bree Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️, ½ ⭐️
Bo Svernström (1964) is gespecialiseerd in Zweedse literatuur en heeft zelf lang voor Aftonbladet geschreven, een van de belangrijkste kranten van Zweden. Hij woont in Stockholm. Wie zint op wraak is Svernströms debuut dat in 2018 in Nederland verscheen. In het voorjaar 2020 verscheen in ons land het tweede boek met de rechercheurs Carl Edson en Jodie Söderberg in de hoofdrol., Wie zonder zonden is. Vanaf januari 2023 kunnen zijn Nederlandse fans die er inmiddels zijn, gaan zitten voor het derde avontuur Wie het eerst komt.
De politie wordt opgeroepen nadat in een zomerhuis drie dode lichamen zijn gevonden. Asbjörn Bolander en Ylva Palmquist komen met het bericht bij Carl Edson terug dat de enkele weken geleden ontvoerde financieel directeur en plv. CEO van Mine Nordic, Jens Rudberg Karlsson, een van de slachtoffers is. De ander lichamen zijn van twee militante milieuextremisten. Bij volledig en nauwkeurig onderzoek van het zomerhuis vinden ze in een kledingkast ook nog de 29-jarige vrouw Edith Ekholm. Haar kleding is met bloedvlekken besmeurd en de vrouw is blind. Ze kan niet meer vertellen dan dat ze in de kast is gekropen om aan de moordenaar te ontkomen. Carl Edson en Jodie Söderberg staan voor een groot raadsel en dat wordt nog groter als Edith plotseling spoorloos verdwijnt…
++ ‘Mijn hart sloeg op hol, ik werd misselijk en voelde hoe het zweet uit mijn oksels stroomde en werd geabsorbeerd door de trui die ik droeg, hoe mij armen en benen prikten, als in een droom, wanneer de wereld verdwijnt en de onwerkelijkheid overblijft’ ++
Dit derde verhaal van Svernström speelt zich in een geheel andere setting af dan de vorige twee. Naast een rol voor milieuactivisten en de moordzaak, trekt hij zijn lezers ook in een schrijnende familiekwestie die zich al jarenlang voortsleept. Vanuit verschillend perspectief schetst de auteur een beeld van iedere belangrijke personage. Voor oplossing van de moordzaak is deze informatie niet altijd even betrouwbaar omdat met de waarheid nogal eens loopje wordt genomen. Resultaat hiervan is dat menige onderzoekpiste nogal eens eindigt in een doodlopende weg. Toch lukt het Carl Edson en Jodie Söderberg om van de brokstukken die er in het begin zijn, steeds meer puzzelstukjes op tafel te krijgen waardoor er langzaam een beeld gaat ontstaan hoe de onderlinge relaties zijn en wat er aan bagage is meegenomen uit de verstreken levensjaren van sommige personages. Omdat veel informatie direct uit de karakters wordt gehaald, ontstaat er ook een soort van psychologische spanningslijn.
Samengevat is Wie het eerst komt een robuust verhaal waarin Svernström zijn talent de ruimte en vrijheid geeft om een aantrekkelijk en interessant, actueel verhaal aan het papier toe te vertrouwen. Met sterke personages waarvan sommige sterk tot de verbeelding spreken, kleurt hij de diverse verhaallijnen met zijn vele dilemma’s en diepgang tot een realistisch geheel. Leuke bijkomstigheid voor de Nederlandse lezers is het noemen van de in 1987 overleden zanger Cornelis Vreeswijk die in Zweden een icoon was en hier nauwelijks bekendheid genoot.
Wie het eerst komt is het derde deel in de Carl Edson-serie van de Zweedse Bo Svernström. De vertaling is door Corry van Bree gedaan. In 2018 verscheen zijn debuut, het eerste deel, Wie zint op wraak, in het Nederlands. En in 2020 volgde Wie zonder zonde is. Svernström, ooit begonnen als journalist voor de Aftonbladet, is nu een bestsellerauteur. Hij heeft gestudeerd aan de universiteit van Gothenborg, en daar een PhD in Zweedse literatuur behaald.
Inspecteur Carl Edson en zijn team worden bij een bloedbad in een zomerhuis geroepen. Het onderzoek ter plaatse roept meteen vraagtekens op. Er liggen drie lichamen verspreid door het huis. Één ervan blijkt dat van de acht dagen geleden ontvoerde financieel directeur en vice CEO van een mijnbouwbedrijf, Jens Rudberg Karlsson ,te zijn. De andere twee zijn militante milieuactivisten. En dan wordt er na verder onderzoek in de woning een verwarde persoon aangetroffen in een kast. Wie is deze blinde vrouw en klopt het wel wat zij zegt? Het onderzoek verloopt moeizaam en wordt bemoeilijkt doordat de teamleden niet op één lijn liggen en achter de rug van Carl om hun eigen onderzoek doen.
Wie het eerst komt is opgedeeld in vier delen: Edith, Oscar, Rebecca, en Edith en Rebecca. Het verhaal wordt verteld vanuit steeds wisselende perspectieven, waardoor de lezer de personages goed leert kennen. Het boek bevat korte hoofdstukken en is vlot geschreven. Door de politieverhoren komt de lezer er langzaam achter wat er is gebeurd en wat de motieven zijn.
Verder haalt de lezer veel informatie uit de karakters en de gedragingen van meerdere verdachten. Aan het eind van elk deel loopt de spanning op en doordat deze met een cliffhanger eindigt blijft het verhaal boeien. De meerdere onverwachte plotwendingen zorgen soms voor een grote verrassing, daar niet alles is wat het lijkt, wat spanning verhogend werkt. Personages zijn goed uitgewerkt, waarbij er veel aandacht is voor de blinde vrouw en haar verleden. Ook de manier waarop de politieagenten met elkaar omgaan komt aan bod, want ze zijn niet altijd even vriendelijk tegen elkaar. Er wordt heel wat gevit en de speculaties in het lopende onderzoek zijn niet van de lucht. Maar hier moet Carl niets van hebben, man van de feiten die hij is. Ook eenzaamheid en slecht eten onder de politieagenten komt duidelijk naar voren in de vertelling. Svernström heeft een actueel verhaal geschreven waarin hartverscheurende dingen aan het licht komen.
Wie het eerst komt is een thriller waarin het moeilijk is om de waarheid van leugens te onderscheiden, waardoor misleiding aan de orde van de dag is.
Dit jaar mag ik enkele boeken lezen voor de World of Thrillers boekenclub van Harper Collins. Het eerste boek was 'Wie het eerst komt'van Bo Svernström.
Het eerste deel van deze serie beviel me enorm goed: een spannend verhaal met enkele verrassende plotwendingen. Het tweede deel van deze serie heb ik nog niet gelezen en ik was wat bang dat ik daarom misschien niet goed zou kunnen volgen in dit boek.
Gelukkig kan je makkelijk starten in dit boek zonder de eerste 2 delen gelezen te hebben. Het eerste hoofdstuk geeft niet veel prijs maar weet al wel je nieuwsgierigheid te prikkelen. Het boek is vlot geschreven maar in het begin is het toch nog wachten op een hoger tempo en meer spanning.
In het eerste deel maak je kennis met de vele personages in dit boek. Dat maakt het soms moeilijk om hen te plaatsen in het geheel. Sommige personages zijn belangrijk voor het onderzoek en andere dan weer niet. Eén van de personages, Edith, wordt als enige getuige aangetroffen in het zomerhuis. Het mysterie rond Edith groeit in het eerste deel alsmaar meer. Dat Edith blind is, leek mij realistisch; de details kloppen.
Vanaf het tweede deel wordt de spanning lichtjes opgedreven. In de hoofdstukken 'uit het verhoor van ...' lees je tegenstrijdige getuigenissen waardoor je begint te twijfelen en niet weet wie nu eigenlijk de waarheid spreekt.
Waarom nu net Jens Rudberg Karlsson, de financieel directeur / vice-CEO, werd ontvoerd, wordt pas op het einde duidelijk. Zelf vond ik het motief en ook het einde wat verwarrend. Zonder veel te verklappen kan ik wel zeggen dat ik dit niet helemaal verwacht had.
Jammer genoeg wist dit boek mij minder te overtuigen dan het eerste. Er was niet voldoende spanning aanwezig en vooral in het begin te veel personages. In het onderzoek werden er eveneens 2 grote fouten gemaakt. Zonder die fouten had het hele onderzoek veel sneller afgerond kunnen zijn en het leken me toch 2 voor de hand liggende zaken. Het einde was zoals vermeld ook niet wat ik ervan verwacht had. Toch vond ik het een fijn boek om te lezen maar het voldeed helaas niet helemaal aan mijn verwachtingen.
Quando il rapimento del dirigente di una compagnia mineraria svedese finisce nel sangue, le indagini del suo omicidio vengono affidate all'ispettore Carl Edson. In una solitaria casa in riva al mare la polizia oltre al cadavere dell'uomo rapito trova anche quelli di due rapitori mentre il terzo rapitore è in fuga. Ma durante la perquisizione della casa in un armadio gli agenti trovano una ragazza nascosta in stato di shock; la donna è cieca e ricoperta di sangue.
La ragazza, che dice di chiamarsi Edith, è l'unica sopravvissuta e diventa l'unica testimone che potrebbe con le sue dichiarazioni provare a far luce su cosa sia realmente successo nella villa al mare. Ma fin da subito l'ispettore si rende conto che qualcosa non quadra nella faccenda e quando Edith riesce a eludere la sorveglianza e svanisce nel nulla iniziano a emergere ben presto delle verità molto diverse da quelle che la donna aveva dichiarato e i dubbi e gli interrogativi si affollano nella mente di Carl Edson... Cos'è successo davvero in quella casa? Chi ha ucciso l'uomo rapito e i suoi rapitori? Ma soprattutto chi è davvero Edith? E cosa nasconde?
"The invisible" è un thriller poliziesco ben costruito, la trama è strutturata attraverso una successione di elementi che ci permettono di comprendere la storia e ogni tassello si incastra perfettamente nell'intricato puzzle che rappresenta la verità che si nasconde alla base di tutta la vicenda.
Ricostruiamo la storia attraverso il lungo e tortuoso lavoro d'indagine compiuto dall'ispettore e dai suoi collaboratori che scavano a fondo nella vita e nei segreti dei vari personaggi che pagina dopo pagina si delineano davanti ai nostri occhi prendendo forma e svelandoci poco a poco le loro vere intenzioni e le cause che hanno determinato le loro azioni.
La scrittura dell'autore è semplice e scorrevole, riesce a donare alla storia quella particolare tensione e il giusto grado di suspense che spingono il lettore ad andare avanti nella lettura per scoprire cosa succederà. La verità verrà interamente svelata solo nelle battute finali e seppur durante la lettura ne ho intuito una parte, l'autore è comunque riuscito a sorprendermi grazie ad alcune rivelazioni inaspettate.
Un buon thriller che affronta argomenti importanti come la disabilità, le dinamiche familiari e lo sfruttamento ambientale.
kaft past zeer goed bij Zweden maar niet bij het verhaal. De titel heeft geen link met het verhaal; De uitgevrij heeft schijnbaar graag dat alle titels met wie beginnen; Beter had geweest als titel: de blinde vrouw. Het thema is he milieu in al zijn aspecten. Voldoende slachtoffers die de politie het niet gemakkelijk maakt om een dader(s) te vinden. Het duurt echter lang voordat de politie enige oplossing heeft gevonden en dit door het vertellen van leugens door de verschillende personages. Uit eindelijk vallen de puzzelstukjes dan toch op hun plaats zodat de politie kan overgaan tot de aanhouding van de dader(s). Het verhaal komt wel traag opgang maar het is wel spannend. Het terugkeren naar de kinderjaren van een van de hoofdpersonages verklaart veel wat i het heden is gebeurd.
Tre människor hittas brutalt mördade i ett sommarhuset. En av dem är en kidnappad industriman, de andra är två miljöaktivister som kidnappade honom. I huset hittas också ett vitten, en ung kvinna som överlevt massakern- men hon är blind.
Här är en story som verkligen byggts upp bit för bit. Det är genomtänkt och det går inte att lista ut hur det ska sluta förens sista pusselbiten är på plats. Vi får vara med i förhör samtidigt som händelserna radas upp framför oss. Person porträtten växer fram sakta men säkert så det känns som man lär känna personerna på riktigt. Bo Svernström skriver oerhört skickligt och jag ska helt klart läsa fler av hans böcker.
Voor de afwisseling een wat sneller moderner boek, een politiethriller zoals ze veel uit Scandinavië komen. Het las snel weg, maar voelde aan het eind toch te lang. Het had veel twists, zoals je in dit genre verwacht, al waren sommigen heel voorspelbaar en waren anderen alleen maar twists omdat de politie-agenten in het verhaal dingen over het hoofd zagen. Laat ik verder maar niet te lang over het verhaal nadenken voor ik meer plot holes vindt, maar gewoon zeggen dat het een prima boek is voor als je wil lezen zonder veel na te denken over wat je leest.
A master of twist & turn... but the reader is never misled or confused. You can easily follow the investigation in the front seat. Thrillers with too many twist & turn may be difficult to follow. This is not the case! My first reading of the series, finished last night and immediately downloaded book 1. It will keep me company over the w.e.
De baas van een Zweeds mijnbouwbedrijf wordt ontvoerd en vermoord. Drie extremistische klimaatactivisten worden verdacht van de ontvoering – tot twee van hen ook dood worden aangetroffen, enige getuige is een jonge, blinde vrouw. Een intrigerend uitgangspunt dat vrij chaotisch wordt uitgewerkt.
Alle Bo Svernstrom boeken zijn mijn lievelings thrillers ooit! Beter dan de andere klassieke schrijvers. Een van de weinige boeken waarbij je telkens denkt te weten wat er gebeurt maar het natuurlijk altijd fout hebt.
Zelfs met nog maar 20 pagina's te gaan, was nog niet duidelijk welke kant het verhaal op ging. Ik ben continu op een ander spoor gebracht. Heel goed geschreven!