What do you think?
Rate this book
தலைமுறைகள்
Generations is an intricate tale, simply told by a master of fiction about a community of Tamil speakers who live on the borders of modern-day Kerala. Set in the 1940s, it is a novel of generational change and conflict, and how the boy Diravi grows up to take charge of his family, which embodies a distinct culture.nn nnDiravis sister, Nagus marriage to Perumal is wrecked when the latter, enraged at his own failings rejects his young wife. Unacceptable in her own family, Nagu continues to endure Perumals cruelty till her brother, Diravi decides on an alternative course of action slashing through outdated social customs that discourage any constructive solutions.nn nnAmidst the background of language, myth, and ethnic consciousness, we are offered a sensitively drawn profile of the passing of a traditional way of life into modernity and the nostalgia that comes with change.
544 pages, Kindle Edition
First published February 1, 1968
19 people are currently reading
236 people want to read
About the author
Neela Padmanabhan
18 books6 followersNeela Padmanabhan is a Tamil writer and translator. He also writes in Malayalaman.
He obtained a B. Sc in Physics and a degree in Electrical Engineering from Kerala University. He worked in the Kerala State Electricity Board till his retirement in 1993. His first noted work was the novel Thalaimuraigal (lit. Generations). He writes novels, short stories, poetry and essays in Tamil. In Malayalam, he has published a novel, some short story collections and a single essay collection. Besides Tamil and Malayalam, he also has a few English works to his credit. During 1985-89 he was the Tamil editor at Sahitya Akademi and was the convener of the Akademi's Tamil advisory board during 1998-2002. In 2007, he was awarded the Sahitya Akademi Award for Tamil for his novel Ilai uthir kaalam(lit. Autumn). He had earlier won the Akademi's award for translators in 2003 for his translation of Ayyappa Paniker's works into Tamil. In 2010, his novel Thalaimuraigal was made into a Tamil film titled Magizhchi (lit. Happiness). His most noted work is his novel Pallikondapuram.(lit. Where the Lord sleeps). He currently lives in Thiruvananthapuram.
He obtained a B. Sc in Physics and a degree in Electrical Engineering from Kerala University. He worked in the Kerala State Electricity Board till his retirement in 1993. His first noted work was the novel Thalaimuraigal (lit. Generations). He writes novels, short stories, poetry and essays in Tamil. In Malayalam, he has published a novel, some short story collections and a single essay collection. Besides Tamil and Malayalam, he also has a few English works to his credit. During 1985-89 he was the Tamil editor at Sahitya Akademi and was the convener of the Akademi's Tamil advisory board during 1998-2002. In 2007, he was awarded the Sahitya Akademi Award for Tamil for his novel Ilai uthir kaalam(lit. Autumn). He had earlier won the Akademi's award for translators in 2003 for his translation of Ayyappa Paniker's works into Tamil. In 2010, his novel Thalaimuraigal was made into a Tamil film titled Magizhchi (lit. Happiness). His most noted work is his novel Pallikondapuram.(lit. Where the Lord sleeps). He currently lives in Thiruvananthapuram.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 18 of 18 reviews
June 28, 2019
மிக முக்கியமான புத்தகம். கதை ஒரு ஒற்றைசார்பாக விரிந்தாலும், வட்டார வழக்கிலும், அந்த மக்களின் வாழ்வையும் கூடவே இருந்து பார்த்துவிட்டு வந்தருபோன்ற ஒரு உணர்வு.
December 4, 2021
திருவிதாங்கூர் சமஸ்தானத்திற்கு உட்பட்டிருந்த குமரி மாவட்டத்தில் வசித்து வந்த செட்டிநாட்டு மக்களின் திருமணங்கள், சீர்வரிசைகள், கோவில் விழாக்கள், சடங்குகள், சம்பிரதாயங்கள், பழக்க வழக்கங்களை, திரவியம் என்ற பாத்திரத்தின் பார்வையில் உரைக்கிறார்.
இதிகாசம் போல சற்றே பெரிய நாவல் செட்டிநாட்டு வட்டார வழக்கில் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. கடைசி சில பக்கங்களைப் படிக்க மனதிடம் வேண்டும்.
இதிகாசம் போல சற்றே பெரிய நாவல் செட்டிநாட்டு வட்டார வழக்கில் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. கடைசி சில பக்கங்களைப் படிக்க மனதிடம் வேண்டும்.
July 22, 2021
Generations at its base is a story about family. Upon this founding stone is built a rich, detailed tomb of culture, traditions, beliefs, superstitions that originate, enrich the lives as well as shackle the freedom of the people who follow them.
The story is set in an era where the life of this community of human beings is defined by how well they are attuned to and follow the beliefs and superstitions that their ancestors have generously passed on.
The book follows a young protagonist, Thiravi, who struggles on the bridge that lies between the progress of society for the good and the retention of the myriad of things that belong to his culture and traditions. Thiravi's family laments over the return of his elder sister after she is shamed and forcibly sent back to her parents' house by her dubious mother-in-law and asshole husband.
The family cries out, embarrassed, rather than do the needful to help the girl get better, showing how this part of the world is more attuned towards 'what will other people think about us' rather than focus on themselves and their health (all aspects of it).
These traditions, rich as they may seem are dipped deep into patriarchy and shed gracious light upon how ungracious certain parts of our culture can really be.
The entire premise of the book could be eagled upon as a manuscript of what not to do in modern society and explains why it is imperative to filter out things that cause harm in the name of culture.
Though I have strong opinions about the story, I did not hate the book. Matter of fact, I quite enjoyed it. Generations is a book that made me appreciate and grateful for the progress that we have achieved since the time the book is set in.
It also made me understand that culture too needs progression and leave behind elements that will cause more harm than good.
I loved how the story progressed with its lucid, unpredictable narrative. It makes for a good read. The thing that bothered me was the number of characters that were introduced. Some were not consequential to the story and just became elements of confusion.
Verdict: Read it. Absorb the good and filter out the bad.
The story is set in an era where the life of this community of human beings is defined by how well they are attuned to and follow the beliefs and superstitions that their ancestors have generously passed on.
The book follows a young protagonist, Thiravi, who struggles on the bridge that lies between the progress of society for the good and the retention of the myriad of things that belong to his culture and traditions. Thiravi's family laments over the return of his elder sister after she is shamed and forcibly sent back to her parents' house by her dubious mother-in-law and asshole husband.
The family cries out, embarrassed, rather than do the needful to help the girl get better, showing how this part of the world is more attuned towards 'what will other people think about us' rather than focus on themselves and their health (all aspects of it).
These traditions, rich as they may seem are dipped deep into patriarchy and shed gracious light upon how ungracious certain parts of our culture can really be.
The entire premise of the book could be eagled upon as a manuscript of what not to do in modern society and explains why it is imperative to filter out things that cause harm in the name of culture.
Though I have strong opinions about the story, I did not hate the book. Matter of fact, I quite enjoyed it. Generations is a book that made me appreciate and grateful for the progress that we have achieved since the time the book is set in.
It also made me understand that culture too needs progression and leave behind elements that will cause more harm than good.
I loved how the story progressed with its lucid, unpredictable narrative. It makes for a good read. The thing that bothered me was the number of characters that were introduced. Some were not consequential to the story and just became elements of confusion.
Verdict: Read it. Absorb the good and filter out the bad.
February 4, 2020
"வாழையடி வாழையாக நீதி நியமங்களின் வேர்விட்டு, விசுவாச விழுதுகளின் ராட்சஸ பலத்துடன், தலைமுறைத் தலைமுறையாக வளர்ந்து கொழித்து நின்ற, ஆசார அனுஷ்டான விருட்சத்தில் வைக்கும் அபச்சாரக் கோடாலியின் வீச்சை அசட்டை செய்ய முடியுமா?" -நாவலிலிருந்து
பிள்ளைப்பேறு இல்லையென்று அத்தானால் வீட்டிற்கு துரத்தப்படுகிற அக்காவின் பதினைந்து வயது தம்பி திரவிதான் நாவலின் மையப்பாத்திரம். திரவியை நாவலாசிரியர் விவரிப்பதும், நாவலின் மத்த பாத்திரங்களையும் நிகழ்வுகளையும் திரவி விவரிப்பதுமாக எழுதப்பட்டிருக்கும் நாவலின் வடிவம் 1960களின் இறுதியில் எழுதப்பட்டிருந்தாலும் உள்வாங்குவதற்கு அவ்வளவு கடினமாக இல்லை, மேலும் நாவலை முப்பது அத்தியாயங்களாக ஆக்கியிருப்பது கதையின் ஓட்டத்தை இலகுவாக ஆக்கியிருக்கிறது.
பதினைந்து வயதில் அத்தான் தன் அக்காளை வீட்டிற்கு துரத்திய நாளில் அக்காவின் வாழ்வை மீட்டுக்கொடுக்க முடியாத, கையாலாகாத சமுதாய டிரஸ்டிமார்களாலும், ஊர்க்காரர்களாலும், சாதி அமைப்பின் மீதான அவன் முதல் கேள்வி எழுகிறது, அதுநாள் தொட்டு தன் சமூகத்தில் நடக்கும் பல சடங்குகளும், நல்லது கெட்டதுகளும், சங்கடங்களும் வதைக்க, எல்லாவற்றையும் அவன் தன்னகத்தே கேள்விகள் கேட்டுக்கொண்டு முன்னேறுகிறான். வருடங்கள் உருண்டோடி எலெட்டு வருடங்கள் கடந்து அதே ஊர்க்காரர்களால் உதாசீனப்படுத்தப் படும் சாதி சமுதாயத்தில் பற்றற்று இயங்கும் குற்றாலத்திற்கு தன் அக்காளை கட்டிக்கொடுக்க முயற்சிகள் எடுக்கும் வலுப்பெறுவதும், மேற்படி என்ன என்பதும் கதையோட்டம். நாவலின் கடைசி அத்தியாயம் மட்டும் வலிந்து புகுத்தியிருப்பதாய் தெரிந்தது, மனதிற்கு ஒப்பவில்லை.
நீல. பத்மநாபனின் "தலைமுறைகள்", தலைமுறை தலைமுறைகளாக ஏந்தி வரப்படுகிற சாதிய சமூக அமைப்பின் வெற்றுப்பவுசை வெளிச்சம் போட்டுக்காட்டும் நாவலாக இருக்கிறது. நாகர்கோவிலின் இரணியல் கிராமத்திலும் அதன் சுற்றுவட்டார ஊர்களின் பின்னணியிலும் பின்னப்படட ஒரு சமூக மக்களின் வாழ்க்கையையும், அவர்களின் நல்லது கெட்டதுகளையும், சுக துக்க நாட்களின் சடங்குகளையும், வட்டாரச்சொற்களையும், சொலவடைகளையும், கதைகளையும், பாடல்களையும் நேர்த்தியாக கோர்த்து பதிவு செய்திருக்கும் ஒரு வட்டாரப் புதினமாயினும், சாதி இந்துக்கள் ஒவ்வொருவரும் தத்தம் சாதிய கட்டமைப்புக்குள்ளே பொருத்திப்பார்த்து சுய மதிப்பீடு செய்துகொள்ளும்படியான கருப்பொருள் கொண்ட நாவல்.
பிள்ளைப்பேறு இல்லையென்று அத்தானால் வீட்டிற்கு துரத்தப்படுகிற அக்காவின் பதினைந்து வயது தம்பி திரவிதான் நாவலின் மையப்பாத்திரம். திரவியை நாவலாசிரியர் விவரிப்பதும், நாவலின் மத்த பாத்திரங்களையும் நிகழ்வுகளையும் திரவி விவரிப்பதுமாக எழுதப்பட்டிருக்கும் நாவலின் வடிவம் 1960களின் இறுதியில் எழுதப்பட்டிருந்தாலும் உள்வாங்குவதற்கு அவ்வளவு கடினமாக இல்லை, மேலும் நாவலை முப்பது அத்தியாயங்களாக ஆக்கியிருப்பது கதையின் ஓட்டத்தை இலகுவாக ஆக்கியிருக்கிறது.
பதினைந்து வயதில் அத்தான் தன் அக்காளை வீட்டிற்கு துரத்திய நாளில் அக்காவின் வாழ்வை மீட்டுக்கொடுக்க முடியாத, கையாலாகாத சமுதாய டிரஸ்டிமார்களாலும், ஊர்க்காரர்களாலும், சாதி அமைப்பின் மீதான அவன் முதல் கேள்வி எழுகிறது, அதுநாள் தொட்டு தன் சமூகத்தில் நடக்கும் பல சடங்குகளும், நல்லது கெட்டதுகளும், சங்கடங்களும் வதைக்க, எல்லாவற்றையும் அவன் தன்னகத்தே கேள்விகள் கேட்டுக்கொண்டு முன்னேறுகிறான். வருடங்கள் உருண்டோடி எலெட்டு வருடங்கள் கடந்து அதே ஊர்க்காரர்களால் உதாசீனப்படுத்தப் படும் சாதி சமுதாயத்தில் பற்றற்று இயங்கும் குற்றாலத்திற்கு தன் அக்காளை கட்டிக்கொடுக்க முயற்சிகள் எடுக்கும் வலுப்பெறுவதும், மேற்படி என்ன என்பதும் கதையோட்டம். நாவலின் கடைசி அத்தியாயம் மட்டும் வலிந்து புகுத்தியிருப்பதாய் தெரிந்தது, மனதிற்கு ஒப்பவில்லை.
நீல. பத்மநாபனின் "தலைமுறைகள்", தலைமுறை தலைமுறைகளாக ஏந்தி வரப்படுகிற சாதிய சமூக அமைப்பின் வெற்றுப்பவுசை வெளிச்சம் போட்டுக்காட்டும் நாவலாக இருக்கிறது. நாகர்கோவிலின் இரணியல் கிராமத்திலும் அதன் சுற்றுவட்டார ஊர்களின் பின்னணியிலும் பின்னப்படட ஒரு சமூக மக்களின் வாழ்க்கையையும், அவர்களின் நல்லது கெட்டதுகளையும், சுக துக்க நாட்களின் சடங்குகளையும், வட்டாரச்சொற்களையும், சொலவடைகளையும், கதைகளையும், பாடல்களையும் நேர்த்தியாக கோர்த்து பதிவு செய்திருக்கும் ஒரு வட்டாரப் புதினமாயினும், சாதி இந்துக்கள் ஒவ்வொருவரும் தத்தம் சாதிய கட்டமைப்புக்குள்ளே பொருத்திப்பார்த்து சுய மதிப்பீடு செய்துகொள்ளும்படியான கருப்பொருள் கொண்ட நாவல்.
April 22, 2024
#263
Book 24 of 2024- தலைமுறைகள்
Author- நீல.பத்மநாபன்
நான் படித்த முதல் நீல.பத்மநாபன் படைப்பு இது. ஒரு கிராமத்தில் வாழும் ஒரு குடும்பத்தையும் அதன் தலைமுறைகளைப் பற்றிய கதை இது. மூன்று தலைமுறைகளை, அவர்களின் வாழ்க்கை முறையை, கலாச்சாரத்தை பற்றி இதில் எழுதியிருக்கும் விதம் அருமை. வட்டார மொழி, ஆச்சி வேலை செய்துக் கொண்டே சொல்லும் கதைகள் என எல்லா வகையிலும் இது ஒரு சுவாரஸ்யமான படைப்பு.
“திரவி” என்ற சிறுவனின் பார்வையில் இந்த கதை சொல்லப்படுகிறது. அவனுக்கு இரண்டு அக்கா, ஒரு தம்பி. ஒரு அக்காவுக்கு திருமணம் ஆகி குழந்தை பிறக்கவில்லை என்பதால் அவளின் புகுந்த வீட்டார் அவளை அவளின் பிறந்த வீட்டிற்கு துரத்தி விடுகிறார்கள். அவளுக்கு எந்த குறையும் இல்லை, அவள் கனவனிடம் தான் குறை என பின்னொரு நாளில் தெரிய வருகிறது. அக்காளின் வாழ்க்கையை சரி செய்ய எத்தனை முயன்றும் தீர்வு கிடைக்கவில்லை. ஆனால், இது மட்டுமல்ல கதை. இதில் வரும் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரத்திற்கும் ஒரு கதை, ஒரு பயணம் இருக்கிறது. குடும்ப கஷ்ட்டங்களை பார்த்து வள்ர்ந்த திரவி நன்றாக படித்து ஒரு அரசு வேலையில் அமர்கிறான். சமுதாயம், அதன் கட்டமைப்புகள் என எல்லாமும் புரிய தொடங்குகிறது. ஏதாவது ஒரு மாற்றத்தை கொண்டு வர அவன் என்னவெல்லாம் செய்கிறான் என்பது இதில் அழகாக எழுதப்பட்டிருக்கிறது.
இது தான் கதை, இது தான் முடிவு, இப்படி ஏதோ ஒரு வகையில் தான் இது முடியும் என நாம் எதிர்பார்க்கும் எதுவாகவும் இந்த நாவல் இருக்காது. அதுவே இதன் சிறப்பும் கூட.
My Rating- ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Available on- Amazon
Book 24 of 2024- தலைமுறைகள்
Author- நீல.பத்மநாபன்
நான் படித்த முதல் நீல.பத்மநாபன் படைப்பு இது. ஒரு கிராமத்தில் வாழும் ஒரு குடும்பத்தையும் அதன் தலைமுறைகளைப் பற்றிய கதை இது. மூன்று தலைமுறைகளை, அவர்களின் வாழ்க்கை முறையை, கலாச்சாரத்தை பற்றி இதில் எழுதியிருக்கும் விதம் அருமை. வட்டார மொழி, ஆச்சி வேலை செய்துக் கொண்டே சொல்லும் கதைகள் என எல்லா வகையிலும் இது ஒரு சுவாரஸ்யமான படைப்பு.
“திரவி” என்ற சிறுவனின் பார்வையில் இந்த கதை சொல்லப்படுகிறது. அவனுக்கு இரண்டு அக்கா, ஒரு தம்பி. ஒரு அக்காவுக்கு திருமணம் ஆகி குழந்தை பிறக்கவில்லை என்பதால் அவளின் புகுந்த வீட்டார் அவளை அவளின் பிறந்த வீட்டிற்கு துரத்தி விடுகிறார்கள். அவளுக்கு எந்த குறையும் இல்லை, அவள் கனவனிடம் தான் குறை என பின்னொரு நாளில் தெரிய வருகிறது. அக்காளின் வாழ்க்கையை சரி செய்ய எத்தனை முயன்றும் தீர்வு கிடைக்கவில்லை. ஆனால், இது மட்டுமல்ல கதை. இதில் வரும் ஒவ்வொரு கதாபாத்திரத்திற்கும் ஒரு கதை, ஒரு பயணம் இருக்கிறது. குடும்ப கஷ்ட்டங்களை பார்த்து வள்ர்ந்த திரவி நன்றாக படித்து ஒரு அரசு வேலையில் அமர்கிறான். சமுதாயம், அதன் கட்டமைப்புகள் என எல்லாமும் புரிய தொடங்குகிறது. ஏதாவது ஒரு மாற்றத்தை கொண்டு வர அவன் என்னவெல்லாம் செய்கிறான் என்பது இதில் அழகாக எழுதப்பட்டிருக்கிறது.
இது தான் கதை, இது தான் முடிவு, இப்படி ஏதோ ஒரு வகையில் தான் இது முடியும் என நாம் எதிர்பார்க்கும் எதுவாகவும் இந்த நாவல் இருக்காது. அதுவே இதன் சிறப்பும் கூட.
My Rating- ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Available on- Amazon
May 30, 2021
1960 களில் கன்னியாகுமரியில் உள்ள இரணியல் என்ற கிராமத்தில் பாட்டி, அப்பா அம்மா,பிள்ளைகள் என மூன்று தலைமுறைகள் வாழும் ஒரு வீட்டின் கதை , அந்த வீட்டின் ஆண் வாரிசான திரவியத்தின் பார்வையில் விரிகிறது நாவல்.
இந்த கதை ஒரு குறிப்பிட்ட சமுதாய மக்களின் வாழ்வியல் முறைகளை அவர்களின் வட்டார வழக்கில் விளக்கும்விதமாக அமைந்துள்ளது, குறிப்பாக அவர்கள் அந்தக்காலத்தில் சீர்வரிசை , விருந்துகள் போன்றவற்றிற்கு கொடுத்த ம��க்கியத்துவம் அதனால் பலர் தனது சொத்தை இழந்து , கடன்காராக மாறியது போன்றவற்றை இந்த கதையின் வாயிலாக அறிய முடிகிறது.
உதாரணமாக இந்த கதையில் திரவியத்தின் தந்தை முதல் பெண்ணின் திருமணத்திற்காக பாதி சொத்தை இழக்கிறார் , இரண்டாவது மகள் திருமணத்திற்காக மீதியை இழக்கிறார் , கடைசியாக மிஞ்சிய வீட்டையும் மூன்றாவது மகள் திருமணத்திற்காக இழக்கிறார்.
மேலும் அந்த சமுதாய மக்களின் சடங்கு சம்பிரதாயங்களையும் மிக தெளிவாக பதிவு செய்திருக்கிறார் திரு.நீல.பத்மநாபன் அவர்கள். நிச்சயம், திருமணம், மறுவீட்டு அழைப்பு , சீமந்தம், குழந்தை பிறந்து பதினாறாம் நாள் தீட்டு களிப்பது , காதுகுத்து , புனித நீராட்டு , குல தெய்வ வழிப்பாடு , இறுதி சடங்கு என பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை அத்தனை சடங்கினையும் வரிசையாக அவர் விளக்கும்விதம் நாமே அதில் கலந்துகொண்டது போன்ற எண்ணத்தை ஏற்படுத்துகிறது.
ஆனால் எழுத்தாளர் இந்த சீர்வரிசை, சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களை முழுதுமாக ஆதரிக்கவில்லை என திரவியின் கதாபாத்திரம் மூலம் தெரிகிறது, முற்போக்கு வாதிகளின் பிரதிநிதியாக திரவி மற்றும் குற்றாலம். பழமைவாதிகளை தூக்கி பிடிக்கும் திரவியின் ஆச்சி, ஆதிக்கவாதிகளை உருவகபடுத்தும் செவந்த பெருமாள் என கதை மாந்தர்கள் மூலம் சமுதாய படிநிலைகளை காட்டுகிறார் இறுதியில் பழமைவாதமும் , ஆதிக்கவாதமும் வெல்வதே சோகம்.
ஆனால் தற்போது இதில் நிறையவே மாற்றம் ஏற்பட்டிருப்பது ஆறுதல்.
இந்த கதை ஒரு குறிப்பிட்ட சமுதாய மக்களின் வாழ்வியல் முறைகளை அவர்களின் வட்டார வழக்கில் விளக்கும்விதமாக அமைந்துள்ளது, குறிப்பாக அவர்கள் அந்தக்காலத்தில் சீர்வரிசை , விருந்துகள் போன்றவற்றிற்கு கொடுத்த ம��க்கியத்துவம் அதனால் பலர் தனது சொத்தை இழந்து , கடன்காராக மாறியது போன்றவற்றை இந்த கதையின் வாயிலாக அறிய முடிகிறது.
உதாரணமாக இந்த கதையில் திரவியத்தின் தந்தை முதல் பெண்ணின் திருமணத்திற்காக பாதி சொத்தை இழக்கிறார் , இரண்டாவது மகள் திருமணத்திற்காக மீதியை இழக்கிறார் , கடைசியாக மிஞ்சிய வீட்டையும் மூன்றாவது மகள் திருமணத்திற்காக இழக்கிறார்.
மேலும் அந்த சமுதாய மக்களின் சடங்கு சம்பிரதாயங்களையும் மிக தெளிவாக பதிவு செய்திருக்கிறார் திரு.நீல.பத்மநாபன் அவர்கள். நிச்சயம், திருமணம், மறுவீட்டு அழைப்பு , சீமந்தம், குழந்தை பிறந்து பதினாறாம் நாள் தீட்டு களிப்பது , காதுகுத்து , புனித நீராட்டு , குல தெய்வ வழிப்பாடு , இறுதி சடங்கு என பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை அத்தனை சடங்கினையும் வரிசையாக அவர் விளக்கும்விதம் நாமே அதில் கலந்துகொண்டது போன்ற எண்ணத்தை ஏற்படுத்துகிறது.
ஆனால் எழுத்தாளர் இந்த சீர்வரிசை, சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களை முழுதுமாக ஆதரிக்கவில்லை என திரவியின் கதாபாத்திரம் மூலம் தெரிகிறது, முற்போக்கு வாதிகளின் பிரதிநிதியாக திரவி மற்றும் குற்றாலம். பழமைவாதிகளை தூக்கி பிடிக்கும் திரவியின் ஆச்சி, ஆதிக்கவாதிகளை உருவகபடுத்தும் செவந்த பெருமாள் என கதை மாந்தர்கள் மூலம் சமுதாய படிநிலைகளை காட்டுகிறார் இறுதியில் பழமைவாதமும் , ஆதிக்கவாதமும் வெல்வதே சோகம்.
ஆனால் தற்போது இதில் நிறையவே மாற்றம் ஏற்பட்டிருப்பது ஆறுதல்.
September 24, 2024
தலைமுறைகள் .
தமிழில் அதிகம் பேசப்படாத ஆனால் பேசப்பட வேண்டிய எழுத்தாளர்களில் ஒருவர் நீலபத்மநாபன் . இலக்கியத்தை , இலக்கிய கஷாயத்தை , கஷாயமாகவே அருந்தவேண்டும் என்று சொல்லும் எழுத்தாளர்கள் ஒரு பக்கம் என்றால் கொஞ்சம் நாட்டுச்சக்கரை அல்லது கருப்பட்டி போட்டு இனிப்பாய் கொடுக்க நினைக்கும் எழுத்தாளர்கள் இன்னொரு பக்கம் இருப்பார்கள் . அவர்களில் ஒருவர் தான் ஆசிரியர் நீலபத்மநாபன் . புத்தக அட்டையிலேயே "இதிகாசம் " என்கிற வண்ணநிலவனின் பாராட்டோடு தொடங்க மிக பெரிய எதிர்பார்ப்புடன் உள்ளே செல்லும் நம்மை இந்நாவல் அதன் நடையிலும் , கதாபாத்திரங்களின் வழியாகவும் கட்டிவிடும் . டைம் ஸ்கிப் எனப்படும் காலத்தை கடத்தி கதாபாத்திரங்களை கதையையும் தொடர செய்யும் உத்தி என்பது மேற்குலகில் பல நாவல்களில் வெற்றிகரமாக பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிரது ( உதாரணம் : அலெக்ஸ் ஹைலேயின் வேர்கள் நாவல் ) . தமிழ் இலக்கிய உலகில் , நான் படித்த வரை டைம் ஸ்கிப் என்னும் இந்த உத்தியை வெற்றிகரமாக பயன்டுத்தி எழுதிய நாவல் இது மட்டுமே என்று நினைக்கிறன் . ஒரு பிரச்னை இரண்டு தலைமுறைகளால் எவ்வாறு கையாளப்பட்டது என்பதே இந்த நாவலின் கரு . சமூக பழக்கவழக்கங்களை நேரடியாக விமரிசித்து எழுதியிருக்கும் ஆசிரியர் அதே நேரம் இலக்கிய பதமோ , கதாபாத்திரங்களின் தன்மையையோ தான் விருப்பு வெறுப்பு அல்லது தான் சொல்ல வந்த நியாயத்திற்காக சமரசம் செய்யாமல் நாவலை முடித்திருந்தது கண்டிப்பாக பாராட்டப்பட வேண்டிய விடயமாக இருந்தது . உண்ணாமலை பாட்டி , தெரவி , கூனாங்கண்ணி பாட்டா , நாகு அக்காள் என்று நாவலை படித்து முடிக்கும் போது ஏகப்பட்ட கதாபாத்திரங்கள் நம் நினைவில் இருக்கிறது . நான் இது வரை படித்த புத்தகங்களிலேயே ஒரு சமூகத்தை அதன் சம்பிரதாயங்களை இவ்வளவு நுணுக்கத்துடன் விவரித்த புத்தகம் எதுவுமே இல்லை . சடங்குகள் , சம்பிரதாயங்களை தாண்டி தின்பண்டங்கள் அதன் கலவைகள் என்று ஆசிரியரின் விவரிப்பு ஒவ்வொன்றும் நம்மை அவருடைய மெனக்கெடலை பாராட்ட வைத்து கொண்டே இருக்கிறது . தமிழ் நாவல்களை பொறுத்தவரை விவரிப்பு என்பது சில இடங்களில் திணிப்பாகவும் ,பல இடங்களில் சுவாரஸ்யமின்றியும் மட்டுமே இருக்கும் . அதற்கும் விதிவிலக்காய் இருக்கிறது இந்த நாவல் என்று இந்த நாவலை பாராட்டி கொண்டே போக பல விடயங்கள் இருக்கிறது . பாராட்டுதலை தாண்டி இன்னும் சில ஆச்சர்யங்கள் இந்த புத்தகத்தில் இருக்கிறது எல்லாத்தையும் சொல்லிவிட்டால் படிப்போருக்கு பெரிதாக இன்பமுறாது என்பதால் சிலவற்றை தவிர்க்கிறேன் . ஆனால் இருக்கிறது . படித்து அனுபவிக்கவும் . எளிய மனிதர்களின் உணர்ச்சி என்பது யாரும் அனுமானிக்க முடியாத வண்ணமே இருக்குமென்ற உண்மையை என்பதை மிக அழகாக நமக்கு சொல்லும் இந்த நாவல் எளிய வாசிப்பாளனுக்கும் இலக்கணத்தை கொண்டு சேர்த்த பெருமையை பெரும் . கண்டிப்பாக தமிழ் வாசிப்பாளன் வீட்டினில் இருக்க வேண்டிய ,சமகால முக்கிய இலக்கியபடைப்பான இந்த நாவல் இன்னும் நிறைய பேரை அடைய வேண்டும் , அடையும் .
தமிழில் அதிகம் பேசப்படாத ஆனால் பேசப்பட வேண்டிய எழுத்தாளர்களில் ஒருவர் நீலபத்மநாபன் . இலக்கியத்தை , இலக்கிய கஷாயத்தை , கஷாயமாகவே அருந்தவேண்டும் என்று சொல்லும் எழுத்தாளர்கள் ஒரு பக்கம் என்றால் கொஞ்சம் நாட்டுச்சக்கரை அல்லது கருப்பட்டி போட்டு இனிப்பாய் கொடுக்க நினைக்கும் எழுத்தாளர்கள் இன்னொரு பக்கம் இருப்பார்கள் . அவர்களில் ஒருவர் தான் ஆசிரியர் நீலபத்மநாபன் . புத்தக அட்டையிலேயே "இதிகாசம் " என்கிற வண்ணநிலவனின் பாராட்டோடு தொடங்க மிக பெரிய எதிர்பார்ப்புடன் உள்ளே செல்லும் நம்மை இந்நாவல் அதன் நடையிலும் , கதாபாத்திரங்களின் வழியாகவும் கட்டிவிடும் . டைம் ஸ்கிப் எனப்படும் காலத்தை கடத்தி கதாபாத்திரங்களை கதையையும் தொடர செய்யும் உத்தி என்பது மேற்குலகில் பல நாவல்களில் வெற்றிகரமாக பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிரது ( உதாரணம் : அலெக்ஸ் ஹைலேயின் வேர்கள் நாவல் ) . தமிழ் இலக்கிய உலகில் , நான் படித்த வரை டைம் ஸ்கிப் என்னும் இந்த உத்தியை வெற்றிகரமாக பயன்டுத்தி எழுதிய நாவல் இது மட்டுமே என்று நினைக்கிறன் . ஒரு பிரச்னை இரண்டு தலைமுறைகளால் எவ்வாறு கையாளப்பட்டது என்பதே இந்த நாவலின் கரு . சமூக பழக்கவழக்கங்களை நேரடியாக விமரிசித்து எழுதியிருக்கும் ஆசிரியர் அதே நேரம் இலக்கிய பதமோ , கதாபாத்திரங்களின் தன்மையையோ தான் விருப்பு வெறுப்பு அல்லது தான் சொல்ல வந்த நியாயத்திற்காக சமரசம் செய்யாமல் நாவலை முடித்திருந்தது கண்டிப்பாக பாராட்டப்பட வேண்டிய விடயமாக இருந்தது . உண்ணாமலை பாட்டி , தெரவி , கூனாங்கண்ணி பாட்டா , நாகு அக்காள் என்று நாவலை படித்து முடிக்கும் போது ஏகப்பட்ட கதாபாத்திரங்கள் நம் நினைவில் இருக்கிறது . நான் இது வரை படித்த புத்தகங்களிலேயே ஒரு சமூகத்தை அதன் சம்பிரதாயங்களை இவ்வளவு நுணுக்கத்துடன் விவரித்த புத்தகம் எதுவுமே இல்லை . சடங்குகள் , சம்பிரதாயங்களை தாண்டி தின்பண்டங்கள் அதன் கலவைகள் என்று ஆசிரியரின் விவரிப்பு ஒவ்வொன்றும் நம்மை அவருடைய மெனக்கெடலை பாராட்ட வைத்து கொண்டே இருக்கிறது . தமிழ் நாவல்களை பொறுத்தவரை விவரிப்பு என்பது சில இடங்களில் திணிப்பாகவும் ,பல இடங்களில் சுவாரஸ்யமின்றியும் மட்டுமே இருக்கும் . அதற்கும் விதிவிலக்காய் இருக்கிறது இந்த நாவல் என்று இந்த நாவலை பாராட்டி கொண்டே போக பல விடயங்கள் இருக்கிறது . பாராட்டுதலை தாண்டி இன்னும் சில ஆச்சர்யங்கள் இந்த புத்தகத்தில் இருக்கிறது எல்லாத்தையும் சொல்லிவிட்டால் படிப்போருக்கு பெரிதாக இன்பமுறாது என்பதால் சிலவற்றை தவிர்க்கிறேன் . ஆனால் இருக்கிறது . படித்து அனுபவிக்கவும் . எளிய மனிதர்களின் உணர்ச்சி என்பது யாரும் அனுமானிக்க முடியாத வண்ணமே இருக்குமென்ற உண்மையை என்பதை மிக அழகாக நமக்கு சொல்லும் இந்த நாவல் எளிய வாசிப்பாளனுக்கும் இலக்கணத்தை கொண்டு சேர்த்த பெருமையை பெரும் . கண்டிப்பாக தமிழ் வாசிப்பாளன் வீட்டினில் இருக்க வேண்டிய ,சமகால முக்கிய இலக்கியபடைப்பான இந்த நாவல் இன்னும் நிறைய பேரை அடைய வேண்டும் , அடையும் .
March 25, 2015
Yet another masterpiece from the 'naturalism' era of Tamizh literature.
This novel follows a standard template, wherein the story spans three generations. An ordinary guy trying to make sense and make a life out of testing conditions, rituals, social taboos et al. The forced ending is not to my taste, last 15 pages seem rushed towards that. However, it doesn't undermine the fact that it is a great novel.
I begin to get fascinated with Kalachuvadu classics series, these guys unearth and publish some real gems. I have a feeling that I am gonna bust my wallet at their stall during next book fair :) A special mention to Jeyamohan's blog for bringing these almost forgotten names to this generation. Bravo!
http://www.jeyamohan.in/363#.VRLqL5OUca4
This novel follows a standard template, wherein the story spans three generations. An ordinary guy trying to make sense and make a life out of testing conditions, rituals, social taboos et al. The forced ending is not to my taste, last 15 pages seem rushed towards that. However, it doesn't undermine the fact that it is a great novel.
I begin to get fascinated with Kalachuvadu classics series, these guys unearth and publish some real gems. I have a feeling that I am gonna bust my wallet at their stall during next book fair :) A special mention to Jeyamohan's blog for bringing these almost forgotten names to this generation. Bravo!
http://www.jeyamohan.in/363#.VRLqL5OUca4
February 25, 2017
I got a headache after reading this book. Don't get me wrong. It is a classic, I am sure. But I think the translation I read must be badly marred. I struggled to keep up with the 100s of characters all named Ammi, Ammachi, Pillais and so on. I never do well with a book that has too many characters who just float around.
January 11, 2023
I shamelessly take the privilege of referring to him as the author Neela Padmanabhan, than the "Neela Padmanabhan thatha" I'm supposed to refer to him as according to my mom. Initially, I thought that my biases will eventually give way to my liking the book, but it came near to impossible once I crossed the initial stage.
Just as the name suggests this novel is an intricate exposition of a community's changing status, its achievements, struggles and problems through the ages. Initially seeming as a sociological description of the community's traditions, celebrations, and downfall, in the end, it emerges as a strong critique of the institution through which a caste and its various members are regulated. This institution consisting of various trustees who mainly constitute the elder people of the community, thus making the regressive and arbitrary rules and conventions (which were followed from generation to generation) way more obvious, which are imposed on people, and makes them to be faced with severe repercussions if they don’t abide by that.
This also brings along with it a male chauvinistic setup which people had just been unable to escape as can be very well seen by Unnamalai aachi's words
"Men are like that. It is nothing new or to be wondered at. But when women too venture into these things, then the world is certainly coming to an end. It is the progress of Kali."
Unnamalai aachi as a woman had given up on her freedom and rights just because that is how her previous generations used to live, to her, this was how it has to be, her character represents a person who had just yielded to her fate, without questioning anything about it, just like her previous generation.
And this patriarchy can be further elaborated through how the author explains the painful giving up of the family’s possessions to facilitate Visalam's marriage through
"In a community where grooms could only be bought, there's no room for tears and sentiments"
Diravi’s character represents a confused state who is stuck between the old generation and the new generation, he is the wisest person in the household. Even though he was a boy who was barely 18, the lens through which he viewed his surroundings and circumstances was a clear one, untouched by the prejudices, patriarchy, and regressive mindset which is attributed to every person in the household. His character arc is brought through wonderfully, all his hatred, and sense of vengeance for this village which legalised the wronging of his sister slowly grows up and bursts up in the end when he becomes the “Man of the family”.
Not only does he become the man of the family but also he marks the birth of a new generation which is founded upon radical and revolutionary thoughts, which is partly influenced by Moses (a person in the national movement who openly defied the British and his teacher’s disqualifications by getting a double MA degree). Diravi’s evolution paved the way for the new generation in which the institution drifts slowly from its arbitrary, authoritative position.
Another character which much impressed me was the character Koonangani Patta, Patta’s character represents a Machiavellian character most commonly prevalent in Fyodor Dostoevsky’s novels. Patta’s glory days (at least to him) where he lives off by disrespecting his parents, giving way to his hormones by excessively flirting with women way past his age, has a secret affair with a mallu girl and in addition to it, living with two wives due to his ability to get easily attracted to women and this scandalous state of affairs which he had been living under leads to his gradual downfall where at the end he has no one to tend to him. The downfall and the circumstances preceding that traumatizes one that one couldn't help but feel sorry for that man. Especially the part where he says that giving and taking of love is mechanical, and once the requisite amount of love is given by your son, it’s rather foolish of one to expect more, and he comes to terms with his fate and the way he gets treated by him by saying that “I am not disappointed; if my father had expected the same affection from me, how disappointed he must have been”.
Though the novel ends on a pessimistic note with a climax that is haunting and disturbing at the most, it at least signifies a change. A social change which is required and which they would get when they disperse into the new land of sengottai where they - who had for generations and generations lived with people of their same community - would finally get to live with people of other communities. In addition to that, it also signifies a state where they do not need to live under anybody’s regulations and the next generation can live in peace and think freely, with regressive thoughts and old conventions almost playing no part in the way they view society as, and can live in a new society where they are neither gender bias nor arbitrary control.
Just as the name suggests this novel is an intricate exposition of a community's changing status, its achievements, struggles and problems through the ages. Initially seeming as a sociological description of the community's traditions, celebrations, and downfall, in the end, it emerges as a strong critique of the institution through which a caste and its various members are regulated. This institution consisting of various trustees who mainly constitute the elder people of the community, thus making the regressive and arbitrary rules and conventions (which were followed from generation to generation) way more obvious, which are imposed on people, and makes them to be faced with severe repercussions if they don’t abide by that.
This also brings along with it a male chauvinistic setup which people had just been unable to escape as can be very well seen by Unnamalai aachi's words
"Men are like that. It is nothing new or to be wondered at. But when women too venture into these things, then the world is certainly coming to an end. It is the progress of Kali."
Unnamalai aachi as a woman had given up on her freedom and rights just because that is how her previous generations used to live, to her, this was how it has to be, her character represents a person who had just yielded to her fate, without questioning anything about it, just like her previous generation.
And this patriarchy can be further elaborated through how the author explains the painful giving up of the family’s possessions to facilitate Visalam's marriage through
"In a community where grooms could only be bought, there's no room for tears and sentiments"
Diravi’s character represents a confused state who is stuck between the old generation and the new generation, he is the wisest person in the household. Even though he was a boy who was barely 18, the lens through which he viewed his surroundings and circumstances was a clear one, untouched by the prejudices, patriarchy, and regressive mindset which is attributed to every person in the household. His character arc is brought through wonderfully, all his hatred, and sense of vengeance for this village which legalised the wronging of his sister slowly grows up and bursts up in the end when he becomes the “Man of the family”.
Not only does he become the man of the family but also he marks the birth of a new generation which is founded upon radical and revolutionary thoughts, which is partly influenced by Moses (a person in the national movement who openly defied the British and his teacher’s disqualifications by getting a double MA degree). Diravi’s evolution paved the way for the new generation in which the institution drifts slowly from its arbitrary, authoritative position.
Another character which much impressed me was the character Koonangani Patta, Patta’s character represents a Machiavellian character most commonly prevalent in Fyodor Dostoevsky’s novels. Patta’s glory days (at least to him) where he lives off by disrespecting his parents, giving way to his hormones by excessively flirting with women way past his age, has a secret affair with a mallu girl and in addition to it, living with two wives due to his ability to get easily attracted to women and this scandalous state of affairs which he had been living under leads to his gradual downfall where at the end he has no one to tend to him. The downfall and the circumstances preceding that traumatizes one that one couldn't help but feel sorry for that man. Especially the part where he says that giving and taking of love is mechanical, and once the requisite amount of love is given by your son, it’s rather foolish of one to expect more, and he comes to terms with his fate and the way he gets treated by him by saying that “I am not disappointed; if my father had expected the same affection from me, how disappointed he must have been”.
Though the novel ends on a pessimistic note with a climax that is haunting and disturbing at the most, it at least signifies a change. A social change which is required and which they would get when they disperse into the new land of sengottai where they - who had for generations and generations lived with people of their same community - would finally get to live with people of other communities. In addition to that, it also signifies a state where they do not need to live under anybody’s regulations and the next generation can live in peace and think freely, with regressive thoughts and old conventions almost playing no part in the way they view society as, and can live in a new society where they are neither gender bias nor arbitrary control.
June 27, 2022
Thalaimuraigal chronicles the lives of the Chettiar family living in Iraniyal in Kanyakumari. The story is narrated by 'Thiravi', through his life we see the traditions, customs, family relations, and the changing fortune of the family itself. This is an essential theme in almost all Indian languages, India had to come to terms with the arrival of forces of modernity. Its traditions and customs have been followed for many generations, but there is a clear break with the arrival of independence, the new generation questions and wants to change the practices of the past.
This is a story of the conflict between the grandmother Unnamalai Aachi and her loving grandson. The past that we all inherit is like our grandmothers, they are loving, caring, yet flawed. Hence we are constantly stuck in a dual emotion of being bound to them, yet also in a sense moving away from them. This duality is remarkably captured in Thalaimuraigal. Thiravi is part of this society, it is through his eyes we come to see the traditions followed in the society, the festivals, the myth, etc and it is through his eyes we get to see even the anachronistic features of the society.
The central plot of the novel is around the failed relationship of Nagu, Thiraivi's sister. Her husband wrongly brandishes her after only living with her for a few months. She is forced to lead a life in eternal darkness. Thiravi is unable to understand why her sister is wrongly punished for her mistake of her. This continues to torment him as Thiravi grows up as a young man. Through out the novel, the writer captures the subtle details of the society, its traditions, beliefs, etc.
The novel is also about the decline of the family, the fortunes of the family which once used to be prosperous continues to plummet as the novel progresses. The novel also showcases the decline in the central role of family, the characters in the novel tend towards greater individualism a characteristic of the modern age.
The major drawback for me was the repetitive nature of the novel, the language sounds very aged and the sentences cliched.
This is a story of the conflict between the grandmother Unnamalai Aachi and her loving grandson. The past that we all inherit is like our grandmothers, they are loving, caring, yet flawed. Hence we are constantly stuck in a dual emotion of being bound to them, yet also in a sense moving away from them. This duality is remarkably captured in Thalaimuraigal. Thiravi is part of this society, it is through his eyes we come to see the traditions followed in the society, the festivals, the myth, etc and it is through his eyes we get to see even the anachronistic features of the society.
The central plot of the novel is around the failed relationship of Nagu, Thiraivi's sister. Her husband wrongly brandishes her after only living with her for a few months. She is forced to lead a life in eternal darkness. Thiravi is unable to understand why her sister is wrongly punished for her mistake of her. This continues to torment him as Thiravi grows up as a young man. Through out the novel, the writer captures the subtle details of the society, its traditions, beliefs, etc.
The novel is also about the decline of the family, the fortunes of the family which once used to be prosperous continues to plummet as the novel progresses. The novel also showcases the decline in the central role of family, the characters in the novel tend towards greater individualism a characteristic of the modern age.
The major drawback for me was the repetitive nature of the novel, the language sounds very aged and the sentences cliched.
July 23, 2021
‘Generations’ is set in the 1940s but it feels like a much older time – a time so deeply seeped in tradition and superstition that one wonders how anything got done at all. The story focuses on the events that take place in and around one family, comprising of three generations.
As a reader, you are immediately drawn into the book, quickly losing yourself in the world of the characters. And as the story progresses, a deeper commentary on the value of tradition and social hierarchies emerges.
The story is told through the eyes of an adolescent boy named Diravi, who grows up through the course of the story. As a boy, Diravi learns about society through his own experiences – he starts to notice certain aspects of society that are unnecessarily cruel, especially when it comes to the treatment of his sisters. Diravi is too young to fully comprehend the situation, but his is the only truly objective (and feminist) perspective in the book. He alone fights for change, against a tide of adults who know no other form of existence.
‘Generations’ shows us how much of our lives actually changes with time, and ultimately questions the purpose of tradition itself – was it created to bring order and peace, or give society an opportunity to alienate those who do not conform?
Overall, this was a powerful read, reminding us of all the gems in Indian literature that many of us would have never seen if they weren’t translated.
As a reader, you are immediately drawn into the book, quickly losing yourself in the world of the characters. And as the story progresses, a deeper commentary on the value of tradition and social hierarchies emerges.
The story is told through the eyes of an adolescent boy named Diravi, who grows up through the course of the story. As a boy, Diravi learns about society through his own experiences – he starts to notice certain aspects of society that are unnecessarily cruel, especially when it comes to the treatment of his sisters. Diravi is too young to fully comprehend the situation, but his is the only truly objective (and feminist) perspective in the book. He alone fights for change, against a tide of adults who know no other form of existence.
‘Generations’ shows us how much of our lives actually changes with time, and ultimately questions the purpose of tradition itself – was it created to bring order and peace, or give society an opportunity to alienate those who do not conform?
Overall, this was a powerful read, reminding us of all the gems in Indian literature that many of us would have never seen if they weren’t translated.
July 7, 2021
"To do harm to a woman is a great sin; it will not go unrequited; evil, great evil, will befall the person who harms a woman."
Have you read a book that feels like a mirror being held up to the society highlighting the various flaws in how it operates? Reading this book today makes me grateful for the contrast & the progress we've made so far as a society & especially, as women, however less, but it's still significant.
Generations is a story seeped heavily in traditions, rich cultural descriptions, age old superstitions & the daily life of a Tamil community of Chettiars & their folklore. Much of these reminded me of the commonality of beliefs between north & south India. The story, from a young Diravi's POV, progresses through generations of a huge family & their dynamics, describing each character.
What Generations does successfully is make you question if traditions are more important than a woman's life & dignity & what is the relevance today? Will matching horoscopes mean the mother in law will not malign your image & the husband won't break the marriage at the drop of a hat abandoning you in a stereotypical society? Though I do wish the translation was more seamless in parts for a better emotional connect and flow.
It's a great read if you're looking for a social commentary on old age family life & customs.
Have you read a book that feels like a mirror being held up to the society highlighting the various flaws in how it operates? Reading this book today makes me grateful for the contrast & the progress we've made so far as a society & especially, as women, however less, but it's still significant.
Generations is a story seeped heavily in traditions, rich cultural descriptions, age old superstitions & the daily life of a Tamil community of Chettiars & their folklore. Much of these reminded me of the commonality of beliefs between north & south India. The story, from a young Diravi's POV, progresses through generations of a huge family & their dynamics, describing each character.
What Generations does successfully is make you question if traditions are more important than a woman's life & dignity & what is the relevance today? Will matching horoscopes mean the mother in law will not malign your image & the husband won't break the marriage at the drop of a hat abandoning you in a stereotypical society? Though I do wish the translation was more seamless in parts for a better emotional connect and flow.
It's a great read if you're looking for a social commentary on old age family life & customs.
April 22, 2020
This is a wonderful book by Neela.Padmanaban. Through the story, he has managed to wonderfully showcase the traditional, cultural beliefs, values and practices of a particular caste in a village in the southern state of Tamilnadu- Kerala border during the 1960s and he shows us the sufferings of people especially the women face in the society through generations and also the possibilities of change that can happen with time. A must read for anyone who knows Tamil.
May 15, 2021
தமிழில் முன்னோடி நாவல்களில் அவசியம் வாசிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்று . முதன்மையான கதாப்பாத்திரமான திரவியம் மூலம் நிகழ் காலத்திற்கும் கடந்த காலத்திற்கும் கதையை கடத்தும் ஆசிரியரின் திறன் அருமை. கடைசி அத்தியாயம் வாசகர்களை என்றும் விட்டு அகலாது.
March 4, 2021
Neela Padmanabhan generations story in tamil
August 12, 2016
Thalaimuraigal set in south Tamilnadu narrates the story of Thiraviyam and his family. The novel describes in detail the customs/traditions followed by the Chettiar Community in Eraniel and Thiraviyam's thought process progresses as he watches, observes and learns from the lives of people(both good and bad) around him. Characters like Aachi, kunakanni patta, even thalaiyatti kelavi will definitely linger with us for a long time. I indeed remembered my grandmother to a great extent when I read through the final days of aachi.
May 18, 2019
A masterpiece.
Mr. Neela padmanaban has transported me to Eranial keelatheru. When I started this book I had no idea that I cannot put it down without completing it. A fantastic novel.
Mr. Neela padmanaban has transported me to Eranial keelatheru. When I started this book I had no idea that I cannot put it down without completing it. A fantastic novel.
Displaying 1 - 18 of 18 reviews