Wenn nur noch das Überleben zählt - was bist du bereit zu tun?
Anne verbringt zusammen mit Freunden ein Wochenende in einer einsamen Hütte im Wald. Doch was entspannt startet, wird bald zum puren Horror. Zuerst nimmt Anne einen seltsamen Schatten wahr. Kurz darauf hören die Freunde einen Schrei im Wald. Schließlich bekommen alle dieselbe anonyme Instagram-Nachricht: Geh nicht raus, wenn du am Leben bleiben willst. Und als dann ein fremder Junge blutüberströmt bei ihnen auftaucht, glauben sie nicht mehr an einen schlechten Witz. Wer oder was steckt bloß dahinter? Einer von ihnen muss das Haus verlassen und herausfinden, was wirklich vor sich geht. Doch die Warnung war eindeutig ...
Können Anne und die anderen dem Wahnsinn lebend entkommen?
Dit boek voelde niet alsof hij al klaar was. Ik vond het erg rommelig met die tijdsprongen. Hierdoor miste ik een hoop spanning, wat ik wel altijd heb bij de boeken van Mel. Ook was het einde een beetje afgekapt voor mijn idee.
Al snel krijgt het boek een creepy laagje. Zo lees je bijvoorbeeld dat de jongeren in een afgesloten kamer een video-opname van zichzelf mogen maken. Dan heb je al snel door dat er iets niet goed zal gaan. Maar in de de hoofdstukken die zich afspelen in het heden is het nog eventjes allemaal normaal tot het anonieme bericht op Instagram komt. Ik vond de insteek op zich origineel en anders dan haar andere boeken, maar ik vond het einde een beetje vaag en niet helemaal af. Het verhaal is echter wel prettig geschreven.
What the?! Dieses Buch ist krank. Mega gut geschrieben und mega spannend. Ich saß für 10 Minuten da und habe vor mich hin gestartet weil ich nicht fassen konnte was passiert ist. MUST READ!!!!
Dit boek vond ik een beetje tegenvallen. Ik had het gevoel dat de inleiding veel te lang duurde. Er zat hierdoor te weinig spanning in. Ik miste dingen in het verhaal.
Grundsätzlich ganz gut. Ich hätte mir ein etwas längeres Ende gewünscht aber ich schätze man sollte das Ganze auf sich wirken lassen und so ein wenig offen passt ja zugegebenermaßen gut zu solchen Büchern.
Für mich war das Buch relativ vorhersehbar, für Leute die lieber überrascht werden von sehr komplizierten Handlungen ist das Buch nichts. Wer gerne ein klein wenig mitdenkt (sich das Ende somit schon erarbeitet) gerne recht hat und ein relativ offenes Ende mag ist hier genau richtig. Wer neu ist bei dem Genre ist hier auch gut aufgehoben, denke ich.
***Spoiler***
Das jemand aus der Gruppe der vermeintliche Entführer ist hatte ich persönlich schon von Anfang an gedacht (weil es so einfacher ist das Ganze zu gestalten und an die Insta Profile zu kommen (und allgemein hatte ich das einfach so im Gefühl)), in diesem Fall war es ja dann Daniel.
Dass es Daniel war, war wie ich finde keine Überraschung. Der Text über die Spinne und allgemein diese Zwischensequenzen, wie ich sie jetzt mal nenne, passten meiner Meinung nach sofort perfekt zu Daniel. Er wirkte schon von Anfang an selbstbewusst und von sich eingenommen. Dieses Gefühl vermittelte mir vor allem auch der anfangs Text. Während ich den Text las hatte ich zudem das Gefühl, das diese Person selber findet das er über einem steht (überlegen ist), weil er seiner Meinung nach mehr wissen hat oder er zu mindestens weiß, dass man was ganz Bestimmtes nicht weiß. Dies hat mich irgendwie schon sehr an Daniel erinnert als dieser mit Sami in der Gruppe über Gott (und so weiter) geredet hatte. Ich hatte da deutlich das Gefühl er fühlt sich überlegen, weil er etwas zu wissen meint was die anderen nicht wissen oder nicht so verstehen wie er. Wie gesagt war das aber erstmal eher nur mein Gefühl.
Als dann aber irgendwann der Junge auftauchte, Vincent hieß er glaube ich, gingen bei mir erst recht Warnlichter an. Für mich war da klar, dass es entweder der "Entführer" war (was ich für mich für weniger wahrscheinlich hielt als meine Theorie) oder er dem "Entführer" hilft. Für mich war dann tatsächlich meine Theorie noch wahrscheinlicher geworden als Anne das Verhalten oder die Spannung, hatte sie glaube ich gesagt, zwischen Vincent und Daniel beschrieb. Als Daniel dann später, als sie jemanden losschicken wollte um Hilfe zu holen, die Zettel machte und es Vincent war der gehen musste war für mich persönlich 100% klar, dass ich tatsächlich recht hatte, denn sein Gehilfe hatte ja die erwünschte Reaktion von den anderen eingefordert mit seiner Verletzung und durch das wahrscheinlich nicht wieder auftauchen würde er noch mehr Angst und Realität in die Sache reinbringen und die Situation wieder kontrollieren können. Zudem hatte ich gedacht, dass es auch praktisch wäre jemanden draußen zu haben um den anderen durch ihn Angst einzujagen.
Als Daniel dann aber starb hinterfragt ich kurz meine Theorie da Lizzy ja meinte, dass sie gesehen hat, wie jemand Daniel schubste. Irgendwie fand ich Lizzys Verhalten aber komisch, weswegen ich vermutete das sie Daniel wahrscheinlich vom Dach geschubst hatte, weil sie dachte er wäre der Entführer oder das (was ich aber weniger warscheinlich fand) sie sich die zweite Peron einfach eingebildet hatte, da ihr Gesundheitszustand im allgemeinen ja schon irgendwie nicht mehr so gut war und Daniel einfach „nur“ heruntergefallen ist. Ich bin ehrlich die Einzelheiten waren mir da schon nicht mehr so wichtig, weil ich überzeugt war, dass das meiste meiner Theorie stimmt, da alles so schön aneinander gepasst hat. Letztendlich hatte ich ja dann auch mit dem meisten recht, mit dem kleinen Unterschied das Lizzy zwar gelogen hat was den Mann angeht der Daniel geschubst hat, sie Daniel aber auch nicht geschubst hat, sondern sie sich gegenseitig einfach erschreckt hatten und er deswegen gefallen ist. Das Einzige was mich leicht überrascht hatte war die Beziehung zwischen Sami und Daniel, was aber warscheinlich daran lag das Anne, wie sie selber sagt, es nicht bemerkt hatte und ich bzw. man selber dadurch auch „geblendet“ wurde.
Letztendlich hätte ich mir jetzt, wie schon mal erwähnt, gewünscht dass es ein etwas längeres Ende gegeben hätte. Das es jetzt irgendwie offen war passt zwar, wie gesagt, trotzdem hätte ich gerne noch einen Einblick bei den überlebenden gehabt. Ich persönlich gehe, auch wenn sie quasi schon am Verdursten waren, davon aus das es zu mindestens Anne und Sami geschafft haben in die Stadt und dann zurück nachhause zu kommen, da es theoretisch nie wirklich eine Bedrohung gegeben hat (oder zu mindestens keine die rumrennt und mordet). Ich hätte mir vor allem bei Anne noch den Einblick gewünscht, da sie ja noch nicht mal den Tod ihrer Schwester überwunden hatte und mich gefragt ob dieses Erlebnis ihre Eltern wachgerüttelt hätte, dass sie noch eine Tochter haben. Anne hatte zwar nichts davon erwähnt das ihre Eltern ihr die Schuld geben für den tot an ihrer Schwester, aber sie erwähnte das ihr Haus ruhig ist, was mir das Gefühl gab das sie und ihre Eltern nicht mehr so richtig eine Beziehung haben bzw. nicht sprechen und ich könnte mir vorstellen, dass dieses Ereignis, wo ihre Tochter schon das 2 mal fast gestorben wäre, sie vielleicht wach rütteln würde und erkennen ließe, dass sie für ihre Tochter, auch wenn es schwer ist, da sein müssen. Keine Ahnung vielleicht habe ich da jetzt aber auch zu viel reininterpretiert, aber sowas hätte mich auf jeden Fall noch interessiert
Und auch ob sie und Sami Freunde (geworden)geblieben sind und ob er Schwul ist oder bi oder er es nicht weiß, da falls er nicht schwul wäre, sie eventuell irgendwann mal zusammenkommen könnten oder ob das Ganze mit dem Kuss nur eine komplette Verwirrung seinerseits war und er das nur gemacht hat, weil er an die Erwartung seiner Eltern gedacht hat und er Anne mochte. Mir kam es nämlich so vor als hätten Sami und Daniel sich als Paar versteckt (auch wenn nie gesagt wurde das sie ein paar sind nur das sie sich lieben weswegen ich trotzdem sagen würde sie waren ein paar) damit die Eltern, wahrscheinlich hauptsächlich Samis, das nicht rausbekommen, da es für mich so wirkte als ob Samis Eltern viele Anforderungen haben, den er eigentlich gerecht werden möchte und diese aber auch gleichzeitig andere Ansichten haben als er also sie auch Homophob sein könnten.
Aber gut wie gesagt vielleicht habe ich mir hier auch ein paar Dinge etwas zu doll ausgemalt. Ein wenig Einsicht, nach dem jetzigen ende, in die Geschehnisse danach hätte ich auf jeden Fall gut gefunden, aber so ein relativ offenes Ende kommt ja wie gesagt relativ häufig vor bei Thrillern weswegen ich mich hier ganz gut damit abfinden kann. Fast vergessen: ich hätte auch gerne gewusst was danach mit Vincent passiert ist, weil er ja bei Daniel mitgemacht hat womit er ja selber sich auch schuldig gemacht hat nicht nur weil Leute gestorben sondern auch wegen der Psyche der Menschen. Eigentlich müsste er dann doch ins Gefängnis.
Außerdem wollte ich sagen, wie bescheuert war Daniel denn bitte? Hat er wirklich gedacht das die anderen ihm das verzeihen? Wie dumm kann man eigentlich sein oder eher Durchgeknallt. Vielleicht hätten Lizzy und Sami sich ihm gegenüber irgendwann wieder erweichen können, aber ich wüsste keinen Grund warum Anne sich danach gedacht hätte „ach ja toll das war ja lustig super ich bin in einer Netflix Produktion“. Hallo geht's noch? Maxime wäre bestimmt such sauer gewesen nicht nur weil sie scheiß Angst gehabt hatte, sondern auch weil sie so später warscheinlich auch nicht gesehen werden wollte.
Allerdings muss ich sagen, auch wenn das alles nicht so gut gelaufen ist, dass Daniel das wenigstens nicht nur gemacht um alle zu quälen. Das ist doch schon mal was. Und er hatte tatsächlich recht damit, dass man solche Reality Sachen gerne guckt. Warscheinlich hätten die Leute das sogar ziemlich cool gefunden zu sehen, aber sich gleichzeitig schlecht gefühlt, dass das für die Leuten in der Serie/Film bestimmt ein traumatisches Erlebnis ist. Wäre mir jedenfalls so gegangen. Womöglich wäre es auch abgesetzt worden.
Diese Situation die er geformt hat erinnert mich gerade auch irgendwie an Jury Duty (wo alles echt war). War auch sehr süchtig machend und für einen irgendwie total cool, aber für Ronald, der als einziger kein Schauspieler war, war es am Ende bestimmt ein kompletter mindfuck. Aber hey wenigstens ohne Morde.
Letztendlich zeigt mein ganzes Gerede das der ganze Ablauf ganz gut nachvollziehbar ist. Aber wie gesagt, vielleicht habe ich mich in die Sache auch zu sehr reingesteigert und bin nur mit Glück zum selben Ergebnis gekommen (wie viele im Mathe Unterricht(lustig)). Würde mich interessieren was ihr zu dem Ganzen denkt, falls ihr es bis hier unten geschafft habt lol. Hoffe es war relativ verständlich.
Samenvatting: Zes jongeren besluiten om in de herfstvakantie samen te verblijven in een klein, krakkemikkig, vakantiehuisje. Er blijkt één deur te zijn die maar niet open gaat.
Samen met alcohol hebben het zestal veel plezier. Tot één iemand een berichtje ontvangt via Instagram "Ga nooit naar buiten, vertel altijd de waarheid en zorg dat je in leven blijft.". De anderen checken ook hun telefoon en ja hoor, iedereen heeft ditzelfde berichtje.
Eerst denken ze dat het een zieke grap is en besluiten ze hun gezellige avond voort te zetten. Maar er gebeuren steeds rare dingen en het lijkt er steeds meer op dat het GEEN grap is. Op een gegeven moment komt er een jongen aanlopen die ook nog eens gewond is. Hij heeft iets om iemand in het bos gezien terwijl hij aan het hardlopen was...
Achter de gesloten deur zit (oud) video materiaal. Ze hebben de opdracht gekregen om allemaal eerlijk te zijn en er is maar 1 regel: blijf leven. Maar wat doe je wanneer het eten opraakt en er geen water meer uit de kranen komt? Waag je de kans en vlucht je toch naar buiten, of blijf je binnen en hoop je op redding?
--
Het boek begint op de eerste bladzijde met een klein stukje tekst over een spin en wat deze doet in het geval van opsluiting. Het wordt op een hele griezelige manier beschreven waardoor je direct vanaf deze pagina de kriebels hebt. Dan vraag je je af: wat gaat de rest van het boek dan nog brengen?
De rest van het boek blijft enorm spannend. De gebeurtenissen zijn angstaanjagend en je kan je als lezer goed voorstellen hoe het moet zijn om in het vakantiehuisje te zitten. Je vraagt je af wie achter deze rare gebeurtenissen zit, ik vroeg mij met name af wat de reden is dat deze persoon dit doet. Wat moet je wel niet bezielen om deze pubers zo bang te maken?
De personages waren typische pubers. Ze maken drama om niks, zijn niet helemaal eerlijk tegen elkaar en gedragen zich anders onder druk. Ik denk dat de personages in dit boek voor de meeste jongeren wel herkenbaar zijn en ze zich daardoor ook makkelijk in kunnen leven.
De vormgeving van het boek verdiend een dikke 10+. De blauwe bladzijdes maken het net even anders, evenals de "video-opnames" van de personages wanneer ze de waarheid vertellen. Naast dat de gebeurtenissen al spannend zijn, geven deze extra's het verhaal ook weer wat mysterieus en "extra's". Als lezer wil je daarom graag doorlezen om erachter te komen hoe de vork in de steel zit. Ik heb dit boek dan ook in minder dan 24 uur verslonden.
De schrijfstijl van Mel Wallis de Vries is precies wat ik ervan verwacht had. Het is toegankelijk, makkelijk te begrijpen, vlot en in dit geval ook mysterieus... Precies wat je verwacht van een jeugdthriller en dan ook heerlijk om te lezen. Inmiddels ben ik ook erg benieuwd naar ander werk van Mel.
De ontknoping van het verhaal vond ik helaas wel wat tegenvallen. Op een gegeven moment had ik een vermoeden wie de dader zou kunnen zijn en jammer genoeg had ik gelijk. Dit haalde het schrik effect er bij mij wel af. Echter de reden waarom hij/ zij dit gedaan heeft, vond ik wel erg goed bedacht en geeft het boek weer een heel griezelig tintje. Uiteindelijk is de verhaallijn, ondanks de ontknoping, wel goed en vallen de puzzelstukjes aan het einde in elkaar.
Al met al dus zeker een jeugdthriller die aan te raden is. Het is griezelig, spannend en fantastisch geschreven.
6 jongeren, een eng bericht, dikke mist, en veel spanning. Een goed geschreven boek.
Meteen naar de boekenhandel toen ik de kans had om dit boek te halen. Mel Wallis de Vries is echt op mijn auto-buy lijstje. Ik ben steeds nieuwsgierig wat ze nu weer schrijft.
In dit spannende deel volgen we een meid genaamd Anne die met haar beste vriendin naar een blokhutje op de hei (sorry, kon het niet laten) gaat waar al een paar andere tieners zijn. Samen een lekker weekendje feesten. Anne was een meid naar mijn hart. Ze is rustig/rationeel en wil eigenlijk ook gewoon thuis blijven. XD Het was wel jammer dat ze zich op punten liet meevoeren, zoals met het drinken. Gewoon nee zeggen meid.
Ik had al snel door wat er echt aan de hand was (de hint aan het begin was nicely done) en was nieuwsgierig of iemand het ook zou ontdekken of niet. Of dat de schrijfster toch nog een andere richting op zou springen en dat dit gewoon een red herring was. Ik moet zeggen dat ik het boek af en toe hysterisch vond en ik vond het ook maar vreemd dat niemand gewoon naar buiten ging en dan langer dan 10 seconden. Ik bedoel, seriously, ik was allang naar buiten geweest omdat ik het gewoon niet vertrouwde. Fuck het als het dan echt blijkt te zijn, ik wil het in ieder geval proberen. Ik ga niet in een huisje zitten en wachten op wat er komt. Nee dank je. Haha.
Ik vond het wel interessant om te lezen hoe de uren voorbij gingen en hoe mensen veranderen door de situtatie. Mensen die gewoon rationeel waren veranderden. De twee andere meiden gingen smoezelen en vormden een groepje. We zien hoe paranoia met het uur meer wordt en hoe iedereen elkaar verdenkt.
Oh, en die vhs/videobanden? Dat was echt geweldig gedaan. Dat maakte het nog spannender en ik was nieuwsgierig naar wat iedereen had te vertellen. Soms kwamen er best interessante dingen te boven… vooral later kwamen er wat smeuige stukjes voorbij.
Het einde was treurig maar ook goed. Al moet ik wel zeggen dat ik toch heel heel graag een epiloog had gezien. Ik heb nog net wat losse draadjes vast, plus, ik moet weten hoe het nu met het duo gaat en wat hun reacties zijn op het hele gebeuren als ze de waarheid uitvinden. Al met al, ondanks dat het een tikje hysterisch was heb ik het boek in een ruk uitgelezen. Niemand mocht mij storen. Haha. Ik moest en zou weten hoe het moest eindigen en Mel Wallis de Vries heeft het dus weer gedaan. Een boek geschreven dat je vastgrijpt.
Ik vond het wel een prima boek. Het was interessant hoe iedereen reageerde op de situatie. Ik vond alleen het einde onwijs tegenvallen, de spanning was er in één keer af.
Sehr spannend aufjedenfall geschrieben aber leider viel zu kurz… Hätte mir bei der ein oder anderen stelle mehr Erklärungen gewünscht. Aber das Ende war sehr überraschend:)
Heb je zin in een paar ijzingwekkend momenten en een boek dat je tevens laat nadenken? Schaf dan maar gauw 'Kansloos' van Mel Wallis de Vries aan!
De auteur heeft namelijk de kracht om je met een paar simpele woorden en beschrijven compleet mee te nemen naar een andere wereld. Je waant je samen met Anne, Maxime, Sami, Lizzy en Daniel in het verlaten boshuisje, hoort dingen die er mogelijk niet eens zijn en vraagt je af wat nu werkelijk aan de hand is. Waarom hebben ze op een gegeven moment geen elektriciteit mee? Wat is er met het water aan de hand? En belangrijker nog: is er echt iets daarbuiten dat hen van het leven beroofd als ze een voet buiten de deur zetten? En zo ja, wat dan? Weten ze hier ooit levend uit te komen? Je voelt de onderhuidse spanningen van je kruin tot aan het puntje van je grote teen, denkt na over wat jij zou doen in zo'n situatie en vliegt er gewoon doorheen op zoek naar antwoorden. Naar rust.
Maar toen kwam het einde en die liet mij enigszins verbaasd achter. Niet omdat het redelijk voorspelbaar was, daar kon ik nog wel mee leven door de manier waarop het werd uitgewerkt. Maar ik vond de ontknoping vooral te abrupt. Ik dacht echt: hé is dit het nu? Maar hoe zit het nu hiermee en hiermee? Dat is toch jammer!
Een beetje voorspelbaar dat het één van de jongeren zelf was die de boel saboteerde. Voor mij voelde het boek ook niet helemaal af, maar het had wel de nodige spanning die ik van Mel gewend ben. Sommige vragen liggen nog open, jammer genoeg. Van mij mogen Mel’s boeken langer duren ;)
This entire review has been hidden because of spoilers.
Das Buch von Mel Wallis de Vries habe ich beinahe 'verschlungen'. Ja. Es ist kurzweilig, aber es ist spannend und fängt die Atmosphäre sehr gut ein. Die Charaktere sind alle insgesamt eher grob umrissen, und entsprechen den gängigen Rollen, trotzdem hab ich mich überraschen lassen können. Gerne hätte ich aber dann doch etwas mehr zu Anne, Sami, Lizzy und co. erfahren, das hätte alles noch etwas greifbarer gemacht.
Mich hat die Geschichte mitgerissen und ich habe das Ende so nicht kommen sehen, was ich gut fand. Insgesamt habe ich mir viele Gedanken zum Ausgang der Story gemacht, was für einen guten Spannungsbogen spricht und ja, Neugier durch den Leser gefördert wird. Ich finde es schade, und gleichzeitig auch gut, dass das Buch eher kurz war. Somit hat es sich zum Glück nicht mit Unwichtigkeiten aufgehalten, gleichzeitig hätte ich etwas mehr Charakterentwicklung sowie Storytelling schön gefunden, insbesondere im Bezug auf den Hauptplot.
Insgesamt, feines Buch. Kann man gut für den kurzweiligen Spaß hören oder Lesen!
"First, we wanted to help each other. But now we only think about ourselves"
Overall, the book was very well written. The tension effect was definitely there. The ending was very unexpected. But also very short. What happened to lizzy? And why should the character who planned it all die? Is he really dead...? And what happened in the end. Of course, we were enlightened as a whole what the book's purpose was, and the end was there, but a few things were missing. The book could have been a bit longer and thus clearer at the end. All in all: good written but some things were a bit confusing or unclear.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Vijf tieners gaan tijdens de herfstvakantie een weekje op vakantie in een bos. Alleen verandert hun vakantie in een nachtmerrie wanneer ze een bericht krijgen: “Ga niet naar buiten als je in leven wilt blijven.”
Het verhaal wordt verteld vanuit Anne, ze gaat samen met een vriendin, Maxime mee op vakantie in het bos. De andere drie waarmee ze haar vakantie gaat doorbrengen kent ze niet. Terwijl je Anne leert kennen, leer je ook de andere personages kennen samen met haar. Dit maakt het inleven in Anne makkelijker omdat je even veel weet als haar.
Overal in het verhaal zijn spannende elementen aanwezig. De beschrijving van de omgeving bijvoorbeeld: een afgelegen huisje, diep in het bos. Het wordt allemaal heel duidelijk omschreven, zonder langdradig te worden. De spanning blijft constant tijdens de eerste helft van het boek, maar daarna wordt het aan een hoog tempo opgebouwd. Het zijn soms maar kleine elementen die ervoor zorgen dat het verhaal toch een groot stuk spannender wordt, echt knap gedaan van de auteur.
Niet alles wordt beschreven vanuit Anne. Er zijn ook bepaalde delen die worden verteld vanuit de andere personages in het boek. Deze zorgen ervoor dat je ze beter leert kennen, maar ook zorgt dit weer voor extra spanning. Dit is omdat deze delen niet chronologisch zijn, je leest dus een deel over wat er gaat gebeuren.
Dat de hoofdstukken niet chronologisch zijn, maakt het boek niet ingewikkeld. Elk hoofdstuk is namelijk aangeduid door het aantal uur dat de personages op vakantie zijn. Ook is dat handig als er een tijdsprong voorkomt, je kan dan makkelijk terugkijken hoeveel tijd er verstreken is tussen de hoofdstukken.
Het verhaal leest zeer vlot. De grootste reden hiervoor is de spanning die ervoor zorgt dat je het verhaal meteen uit wilt lezen. Ook helpt het dat het inleven goed lukt en dat alles heel duidelijk omschreven is.
Kansloos is een heel spannend verhaal, dat onmogelijk weg te leggen is. Dit was ook het eerste boek van Mel Wallis de Vries dat ik heb gelezen, maar dit zal zeker niet het laatste boek zijn.
“Kansloos“ gaat over vijf vrienden die samen een korte vakantie doorbrengen in een huisje, midden in de natuur. Het is erg gezellig en alles verloopt goed, totdat ze allemaal een bericht krijgen op hun telefoon. De tekst is erg dreigend: “Ga niet naar buiten als je in leven wilt blijven!“
Eerst denkt iedereen dat het een grap is, maar dan slaat de paniek toch toe en moeten ze zichzelf zien te redden in een wereld van angst en isolatie. Niemand kan naar buiten toe om hulp in te schakelen. Er geldt maar één regel: Blijf leven! Hoe zal dit voor iedereen aflopen?
Op de kaft zie je de vijf personages van dit boek. Naarmate het verhaal vordert leer je ze allemaal steeds beter kennen. Zo kom je na een tijdje achter ieders geheimen, die allemaal verrassend zijn. In het begin is alles heel erg onschuldig, maar zo gauw het dreigende berichtje binnenkomt is de spanning duidelijk voelbaar. Mel Wallis de Vries weet deze spanning heel goed vast te houden. Hierdoor wil je als lezer niet stoppen met lezen. Het boek lees je dan ook waarschijnlijk in één ruk uit (ik tenminste wel ;))
Ik heb al meerdere boeken van Mel gelezen en deze behoort zeker bij de betere. Vooral het mysterieuze en duistere sfeertje is erg goed op papier gezet. Voor de jeugdige lezer, die van spannende verhalen houdt, is dit dan ook zeker een aanrader!
Met dank aan uitgeverij De Fontein voor dit recensie-exemplaar.
Mel Wallis de Vries studeerde biologie en journalistiek, en heeft al meerdere prijzen in de wacht gesleept met haar jeugdthrillers.
Vijf vrienden gaan op korte vakantie in een natuurhuisje. Alles heel basic en ver van de bewoonde wereld. Het begint allemaal heel leutig, tot ze een bericht krijgen op hun mobieltje “ Ga niet naar buiten als je in leven wilt blijven “ Paniek slaat toe, en wanneer ze hulp willen inroepen hebben ze hier geen kans meer voor.
Het boek oogt bijzonder aantrekkelijk met zijn blauw pagina’s en de foto’s die er in verwerkt zijn. Met zijn harde kaft en een iets kleiner formaat ligt hij prettig in de hand. Mel weet er een constante spanning in te leggen, die je aanzet om verder te lezen. Het fascineert zo dat je gewoon moet weten hoe het verder gaat. Elk van de personages komt aan bod om zijn eigen zegje te doen, en dat is met momenten verrassend om ze beter te leren kennen. Dit boek heb ik in één ruk gelezen, en er echt van genoten. Dit is een echte aanrader voor de jeugd en de iets minder jeugdigen onder ons.
Gisteravond sloeg ik dit boek voor de laatste keer dicht. Dit is een goede thriller met veel spanning, een vleugje horror en een spanning snijdende sfeer.
Vijf jongeren zitten een weekendje in een oud huis in the middle of nowhere. Ze krijgen een bericht binnen via instagram dat ze binnen moeten blijven en als ze dat niet doen, gaan ze dood. En ineens valt de stroom uit en komt er geen water meer uit de kraan. De batterijen van de mobieltjes raken leeg en er is geen bereik daar.
Een leuk weekendje weg met vrienden wordt omgezet in een horrorweekend waarin ze moeten overleven. En je persoonlijkheid kan volledig omslaan wanneer je moet overleven. Wie blijft er dapper? Wie wordt er egoistisch en wie raakt er volledig in paniek?
Dusss.... hou jij van thrillers? Een verhaal waarbij iemand echt op de proef word gesteld? En een redelijk onverwacht einde? Dan is dit boek zeker een aanrader voor jou!
Oprecht een goed plot voor een thriller, de schrijfstijl is weer typisch mel wallis de vries, het leest lekker weg. Persoonlijk heb ik het gevoel dat ze woorden probeert te gebruiken die jongeren zouden gebruiken, soms zijn deze dan cursief gemaakt, dit geeft mij het gevoel dat het juist niet is geschreven door iemand van 16.
Ik had tot de ontknoping niet door wat het plot was, maar ik vond het einde verschrikkelijk. Ik las het boek als eerste boek op mijn kobo en vroeg me af of ik pagina’s miste, het einde is ontzettend abrupt en de lezer blijft achter met vragen die niet beantwoord worden.
SPOILER: Aangezien het gaat om een gedragsexperiment heb ik het idee dat de schrijfster zich daar voornamelijk op gefocust heeft, zelf had ik juist graag nog gezien wat de reactie en het gedrag was van de mensen in het huis als zij achter de waarheid komen, een gemiste kans die mij het boek een stuk minder leuk liet vinden.
3 sterren, maar dit is nog gul, puur door het einde.
In „Wer den Kürzeren zieht“ lernen wir Anne und ihre Freunde kennen, die in einer einsamen Hütte im Wald übernachten und nach einem erschreckenden Schrei aus dem Nichts eine unheimliche Nachricht bekommen. Der Schreibstil von de Vries war sehr angenehm und man fand sehr schnell in die kurze Geschichte hinein. Ab und zu gab es einen kleinen Text aus dem Sicht des Mörders, der sehr Psychopathisch wirkt.
Das Buch wird aus der Sichtweise von Anne geschrieben, jedoch erhält man ab und an nach mehreren Kapitelabschnitten Einblicke von den anderen Charaktere durch besondere Videotapes. Dort erzählen sie die Geschehnisse und deren Gefühle. Da jedoch das Buch nur an die 200 Seiten besaß, waren alle Charaktere sehr blass und kurz gehalten, sodass ich mich mit niemanden identifizieren oder hineinversetzen konnte, was ich wiederum etwas schade fand.
Die Handlung wurde durch die Spannung sehr gut erzählt und man wollte wirklich wissen, wie es weiter geht. Erst der Schrei, dann die Person mitten in der Nacht und nach nach passieren Vorfälle, die ein Fragezeichen aufleuchten lies. Das Ende kam wirklich sehr unerwartet, hat man aber auf keiner Weise zufrieden gestellt, sondern eher ratlos zurückgelassen. Traurig, dass es wirklich auf einer wahren Begebenheit fungiert. Die anderen Thriller von deVries klingen auch recht spannend, mal sehen, ob ich nochmal welche von ihm lesen werde.
Mel Wallis de Vries Kansloos de Fontein Jeugd November 2021
Ik heb het boek Kansloos gelezen van Mel Wallis de Vries.
Het boek is zeker aan te raden. Het is zeer duidelijk geschreven en is heel gemakkelijk te lezen. Het boek valt heel goed mee van dikte. Er zitten wat flashforwards in. Het is erg spannend en je kunt niet altijd stoppen met lezen omdat je het verhaal verder wilt weten.
Het is wel jammer op het einde dat je niet echt weet wat er gebeurd is met de personages. Het is een open einde.
In het algemeen is het een heel mooie boek en is zeer aan te raden voor de fans die graag spannende verhalen lezen.
Ik vond het echt een mega goed boek! Het verhaal was spannend. De verhaal lijn is goed te volgen en ook niet te lastig.
Als lezer kun je je ook inleven in hoe de groep zich moet voelen en dat is knap als je dat kan. Het verhaal is ook spannend en je bent steeds benieuwd hoe het verder gaat en dat je blijft door lezen. Het is ook een plottwist als je er achter komt wat er echt aan de hand os gebeurd. Het js iets heel anders dan je denkt
Het enige nadeel van dit boek is dat voor mij het eindje van het boek niet als een echt einde voelde. Het stopte zo abrupt dat het voor mij voelde dat er nog iets achter moest komen. Maar ondanks dat een aanrader om te gaan lezen want js een goed boek :)
Moet zeggen dat ik normaal gesproken groot fan ben van de boeken van Mel, maar deze vond ik qua einde heel erg tegenvallen. Ik had de 'dader' niet zien aankomen (ik had het vriendje van Maxime verwacht, of de verhuurder van het krot, maar dat het Daniel zou zijn, nee, totaal niet aan zien komen.
Het boek voelt een beetje 'onaf' met het abrupte einde wat niet als een einde voelt. De spanning wordt goed opgebouwd en dan ineens is het pats, boem, verhaal klaar.
Een beetje jammer wel, vind ik. Desalniettemin een spannende jeugdthriller die je snel wilt uitlezen, de vormgeving is gaaf (maar wel creepy) en de uitleg na afloop over het originele The Third Wave experiment is interessant.
This entire review has been hidden because of spoilers.
Ich bin so unfassbar verwirrt. Die Idee des Buches ist wirklich gut, aber die Umsetzung? Wo war die Spannung? Der Anfang war ja noch ganz gut. Es wurde in die Handlung eingeführt (Jugendliche in gruseligem Haus) und die Charaktere eingeführt. Bis zu der Instagram Nachricht war alles ja noch ganz nett. Aber dann muss irgendwas mit dem Autor passiert sein, vielleicht hat er festgestellt, dass er viel zu spät dran ist und jetzt noch schnell die Story zu Ende schreiben muss, vielleicht war er auch high, denn ab da an war dieses Buch die Definition von Verwirrung. Es passieren so viele random Dinge. Nichts passt irgendwie zusammen.
Ik vond dit een leuk boek met een spannende sfeer en opzich wel een goede plottwist (ook al had ik wel zoiets verwacht, maar dan met een ander persoon).Verder vond ik het fijn dat het boek heel makkelijk te lezen was. Je zat namelijk al heel snel in het verhaal. De hoofdstukken zijn ook kort, wat heel fijn is tijdens het lezen van een boek. Het einde viel helaas wel heel erg tegen, wat best stom is. Het boek zou met een wat duidelijker en wat meer uitgebreide einde veel leuker zijn. Het einde was namelijk best afgeraffeld en verwarrend. Maaaarrr dat is mijn mening, dus het kan zijn dat iemand anders het juist een hele leuke einde vond. 🤷🏽♀️🤷🏽♀️
WHAT THE FUCK Das Buch hatte kaum Spannung und war an manchen Stellen eine billige Kopie von bird box. Und dass die Autorin den Film ebenfalls im Buch erwähnt macht das genze nicht besser. Mies langweilig Es geht mehr um die Bezeihungen zwischen den Characteren als die eingentliche Geschichte, wie man es bei einem Thriller erwarten würde.
Außerdem was war das Ende??!?! Ich versthe nicht was die Autorin damit erreichen wollte ? somebody explain pls