What do you think?
Rate this book
Zes sterren
'Je slaat Zes sterren dicht met een onontkoombaar besef van sterfelijkheid. Hulde voor de schrijver die dat bij zijn lezers losmaakt.' - Algemeen Dagblad
Siem Merkelbach is hoofdredacteur van een florerend tijdschrift over hotels. Met zijn neef Justus reist hij stad en land af om hotelmanagers te paaien. Op een dag wordt Siem dood in zijn woning gevonden. Justus besluit in de voetsporen van zijn oom langs de hotels te trekken, waarbij steeds meer vragen opkomen. Als eerste waarom pleegde zijn oom zelfmoord?
'Zwagerman durft de grote vragen van het leven aan te gaan op een eerlijke, mooie en goed doordachte manier.' - 8weekly
'Stilistisch vuurwerk.' - Noordhollands Dagblad
Siem Merkelbach is hoofdredacteur van een florerend tijdschrift over hotels. Met zijn neef Justus reist hij stad en land af om hotelmanagers te paaien. Op een dag wordt Siem dood in zijn woning gevonden. Justus besluit in de voetsporen van zijn oom langs de hotels te trekken, waarbij steeds meer vragen opkomen. Als eerste waarom pleegde zijn oom zelfmoord?
'Zwagerman durft de grote vragen van het leven aan te gaan op een eerlijke, mooie en goed doordachte manier.' - 8weekly
'Stilistisch vuurwerk.' - Noordhollands Dagblad
210 pages, Paperback
First published January 1, 2002
4 people are currently reading
103 people want to read
About the author
Joost Zwagerman
86 books51 followersJoost Zwagerman was a popular Dutch writer.
Joost Zwagerman debuteerde in 1986 met de roman De houdgreep, die door Carel Peeters in Vrij Nederland werd bestempeld als 'het meestbelovende debuut sinds jaren'. Zijn doorbraak naar een breed publiek kwam met de roman Gimmick! (1989), die in 1996 voor het theater bewerkt werd door Theatergroep De Kwekerij. Het boek geeft een beeld van de trendy uitgaanscultuur en kunstenaarswereld van Amsterdam, waar hij in die tijd veel in verkeerde. In 1991 verscheen Vals licht, dat werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en in 1993 werd verfilmd door Theo van Gogh. Ook De buitenvrouw (1994), over een liefde in multiculturele tijden, bereikte de longlist van de AKO Prijs. Nadien volgden de romans Chaos en rumoer en Zes sterren.
Zwagermans werk verscheen in vertaling in twaalf landen, waaronder Duitsland, Frankrijk, Japan en Hongarije. In 2000 werd de Duitse vertaling van De buitenvrouw (Die Nebenfrau) genomineerd voor de Nordrhein-Westfalen Literaturpreis. Ook ontving Zwagerman voor Die Nebenfrau de Literaire Prijs van de stad München.
Zwagerman behoort inmiddels, samen met auteurs als Connie Palmen en Arnon Grunberg, tot de meest gelezen Nederlandse schrijvers van zijn generatie. Dat bleek eens te meer toen hij in het najaar van 2003 veertig jaar werd: zijn uitgeverij De Arbeiderspers maakte bij die gelegenheid bekend dat van zijn boeken in totaal meer dan 1.100.000 exemplaren waren verkocht, exclusief vertalingen.
Behalve romans publiceerde Zwagerman ook gedichten en essays en was hij actief als columnist.
Zwagerman leed aan depressies. Op 8 september 2015 maakte zijn uitgeverij, De Arbeiderspers, bekend dat Zwagerman op 51-jarige leeftijd in zijn woonplaats Haarlem een eind aan zijn leven had gemaakt.
(Bron: Wikipedia)
Joost Zwagerman debuteerde in 1986 met de roman De houdgreep, die door Carel Peeters in Vrij Nederland werd bestempeld als 'het meestbelovende debuut sinds jaren'. Zijn doorbraak naar een breed publiek kwam met de roman Gimmick! (1989), die in 1996 voor het theater bewerkt werd door Theatergroep De Kwekerij. Het boek geeft een beeld van de trendy uitgaanscultuur en kunstenaarswereld van Amsterdam, waar hij in die tijd veel in verkeerde. In 1991 verscheen Vals licht, dat werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en in 1993 werd verfilmd door Theo van Gogh. Ook De buitenvrouw (1994), over een liefde in multiculturele tijden, bereikte de longlist van de AKO Prijs. Nadien volgden de romans Chaos en rumoer en Zes sterren.
Zwagermans werk verscheen in vertaling in twaalf landen, waaronder Duitsland, Frankrijk, Japan en Hongarije. In 2000 werd de Duitse vertaling van De buitenvrouw (Die Nebenfrau) genomineerd voor de Nordrhein-Westfalen Literaturpreis. Ook ontving Zwagerman voor Die Nebenfrau de Literaire Prijs van de stad München.
Zwagerman behoort inmiddels, samen met auteurs als Connie Palmen en Arnon Grunberg, tot de meest gelezen Nederlandse schrijvers van zijn generatie. Dat bleek eens te meer toen hij in het najaar van 2003 veertig jaar werd: zijn uitgeverij De Arbeiderspers maakte bij die gelegenheid bekend dat van zijn boeken in totaal meer dan 1.100.000 exemplaren waren verkocht, exclusief vertalingen.
Behalve romans publiceerde Zwagerman ook gedichten en essays en was hij actief als columnist.
Zwagerman leed aan depressies. Op 8 september 2015 maakte zijn uitgeverij, De Arbeiderspers, bekend dat Zwagerman op 51-jarige leeftijd in zijn woonplaats Haarlem een eind aan zijn leven had gemaakt.
(Bron: Wikipedia)
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 17 of 17 reviews
April 20, 2018
Vlot verhaal. Wat is de moraal?
February 8, 2016
Eerlijk boek. Mogelijk een 'verromaniseerde' eigen zoektocht? Heel ongelooflijk hoe iemand ZO betrokken kan schrijven vanuit het perspectief van nabestaanden om er nadien zelf na te laten... Zegt opnieuw veel over de ondoorgrondelijkheid van suïcidaliteit en het relativerende van kennis.
May 25, 2019
Zelfdoding, zelfmoord, suïcide. Zwagerman heeft dit thema in al z'n dimensies bekeken, beschreven en er over geschreven om er uiteindelijk zelf aan toe te geven. De fascinatie kwam waarschijnlijk niet uit de lucht vallen. Was het om de eigen ontredderende gedachten en gevoelens te beteugelen, om de mysterieuze aanvechting van het inktzwarte gat met de moed der wanhoop in zichzelf te dichten? Het zijn vragen die hij niet meer persoonlijk kan beantwoorden, alleen nog door wat hij erover heeft geschreven.
Zes sterren gaat over de oom van Justus die onverwacht uit het leven stap, over de vele gedachten die dit bij de nabestaanden losmaakt, de gevoelens die loskomen, de waaromvraag en de manieren waarop iedereen afzonderlijk het verlies verwerkt.
Zwagerman diept het thema zelfmoord door deze roman flink uit. Vooral de eerste helft van het boek bevat veel introspecties van Justus, allerlei gezichtspunten. Dat maakt het verhaal traag, maar ook boeiend, mede door zijn fijne schrijfstijl.
Opvallend aan Zwagerman is dat hij heerlijk los kan gaan bij bepaalde beelden. Hij zweept de beelden op met maffe en vaak originele associaties die ik vaak erg knap gevonden vind.
Zes sterren is geen spektakelstuk. Hij lijkt het boek niet voor het drama te hebben geschreven, maar eerder om aan de hand van een verhaal inzicht te geven in de 'ins en outs' van een zelfmoord.
Pas in de tweede helft van het boek openbaart Zwagerman beetje bij beetje het geheim achter Justus' oom en de waarschijnlijke toedracht van de zelfmoord.
Al met al een interessant boek waar ik aan voorbij was gegaan als dit niet van Zwagerman was geweest.
Zes sterren gaat over de oom van Justus die onverwacht uit het leven stap, over de vele gedachten die dit bij de nabestaanden losmaakt, de gevoelens die loskomen, de waaromvraag en de manieren waarop iedereen afzonderlijk het verlies verwerkt.
Zwagerman diept het thema zelfmoord door deze roman flink uit. Vooral de eerste helft van het boek bevat veel introspecties van Justus, allerlei gezichtspunten. Dat maakt het verhaal traag, maar ook boeiend, mede door zijn fijne schrijfstijl.
Opvallend aan Zwagerman is dat hij heerlijk los kan gaan bij bepaalde beelden. Hij zweept de beelden op met maffe en vaak originele associaties die ik vaak erg knap gevonden vind.
Zes sterren is geen spektakelstuk. Hij lijkt het boek niet voor het drama te hebben geschreven, maar eerder om aan de hand van een verhaal inzicht te geven in de 'ins en outs' van een zelfmoord.
Pas in de tweede helft van het boek openbaart Zwagerman beetje bij beetje het geheim achter Justus' oom en de waarschijnlijke toedracht van de zelfmoord.
Al met al een interessant boek waar ik aan voorbij was gegaan als dit niet van Zwagerman was geweest.
November 5, 2015
Neef Justus en oom Siem runnen een hotelrecensie-variant van het Wereldtijdschrift; met advertenties kunnen hotels extra sterren kopen in het blad Goedemorgen.
Siem is getrouwd met zijn zessterrenvrouw Tilly (Goedemorgen deelt altijd tussen 2 en 5 sterren uit; vaak 2 voor hotels die nog niet adverteren en nog niet in de advertentiefuik zitten). Siem pleegt zelfmoord en laat familie achter die ieder op zijn eigen manier daarmee omgaat.
Vlot geschreven boek dat wezenlijke thema's aansnijdt, ondanks thematiek nergens (te) zwaar(moedig). Vooral in tweede helft van het boek goede focus.
We kozen dit boek als boekenclub vlak na het overlijden van auteur Zwagerman door zelfmoord. Dat geeft nog extra dimensie aan het hoofdonderwerp van dit boek.
p140: "Mabel leek bevangen door een massieve, stille woede die, dat vermoedde ik tenminste, was terug te voeren op die ene vraag waarmee oom Siem alle achterblijvers had opgezadeld: waren wíj het niet waard om voor verder te leven? Blijkbaar niet. En net zoals alle anderen kon Mabel dit antwoord moeilijk accepteren."
p153: "Nu zaten we bij elkaar, tante Tilly en ik, en de een zag in de ander slechts de onmachtige afgezant van de grote afwezige."
Siem is getrouwd met zijn zessterrenvrouw Tilly (Goedemorgen deelt altijd tussen 2 en 5 sterren uit; vaak 2 voor hotels die nog niet adverteren en nog niet in de advertentiefuik zitten). Siem pleegt zelfmoord en laat familie achter die ieder op zijn eigen manier daarmee omgaat.
Vlot geschreven boek dat wezenlijke thema's aansnijdt, ondanks thematiek nergens (te) zwaar(moedig). Vooral in tweede helft van het boek goede focus.
We kozen dit boek als boekenclub vlak na het overlijden van auteur Zwagerman door zelfmoord. Dat geeft nog extra dimensie aan het hoofdonderwerp van dit boek.
p140: "Mabel leek bevangen door een massieve, stille woede die, dat vermoedde ik tenminste, was terug te voeren op die ene vraag waarmee oom Siem alle achterblijvers had opgezadeld: waren wíj het niet waard om voor verder te leven? Blijkbaar niet. En net zoals alle anderen kon Mabel dit antwoord moeilijk accepteren."
p153: "Nu zaten we bij elkaar, tante Tilly en ik, en de een zag in de ander slechts de onmachtige afgezant van de grote afwezige."
February 11, 2022
het leest als stream of consciousness, maar niet op een interessante manier. ik had gehoopt op een grotere ontwikkeling van de hoofdpersoon. soms grappig, soms mooie zinnen, maar vooral een beetje saai.
December 9, 2024
Justus Merkelbach start zijn baan als recensent in het kleine bedrijf van zijn oom Siem.
Zijn oom heeft heel wat banen op zijn palmares staan die hij niet lang heeft volgehouden tot hij zelf een klein bedrijfje opricht waarbij hij alle hotels in het rurale Nederland bezoekt om er nadien een recensie over te publiceren in zijn vakblad "Goedemorgen".
Zijn oom pleegt suïcide. Justus probeert "het waarom" te achterhalen.
Justus is zelf een eenzaat en een buitenbeentje die in se goed kan opschieten met zijn oom.
Zijn oom wordt verguisd door zijn broer, vader van Justus.
Justus had van zijn vader een echte opleiding moeten genieten en carrière moeten maken.
Een eenvoudig alledaags verhaal waarin levensvragen naar boven komen, verhoudingen tussen ouders en zoon, oom en neef, loyaliteit naar mensen in de naaste omgeving, oprechtheid, schijnheiligheid, kinderloosheid, affaires, een doel hebben in het leven.
Mooie proza.
Zijn oom heeft heel wat banen op zijn palmares staan die hij niet lang heeft volgehouden tot hij zelf een klein bedrijfje opricht waarbij hij alle hotels in het rurale Nederland bezoekt om er nadien een recensie over te publiceren in zijn vakblad "Goedemorgen".
Zijn oom pleegt suïcide. Justus probeert "het waarom" te achterhalen.
Justus is zelf een eenzaat en een buitenbeentje die in se goed kan opschieten met zijn oom.
Zijn oom wordt verguisd door zijn broer, vader van Justus.
Justus had van zijn vader een echte opleiding moeten genieten en carrière moeten maken.
Een eenvoudig alledaags verhaal waarin levensvragen naar boven komen, verhoudingen tussen ouders en zoon, oom en neef, loyaliteit naar mensen in de naaste omgeving, oprechtheid, schijnheiligheid, kinderloosheid, affaires, een doel hebben in het leven.
Mooie proza.
September 4, 2018
Interessant om dit boek te lezen, wetende dat Zwagerman zelf uiteindelijk zelfmoord pleegt. Goed geschreven, prettig te lezen en helder, raak.
March 9, 2020
De vraag blijft, net als bij zoveel zelfmoordenaars: waaróm?
April 29, 2024
Zes sterren gaat over de oom van Justus die onverwacht uit het leven stap, over de vele gedachten die dit bij de nabestaanden losmaakt, de gevoelens die loskomen, de waaromvraag en de manieren waarop ieder-een afzonderlijk het verlies verwerkt.
Review : Joost Zwagerman (geboren in 1963 te Alkmaar) kaart in zijn roman.Zes sterren de thematiek van zelfdoding aan. Hij speelt vooral in op het aspect chaos en schuld, dat zelfdoding vaak voor de nabestaan-den meebrengt. Zeker als de zelfdoder geen reden opgeeft van het waarom wordt het vaak een traumatische zaak. Voor Justus Berkel, een van de hoofdpersonages uit Zes sterren is de zelfdoding van zijn oom Siem een uiterst traumatische ervaring. In een soort schelmenroman worden Siem en Justus als een bijzonder duo naar voren geschoven. Oom Siem en tante Tilly waren voor Justus in zijn jeugdjaren dé mensen die hij zich als ouders gewenst had. Bij hen logeren was altijd een feest. Hij voelde zich bij hen prettiger dan bij zijn ouders.
Het is een bijzonder boeiend boek. De auteur plaatst het thema zelfdo-ding in een kolderesk kaderverhaal zodat het thema des te beter uit de verf komt en hij ook de verschillende meningen en reacties over en bij zelfdoding kan plaatsen. Ook door een figuur als oom Siem uit te kiezen van wie niemand nu direct verwacht dat hij ook maar ook een ogenblik over zelfdoding nadenkt, heeft het boek een grotere impact. De geobsedeerdheid van Justus door het gebeuren is dan ook heel raak geschetst Een door de Nederlandse recensenten met gemengde gevoelens ontvangen boek dat het echter beslist verdient om gelezen te worden te meer als je ook nog weet dat Joost Zwagerman het boek naar aanleiding van de weliswaar mislukte poging tot zelfdoding van zijn eigen vader heeft geschreven. Vandaar ook waarschijnlijk dat hij het personage van Justus, die zich het meest bij de zelfdoding betrokken voelt, zo sterk heeft kunnen uitwerken en ook bijvoorbeeld de therapeutische begeleiding van nabestaanden die geconfronteerd werden met zelfdoding met de nodige relativering in het juiste perspectief heeft kunnen plaatsen.
Review : Joost Zwagerman (geboren in 1963 te Alkmaar) kaart in zijn roman.Zes sterren de thematiek van zelfdoding aan. Hij speelt vooral in op het aspect chaos en schuld, dat zelfdoding vaak voor de nabestaan-den meebrengt. Zeker als de zelfdoder geen reden opgeeft van het waarom wordt het vaak een traumatische zaak. Voor Justus Berkel, een van de hoofdpersonages uit Zes sterren is de zelfdoding van zijn oom Siem een uiterst traumatische ervaring. In een soort schelmenroman worden Siem en Justus als een bijzonder duo naar voren geschoven. Oom Siem en tante Tilly waren voor Justus in zijn jeugdjaren dé mensen die hij zich als ouders gewenst had. Bij hen logeren was altijd een feest. Hij voelde zich bij hen prettiger dan bij zijn ouders.
Het is een bijzonder boeiend boek. De auteur plaatst het thema zelfdo-ding in een kolderesk kaderverhaal zodat het thema des te beter uit de verf komt en hij ook de verschillende meningen en reacties over en bij zelfdoding kan plaatsen. Ook door een figuur als oom Siem uit te kiezen van wie niemand nu direct verwacht dat hij ook maar ook een ogenblik over zelfdoding nadenkt, heeft het boek een grotere impact. De geobsedeerdheid van Justus door het gebeuren is dan ook heel raak geschetst Een door de Nederlandse recensenten met gemengde gevoelens ontvangen boek dat het echter beslist verdient om gelezen te worden te meer als je ook nog weet dat Joost Zwagerman het boek naar aanleiding van de weliswaar mislukte poging tot zelfdoding van zijn eigen vader heeft geschreven. Vandaar ook waarschijnlijk dat hij het personage van Justus, die zich het meest bij de zelfdoding betrokken voelt, zo sterk heeft kunnen uitwerken en ook bijvoorbeeld de therapeutische begeleiding van nabestaanden die geconfronteerd werden met zelfdoding met de nodige relativering in het juiste perspectief heeft kunnen plaatsen.
May 14, 2016
Een geparfumeerde nagedachtenis is Zes sterren ook niet. De roman heeft behoorlijk rauwe kanten en Siem komt er ook zeker niet altijd goed vanaf bij de achterblijvers, maar desondanks wil Justus van zijn verhaal uiteindelijk een requiem voor een dierbare oom maken. Dat dit requiem op mij goed overkomt en dat het geheel ondanks al die wrijvingen en strubbelingen een leesbaar verhaal is geworden met humoristische trekjes ‚ het heeft ook wel wat van een satire op de (hotel)journalistiek ‚ is te danken aan het meesterschap van Zwagerman. Het wordt nergens pathetisch of overdreven, hoewel de emoties hoog oplopen. Zwagerman weet zijn personages trefzeker neer te zetten, zelfs de wat mysterieuze Siem over wie je steeds meer te weten komt, wat een zekere spanning en suspense aan het verhaal geeft.;;Het leek er even op dat Zwagerman met een verhaal over zelfmoord ook als romancier zelfmoord pleegde; hij schreef sinds 2002 immers geen romans, naar verluidt wegens een writers block. Gelukkig is hij met het Boekenweekgeschenk weer terug bij de fictie.
February 24, 2019
Jak se vyrovnat se smrtí blízkého člověka, kterého obdivujete? Jak pracovat s jeho odkazem? Postupně se v příběhu vynořuje odvrácená stránka toho stejného muže. Šest hvězdiček je právě o tomhle nasvícení dobrého i zlého; mírnou variací Paní Bovaryové, která je ale mrtvá už na začátku děje.
Líbil se mi sarkasmus vypravěče a cynismus byznysu magazínu Dobré ráno.
Kniha se mi ale četla krkolomně. Neřekla bych, že je text špatný, ale ve mně to drhlo... 4 dny čtení mi přišly spíš jako 2 týdny. A podezřívám, že nepřispívá ani typografie této edice. Rozčilovala mě samotná písmenka. K zážitku prostě přispívá cokoliv...
Líbil se mi sarkasmus vypravěče a cynismus byznysu magazínu Dobré ráno.
Kniha se mi ale četla krkolomně. Neřekla bych, že je text špatný, ale ve mně to drhlo... 4 dny čtení mi přišly spíš jako 2 týdny. A podezřívám, že nepřispívá ani typografie této edice. Rozčilovala mě samotná písmenka. K zážitku prostě přispívá cokoliv...
February 28, 2015
Vlot geschreven boekje waarin Joost Zwagerman op een intelligente manier het thema zelfmoord analyseert vanuit een aantal perspectieven. Daarbij ontleed hij zowel de aftakeling van de zelfmoordenaar als de schuld en verantwoordelijkheidsvraag die blijft hangen bij de achterblijvers.
Wat blijft hangen is de plezante sfeer in de uitweidingen over details maar vooral de rake schetsen van oom, tante en ouders die ieder een weg zoeken om om te gaan met hun eigen demonen.
Wat blijft hangen is de plezante sfeer in de uitweidingen over details maar vooral de rake schetsen van oom, tante en ouders die ieder een weg zoeken om om te gaan met hun eigen demonen.
July 2, 2015
Jammer maar helaas. Enkele goede stukken, wss autobio, begraven in een hele hoop neutraal geneuzel. Buiten de hoofdlijn is er geen ontwikkeling in het boek en de hoofdpersoon blijft n "cipher".
Schokkend hoe slecht Zwagerman wegleest als er niet in geneukt wordt.
Schokkend hoe slecht Zwagerman wegleest als er niet in geneukt wordt.
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 4, 2017
De zelfmoord van de auteur voegt een heel nieuwe dimensie toe aan het boek.
May 19, 2020
Goed genieten van een vlotte schrijfstijl. De tragiek van dit verhaal is onlosmakelijk verbonden met de persoon Joost Zwagerman. Dat hoeft daarom niet méér te ontroeren, het geeft wel een bijkomende laag aan de leeservaring.
August 1, 2012
Een zeer ontroerend én grappig boekje. Heb het met ontzettend veel plezier gelezen.
January 4, 2018
Gejeremieer in geprobeerselde creatieve zinnen. Wel aardig.
Displaying 1 - 17 of 17 reviews