What do you think?
Rate this book
Sztuka obsługi waginy
Wagina, wulwa, cipka, szparka, pochwa, srom, joni, kuciapka, piczka… jak ją nazywać? Właściwe pytanie brzmi: czy jesteś z niej dumna?
Wagina często traktowana jest przez kobiety użytkowo, myta, depilowana, a nawet operowana, by sprostać męskim wyobrażeniom. Bywa nazywana sromem – jak sromotna klęska. Albo – pochwą. Jak futerał na miecz, czyli dodatek do męskiej seksualności. Ciekawe, że istnieją członkowie zarządu, a nie ma pochew zarządu. Jeśli kobieta nie podchodzi z akceptacją, a nawet dumą do swojej waginy, nie osiągnie pełnej satysfakcji z seksu (a wraz z nią osoba, z którą go uprawia). Ani w życiu osobistym. Ani w pracy. Bo wulwa, piękna, niesamowita, niemająca sobie równych pod względem anatomicznym (penis nie jest bynajmniej tak skomplikowany!), to źródło kobiecej siły.
Ta książka to rozmowa seksuologa i psychoterapeuty z dziennikarką i psycholożką o tym, jak osiągnąć orgazm; jak podtrzymać pożądanie w związku; czy kochanka trzeba zdobyć, czy lepiej go zwyczajnie wynająć. To także próba odpowiedzi na pytania: jak radzić sobie z molestowaniem; jak zadbać o swoje interesy w związku i poza nim; jak i czym się masturbować; dlaczego czasem warto wdać się w romans z drugą kobietą, nawet, gdy uważamy się za stuprocentowe heteryczki; jak cieszyć się seksualnością w trakcie menopauzy, choroby, depresji i problemów partnerskich.
Sztuka obsługi waginy to poradnik i dla kobiet, i dla mężczyzn. Nikt nie przychodzi na świat z instrukcją obsługi waginy. A warto ją poznać, bo wulwa to morze możliwości, wulkan energii i ocean doznań.
Wagina często traktowana jest przez kobiety użytkowo, myta, depilowana, a nawet operowana, by sprostać męskim wyobrażeniom. Bywa nazywana sromem – jak sromotna klęska. Albo – pochwą. Jak futerał na miecz, czyli dodatek do męskiej seksualności. Ciekawe, że istnieją członkowie zarządu, a nie ma pochew zarządu. Jeśli kobieta nie podchodzi z akceptacją, a nawet dumą do swojej waginy, nie osiągnie pełnej satysfakcji z seksu (a wraz z nią osoba, z którą go uprawia). Ani w życiu osobistym. Ani w pracy. Bo wulwa, piękna, niesamowita, niemająca sobie równych pod względem anatomicznym (penis nie jest bynajmniej tak skomplikowany!), to źródło kobiecej siły.
Ta książka to rozmowa seksuologa i psychoterapeuty z dziennikarką i psycholożką o tym, jak osiągnąć orgazm; jak podtrzymać pożądanie w związku; czy kochanka trzeba zdobyć, czy lepiej go zwyczajnie wynająć. To także próba odpowiedzi na pytania: jak radzić sobie z molestowaniem; jak zadbać o swoje interesy w związku i poza nim; jak i czym się masturbować; dlaczego czasem warto wdać się w romans z drugą kobietą, nawet, gdy uważamy się za stuprocentowe heteryczki; jak cieszyć się seksualnością w trakcie menopauzy, choroby, depresji i problemów partnerskich.
Sztuka obsługi waginy to poradnik i dla kobiet, i dla mężczyzn. Nikt nie przychodzi na świat z instrukcją obsługi waginy. A warto ją poznać, bo wulwa to morze możliwości, wulkan energii i ocean doznań.
400 pages, Paperback
First published October 12, 2022
69 people are currently reading
295 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 58 reviews
June 10, 2024
hottest review in town!
well, zacznijmy od tego, że pan andrzej powinien zatrzymać się na tym co jest mu znane lepiej, czyli sztuce obsługi penisa
nie wiem, która parternka podbudowała mu na tyle ego, że stwierdził, że jest teraz ekspertem in the area and i dont care, że jest seksuologiem at the end of the day he does not have a puusy :))
język jakim ta książka jest napisana przypomina mi jakiegoś bloga z roku 2015 (or worse)
bardzo niesmaczne są liczne komentarza tego gościa o atrakcyjności swoich klientek może żeby podkreślić, że u seksuologa leczą się atrakcyjne kobiety sukcesu, a nie jakieś femcele wiadomo
nie mogłam również znieść tego jak bardzo autor tutaj leci stereotypami nie uwzględniając jakichkolwiek odstąpień od społecznych norm, powiedzmy (był jeden rozdział o relacjach jednopłciowych, ale sam fakt, że odnoszono się do niego 'lesbijski city break' myślę, że says enough)
wiedzy jakiejś merytorycznej, która wniosła coś do mojego życia to tu za bardzo nie było (nie żeby to było duże zaskoczenie) AH oprócz zawijasa, który pozostanie w mojej pamięci na długo
well, zacznijmy od tego, że pan andrzej powinien zatrzymać się na tym co jest mu znane lepiej, czyli sztuce obsługi penisa
nie wiem, która parternka podbudowała mu na tyle ego, że stwierdził, że jest teraz ekspertem in the area and i dont care, że jest seksuologiem at the end of the day he does not have a puusy :))
język jakim ta książka jest napisana przypomina mi jakiegoś bloga z roku 2015 (or worse)
bardzo niesmaczne są liczne komentarza tego gościa o atrakcyjności swoich klientek może żeby podkreślić, że u seksuologa leczą się atrakcyjne kobiety sukcesu, a nie jakieś femcele wiadomo
nie mogłam również znieść tego jak bardzo autor tutaj leci stereotypami nie uwzględniając jakichkolwiek odstąpień od społecznych norm, powiedzmy (był jeden rozdział o relacjach jednopłciowych, ale sam fakt, że odnoszono się do niego 'lesbijski city break' myślę, że says enough)
wiedzy jakiejś merytorycznej, która wniosła coś do mojego życia to tu za bardzo nie było (nie żeby to było duże zaskoczenie) AH oprócz zawijasa, który pozostanie w mojej pamięci na długo
December 5, 2022
Jestem niestety zawiedziony. Nie wiem, dla kogo jest ta książka - chyba dla białych, heteroseksualnych macho facetów, którzy nie znają się ani trochę na empatii i kobiecej fizjologii. Powtarzanie banałów, kilka przestarzałych opinii, mnóstwo "śmiesznych" anegdotek. Książka jest kierowana do kobiet (wbrew tytułowi, który trochę sugeruje jednak przeznaczenie do hetero facetów i niehetero kobiet), a wątpię, żeby takie banały jakie tam są w XXI wieku musiały być mówione kobietom. Oczywiście, znajdą się wyjątki, ale większość ludzi jednak wszystko z tej książki już wie albo się domyśla.
Cóż, ważne że nie straciłem AŻ TAK dużo czasu słuchając audiobooka. Na prędkości 300%...
Cóż, ważne że nie straciłem AŻ TAK dużo czasu słuchając audiobooka. Na prędkości 300%...
November 29, 2022
Ważna książka, ale myślę, że wypadła dużo gorzej niż „Sztuka Obsługi Penisa”. Dużo dziwnych komentarzy od autorki, mniej takich fizycznych aspektów było poruszonych nw co ja tam wiem. Irytowała mnie po prostu i była słabsza od wersji z penisami
July 17, 2024
zacznijmy od tego, że zaczynając słuchać tej książki byłam przekonana, że jest ona autorstwa Michaliny Wisłockiej przez bardzo podobne okładki serii tych książek
książka mimo, że posiada dwóch autorów w tytule, jest w głównej mierze monologiem MĘŻCZYZNY i okej specjalista, który w teorii zna się na rzeczy ale dalej potrafiło zajechać mizoginią i patriarchalnym spojrzeniem jak i na sferę intymności jak i relacji w ogóle, do tego co chwilę jego komentarze o tym jak bardzo atrakcyjne są jego klientki...no nie
niektóre rozdziały bardzo fajne i wartościowe, a niektóre pełne banałów i polegające na laniu wody, ogólnie oceniam na 3☆ bo pomimo czasami nieprzyjemnego wydźwięku zmusza czytelniczkę/czytelnika do zastanowienia się nad pewnymi rzeczami
książka mimo, że posiada dwóch autorów w tytule, jest w głównej mierze monologiem MĘŻCZYZNY i okej specjalista, który w teorii zna się na rzeczy ale dalej potrafiło zajechać mizoginią i patriarchalnym spojrzeniem jak i na sferę intymności jak i relacji w ogóle, do tego co chwilę jego komentarze o tym jak bardzo atrakcyjne są jego klientki...no nie
niektóre rozdziały bardzo fajne i wartościowe, a niektóre pełne banałów i polegające na laniu wody, ogólnie oceniam na 3☆ bo pomimo czasami nieprzyjemnego wydźwięku zmusza czytelniczkę/czytelnika do zastanowienia się nad pewnymi rzeczami
February 20, 2025
Tłumaczenie cishetero ludziom, że powinni dbać o swoją relację: "wyobraźcie sobie, że wasz związek to konto w banku"
March 14, 2025
Całkiem spoko, trochę gejowe, trochę śmieszne czasem było mi przykro bo niektóre historie są po prostu bolesne (jak przykład gdy matka nakrzyczała na 8-letnią córkę po tym jak jakiś oblech obmacywał ją w pociągu a sama matka nic nie zrobiła- swoją drogą szacun za powstrzymanie się od emocji seksuologa który to opowiadał bo ja bym chyba zuciła wiązanką przekleństw przy opowiadaniu o tak karygodnym zachowaniu rodzica) poza tym sporo o akceptacji własnego ciała ale też szacunku do pragnień partnera, nie tylko kobiety.
Raczej chyba polecam choć nie jest to książka która jakoś zmieniła mój sposób bycia bo są to bardziej podstawy dla ludzi którzy boją się na codzień rozmawiać o tym że np. mają okres.
Niezmiernie irytował mnie tylko głos reporterki, brzmiał jakby wiecznie była czymś zdenerwowana i chciała zaatakować tym wywiadem seksuologa pana Andrzeja oraz czasem jej niezbyt delikatne i raczej nieprzemyślane pytania ale jest to raczej moja subiektywna opinia.
Raczej chyba polecam choć nie jest to książka która jakoś zmieniła mój sposób bycia bo są to bardziej podstawy dla ludzi którzy boją się na codzień rozmawiać o tym że np. mają okres.
Niezmiernie irytował mnie tylko głos reporterki, brzmiał jakby wiecznie była czymś zdenerwowana i chciała zaatakować tym wywiadem seksuologa pana Andrzeja oraz czasem jej niezbyt delikatne i raczej nieprzemyślane pytania ale jest to raczej moja subiektywna opinia.
Read
February 8, 2025ogólny przekaz sprowadza się do "rozmawiaj ze swoją osobą partnerską", bo to naprawdę rozwiązuje większość problemów; to jakaś klątwa neurotypowego świata, żeby wszystko pozostawiać domysłom
co książce dobrze wyszło, to temperowanie męskiego ego (swoją drogą cieszę się, że niebinarność uratowała mnie przed symbolicznym ciężarem zachowań i przekonań przypisanych mojemu uposażeniu biologicznemu); tak naprawdę książka mówiła przede wszystkim o tym, jak mało wiedzy pary mogą mieć o sobie; czytałem ją jako interesujący dokument kulturowy, pokazujący całą konstelację niekomunikowania, niewysłowienia, a tym samym nieistnienia w wielu związkach normalnych rozmów o seksualności, o preferencjach, o POTRZEBACH — i uważam to za naprawdę przykre, że takie książki tłumaczące podstawowe koncepcje muszą w ogóle powstawać, a i tak nie przeczyta ich grupa, która najbardziej powinna po nie sięgnąć
kilka rzeczy trochę kłuło w oczy: po pierwsze prowadząca wywiad przybrała rolę głupiutkiej, nieco zahukanej kobiety (a mamy do czynienia z psycholożką, kimś kompetentnym, jak zakładam, w swojej dziedzinie, kto mógłby wnieść do dyskusji naprawdę o wiele więcej!), dopowiadała coś ze swojej perspektywy głównie po to, żeby główny bohater, Gryżewski, mógł monologować dalej; funkcjonowała jako przerwa, żeby zaczerpnął oddech; z chęcią zobaczyłbym na jej miejscu seksuolożkę, która otrzymałaby równą przestrzeń w rozmowie; wtedy książka obroniłaby się przed zarzutem mansplainingu, z którym się zgadzam, nawet jeśli mamy do czynienia z ekspertem
druga rzecz to klasizm na marginesach wypowiedzi seksuologa; utożsamił w pewnym — nie jednym — momencie robotników z ludźmi niezadbanymi i nieatrakcyjnymi; choć rozumiem argument, który chciał przedstawić (męska samoocena ma tendencję do przerostu, żeńska z kolei dryfuje w dolnych rejestrach skali), nie rozumiem, dlaczego musiał zrobić to kosztem całej grupy społecznej — tak samo, w innym miejscu, w rozmowie o operacjach plastycznych, argumentuje przeciwko podejmowaniu decyzji o choćby powiększaniu piersi, piętnując osoby, które się na to zdecydowały (a rozmówczyni nie zwraca mu uwagi, choć, jak sama później przyznaje, miała rekonstrukcję piersi po raku; a chłop kilkukrotnie nazwał implanty nieatrakcyjnymi — trochę brak wyczucia, nawet jeśli zgadzają się z nim faceci, których opinie przytaczał); kolejna sprawa to kinkshaming, który pojawił się w kontekście bdsm-u; brutalne fantazje nasz seksuolog widzi jako problem, nawet jeśli próbuje wydawać się otwarty; przy okazji omawiania jednej ze swoich pacjentek powiedział, parafrazuję, że jakby znalazła sobie normalnego chłopa, to nauczyłaby się lubić inne rzeczy
ogólnie wydaje mi się, że książkę warto przeczytać, tak samo jak jej odpowiednik, sztukę obsługi penisa, choć nie stanowi rewolucji w postrzeganiu seksualności ani płciowości
co książce dobrze wyszło, to temperowanie męskiego ego (swoją drogą cieszę się, że niebinarność uratowała mnie przed symbolicznym ciężarem zachowań i przekonań przypisanych mojemu uposażeniu biologicznemu); tak naprawdę książka mówiła przede wszystkim o tym, jak mało wiedzy pary mogą mieć o sobie; czytałem ją jako interesujący dokument kulturowy, pokazujący całą konstelację niekomunikowania, niewysłowienia, a tym samym nieistnienia w wielu związkach normalnych rozmów o seksualności, o preferencjach, o POTRZEBACH — i uważam to za naprawdę przykre, że takie książki tłumaczące podstawowe koncepcje muszą w ogóle powstawać, a i tak nie przeczyta ich grupa, która najbardziej powinna po nie sięgnąć
kilka rzeczy trochę kłuło w oczy: po pierwsze prowadząca wywiad przybrała rolę głupiutkiej, nieco zahukanej kobiety (a mamy do czynienia z psycholożką, kimś kompetentnym, jak zakładam, w swojej dziedzinie, kto mógłby wnieść do dyskusji naprawdę o wiele więcej!), dopowiadała coś ze swojej perspektywy głównie po to, żeby główny bohater, Gryżewski, mógł monologować dalej; funkcjonowała jako przerwa, żeby zaczerpnął oddech; z chęcią zobaczyłbym na jej miejscu seksuolożkę, która otrzymałaby równą przestrzeń w rozmowie; wtedy książka obroniłaby się przed zarzutem mansplainingu, z którym się zgadzam, nawet jeśli mamy do czynienia z ekspertem
druga rzecz to klasizm na marginesach wypowiedzi seksuologa; utożsamił w pewnym — nie jednym — momencie robotników z ludźmi niezadbanymi i nieatrakcyjnymi; choć rozumiem argument, który chciał przedstawić (męska samoocena ma tendencję do przerostu, żeńska z kolei dryfuje w dolnych rejestrach skali), nie rozumiem, dlaczego musiał zrobić to kosztem całej grupy społecznej — tak samo, w innym miejscu, w rozmowie o operacjach plastycznych, argumentuje przeciwko podejmowaniu decyzji o choćby powiększaniu piersi, piętnując osoby, które się na to zdecydowały (a rozmówczyni nie zwraca mu uwagi, choć, jak sama później przyznaje, miała rekonstrukcję piersi po raku; a chłop kilkukrotnie nazwał implanty nieatrakcyjnymi — trochę brak wyczucia, nawet jeśli zgadzają się z nim faceci, których opinie przytaczał); kolejna sprawa to kinkshaming, który pojawił się w kontekście bdsm-u; brutalne fantazje nasz seksuolog widzi jako problem, nawet jeśli próbuje wydawać się otwarty; przy okazji omawiania jednej ze swoich pacjentek powiedział, parafrazuję, że jakby znalazła sobie normalnego chłopa, to nauczyłaby się lubić inne rzeczy
ogólnie wydaje mi się, że książkę warto przeczytać, tak samo jak jej odpowiednik, sztukę obsługi penisa, choć nie stanowi rewolucji w postrzeganiu seksualności ani płciowości
July 15, 2023
no nie wiem
August 25, 2024
Nie najgorsza. Pozdrawiam
February 12, 2023
4.75 polecam każdemu ❤️
January 14, 2023
Przyjemna książka, sporo ciekawych przypadków, bardzo przydatne części z poradami na końcu rozdziału. Mam na myśli raczej te porady oparte na teoriach znanych specjalistów od bliskich relacji i seksualności, za to polecenia gadżetów i gier wydawały mi się po części reklamami nakierowanymi na konkretne produkty niż rzetelnym opisem funkcji, zalet i wad podobnych rozwiązań.
Niektóre części rozmów mnie nieco mierziły dużymi uogólnieniami. Np. ze sporej części rozmowy o brutalnych preferencjach klientek Gryżewskiego można wysnuć wniosek, że to, że ktoś lubi BDSM, prawie zawsze na źródło w przemocy z dzieciństwa. W tym przypadku pod koniec rozdziału specjalista wyjaśnia, że upodobanie BDSM może mieć różne przyczyny i że to nic złego, jeśli jest zgodne z naszymi wartościami. Mam jednak wrażenie, że zostawianie takiej krótkiej informacji na sam koniec, po tym, jak przedstawia się kilka kolejnych drastycznych przypadków (nieoznaczonych żadnym trigger warningiem), w których preferencja BDSM wzięła się z przemocy, raczej stwarza wrażenie, że zdrowa preferencja BDSM jest rzadkością. Dziwi mnie też polecanie kapturków dopochwowych (zamiast prezerwatyw), mimo zaznaczania, że są mało skuteczną metodą antykoncepcji i nie chronią przed chorobami.
I jak zwykle, czytając wywiady z Gryżewskim, zastanawiam się, czy jego klientki_klienci zgodziły_li się na to, ile on o nich opowiada. O ile autor wymienia, że jakiś motyw się pojawia często w jego gabinecie, albo streszcza bardzo powtarzalną historię, po której nie da się do końca rozpoznać, o kogo chodzi, to w porządku. Ale jak pojawia się historia aktorki, która kilka lat temu grała w znanym filmie, a teraz jest uzależniona od fantazji, to już się wydaje dość konkretny przypadek. A nie ma nigdzie zaznaczenia, że te historie są jakoś zmodyfikowane.
Trochę mnie też dziwi, kiedy Gryżewski używa jakichś kolokwialnych określeń i twierdzi, że "my seksuolodzy mówimy na to zjawisko tak", a ja skończyłam studia z sekuologii i pierwszy raz słyszę takie określenie.
Ogólnie mam mieszane uczucia, ale w większości raczej w pozytywną stronę, bo widzę, że autor generalnie podchodzi do kobiet i wagin z dużą wyrozumiałością, próbuje dawać motywację do pozytywnych zmian i pokazywać siłę kobiet. Szkoda, że przy okazji często generalizuje, że kobiety to, a mężczyźni tamto (i to w większości mocno umniejszając mężczyznom).
Niektóre części rozmów mnie nieco mierziły dużymi uogólnieniami. Np. ze sporej części rozmowy o brutalnych preferencjach klientek Gryżewskiego można wysnuć wniosek, że to, że ktoś lubi BDSM, prawie zawsze na źródło w przemocy z dzieciństwa. W tym przypadku pod koniec rozdziału specjalista wyjaśnia, że upodobanie BDSM może mieć różne przyczyny i że to nic złego, jeśli jest zgodne z naszymi wartościami. Mam jednak wrażenie, że zostawianie takiej krótkiej informacji na sam koniec, po tym, jak przedstawia się kilka kolejnych drastycznych przypadków (nieoznaczonych żadnym trigger warningiem), w których preferencja BDSM wzięła się z przemocy, raczej stwarza wrażenie, że zdrowa preferencja BDSM jest rzadkością. Dziwi mnie też polecanie kapturków dopochwowych (zamiast prezerwatyw), mimo zaznaczania, że są mało skuteczną metodą antykoncepcji i nie chronią przed chorobami.
I jak zwykle, czytając wywiady z Gryżewskim, zastanawiam się, czy jego klientki_klienci zgodziły_li się na to, ile on o nich opowiada. O ile autor wymienia, że jakiś motyw się pojawia często w jego gabinecie, albo streszcza bardzo powtarzalną historię, po której nie da się do końca rozpoznać, o kogo chodzi, to w porządku. Ale jak pojawia się historia aktorki, która kilka lat temu grała w znanym filmie, a teraz jest uzależniona od fantazji, to już się wydaje dość konkretny przypadek. A nie ma nigdzie zaznaczenia, że te historie są jakoś zmodyfikowane.
Trochę mnie też dziwi, kiedy Gryżewski używa jakichś kolokwialnych określeń i twierdzi, że "my seksuolodzy mówimy na to zjawisko tak", a ja skończyłam studia z sekuologii i pierwszy raz słyszę takie określenie.
Ogólnie mam mieszane uczucia, ale w większości raczej w pozytywną stronę, bo widzę, że autor generalnie podchodzi do kobiet i wagin z dużą wyrozumiałością, próbuje dawać motywację do pozytywnych zmian i pokazywać siłę kobiet. Szkoda, że przy okazji często generalizuje, że kobiety to, a mężczyźni tamto (i to w większości mocno umniejszając mężczyznom).
March 15, 2025
Książka ma bardzo skrajne komentarze. Nie oceniam stylu, tylko merytoryczną zawartość, która bardzo otwiera oczy, jeśli ktoś był wychowywany w seksualnym tabu. Dla kobiet i mężczyzn. Dotyka tematów spełnienia, dojrzewania, przemocy i jak się przed nią bronić. O kobietach bardzo różnych i ich relacji z własnym ciałem i seksualnością. O tym jak często kobieta nie powie mężczyźnie czego chce i pozbawia się potencjalnej przyjemności. Przykłady z gabinetów zarówno odnoście indywidualnych pacjentów, jak i terapii par bardzo na plus!!! Imo tytuł trochę pretensjonalny, no ale rozumiem, że książka „Encyklopedia kobiecej seksualności” nie zwróciłaby na siebie takiej uwagi. Myślę, że sama w gabinecie bym ją poleciła do przeczytania 🤠
June 23, 2024
Cała książka bardzo wartościowa, wiele można się z niej dowiedzieć. Pełna historii kobiet z którymi można się utożsamić, poczuć, że nie jest się samą i że ktoś ma taki sam problem jak my. Najbardziej zaskoczył mnie dodatek na końcu książki. Historie bez żadnych skrupułów, historie które naprawdę się wydarzyły w co ciężko uwierzyć. Bardzo polecam.
January 7, 2024
książka była dość przyjemna, ale trochę mnie wkurzało generalizowanie i zakładanie, że jak ktoś preferuje mocny bdsm, to NA BANK ma traumatyczne przeżycia z dzieciństwa. come on.
February 22, 2024
Bardzo dobry poradnik.
March 4, 2025
Szczerze, po Sztuce Obsługi Penisa miałam spore oczekiwania co książki, zawiodłam się bardzo szybko. W obsłudze penisa skupiamy się tylko na mężczyznach- tak jak powinno być, problem zaczyna sięw tej książce gdzie znowu gadamy o mężczyznach. Poza tym nic odkrywczego i nic wnoszącego.
December 15, 2022
W zeszłym roku przeczytałem "Sztukę obsługi penisa" Andrzeja Gryżewskiego - wybitnego seksuologa, piszącego w bardzo przystępny sposób. Kiedy dowiedziałem się, że wydał on książkę, będącą odpowiednikiem dla kobiet - "Sztukę obsługi waginy", od razu dodałem ją do listy książek, które chcę przeczytać.
Obie te książki, wbrew tytułom, poruszają bardziej kwestie psychologiczne niż techniczne. Autorzy opisują liczne sytuacje, z którymi spotkali się w gabinetach. Problemy z seksualnością, mechanizmy je wywołujące i wpływ kultury na nasze postrzeganie swojego ciała.
"Sztuka obsługi waginy" to książka skierowana głównie do kobiet. Pomaga polubić swoje ciało, nauczyć się czerpać z niego przyjemność i wyzbyć się uprzedzeń. Opisuje problemy z jakimi zmagają się kobiety i z którymi przychodzą do seksuologa. Z pewnością wiele czytelniczek rozwieje dzięki nim wiele wątpliwości czy zweryfikuje czy ma problem z którym warto udać się do specjalisty.
Ale książkę polecam też mężczyznom, tak samo jak "Sztukę obsługi penisa", skierowaną głównie do mężczyzn, również polecam kobietom. Ich przeczytanie pozwoli lepiej zrozumieć swoich partnerów czy partnerki.
Przez lata, z pokolenia na pokolenie, przekazywana wiedza na temat seksuologii jest porażająco niska. Dziś to się zmienia, a książki Andrzeja Gryżewskiego czy jego nauczyciela - Zbigniewa Lew-Starowicza są doskonałym kompendium wiedzy do jej poszerzania.
Obie te książki, wbrew tytułom, poruszają bardziej kwestie psychologiczne niż techniczne. Autorzy opisują liczne sytuacje, z którymi spotkali się w gabinetach. Problemy z seksualnością, mechanizmy je wywołujące i wpływ kultury na nasze postrzeganie swojego ciała.
"Sztuka obsługi waginy" to książka skierowana głównie do kobiet. Pomaga polubić swoje ciało, nauczyć się czerpać z niego przyjemność i wyzbyć się uprzedzeń. Opisuje problemy z jakimi zmagają się kobiety i z którymi przychodzą do seksuologa. Z pewnością wiele czytelniczek rozwieje dzięki nim wiele wątpliwości czy zweryfikuje czy ma problem z którym warto udać się do specjalisty.
Ale książkę polecam też mężczyznom, tak samo jak "Sztukę obsługi penisa", skierowaną głównie do mężczyzn, również polecam kobietom. Ich przeczytanie pozwoli lepiej zrozumieć swoich partnerów czy partnerki.
Przez lata, z pokolenia na pokolenie, przekazywana wiedza na temat seksuologii jest porażająco niska. Dziś to się zmienia, a książki Andrzeja Gryżewskiego czy jego nauczyciela - Zbigniewa Lew-Starowicza są doskonałym kompendium wiedzy do jej poszerzania.
March 10, 2024
Nigdy, ale to nigdy... Nawet w najśmielszych snach nie sądziłam, że książka może okazać się takim rozczarowaniem.
Jeśli oczekujesz merytorycznej książki, która przekaże Ci wiedzę teoretyczną i praktyczną, pomoże Ci zaakceptować swoje ciało lub nauczy czegokolwiek o ciele osoby z waginą, to z pewnością nie kieruj tych oczekiwań do tej lektury.
Jest ona jedynie wymianą zdań, dyskusją między seksuologiem, który raczy nas czytelników / słuchaczy stereotypowymi historiami, które niosą za sobą dyskryminujący obraz typowego mężczyzny i typowej kobiety, a Jagną, która do dyskusji wtrąca swoje atakujące rozmówcę komentarze ad personam, mimo że nie są adekwatne do treści lektury.
Rozumiem, że można się nie zgadzać i popierać swoje kontrargumenty historiami koleżanek i własnymi przykrymi doznaniami, ale tutaj nie wnoszą one żadnej wartości merytorycznej, a ja jako odbiorczyni czuję się tak, jakbym podsłuchiwała czyjaś prywatną rozmowę...
Brak treści rozwijających wiedzę czytelników. Wszystko oparte jest o podstawy podstaw.
Mam nadzieję, że nie taki był zamysł autorów.
Książki czytać nie skończyłam - to było ponad moje siły...
Jeśli oczekujesz merytorycznej książki, która przekaże Ci wiedzę teoretyczną i praktyczną, pomoże Ci zaakceptować swoje ciało lub nauczy czegokolwiek o ciele osoby z waginą, to z pewnością nie kieruj tych oczekiwań do tej lektury.
Jest ona jedynie wymianą zdań, dyskusją między seksuologiem, który raczy nas czytelników / słuchaczy stereotypowymi historiami, które niosą za sobą dyskryminujący obraz typowego mężczyzny i typowej kobiety, a Jagną, która do dyskusji wtrąca swoje atakujące rozmówcę komentarze ad personam, mimo że nie są adekwatne do treści lektury.
Rozumiem, że można się nie zgadzać i popierać swoje kontrargumenty historiami koleżanek i własnymi przykrymi doznaniami, ale tutaj nie wnoszą one żadnej wartości merytorycznej, a ja jako odbiorczyni czuję się tak, jakbym podsłuchiwała czyjaś prywatną rozmowę...
Brak treści rozwijających wiedzę czytelników. Wszystko oparte jest o podstawy podstaw.
Mam nadzieję, że nie taki był zamysł autorów.
Książki czytać nie skończyłam - to było ponad moje siły...
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 14, 2024
spodziewałom się książki inkluzywnej, z przydatną wiedzą psycho- i fizjologiczną
dostałom nieprzyjemne, stereotypowe komentarze, wrzucane w nieadekwatnych momentach i uh, mnóstwo mądrości, z którymi się nie zgadzam
dowiedziałom się, że kobieta doświadczająca problemów z akceptacją swojego starzejącego się ciała, absolutnie nie może uskarżać się na to w obecności mężczyzny, ponieważ przestanie jej pożądać 🙃
o mojej waginie ta książka to niestety nie była, a szkoda
dostałom nieprzyjemne, stereotypowe komentarze, wrzucane w nieadekwatnych momentach i uh, mnóstwo mądrości, z którymi się nie zgadzam
dowiedziałom się, że kobieta doświadczająca problemów z akceptacją swojego starzejącego się ciała, absolutnie nie może uskarżać się na to w obecności mężczyzny, ponieważ przestanie jej pożądać 🙃
o mojej waginie ta książka to niestety nie była, a szkoda
February 2, 2023
Kolejny facet gada o cipkach
June 15, 2023
Bardzo dobra książka dla każdej osoby z waginą. Miałam pare zgrzytów z brakiem inkluzywnego języka we fragmentach dotyczących osób trans*
Także trzeba się na to uczulić.
Także trzeba się na to uczulić.
January 13, 2023
Ten poradnik jest tak naprawdę dla wszystkich. Każdy coś z tego wyciągnie. Sama ciekawych rzeczy się dowiedziałam i interesujących.
Wszystko związane z waginą i seksem zaczyna się od dojrzewania i edukacji seksualnej, która w Polsce, jest totalną porażką, bo nie sądzę, żeby odpowiednią osobą prowadzącą ten przedmiot była siostra zakonna lub pani od przyrody. Uważam, że absolutnie nie powinien wyglądać, tak ten przedmiot, iż nie są one odpowiednimi osobami. Moim zdaniem przedmiot związany z naszym ciałem i seksualnością wypadałoby, żeby uczyli, go seksuolodzy, psycholodzy, ginekolodzy i inne odpowiednie osoby do tego. Ja naprawdę nie zamierzam robić tutaj debaty i dyskusji politycznej na ten temat.
Zacznę od seksu podczas miesiączki. Szczerze mówiąc, sama zastanawiałam się, że może nie można. Myliłam się...
„Myślę, że o miesiączce kobiety i mężczyźni powinni rozmawiać otwarcie. Pamiętam, jak w szkole dziewczyny ukrywały w dłoniach tampony, idąc do łazienki”.
Nie ma żadnych przeciwwskazań, jeśli oboje tego chcemy. Natomiast ważne jest, żeby o okresie rozmawiać otwarcie w związkach, a nie ciągle traktować, jako tabu. Chciałabym, aby stosunek do seksualności zmienił się w naszym kraju na o wiele bardziej otwarty.
Z moich obserwacji wynika, że nadal panuje taki zwyczaj «Daj babci buziaka». A co jeśli dziecko chce? „Niedopuszczalne jest w ogóle zmuszanie dzieci do kontaktu dotykowego z dorosłymi, bo oni tego oczekują i uważają za przyjemne”.
Dzieci mają do tego pełne prawo i nie mają obowiązku zgadzać się na, coś na, co nie mają totalnie ochoty. Dzieci i młodzież i nastolatki nie muszą szanować osób starszych, jeśli oni nie szanują ich. To działa w obie strony.
Ile osób, kobiet, dzieci, chłopaków padło ofiarą molestowania?
„Została tylko ta nieszczęsna myśl, że genitalia są brudne, złe lepiej ich nie ruszać, bo stanie się coś strasznego. Wspomnienie znikło, a strach został. Ciało pamięta”. Osobiście uważam, że w takich sytuacjach należy powiedzieć komuś zaufanemu, tym bardziej, kiedy nie jest się osobą pełnoletnią. Stosunki do przemocy seksualnej nie mogą być bagatelizowane.
Kiedy dzieci? Macie jedno dziecko, a kiedy drugie?, Dlaczego nie masz dzieci? „To jest prywatna, intymna sprawa każdego człowieka, czy ma dzieci, czy nie, czy chce je mieć, czy nie. Nie masz, okej. Zmieniamy temat!” Rozumiem, że niektórzy mają dość tych pytań. Nie wszystkie pary, kobiety i mężczyźni chcą, mogą mieć dzieci. Świat idzie do przodu i niekiedy inni chcą po prostu skupić się na sobie.
http://bookaholicandwriter.blogspot.c...
Wszystko związane z waginą i seksem zaczyna się od dojrzewania i edukacji seksualnej, która w Polsce, jest totalną porażką, bo nie sądzę, żeby odpowiednią osobą prowadzącą ten przedmiot była siostra zakonna lub pani od przyrody. Uważam, że absolutnie nie powinien wyglądać, tak ten przedmiot, iż nie są one odpowiednimi osobami. Moim zdaniem przedmiot związany z naszym ciałem i seksualnością wypadałoby, żeby uczyli, go seksuolodzy, psycholodzy, ginekolodzy i inne odpowiednie osoby do tego. Ja naprawdę nie zamierzam robić tutaj debaty i dyskusji politycznej na ten temat.
Zacznę od seksu podczas miesiączki. Szczerze mówiąc, sama zastanawiałam się, że może nie można. Myliłam się...
„Myślę, że o miesiączce kobiety i mężczyźni powinni rozmawiać otwarcie. Pamiętam, jak w szkole dziewczyny ukrywały w dłoniach tampony, idąc do łazienki”.
Nie ma żadnych przeciwwskazań, jeśli oboje tego chcemy. Natomiast ważne jest, żeby o okresie rozmawiać otwarcie w związkach, a nie ciągle traktować, jako tabu. Chciałabym, aby stosunek do seksualności zmienił się w naszym kraju na o wiele bardziej otwarty.
Z moich obserwacji wynika, że nadal panuje taki zwyczaj «Daj babci buziaka». A co jeśli dziecko chce? „Niedopuszczalne jest w ogóle zmuszanie dzieci do kontaktu dotykowego z dorosłymi, bo oni tego oczekują i uważają za przyjemne”.
Dzieci mają do tego pełne prawo i nie mają obowiązku zgadzać się na, coś na, co nie mają totalnie ochoty. Dzieci i młodzież i nastolatki nie muszą szanować osób starszych, jeśli oni nie szanują ich. To działa w obie strony.
Ile osób, kobiet, dzieci, chłopaków padło ofiarą molestowania?
„Została tylko ta nieszczęsna myśl, że genitalia są brudne, złe lepiej ich nie ruszać, bo stanie się coś strasznego. Wspomnienie znikło, a strach został. Ciało pamięta”. Osobiście uważam, że w takich sytuacjach należy powiedzieć komuś zaufanemu, tym bardziej, kiedy nie jest się osobą pełnoletnią. Stosunki do przemocy seksualnej nie mogą być bagatelizowane.
Kiedy dzieci? Macie jedno dziecko, a kiedy drugie?, Dlaczego nie masz dzieci? „To jest prywatna, intymna sprawa każdego człowieka, czy ma dzieci, czy nie, czy chce je mieć, czy nie. Nie masz, okej. Zmieniamy temat!” Rozumiem, że niektórzy mają dość tych pytań. Nie wszystkie pary, kobiety i mężczyźni chcą, mogą mieć dzieci. Świat idzie do przodu i niekiedy inni chcą po prostu skupić się na sobie.
http://bookaholicandwriter.blogspot.c...
May 9, 2025
Well... dużo słabsze od sztuki obsługi penisa. Jest parę ciekawych wątków, jednakże w większości dowiadujemy się rzeczy oczywistych dla przeciętnej osoby żyjącej w XXI w. To co mnie wręcz odrzucało jeszcze bardziej niż w S.O.P. to normalizacja zdrad. To, że ktoś ma jednego lub wielu kochanków mimo bycia w "szczęśliwym" związku, według autora jest w porządku, bo ważne by ta osoba (pacjentka) była zadowolona i spełniona, dla mnie jest wręcz ohydne i uważam, że tego jej związku nie można nazwać "szczęśliwym" by gdyby taki był, to nie szukałaby kochanka/ków. Tak samo polecanie kobietom "Waginaliów" aby razem nawzajem się lepiej poznały... Mimo iż autor twierdzi, że nie nikogo nie nakłania do zdrad, to przeczy sam sobie, gdyż zachęcanie do waginaliów jest w dużej mierze tymże właśnie nakłanianiem... Cóż, przeczytać można, jak już wspomniałem są niektóre ciekawe momenty, jednak do tego tytułu trzeba podchodzić z dystansem.
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 5, 2025
3,5/4 ⭐️
Dostałam tę książkę od przyjaciółki na święta i jestem jej wdzięczna.
Forma i treść bardzo przystępne, co jest ważne, bo książkę pocięłabym każdemu. Kobiecie i mężczyźnie. Młodszym i starszym. Matce Polce i Feministce. Wartościowe treści, opowiedzianej profesjonalnie, z przykładami z życia wziętymi, ale też z humorem i na luźno. Nie jest to książka idealna, wiadomo. Nie z każdymi przedstawianymi wartościami w tej książce się zgadzam. Ale to jej nie skreśla.
Seksualność jest nierozerwalną częścią bycia człowiekiem. Czas wyrzucić wstyd i uprzedzenia przez okno, ludzkie ciała nie są powodem do wstydu, a kobiecie narządy rozrodcze i kobiecie pragnienia nie są brudne. Są dobre i naturalne.
Warto przeczytać!
Dostałam tę książkę od przyjaciółki na święta i jestem jej wdzięczna.
Forma i treść bardzo przystępne, co jest ważne, bo książkę pocięłabym każdemu. Kobiecie i mężczyźnie. Młodszym i starszym. Matce Polce i Feministce. Wartościowe treści, opowiedzianej profesjonalnie, z przykładami z życia wziętymi, ale też z humorem i na luźno. Nie jest to książka idealna, wiadomo. Nie z każdymi przedstawianymi wartościami w tej książce się zgadzam. Ale to jej nie skreśla.
Seksualność jest nierozerwalną częścią bycia człowiekiem. Czas wyrzucić wstyd i uprzedzenia przez okno, ludzkie ciała nie są powodem do wstydu, a kobiecie narządy rozrodcze i kobiecie pragnienia nie są brudne. Są dobre i naturalne.
Warto przeczytać!
May 8, 2025
Miałam bardzo wysokie oczekiwania wobec tej pozycji i się zawiodłam.
Pomijam już fakt, że książka jest po prostu nieinkluzywna i napisana przez hetero mężczyznę. Hetero matrix w tej książce po prostu razi w oczy. Miało być o waginach i kobietach, jest głównie o relacjach damsko-męskich i mężczyznach. Bardzo dużo komentarzy autora, które nie są poparte żadnymi badaniami, a jego światopoglądem. Dodatkowo rozmowy o tym, co jest dla mężczyzn atrakcyjne??
Ciekawi mnie kto tak właściwie jest adresatem tej książki? Bo chyba nie kobiety.
No i wisienka na torcie - rozdział o lesbijkach zatytułowany jako "lesbijski city break", wow.
Pomijam już fakt, że książka jest po prostu nieinkluzywna i napisana przez hetero mężczyznę. Hetero matrix w tej książce po prostu razi w oczy. Miało być o waginach i kobietach, jest głównie o relacjach damsko-męskich i mężczyznach. Bardzo dużo komentarzy autora, które nie są poparte żadnymi badaniami, a jego światopoglądem. Dodatkowo rozmowy o tym, co jest dla mężczyzn atrakcyjne??
Ciekawi mnie kto tak właściwie jest adresatem tej książki? Bo chyba nie kobiety.
No i wisienka na torcie - rozdział o lesbijkach zatytułowany jako "lesbijski city break", wow.
November 10, 2022
Można się z niektórymi kwestiami nie zgadzać, ale mimo to warto tę książkę przeczytać. Może się zdarzyć, że nic nie zmieni w naszym życiu i okaże się tylko kolejną książką do kolekcji. Ale może się też okazać, że któreś stwierdzenie w nas trafi, otworzy nam oczy. W tej książce są różne propozycje pozycji seksualnych, zabawek erotycznych czy testów partnerskich - to wszystko może sprawić, że coś zmienimy w swoim życiu. W Polsce seks to nadal temat tabu - mam nadzieję, że książki tego typu to zmienią.
May 29, 2023
The title arouses emotion, or embarrassment. Although it was worse when I read "the art of handling the penis" then I was ridiculed. But once the emotions of friends have subsided, I can tell them that the book about the penis was more interesting and filled with knowledge of psychology. Here the idea was similar, but it feels that the authors assumed that more of us can handle a vagina making the book tiresome and trite at times. It's a bit like agitated emotions when you say its title. Unfortunately, I was a little disappointed with this book after reading its "cousin".
March 27, 2024
Wydaje mi się, że ta pozycja wypadła lepiej niż Sztuka Obsługi Penisa. W przystępny sposób autorzy opisują związek doświadczeń życiowych z życiem seksualnym. Zrozumiale opisane podstawy problemów z seksualnością kobiet, od czego zacząć i gdzie szukać przyczyn. Do tego bardzo ważny rozdział - kiedy to już jest gwałt i jak postąpić po fakcie. Dla niektórych mężczyzn to też może być dobra lektura, niektórymi rzeczami mogliby się zdziwić a najpewniej nie usłyszą ich od partnerek.
August 19, 2024
Spoko, chociaż nie jestem zachwycona
Poleciłabym komuś bardzo dalekiemu swojej seksualności. Znalazłam kilka fajnych rzeczy dla siebie, grę w obowiązki komma lika, insytut gottmanow i ich 8 randek znam od dawna. Bardziej przyjęłam ją jako kilka tipów i kilka dużych irytacji uogólnianiem czy zbieraniem do jednego worka. Ja słuchałam w wykonaniu Ewy Abart i Filipa Kosiora i to po prostu w tle i to jest spoko, czy gdybym faktycznie siedziała i ja czytała ocena byłaby tak wysoka? Chyba nie
Poleciłabym komuś bardzo dalekiemu swojej seksualności. Znalazłam kilka fajnych rzeczy dla siebie, grę w obowiązki komma lika, insytut gottmanow i ich 8 randek znam od dawna. Bardziej przyjęłam ją jako kilka tipów i kilka dużych irytacji uogólnianiem czy zbieraniem do jednego worka. Ja słuchałam w wykonaniu Ewy Abart i Filipa Kosiora i to po prostu w tle i to jest spoko, czy gdybym faktycznie siedziała i ja czytała ocena byłaby tak wysoka? Chyba nie
Displaying 1 - 30 of 58 reviews