«یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفعَلونَ» «چرا چیزی را که انجام نمیدهید، میگویید؟» سورهی صف از ابتدا تا انتها روضه است؛ یعنی اگر بخواهید آن را با نگاه عاشورایی بخوانید، باید آیه به آیه بخوانید و گریه کنید؛ ولی سورهی صف میخواهد شما طور دیگری گریه کنید؛ گویی میفرماید: «چرا وقتی قرار نبود بمانید، نامه نوشتید؟» امام سجاد علیهالسلام در خطبهشان میفرمایند: مگر شما نامه ننوشتید؟ چرا دعوت کردید؟ چرا گفتید ما هستیم؟ البته خداوند نمیخواهد بفرماید شعار ندهید؛ بلکه میخواهد بفرماید عمل کنید.
اینجانب علی صبوحی طسوجی متولد ۱۳۵۹ در شهر قم هستم. دانشآموختهی حوزه و طلبهی دروس خارج فقه و اصول. به علت شیفتگی به فراگیرى علوم دین، بعد از اتمام دورهی دبیرستان، وارد حوزه علمیهی بناب در استان آذربایجان شرقی شدم. در این حوزه، در کنار تحصیل علوم حوزوی، از محضر عالم عامل، عارف بهحق، حضرت حجةالاسلام و المسلمین استاد باقری بنابی کسب فیض کردم. دروس سطح یک حوزه را با جدیت تمام و در مدت چهار سال به اتمام رساندم و برای ادامهی تحصیل به حوزه علمیه قم مشرف شدم. انواع سؤالات اعتقادی، دینی و معرفتی، من را در جستجوی پاسخ به آن سؤالات، به مطالعهی انواع رشتهها و مراجعه به اساتید مربوط به هر علم راهنمایی میکرد؛ اما هیچکدام عقل تشنهی من را سیراب نکرد و روح من را به اطمینان نرساند؛ مگر پاسخهایی که از اندیشه و نگاه قرآنی استاد الهی زاده که ذهن و روح من را متقاعد میساخت و همین باعث توجه بیشتر من به عظمت و اعجاز قرآن شد و مسیر زندگی من را در خدمت به قرآن قرار داد.