مسائل کلانی که در صدر اسلام و همزمان با نزول قرآن کریم در جامعۀ آن روز اتفاق افتاده، غیر از اهمیت ویژهای که در همان زمان داشته، تا ابد نقش تعیینکنندهای در وضعیت اسلام و مسلمین دارد؛ به شرطی که با شأننزولهای ساختگی، اثرگذاری آن خنثی نشده باشد! سورۀ تحریم، در بستر یک اتفاق تاریخی، یک قاعدۀ اجتماعی-سیاسی را به ما میآموزد و ما بهعنوان امت مسلمان، هیچگاه نباید از این قاعده غافل شویم؛ در غیر این صورت، در هر نقطهای از تاریخ اسلام، دچار انحراف از صراط مستقیم محمدی صلیاللهعلیهوآلهوسلم خواهیم شد.
اینجانب علی صبوحی طسوجی متولد ۱۳۵۹ در شهر قم هستم. دانشآموختهی حوزه و طلبهی دروس خارج فقه و اصول. به علت شیفتگی به فراگیرى علوم دین، بعد از اتمام دورهی دبیرستان، وارد حوزه علمیهی بناب در استان آذربایجان شرقی شدم. در این حوزه، در کنار تحصیل علوم حوزوی، از محضر عالم عامل، عارف بهحق، حضرت حجةالاسلام و المسلمین استاد باقری بنابی کسب فیض کردم. دروس سطح یک حوزه را با جدیت تمام و در مدت چهار سال به اتمام رساندم و برای ادامهی تحصیل به حوزه علمیه قم مشرف شدم. انواع سؤالات اعتقادی، دینی و معرفتی، من را در جستجوی پاسخ به آن سؤالات، به مطالعهی انواع رشتهها و مراجعه به اساتید مربوط به هر علم راهنمایی میکرد؛ اما هیچکدام عقل تشنهی من را سیراب نکرد و روح من را به اطمینان نرساند؛ مگر پاسخهایی که از اندیشه و نگاه قرآنی استاد الهی زاده که ذهن و روح من را متقاعد میساخت و همین باعث توجه بیشتر من به عظمت و اعجاز قرآن شد و مسیر زندگی من را در خدمت به قرآن قرار داد.