I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! เล่ม 2

I Can Do It ใครไม่ไหว ฉันลุยเอง! #2

by Jiang Zi Bei, 酱子贝, เจี้ยงจื่อเป้ย

'หลังบอกลาอาชีพสตรีมเมอร์และก้าวสู่สถานะผู้เล่นอาชีพอย่างเป็นทางการ
ก็ดูเหมือนว่าจะมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เจี่ยนหรงต้องปรับตัว
ทั้งการฝึกเล่นแบบทีม เรียนรู้ที่จะพึ่งพาเพื่อนร่วมทีมแบบที่เขาไม่คุ้นชิน
และยังต้องปรับตัวในการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นในแคมป์ของ TTC
แบบที่คนซึ่งเคยอยู่ตัวคนเดียวมาตลอดอย่างเขาไม่คุ้นเคย
ทั้งหมดนี้ทำให้เจี่ยนหรงค่อยๆ กลายเป็น ‘TTC•Soft’ ทีละนิด
แต่ถึงอย่างนั้น Soft ก็ยังเป็นเจ้าลูกชายโง่งมคนเดิมของเหล่าคุณพ่อ
เพราะเขายังคงปะฉะดะกับทุกคนอย่างกล้าหาญเหมือนเคย
เพิ่มเติมคือรู้จักการด่าคนแบบอ้อมค้อมมากยิ่งขึ้นเท่านั้น
และอีกหนึ่งสิ่งที่เจี่ยนหรงยังคงปฏิบัติอย่างคงเส้นคงวาไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่นิด
ก็คือการชื่นชมและเชื่อฟังลู่ป๋อหยวนราวกับศิษย์ที่เคารพศาสดาผู้น่าเลื่อมใส

Genres: Queer, Romance

336 pages, Paperback

Published August 1, 2022

About the author

Associated Names:
* Jiang Zi Bei (English)
* 酱子贝 / 醬子貝 (Chinese)
* เจี้ยงจื่อเป้ย (Thai)

Reviews

[ppsk ᙏ̤̫]

น่ารักไม่ไหวววว ดีเหมือนเล่มหนึ่งเลย ชอบพัฒนาการทั้งความรู้สึกแล้วก็ตัวละครที่เริ่มชัดเจนขึ้นมาเล็ก ๆ เจ้าโง่ของพ่อน่ารักมาก🥺

[Jiji Jidapa · Rating 4 out of 5]

รวมเล่ม 1-3

หนังสือแนว esports ที่เขียนเรื่องการเล่นเกมส์ไว้อย่างละเอียด สัดส่วนเรื่องของเกมส์กับเรื่องนอกเกมส์ ครึ่งต่อครึ่ง แถมส่วนนอกเกมส์ก็ยังวนเวียนพัวพันอยู่กับการแข่งเกมส์ เราคิดว่าถ้าไม่เคยเล่นหรือดูเกมส์แนวนี้มาก่อนน่าจะต้องใช้เวลาทำความคุ้นเคยอยู่พอสมควร แต่ขอเชียร์ว่าอยากให้ลองค่ะ เพราะสนุกและน่ารักมาก เราอ่านเพลินรวดเดียวสามเล่มต่อกัน

เนื้อเรื่องเป็นชีวิตแวดวงนักกีฬา eport เกมส์ LoL ทั้งทีมต้องใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านแคมป์เพื่อเก็บตัวฝึกซ้อมและแข่งขันร่วมกัน เนื้อเรื่องก็เริ่มตั้งแต่รับนายเอกมาอยู่ค่าย พัมนาฝีมือในเกมส์ พัฒนาความสัมพันธ์ของตัวละครนอกเกมส์ เราชอบคาแรกเตอร์พระเอกนายเอกมาก รวมทั้งตัวละครอื่นๆ นายเอกปากเสีย ฟอร์มเยอะ ไม่ยอมใคร แต่ยอมพระเอกคนเดียว ดูพระเอกนายเอกจีบกันแบบรู้ตัวบ้างไม่รู้ตัวกันบ้าง ดูนายเอกตีกับคู่แข่ง ด่ากับแฟนคลับ น่ารักดีค่ะ

เราอ่านเรื่องนี้ต่อจาก Drunk on You(th) เลยอดเปรียบเทียบไม่ได้ เนื้อเรื่องมาคล้ายๆ กัน เราชอบเรื่องนี้ I can do it มากกว่าของอีกค่ายเล็กน้อย รู้สึกว่าเรื่องนี้กลมกล่อมกว่า คู่ตัวเอกน่ารักกว่านิดหน่อย แต่อ่านได้เพลินทั้งสองเรื่องค่ะ

[Uminaka16 · Rating 5 out of 5]

เล่มสองสนุกยิ่งขึ้นอีก เลิฟไลน์ดีมากๆ เขินไม่ไหว พี่ลู่ดูแลน้องดีมากๆ น้องยังไม่รู้ใจตัวเอง แต่ก็ใจเต้นแรงบ่อย หูแดงแก้มแดงบ่อย แล้วก็มีความหวงพี่ (หวงแบบแฟนคลับ แหละ… เหรอ???) ส่วนพี่ก็สายเปย์สายเทกแคร์ แต่ไม่กล้าเผยความในใจเพราะภายนอกน้องดูแมน (เก็บความเขินไว้ในใจ ไม่แสดงออก) คิดว่าน้องเห็นตัวเองเป็นแค่ไอดอล ก็เลยมีความอิหลักอิเหลื่อกันอยู่หน่อยๆ

ในส่วนของการแข่งขันยังไม่เข้มข้นมาก เล่มนี้อ่านเกมรู้เรื่องขึ้นเยอะเลย

[addie]

dnf i just don’t want to continue it anymore. the characters are so talanted it seems unrealistic and a lack of sportsmanship was pissing me off

[Rada Chalapipat · Rating 4 out of 5]

หยิบเรื่องนี้มาอ่านรวดเดียวเพราะกลัวจะจำศัพท์เทคนิคของชาวอีสปอร์ตไม่ได้ แต่ความจริงแล้วในสามเล่มหลังนี้เค้ามีบรรณานุกรมคำศัพท์เอาไว้ให้พร้อมสรรพและถึงแม้จะเน้นไปที่การแข่งขันแต่เราก็ไม่ได้รู้สึกว่าทำให้พล็อตการจีบเด็กน้อยผมฟ้าของ #เทพลู่หรือลู่ป๋อหยวน พระเอกสุดหล่อวัย 23 ปีตำแหน่งจังเกิ้ลมือวางอันดับหนึ่งในระดับประเทศและระดับโลกจะถูกเบียดบังไปแต่อย่างใด

เล่มสองจะเริ่มชัดเจนขึ้นว่าเทพลู่เอาใจดูแล #เจี่ยนหรง มากเป็นพิเศษจนเพื่อนสนิทและคนในทีมเริ่มแปลกใจ มีฉากตื่นเต้นนิดหน่อยตอนนายเอกเกือบถูกคนร้ายกลางสนามแข่งที่ได้เทพลู่โชว์ฟอร์มพระเอกเต็มตัว แต่เราชอบฉากกลับมาสตรีมฉลองวันเกิดที่นายเอกต้องแต่งหญิงจนพระเอกแสดงความหวงออกสื่อให้เหล่าแฟนคลับพ่อกิ๊วก๊าวกันไม่หยุด ฝั่งนายเอกเองยังแยกแยะไม่ออกว่าความเป็นเด็กดีเชื่อฟังที่มีต่อไอดอลนั้นเป็นความชื่นชมหรือความรัก

เล่มสามจะเข้มข้นขึ้นทั้งในแง่การแข่งขันและความก้าวหน้าในความรักของพระนาย พระนายเค้ารำลึกความหลังกันแล้วว่าเคยเจอกันครั้งแรกเมื่อไหร่และเกิดเหตุอะไรที่ทำให้ Soft เทิดทูน Road มากขนาดนั้น ตัวเทพลู่ถูกความหึงเป็นตัวกระตุ้นให้สารภาพรักหลังจากที่นายเอกได้ถ่ายโฆษณากับไอดอลสาวที่ชื่นชม Soft อย่างมาก แล้วอะไรคือต้อนน้องจนน้องเองก็ยอมรับว่าชอบเทพลู่ เราชอบความเทพลู่เป็นคนฉลาด ช่างสังเกต ช่างดูแลแล้วยังสายเปย์สุดๆ วางแผนทุกอย่างว่าจะเปิดเผยตัวต่อสังคมเมื่อนายเอกประสบความสำเร็จ ฝ่ายนายเอกก็มีความแมน เข้มแข็งและอ่อนโยน นายเอกกำพร้าสู้ชีวิตตั้งแต่ช่วงเข้าวัยรุ่นเลยต้องหาเงินด้วยการสตรีม พอมีความรักก็ตั้งมั่นว่าจะหาเงินให้มากขึ้นๆเพื่อที่จะได้ไม่โดนครอบครัวของเทพลู่ดูหมิ่น คู่นี้เค้ามีกาวใจเป็นน้องแมวส้มอ้วนจรจัดที่กลายมาเป็นโพรไฟล์คู่รักจนเสี่ยวไป๋ช่างเม้าเริ่มจับสังเกตได้มากขึ้น ในส่วนของพล็อตอีสปอร์ตจะเข้าสู่หนึ่งในสี่การแข่งขันสำคัญคือการแข่งขันฤดูใบไม้ผลิในประเทศที่ทีมไหนชนะจะเป็นตัวแทนไปแข่ง MSI ที่เกาหลีใต้ ก่อนจะถึงการแข่งขันฤดูร้อนและชิงแชมป์โลกตามลำดับ เล่มนี้นอกจากจะเห็นการพัฒนาทักษะของนายเอกหลังจากแสดงผลงานได้ไม่ดีต่อทีมเพราะเจ้าตัวเริ่มต้นด้วยการเล่นเกมแบบฉายเดี่ยวและค่อนข้างจะวู่วาม ข้อดีของน้องคือยอมรับผิดและยอมแก้ไขทั้งในเรื่องการเล่นเป็นทีมและการดูแลร่างกายที่ทำให้ต้องเปลี่ยนตัวสำรองเพราะปวดกระเพาะและน้ำตาลในเลือดต่ำ งานนี้เทพลู่ก็ยิ่งขยันดูแลเข้าไปอีก ในแง่อื่นของกีฬาชนิดนี้คือทำให้รู้ว่านักกีฬาอีสปอร์ตรุ่นบุกเบิกอย่างพระเอกและผองเพื่อนคือเหล่าเด็กติดเกมที่พอเวลาผ่านไป 5-6 ปีก็เริ่มมีปัญหาการบาดเจ็บจนต้องทยอยรีไทร์ไปหลายคน อ่านแล้วก็พอเข้าใจรัฐบาลและผู้ปกครองว่าทำไมถึงมีหลายบ้านไม่เห็นด้วยที่จะให้ลูกเข้าวงการนี้ เพราะส่วนใหญ่เด็กฝึกจะอายุ +/-15ปี ต้องซ้อมหรือเล่นเกมไต่แรงค์วันละ 10+ชม. ถ้าเป็นแถวหน้ามีค่าตัวหลายล้านไม่นับรวมเงินเดือนและค่าโฆษณา แต่ถ้ารีไทร์แล้วจะไปทำอะไรต่อในเมื่อชีวิตของเด็กฝึกในค่ายอย่างนายเอกแทบจะไม่มีเอ่ยถึงว่าไปเรียนหนังสือรึเปล่า? เค้าไม่ได้เน้นดราม่าทางอาชีพหรือความรักของเพศเดียวกันสักเท่าไหร่ ต่างจากความไม่ลงรอยของจีนและเกาหลีที่เล่มนี้มีเพียงการฉอดกันของนักกีฬาผ่านสตรีมแต่จะไปชัดเจนขึ้นในเล่มจบ

เล่มสี่จะค่อนข้างเดินเรื่องเร็วมากกกก เริ่มจากการแข่งระหว่าง LPL ของพระนายและ PUD ที่มีนักกีฬาสัญชาติเกาหลีและเพื่อนสนิทของพระเอก ต่อด้วยการไปแข่ง MSI ของทีมพระนาย เค้ากระจายความสำคัญและบทบาทของตัวละครในการแข่งได้ค่อนข้างดี ถึงเราจะงงๆเพราะไม่ใช่คนเล่นเกมก็ยังพอเข้าใจ พระนายสลับกันเป็นMVP เพื่อนร่วมทีมหรือแม้แต่คู่แข่งก็มีซีนให้โชว์ฟอร์มสลับๆกันไป ฝั่งแฟนคลับพ่อยังคงมีสีสันในการฉอดหรือแอบจับคู่ให้ลูกชาย เรื่องนี้ค่อนข้างแมรี่ซูให้ทีมจีนทั้งในแง่ฝีมิอและการฉอด แถมยังเพิ่มความแตกแยกให้ทีมผู้จัดเกาหลีด้วยการโกงทางเทคนิคซึ่งแน่นอนว่าจบด้วยการแพ้ราบคาบ ในส่วนของพระนายที่หว���นกันมากขึ้นๆ นอกจากจองร.ร.ทุกครั้งหลังฉลองชัยชนะ ก็เปิดตัวให้ทีม เหล่าแฟนคลับและครอบครัวทั้งโดยตั้งใจหรือไม่เจตนา แอบสงสารและขำโค้ชพี่ติงที่เป็นเสมือนทั้งพ่อทั้งพี่เลี้ยงที่คอยแบกสารพัดปัญหาให้ลูกทีม เกือบครึ่งเล่มหลังเป็นเรื่องของคู่รอง "Pine & Bye" ที่คนแรกเป็นแครี่พูดน้อยรักสันโดษที่เข้าทีมมาทีหลัง ส่วนเสี่ยวไป๋แก้มอ้วนช่างเม้าที่เราเข้าใจผิดมาตลอด���่าเป็นน้องเพราะชอบอ้อนชอบนัวเนีย P'เป่ามาตลอดโดยเฉพาะเวลาเมากลับเป็นคนที่อายุมากกว่าและเข้าทีมมาก่อน คู่นี้คนร้องรู้ใจตัวเองก่อนจนเกือบจะย้ายทีมเพราะเข้าใจผิดว่าคนพี่ที่ไปดูตัวตามคำสั่งที่บ้านกำลังจะมีแฟน เราที่แอบสงสาร Pine มาตลอดว่าเค้าจะไม่เผลอใจได้ยังงัยถ้ามีคนมาคอยดูแลหรือให้ดูแลแบบเสี่ยวไป๋เลยดีใจสุดๆที่น้องไป๋โดนคนน้องจับกินลงท้องได้ในที่สุด

[Dongxian · Rating 5 out of 5]

เรื่องนี้ศัพท์เกมเยอะมาก และเล่นกันจริงจัง คนที่ไม่ใช่คอเกม ไม่สามารถแปลคำว่า แกงค์ CC คอลล์เกม เปิดไฟต์ แย่งเดรก ชิงบารอน เมต้า ลาสต์ อัลติเมต อะไรพวกนี้ได้ในทันที เช่นเรา ก็จะต้องไปเปิดคำศัพท์ในหน้าแนะนำคำศัพท์ดูซะก่อน ถึงจะเข้าใจได้
คืออ่านไปสักพักก็พอจะเข้าใจภาพรวมคร่าวๆ ของการเล่นแต่ละครั้งได้หรอกนะ แต่ยังไงก็ไม่อินได้ร้อยเปอร์เซ็นต์เท่ากับคอเกม หรือคนที่เคยเล่นเกม LOL มาอย่างแน่นอน เรียกว่าเห็นภาพคร่าวๆ แต่ไม่ได้ชัดแจ๋วอินจัด ดังนั้นเวลาที่เขาแข่งกันเราก็จะมีความเหม่อประมาณนึง

โดยรวมก็สนุกนะ อ่านมาสี่เล่มก็ไม่เบื่อ เป็นนิยายแนวอีสปอร์ต ที่เน้นการแข่งขันเกมมากกว่าความรักนิดนึง แม้ว่าจะมีโมเมนต์น่ารักๆ ให้หวีดกันเป็นระยะ แต่ว่าการแข่งแต่ละแมทช์ก็ค่อนข้างเยอะกว่าอยู่ดี

ตัวละครนายเอกเป็นเจ้าแสบน้อย เพราะต้องเอาตัวรอดด้วยตัวเองตั้งแต่สิบกว่าขวบ พ่อแม่ตาย ปู่ก็ป่วย ก็สตรีมเกมหารายได้ ช่วยค่ารักษาปู่ และเลี้ยงดูตัวเองไปด้วย น้องก็ต้องต่อสู้กับนักฉอดในสตรีมเป็นหมื่น ฝีปากนี่ใครก็สู้ไม่ได้ ชอบความดุของน้องหัวฟ้า มีความเก่งเทพ ความบุ่มบ่ามเอาแต่ใจของเด็กน้อยผสมอยู่รวมกัน เป็นตัวละครที่น่าจดจำ

พระเอก เทพลู่ เป็นนักกีฬาชื่อดัง กัปตันทีม ที่น้องแอบปลื้มมานาน พอได้เข้าทีมก็เริ่มเก็บโมเมนต์กันได้เลย เราสนุกกับความปากแจ๋วของน้อง กับแฟนคลับที่ตั้งตัวเป็นพ่อๆ ทั้งหลายของเจ้าโง่น้อย

แต่เล่มสี่จบตอนท้ายแล้วคิดว่าอยากให้มีด้านความรักของคู่หลักมากหน่อย ฉากรักตัดโคมตลอดก็ไม่ว่า นี่ตอนพิเศษก็เป็นเรื่องของคู่รองไปแล้ว คิดว่าจะมีฉากพาน้องไปบ้านหลังเปิดตัว หรืออะไรอีกหน่อย เลยรู้สึกไม่ค่อยอิ่มนิดๆ

[Artnimiaf · Rating 5 out of 5]

สนุกอ่านเพลินเหมือนเดิม ไม่มีช็อตที่ต้องหยุดพัก ส่วนตัวเล่น rov พอได้พอเข้าใจศัพท์เกมอยู่เลยไม่ติดขัดไร แต่จริงๆเรื่องนี้แข่งเกมจริงจังอยู่คนไม่เล่นเกมน่าจะต้องอ่านไปค้นอากู๋ไปไม่ก็ผ่านเข้าแบบผ่านตาทะลุสมอง5555 นี่ก็ผ่านตาทะลุสมองเหมือนกันตอนบรรยายแชมเปี้ยนส์ในเกม เพราะไม่เคยเล่น lol ทำให้จินตนาการไม่ออกคิดตามไม่ได้ว่าเกมมันประมาณไหน เลยรู้แค่คิลได้ ตาย แพ้ชนะ
เลิฟไลน์น่ารักดี ไม่ได้หวือหวาขนาดนั้น แต่ไม่ได้น่าเบื่อ ชอบสุดคือตอนฉอดกันนี่แหละ5555 จดจำไว้ด่าคนในเกมบ้างแล้ว

ในส่วนของการแปล 🙄🙄 ไม่อยากบั่นทอนจิตใจคนทำงาน แต่ต้องยอมรับว่าเขาทำงานได้เงินเดือนเนาะ ไม่ควรโลกสวยพูดว่าไม่เป็นไรจริงๆ แปลทื่อมาก บางพาร์ทเหมือนกูเกิลแปลเลย
ใจนึงรู้สึกว่าเขาคงทำดีในแบบของเขาแล้วแหละ แต่อีกใจนึงก็ โอ้ยยยย 😤😡
เช่น ใช้เรื่องเลน
เลนกลาง เลนล่าง #ท็อปเลน งง ละทำไมไม่ เลนบน อะ
บางทีก็ เลนล่าง มิดเลน ท็อปเลน
บางทีก็ เลนกลาง ท็อปเลน บอตเลน
🤦🏻‍♀️ จะทับศัพท์ก็ทับไปให้มันเหมือนกันในแต่ละพารากราฟไปเลยสิทำไมทำแบบนี้ มันเป็นจุดเล็กๆที่ขอแค่อ่านก็ต้องสังเกตเห็นแน่นอน แต่กลับมีหลุดมาทุกเล่มเลย เหมือนคนทำลวกๆมาก เหลือจะเชื่อ

นิยายมันสนุกได้ด้วยตัวของมันเองจริงๆ จดชื่อคนแปลไว้แล้ว รอบหน้าเจอชื่อไม่ซื้อแน่(ล้อเล่น หวังว่าจะปรับปรุงนะคะ เข้าใจว่าอาจไม่เชี่ยวชาญ)

[orangejasmine · Rating 4 out of 5]

อ่านสนุกดีค่ะ เนื้อเรืองไม่หนักมาก แก๊งเด็กนักกีฬาอีสปอร์ตไปพิชิตแชมป์โลก ระหว่างทางก็พบปัญหาประปรายตามสูตร ที่หนักจะเป็นเรื่องของเกมมากกว่า แรกๆ เริ่มอ่านคือหัวหมุนมาก เพราะไม่เคยเล่นเกมแบบนี้เลย แล้วเนื้อหาช่วงแรกก็จัดเต็มมาก ทั้งกติกา ทั้งตัวละครในเกม ต้องใช้เวลาสักพักจะเริ่มชิน พอชินแล้วก็สนุกไปกับการแข่งขันได้ค่ะ

ตัวละครก็เรียบง่าย ไม่ได้เป็นคนเข้าใจยากอะไร ตรงไปตรงมา คาแรกเตอร์ชัดกันทุกคน ที่มีพัฒนาการมากสุดก็น้อง soft นั่นแหละ เพราะชีวิตพลิกผันสุดในเรื่องแล้ว เลยเป็นตัวละครที่ดูมีมิติที่สุดในเรื่องแล้ว

ในส่วนของ love line หมิ่นเหม่ต่อศีลธรรมเล็กน้อยเพราะตัวเอกคนหนึ่งอายุย่าง18ตอนที่เจอกับพระเอก แต่ไม่ได้มีฟีลลิ่งอะไรนะคะ เพิ่งมาชอบกันหลัง18แล้ว (จีนบรรลุนิติภาวะที่18ปี) แต่อ่านไปก็จะมือจีบหน่อยๆ เพราะน้องเด็กมากจริงๆ ในเรื่องการแสดงออกต่างๆ เลยค่อนข้างตามใจตัวเองสุด วัยคุณน้าแบบเราได้แต่คิดในใจน้องsoft เบาได้เบาลูก ถ้าไม่คิดมากเรื่องอายุก็น่ารักดีค่ะ รวมๆ แล้วชอบตอนจีบกัน นอกจากคู่หลักยังมีอีกคู่ที่ surprised มาก เรือPไป๋ขอเราไม่ผีแล้ว จริงๆ มันก็มี hint มาตามทาง เคมีดีมาก ดีใจที่มีเรื่องของคู่นี้ในตอนพิเศษ นึกว่าคนเจี้ยงจื่อเป้ยจะทิ้งเราไว้กลางทางซะแล้ว

การแปลรู้สึกว่ามันค่อนข้างทื่อไปหน่อย อ่านรู้เรื่องนะคะ แต่ไม่สมูธเท่าไหร่ คำผิดก็มีบ้างประปรายค่ะ

[jayyaj__ · Rating 4 out of 5]

ลูกโง่ชอบทำให้พ่อขายขี้หน้ามากกก ปล่อยไก่แล้วทำเนียนตลอด
หึ่ยยยยย เล่มนี้ได้อ่านซับกระสุนแบบจุใจ
ลูกชายหัวฟ้าก็มีพัฒนาการอยู่ร่วมกันกับชาวแก้งมากขึ้น (มั้ง)

อายุ 18 แล้วบรรลุนิติภาวะแล้วพ่อพุมจัยในตัวนุ
มีการแข่งอีกหลายแมตช์ที่ลูกต้องสู้ต่อ อยากไปชูป้ายไฟในสเตเดียม
แต่เดี๋ยวเด็กมันจะเล่นไม่ออก เพราะลูกชายแกเป็นคนขี้อาย
เดี๋ยวจะเขินจนไล่พ่อมันออกจากสนามม

เล่มนี้ความรักเริ่มผลิบานแล้ว โตแล้วดูแลตัวเองดีๆ
พ่อเห็นลูกชายมีความรักไม่รู้จะกำลูกซองหรือซองบุหรี่ดี เห้ออ จุดไฟ…

ว่างๆ ก็กลับบ้านด้วยแม่แกบ่นคิดถึง

[Jinnie · Rating 5 out of 5]

ตลกอ่า เล่มนี้จีบเยอะกว่าเล่มก่อน ความสัมพันธ์ปูมาทางเฮลตี้เลย บรรดาพ่อของ soft ก็จิกกันเป็นไก่กับลูกเหมือนเดิม ส่วน road เรียกว่าใครอยากทำครีมหน้าใสต้องมาศึกษาความเนียนจากที่นี่ คนจีนเขียนบุคลิกพระเอกพูดน้อยแต่ smooth ดีจริงๆ

ชอบเพิ่มตรง เ���ื่อนร่วมทีมกับเพื่อนร่วมอาชีพ ไม่รู้ทำไม บทพวกเขามาแจมเป็นพักๆ แต่ไม่จมแหละ

[meawmu · Rating 5 out of 5]

เล่มนี้เริ่มหวานละ แต่ละคนคือแสดงออกชัดเจนมากว่าไบแอสอีกฝ่ายสุด อยากเบ้ปาก จังหวะการเดินเรื่องคือดีมาก ไม่น่าเบื่อเลยอ่านวันเดียวจบได้สบาย ตีแผ่วงการอีสปอร์ตได้น่าสนใจ ทั้งด้านดีและด้านไม่ดี ปัญหาที่นักแข่งเจอ ปัญหาสุขภาพ การรีไทร์ อ่านบางฉากแล้วใจหายสุด🥲💔

(แต่แปลแย่มาก ฮรือๆ อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่ ต้องอ่านซ้ำถึงจะพอเก็ท)

[peppie · Rating 3 out of 5]

slow burn ระดับหนึ่ง เจ้าลูกโง่ยังไม่ประสีประสา ไม่รู้จะรู้ใจตัวเองตอนไหน มีหูแดงหน้าแดง หึงแต่ไม่รู้ตัว ทางเทพลู่ก็หยอกต้าวหัวฟ้าไม่หยุด ลูกชายมันน่าเอ็นดูจนยอมตามใจให้หมด อ่านเพลิน ๆ สนุกดี

แข่งแต่ละแมตช์ไม่ค่อยดราม่า ไม่มีบรรยากาศกดดัน สายเกมโดยตรงมาอ่านอาจไม่โดนใจมาก

[Nattapan · Rating 3 out of 5]

3.5 stars. Surprisingly sweet!

[Miki · Rating 3 out of 5]

สถานะการณ์เนิบๆไปเรื่อยๆ คนน้องก็เอ๊ะยังไงน๊า คนพี่ก็เต๊าะนิดเต๊าะหน่อย อ่านๆวางๆไม่ค่อยรู้สึกจุดดึงดูด