הפרח האדום

by Vsevolod Garshin, וסבולוד גרשין, טינו מושקוביץ (Translator)

"כשגרשין הקריא מיצירותיו בסנקט פטרבורג הוא הספיק לומר בקול רם רק את כותרת יצירתו המפורסמת ביותר, "הפרח האדום", והקהל השתולל באקסטזה במשך עשרים דקות רצופות. גרשין הדביק בטירופו את האינטליגנציה, כולנו השתגענו עליו בהערצה פולחנית" ר. ביביקוב

"גרשין הוא הסופר הצעיר הטוב ביותר של זמננו לצד צ'כוב." לב טולסטוי

"מאז ספרו הראשון, אני נדהם ממקוריותו המוחלטת ומכישרונו הבלתי ניתן לערעור. כסופר מבוגר המאוהב במלאכתו, כולי אושר לגלות כמה ממשיכים: אתה אחד מאלה." איוון טורגנייב

"לגרשין יש טמפרמנט אמנותי, הבנה דקה של החיים, של הפרטי והאוניברסלי, יש בו אמת, איפוק, פשטות, חוש ליופיין של הצורות, ולפיכך, מקוריות גדולה ביותר." אנטון צ'כוב

Genres: Short Stories, Russian Literature, Russia, Fiction, Classics, Literature, 19th Century

128 pages, ebook

First published January 1, 1883

About the author

Vsevolod Garshin (Russian: Всеволод Михайлович Гаршин) is considered one of Russia's masters of short fiction. The son of a wealthy army officer, he served in the last of the Russo-Turkish Wars (1877 to 1878) and wrote his first story, "Four Days" (1877), while recovering from battle wounds. His subsequent stories, which were praised by Ivan Turgenev and Anton Chekhov, often dealt with the subject of evil. Garshin suffered from recurring bouts of mental illness and his masterpiece, "The Scarlet Flower" (1883), was based on his confinement in an asylum. He committed suicide at 33. His collected works were translated into English as The Signal and Other Stories (1912).

Reviews

[Nikos Tsentemeidis · Rating 5 out of 5]

Δεν έχω διαβάσει πιο δυνατό διήγημα!

Δεν είναι τυχαίο ότι εκτίμησαν το μικρής έκτασης έργο του οι Turgenev, Tolstoy. Επίσης θεωρείται ότι προετοίμασε το έδαφος στον Chekhov, άλλωστε είναι εμφανέστατη η επιρροή του στον Θάλαμο αρ. 6.

«Ο άνθρωπος που κατάλαβε ότι στην ψυχή του υπάρχει μια σπουδαία σκέψη, μια κοινή σκέψη, αδιαφορεί για το που ζει και τι αισθάνεται. Αδιαφορεί ακόμα και για το αν ζει ή δεν ζει...»

[Chris_P · Rating 5 out of 5]

This russian short story is by all means perfect! Wreathed in allegory, it explores the mind of a madman and his obsessions in an insane asylum. I don't think it could be done more masterfully and brilliantly. Not much can be said about it. Not much should be said about it. You can download it and read it for free and, by all means, do!

[Maria Thomarey · Rating 4 out of 5]

4,5.

[Dimitris · Rating 5 out of 5]

Exceptional. Nightmarish. Unique. Garshin.

[Anastasia Ts. · Rating 5 out of 5]

Προσπαθώ να σκεφτώ τι μου άρεσε τόσο σε αυτές τις σελίδες του βιβλίου! Δεν ξέρω αν ο Γκάρσιν είχε κάποιο συμβολισμό στο μυαλό του με το λουλούδι και το κακό...διαβάζοντάς το ωστόσο σκέφτηκα πως το κακό σπείρεται και καλλιεργείται, κ πώς πάντα υπάρχει κάποιος που θα προσπαθήσει να το κόψει/ να το περιορίσει!

[Goutzi · Rating 4 out of 5]

Ισως μια ρεαλιστικη απεικονιση των σκεψεων κ αντιδρασεων ενος μυαλου που εχει αποδρασει στην αβυσσο της τρελας κ του παραλογου.

[Siv30 · Rating 4 out of 5]

לסקירה מפורטת בעברית, קישור לבלוג שלי -

https://sivi-the-avid-reader.com/הפרח...

[Maan Kawas · Rating 5 out of 5]

A wonderful short story by the great Russian writer Vsevolod Grarshin that is a dense, artistic and dramatic work, full of symbolism! It’s the story of an asylum patient who is fascinated with the liberation of mankind from the evil, which according to him resides in three poppies in the hospital’s garden. The story includes metaphysical dimension (liberation and rebirth of mankind), coupled with the conflict between darkness and light (the opposite forces). The patient perceives himself as the redeemer of mankind, the warrior, who is going to help humanity from the universal evil that lies in the three flowers, and at the end of the story he dies along with the last flower (both are united). There are very sad scenes, and the depiction of the patient’s mental world, his obsessions and hallucination, and the life in the hospital shows the mastery of Garshin at writing great stories. What I appreciated in particular is the subjective experience and semi-autobiographical element in the story, and how Garshin, who himself suffered from many mental bouts and spent few month in a mental institution- he even experienced being taken their straightjacketed- could invest his painful personal experience in writing is touching story.

[Pooya Kiani · Rating 4 out of 5]

چقدر دوست دارم نمایش رادیوییشو بشنوم ...

[Elina · Rating 5 out of 5]

Ένα εκπληκτικό αλληγορικό κλασικό διήγημα ενός συγγραφέα που δεν γνώριζα. Ας είναι καλά η δημοτική μας βιβλιοθήκη που τακτικά προτείνει κάποια βιβλία στις προθήκες της!!! Εξαιρετικό και συγκλονιστικό!
Προτείνεται ανεπιφύλακτα!!!

[natura · Rating 3 out of 5]

Extraño e inquietante relato donde el protagonista tiene alterada su mente y crea una atmósfera cada vez más oscura hasta el inevitable desenlace.
Recomendable lectura, con toques de poesía y magníficas ilustraciones.

[Nhi Nguyễn · Rating 4 out of 5]

Mình luôn yêu thích những nhà văn Nga, đặc biệt là những nhà văn chuyên viết truyện ngắn. Đến với cuốn sách này, mình lại biết thêm được một tên tuổi lớn của nền văn học Nga nữa: V. M. Garshin. Ông được mệnh danh là bậc thầy truyện ngắn Nga, là người tiên phong trong tiến trình phát triển truyện ngắn Nga, thậm chí trước cả một bậc thầy khác là A. P. Chekhov. Ở lần đọc đầu tiên, tiếc là có lẽ mình chưa đủ trưởng thành để có thể cảm nhận được cái tính bậc thầy trong những truyện ngắn của Gershin. Và vì thế, mình rất mừng khi bản thân đã cho cuốn sách này một cơ hội nữa, một lần đọc nữa để kiểm định lại cảm nhận của mình. Và thực sự, ở lần đọc thứ hai, mình thấy cuốn sách hay vô cùng.

Những truyện ngắn của Garshin có cốt truyện và cấu trúc giản dị, nhưng ẩn chứa trong nó là sự phức tạp của cảm xúc nhân vật. Tác giả đã phả vào những câu chuyện của mình cái trăn trở rất đời, rất người, từ nỗi sợ và ghê tởm chiến tranh nhưng không thể nào tránh phải tham chiến vì tổ quốc; từ sự tàn nhẫn của xã hội đạo đức giả và sự tàn bạo của đám đông; từ tham vọng và lối suy nghĩ ích kỷ, "hút máu" đồng loại để làm giàu cho bản thân mình không khác gì loài cầm thú; cho đến sự mâu thuẫn muôn đời giữa nghệ thuật vị nghệ thuật và nghệ thuật vị nhân sinh.

Garshin muốn, thông qua những truyện ngắn của mình, những nhân vật của mình, tháo gỡ những vấn đề phức tạp của cuộc sống. Nhưng bản thân con người ông, một nhà văn với tâm thần bất ổn, trạng thái tinh thần bệnh tật, trầm cảm và tính cách cũng khó dò không kém, đã không thể giúp những nhân vật của mình thoát khỏi sự tuyệt vọng mà tình cảnh sống của họ gây nên. Và tiếc nuối hơn cả, tác giả cũng đã không thể thoát khỏi sự tuyệt vọng của chính mình; ông đã nhảy lầu tự tử khi chỉ mới 33 tuổi...

Những truyện ngắn mình thích nhất và cảm thấy hay nhất trong tuyển tập này bao gồm: "Sự cố", "Một cuộc gặp gỡ", "Kẻ hèn nhát" và "Những người họa sĩ".

[dely · Rating 3 out of 5]

Si tratta di un brevissimo racconto in cui un folle vuole redimere l'umanità dal Male. Chiuso in un manicomio è convinto che tutto il male del mondo sia racchiuso in tre papaveri rossi che crescono nel giardino della casa di cura. Ogni papavero estirpato indebolisce il folle che si convince che in questa lotta tra il Bene e il Male solo uno dei due possa sopravvivere. La malattia peggiora, deliri e allucinazioni aumentano, gli inserviente non si allontanano un attimo, eppure non perde le speranze e riesce a sradicare anche l'ultimo fiore per morire sereno.
Il racconto è tragico e lo si percepisce sin dalle prime parole; le descrizioni sono dettagliate e intense nonostante la brevità della storia. La tragicità non sta soltanto in questa lotta inutile e nella descrizione del manicomio, ma anche nella disperazione morale del folle che pensa di essere l'unico a poter salvare l'umanità.

Disponibile online: https://archive.org/details/redflower...

[Ali · Rating 3 out of 5]

انگار دنیا در نیمه ی دوم قرن نوزده پر از نویسنده و هنرمند دیوانه بوده ، همین موقه هاس که نیچه هم از دیدن شلاق خوردت یه اسب دچار اون طغیان روحی میشه . بی دلیل نیست که بیشترین پیشرفت های روانشناسی فقط چند سال بعد توی سده ی بیستم به دست میاد . همیشه این تئوری مغزمو قلقلک داده که حتما باید نیاز برای چیزی تا سر حد مرگ یا جنون ! به وجود بیاد تا بشر راهی براش پیدا کنه !
به هر حال کار خیلی خوبیه با ترجمه ی روون دولت آبادی ، یه جاهایی استدلالی بودن دیالوگ ها منو یاد نگارش داستایوسکی انداخت و همونطور هم که در مقدمه کار یاد آور شده دولت آبادی ، شباهت ساختاری کار با اتاق شماره ی شش چخوف . واقعا حیف شد که روس ها دیگه نویسنده ای در حد این آدما تحویل ندادن . به صورت مسخره ای فک میکنم که این همه نبوغ در نوشتن بین روس ها ناشی از سرمای زیاد و همینطور نظام ارباب و برده ای و به تبع اون ظلم و ستم دیدن زیاد مردم بوده !

[David_e · Rating 4 out of 5]

Maravilloso relato gótico acompañado de exquisitas y deliciosas ilustraciones.
Gran alimento para mi hambrienta alma gótica.

[Milad · Rating 3 out of 5]

داستانهای چهار روز، واقعه، نقاشها، شب و به طور خاص داستان گل قرمز داستانهایی خواندنی از این کتاب هستند. مهمترین ویژگی گارشین در یافتن هوشمندانه ی سوژه هایش است. مقاله ی میخایلوسکی درباره گارشین در انتهای کتاب بسیار خواندنی است. اگرچه من با تمام نظرات میخایلوسکی درباره گارشین موافق نیستم ولی این بخشش در مورد گارشین به نظرم حائز اهمیت است: «این فکر تنها بودن در میان جمع و وسیله بودن در دست یک کل بزرگ و پیچیده مدام گارشین را تعقیب می کند و بی شک منبع بدبینی او همین است. غم و بدبختی قهرمانان او از این می آید که همه شان دنبال یک دوست می گردند، تشنه ی محبت اند، به دنبال شکلی از معاشرت با مردم می گردند که بتوانند با تمام وجود، با همه ی دل و جان به آن بچسبند، نه فقط با یک بخش از روحشان مثل یک اثر هنری، بلکه با تمام جان و این یعنی نه به وسیله یا سلاحی خاص، بلکه در کسوت انسان، با حفظ تمامی شئونات انسانی.»تمام

[Hilary · Rating 5 out of 5]

I was totally absorbed by this short little book. The symbolism seems to me to be representative of a saviour figure. The troubled soul felt it his obligation to redeem the world from evil. The third flower was essential. It is difficult not to draw parallels with Christ's redemption on behalf of the world. The three flowers echo for me the triune God: Father, son and Holy Spirit: a treasure of a find.

[Violet · Rating 4 out of 5]

Read it for free here:

https://archive.org/details/redflower...

[Zek · Rating 4 out of 5]

זהו קובץ הסיפורים הראשון של וסבולוד גרשין, סופר שמעולם לא שמעתי עליו עד שהוצאת תשע נשמות גאלה אותו מאלמוניותו לפחות, כך אני מאמין, אצל רוב ציבור הקוראים הישראליים.

גרשין כתב עד להתאבדותו 20 סיפורים וההוצאה מבטיחה שהיא מתכוונת לתרגם את כולם ולהוציאם לאור.
הסיפורים באנתולוגיה הזו נכתבו בין השנים 1877-1887 והם מבוססים על פרקים מחייו של הסופר או לכל הפחות בהשראת מקומות בהם שהה וחוויות אותן חווה. מסתבר שגרשין היה פופולרי מאד במיוחד ברוסיה ובצרפת.

האנתולוגיה הזו כוללת 4 סיפורים קצרים ומעולים, בתרגום מצוין של טינו מושקוביץ.

הסיפור המרשים מכולם הוא סיפור הנושא "הפרח האדום" הכולל מס' ימים בחייו של חולה נפש המאושפז בכפייה בבית חולים לחולי נפש. עוד סיפור שהרשים אותי מאד הוא "ארבעה ימים" שכשמו מתאר ארבעה ימים שעוברים על חייל שהתנדב להילחם נגד הטורקים ומוצא עצמו לבד בשדה כשהוא פצוע ולידו גופת החייל הטורקי אותו הרג לפני שנפגע בעצמו. חוויית ההישרדות הזו, ליד גופתו המצחינה של החייל אותו כאמור הרג, כפי שהיא מסופרת ע"י אותו חייל, ממש מרשימה. בכלל, גרשין הצליח לזקק את חוויותיו הקשות באפן מרשים וכאשר מדובר בסיפורים קצרים זה הישג שאיננו מובן מאליו.

הקריאה בספר עוררה בי סקרנות רבה באשר לשאר הסיפורים שכתב גרשין ואין לי ספק שאשמח לרכוש כאשר יהיו זמינים.
כבר כתבתי בעבר שאני לא חובב גדול של ההוצאה הזו אבל לעיתים יש בה גם פנינים כמו הספר הזה.

ארבעה כוכבים מנצנצים

[Hulyacln · Rating 4 out of 5]

‘Onun suçu ne?
Onu öldürmüş olsam da benim suçum ne?
Suçum ne?’
.
1877-1878 Osmanlı- Rus Savaşı, daha çok bildiğimiz adıyla 93 Harbi. Çetin bir savaş ve Osmanlı’nın hezimete uğraması.
Tuna’nın karşısından dinliyoruz bu savaşı. Garşin anlatıyor.
Ve şöyle diyor aslında: ‘öldürdüğümüz kimdi? Öldürdüklerimizi neden öldürdük’ ve yukarıdaki dizelerle somutlaşıyor hisleri.
İşlenen suç ve bunun tonlarca ağırlığı altında kalmak.
‘Olması gereken oldu’ deyip sıyrılabilir miyiz işin içinden? Yaşandı ve bitti, iki taraf da ‘acı’ kayıplar verdi, sanki ‘tatlı’ bir kayıp varmış gibi.
.
Çehov’un öncülü olarak görünen, erken yaşta bu dünyaya veda eden Vsevolod Mihayloviç Garşin ile tanışmam oldukça kanlı oldu (ki Garşin annesine bir mektubunda kandan nefret ettiğini ancak her yerin kanla kaplı olduğunu söylüyordu). Kendisi pasifizme inanırken bir yandan da savaşın içinde buluyor kendini. Tanık olduklarını da kalemine boşaltıyor. Bu kitaptaki dokuz öykü de savaşın ayrı bir yanını yüzümüze vuruyor. Dokuz öykü direkt olmasa da birbirine de bağlı..
En çok etkilendiğim ise Dört Gün oluyor.. Vurulan bir asker düşünün, ormanda yalnız başına kalıyor, biraz ötesinde öldürdüğü Türk asker yatıyor. Zaman ağır ağır akıyor, önce ölmek istemiyor – çabalıyor, sonra savaştıklarıyla yüzleşmekten korkuyor ve son nokta: ölümü arzuluyor. O dört gün öyle duru anlatılırken nasıl bu kadar can yakıcı olabilir? Savaşmamış, bugüne kadar yara almamış olan ben, neden gözlerimin dolmasına engel olamıyorum?
Acı dediğimizin dili yok çünkü. Birbirini tanımayan çocukların birbirini öldürmesinin manası olmadığı gibi…
Zweig’ın Mecburiyet’inde de bunu duyumsamıştım. Frantz filminin o siyah beyazlığında da..
Kimleri öldürüyoruz? Neden ölüyoruz? Geride kalanlar, gelecekten çalınanlar ne olacak?
Velhasıl sadece 93 Harbi’ni değil, tüm geçmiş savaşları ve olası savaşları sorgulatan öyküler bunlar.
Silahları değil- stratejileri ve coğrafyanın kaderini değil; bizzat savaşan bedenleri düşündüren öyküler..

.
Kitaptaki öyküler kadar kapak resmi de etkiledi beni. İlya Repin’in Garşin portresi. Garşin’in bakışlarındaki yorgunluk, kitapları arasında masadan güç almaya çalışırcasına duruşu.. Öyküleriyle bile şekillendirebilirdim bu yüzü.. (aklıma The Pianist’teki Adrien Brody performansını getirdi ayrıca..)
Esra Arı’nın akıcı çevirisiyle.. Ve Garşin’i dilimizle buluşturan için Ketebe’nin özenli çalışmasıyla..

[Alexandria · Rating 4 out of 5]

This is a short story of a madman in an asylum. He has many halluciations and obsesses over the evil of mankind. This story is filled with haunting imagery of the insane asylum and symbolism of the poppy (for corruption and evil) that is hard to get out if your head.
Overall a very compelling tale by Garshin.

[Janith Pathirage · Rating 4 out of 5]

Another great psychological short story. A real feast for the fans of Russian short fiction. Its amazing how these authors use objects to symbolize the soul of their stories. Here it was this insignificant red flower, nobody cares about it except the protagonist , who sees all the evil in this world through it. Really enjoyable story.

[Amalie · Rating 4 out of 5]

This is a short masterpiece about a Patient in a mental hospital and his attempts to defeat the evil of the world. It's based on Garshin's personal experience in a mental hospital (as he suffered from a mental disorder throughout his life).

Recommended.

[Marijke · Rating 4 out of 5]

For its length, the story is well thought out and incredibly detailed. I especially enjoyed Garshin's imagery and the almost reeling feeling one gets while reading. I'm not sure that I would read this style in a longer form, but its concise format works well.

[Maru · Rating 5 out of 5]

Escritor ucraniano del que no tenía ninguna referencia; ni de él, ni de su obra y que me ha fascinado no solo por su prosa, sino por todo lo que llega a trasmitir en tan pocas páginas 

Con un trasfondo social y humano, la historia trata el tema de las obsesiones y la angustia a partir de un enfermo mental que llega a un psiquiátrico y lo único que motiva su existencia es acabar con tres flores rojas que crecen en una planta en los jardines del hospital y que para él significan los males de la humanidad 

La grandeza de la mente y su poder, nos convence y nos motiva a vivir por un ideal, a luchar por lo que creemos hasta el punto de dirigir nuestras acciones y no importarnos morir por ellas aunque esa sea una realidad distorsionada 

Llama la atención las descripciones, la ambientación, lo aséptico y lo oscuro del lugar, las personas que lo habitan y trabajan en el, una gama de grises desde el blanco de las batas médicas hasta lo negro del pozo donde se oculta la razón; el único punto de color es "la flor roja"

[Amin Farz · Rating 3 out of 5]

اینم از اخرین کتابی که امسال خوندم :(((
اگه این کتاب دستتون اومد داستان گل قرمز رو بخونید

[Aiko · Rating 4 out of 5]

Dans cette nouvelle de 1885, et dès la première ligne, Garchine nous plonge dans la folie d'un homme, un sujet qu'il connaît bien en ayant été lui-même la victime.
Son écriture lyrique et précise, haletante, donne un attrait inquiétant à son texte sans qu'aucune des actions ne le justifie réellement, lui conférant ainsi une puissance incroyable qui captive le lecteur.
Le fou déborde d'humanité, il est attachant dans ses questions existentielles, dans la destinée qu'il se crée pour donner un sens à sa présence en ce lieu. Il se voit comme un élu, l'homme qui doit sauver le monde du Mal absolu représenté par trois petites fleurs dans le jardin de l'hôpital. Mais sa mission, primordiale, est toujours entravée par les médecins, au cœur dur, qui apportent une certaine violence à ce texte.
Ainsi, trois points de vue sont mis en valeur dans ces 50 pages : le regard du fou, émouvant, celui des médecins, froid et distant, et celui du narrateur, cynique, ce qui confère à cet hôpital une atmosphère étrange et inquiétante qui est d'autant plus visible que ce lieu contraste avec la beauté de ces trois fleurs qui exacerbent la folie du personnage.
Finalement, Garchine nous pousse à réfléchir sur la folie, l'isolement, la façon dont ces personnes sont perçues et traitées par la société.

Une oeuvre sombre et sensible.

[Liselott · Rating 4 out of 5]

I came across this very short story while reading Compartment No 6 where the girl, the main character, was reading Garshin's 'A Red Flower'. And she liked the protagonist so much that she would have liked to read more about him and his twisted world in a Russian asylum.
To write much more about is to spoil it, as the story itself is just over 40 pages. But I have to say that Garshin's writing is so beautiful and flowing that I too, would have liked to read more about 'the madman' or 'our patient' as Garshin wants us to know him as.
The Scarlett Flower or A Red Flower (1883) was based on his own confinement in asylum.>He committed suicide at the age of 33.

[Stephen · Rating 3 out of 5]

I enjoyed this quick read despite its sad tone; "A red flower" tells of the tribulations of a madman incarcerated in a mental asylum in the year 18--. Aside from the beautiful descriptions, both of the mans condition and of the asylum itself, Garshin layers the work with plenty of symbolism. The patient convinces himself that it is he who must save mankind, absorbing, as it were...the poison from a red flower, found in the garden of the hospital.

Like I said, quick but enjoyable.

[Lisa · Rating 5 out of 5]

Beautifully written, such an eloquent description of mental illness in the pre- medication era.
The author has poured both his own fears and his own empathy into this tale.
A truly human look at mental illness.