Pozagrobowe. Nawiedzone miejsca w Polsce

by Maciej Zdzienicki

Podróżując po Polsce, można się zetknąć z niesamowitymi opowieściami o nawiedzonych miejscach. Według miejscowych duchy kryją się w okolicznych zamkach, pałacach, grodach, dworach, a także, oczywiście, na cmentarzach. Ile w tym prawdy?

Maciej Zdzienicki zgłębia temat najbardziej niezwykłych, nawiedzonych miejsc, nie omijając przy tym najciekawszych i owianych mroczną sławą zamków i dworów. Opisuje tajemniczą historię przeklętego wzgórza w Sławkowie; zapoznaje czytelnika z dziwnymi mocami i przebiegłymi widziadłami, które nękają bywalców doliny Prądnika; opowiada o upiorach w Lipowcu i zjawach snujących się nocami na zamku w Liwiu.

Pozagrobowe. Nawiedzone miejsca w Polsce to książka skłaniająca do przemyśleń nad nieznanymi dotąd możliwościami ludzkiego umysłu i wciąż niewyjaśnionymi zjawiskami z pozazmysłowego świata. Pozycja, która przybliża najciekawsze historie o zjawach i upiorach.

256 pages, Paperback

First published September 6, 2022

Reviews

[DziwakLiteracki · Rating 4 out of 5]

Na rozległym dziedzińcu wiekowego Ogrodzieńca straszy duch czarnego wilczura. W Dębnie stoi zamek, wokół którego chadza sam diabeł. Czorsztyn raz po raz jest nawiedzany przez złe moce, Niedzica żyje wspomnieniem o klątwie Inków, a zjawa Ludwiki Szujskiej straconej na wskutek piekielnej zazdrości własnego męża i niesłusznie rzucanych w jej stronę oskarżeń, błąka się nieszczęśliwie po przepastnych komnatach Lipowca.

Wszystkie te historie brzmią fascynująco i urokliwe, ale większość z nas – wysłuchawszy ich pobieżnie - wrzuci je między bajki. I być może słusznie, bo będąc zwyczajnym niedowiarkiem, trudno rozpatrywać ów barwne podania w sposób inny niż sceptyczny. Jednak czasem… Mając przed oczami zmurszałe ruiny, nadszarpnięte zębem starości baszty, na wpół zrujnowane twierdze, opuszczone osady, ogromne grody i grodziska, równie niełatwo pozbawić się odrobiny przyjemności z czerpania fantastycznych domysłów; kto bowiem nie zastanawiał się nigdy nad nimbem tajemnicy okrywającym te miejsca? Kto nie nadstawił uszu, by wsłuchać się w echo kroków rozbrzmiewających po kamiennych schodach? Kto nie wytrzeszczył oczu na widok cienia o niepokojącym kształcie? Na kogo nie spłynęła aura zimnego niepokoju, gdy najmniej się tego spodziewał?

Maciej Zdzienicki zdawał się tę dwoistość – charakterystyczne i bardzo popularne przeświadczenie o niemożliwym, po czasie zmieniające się w ostrożną ciekawość – doskonale rozumieć. Postrzeganie bogatej spuścizny kulturowej jako coś interesującego, co i w pewnym stopniu zagadkowego, nawet legendarnego (!) jest absolutnie normalne; nie dziwi więc jakby i przypadkowy turysta nie mógł chcieć rozpatrywać wszelkiego rodzaju faktów oraz mitów, pod wieloma różnymi kątami - nawet jeśli te, miałby zakładać nadprzyrodzone scenariusze.
W swojej publikacji Zdzienicki jasno nakreśla dwa punkty widzenia i jasno je rozdziela. ,,Pozagrobowe’’ są oczywiście, zbiorem kilkudziesięciu rozpalających wyobraźnię baśni wywodzących się z najpopularniejszych zakątków Polski, lecz przy tym także – miłą dla ucha opowieścią o dawnych dziejach kraju. Autor wciela się rolę zapalonego historyka, który z pasją i zacięciem odmalowuje barwne tło wydarzeń; snuje opowieści zgoła niesamowite, choć jednocześnie przepełnione masą podniecających ciekawostek, atrakcyjnych anegdotek, charakternych postaci, zajmujących dygresji, czy przykładów będących doskonałym studium do głębszej analizy lub gorących dysput.

Bo to ostatnie również należy podkreślić – praca Zdzienickiego wybija się na tle podobnych tytułów nienachalnością przekazu i jednoznacznym zasygnalizowaniem, że sama w sobie dziełem poważnym być nie może - prędzej miłą lekturką prezentującą w sposób ciekawy i niezłożony efekty osobistej pracy zrodzonej z fascynacji miejscami potencjalnie nawiedzonymi przez nadnaturalne zjawiska. Podoba mi się szalenie, tak skonkretyzowane przedstawienie własnego stanowiska, które faktycznie - w tym przypadku ma uzasadnienie.

,,Pozagrobowe’’ są czarująco klimatycznym zbiorowiskiem opowieści różnej treści, zdecydowanie angażującym i przystępnym w odbiorze. Krótkie rozdzialiki o reportersko – dziennikarskiej formie, delikatna nastrojowość, garść wiedzy i fantastyczne wizje snute wokół wiekowych pozostałości, z pewnością przyciągną uwagę entuzjastów tematu oraz umilą niejeden długi jesienny wieczór. A być może… staną się dla niektórych śmiałków przewodnikiem turystycznym? 😉

[Alicja 🧿 · Rating 2 out of 5]

Liczyłam na coś totalnie innego, zero grozy. Przedstawienie danego miejsca opisane jest jedynie ze strony historycznej, główny wątek czyli zdarzenia paranormalne w większości tych opowieści były skwitowane jednym może dwoma zdaniami. Oczekiwałam na prawdę więcej, ta książka była po prostu nudna. Nie polecam, lepiej kupić sobie zwykły horror.

[Mrs_Bookies · Rating 3 out of 5]

W Polsce od wieków opowiada się historie o nawiedzonych pałacach, zajazdach i domach. W każdej mniejszej, czy większej miejscowości możemy znaleźć miejsce, które słynie z paranormalnej aktywności. Duchy, zjawy, monstra i upiory nękają znane nam wsie, zamki i grody. Historie o nich intrygują nas, wzbudzają przerażenie, ale też sprawiają, że chcemy wiedzieć więcej. Chcemy dowiedzieć się, co jest dalej. Czy nasze życie to jedyna jego odmiana? Co dzieje się dalej? Czy każdy z nas może wrócić na ziemię w niematerialnej postaci? Pozagrobowe to książka, która w pewien sposób stara się odpowiedzieć na te pytania. Ale też stawia przed nami wiele kolejnych.

Pozagrobowe to zbiór historii z całej Polski o nawiedzonych miejscach. Dowiadujemy się o przyczynach nawiedzeń, poznajemy historię urzędujących tam duchów i słuchamy ich opowieści. Czasami są romantyczne, czasami banalne, a czasem zwyczajnie ciężko w nie uwierzyć. Jednak czytało się je całkiem nieźle. Nie mogłam jednak pozbyć się wrażenia, że czegoś tej książce brakuje. Teraz, pisząc, już wiem czego. Brakuje jej umiejętności zainteresowania historią, wciągnięcia czytelnika w głąb akcji i skłonienia go do uwierzenia we wszystko, co autor chce mu przekazać. Brakowało mi opowieści w tych historyjkach. Opowieści poruszających serce, przyprawiającej o gęsią skórkę i poczucie niepokoju. Rzeczywiście książka jest skierowana do osób, które lubią wątki historyczne w paranormalnych historyjkach. Bo raczej w ten sposób określiłabym tę książkę. To zbiór historii o miejscach, które mają paranormalne tło, ale przedstawione są w bardziej historyczny niż straszny sposób.

Czy polecam? Sama nie wiem. Z jednej strony dowiedziałam się wielu rzeczy, a z drugiej brakowało mi opowieści. A szkoda.

[Irka · Rating 3 out of 5]

Książka miała potencjał, ale został zmarnowany. Dużo odniesień do radiestezji, ale żadnych wytłumaczeń czemu wszystko jest negatywne dla otoczenia. Krótka forma, niemniej czasem podtytuły nie mają powiązania z tekstem po nich.