In heel Europa veranderden de levens van jongeren na de aanslagen van 9/11 hun aanwezigheid was plots onderwerp van maatschappelijke discussie. De plek van de islam in de westerse samenleving, migratie en integratie leidden tot verhitte debatten. Lotfi El Hamidi groeide op in de multiculturele straten van Rotterdam in de jaren nul. We zijn nu ruim twintig jaar verder, en de discussie duurt nog steeds voort in kranten,op tv en universiteiten. El Hamidi maakt de rekening op, niet alleen vanuit persoonlijk perspectief, maar ook met de blik van waar bevinden we ons nu als samenleving? Wat zegt het bijvoorbeeld als voetballers met een donkere huidskleur de ene dag nationale helden zijn, maar na een verloren finale racistisch worden bejegend? En is er iets terechtgekomen van onze kosmopolitische idealen, of zijn we verzand geraakt in oeverloze grenzendiscussies?
Met pijn in mijn hart dit boekje gelezen. Zo goed geschreven, zo wrang en verdrietig. Ben vastberaden me verder te verdiepen in de thema’s uit het boek, zoals diaspora, migratie en identiteit. Lees dit boek als je meer wilt leren over bovengenoemde onderwerpen 🙏🏼.
“Emancipatie is per definitie ook ongemak; de ‘nieuwe’ cultuur die je je eigen maakt is geen jas, eerder een stropdas waar je je steeds weer even voor moet concentreren om hem goed te knopen - en opgelucht bent als-ie weer af mag” Dit boekje (119 bladzijdes) is een persoonlijke overdenking van wat er gebeurd is in de 21 jaar sinds de aanslagen van 11 september. Als Rotterdammer vind ik het herkenbaar, ook al kom ik niet uit dezelfde wereld en tijd als El Hamidi.
Pijnlijke analyse om te lezen, omdat zoveel zo herkenbaar is. Het imposter syndroom, hoe er naar de multiculturele samenleving wordt gekeken en dat je altijd de "ander" zult blijven.
"Die samenleving is niet mislukt en ook niet geslaagd. De multiculture samenleving ís, en dat zou het beginpunt voor politici moeten zijn om er iets zinnigs over te zeggen".
Erg boeiend, maar klein inzicht in een periode die werd gekenmerkt door het gekraai van Wilders en dergelijke rechts-populistische wezens. Jammer genoeg schiet de inhoud, vanwege de lengte van het boek, wat te kort. Soms kun je je niet onttrekken aan de indruk dat het boek berust op one-liners en sentiment.
Mooi tijdsbeeld en enerzijds herkenbaar, anderzijds voor mij toch best ver van mijn bed - wat eigenlijk schrijnend is in zo’n klein land als Nederland, die grote verschillen. Lotfi El Hamidi is opvallend mild en beschouwend. Af en toe verwacht je dat hij nu toch echt eens boos wordt en uitvalt - maar nee. Misschien om wat zijn vader hem zei na de aanslagen? Houd je hoofd omlaag en val niet te veel op? Of is het zijn karakter? Het levert hoe dan ook een fijnzinnige persoonlijke analyse op die ik ook zeker mijn studenten zal aanraden.
Een indringend, kort maar krachtig boek van Lotfi El Hamidi over de 'multiculturele samenleving'. Waar mensen zich verliezen in racistische denkbeelden en generalisaties, gaat ervaringsdeskundige Lotfi terug naar de kern en de 'mens achter de..'.
Doordringen tot de ziel van gastarbeiders en hun families. Waarom mensen houvast zoeken in de Islam of eigen cultuur wanneer ze in andere landen arriveren. Wanneer je mens-zijn opeens een existentiële kwestie is. Waarom mensen nooit 'zomaar migreren'. Waarom onze houding tegenover inwoners van oude kolonieën misplaatst is. Eigenlijk stelt Lotfi al 'onze' misplaatste vooroordelen over de Islamitische cultuur en racistische denkbeelden aan de kaak.
In tijden van steeds grotere opkomst van extreemrechts is dit een nuttig boek. Geen wereldveranderende inzichten, maar wel een herinnering aan het waarderen van ieder individu. Iedere gastarbeider had een koffer vol dromen.
Interessant boek. Op het eerste oog leek het een boek dat voorspelbaar zou zijn omdat we al bekend zijn met de meeste zaken omtrent de multiculturele samenleving. Maar toch heeft dit boek mij tot nieuwe inzichten gebracht en ik vind dat Lotfi dat als historicus knap heeft gedaan. Een voorbeeld hiervan is het beeld dat hij schetst van Rotterdam en hoe dat dus een prachtig decor vormde voor de opkomst van Fortuyn. Hiermee laat Lotfi oog voor nuance zien en weet hij deze problematiek vanuit maatschappelijk oogpunt te beschouwen. Al met al een goed boek met -in mijn ogen- de belangrijkste zin: "De multiculturele samenleving is niet mislukt of geslaagd (zoals respectievelijk rechts en links ervan maken). De multiculturele samenleving die is er. En dat zou het beginpunt moeten zijn voor politici om er wat zinnigs over te zeggen."
Interessant boek - eigenlijk meer een lang essay - dat mijn geheugen opfriste over de periode 2000-2015, de War on Terror en het bizarre islamofobe culturele en politieke klimaat dat ermee gepaard ging, en nieuwe inzichten bood over dit onderwerp. Een goede en nodige reminder over wat er voorafging aan de aanval op de Twin Towers en hoe ingrijpend de wereld sindsdien veranderd is, het wij-zij denken beschouwd door iemand die er net als miljarden andere burgers tussenin zit en zich vaak gedwongen voelt om een kant te kiezen. Het had gerust langer mogen zijn, dan was er plek geweest voor wat meer diepgang en historische context. Ik las het in een middag uit. Ik miste alleen een wat duidelijkere structuur, bijvoorbeeld chronologisch, dan had het in mijn ogen 5 sterren gekregen.
Fijn essay over de stand van zaken in de Nederlandse multiculturele samenleving, die met name sinds de aanslagen op 11 september 2001 onderwerp van veel (valse) discussie is geweest. Ik las er weinig nieuwe inzichten in, maar soms is een opfriscursus ook belangrijk, zeker als het op dit onderwerp aankomt. El Hamidi heeft een prettige schrijfstijl: academisch maar laagdrempelig, beschouwend maar niet gevoelloos. Af en toe merk je in zijn proza de pijn op die vele migrantenafstammelingen zullen voelen. Dit komt met name naar voren in de prachtige opdracht:
Voor alle migrantenkinderen die Turks Fruit voor hun leeslijst kozen en erachter kwamen dat het niet over Turken ging.
Mooi boekje, geen overrompelende nieuwe inzichten, maar wel een heel goed beeld hoe een intelligente in Rotterdam geboren Marokkaanse Nederlander de integratiediscussies, of wat daar voor doorgaat, beleeft. Wel heel verhelderend over hoe het voelt om jezelf steeds te moeten rechtvaardigen, om steeds beoordeeld en veroordeeld te worden, vaak door mensen die geen enkele kennis van jouw wereld hebben. En het enigszins verwarrende besef om vanaf de rand van de samenleving doorgedrongen zijn tot in de culturele elite.
Interessant boekje! Lotfi El Hamidi heeft een fijne pen, legt duidelijk uit en beschrijft mooie verbanden. Hoewel het erg leerzaam is, had ik eigenlijk gehoopt op iets meer diepgang. Daar is het boek nét te kort voor.
El Hamidi deelt een aantal recente voorbeelden, maar ik was vooral ook benieuwd naar de gebeurtenissen rondom 9/11. Wat veranderde er precies? Hoe hebben andere mensen van zijn generatie deze periode ervaren? Welke invloed had dit op hun dagelijks leven? Misschien komt dat in de podcast uitgebreider aan bod, dus die zal ik nu gaan luisteren.
Vlijmscherp pamflet over al het feitenvrij geneuzel dat rondgaat over het wel/niet 'lukken' van de multiculturele samenleving. De schrijver laat vrij overtuigend zien dat de multiculturele samenleving niet gelukt of mislukt is, maar er is en voorlopig zal blijven: hoe we daar mee moeten leven, is een andere vraag, maar foute antwoorden op die vraag zijn talloos en worden allemaal keurig weerlegd in dit boek.
Mooi en eerlijk boek met een aantal herkenbare politieke ontwikkelingen van begin van deze eeuw. De auteur gebruikt anekdotes over zijn eigen jeugd, brengt quotes mee en schetst sentiment onder een groep met een migratieachtergrond. Van dit boek leer je vooral je visie op deze periode te verleggen, maar leer je weinig van gebeurtenissen destijds ondanks enige bloemlezingen en illustraties. Als het boek iets langer was, had de auteur nog verder kunnen uitweiden.
Geweldig. Mooie inkijk in het opgroeien in post-9/11 Nederland als Marokkaanse Nederlander en vlijmscherpe analyses van het ongemak waarmee Europa en in het speciaal Nederland omgaat met hun koloniale verleden.
Erg mooi geschreven, interessant voor iedereen die interesse heeft in diverse culturele achtergronden. Goed voor je inlevingsvermogen. Is realistisch geschreven, een mooi voorbeeld van iemand die een bruggenbouwer tussen verschillende culturen zou kunnen zijn.
Wat een boek.. Ik, als witte vrouw met voldoende privileges, sta weinig tot niet stil bij de besproken onderwerpen. Ik ben daarom een klant van mijn werk zeer dankbaar die mij over dit boek vertelde.
Mooie beschouwing over immigratie, de multiculturele samenleving en discriminatie. Ik had echter wat meer diepgang verwacht, met name over de invloed van 9/11.
Leerzaam perspectief op het "multiculturele drama", heel sterke anekdotes en nieuwe inzichten, miste zelf af en toe wat meer rode draad of verdere duiding.