เริ่มใหม่กับนายคงไม่เลวร้ายนัก เล่ม 2

เริ่มใหม่กับนายคงไม่เลวร้ายนัก #2

by Wu Zhe, 巫哲, 某某 (โหมวโหม่ว) (Translator)

304 pages, Paperback

Published January 1, 2022

About the author

Associated Names:
* 巫哲 (Chinese)
* Wu Zhe (English)
* Vu Triết (Vietnamese)
* อูเจ๋อ (Thai)

Reviews

[pn · Rating 5 out of 5]

(4.5/5)

[Jinnie · Rating 5 out of 5]

เข้าฤดูใบไม้ผลิ บรรยากาศกระฉับกระเฉง บทสนทนาเฮฮามากเป็นจุดแข็งที่ทำให้อ่านสนุกเลยก็ว่าได้ ตัวเอกพัฒนาความสัมพันธ์ค่อยเป็นค่อยไป แต่เรียกว่ากระชับ ลื่นไหล ไปข้างหน้าไวเหมือนกัน อูเจ๋อไม่ทิ้งลายใช้ประโยชน์จากช่วงวัยรุ่นของตัวเอกมาเขียนด้วยยิ่งดูสมจริงขึ้นไปอีก การแตะ โดนตัว เผลอหลุดปาก ใด ๆ ล้วน [ฟิน] อ่านแล้วยิ้ม ๆ กริ๊ด ๆ อ่านไปหยุดหายใจไป คุ้มเงินละสองเล่มแรก

พวกความคิดเลยเถิดของตัวละคร อ่านแล้วฮา ดูเด็กน้อยกำลังโตดี แต่มากกว่านั้นคือการแอบเป็นที่พึ่งทางใจให้กันและกัน อูเจ๋อเสกเฉิงเฉิงและต้าเฟยมาเจอกันได้ลงตัว กลมกล่อม ฉากเปิดเผยภูมิหลังมาในจังหวะดีไม่ประดักประเดิก ทั้งสองไม่มีช่องว่างให้เราเกิดคำถามว่าคู่นี้มายังไงนิ?เลย เพราะนอนมาแต่แรก เหมาะกับนิยามด้ายแดงสุด ๆ

เจี่ยงเฉียงทอดสายตามองออกไปนอกหน้าต่าง
"รู้จักกับนายก็นับว่าเป็นความโชคดี"

ประเด็นครอบครัว สังคม โรงเรียน พวกนี้ทำให้คนอ่านถอนหายใจช่วงแรกเพราะค่อนข้างแรง แต่พออ่านจริงเรากลับรับได้ ไหว พร้อมไปต่อกับตัวละคร เรียกว่าไม่ว่าจะดราม่าหนักกี่ตันอูเจ๋อจะสลายมันออกเป็น slice of life จนได้ แถมเขียนถึงอีกด้วยไม่ประโลมโลก

กู้เฟยว่าจบก็เงียบไปครู่หนึ่ง หลังจากไฟเขียวสว่างขึ้นก็ขับออกไปได้อีกครึ่งทางแล้วจึงเสริมว่า "บนโลกนี้มีคนเหี้ย ๆ เรื่องเหี้ย ๆ เยอะมาก เมื่อก่อนนายแค่ไม่เจอก็เท่านั้น"

ตรรกะไปกับคนเขียนเลยฟินถ้วนหน้า อยู่ ๆ ก็ไม่แปลกใจขึ้นมาที่เขาเขียนชีวิตเรื่อย ๆ เก่งเพราะนักเขียนดูเข้าใจสัจธรรมชีวิตดี เรานับถือคนจีนเรื่องงานเขียนมากอยู่แล้วนะ เรื่องนี้ยิ่งเพิ่มพูนขึ้นไปอีก พวกการคิด ชีวิต มันเอาไปใช้ได้เองจริง ๆ ด้วย ปังเกิน

อีกอย่างที่นึกออกและอยากชมคือ บาสเก็ตบอล เขียนมาสมจริงอย่างกะเป็นแฟน NBA อ่านแล้วเข้าใจง่าย (หรืออาจจะเพราะคนอ่านพอจะดูบาสเป็น) สนุกดี พวกการคิดตัดสินใจ ฉับ ฉับ ฉับ เรียกว่า ฟิน อีกแระ อ่านแล้วฟินมาก ๆ หัวใจจะวายก่อนอาจจบ

นิดหน่อยก่อนไปเล่มต่อไป มีบางคำพูด (ไม่ใช่คำหยาบ) ที่เราไม่ชอบแต่ประเด็นที่นักเขียนหยิบมา ครอบครัว ผู้หญิง เด็ก เขาเขียนค่อนข้างเข้มแข็ง ถึงจะอ่านแล้วขมวดคิ้ว (คำอย่างปัญญาอ่อน, ร้องไห้เหมือนผู้หญิง) แต่ภาพรวมทั้งเรื่องในตอนนี้ยังชัดกว่า คือมันดีอย่างเด่นชัดเลยมองข้ามไปได้

[Jiji Jidapa · Rating 5 out of 5]

เคยอ่าน 'แสงตะวันในฟ้าสีเทา' แล้วติดใจมาก แอบเสียดายที่เรื่องนั้นสั้นไปหน่อย
ได้มาอ่าน 'เริ่มใหม่กับนาย คงไม่เลวร้ายนัก' แล้ว ความรู้สึกคล้ายๆ เรื่องนั้น แต่เรื่องนี้ยาวจุใจมาก และละเอียดกว่ามาก ชอบมากค่ะ

'เริ่มใหม่กับนาย' บอกเล่าชีวิตของหนุ่มน้อยสองคน ที่เดิมทีไม่ควรจะได้พบกัน แต่เพราะความพลิกผันในชีวิตของเจี่ยงเฉิง ทำให้เจียงเฉิงมาพบกับกู้เฟยในสภาพแวดล้อมที่เสื่อมโทรม กลายเป็นคนสองคนที่มาพึ่งพากัน ต่อสู้กับความโชคร้ายของชีวิต ปัจจัยที่เลือกไม่ได้ จนในที่สุดก็สามารถสร้างทางเลือกใหม่ให้ตัวเอง ระหว่างทางอาจมีล้มลุกคลุกคลาน มีเหนื่อย มีท้อ มีหยุดพัก มียอมปล่อยมือ แต่ผลลัพธ์จากการพยายามในที่สุดมันก็คุ้มค่าจริงๆ เอาใจช่วยสองหนุ่มแบบสุดตัว อ่านแล้วอินเหลือเกิน

เนื้อเรื่องกินเวลาค่อนข้างยาวนาน เล่าไปเรื่อยๆ ถึงชีวิตของเจียงเฉิง ค่อยๆ ผูกพันกับกู้เฟยได้อย่างไร ใส่รายละเอียดมามาก แต่ถึงอย่างนั้นก็อ่านได้ไม่เบื่อเลย สนุกมาก เป็นหนังสือที่มีครบทุกรสชาติ อ่านเพลินๆ ก็เสียน้ำตาได้ไม่รู้ตัว บางช่วงก็ใจหน่วงๆ บีบคั้นอารมณ์ได้ดีแบบไม่มากไป ใครชอบแนวฝ่าฟันโชคชะตา สู้ยังไงก็เหมือนจะถูกลิขิตให้แพ้ ความรักที่บางครั้งรักอย่างเดียวมันคงไม่พอ ก็น่าจะชอบค่ะ เนื้อหาเป็น young adults ที่ไม่ธรรมดาเลย ชอบมากค่ะ

[เจ้าหมีขาว · Rating 4 out of 5]

เฮียเฉิงดูมีชีวิตชีวามากกว่าเล่มแรกเยอะเลย แต่พอเปิดปมครอบครัวก็รู้สึกว่าทำไมชีวิตเฮียเฉิงมันรันทดขนาดนี้อ่ะ มีบ้านก็เหมือนไม่มี คนที่เคยเรียกว่าแม่ก็ไม่สามารถเรียกได้เต็มปากอีกต่อไป ปัญหาครอบครัวรุมเร้าสุด

เฮียเฉิงดูมีชีวิตชีวามากกว่าเล่มแรกเยอะเลย แต่พอเปิดปมครอบครัวก็รู้สึกว่าทำไมชีวิตเฮียเฉิงมันรันทดขนาดนี้อ่ะ มีบ้านก็เหมือนไม่มี คนที่เคยเรียกว่าแม่ก็ไม่สามารถเรียกได้เต็มปากอีกต่อไป ปัญหาครอบครัวรุมเร้าสุด

สำหรับเราเฮียเฉิงเป็นตัวตนที่มีเรื่องในใจหลายๆอย่าง อันอั้นตันใจจนอยากตะโกนออกมาดังๆ เหมือนเป็นลูกชังของครอบครัวเสมอมา ไม่เคยได้รับความรัก กู้เฟยก็ไม่แพ้กันปัญหาความรุนแรงในครอบครัวก็หนัก ดีที่เล่มนี้เขาเปิดใจให้กันมากขึ้น อย่างน้อยก็มีคนคอยรับฟังปัญหา เป็นห่วงเป็นใยกัน

รู้สึกว่านข.เขียนฉากที่ต้องใช้อารมณ์ความรู้สึกเก่งพอสมควรเลย อย่างฉากที่เฮียเฉิงรู้สึกอึดอัดเพราะแม่มาหา ตัวละครเหมือนมีไฟสุมในอกอยากตะโกนดังๆ อยากระบาย เราก็รู้สึกอึดอัดคับข้องใจ จนอยากตะโกนตามตัวละครเหมือนกัน

แอบชอบมิตรภาพในเล่มนี้นะ ดูพัฒนาจากเล่ม 1 ไปมากๆ ผลจากการรวมทีมแข่งบาส มีเพื่อนที่คอยหัวเราะโง่ๆไปด้วยกัน รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน ฉากตอนกินเลี้ยงหลังแข่งบาสนี่คิดถึงตัวเองตอนมัธยมเลย คิดถึงบรรยากาศตอนเพื่อนรวมตัวกันเยอะๆ แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองตอนนั้นมีความสุขจัง

[Purinpurin · Rating 4 out of 5]

ในเล่มนี้จะได้รู้สักที ว่าครอบครัวอันแสนคลุมเครือของเจี่ยงเฉิงเป็นยังไงกันแน่ และเรื่องเกี่ยวกับพ่อของกู้เฟย ถึงแม้จะพอเดาได้ แต่พอถึงพาร์ทที่ตัวละครต้องเล่าออกมาเองจากปาก ก็ทำให้คนอ่านซึมตามไปด้วย

ชีวิตไม่เคยง่าย ยิ่งกับเด็กที่เติบโตขึ้นมาท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่ไม่เหมาะสมยิ่งไม่ง่าย กู้เฟยบอกกับเจี่ยงเฉิงว่าเจี่ยงเฉิงได้รับการเลี้ยงดูอย่างดีจากกริยามารยาท คำพูด รวมถึงความสามารถต่างๆ ที่ติดตัวมาก็เดาได้ไม่ยาก

ถึงอย่างนั้นเรากลับรู้สึกว่ากู้เฟยก็เติบโตมาได้อย่างดีไม่แพ้กัน ทั้งๆ ที่อยู่ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่เรียกได้ว่าเสื่อมโทรมนี้ แต่กู้เฟยกลับมีความเป็นผู้ใหญ่ ใจเย็น รอบคอบ สิ่งละอันพันละน้อยที่กู้เฟิงแสดงออกมา ทำให้เราประทับใจในตัวละครตัวนี้มาก

โทนของเล่มนี้ค่อนข้างสดใส ความสัมพั���ธ์ของกู้เฟยและเจี่ยงเฉิงพัฒนาอย่างก้าวกระโดด ทั้งคู่แบ่งปันความลับให้แก่กัน ทั้งเรื่องรอบครัวและสิ่งที่ตัวเองเป็น

ค่อนข้างเป็นเล่มที่ทำให้ใจเต้นตึกตักพอสมควร ความรู้สึกขัดเขิน คลุมเครือที่เด่นชัดในเล่มนี้ทำเอายิ้มไปอ่านไปได้ตลอด

แต่พาร์ทเล่นบาสเป็นพาร์ทที่อ่านไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ บรรยายค่อนข้างละเอียดและนาน แต่โดยรวมเป็นเล่มที่สนุกมากๆ เมื่ออ่านจบก็ยิ่งอยากอ่านเล่มต่อไป

[ppsk ᙏ̤̫]

เล่ม 2 แล้วยังสนุกไม่มีตกเลย ติดแค่พาร์ทเดียวคือพาร์ทเล่นบาส เพราะเราไม่ค่อยได้ดูบาสเท่าไหร่ ต้องใช้จินตนาการนิดนึง ชอบความสัมพันธ์แบบค่อยเป็นค่อยไปของทั้งสองคนมาก ๆ ที่จริงเนื้อหาทั้งเล่มสามารถสรุปได้จากหลังปก 55555 แต่ความสนุกจริง ๆ ต้องอ่านเองอะ มันดีมาก ๆๆๆ


(ผู้แปลแปลได้ใจมาก ชอบ)

[Ning · Rating 5 out of 5]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วติดมากกกกก

เริ่มเรื่องตอน มัธยม 5 เล่ม 4 โน่นแหน่ะ เพิ่งจะได้ขึ้น มัธยม 6

อ่านแล้วก็ลุ้นอยากให้โตเร็ว ๆ แต่พอโตก็ลุ้นอีก ไม่อยากให้จบ..

อ่านจบแล้วก็ยังรู้สึกไม่จุใจ ถ้าแต่งมาอีก 10 เล่ม ก็จะอ่านต่อ อ่านจนแก่ไปด้วยกันเลยก็ได้

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอิ่มดีค่ะ

[Allie · Rating 1 out of 5]

ไม่อินเลย ไม่ชอบ setting แบบนี้ ถ้ารู้ว่าจะมาแนวนี้คงไม่ซื้อตั้งแต่แรก 😭 ตามรีวิวทุกคนมาแต่อ่านละรู้สึกหมองมาก