What do you think?
Rate this book
Morris
De hond van Morris oma heet niet toevallig Houdini. Het dier is een meester in ontsnappen. Morris moet de berg bij oma’s huis op om de hond te zoeken. Maar net als hij met de hond in zijn armen aan de tocht naar huis begint, valt de sneeuw met bakken uit de lucht. Van het ene op het andere moment staat de jongen er enkeldiep in. Boven op de berg snijdt de noorderwind. Het dal lijkt erg ver weg. Tot overmaat van ramp doet Houdini nog eens wat ze het liefste doet: ervandoor gaan.
Morris weet zich even geen raad. Maar dan verschijnt in al dat wit ineens een lotgenoot — een jongen met een grote mond, met naast zich een reusachtige ram.
Morris weet zich even geen raad. Maar dan verschijnt in al dat wit ineens een lotgenoot — een jongen met een grote mond, met naast zich een reusachtige ram.
58 pages, Hardcover
First published September 6, 2022
4 people are currently reading
316 people want to read
About the author
Bart Moeyaert
107 books1,936 followersDe boeken, het toneel en de gedichten van Bart Moeyaert zijn sinds zijn debuut in 1983 door lezers van alle leeftijden ontdekt, wat hem een aparte plek geeft binnen de Nederlandstalige literatuur. Tot de meest bekende titels behoren ‘Het is de liefde die we niet begrijpen’, ‘Broere’, ‘Tegenwoordig heet iedereen Sorry’, ‘Morris’ en ‘Een ander leven’. Hij publiceerde drie dichtbundels: ‘Verzamel de liefde’, ‘Gedichten voor gelukkige mensen’ en ‘Helium’.
Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland, o.a. met de Vlaamse Cultuurprijs (de huidige Ultima), de Boekenleeuw, de Zilveren Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Deutsche Jugendliteraturpreis, en de Norske Oversetterpremien. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...). In 2002, 2012, 2020 en 2024 eindigde hij op shortlist voor de internationale Hans Christian Andersen Award.
Zijn werk verscheen tot hiertoe in achtentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen, de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was, en verhuisde naar de bossen en de rust van Heide, Kalmthout.
Tot 1995 was Moeyaert eindredacteur van een magazine voor jongeren, daarna werd hij fulltime schrijver. Zijn werk is vaak bekroond, zowel in binnen- als buitenland, o.a. met de Vlaamse Cultuurprijs (de huidige Ultima), de Boekenleeuw, de Zilveren Griffel, de Woutertje Pieterse Prijs, de Gouden Uil, de Deutsche Jugendliteraturpreis, en de Norske Oversetterpremien. In 2019 won hij de internationale Astrid Lindgren Memorial Award (https://alma.se/en/laureates/2019-bar...). In 2002, 2012, 2020 en 2024 eindigde hij op shortlist voor de internationale Hans Christian Andersen Award.
Zijn werk verscheen tot hiertoe in achtentwintig talen. In 2014 werd Moeyaert aangesteld als artistiek intendant van het project Gastland Vlaanderen en Nederland op de Frankfurter Buchmesse 2016. Van 2000 tot 2021 was Bart Moeyaert hoofddocent Schrijven aan de afstudeerrichting Woord in Antwerpen. In 2019 verliet hij Antwerpen, de stad waar hij in 2006 en 2007 Stadsdichter was, en verhuisde naar de bossen en de rust van Heide, Kalmthout.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 54 reviews
October 21, 2022
De hond van Morris oma heet niet toevallig Houdini. Het dier is een meester in ontsnappen. Morris moet de berg bij oma’s huis op om de hond te zoeken. Maar net als hij met de hond in zijn armen aan de tocht naar huis begint, valt de sneeuw met bakken uit de lucht. Van het ene op het andere moment staat de jongen er enkeldiep in. Boven op de berg snijdt de noorderwind. Het dal lijkt erg ver weg. Tot overmaat van ramp doet Houdini nog eens wat ze het liefste doet: ervandoor gaan.
Morris weet zich even geen raad. Maar dan verschijnt in al dat wit ineens een lotgenoot — een jongen met een grote mond, met naast zich een reusachtige ram.
Dit boekje is een echt pareltje. Moeyaert schrijft geen woord teveel - een van zijn grote talenten, vind ik. Een kind herkent in eerste instantie misschien enkel laag één in het verhaal, maar dit boek heeft zoveel meer om uit te pakken en staat toe om (samen) het verhaal buiten het verhaal in te vullen. Net daarom is het zo waardevol: hoe ouder je wordt, hoe meer je in dit verhaal kan vinden en herkennen. Misschien duid je telkens wel andere stukken aan. Misschien voeg je in het niet-vertelde verhaal waarop gealludeerd wordt, wel stukjes van je eigen verhaal toe.
Hoewel dit jeugdliteratuur is, zou ik niet kunnen bedenken waarom dit niet óók volwassenenliteratuur is. Er is, geloof ik, een speciaal plankje voor dit soort boeken nodig in de boekenkast. Wat mij betreft mag “Morris” daar naast “Lampje” (Annet Schaap) gaan zitten.
“Hij snikte een keer - één keer maar. Die snik had hij nog over van afgelopen nacht. Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.”
“De jongen lag met zijn rug naar hem toe. Zijn schouders schokten. Als iemand zo stil mogelijk probeert te huilen, moet je niet vragen of hij huilt: en ook niet waarom. Huilen gebeurt. Omdat je bang bent, bijvoorbeeld, of alleen.”
Morris weet zich even geen raad. Maar dan verschijnt in al dat wit ineens een lotgenoot — een jongen met een grote mond, met naast zich een reusachtige ram.
Dit boekje is een echt pareltje. Moeyaert schrijft geen woord teveel - een van zijn grote talenten, vind ik. Een kind herkent in eerste instantie misschien enkel laag één in het verhaal, maar dit boek heeft zoveel meer om uit te pakken en staat toe om (samen) het verhaal buiten het verhaal in te vullen. Net daarom is het zo waardevol: hoe ouder je wordt, hoe meer je in dit verhaal kan vinden en herkennen. Misschien duid je telkens wel andere stukken aan. Misschien voeg je in het niet-vertelde verhaal waarop gealludeerd wordt, wel stukjes van je eigen verhaal toe.
Hoewel dit jeugdliteratuur is, zou ik niet kunnen bedenken waarom dit niet óók volwassenenliteratuur is. Er is, geloof ik, een speciaal plankje voor dit soort boeken nodig in de boekenkast. Wat mij betreft mag “Morris” daar naast “Lampje” (Annet Schaap) gaan zitten.
“Hij snikte een keer - één keer maar. Die snik had hij nog over van afgelopen nacht. Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.”
“De jongen lag met zijn rug naar hem toe. Zijn schouders schokten. Als iemand zo stil mogelijk probeert te huilen, moet je niet vragen of hij huilt: en ook niet waarom. Huilen gebeurt. Omdat je bang bent, bijvoorbeeld, of alleen.”
January 21, 2025
Hartverwarmend winterverhaal ❄️ 🌲 🔥
Ondersteund door sprekende illustraties van Sebastiaan Van Doninck beschrijft Bart Moeyaert een avontuur waarbij alle woorden zorgvuldig worden uitgekozen.
Zowel jonge als minder jonge lezers kunnen hun hart ophalen bij het verhaal van Morris, want hij is zo veel meer dan de jongen die de hond vond.
Ondersteund door sprekende illustraties van Sebastiaan Van Doninck beschrijft Bart Moeyaert een avontuur waarbij alle woorden zorgvuldig worden uitgekozen.
Zowel jonge als minder jonge lezers kunnen hun hart ophalen bij het verhaal van Morris, want hij is zo veel meer dan de jongen die de hond vond.
November 6, 2022
Ontroerend mooi verhaal, aaneengeregen met de meest schitterende zinnen! Om nog eens en nog eens te lezen. Warme, rijke woorden in een koude sneeuwstorm.
Over Morris die bij z’n oma woont en elke dag de berg op moet om hondje Houdini, die weer eens is ontsnapt, te zoeken.
Over verdriet en sterk zijn, over warmte en vriendschap en over dapper zijn tegenover mensen die het niet goed met je voor hebben. Wat een boek weer, Bart Moeyaert, dankjewel!
Over Morris die bij z’n oma woont en elke dag de berg op moet om hondje Houdini, die weer eens is ontsnapt, te zoeken.
Over verdriet en sterk zijn, over warmte en vriendschap en over dapper zijn tegenover mensen die het niet goed met je voor hebben. Wat een boek weer, Bart Moeyaert, dankjewel!
February 9, 2024
Toen dit boek verscheen, konden liefhebbers nog naar een muziektheatervoorstelling bij het boek, waarbij niemand minder dan Martine Tanghe het boek voorlas. Haar stem zullen we jammer genoeg moeten missen; mijn zonen hebben het met de mijne moeten doen. We begonnen zaterdag in het plaatselijke Italiaanse restaurant en eindigden vanavond bij het eten van een verjaardagscroissant.
Opnieuw heeft Moeyaert zijn zinnen tot pareltjes geschaafd. Het is een mooi kerstverhaal – al gaat het niet over kerst an sich. Maar het sneeuwt en het straalt toch een warmte uit. Ondanks bedreigingen voel je dat elk gevaar overwonnen zal worden. In vergelijking met de verhalen uit Jij en ik en alle andere kinderen komt dit verhaal wat trager op gang en komt de typisch Moeyaertiaanse ellips groter en gezochter op me over. Niettemin: cozy literatuur.
Opnieuw heeft Moeyaert zijn zinnen tot pareltjes geschaafd. Het is een mooi kerstverhaal – al gaat het niet over kerst an sich. Maar het sneeuwt en het straalt toch een warmte uit. Ondanks bedreigingen voel je dat elk gevaar overwonnen zal worden. In vergelijking met de verhalen uit Jij en ik en alle andere kinderen komt dit verhaal wat trager op gang en komt de typisch Moeyaertiaanse ellips groter en gezochter op me over. Niettemin: cozy literatuur.
October 2, 2022
"'Ik weet dat je verdrietig en boos bent, Morris,' zei ze. 'Zo voel ik het ook. Maar kijk eens wat helpt: kin omhoog.' Ze kneep in zijn wang en glimlachte, maar haar gezicht werd niet blij. 'Superman,' zei ze. Met een naam besta je meer dan zonder, en van sommige namen krijg je brede schouders." (p.32)
March 1, 2025
Ene dochter geeft 5 ⭐️ andere 4 ⭐️
Prachtige tekeningen ook
Prachtige tekeningen ook
January 14, 2023
2022
2023: voorgelezen aan de 7- en 9-jarigen in huis en dikke hit!
2023: voorgelezen aan de 7- en 9-jarigen in huis en dikke hit!
June 15, 2023
Stoute hond achterna, dilemma; kiezen tussen oma of haar hond. Vrienden maken.
October 8, 2023
Mooie beelden, mooie taal, mooi verhaal. Elke pagina is in balans.
November 9, 2025
De poëtische zinnen zijn mooi en de illustraties nog mooier! Een verhaal waarbij je tussen de regels door moet lezen. Daarom geen boek wat elke middenbouw leerling zo zou kunnen lezen denk ik, maar wat prachtig is om voor te lezen! (Om daarna door leerlingen uit de kast gepakt te worden om opnieuw te lezen). De strijd tussen goed en kwaad en dat het goede overwint is natuurlijk wel heerlijk leesvoer!
'Hij snikte één keer, één keer maar. Die snik had hij nog over van de afgelopen nacht. Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.'
'Met naam besta je meer dan zonder. En van sommige namen krijg je brede schouders.'
Warm winterverhaal.
'Hij snikte één keer, één keer maar. Die snik had hij nog over van de afgelopen nacht. Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.'
'Met naam besta je meer dan zonder. En van sommige namen krijg je brede schouders.'
Warm winterverhaal.
November 24, 2023
Zo mooi, zo koud, en wat een prachtige sneeuw!
June 29, 2024
https://looneybooks79.blog/2024/06/29...
Je bent nooit te oud om je te jong te voelen. Vanuit dit principe heb ik besloten om een verloren stukje jeugd van mezelf op mijn huidige leeftijd te beleven door een aantal young adult boeken én jeugdliteratuur te beginnen lezen, kwestie van de magie van jongeren ook eens te mogen beleven. Ik ben pas vanaf mijn twaalfde beginnen boeken lezen en heb nooit het genot ervaren van jeugdliteratuur te mogen ontdekken, behalve dan stripverhalen (die op zich ook al een goede manier zijn om kinderen met lezen in contact te brengen!)
En wie beter dan Bart Moeyaert, die intussen al veertig jaar aan de slag is als auteur, kan mij deze magie bijbrengen dankzij zijn prachtig werk zoals dit: Morris, de jongen die de hond vond!
Morris woont bij zijn oma, onderaan de berg, door de verdrietige dingen die zijn gebeurd. Oma's hond: mormel, monster, lastpak maar beter gekend onder de naam Houdini (genoemd naar een ontsnappingskunstenaar) durft al eens de berg oplopen en dan wordt Morris erop uit gestuurd om hem te zoeken en terug te brengen. Dat over de berg heel wat verhalen de ronde doen, schrikken Morris niet af. Hij heeft een missie.
Maar Morris wordt verrast door een grote sneeuwbui én ontmoet er een andere jongen, lid van een 'bende'. De stoere kerel is echter niet zo stoer als de sneeuwstorm losbarst. Zij schuilen dan ook onder de doornstruiken, die Morris 'de Egels' noemt. En Houdini maakt enkel maar zijn naam waar: ontsnappen doet ie als de beste!
Op een hartverwarmende maar ook ontroerende manier weet Bart zijn lezers vast te grijpen in dit vrieskoude avontuur waarbij namen belang hebben én sneeuw een grote rol spelen, waarin een jongen met wanten en een mutsje aan een wereld trotseert en waarin de tekeningen van Sebastiaan Van Doninck het geheel afwerken met een pracht die je doet ontroeren, hartkloppingen bezorgd én je sowieso doet verlangen naar de volgende keer dat je dit boek ter hand mag en kan nemen om nog maar eens in de bergen te mogen verdwalen, ploeterend door de dikke pak sneeuw!
Bart Moeyaert heeft mijn hart veroverd! Niet alleen door zijn literatuur maar ook sinds ik de tv-reportage zag op VRT Één, de Vier Seizoenen van Bart Moeyaert, waarin hij niet enkel dingen zei die ik zo herkenbaar vond maar ook gewoon zelf elke dag ervaar... Wanneer de rust je overvalt en je geëmotioneerd geraakt van kleine dingen, wanneer je weg van andere mensen tot rust kan komen... En na het lezen van 'Een ander Leven' ben ik grote fan en in een 'Bart Moeyaert shopping spree' terecht gekomen... Intussen Morris en Broere toegevoegd aan de collectie... Maar daar zal het volgens mij niet bij stoppen... Dank Bart, dank voor dit hartverwarmende momentje van rust!
Je bent nooit te oud om je te jong te voelen. Vanuit dit principe heb ik besloten om een verloren stukje jeugd van mezelf op mijn huidige leeftijd te beleven door een aantal young adult boeken én jeugdliteratuur te beginnen lezen, kwestie van de magie van jongeren ook eens te mogen beleven. Ik ben pas vanaf mijn twaalfde beginnen boeken lezen en heb nooit het genot ervaren van jeugdliteratuur te mogen ontdekken, behalve dan stripverhalen (die op zich ook al een goede manier zijn om kinderen met lezen in contact te brengen!)
En wie beter dan Bart Moeyaert, die intussen al veertig jaar aan de slag is als auteur, kan mij deze magie bijbrengen dankzij zijn prachtig werk zoals dit: Morris, de jongen die de hond vond!
Morris woont bij zijn oma, onderaan de berg, door de verdrietige dingen die zijn gebeurd. Oma's hond: mormel, monster, lastpak maar beter gekend onder de naam Houdini (genoemd naar een ontsnappingskunstenaar) durft al eens de berg oplopen en dan wordt Morris erop uit gestuurd om hem te zoeken en terug te brengen. Dat over de berg heel wat verhalen de ronde doen, schrikken Morris niet af. Hij heeft een missie.
Maar Morris wordt verrast door een grote sneeuwbui én ontmoet er een andere jongen, lid van een 'bende'. De stoere kerel is echter niet zo stoer als de sneeuwstorm losbarst. Zij schuilen dan ook onder de doornstruiken, die Morris 'de Egels' noemt. En Houdini maakt enkel maar zijn naam waar: ontsnappen doet ie als de beste!
Op een hartverwarmende maar ook ontroerende manier weet Bart zijn lezers vast te grijpen in dit vrieskoude avontuur waarbij namen belang hebben én sneeuw een grote rol spelen, waarin een jongen met wanten en een mutsje aan een wereld trotseert en waarin de tekeningen van Sebastiaan Van Doninck het geheel afwerken met een pracht die je doet ontroeren, hartkloppingen bezorgd én je sowieso doet verlangen naar de volgende keer dat je dit boek ter hand mag en kan nemen om nog maar eens in de bergen te mogen verdwalen, ploeterend door de dikke pak sneeuw!
Bart Moeyaert heeft mijn hart veroverd! Niet alleen door zijn literatuur maar ook sinds ik de tv-reportage zag op VRT Één, de Vier Seizoenen van Bart Moeyaert, waarin hij niet enkel dingen zei die ik zo herkenbaar vond maar ook gewoon zelf elke dag ervaar... Wanneer de rust je overvalt en je geëmotioneerd geraakt van kleine dingen, wanneer je weg van andere mensen tot rust kan komen... En na het lezen van 'Een ander Leven' ben ik grote fan en in een 'Bart Moeyaert shopping spree' terecht gekomen... Intussen Morris en Broere toegevoegd aan de collectie... Maar daar zal het volgens mij niet bij stoppen... Dank Bart, dank voor dit hartverwarmende momentje van rust!
November 17, 2025
Veidi müstiline ja kaasamõtlemist nõudev lugu, tüüpiline Bart Moeyaert selles mõttes! Mis mulle eriti rõõmu tegi (loe: professionaalne kretinism) on see, et lõpuks ometi on eesti keeles ilmunud ühe mu Belgia lemmik kunstniku, Sebastian Van Donincki illustratsioonidega raamat. Ootasin, ootasin ja jõudsin ära oodata!
Raamat on väga kvaliteetne ja ilus kooslus, juttu on koerast, kadumisest, kaotamisest ja salapärasest kurvast asjast millest ei räägita.
Raamat on väga kvaliteetne ja ilus kooslus, juttu on koerast, kadumisest, kaotamisest ja salapärasest kurvast asjast millest ei räägita.
January 22, 2023
Eentje om vaker te lezen. Wat een geweldige match qua tekst en beeld!
Wat moois uit het boek:
"De jongen lag met zijn rug naar hem toe. Zijn schouders schokten. Als iemand zo stil mogelijk probeert te huilen, moet je niet vragen of hij huilt. En ook niet waarom.
Huilen gebeurt. Omdat je bang bent, bijvoorbeeld, of alleen."
Wat moois uit het boek:
"De jongen lag met zijn rug naar hem toe. Zijn schouders schokten. Als iemand zo stil mogelijk probeert te huilen, moet je niet vragen of hij huilt. En ook niet waarom.
Huilen gebeurt. Omdat je bang bent, bijvoorbeeld, of alleen."
January 4, 2023
Morris zei niet: ocharm. Niet: lach eens. Hij zei niets wat je niet wilt horen als het niet heel goed met je gaat. Hij zei dat hij Morris heette en dat hij bij zijn oma woonde.
Prachtig en ontroerend (kinder)boek
Prachtig en ontroerend (kinder)boek
November 15, 2022
“Hij snikte een keer - één keer maar. Die snik had hij nog over van afgelopen nacht. Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.”
Zo zo mooi, om opnieuw en opnieuw te lezen 🤍
Zo zo mooi, om opnieuw en opnieuw te lezen 🤍
December 24, 2022
Wat een wonderlijke taal, zoals steeds. Mooi boekje.
January 14, 2023
Heel erg mooi om voor te lezen, of zelf te lezen.
March 18, 2023
“Stilliggen wilde ze niet. Dat wilde ze nooit. Lopen wilde ze. Het liefst van alles: weg. De berg op.”
“Als iets een naam heeft, bestaat het meer dan zonder.”
“Als iets een naam heeft, bestaat het meer dan zonder.”
July 20, 2023
Gelezen ter voorbereiding van de leesjury. Wat een pareltje!
February 3, 2023
"Inizia sempre tutto con una storia" diceva la nonna di Morris. "E senza che tu te ne accorga hai una coperta patchwork tra le mani".
March 31, 2023
Prachtig!
December 14, 2023
Wat een prachtige zinnen. Een bijzonder verhaal dat voelt als een warme deken in de ijzige kou.
‘Hij snikte een keer - één keer maar. Die snik had hij nog over van afgelopen nacht. Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.’
⭐️⭐️⭐️⭐️
‘Hij snikte een keer - één keer maar. Die snik had hij nog over van afgelopen nacht. Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.’
⭐️⭐️⭐️⭐️
February 29, 2024
Dit boek trok mij niet aan. Ik geloof ook niet dat ik het zal onthouden om te tippen of mee te nemen naar school om voor te lezen.
Wat is nu eigenlijk de essentie van het verhaal?
Al heb ik wel het idee dat Morris een jongen is van goud.
Wat is nu eigenlijk de essentie van het verhaal?
Al heb ik wel het idee dat Morris een jongen is van goud.
July 2, 2023
mooi mooi mooi
March 15, 2023
Klein boekje, grote literatuur
“Morris” werd terecht geselecteerd voor de shortlist van de Boon 2023. Een pareltje in de Nederlandstalige literatuur met volgende tekst op de achterflap:
Een vrieskoud avontuur
waarvan je gaat gloeien.
Over sneeuw die blijft liggen,
een hond die wegloopt,
en het belang van een naam.
Bart Moeyaert is een woordkunstenaar. Hij weet de juiste woorden te kiezen die in een sobere combinatie met elkaar een volledig verhaal kunnen dragen, waarbij suggestie een grote rol speelt. Het belangrijkste vindt eigenlijk zelfs plaats tussen de regels door. Als lezer kan je het verhaal aanvullen en beleven naar eigen aanvoelen. Zo brengt “Morris” bij elke lezer persoonlijke herinneringen naar boven, gevoelens die je als kind of als jongere had maar die je toen niet kon benoemen.
Bart Moeyaert weet emoties perfect weer te geven. Hij benoemt de gevoelens niet, hij suggereert ze. Soms op een heel fijnzinnige manier. Hij verwoordt wat wij wel weten of aanvoelen, maar nog niet expliciet hebben uitgesproken. Het zijn doordenkertjes. Bijvoorbeeld: “Als iets een naam heeft, bestaat het meer dan zonder.” Of nog: “Als iemand zo stil mogelijk probeert te huilen, moet je niet vragen of hij huilt. En ook niet waarom.”
Bart Moeyaert is een magiër die jou met slechts enkele woorden de winter met zijn vrieskou laat voelen, de eenzaamheid van verdwalen in een sneeuwstorm, of de gezellige warmte van een keuken waar wafels en poffertjes werden gebakken door mensen die van je houden.
Het sneeuwlandschap staat voor mij voor de reinheid en ongereptheid van de kinderlijke ziel. Maar al snel betreden andere kinderen en ook volwassenen die zuiverheid en laten er sporen achter. “Morris” is een verhaal door kinderogen gezien, en kinderen zien meer dan wij denken, ze doorzien mensen en situaties soms beter dan wij zelf omdat ze zonder vooroordelen naar de wereld kijken en openstaan voor ver- en bewondering.
Dit verhaal doet me denken aan “Le Petit Prince” en het wordt volgens mij een even grote klassieker – “Morris” ís zelfs nu al die klassieker. De prachtige sobere illustraties van Sebastiaan Van Doninck hebben daar ongetwijfeld ook toe bijgedragen.
“Morris” is een aanrader voor alle leeftijden: kinderen, (jong)volwassenen, senioren … en dus niet louter een kinder- of jeugdboek.
Een sober, snedig, vertederend, emotioneel en hartverwarmend verhaal, om telkens weer van te genieten.
“Morris” werd terecht geselecteerd voor de shortlist van de Boon 2023. Een pareltje in de Nederlandstalige literatuur met volgende tekst op de achterflap:
Een vrieskoud avontuur
waarvan je gaat gloeien.
Over sneeuw die blijft liggen,
een hond die wegloopt,
en het belang van een naam.
Bart Moeyaert is een woordkunstenaar. Hij weet de juiste woorden te kiezen die in een sobere combinatie met elkaar een volledig verhaal kunnen dragen, waarbij suggestie een grote rol speelt. Het belangrijkste vindt eigenlijk zelfs plaats tussen de regels door. Als lezer kan je het verhaal aanvullen en beleven naar eigen aanvoelen. Zo brengt “Morris” bij elke lezer persoonlijke herinneringen naar boven, gevoelens die je als kind of als jongere had maar die je toen niet kon benoemen.
Bart Moeyaert weet emoties perfect weer te geven. Hij benoemt de gevoelens niet, hij suggereert ze. Soms op een heel fijnzinnige manier. Hij verwoordt wat wij wel weten of aanvoelen, maar nog niet expliciet hebben uitgesproken. Het zijn doordenkertjes. Bijvoorbeeld: “Als iets een naam heeft, bestaat het meer dan zonder.” Of nog: “Als iemand zo stil mogelijk probeert te huilen, moet je niet vragen of hij huilt. En ook niet waarom.”
Bart Moeyaert is een magiër die jou met slechts enkele woorden de winter met zijn vrieskou laat voelen, de eenzaamheid van verdwalen in een sneeuwstorm, of de gezellige warmte van een keuken waar wafels en poffertjes werden gebakken door mensen die van je houden.
Het sneeuwlandschap staat voor mij voor de reinheid en ongereptheid van de kinderlijke ziel. Maar al snel betreden andere kinderen en ook volwassenen die zuiverheid en laten er sporen achter. “Morris” is een verhaal door kinderogen gezien, en kinderen zien meer dan wij denken, ze doorzien mensen en situaties soms beter dan wij zelf omdat ze zonder vooroordelen naar de wereld kijken en openstaan voor ver- en bewondering.
Dit verhaal doet me denken aan “Le Petit Prince” en het wordt volgens mij een even grote klassieker – “Morris” ís zelfs nu al die klassieker. De prachtige sobere illustraties van Sebastiaan Van Doninck hebben daar ongetwijfeld ook toe bijgedragen.
“Morris” is een aanrader voor alle leeftijden: kinderen, (jong)volwassenen, senioren … en dus niet louter een kinder- of jeugdboek.
Een sober, snedig, vertederend, emotioneel en hartverwarmend verhaal, om telkens weer van te genieten.
April 4, 2023
Dit was mijn eerste kennismaking met het werk van Bart Moeyaert en dat smaakt naar meer! Dit boek voor jonge kinderen (en oudere kinderen tot 110) is PRACHTIG!
Ontzettend mooie zinnen die je aan het denken zetten. Maar die tegelijkertijd ook grappig zijn. Een beeldend verhaal waarbij je je begeeft in besneeuwde bergen.
De raadselachtigheid dat Morris niet voor niets tijdelijk bij zijn oma woont ‘na verdrietige dingen die gebeurd zijn.’ Waar je niet achterkomt, maar is dat nu zo belangrijk?! Wel voor de setting, niet voor het verloop van het verhaal.
Grappige vergelijking: de hond van oma met de naam Houdini. Dat je kinderen deze beroemdheid subtiel en toch aanwezig meegeeft, bewijst maar weer dat je jonge kinderen serieus neemt!
Mooie en grappige climax rondom de rare meneer Pek. Al zijn alle personages zeer interessant: je bent nieuwsgierig naar ze, wilt ze doorgronden.
“Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.”
“Morris verlangde naar de kachel in de keuken. Door de verdrietige dingen die gebeurd waren, had hij hij het sneller koud dan vroeger.”
Dit is niet zo maar een verhaal. Dit wil je herlezen! En vraagt om voorlezen!
Reflectieve dimensie - groep 4/5/6
Ontzettend mooie zinnen die je aan het denken zetten. Maar die tegelijkertijd ook grappig zijn. Een beeldend verhaal waarbij je je begeeft in besneeuwde bergen.
De raadselachtigheid dat Morris niet voor niets tijdelijk bij zijn oma woont ‘na verdrietige dingen die gebeurd zijn.’ Waar je niet achterkomt, maar is dat nu zo belangrijk?! Wel voor de setting, niet voor het verloop van het verhaal.
Grappige vergelijking: de hond van oma met de naam Houdini. Dat je kinderen deze beroemdheid subtiel en toch aanwezig meegeeft, bewijst maar weer dat je jonge kinderen serieus neemt!
Mooie en grappige climax rondom de rare meneer Pek. Al zijn alle personages zeer interessant: je bent nieuwsgierig naar ze, wilt ze doorgronden.
“Als je stiekem huilt, huil je nooit helemaal uit.”
“Morris verlangde naar de kachel in de keuken. Door de verdrietige dingen die gebeurd waren, had hij hij het sneller koud dan vroeger.”
Dit is niet zo maar een verhaal. Dit wil je herlezen! En vraagt om voorlezen!
Reflectieve dimensie - groep 4/5/6
September 16, 2022
Morris. De jongen die de hond vond. Tekst: Bart Moeyaert. Illustraties: Sebastiaan Van Doninck.
Bart Moeyaert doet wederom wat hij het beste kan: met weinig woorden iets groots vertellen. Met net de gepaste hoeveelheid letters een luik naar de Moeyaert-wereld openzetten. Poëtisch, sprookjesachtig, donker én licht. Morris speelt zich af in de koude, in de sneeuw maar weet toch je hart en ziel te verwarmen.
Op de achterflap lees ik: ‘Het werk van Bart Moeyaert laat zien dat boeken voor kinderen en jonge mensen hun eigen plek hebben in de wereldliteratuur.’ Die zin klopt niet. Bart schrijft niet voor jonge mensen, hij schrijft voor mensen. Alle mensen, groot en klein. En eens die in zijn Moeyaert-wereld geweest zijn willen ze die nooit meer verlaten. Morris smaakt naar meer. Dat komt goed uit want er is ook een theater-versie van.
Wat heb ik genoten van dit kleine, sneeuwwitte pareltje en wat verlang ik weeral naar meer. Meer Moeyaert.
Bart Moeyaert doet wederom wat hij het beste kan: met weinig woorden iets groots vertellen. Met net de gepaste hoeveelheid letters een luik naar de Moeyaert-wereld openzetten. Poëtisch, sprookjesachtig, donker én licht. Morris speelt zich af in de koude, in de sneeuw maar weet toch je hart en ziel te verwarmen.
Op de achterflap lees ik: ‘Het werk van Bart Moeyaert laat zien dat boeken voor kinderen en jonge mensen hun eigen plek hebben in de wereldliteratuur.’ Die zin klopt niet. Bart schrijft niet voor jonge mensen, hij schrijft voor mensen. Alle mensen, groot en klein. En eens die in zijn Moeyaert-wereld geweest zijn willen ze die nooit meer verlaten. Morris smaakt naar meer. Dat komt goed uit want er is ook een theater-versie van.
Wat heb ik genoten van dit kleine, sneeuwwitte pareltje en wat verlang ik weeral naar meer. Meer Moeyaert.
March 12, 2023
Ik las dit boek voor voor mijn kinderen. De 3 jongsten, eentje van 8 en een tweeling van 10 kwamen meteen luisteren. Toen installeerde de oudste van 13 zich er ook bij. 'Lees maar verder', zei hij. 'Ik vind het mooi'. Alleen de dochter van 11 die verzot is op lezen dook weg in een eigen boek.
Het verhaal van Morris is spannend en ontroerend tegelijkertijd. Moeyaert tovert heerlijke zinnen uit zijn hoge hoed, weet een mooie spanningsboog op te bouwen en heeft ongelooflijke chance dat Sebastiaan Van Doninck er zulke heerlijke illustraties bij maakte.
Mijn kinderen slapen graag allemaal samen in een kamer, hoewel ze elk hun eigen bed hebben, verkiezen ze vaak de 'matrassenkamer' waar ze dicht bij elkaar op matrassen op de grond kunnen slapen. Wellicht voelt dat 'samen slapen' voor hen zo'n beetje het lappendeken van oma.
Dit boekje is top. Veel liefde voor alle Morrissen, Maxjes en Houdini's op deze aardbol.
Het verhaal van Morris is spannend en ontroerend tegelijkertijd. Moeyaert tovert heerlijke zinnen uit zijn hoge hoed, weet een mooie spanningsboog op te bouwen en heeft ongelooflijke chance dat Sebastiaan Van Doninck er zulke heerlijke illustraties bij maakte.
Mijn kinderen slapen graag allemaal samen in een kamer, hoewel ze elk hun eigen bed hebben, verkiezen ze vaak de 'matrassenkamer' waar ze dicht bij elkaar op matrassen op de grond kunnen slapen. Wellicht voelt dat 'samen slapen' voor hen zo'n beetje het lappendeken van oma.
Dit boekje is top. Veel liefde voor alle Morrissen, Maxjes en Houdini's op deze aardbol.
January 19, 2024
Vanwege de grote 100 vriendelijke van Hebban lees ik een aantal kinderboeken. Zo ook Morris een schitterend geïllustreerd kinderboekje van slechts 55 pagina’s.
Dit boekje met een verhaal over een jongetje dat het hondje van zijn oma moet halen van de berg nadat het weer eens ontsnapt is heeft veel meer diepgang dan op eerste gezicht lijkt. Het verhaal tussen de regels is schrijnend en meer gericht op volwassenen. Zoals ik in een andere recensie teruglas: “Dit verhaal verdient het om meerdere keren gelezen te worden”. Eigenlijk dus meer voor de grote mensen zoals ik dat vroeger tegen mijn meiden zei. Zo’n boekje dat je als ouder niet zo snel zelf zou kopen maar die je, eenmaal in bezit, niet meer weg doet. Gewoon omdat het een plekje in je boekenkast verdient. Een kinderverhaal voor grote mensen!
Dit boekje met een verhaal over een jongetje dat het hondje van zijn oma moet halen van de berg nadat het weer eens ontsnapt is heeft veel meer diepgang dan op eerste gezicht lijkt. Het verhaal tussen de regels is schrijnend en meer gericht op volwassenen. Zoals ik in een andere recensie teruglas: “Dit verhaal verdient het om meerdere keren gelezen te worden”. Eigenlijk dus meer voor de grote mensen zoals ik dat vroeger tegen mijn meiden zei. Zo’n boekje dat je als ouder niet zo snel zelf zou kopen maar die je, eenmaal in bezit, niet meer weg doet. Gewoon omdat het een plekje in je boekenkast verdient. Een kinderverhaal voor grote mensen!
Displaying 1 - 30 of 54 reviews