In Light-Years There's No Hurry: Cosmic Perspectives on Everyday Life

by Marjolijn van Heemstra, Jonathan Reeder (Translator)

How seeing Earth through the eyes of an astronaut brings new wonder and meaning to life on our planet. One stifling summer night, the poet and journalist Marjolijn van Heemstra lay awake, unable to sleep―like so many of us feeling anxious and alienated, deeply exhausted yet restless. Amid the suffocating stream of daily obligations, the clamor of notifications and increasingly dismal headlines, she longed for a way to rise above the frenzy, for a renewed sense of meaning and connection. Then she learned about the overview effect―a permanent shift in consciousness many astronauts experience when beholding Earth from outside the atmosphere―and wondered: could the perspective of outer space offer the internal space she sought? The lyrical account of van Heemstra’s yearlong quest to experience the overview effect on Earth, In Light-Years There’s No Hurry invites us to lift our gaze above eye level and discover our connections with the cosmos, our planet, and each other. We follow as van Heemstra’s cosmic awareness expands and she finds herself feeling simultaneously lighter and more grounded. Compared with the complexity of the universe, daily life on Earth begins to seem more manageable, while understanding the improbability of our collective existence gives her new patience and tenderness for her neighbors. The grand rhythms of light-years and eons become a source of restoration and relief―a comforting, necessary reminder to slow down and zoom out. Contemplating the solace a cosmic perspective offers in our chaotic, divided world, In Light-Years There’s No Hurry is a moving meditation on what it is to be human amid the vastness of the universe.

Genres: Nonfiction, Philosophy, Science, Audiobook, Nature, Space, Astronomy

192 pages, Hardcover

First published May 25, 2021

About the author

Marjolijn van Heemstra studeerde godsdienstwetenschappen en is schrijver, dichter, journalist en glimworm-expert. Ze is correspondent Ruimtevaart bij De Correspondent en zet zich sinds 2020 in voor het behoud van de nachtelijke duisternis. De afgelopen jaren maakte ze meer dan vijfhonderd nachtwandelingen met uiteenlopende groepen mensen.

Reviews

[Merel Wildschut · Rating 4 out of 5]

Prachtig en hoopvol. Op het snijvlak van poëzie, persoonlijk en wetenschappelijk.

[Meggy · Rating 5 out of 5]

The responsibility to awe

Van Heemstra, daar ben je in geslaagd. Tijdens het lezen viel het me op dat ik vaak dacht: "maar dit is wat een historicus moet doen." Alles is verweven en het einde is een begin en het begin is een einde. Het zijn prachtige opmerkingen, net zoals de observatie om het leven met vreemde ogen te bekijken, om te leren wat vertrouwd is (ja, dit is een van de dingen die een historicus ook doet, is mijn opvatting).

Ik heb al even de bronnen uitgeplozen en kijk nu al uit naar de boeken waar ze inspiratie uit heeft opgedaan. Daarnaast heeft dit boek me nieuwe concepten en ideeën gegeven waar mogelijk nieuw onderzoek uit voort kan komen als het leven me gunstig gezind is.

Een dikke aanrader, een boek wat je lang bij zal blijven!

[Sasha · Rating 4 out of 5]

4.5 sterren. Een filosofische, sociologische en poëtische kijk hoe we door (ruimtelijke) afstand nabijheid kunnen voelen. Hoe we in tijden van verdeeldheid de afstand kunnen overbruggen tussen onszelf en mensen in ons leven die ver van ons af staan. Van Heemstra heeft niet HET antwoord, maar jezelf zien als een ruimtevaarder op aarde is een eerste stap. Als lezer volg je haar zoektocht, haar ruimtereis op aarde en leer je over het overzichtseffect, hoe we het vreemde vertrouwd moeten maken als we mogelijke buitenaardse intelligentie willen herkennen én verwelkomen. Hoe belangrijk de maan voor ons is en hoe we die trouw vriend in de nabije toekomst zullen verliezen.
Dat we duister nodig hebben. "Want in de nacht kun je pas de volle omvang zien van pijn, twijfel, verdriet. En pas dan, als het ziet, kun je ermee worstelen. En wie niet worstelt, transformeert niet. En wie niet transformeert, heeft geen perspectief: toekomst bestaat bij de gratie van beweging, verandering (Pagina 49)."

Van Heemstra laat je nadenken over de vraag of wij de ruimte - het heelal - moeten veranderen, planeten moeten koloniseren zoals Bezos en Musk dat nastreven. "Uiteindelijk komt het hierop neer: wie door de ruimte veranderd wil worden, doet er goed aan de ruimte niet te veel te veranderen. En eigenlijk kun je 'ruimte' in deze zin wel veranderen door willekeurig was. Een uitzicht, een landschap, een ander (Pagina 144)."

Na het lezen van dit boek, ben ik meer van de aarde, heelal, een ander en het concept 'ruimte' gaan houden. En dat is een prachtig en bijna ontroerend gegeven. Van Heemstra is een unieke denker. Gun jezelf dit prachtige boek.

[Margje de Hoog · Rating 5 out of 5]

Wonderschone non-fictie. Ik heb genoten van elke pagina! Ik voel lichte afgunst over het feit dat iemand zo intelligent en associatief kan schrijven, maar bewonder het tegelijkertijd ook enorm.

Ik herkende veel van mezelf in het boek en het gaf me hoop en ideeën om een (nog) betere 'astronaut on spaceship earth' te zijn.

[Gerko · Rating 2 out of 5]

Bij toeval zingt Hang Youth (flexidisc Paradiso vinyl club zomer 2021) bij het dichtslaan van dit boek "de Correspondent hep ook de waarheid niet in pacht". Treffender kan niet, want het was zoeken naar antwoorden in dit boek vol bakfietsmoedervragen.

Toegeven, er staat ook wel wat moois in dit boek. Zoals dit inzicht: 'wie (...) veranderd wil worden, doet er goed aan (...) niet te veel te veranderen. "Wat buiten mij is, dat ben ik", zei de Brahmaan...

[T]

slow and meditative, the kind of book I needed to remind myself of my place in the world. an example of how hope is both tenuous and unconquerable, and how it can persist in the face of how small and powerless we can feel at times.

[Nelleke Groot · Rating 4 out of 5]

Wat kan ik zeggen, ik ben een fan van Marjolijn.

[Marjolein Slegers · Rating 5 out of 5]

Geweldig boek dat het leven op aarde weer even in perspectief weet te plaatsen door je kosmologisch bewustzijn te vergroten. Naast dat het mooi en raak is geschreven heeft het me bijzondere nieuwe inzichten gebracht. De ruimte is van niemand en van iedereen. Fuck Jeff Bezos :).

[Nadine · Rating 4 out of 5]

Boeiend onderwerp. Eigenlijk is het de schrijfsters poging tot het herontdekken van de zin van het leven, door de aarde in perspectief te plaatsen tov het heelal. Met name om vat te krijgen op de klimaatcrisis, maar ook andere ellende als racisme en verdeeldheid in de samenleving en whatnot.
Jammer: over all heeft het boek een pessimistische toon, ik merkte niet echt het 'hoopgevende' wat mij in een aanprijzing van het boek beloofd was.
Wel kan Marjolijn van Heemstra erg goed en poëtisch schrijven (ze is dan ook eigenlijk een dichter). Ook zijn veel beschouwingen over de ruimte heel interessant en raak. Had makkelijk 5 sterren kunnen zijn als het niet zo'n negatieve inslag had gehad.

[Esmé Boom · Rating 4 out of 5]

Af en toe ergerde ik me wel aan Marjolijn die haar zoveelste koffie ging drinken maar uiteindelijk is dat het allemaal waard: ze kan prachtig vertellen over de ruimte en hoe we de houding van een astronaut in ons eigen leven op kunnen zoeken zodat we ons minder verloren voelen in de klimaatcrisis.

[Inyas · Rating 4 out of 5]

Mijmeringen over onze aardbol in de uitgestrektheid van het heelal.
Attitude van een astronaut: meer waarde hechten aan wat je hebt door het van een afstand te bekijken, het overzichtseffect. Nabijheid voelen door afstand te nemen.
"de essentieelste waarheden, zijn in het volle zicht verborgen. Onzichtbaar door de camouflage van alledaagsheid. Gewenning doet ons het allerbelangrijkste vergeten."
F. Pessoa:
"Voorbij de bocht in de weg
ligt misschien een plas, en misschien een kasteel
En misschien alleen de voortzetting van de weg
Ik weet het niet en vraag het niet.
Zolang ik op de weg loop en voor de bocht
kijk ik naar de weg slechts voor de bocht,
want ik kan niet anders zien dan de weg voor de bocht.

[David · Rating 1 out of 5]

Staat niks in. Leest als de overpeinzingen van een tiener, met wat typische correspondent anekdotes.

[Wessel · Rating 3 out of 5]

Prima boek over hoe jij je leven meer moet relativeren. Uiteindelijk zijn we allemaal ook maar organismen op een gesteente dat scheurt door de ruimte

[PC · Rating 2 out of 5]

Meh.... Ok, toch maar twee sterren, voor de paar interessante gedachten tussen het gemijmer. Ik weet niet precies wat ik had verwacht, maar dit was niet het boek dat ik lezen wou. De schrijfstijl irriteerde me (het leek bijvoorbeeld compleet inconsequent wanneer een citaat vertaald werd naar het Nederlands en wanneer niet) en ik heb het gevoel dat ik absoluut niets heb geleerd, behalve een heleboel persoonlijke informatie over Marjolijn van Heemstra waar ik geen behoefte aan had. Mensen houden zich al tientallen jaren bezig met dit gedachtegoed - de ethiek en filosofie van het heelal, en de uitwerkingen daarvan op ons aardse leven - en er zijn zoveel inzichten uit voortgekomen die veel verder reiken dan wat dit boek doet: een citaatje hier, een interviewtje daar en een heleboel beschrijvingen van een uiterst burgerlijk bestaan. Dit was Van Heemstra's persoonlijke betekenisvolle ontdekkingstocht, maar ik ben nergens heengegaan. Daarvoor moet ik toch terug naar waar de èchte bronnen van al deze inzichten zijn: nonfictie over ruimtevaart door experts en goede sci-fi.

[Elianne van Elderen · Rating 4 out of 5]

Marjolijn van Heemstra is erin geslaagd het allergrootste dat bestaat, behapbaar en tastbaar te maken.
Daarnaast is ze overal eerlijk en helder over haar vertrekpunt en achtergrond, en weet ze goed te reflecteren op haar manier van onderzoek en de resultaten daarvan. ("Een situatie die vroeg om vriendelijkheid, was ik te lijf gegaan met ironie.")
Je merkt wat het effect is wanneer een goede schrijver/dichter een non-fictie boek schrijft, en beide vormen daarin laat samenkomen. Zoals een fijn ritme en prachtige opsommingen die van groot naar klein gaan, en vooral de menselijkheid die terugkomt in al haar hoofdstukken. Al die helpen je als lezer helpen om de gigantische ruimte ergens toch in kleine stukjes te proberen te begrijpen.

4.5*

[Myrt · Rating 5 out of 5]

4.5/5 Een prachtig boek! Aan de ene kant geeft het je een fijn besef van de grootsheid en toevalligheid van waar we leven; het relativeert. Maar aan de andere kant geeft het ook inzicht hoe belangrijk het is om wat we hebben, grote en kleine dingen, te koesteren; het zet je aan het denken.

[Lotte Kok · Rating 3 out of 5]

Heel erg mooi, maar miste wat mij betreft nét nog een extra slag. Veel (hele mooie) beschouwingen, niet echt een richting en conclusie

[Robert Lambregts · Rating 3 out of 5]

Een korte review over een kort boekje dat ik eigenlijk heb uitgezocht op de titel, want 'In lichtjaren heeft niemand haast' vind ik stiekem heel goed gevonden, en ik vind de cover wel wat hebben. Had nooit van Marjolijn van Heemstra gehoord, maar het onderwerp vind ik mateloos interessant. Dus totaal onverwacht kwam ik dit boekje tegen en was ik er voor ik er erg in had direct in bezig. Zelfs zonder echt goed vooraf te lezen waar het over ging. De ruimte, het heelal, het universum, hoe je het ook noemen wil, van sterren, planeten, de aarde en de maan tot leven waar ook mogelijk. Heerlijk. Kan ik uren van genieten.
Maar dan moet het wel doeltreffend verteld worden. En hoe mooi en fijn de schrijfstijl ook is en hoe interessant de inhoud ook is (de 3 sterren komen echt wel ergens vandaan), zo doelloos voelde dit boekje ook. Het leek een samenraapsel van mijmeringen, gestoeld op veel boeken die continu als bronnen worden aangedragen, gesprekken en documenten. Vervlochten met wat persoonlijke stukjes waarvan we nooit meer kunnen vergeten dat de kids een dinosaurusobsessie hebben. Dat man lief David heet en om eerlijk te zijn maakte al deze toevoegingen dat ik nog meer verward raakte over het doel van het boek.
Het is niet storend, het voegde alleen niets toe. En aangezien er op het eind heel duidelijk in het dankwoord wordt aangegeven dat Marjolijn haar kinderen bedankt, zonder wie ze al zes jaar geleden dit boek had geschreven, voelt het aan alsof er druk op het boek zat, maar dat die door de kinderen, en de coronapandemie extra hoog was. Bezoeken konden niet doorgaan, corona werd ook als excuus voor andere zaken aangedragen. En dat is allemaal prima, maar maak het boek dan meer tijdloos, benoem het niet, of overleg met jouw uitgever dat het 't boek ten goede komt wanneer je wacht tot je wel weer naar Polen of waar dan ook kunt gaan.
Al met al dus op zich wel aardig vermaak, met een aantal leerzame punten (al wist ik ook al wel vrij veel, maar voor iemand die zich iets minder in de materie heeft verdiept zal dat vast veel meer zijn.), maar meer doel, diepgang en uiteindelijk ook gewoon tijd hadden het veel goed gedaan. Jammer, ondanks de 3 sterren. En de mooie cover... en de leuke titel.
(review werd dus toch langer dan verwacht, maar dat nemen we dan maar op de koop toe.)

[Gera Geleijns · Rating 4 out of 5]

Dit boek heb ik onderweg geluisterd via de online bibliotheek. Ik zat in de auto en reed over de donkere snelweg. Ik hoorde de woorden van het verhaal. Opeens zag ik me rijden, van bovenaf. Hoog. Een klein blauw autootje in een groot universum. Het gele licht van de koplampen verlichtte mijn weg voor me. Het licht, het donker, alles kwam in een bepaald perspectief,door de sfeer van het verhaal. Het boek heeft me iets opgeleverd. Kijken naar mezelf en de wereld om me heen, vanuit een beetje ander bewust zijn. Best moeilijk om onder woorden te brengen waarom het boek me aansprak.
Ik vond het mooi.
Knap gedaan.

[Marloes Janssen · Rating 4 out of 5]

Interessant boek waarin de auteur op zoek gaat naar de betekenis van het heelal. Een groots thema dat op knappe wijze dichtbij wordt gehaald doordat de schrijver haar zoektocht start in en rond haar huis. Zowel vanuit filosofisch, maatschappelijk als politiek oogpunt worden er antwoorden gezocht, evenals in een indrukwekkend aantal bronnen. Wat betekent de maan voor ons, waar is het nog echt donker, hoe kijken we naar het heelal en welke invloed heeft het heelal op ons of omgekeerd, hoe kijken we vanuit het heelal naar de aarde? Eigenlijk zou ik het nog een keer willen lezen omdat het boek veel vragen opwerpt waar ik nog eens wat langer bij stil wil staan en over wil mijmeren.

[Jacob · Rating 4 out of 5]

Een mooi boekje over het zoeken van verbintenis door uit uit te zoomen naar de ruimte.

Een mooi citaat: "wie door de ruimte veranderd wil worden, doet er goed aan de ruimte niet te veel te veranderen. En eigenlijk kun je 'ruimte' in deze zin wel vervangen door willekeurig wat. Een uitzicht, een landschap, een ander, je buurman."

[Laura Van · Rating 4 out of 5]

Informatief en verhalend. Neemt je mee naar de ethiek van de kosmos. Neemt je mee naar de zoektocht naar antwoorden op vele vragen, vragen die ik mezelf veelal nog niet had afgevraagd, maar zeker interessant zijn en kunnen leiden tot interessante gesprekken (die dan ook worden omschreven in het boek).

[Yvonne de Wijn · Rating 3 out of 5]

Prima boek, geen echte aanrader.
Het heeft me vooral het woord 'gentrificatie' geleerd.
Bevestiging dat we behoefte hebben een een groter verhaal in het leven, Marjolijn zoekt het in de ruimte.

Verder mooie opbouw, lekker geschreven, leest gemakkelijk.

[Yani · Rating 5 out of 5]

Een heel fijn boek over verbinding en rust. Het gaat over ruimte, maar ook over hoe wat je kan doen in een wereld met problemen die individuen overstijgen. Zeker een aanrader!

[Nusrah Javed · Rating 3 out of 5]

3.5 stars.

I stumbled upon this book upon one of my random visits to the library trying to get over a sense of overwhelm, and talk about bookish kismet.

This is a book that talks a lot about how expanding your vision beyond yourself is the only way to live a life of hope and actual action. Her perspective around exploring different aspects of space tech was equal parts fascinating and equal parts unfamiliar. And, that is one of the main things she ends with, 'It's ok to not understand everything all the time.'

[Harmen · Rating 4 out of 5]

Ontzettend associatief en toch met een mooie lijn. Af en toe echt verwonderd en begeesterd door Van Heemstra's gedachtegang. Had nog iets meer verwacht van de afsluiting.

[Anne · Rating 3 out of 5]

Niet helemaal voor mij. Het blijft heel filosofisch met veel vragen, weinig antwoorden, en nog minder inhoud. Ze schrijft prima, maar ik miste de samenhang.

[Britt · Rating 5 out of 5]

Heerlijke reality-check om te lezen!

"De ruimte bevind zich niet alleen boven ons. De sterren fonkelen net zo goed onder onze voeten. Het heelal bevindt zich rond en tussen ons, het is de zon op ons gezicht, het maanlicht en de aurora, het zijn de buitenaardse bouwstoffen die ons leven mogelijk maken en ervoor zorgen dat Bob's lavendelplant groeit."

[Giel · Rating 2 out of 5]

Op zich een aardig boek, maar niet aan mij besteed. Ik hoopte op een soort Mark Manson - achtig verhaal over relativering, maar dan meer in vergelijking met de ruimte. De feiten die over het heelal werden aangehaald waren interessant, maar niet erg diep. Het beschrijft vooral een filosofische tocht van de schrijfster zelf naar hoe zij haar eigen rust heeft gevonden. Zitten goede punten in, maar was lastig om me in te leven.

[Karin Künnapas · Rating 2 out of 5]

/Audiobook/

I downloaded the book based on the first sentence description: "How seeing Earth through the eyes of an astronaut brings new wonder and meaning to life on our planet". So, I assumed this is a memoir of someone spending time in space and reflecting on what they learned. It was not that.

It was more random wondering and thoughts of someone who started thinking about life and the universe as something bigger than what we see. That's what it felt like, a lot of random thoughts, random internet searches, random talks with other people and trying to be combined into a full story of reflection with many personal details about the author's everyday life. Although easy to follow, it did not resonate with me much and I didn't get the deeper meaning I expected.