Elk boek is een gevaar

by Andreas Burnier, Ronit Palache (Editor and contributor)

Catharina Irma Dessaur, Ronnie van Dijk, Atara, Reinier of Andreas Burnier heeft net zoveel namen als dat ze levens leidde. Met een ongekende honger naar kennis werkte de Joodse Burnier als hoogleraar criminologie in het katholieke Nijmegen en publiceerde ze als romancier, essayist en dichter. Ze schreef openhartig over homoseksualiteit en verdwaald zijn in een vrouwenlichaam, ontketende meermaals verhitte debatten over euthanasie en abortus en sprak zich autonoom en moedig uit over feminisme, discriminatie, genetische manipulatie en de relatie tussen spiritualiteit en wetenschap. Tegelijkertijd werd Burnier geteisterd door angsten die hun oorsprong vonden in de oorlogsjaren: tussen 1942 en 1945 zat ze op zestien verschillende adressen ondergedoken. (Text publisher)

534 pages, Paperback

Published September 13, 2022

About the author

Andreas Burnier, pseudoniem van Catharina Irma Dessaur, (Den Haag, 3 juli 1931 – Amsterdam, 18 september 2002) was een Nederlandse schrijfster. Onder haar eigen naam was ze van 1973 tot 1988 hoogleraar criminologie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen.

Reviews

[Anne Bergsma · Rating 4 out of 5]

Een boeiend egodocument. Dessaur/Burnier was haar leven lang uiterst ambivalent over haar afkomst, het jodendom, haar sekse, haar geaardheid, het feminisme, moderniteit etc. Ronit Palache heeft met dit derde deel Privé-domein dat ze bezorgde een mooie klus geklaard.

[AnjavK · Rating 5 out of 5]

Wat een bijzondere, veelzijdige, intelligente, geestige, goed formulerende vrouw was Andreas Burnier! Had nog nooit een letter van haar gelezen, moet ik bekennen. Wel het interview van Ischa Meijer met haar voor Een dik uur Ischa vorig jaar ergens met veel plezier beluisterd. Toen kreeg ik voor het eerst een indruk van haar esprit, want dat is het wel. En na Ronit Palaches eerdere bloemlezingen uit het werk van Meijer en Renate Rubinstein met veel plezier gelezen te hebben, mocht dit sluitstuk van die trilogie niet ontbreken. Geen spijt van, want een heleboel gelezen wat ik niet wist en wat mijn (door vage ideeën over haar standpunten ten aanzien van abortus en euthanasie gekleurde) beeld van Burnier zeer ten positieve heeft bijgesteld. Ja, ze had standpunten die in de vroege jaren tachtig gemakzuchtig weggezet werden als conservatief zo niet achterhaald – maar dat is niet terecht. Die standpunten en de (gedachten)wereld waaruit die voortkomen verdienen meer aandacht en respect. Kun je iemand missen die je niet hebt gekend, vraagt Palache retorisch in haar inleiding? Dat kun je inderdaad. Mensen, geesten als Meijer, Rubinstein en Burnier worden gemist.

[Rein]

Na de geweldige biografie van Elisabeth Lockhorn over Andreas Burnier wilde ik graag van haar zelf iets lezen. De bloemlezing van Ronit Palache leek me geschikt om de schrijfster zelf te horen, maar dat viel toch tegen. De karrevracht aan fragmenten en vooral brieven bedelven eerder de stem van Burnier. Veel feiten over haar leven worden door de thematische aanpak steeds herhaald en veel wist ik al van Lockhorn. Achteraf zie ik dat Burnier als kind al gefascineerd was door boeken. Het woord zelf stond in grote letters op de winkel die ze vanuit haar huis in Den Haag kon zien. Ze raakte getraumatiseerd door haar onderduikervaringen en las op veertienjarige leeftijd al Du Perron in de bibliotheek en later bekeerde zich later in haar leven tot het lernen. Ze meent dat de Joodse traditie kan standhouden als men vooral samen leert over de betekenis van hun waarden. Veel dieper kan ik in dit verband niet ingaan op alle paradoxen die het leven van Burnier omgaven en op het ogenblik ben ik daar ook wel een beetje klaar mee.

[Claartje · Rating 4 out of 5]

Alweer een mooi boek van Ronit Palache over een joodse auteur die veel doorstaan heeft. Eigenlijk zeg ik het verkeerd, want alle teksten die erin staan (behalve het voor- en dankwoord) zijn geschreven door Andreas Burnier. Maar door haar ordening zie je het hele leven van deze veelzijdige schrijver aan je voorbij komen. Als kind, student, moeder, rechter, vriendin, filosofe, en tenslotte als een joods geleerde. 'Rabbijn' noemde Ischa Meijer haar. Tot haar pensioen wilde ze niets van jodendom weten, bang om alles van de oorlog weer op te wekken. Daarna verdiepte zij zich erin en vond de mooie kanten van dit geloof. Spiritueel was ze altijd al. Zo beschreven dat je erin wordt meegenomen en kunt snappen hoe haar leven was. Moeilijk, zwaar, maar door haar extreme honger naar kennis redde zij het in haar leven.

[Hans Buijze · Rating 4 out of 5]

Prachtige verzameling teksten, voortreffelijk gekozen en geordend door Ronit Palace, van een heel bijzonder mens. Andreas Burnier was voor mij een criminologe en schrijver uit de jaren tachtig die op een of andere manier in mijn geheugen was gebleven. Dit boek maakt haar tot een uiterst boeiende en heel goed schrijvende persoonlijkheid diep getekend door de oorlog die een ongelooflijke drang had om veel te weten en te vinden. En meestal is wat ze zegt buitengewoon interessant!

[Jelle Mostien · Rating 4 out of 5]

Mooie bloemlezing die alle facetten van het leven en schrijverschap van Andreas Burnier goed weergeeft.

[Karin · Rating 4 out of 5]

Een prachtig portret van een heldere geest met een heldere pen.