Todos já percebemos que o tempo está sempre a passar, a passar, a passar… E nós, com ele, também vamos passando, por tudo e mais um pouco. O tempo muda a gente. Muda as coisas à nossa volta. Transforma tudo. Com o tempo, descobrimos isso! Obra apoiada pela DGLB; Vencedora do Prêmio Autor SPA 2015 / Melhor Livro Infanto-juvenil; Menção Honrosa na 19.ª edição do Prêmio Nacional de Ilustração, DGLAB 2014; Altamente Recomendável FNLIJ 2016 - Produção 2015 - Categoria Literatura em Língua Portuguesa.
É formada em Design de Comunicação pela Faculdade de Belas Artes (1997). Fundou, juntamente com 3 amigos, a editora Planeta Tangerina. Ganhou uma Menção Honrosa no I Prémio Internacional Compostela de Álbuns Ilustrados (“Ovelhinha, Dá-me Lã”, Kalandraka, ilustrações de Yara Kono). Em 2010, foi nomeada para os Prémios de Autor da SPA/RTP na categoria Literatura Infanto-Juvenil com “O Livro dos Quintais” (Planeta Tangerina, ilustrações de Bernardo Carvalho). “O Mundo Num Segundo” (na edição espanhola da Intermon Oxfam) é distinguido pelo Banco del Libro como “Melhor Livro Infantil 2010”. Tem livros publicados em Espanha, França, Inglaterra, Itália, Brasil, Noruega, Coreia.
“Todos já demos por isso: o tempo está sempre a passar, a passar, a passar...
E nós, com ele, também vamos passando, por tudo e por mais alguma coisa.
O tempo muda-nos. Muda as coisas à nossa volta. Transforma tudo.
Com o tempo, percebemos isso."
Li este ”Com o Tempo" (2014) com o Manuel. Adorámos todas as folhas e todas as ilustrações. Rimo-nos naquela ilustração em que a menina está a dar o laço nos atacadores dos seus ténis – O difícil torna-se fácil.. O Manuel está a aprender…
Mais um livro memorável da Planeta Tangerina. Simbiose perfeita entre o texto de Isabel Minhós Martins (n. 1974) e as ilustrações de Madalena Matoso (n. 1974).
What a lovely little book I found laying around the bookstore! The art is fenomenal and the message it delivers is pretty powerful, especially since this is a book for little kids growing up. It is an important read and I'd recommend it to anyone.
Czasem słońce, czasem deszcz. Czas to pieniądz. Szczęśliwi czasu nie liczą. Takie czasy, że czas ma znaczenie, a jeśli jeszcze jest bohaterem książki dla dzieci, to dopiero zyskuje na znaczeniu.
Przyjazne dzieciom ilustracje oraz refleksyjne teksty, które dorosłym dają wiele do myślenia i otwierają pole do rozmów na temat mijającego czasu oraz zmian zachodzących w życiu człowieka i w jego otoczeniu, to znaki rozpoznawcze pozycji "Czas czarodziej" wydanej nakładem Wydawnictwa Babaryba.
Książkę tą mogą z zainteresowaniem oglądać dwulatki, a siedmiolatki z powodzeniem mogą analizować jej przekaz. Została stworzona przez parę portugalskich autorek Isabelę Minhos Martins oraz Madalenę Matoso, które zadbały o jej wyjątkowy wymiar edukacyjny - jest to bowiem książeczka bardzo filozoficzna, a rozważania nad rolą upływającego czasu skłaniają do zastanowienia się nad tym, kto powinien pozostać dla dziecka niezmienny, bez względu na to, ile wody upłynie w rzekach.
Filosoferen met kinderen, dat is zo leerzaam. Niet alleen voor hen, maar ook jezelf. En leuk bovendien. De onbevangen manier waarop zij nog naar de wereld kunnen kijken, daarvan valt veel te leren. Dat werd me weer eens duidelijk toen ik het prachtig uitgevoerde prentenboek “Als tijd voorbij gaat” in handen kreeg.
Vraag aan een volwassene wat “tijd” is en hij zal meteen komen met uren, dagen, maanden, jaren. Kortom met een gestructureerd overzicht, volgens de klok en de afspraken die erover gemaakt zijn door grote mensen. Maar hoe leg je dat uit aan een kind dat nog geen klok kan kijken? En is tijd eigenlijk niet veel meer dan de meetbare eenheden die wij gebruiken? Een kind heeft wel degelijk een besef van wat het begrip inhoudt: het beleeft de tijd door te kijken, te ontdekken, te voelen. Tijd wordt een rekbaar begrip door kinderogen. En daar heeft dit boek gebruik van gemaakt. Eenvoudige tekeningen in heldere kleuren en korte tekstjes tonen voorbeelden van het zichtbaar maken van tijd. Allemaal onder de noemer: Als tijd voorbij gaat.
De jongsten (tot ong. 4 jaar) zullen er begrip voor ontwikkelen (je wordt steeds groter, iets wat je eerst niet kunt, kun je nu wel), de iets oudere kinderen (tot ong. 7 jaar) zullen het willen uitproberen en onderzoeken (schaduwen worden langer, uien worden doorzichtig in een pan) en de nog oudere kinderen en volwassenen zullen genieten van alle voorbeelden en zich uitgedaagd voelen nog meer voorbeelden te bedenken waaraan je kunt zien dat de tijd voorbij gaat.
En zo worden kleine filosoofjes geboren: napraten over wat tijd eigenlijk is. Is dat een gestructureerd begrip, gevangen in meetbare eenheden of is het wat we ervaren? Want waarom kan een dag omvliegen of juist erg lang lijken te duren? Moet je het onderscheid van gestructureerde tijd en ervaren tijd misschien gescheiden houden en steeds opnieuw bepalen wat nu belangrijk is: de klok of je gevoel?
Er zijn landen waar filosoferen in de klas een vast onderdeel van het lesprogramma is. Op vrijwel geen enkele school in Nederland gebeurt dat. Misschien is dat iets voor een volgende TV-serie van Stine Jensen: filosoferen met kinderen? Dan kan ze met dit boek beginnen.
Kortom: een mooi vormgegeven, leerzaam en leuk prentenboek voor jong en oud. Je zou hopen dat er meer begrippen op deze manier tastbaar gemaakt worden.
Książka o różnych wymiarach przemjającego czasu, którego fragmenty pokazywane są z różnych perspektyw. Z dużym potencjałem, niestety ozdobiona mało ciekawymi ilustracjami Madaleny Matoso, co prawda wpisującymi się we wspłczesny nurt w ilustracji dziecięcej, ale tutaj niezbyt trafiony przez wszystkie twarze z niemal identycznym wyrazem twarzy i oczami z dużych kółek oraz nagromadzenie prostych form geometrycznych i kresek. Książkę wieńczy puenta o najważniejszym wymiarze czasu: "Z czasem zobaczymy, jak mija czas. I jak wszystko przemija. I choć wszystko minie, nasi bliscy zawsze będą przy nas!"
Om kleuters besef van tijd bij te brengen is er dit boek. Mooi vormgegeven, maar wel aan de kunstzinnige kant. Niet eentje waar een kind zelf makkelijk mee uit de voeten kan, wel eentje om samen met een volwassene over te praten en te filosoferen. Hoe weet je eigenlijk dat tijd bestaat? Doordat dingen veranderen. Handen worden droog en rimpelig, aardappels krijgen uitlopers, een potlood wordt steeds kleiner.
Zijn er ook dingen die nooit voorbijgaan? Prentenboek met gestileerde tekeningen in primaire kleuren.