Adalet peşinde koşarken kendi kimliğini kaybeden bir seri katil: Aşkın. Üstün zekâsı ve kan dondurucu oyunlarıyla yıllardır yakalanmayan, kimliği bilinmeyen, tüm dünyanın aradığı bu seri katil ona gelen her işi içindeki vahşetle başarıyla tamamlamıştır. Ancak bir gün karşısına yeni bir kurban çıkar. Bu kurban Cebonayan adlı gizli bir örgütün lideri Ateş Alanguva’dır. Aşkın her işinde başarılı olduğu gibi bu işte de başarılı olacağını düşünür ve kibrine yenik düşerek Ateş’in peşine düşer. Ancak Aşkın’ın bilmediği bir şey vardır: Ateş de en az Aşkın kadar zeki ve tehlikelidir çünkü Ateş mafyatik gücü ve akıllara durgunluk veren teknolojik donanımıyla karanlık dünyaların efsanevi ismidir. Aşkın ve Ateş’in yolları kesiştiğinde, yırtıcı bir güç savaşının içinde bulurlar kendilerini. Aralarındaki çekimle artık Ateş ve Ateşpare yangına düşmüşlerdir ve bu yangının ne denli büyük olduğunun farkında değillerdir. “Korkmuyordum, ne karanlıktan ne gürleyen gök gürültüsünden ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm; ben zarar görmez, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi. Bu benim mesleğimdi.”
Konu olarak gerçekten ilgi çekici olduğunu ve güzel yazıldığını söylemeliyim. Bazı bölümlerin sonunda ağzım açık kaldı, ne olacağını merak ettim. Elimden bırakmadan okudum çoğu zaman kitabı. Fakat özellikle sonlara doğru anlatımın bir tık yavanlaştığını hissettim önceki bölümlere göre. İki ana karakteri, Aşkın ve Ateş, ben sevemedim, ısınamadım. Aşkın çok uç bir karakter, özellikle Bahar'a davranışları ve genel olarak insanları sırf kendisi "güçlü" diye aşağılaması beni sinir etti. Ateş de Aşkın gibi, birbirine çok benzeyen karakterler. Sürekli ikisinin arasında bir baskınlık kurma savaşı var. En sevdiğim karakterler Bahar ve Pusat oldu. Bu ikilinin sahnelerini hep gülerek okudum, beni inanılmaz mutlu ettiler.
Yeri bende gerçekten ayrı anlatamam başlarda sevmiştim kitabı güzeldi hele cinayet sahneleri benim en hoşuma giden yerleri olmuştu -şahsen kadın karakter ne zaman cinayet işlicek diye bekliyodum- Kitabın dili bence biraz acemice ama okunmuyo değil akıcı bir kitap kadın karakter her ne kadar egoist olması işte ne bileyim diğer kişilerin kadın karakteri pohpohlaması okey ama bence kadın karekter iç sesinde hebire ben iyiyim,üzülmem,hastalanmam vs. gibi şeyler yerine biraz daha kendini açsa diye düşünüyorum ama gidişat böyle yapcak bişe yok 💗.
Kitap beklentimi karşılıyamadı. Öncelikle ana kadın karakter Aşkın çok kasıntı yazılmış. Yaptığı neredeyse tüm hareketler cringedi. Ceren Melek Kadın Katilin potansiyelini ortaya çıkaramamış bence. Ben kadın katillerin olduğu hikayeleri okumayı çok severken bu kitap benim ilgimi çekemedi. Bir diğer konuysa yazarın dili. Yazım tarzını hiç sevmedim wattpadden çıktığı çok belli oluyor. 2015de ki watty mafya hikayeleri vibeını veriyor.
Çok güzel bir kitaptı.Fakat bazı yerlerde o kadar devrik cümle kurulmuş ki anlamak için 2-3 kere okumam gerekti.Aşkın’ın kendini asla ezdirmemesi,her zaman güçlü durmaya çalışması çok güzeldi💛.Ceren Melek çok güzel bir kitap karakteri yaratmış.Tek sıkıntı yazım diliydi.Umarım diğer kitaplarda buna dikkat etmiştir.Hemen ikinci kitabı okumaya kaçıyorum 🏃🏻♀️🏃🏻♀️.
Ateşpare cidden konu olarak, karakterler olarak seni içine çeken bir kitap soru şu ki bir olay yok. Yani Ateş de çok zeki Aşkın da kimse bir aptallık yapmadığı için bir olay çıkmıyor ve bu biraz sıkıyor. Onun dışında bayılarak okudum.
Biraz kitaptan istekleriniz ne olduğuna göre yorumunuz değişebileceği bir kurgu. Eğer seri katil olan bir kişi gözünüzde güçlü insan olarak görünmüyorsa kitabı beğenmeyeceksiniz. Eğlenceliydi ama herkesin seveceği bir kitap değil.
Arkadaşlar şuna bi açıklık getirelim gerçekten birilerini öldürünce “ güçlü kadın” olunmuyo ama ben kitabı çok sevdim<3 Yazarın dili ve anlatımı akıcıydı bence güzel bi kitaptı sevdim tavsiye ediyorum!!
Wattpadde okuduğum en güçlü kadın karakterdi. Fakat kadınlara olan yaklaşımında tuhaf olan yerler vardı. Kötü kötüdür kadında olsa erkekte olsa kötü kötüdür. Okudum bitti