What do you think?
Rate this book
பொன்னியின் செல்வன் #5
Epitome of Sacrifice - Ponni's Beloved Volume 5: An English Translation of Kalki's Ponniyin Selvan
Kalki Krishnamurthy’s Ponniyin Selvan is a masterpiece that has enthralled generations of Tamil readers. Many authors have written phenomenal books in Tamil literature after Kalki Krishnamurthy, but Ponniyin Selvan remains the most popular, widely-read novel. It has just the right mixture of all things that makes an epic – political intrigue, conspiracy, betrayal, huge dollops of romance, infidelity, seduction, passion, alluring women, unrequited love, sacrifice and pure love.
803 pages, Kindle Edition
First published January 1, 1954
387 people are currently reading
1046 people want to read
About the author
Kalki Krishnamurthy
297 books894 followersTamil language Novel Writer, Journalist, Poet & Critic late Ramaswamy Aiyer Krishnamurthy also known as ‘Kalki’. He derived his pen name from the suffixes of his wife name Kalyani and his name Krishnamurthy in Tamil form கல்யாணி and கிருஷ்ணமூர்த்தி as Kalki (கல்கி). His name also represents “Kalki avatar”, the tenth and last avatar of the Hindu God Vishnu.
His writings includes over 120 short stories, 10 novelettes, 5 novels, 3 historical romances, editorial and political writings and hundreds of film and music reviews. Krishnamurthy’s witty, incisive comments on politics, literature, music and other forms of art were looked forward to with unceasing interest by readers. He wrote under the pen names of ‘Kalki’, ‘Ra. Ki’, ‘Tamil Theni’, ‘Karnatakam’ and so on.
The success that Krishnamurthy attained in the realm of historical fiction is phenomenal. Sixty years ago, at a time when the literacy level was low and when the English-educated Tamils looked down on writings in Tamil, Kalki’s circulation touched 71,000 copies – the largest for any weekly in the county then – when it serialised his historical novels. Kalki had also the genius to classify the historical and non-historical events, historical and non-historical characters and how much the novel owes to history.
His writings includes over 120 short stories, 10 novelettes, 5 novels, 3 historical romances, editorial and political writings and hundreds of film and music reviews. Krishnamurthy’s witty, incisive comments on politics, literature, music and other forms of art were looked forward to with unceasing interest by readers. He wrote under the pen names of ‘Kalki’, ‘Ra. Ki’, ‘Tamil Theni’, ‘Karnatakam’ and so on.
The success that Krishnamurthy attained in the realm of historical fiction is phenomenal. Sixty years ago, at a time when the literacy level was low and when the English-educated Tamils looked down on writings in Tamil, Kalki’s circulation touched 71,000 copies – the largest for any weekly in the county then – when it serialised his historical novels. Kalki had also the genius to classify the historical and non-historical events, historical and non-historical characters and how much the novel owes to history.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 227 reviews
October 6, 2022
ಕಾವೇರಿಯ ಕುವರ (ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್) - ಕಲ್ಕಿ ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ. (ಮೂಲ ತಮಿಳು ಐದು ಭಾಗಗಳು.ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ ಮೂರು ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಕವಾಗಿರುವ ಐದು ಭಾಗಗಳು)
ಮಣಿರತ್ನಂ ' ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್' ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದಾಗಲಢ ಇದನ್ನು ಓದುವ ಆಸೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಪುಸ್ತಕ ಸಿಗುವಾಗ ತಡವಾಯ್ತು..ಆದರೂ ಸಿನಿಮಾ ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಮೊದಲೇ ಓದಿ ಮುಗಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಓದಿದ್ದು ಸಾರ್ಥಕ.
ಹಾಗೆಂದಲ್ಲ.ಇದನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಮುಗಿಸದೆ ಏಳಲು ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ!
ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯೇನಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಾರೆ 1746 ಪುಟಗಳು. ಆರು ಚಿಲ್ಲರೆ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಕಥೆ. ಲೆಕ್ಕವಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಷ್ಟು ಪಾತ್ರಗಳು.
ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಲಯಾಳಂ, ತಮಿಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಲು ಬರೆಯಲು ಬರುವ ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ ಕೇಳಿದಾಗ 'ಅಂದ ಕಾಲತ್ತಿಲೆ' ಅದನ್ನು 'ಕಲ್ಕಿ' ಪತ್ರಿಕೆಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿ ಬೈಂಡ್ ಮಾಡಿಸಿ ಅವರು ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರೆಲ್ಲ ಓದಿದ ,ಕಾದು ಓದಿದ ರೋಚಕ ಕಥೆಯೂ ತಿಳಿದುಬಂತು.
ಅವರೆಲ್ಲರ ಸಹನೆಗೆ ಶರಣು.
ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ?
ಮೂರುವರೆ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ 'ಕಲ್ಕಿ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಬಂದ ಇದನ್ನು ಕಾದು ಕಾದು ಓದಿದ್ದಕ್ಕೆ.
ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಅಂದರೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ. ಪ್ರತೀ ಅಧ್ಯಾಯದ ಕೊನೆಗೆ ಟ್ವಿಸ್ಟ್ ಬೇಕೇ ಬೇಕು!
ಅಂತಹದ್ದರಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ ಪುಟದವರೆಗೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಾರಂಭದ ಭೋಜನದಲ್ಲಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಬರುವವರೆಗೂ 'ಇನ್ನು ಏನು ಬರ್ತದೆ ' ಅಂತ ಕಾದು ಕುಳಿತ ತಿಂಡಿಪೋತನ ಹಾಗೆ ರೋಚಕ ತಿರುವುಗಳು!
ಇದು ಯಾವ 'game of thrones' ಗೂ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲ.
ಚೋಳನ ರಾಜ ಕಿರೀಟಕ್ಕಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಹೋರಾಟ ,ತಂತ್ರ, ಪ್ರತಿತಂತ್ರ,ಹಾಸ್ಯ, ವೀರ ರಸ, ಪ್ರೀತಿ, ಭವಿಷ್ಯ ವಾಣಿ,ದಂತಕಥೆ, ಅಸೂಯೆ, ದ್ವೇಷ ಓಹ್! ಇದನ್ನು ಓದುವುದು ಎಂದರೆ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಬಂದ ಹಾಗೆ!
ಮೊನ್ನೆ ರಜನೀಕಾಂತ್ ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳಿದರು. ಇದರಲ್ಲಿನ ವಂದ್ಯದೇವನ ಪಾತ್ರ ಅವರು ,ಕರಿ ಕಾಲನ್ ಪಾತ್ರ ಕಮಲ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು ಅಂತ. ಹಾಗಾಗಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಇರ್ತಾ ಇತ್ತು!
ಇದನ್ನು ಅನುವಾದಿಸಿದವರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ.
ಬರೆದ ಕಲ್ಕಿಯವರಿಗೆ ಸಾಷ್ಟಾಂಗ ನಮಸ್ಕಾರ.
ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಓದಲು ಪ್ರೇರೆಪಿಸಿದ ಮಣಿರತ್ನಂಗೂ ಧನ್ಯವಾದ.
Ponniyin selvan ಮಣಿರತ್ನಂ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಮಾ ಆಗಿ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎಂದಾಗಲಷ್ಟೇ ಅದನ್ನು ಓದುವ ಮನಸಾಯಿತು.
ಕಲ್ಕಿ ಅವರ ' ಅಲೆಯೊಸಗೆ' ಇದಾಗಲೇ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ 'ತರಂಗ'ದಲ್ಲಿ ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಬಂದಿತ್ತು. ಅದು ಮತ್ತೆ ಇಡಿಯಾಗಿ ಅನುವಾದವಾಗಿದೆ.
ಪ್ರಸ್ತುತ ಈ ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಅಲ್ಲಿ ಮೂರು ಬಾರಿ ಅನುವಾದವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿ ತಿಳಿದು ಬಂತು.
C v karthik narayanan ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಅನುವಾದ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.
ಐದು ಸಂಪುಟಗಳ ಈ ಕಾದಂಬರಿಗಳ
ಪವಿತ್ರ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ್ ಅವರು ನಾಲ್ಕು ಸಂಪುಟ ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದರು. ಅವರ ಬ್ಲಾಗ್ ಅಲ್ಲಿ ನಿಯಮಿತ ಅಪ್ಟೇಡ್ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.
ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಅವರು ಅಕಾಲಿಕವಾಗಿ ನಿಧನ ಹೊಂದಿದ ಕಾರಣ ಐದನೇ ಭಾಗ ಹದಿಮೂರು ಅಧ್ಯಾಯಗಳ ಅನುವಾದದೊಂದಿಗೆ ನಿಂತಿದೆ.
ಸುಮಿತಾ ಮಣಿಕಂಠನ್ ಅವರು ಕೂಡ ನಾಲ್ಕು ಭಾಗಗಳ ಅನುವಾದ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದಾಗ ಐದನೇ ಭಾಗ ಈ ವರ್ಷ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿ ದೊರೆಯಿತು.
ಓದುಗ ಮಿತ್ರರಾದ ಶ್ರೀಯುತ ಸುಜಿತ್ ಕಾಮತ್ Sujeeth Kamath ಅವರು ಇದರ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ ಹೇಮಂತ ಪ್ರಕಾಶನದವರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದ್ದರು.
ಆಸಕ್ತರಿಗೆ.
ಪುಸ್ತಕ ಪಡೆಯಲು ಹೇಮಂತ ಪ್ರಕಾಶನದ ನಂಬರ್ 08026702010 ಹೇಮಂತ ಪ್ರಕಾಶನ.
ಮಣಿರತ್ನಂ ' ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್' ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದಾಗಲಢ ಇದನ್ನು ಓದುವ ಆಸೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಪುಸ್ತಕ ಸಿಗುವಾಗ ತಡವಾಯ್ತು..ಆದರೂ ಸಿನಿಮಾ ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಮೊದಲೇ ಓದಿ ಮುಗಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಓದಿದ್ದು ಸಾರ್ಥಕ.
ಹಾಗೆಂದಲ್ಲ.ಇದನ್ನು ಶುರು ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಮುಗಿಸದೆ ಏಳಲು ಸಾಧ್ಯವೂ ಇಲ್ಲ!
ಸಣ್ಣ ಕಥೆಯೇನಲ್ಲ. ಒಟ್ಟಾರೆ 1746 ಪುಟಗಳು. ಆರು ಚಿಲ್ಲರೆ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಕಥೆ. ಲೆಕ್ಕವಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಷ್ಟು ಪಾತ್ರಗಳು.
ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಮಲಯಾಳಂ, ತಮಿಳು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಲು ಬರೆಯಲು ಬರುವ ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ ಕೇಳಿದಾಗ 'ಅಂದ ಕಾಲತ್ತಿಲೆ' ಅದನ್ನು 'ಕಲ್ಕಿ' ಪತ್ರಿಕೆಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿ ಬೈಂಡ್ ಮಾಡಿಸಿ ಅವರು ಅಕ್ಕ ತಂಗಿಯರೆಲ್ಲ ಓದಿದ ,ಕಾದು ಓದಿದ ರೋಚಕ ಕಥೆಯೂ ತಿಳಿದುಬಂತು.
ಅವರೆಲ್ಲರ ಸಹನೆಗೆ ಶರಣು.
ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ?
ಮೂರುವರೆ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ 'ಕಲ್ಕಿ' ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಬಂದ ಇದನ್ನು ಕಾದು ಕಾದು ಓದಿದ್ದಕ್ಕೆ.
ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಅಂದರೆ ಗೊತ್ತಲ್ಲ. ಪ್ರತೀ ಅಧ್ಯಾಯದ ಕೊನೆಗೆ ಟ್ವಿಸ್ಟ್ ಬೇಕೇ ಬೇಕು!
ಅಂತಹದ್ದರಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯ ಪುಟದವರೆಗೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಸಮಾರಂಭದ ಭೋಜನದಲ್ಲಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಬರುವವರೆಗೂ 'ಇನ್ನು ಏನು ಬರ್ತದೆ ' ಅಂತ ಕಾದು ಕುಳಿತ ತಿಂಡಿಪೋತನ ಹಾಗೆ ರೋಚಕ ತಿರುವುಗಳು!
ಇದು ಯಾವ 'game of thrones' ಗೂ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲ.
ಚೋಳನ ರಾಜ ಕಿರೀಟಕ್ಕಾಗಿ ನಡೆಯುವ ಹೋರಾಟ ,ತಂತ್ರ, ಪ್ರತಿತಂತ್ರ,ಹಾಸ್ಯ, ವೀರ ರಸ, ಪ್ರೀತಿ, ಭವಿಷ್ಯ ವಾಣಿ,ದಂತಕಥೆ, ಅಸೂಯೆ, ದ್ವೇಷ ಓಹ್! ಇದನ್ನು ಓದುವುದು ಎಂದರೆ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದ್ದು ಬಂದ ಹಾಗೆ!
ಮೊನ್ನೆ ರಜನೀಕಾಂತ್ ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳಿದರು. ಇದರಲ್ಲಿನ ವಂದ್ಯದೇವನ ಪಾತ್ರ ಅವರು ,ಕರಿ ಕಾಲನ್ ಪಾತ್ರ ಕಮಲ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು ಅಂತ. ಹಾಗಾಗಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಚಂದ ಇರ್ತಾ ಇತ್ತು!
ಇದನ್ನು ಅನುವಾದಿಸಿದವರಿಗೆ ನಮಸ್ಕಾರ.
ಬರೆದ ಕಲ್ಕಿಯವರಿಗೆ ಸಾಷ್ಟಾಂಗ ನಮಸ್ಕಾರ.
ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಓದಲು ಪ್ರೇರೆಪಿಸಿದ ಮಣಿರತ್ನಂಗೂ ಧನ್ಯವಾದ.
Ponniyin selvan ಮಣಿರತ್ನಂ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿ ಸಿನಿಮಾ ಆಗಿ ಬರುತ್ತಿದೆ ಎಂದಾಗಲಷ್ಟೇ ಅದನ್ನು ಓದುವ ಮನಸಾಯಿತು.
ಕಲ್ಕಿ ಅವರ ' ಅಲೆಯೊಸಗೆ' ಇದಾಗಲೇ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ 'ತರಂಗ'ದಲ್ಲಿ ಧಾರಾವಾಹಿಯಾಗಿ ಬಂದಿತ್ತು. ಅದು ಮತ್ತೆ ಇಡಿಯಾಗಿ ಅನುವಾದವಾಗಿದೆ.
ಪ್ರಸ್ತುತ ಈ ಪೊನ್ನಿಯಿನ್ ಸೆಲ್ವನ್ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಅಲ್ಲಿ ಮೂರು ಬಾರಿ ಅನುವಾದವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿ ತಿಳಿದು ಬಂತು.
C v karthik narayanan ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣ ಅನುವಾದ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.
ಐದು ಸಂಪುಟಗಳ ಈ ಕಾದಂಬರಿಗಳ
ಪವಿತ್ರ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ್ ಅವರು ನಾಲ್ಕು ಸಂಪುಟ ಅನುವಾದಿಸಿದ್ದರು. ಅವರ ಬ್ಲಾಗ್ ಅಲ್ಲಿ ನಿಯಮಿತ ಅಪ್ಟೇಡ್ ಇರುತ್ತಿತ್ತು.
ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಅವರು ಅಕಾಲಿಕವಾಗಿ ನಿಧನ ಹೊಂದಿದ ಕಾರಣ ಐದನೇ ಭಾಗ ಹದಿಮೂರು ಅಧ್ಯಾಯಗಳ ಅನುವಾದದೊಂದಿಗೆ ನಿಂತಿದೆ.
ಸುಮಿತಾ ಮಣಿಕಂಠನ್ ಅವರು ಕೂಡ ನಾಲ್ಕು ಭಾಗಗಳ ಅನುವಾದ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದಾಗ ಐದನೇ ಭಾಗ ಈ ವರ್ಷ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿ ದೊರೆಯಿತು.
ಓದುಗ ಮಿತ್ರರಾದ ಶ್ರೀಯುತ ಸುಜಿತ್ ಕಾಮತ್ Sujeeth Kamath ಅವರು ಇದರ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದ ಹೇಮಂತ ಪ್ರಕಾಶನದವರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ತಿಳಿಸಿದ್ದರು.
ಆಸಕ್ತರಿಗೆ.
ಪುಸ್ತಕ ಪಡೆಯಲು ಹೇಮಂತ ಪ್ರಕಾಶನದ ನಂಬರ್ 08026702010 ಹೇಮಂತ ಪ್ರಕಾಶನ.
February 6, 2017
It is no easy joke to write a story chapter by chapter, week on week for 3.5 years to have a book that keeps you transfixed. When it is a historical fiction with real characters and fixed points recorded in history, it becomes a fascinating journey between 2 points! This book is a masterpiece by any standard you choose!
The last part in the series is full of action at each and every thread of the story. And how! The action starts with ponniyin selvan who we left in book 3 and sets the context for the title [Pinnacle of Sacrifice in English]. The book builds up gloom for over 300 pages before the storm clouds clear to allow sunlight. Some of the twists and turns are sort of predictable but then the prose more than makes up for that.
The book title somehow made you know all along what was to come and that whatever is the buildup is towards the one critical historical incident. Hence it is a marvel the amount of yarn built around this event. Parts of the book are extremely moving.
The book has strong female characters surprisingly for a time when the society was dominated by men. Manimegalai and Manthakini devi are immortalized doing a bit of injustice to the other heroines of previous parts like Poonkuzhali and Vanathi.
The friendship between the characters that are at times extremely at logger heads was a bit hard to digest. You would want the 'bad guy' to be punished but then history says that guy lived on. The epilogue was brilliant where the author answered what happened after the period in the book.
One very satisfying series read!
Overall Series Rating: 5/5
The last part in the series is full of action at each and every thread of the story. And how! The action starts with ponniyin selvan who we left in book 3 and sets the context for the title [Pinnacle of Sacrifice in English]. The book builds up gloom for over 300 pages before the storm clouds clear to allow sunlight. Some of the twists and turns are sort of predictable but then the prose more than makes up for that.
The book title somehow made you know all along what was to come and that whatever is the buildup is towards the one critical historical incident. Hence it is a marvel the amount of yarn built around this event. Parts of the book are extremely moving.
The book has strong female characters surprisingly for a time when the society was dominated by men. Manimegalai and Manthakini devi are immortalized doing a bit of injustice to the other heroines of previous parts like Poonkuzhali and Vanathi.
The friendship between the characters that are at times extremely at logger heads was a bit hard to digest. You would want the 'bad guy' to be punished but then history says that guy lived on. The epilogue was brilliant where the author answered what happened after the period in the book.
One very satisfying series read!
Overall Series Rating: 5/5
August 24, 2022
24 நாட்களில் ஓர் வாழ்க்கை வாழ்ந்து விட்டது போல் உள்ளது. அற்புதமான ஓர் படைப்பு.
December 11, 2017
சென்ற 4 பாகங்களாக போட்டு வைத்த அத்தனை முடிச்சுக்களையும் ஒவ்வொன்றாய் களையும் பாகம்.
முடிச்சூட்ட வேண்டிய மன்னன் மாண்டதும், சதிகாரர்கள் முடிச்சூட்ட நினைத்தவனுக்கு நடந்ததும், மக்கள் முடிச்சூட்ட நினைத்த மன்னன் போட்ட வேறு திட்டமும் கடைசியாக சேர வேண்டியவனுக்கு மகுடம் சென்று சேர்ந்ததும் கதை ஓட்டங்கள்.
முடிவில் புதிதாக பல முடிச்சுகள் போடப் பட்டுள்ளன. அவை அனைத்தும் விடை இல்லா கேள்விகளாகவே முடிகிறது.
விடை காண நினைப்பவர்கள் அனைவருக்கும் விடை "தேடுதல்" மட்டுமே. நல்ல தமிழ்ப் புத்தகம், எண்ணத்தின் ஓடங்கள் கட்டவிழ்க்கப்படும்.
நன்றி கல்கி
முடிச்சூட்ட வேண்டிய மன்னன் மாண்டதும், சதிகாரர்கள் முடிச்சூட்ட நினைத்தவனுக்கு நடந்ததும், மக்கள் முடிச்சூட்ட நினைத்த மன்னன் போட்ட வேறு திட்டமும் கடைசியாக சேர வேண்டியவனுக்கு மகுடம் சென்று சேர்ந்ததும் கதை ஓட்டங்கள்.
முடிவில் புதிதாக பல முடிச்சுகள் போடப் பட்டுள்ளன. அவை அனைத்தும் விடை இல்லா கேள்விகளாகவே முடிகிறது.
விடை காண நினைப்பவர்கள் அனைவருக்கும் விடை "தேடுதல்" மட்டுமே. நல்ல தமிழ்ப் புத்தகம், எண்ணத்தின் ஓடங்கள் கட்டவிழ்க்கப்படும்.
நன்றி கல்கி
January 7, 2023
I did it. I finished reading the final volume of Ponniyin Selvan today and I can’t believe it’s over.
The book, which was over 900 pages, is done but my journey through medieval Chozha lands and rivers will continue for some time, I think. It’s hard to shake myself out of this immersive, transportive otherworld that I was in. I feel like I’m lost somewhere out there in the lush Thirupurambiyam forest or along the banks of the Arasilaaru right now.
Book 5: The Zenith of Sacrifice is where questions are answered, and more asked. It’s where we get revelations that lead to resolutions but also mystify and puzzle us further. It’s where some of the different threads running through all the previous books merge while some continue endlessly.
Ponniyin Selvan in its entirety is a story that cannot be summed up neatly. It’s truly an epic that is more of an experience than a read. One that sweeps you away into romantic entanglements, war strategies, feuds fuelled by passion and revenge, hot debates around religion, and deeply personal inner monologues of characters. And what an array of characters! Magicians, astrologers, warriors, spies and so many more line the book’s pages filling it with their intrigue.
Kalki’s prowess as a storyteller is shines as he brings 12th century Tamil lands based on real incidents and characters who stories survive today only on inscriptions recorded on rocks, copper plates, and temples. Kalki mixes in a lot of imagination and fiction, no doubt, but it’s a thrill to know that the places he mentions truly exist. There are entire Ponniyin Selvan tours, road trip maps, and trails that you can follow if you visit Tamil Nadu. I’m definitely doing one of those at some point.
Pavithra Srinivasan passed away before she could complete the translation of the last volume and having read all the previous books by her I was a bit skeptical of how the rest of the book would turn out. I need not have worried because Varsha Venugopal did such a fantastic job that I wish to read more books translated by her now.
I didn’t think I would get to read Part 5 anytime soon because the book was only available in India upon release and there was no Kindle version. And then, like a Christmas miracle, it appeared last month. I consider it my New Year gift and I couldn’t have found a better book to begin 2023 with.
Needless to say, this will remain one of my most recommended books. Epic read!
The book, which was over 900 pages, is done but my journey through medieval Chozha lands and rivers will continue for some time, I think. It’s hard to shake myself out of this immersive, transportive otherworld that I was in. I feel like I’m lost somewhere out there in the lush Thirupurambiyam forest or along the banks of the Arasilaaru right now.
Book 5: The Zenith of Sacrifice is where questions are answered, and more asked. It’s where we get revelations that lead to resolutions but also mystify and puzzle us further. It’s where some of the different threads running through all the previous books merge while some continue endlessly.
Ponniyin Selvan in its entirety is a story that cannot be summed up neatly. It’s truly an epic that is more of an experience than a read. One that sweeps you away into romantic entanglements, war strategies, feuds fuelled by passion and revenge, hot debates around religion, and deeply personal inner monologues of characters. And what an array of characters! Magicians, astrologers, warriors, spies and so many more line the book’s pages filling it with their intrigue.
Kalki’s prowess as a storyteller is shines as he brings 12th century Tamil lands based on real incidents and characters who stories survive today only on inscriptions recorded on rocks, copper plates, and temples. Kalki mixes in a lot of imagination and fiction, no doubt, but it’s a thrill to know that the places he mentions truly exist. There are entire Ponniyin Selvan tours, road trip maps, and trails that you can follow if you visit Tamil Nadu. I’m definitely doing one of those at some point.
Pavithra Srinivasan passed away before she could complete the translation of the last volume and having read all the previous books by her I was a bit skeptical of how the rest of the book would turn out. I need not have worried because Varsha Venugopal did such a fantastic job that I wish to read more books translated by her now.
I didn’t think I would get to read Part 5 anytime soon because the book was only available in India upon release and there was no Kindle version. And then, like a Christmas miracle, it appeared last month. I consider it my New Year gift and I couldn’t have found a better book to begin 2023 with.
Needless to say, this will remain one of my most recommended books. Epic read!
November 4, 2020
If you are a fan of historical fiction, this book is a must read, Kalki's imagination here is based on the rock and copper inscription found in Tanjore, 1530 pages of this great epic which consists hundreds of prime characters leaves you with many questions unanswered but Kalki made sure to answer them seperately. Subhalakshmi Narayanan's translation is commendable.
Karnataka was once blessed with many great kings like Mayurasharma, Kakuthsavarma, Immadi Pulikeshi, Nruptatunga, Vishnuvardhana etc.. but except Tarasu no other writers made an attempt to bring back the lives of this great humans to this generation. Hope it happens 🤞
Karnataka was once blessed with many great kings like Mayurasharma, Kakuthsavarma, Immadi Pulikeshi, Nruptatunga, Vishnuvardhana etc.. but except Tarasu no other writers made an attempt to bring back the lives of this great humans to this generation. Hope it happens 🤞
November 29, 2017
Ponniyin selvan story is about Sundara chola’s children Rajaraja Chola,Kunthavi,Athitha karigala. It has 5 parts.written by kalki
In this my favourite is kunthavi. The brave and intelligent woman in this story. And I like vanthiyadevan also. Because i like his travelling, character and everything
In this my favourite is kunthavi. The brave and intelligent woman in this story. And I like vanthiyadevan also. Because i like his travelling, character and everything
November 19, 2022
With the masks off, some of the veils lifted, the story picks up amazing pace. The storm that lashes the coast is not just literal, but metaphoric for it resembles the turbulence within the minds of the different stakeholders of the mighty Chozha empire. The chapter on the ultimate sacrifice is perhaps one of the very best across the 5 books. The expression of love, while swimming in the deep sea of melancholy, is perhaps accentuating the genius of the author.
The pace at which accusations, counters & plots get twisted became insanely huge around the time calamity strikes. Phew !! It leaves one bewildered. Intricate web of mysteries become untangled at a frantic pace with new revelations & uncomfortable truths. The book is rich with multiple expressions of pure love and sacrifice culminating befittingly with the ultimate sacrifice.
The story ends with the main protagonist Vallavarayan Vandiyathevan, which is a reflection of the author. To conclude the novel at that juncture was an absolute masterstroke. For readers wondering about the later events in history, author Kalki has written a wonderful epilogue with a logical closure to all questions.
MASTERPIECE !!! One of the rarest long novels I have read !!!
The pace at which accusations, counters & plots get twisted became insanely huge around the time calamity strikes. Phew !! It leaves one bewildered. Intricate web of mysteries become untangled at a frantic pace with new revelations & uncomfortable truths. The book is rich with multiple expressions of pure love and sacrifice culminating befittingly with the ultimate sacrifice.
The story ends with the main protagonist Vallavarayan Vandiyathevan, which is a reflection of the author. To conclude the novel at that juncture was an absolute masterstroke. For readers wondering about the later events in history, author Kalki has written a wonderful epilogue with a logical closure to all questions.
MASTERPIECE !!! One of the rarest long novels I have read !!!
April 24, 2023
but boy what a fine writing throughout all five books and a bit too much perfection in the final book. Although I have my complaints about the conclusions to a few characters' destinies and some open interpretations to a few reveals, as a whole it's just spectacular, amazing, mind-blowing and I could use all other synonymous adjectives to describe all five books. jeyamohan and mani ratnam's version of making it a film had compromised some of the beautiful and spine chilling moments but at the same time it's the closest one would get to adapting without ruining the very core of the novel, so respect++. I would like to talk more about how complex it is, the foreshadowing of the entire story via dialogues, via the smallest nuances, mostly about the character developments but I'm resisting myself from giving any major spoilers.Kalki bro mass.
February 17, 2023
பொன்னியின் செல்வன் - தியாகச் சிகரம் - பாகம் 5
---------------------------------------
நாகை புத்தவிகாரத்தில் தொடங்கிய ஐந்தாம் பாகம், வீரநாராயணபுரத்து ஏரியின் நீராழி மண்டபத்தில் முடிகிறது. ஆம், முதல் பாகத்தில் வந்தியத்தேவன் ஆடிப்பெருக்கு அன்று ரசித்த அதே வீரநாராயண ஏரி.
முந்தைய பாகங்களில் ஏற்படுத்தப்பட்ட பல்வேறு முடிச்சுகள், இப்பாகத்தில் தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது. மேலும், பல்வேறு கேள்விகளுக்கு பதிலும், சிலவற்றை வாசகரின் ஊகங்களுக்கும் விடப்பட்டிருக்கிறது. (உதாரணமாக, ஆதித்த கரிகாலரை கொல்ல பலரும் திட்டமிட்டிருந்தாலும், விபத்தின் மூலமாக இறந்தாதாகவும் காட்டப்படுகிறது. கதை நெடுகிலும் நந்தினியும் மதுராந்தகரும் சுந்தரசோழர்-ஊமைராணியின் வாரிசுகள் போல காட்டி வந்த போதும், கடைசியில் அவர்கள் வீரபாண்டியனின் வாரிசா? அல்லது பைத்தியகாரன் எனப்படும் கருத்திருமன் என்பவனின் வாரிசா? என கேள்விக் கொக்கி நிற்கிறது)
விறுவிறுப்புக்கும், எதிர்பாரா திருப்பங்களுக்கும் பஞ்சமில்லாமல், சில இடங்களில் கவித்துவமாக, சொற்ப இடங்களில் ஈசன் குறித்தும் சிவனடியார்கள் குறித்தும், ஆன்மீக இலக்கியங்களை தொட்டும் செல்கிறது இப்பெரும் நாவல் பாகம்.
நாவல் கடைசிகட்டத்தை நெருங்க நெருங்க, சில கதைமாந்தர்களுக்கு விடை கொடுத்து கொண்டே வந்துள்ளார், திரு கல்கி அவர்கள்:
* நந்தினி
* ரவிதாசன் & ஆபத்துதவிகள்
* மதுராந்தகன்
* கருத்திருமன்
* கந்தமாறன்
* பாரத்திபேந்திரன்
நாவலின் முடிவில், யாருக்கு மணிமகுடம், யாரால் சூட்டப்படுகிறது. யார் அதன்மூலம் 'தியாகச்சிகரம்' ஆகிறார்கள் என்பதற்கு விடை கிடைக்கிறது.
மொத்தத்தில்....
நாவலில் சொல்லப்பட்ட கதையின் கால அளவு என்பது, ஆடி மாதத்தில் ஆரம்பித்து, கிட்டதட்ட மாசி மாதத்தில் முடிகிறது. இந்நாவல் தொகுப்பை இந்த இடைபட்ட காலத்தில் வாசித்தால், காலசூழலுக்கேற்ப கதையில் ஒன்றி அதன் உணர்வைப் ஒருங்கே பெற்று மனத்தால் பயணிக்கலாம்.
மேலும், முதல் பாகத்தில் சொல்லப்பட்ட சம்பவங்களாயிருந்தாலும், அதை திரும்ப-திரும்ப பின்வரும் பாகங்களிலும் சொல்லிகொண்டே வரப்பட்டிருக்கிறது., வாசகர்களை இப்பெரும் சமுத்திர பக்கங்களில் தொலைந்து போகாமல், கதையின் முடிவுக்கு கொண்டு வந்ததிலேதான் இந்நாவலின் வெற்றி அடங்கியுள்ளதாக நாம் பார்க்கிறோம். வாசித்து முடிக்க குறைந்தது மூன்று மாதம்( ஐப்பசி - தை)எடுத்து கொண்ட நமக்கே இந்நினைவூட்டல்கள் தேவையென்றால், நான்கு வருடங்கள் வாரப் பத்திரிக்கையில் ஒவ்வொரு அத்தியாயமாக, வாசிப்பவர்களை தொடர்ந்து வாசிக்க வைக்க இந்த யுத்தி அவசியமானதுதானே!
தமிழகம், இலங்கை என பல இடங்களுக்கு பயணம் செய்து திரு.கல்கி அவர்கள் இந்நாவலை எழுதியதாக கூறப்படுகிறது. 1950 களில் இப்படியான பயண மெனக்கெடல்களை மேற்கொண்டு அற்புதமான படைப்பை தந்ததற்கு, திரு.கல்கி அவர்களுக்கு தமிழ்ச்சமூகம் எப்போதும் நன்றி தெரிவித்துக்கொண்டிருக்கும்.
ஆகையால், இப்பேற்பட்ட நாவல் புனைவு என்றாலும் இத்தனை ஆண்டுகளும், வாசகர்கள் மனதில் பசுமையாகவும் உயிர்ப்புடனும் 'பொன்னியின் செல்வன்' இருக்கிறான் என்றால் அதில் வியப்பில்லை.
***********************************
இனி Spoilers:
இப்புதினத்தில் வந்த சம்பவங்கள் பல திரைப்படங்களில் எடுத்தாளப்பட்டருக்கிறது:
* நந்தி மண்டபம் அருகில் வானதியை காளையிடம் இருந்து அருள்மொழிவர்மர் காப்பாற்றியது - படையப்பா: ரஜினி, சௌந்தர்யா, காளை
* பிறந்த வாரிசு(சேந்தன் அமுதன்/மதுராந்தகர் ) மாற்று இடத்தில் வளர்வது/ஆள்மாறாட்டம் - பல படங்கள்
* பொய்யும் கபடமுமாய் திரிந்த வந்தியத்தேவன், அருள் மொழிவர்மரின் குணத்தை வியந்து அதனை ஏற்றுக் கொள்ள முனைவதும்., போலவே, வந்திதயத்தேவனின் பலவித சூழ்நிலைக்குத் தக்க சமயோசித குணங்களை கொண்டுள்ளதை வியந்து அருள் மொழிவர்மர் அதைக் கைகொள்ள முனைவதும் - ‘ரங்கா’ திரைப்பட ரஜினி - கராத்தே மணி
* நாவலின் கடைசிபாகத்தின் முடிவில் குந்தவை-வந்தியதேவனின் சந்திப்பும் அவர்கள் பேசிக் களிக்கும் உவமைகளும்- ‘சுந்தரி கண்ணால் ஒரு சேதி’ பாடலின் ரஜினி-ஷோபனா காட்சிகள்.
நான்கு பாகத்தில் யாரையும் கொல்லாத திரு. கல்கி இப்பாகத்தில்,
* ஆதித்த கரிகாலர்
* ஊமைராணி
* பிணாகபாணி
* பழுவேட்டரையர்கள்
* மணிமேகலை
போன்றோர்களை சிவலோகம் அனுப்பி வைத்திருக்கிறார்.
***********************************
ஐந்தாம் பாகத்தின் கதைச்சுருக்கம்:
நாகைப்பட்டின புத்த விகாரத்திலிருந்து, புயல் பெருவெள்ளம் காரணமாக, அருள்மொழிவர்மர் ஆனைமங்கலத்து அரண்மனைக்கு சென்று அங்கிருந்து வெளிப்படுவதாக ஆரம்பிக்கிறது. பின்பு தஞ்சை நோக்கி யானைமீது செல்கிறார்.
நந்தினி சொற்படி, பழுவேட்டரையர் மதுராந்தகரை தஞ்சையிலிருந்து கடம்பூருக்கு அழைத்து செல்ல வருகிறார். வரும் வழியில் புயலினால் ஆற்று வெள்ளப்பெருக்கில் சிக்கி திருப்புறம்பிய பள்ளிபடை மண்டபத்துள் ஒதுங்குகிறார். ஆபத்துதவிகள் ரகசிய பேச்சான சுந்தர சோழர், ஆதித்தர், அருள்மவழிவர்மர் கொலைச்சதி பற்றி ஒளிந்து கேட்டு, நந்தினி யார்? அவள் நோக்கம் என்ன? என மொத்த உண்மையையும் தெரிந்து கொள்கிறார். புயல் மழையினால், அந்த மண்டபம் அவர்மேல் சரிந்து மூர்ச்சையாகிறார்.
தூமகேது விழுந்துவிட்டபடியால், அரச குலத்தவரை ஆபத்து நெருங்கிவிட்டதென கடம்பூருக்கு திரும்ப விரைந்தார் பழுவேட்டரையர். வழியில் குடந்தை சோதிடர் வீட்டில் இளையபிராட்டியையும் குந்தவையையும் சந்திக்கிறார். அவர்களின் ரதத்தை எடுத்துக்கொண்டு கடம்பூர் விரைகிறார்.
குடந்தை சோதிடர் வீட்டில் குந்தவையை சந்தித்த பூங்குழலி, 'தனது அத்தை(ஊமைராணி) நிலவறையில் ஒளிந்துள்ள சோமன் சாம்பவனை தடுப்பதற்காக சென்றிருக்கிறார்' என தெரிவிக்கிறாள். வானதி, 'தான் பட்டமகிஷியாய் சிங்காதனம் ஏறப்போவதில்லை' என சபதம் செய்கிறாள். புயல் மழை பெய்ததால், அனைவரும் மண்டபத்தில் ஏறிகொள்ள, பெருவெள்ளம் குடந்தை சோதிடர் குடிசையை பெயர்த்தெடுத்து செல்கிறது., வானதி மட்டும் கூரையின் மேலேறி மாட்டிக்கொண்டாள்.
அங்குசத்தில் விஷம் தடவி அருள்மொழிவர்மரை கொள்ள நினைத்த பாகனை, யானை தூக்கி எரிந்தது. பின்பு தஞ்சையை நோக்கி யானைமீது வருகிறார். ஆற்று வெள்ளத்தில் சிக்கிய வானதியை காப்பாற்ற பூங்குழலி வர, பின்பு முதலையிடம் தப்பிக்க அவ்விருவரும் மரக்கிளையில் ஏற, அருள்மொழி வர்மர் தனது யானையின் மூலம் அவர்களை காக்கிறார்., அவர்கள் தஞ்சையை வந்தடைகின்றனர்.
பெரிய பழுவேட்டரையர் அறிந்த ரகசியங்களை குந்தவை, வானதி மூலமாக சின்ன பழுவேட்டரையரிடம் தெரியப்படுத்துகிறார். நிலவறை வழியாக அரண்மனையில் சுந்தர சோழர் வசித்த இடத்திற்கு வந்த ஊமைராணி, சோமன் சாம்பவன் மறைந்திருந்து எறிந்த வேலை சுந்தர சோழர் மீது படாதவாறு தாங்கினாள். அதனை கண்டு சுந்தர சோழர் எழுந்து நின்றார். சோமன் சாம்பவன் அவரை கத்தியல் குத்த முயன்று, தோற்று, தப்பிச் சென்றான். ஈழத்தரசி உயிர்விட்டாள்(சிங்கநாச்சியார் கோவில்).
கடம்பூரில், வந்தியத்தேவனுக்கு ஆதித்தன் மற்றும் கந்தமாறனால் ஆபத்து என நந்தினி மணிமேகலையை நம்பவைக்கிறாள்.
மந்திரவாதி, தன்னை பழவேட்டரையர் கொள்ளிடக்கரையில் தாக்கியதை நந்தினியிடம் தெரியப்படுத்தினான். கடம்பூர் வேட்டை மண்டபம் வழியாக நந்தினி இருக்குமிடத்திற்கு வந்தியத்தேவனை மணிமேகலை அழைத்து வருகிறாள். நந்தினி தான் யார் என்பதையும், அவளின் நோக்கம் என்ன என்பதையும் அவர்களிடம் விளக்குகிறாள். ஆதித்த கரிகாலன் நந்தினியின் இடத்திற்கு வரும்முன் வந்திதயத்தேவன் யாழ் களஞ்சியத்திற்குள்ளும், மணிமேகலை திரைச்சீலைக்கு பின்னும் ஒளிந்து கொள்கிறார்கள். முன்பு , ஆதித்தனுடன் சேர்ந்து வாழ்வதற்காக, நந்தினி ஆதித்த கரிகாலனிடம், பழவேட்டரையரை கொன்று, சுந்தர்சோழரையும் இளைய பிராட்டியையும் சிறையிலைடத்து, தான் சிங்காதனம் ஏறவேண்டும் என்றதால், கரிகாலன் அவளை வெறுத்து காஞ்சி சென்றதாக கூறுகிறான். காளமுக வேடத்தில் பழுவேட்டரையர் வந்தியத்தேவனை யாழ் களஞ்சியத்தில் தாக்குகிறார். பின் நந்தினியை தாக்க கத்தியை உருவிகொண்டு வரும்போது, ஆதித்தர் மரணம் அடைந்து வீழ்ந்து கிடக்கிறார். நந்தினியும், பாண்டிய ஆபத்துதவிகளும் வேட்டை மண்டபம் வழியே தப்பிக்கிறார்கள். வந்தியத்தேவன் ஆதித்தனை மடியிலிட்டு அழுவதையும் மணிமேகலை, தான்தான் ஆதித்தரை கொன்றதாக பிதற்றுவதையும், கந்தமாறனும் சம்புவராயரும் காண்கிறார்கள். வேட்டை மண்டபத்திலிருந்து தீ சம்புவரையர் மாளிகையை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எரிக்கிறது. சம்புவரையர் மாளிகைக்கு வந்து மலையமான் பாட்டனிடம் ஆதித்தனின் உடலை சேர்த்துவிட்டு வந்தியத்தேவன் மயங்கி விழுகிறான்.
திருப்புறம்பிய பள்ளிப்படை அருகே இடும்பன்காரி, சோமன் சாம்பவன், க்ரமவித்தன், ராக்கம்மாள் போன்றவர்களை மறைந்திருந்து கவனிக்கிறான் ஆழ்வார்க்கடியான். தனது அத்தையின் கொலைக்கு பழிவாங்க வந்த பூங்குழலி அவர்களை தொடர்ந்து வந்ததால் ஆழ்வார்கடியானை சந்திக்கிறாள்.
பாண்டிய ஆபத்துதவிகளை தொடர்ந்து ஆழ்வார்க்கடியான், குகைக்குள் காளாமுக வேஷத்தில் இருந்த பழுவேட்டரையரை கவனிக்கிறான், பக்கத்தில் தலைவிரி கோலமாய் நந்தினி இருக்கிறாள். பழுவேட்டரையரும் நந்தினியும் பேசுகையில், பழுவேட்டரையரின் சுருள் கத்தி நந்தினி மேல் பாய்வதற்கு பதில், ஆதித்தரின் மேல் பாய்ந்தது பற்றியும், நந்தினி பழுவேட்டரையரிடம் விடை பெற்று செல்வது பற்றியும் ஆழ்வார்கடியானுக்கு தெரிய வருகிறது. ஆழ்வார்க்கடியான் பூங்குழலியிடம் உண்மையை விளக்கியபோது , ரவிதாசன் ஆட்கள் திருமலையை சூழ்ந்துகொள்கிறார்கள், பின்பு தப்பிக்கிறான்., பூங்குழலி நந்தினியை பார்த்து தன் அத்தையை பார்த்தது போல பிரமிக்கிறாள்.
பூங்குழலியை தேடி வந்த சேந்தன் அமுதனின் உதவியுடன், சின்ன பழுவேட்டரையரும் கந்தன்மாறனும் அங்கு வருகிறார்கள். பெரிய பழுவேட்டரையர் சின்ன பழுவேட்டரையரிடம் தஞ்சை கொலை முயற்சி தகவல்களை கேட்டறிந்தார். யாரும் எதிர்ப்பாரா நேரத்தில், சின்ன பழுவேட்டரையரின் குதிரையை பற்றிக்கொண்டு நந்தினி மறைகிறாள். பழுவேட்டரையரும் யாரும் தடுக்க வேண்டாம் என கட்டளையிடுகிறார்.
ஆதித்தரின் சடலம் தஞ்சையில் பார்வைக்கு வைக்கப்பட, மக்கள் கண்ணீர் விட்டு போனார்கள். வந்தியத்தேவன் பாதாள சிறையில் அடைக்கப்படுகிறான்.
தஞ்சையில், செம்பியன் மாதேவி அநிருத்தர் முன்னிலையில் மதுராந்தகன் ஊமைராணியின் மகன் என்றும், கண்டராதித்தர், அந்த மகன் ராஜ்ஜியம் ஆளக்கூடாதென சத்தியம் வாங்கியதையும், சேந்தன் அமுதன்தான் தான் ஈன்ற மகன் என்றும் மதுராந்தகரிடம் தெரிவிக்கிறார். இந்த உண்மை ஏற்கனவே குந்தவைக்கும் தனக்கும் தெரியுமென அருள்மொழி வர்மர் அவர்களிடம் தெரிவிக்கிறார்.
ஆதித்தர், வந்தியத்தேவன் பற்றி நல்ல விதமாக எழுதிய ஓலையை மணிமேகலை மூலம் குந்தவையிடம் கொடுக்க செய்திருக்கிறார்.,
ஈழத்தீவிலிருந்து சுந்தர சோழர் வந்த இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு பிறகு மதுராந்தகரும் நந்தினியும் ஊமைராணிக்கு பிறந்தவர்களாதலால், மதுராந்தகருக்கு சோழ சிங்காதனம் ஏறும் தகுதியில்லை என தாம் அறிந்த உண்மையை அருள்மொழி வர்மர் இளைய பிராட்டிக்கு தெரிவிக்கிறார். வந்தியத்தேவன் பாதாள சிறையில் இருப்பதை குந்தவை அருள்மொழி வர்மருக்கு தெரிவிக்கிறார். உடனே பாதாள சிறைக்கு விரைகிறார். அங்கே மலையமானும் வேளாரும் அருள்மொழி வர்மரை தடுக்கின்றனர். பல வாக்குவாதங்களுக்கு பிறகு அனைவரும் பாதாள சிறைக்கு சென்றதால், வந்தியத்தேவன் தப்பித்து விட்டிருக்கிறான்.
முன்பு, பாதாள சிறையில் இருக்கும் பைத்தியகாரனுக்கு மதுராந்தகரை பற்றி உண்மை(மற்றும் ஈழத்திலிருக்கும் பாண்டிய மணிமகுடம்/இரத்தின ஹாரம்) தெரியும் என பினாகபாணி(வைத்தியர் மகன்) அநிருத்தரிடம் கூறியதால், அவனை முத்திரை மோதிரத்துடன் சிறைக்கு பைத்தியக்காரனை மீட்க அனுப்பினார். பைத்தியக்காரனுக்கு பக்கத்து அறையிலிருந்த வந்தியத்தேவன் பினாகபாணியை அங்கே கட்டிவிட்டு இருவரும் முத்திரை மோதிரத்துடன் வெளிவருகிறார்கள். அநிருத்தரின் காவலர்களுடன் அவர்கள் செல்லும்போது, பைத்தியக்காரன் தனது பெயரை, 'கருத்திருமன்' என வந்தியத்தேவனிடம் தெரிவிக்கிறான். காவலர்களிடமிருந்து தப்பி பழுவேட்டரையரின் மாளிகைக்குள் சென்றுவிடுகிறார்கள்.
கருத்திருமன் தன் கதையை வந்தியத்தேவனிடம் தெரிவிக்கிறான்.
"25 வருடங்களுக்கு முன் கடலில் மிதந்த ஊமை பெண்ணை காப்பாற்றியதாகவும், அவளை ஈழத்தில் விடச்சொல்லி அங்கு குதிரைகளில் வந்த அரச அதிகாரி ஒருவர் கூறியதாகவும் தெரிவித்தான். மேலும், அப்படி கூட்டி செல்கையில், நடுக்கடலில் இன்னொருவரை கருத்திருமன் தன் படகில் ஏற்றி செல்கிறான். ஈழத்தரசனுக்கு தனது ஓலையை சேர்க்கும்படி அவர் கூறியதால், அவர் பாண்டிய அரசன் என அறிகிறான்.
ஈழத்து அரசர் பரிவாரங்களுடன் அப்பாண்டிய மன்னனை வரவேற்று, அவருக்கும் கருத்திருமனுக்கும் இலங்கையை சுற்றிக்காட்டுகிறார். பள்ளத்தாக்கு ஒன்றில் பாண்டிய மணிமுடியம் இரத்தின ஹாரமும் இருப்பதை காட்டியுள்ளார். பாண்டிய மன்னன் பொற்காசுகளை கருத்திருமனிடம் கொடுத்து அந்த ஊமை பெண்ணை நன்கு கவனித்துக்கொள்ளும்படியும், பாண்டிய நாட்டில் அவளை தன்னிடம் சேர்த்துவிடும்படியும் கூறியுள்ளார்.
கருத்திருமன் அவளை பூதத்தீவில் தேடிவரும்போது கோடியக்கரைக்கு சென்றுவிட்டதாக அறிகிறான். அங்கு அவள் கர்ப்பவதியாக இருக்கிறாள் என்பது தெரியவருகிறது. இதனை பாண்டிய மன்னனிடம் தெரிவிக்க கருத்திருமன் சென்ற நேரத்தில், செம்பியன் மாதேவி அந்த ஊமைப்பெண்ணை பழையாறை அழைத்து சென்றுவிடுகிறார். இதையறிந்து பழையாறைக்கு வரும் கருத்திருமன், அரசாலாற்றங்கரையில் தான் விரும்பிய வாணி குழி தோண்டிக்கொண்டிருப்பதையும், பக்கத்தில் குழந்தை ஒன்று துணிக்குவியலில் அழுதுகொண்டிருப்பதையும் காண்கிறான். இதன் பிறகு நடந்தவற்றை, சக்ரவர்த்தியிடம்தான் கூறுவேன் என
கருத்திருமன் வந்தியத்தேவனிடம் கூறுகிறான்.
பிறகு இருவரும் நிலவறைக்கு சென்று பொற்காசுகள் கொஞ்சம் எடுத்துக்கொண்டு, படகு மூலம் கோடியக்கரைக்கு செல்ல தயாராகிறார்கள். அப்போது சிறைக்காவலர்களுள் ஒருவன் ஓடிவந்து, அவர்களை படகோடு கட்டி விடுகிறார்கள். அவன் ஆழ்வார்கடியான் என அறிந்த வந்தியத்தேவன், அவனை படகில் கட்டி விட்டு, தப்பிக்க குதிரை கேட்கிறான். வாணி அம்மையார் வீட்டில் தனது குதிரையும், சேந்தனை கீழே தள்ளி சுரம் ஏற்படுத்திய அவனது குதிரையும் உள்ளதாக ஆழ்வார்க்கடியான் வந்தியத்தேவனிடம் தெரிவிக்கிறான். வாணி என்ற பெயரைக்கேட்ட கருத்திருமன், 'சேந்தன் சுரம் கண்டது பற்றி அவனது (எந்த தாயார்?) தாயார் செம்பியன் மாதேவிக்கு தெரியுமா?' என கேட்டான். மூவரும் சேந்தன் அமுதன் வீட்டிற்கு செல்கிறார்கள்.
சுரம் கண்ட சேந்தன் அமுதனை கவனித்து வந்த பூங்குழலி அவனை மணக்க சம்மதம் தெரிவிக்கிறாள்.
அந்த இருள் சூழ்ந்த நேரத்தில், அவர்கள் வீட்டிற்கு செம்பியன் மாதேவியும் மதுராந்தகரும் வருகிறார்கள். சேந்தன் அமுதன் தனக்கும் பூங்குழலிக்கும் பெரிய பிராட்டிதான் திருமணம் செய்து வைக்கவேண்டும் என கேட்கிறான். அவரும் ஆசீர்வதிக்கிறார். பிறகு, அவர்கள் கிளம்பி பல்லக்கு நோக்கி செல்லும்போது, பெரிய பிராட்டி மதுராந்தகனிடம், "சேந்தன் பிறந்து ஐந்து வருடம் கழித்து, வாணி அவனை உயிரோடு கொண்டு வந்தாள். அப்போதும் உன்னை விட்டுவிடாமல் மகனாக வளர்த்து வந்தேன். அவனை இக்குடிசையிலே வாணியிடம் வளர விட்டேன். ஆதலால் சிங்காதனம் வேண்டாம் என சொல்" என்கிறார். மதுராந்தகன் தனக்கு பிறந்த குழந்தை ஏன் இரண்டு வயதாகியும் பேசவில்லை என்ற காரணம் புரிந்தது. சிங்காதனம் வேண்டாம் என்கிறான் மதுராந்தகன்.
பெரிய பிராட்டியை அனுப்பிவிட்டு அந்த குடிசையின் ஓரமாக மதுராந்தகன் தங்கி விடுகிறான். அப்போது, கருத்திருமனும் வந்தியத்தேவனும் அங்கு வருகிறார்கள். கருத்திருமனை கண்டு 'பைத்தியக்காரன்' என பயந்து, மதுராந்தகன் குத்துவாளை ஓங்குகிறார். மதுராந்தகன் யாருடைய மகன் என்பதை ரகசியமாக அவனிடம் சொல்கிறான் கருத்திருமன். அதற்கு "உண்மையிலேயே தான் (பாண்டிய)இளவரசன்தானா!" என ஆச்சர்யப்படுகிறான் மதுராந்தகன். இதை சொல்ல வந்தபோதுதான் சின்ன பழுவேட்டரையர் தன்னை பாதாள சிறையில் அடைத்ததாக கருத்திருமன் கூறுகிறான். வாணி அம்மையாரை பார்க்க வந்தபோது, மதுராந்தகன் குடிசைக்கு திரும்பி வந்ததால், வந்தியத்தேவன் வெளிப்பக்கம் ஓடிவிட்டதாகவும் தான் மதுராந்தகனை காண வந்ததாகவும் கூறினான் கருத்திருமன். வேலி மறைவில் இருக்கும் குதிரைகளுடன் கருத்திருமனும் மதுராந்தகனும் கோடியக்கரை/இலங்கை நோக்கி பயணப்பட்டார்கள்.
பினாகபாணி, பைத்தியக்காரனை தப்பிக்கவிட்டதால், அநிருத்தர் அவன் பேரில் எரிந்து விழுகிறார். இதற்கு காரணம் வந்தியத்தேவன்தான் என பினாகபாணி அவன் மீது வஞ்சம் கொண்டு தேடி, சேந்தன் அமுதன் வீட்டை அடைகிறான். வந்தியத்தேவனை கொல்ல எத்தனித்த பினாகபாணி, தான் காதல் கொண்ட பூங்குழலி, சேந்தன் அமுதன் காதல் மொழி பேசியதை கண்டு ஆத்திரம் கொள்கிறான். சேந்தன் அமுதன் மீது எரியவிருந்த குத்தீட்டியை, வந்தியத்தேவன் தன்னை தாக்க வந்ததால், அவனை நோக்கி எறிந்தான் பினாகபாணி. வந்தியத்தேவன் வேலினை தனது விலாவில் தாங்கி மூர்ச்சையானான். இருட்டில், அது மதுராந்தகன் என நினைத்து பினாகபாணி தப்பி ஓடினான். வாணி அம்மையார் வந்தியத்தேவனுக்கு வைத்தியம் செய்கிறார்.
ஆழ்வார்க்கடியான் கட்டப்பட்ட படகு, கரை ஒதுங்கியதும் வீரர்கள் வந்து அவனை விடுவித்தனர். வடவாற்றங்கரையோடு சென்ற கருத்திருமனை மிரட்டி அவனுடன் வரும் மதுராந்தகனை பற்றியும் அவன் பிறப்பு ரகசியம் பற்றியும் கேட்டு தெரிந்துக்கொண்டான் ஆழ்வார்க்கடியான். அவனை தப்பிக்கவும்விட்டான்.
பிறகு தஞ்சை கோட்டை பக்கம் சென்ற ஆழ்வார்க்கடியான், ஓடிவரும் பினாகபாணியை நிறுத்தி விவரம் கேட்டான். கந்தமாறனும், பினாகபாணியும் வடவாற்றங்கரை ஓரம் வந்தியத்தேவன் சென்றதாக நினைத்து தேடி செல்கிறார்கள். பாலத்தை தாண்டி சென்ற மதுராந்தகனையும் கருத்திருமனையும் கண்ட பினாகபாணி வேகமாக பாலத்தை கடக்க எண்ணியபோது பாலம் அறுக்கப்பட்டதால் கீழே விழுந்தார்கள். மதுராந்தகனை வந்தியத்தேவன் என எண்ணி, வேல் எறிந்து வீழ்த்தினான் கந்தமாறன். இதைக்கண்ட கருத்திருமன் பினாகபாணியை கொன்றான். கந்தன்மாறனை தாக்கிவிட்டு, மதுராந்தகனை தெப்பம் போன்ற பாலத்தின் மிச்சங்களில் ஏற்றி தப்பித்தான். கந்தன்மாறனும் தாம் கொன்றது வந்தியத்தேவனைத்தான் என நம்பி தஞ்சைக்கு திரும்பினான்.
ஆழ்வார்க்கடியான் சேந்தன் அமுதன் வீட்டில் அடிபட்ட வந்தியத்தேவனை காண்கிறான். மதுராந்தகன் விட்டு சென்ற கிரீடத்தையும் ஆபரணத்தையும் சேந்தன் அமுதன் அணிந்து யானைமேலும், குத்துப்பட்ட வந்தியத்தேவன் மூடுபல்லக்கிலும் அநிருத்தரின் மாளிகைக்குள் அழைத்துச் செல்கிறான் ஆழ்வார்க்கடியான்.
சுந்தர் சோழர், செம்பியன் மாதேவியிடம் மதுராந்தகனை சிங்காதனம் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுகிறார். அனைவர் முன்னும், மதுராந்தகன் கோட்டைக்குள் வந்தும் காணவில்லை என கேள்வி எழுப்பிகிறார் சின்ன பழுவேட்டரையர். அப்போது, ஆழ்வார்க்கடியான், சேந்தன் அமுதனை அழைத்து வருகிறான். 'திருவயிறு உதித்த தேவர்' , 'மதுராந்தக உத்தம சோழர்' என சேந்தன் அமுதனை அழைக்கிறார் அநிருத்தர் . செம்பியன் மாதேவி சேந்தன் அமுதனை ஆரத்தழுவி கண்ணீர் வடிக்கிறார். சேந்தன் அமுதனும் தன்னை 'மகன்' என்று பெரியபிராட்டி அழைத்ததே போதும் என்றும், தனக்கு ராஜ்ஜியம் தேவை இல்லை என்றும் கோடியக்கரைக்கு செல்ல அனுமதி வேண்டினார். சுந்தர சோழர், சின்ன பழுவேட்டரையர் ஆச்சரியத்தில் மூழ்கினாலும், பழைய மதுராந்தகர் இருக்கும் இடம் தெரியும் வரை, இவர்கள் அரண்மனையிலேயே வசிக்க வேண்டும் என்கிறார் சுந்தர சோழர்.
வானதியை தொடர்ந்து சென்று குணமடைந்து வரும் வந்தியத்தேவனை கண்டுபிடிக்கிறார் அருள்மொழி வர்மர். கடம்பூர் அரண்மனையில் நடந்த சம்பவங்களையும், காளாமுகர் வேஷத்திலிருந்த பழுவேட்டரையர் பற்றியும் வந்தியத்தேவன் அருள்மொழி வர்மருக்கு கூறினான். உடனே, வந்தியத்தேவனை காக்கும் பொருட்டு, 'தாமே சிங்காதனம் ஏறப்போவதாக' அருள்மொழிவர்மர் தெரிவிக்கிறார். உத்தமசோழர் பற்றிய உண்மை அறிந்த குந்தவை, அருள்மொழி வர்மரை மணிமகுடம் ஏற்கவேண்டாம் என்கிறாள். அப்போது, அநிருத்தர், ஆழ்வார்க்கடியான், சேந்தன் அமுதன், பூங்குழலி அங்கே வருகிறார்கள். குந்தவை அனைத்து உண்மைகளையும் அருள்மொழிவர்மருக்கு எடுத்துரைக்கிறாள். அருள்மொழி வர்மர் சேந்தன் அமுதன் எனும் தனது சித்தப்பனை ஆரத்தழுவிக்கொள்கிறார். சேந்தன் அமுதன் தான் முன்பு பாதாள சிறையில் அடைபட்டிருந்த போதே தன் தாய் யாரென்ற உண்மையை பற்றி பக்கத்து சிறையிலிருந்து பைத்தியக்காரன் மூலம் அறிந்தததாக கூறினார். அனைத்து வாதங்களையும் கேட்ட அருள்மொழி வர்மர், மீண்டும் 'சித்தப்பாவின் உத்தரவும் கிடைத்துவிட்டது. தாமே முடிசூட்டி கொள்ளப்போகிறேன்' என்றார்.
தஞ்சை மந்திராலோசனை கூட்டத்தில் அரசகுடும்பத்தினர் அனைவரும், பெரிய பழுவேட்டரையர், அநிருத்தர், ஆழ்வார்க்கடியான், சம்புவரையர், கந்தமாறன், பார்த்திபேந்திரன் போன்றோர் பங்குபெற்றனர். ஆதித்தரை கொன்றது பற்றிய விசாரணையில், வந்தியத்தேவனே குற்றவாளி என்றும், வட��ாற்றங்கரையில் அவனை தானே கொன்றதாகவும் சாதித்தான் கந்தமாறன். சம்புவரையர் பெரிய பழுவேட்டரையரை, அனைத்து உண்மைகளையும் கூறவேண்டும் என கேட்கிறார். இடும்பன்காரியின் உதவியினால் காளாமுக வேடம் பூண்டு மறைந்திருந்து, நந்தினி-ஆதித்தர் பேச்சுக்களை கேட்டு கொண்டிருந்ததாகவும், ஆதித்தரை காப்பாற்ற சென்ற போது விளக்கணைந்து, தம்மை பலர் அடித்து பச்சைமலை ஒன்றுக்கு தூக்கி சென்றதாகவும் கூறினார் பெறிய பழுவேட்டரையர். இவை அனைத்தும் கூறிய பிறகு, தனது வாளால் மாய்த்துக்கொள்ள எண்ணியபோது, அருள்மொழி வர்மர், 'தாங்கள் உயிரோடு இருந்து, பட்டாபிஷேகத்தில் எனக்கு மணிமூட சூட்டவேண்டும்" என்கிறார். பெரிய பழுவேட்டரையர், மேலும் தகவல்களை பெறுவதுற்குள் வந்தியத்தேவனை இந்த இளஞசம்புவரையன் கொன்றுவிட்டதாக தெரிவித்தார். அநிருத்தர் மறுத்ததற்கு, வடவாறு மேற்கே திரும்பினாள், ஒருவேளை வந்தியத்தேவன் உயிருடன் திரும்பலாம் என கேலியாக சிரித்தான் பார்த்திபேந்திரன். அப்போது வந்தியத்தேவன் ஈரம்சொட்ட அங்கே திடும்மென வருகிறான்.
1/n
---------------------------------------
நாகை புத்தவிகாரத்தில் தொடங்கிய ஐந்தாம் பாகம், வீரநாராயணபுரத்து ஏரியின் நீராழி மண்டபத்தில் முடிகிறது. ஆம், முதல் பாகத்தில் வந்தியத்தேவன் ஆடிப்பெருக்கு அன்று ரசித்த அதே வீரநாராயண ஏரி.
முந்தைய பாகங்களில் ஏற்படுத்தப்பட்ட பல்வேறு முடிச்சுகள், இப்பாகத்தில் தெளிவுபடுத்தப்படுகிறது. மேலும், பல்வேறு கேள்விகளுக்கு பதிலும், சிலவற்றை வாசகரின் ஊகங்களுக்கும் விடப்பட்டிருக்கிறது. (உதாரணமாக, ஆதித்த கரிகாலரை கொல்ல பலரும் திட்டமிட்டிருந்தாலும், விபத்தின் மூலமாக இறந்தாதாகவும் காட்டப்படுகிறது. கதை நெடுகிலும் நந்தினியும் மதுராந்தகரும் சுந்தரசோழர்-ஊமைராணியின் வாரிசுகள் போல காட்டி வந்த போதும், கடைசியில் அவர்கள் வீரபாண்டியனின் வாரிசா? அல்லது பைத்தியகாரன் எனப்படும் கருத்திருமன் என்பவனின் வாரிசா? என கேள்விக் கொக்கி நிற்கிறது)
விறுவிறுப்புக்கும், எதிர்பாரா திருப்பங்களுக்கும் பஞ்சமில்லாமல், சில இடங்களில் கவித்துவமாக, சொற்ப இடங்களில் ஈசன் குறித்தும் சிவனடியார்கள் குறித்தும், ஆன்மீக இலக்கியங்களை தொட்டும் செல்கிறது இப்பெரும் நாவல் பாகம்.
நாவல் கடைசிகட்டத்தை நெருங்க நெருங்க, சில கதைமாந்தர்களுக்கு விடை கொடுத்து கொண்டே வந்துள்ளார், திரு கல்கி அவர்கள்:
* நந்தினி
* ரவிதாசன் & ஆபத்துதவிகள்
* மதுராந்தகன்
* கருத்திருமன்
* கந்தமாறன்
* பாரத்திபேந்திரன்
நாவலின் முடிவில், யாருக்கு மணிமகுடம், யாரால் சூட்டப்படுகிறது. யார் அதன்மூலம் 'தியாகச்சிகரம்' ஆகிறார்கள் என்பதற்கு விடை கிடைக்கிறது.
மொத்தத்தில்....
நாவலில் சொல்லப்பட்ட கதையின் கால அளவு என்பது, ஆடி மாதத்தில் ஆரம்பித்து, கிட்டதட்ட மாசி மாதத்தில் முடிகிறது. இந்நாவல் தொகுப்பை இந்த இடைபட்ட காலத்தில் வாசித்தால், காலசூழலுக்கேற்ப கதையில் ஒன்றி அதன் உணர்வைப் ஒருங்கே பெற்று மனத்தால் பயணிக்கலாம்.
மேலும், முதல் பாகத்தில் சொல்லப்பட்ட சம்பவங்களாயிருந்தாலும், அதை திரும்ப-திரும்ப பின்வரும் பாகங்களிலும் சொல்லிகொண்டே வரப்பட்டிருக்கிறது., வாசகர்களை இப்பெரும் சமுத்திர பக்கங்களில் தொலைந்து போகாமல், கதையின் முடிவுக்கு கொண்டு வந்ததிலேதான் இந்நாவலின் வெற்றி அடங்கியுள்ளதாக நாம் பார்க்கிறோம். வாசித்து முடிக்க குறைந்தது மூன்று மாதம்( ஐப்பசி - தை)எடுத்து கொண்ட நமக்கே இந்நினைவூட்டல்கள் தேவையென்றால், நான்கு வருடங்கள் வாரப் பத்திரிக்கையில் ஒவ்வொரு அத்தியாயமாக, வாசிப்பவர்களை தொடர்ந்து வாசிக்க வைக்க இந்த யுத்தி அவசியமானதுதானே!
தமிழகம், இலங்கை என பல இடங்களுக்கு பயணம் செய்து திரு.கல்கி அவர்கள் இந்நாவலை எழுதியதாக கூறப்படுகிறது. 1950 களில் இப்படியான பயண மெனக்கெடல்களை மேற்கொண்டு அற்புதமான படைப்பை தந்ததற்கு, திரு.கல்கி அவர்களுக்கு தமிழ்ச்சமூகம் எப்போதும் நன்றி தெரிவித்துக்கொண்டிருக்கும்.
ஆகையால், இப்பேற்பட்ட நாவல் புனைவு என்றாலும் இத்தனை ஆண்டுகளும், வாசகர்கள் மனதில் பசுமையாகவும் உயிர்ப்புடனும் 'பொன்னியின் செல்வன்' இருக்கிறான் என்றால் அதில் வியப்பில்லை.
***********************************
இனி Spoilers:
இப்புதினத்தில் வந்த சம்பவங்கள் பல திரைப்படங்களில் எடுத்தாளப்பட்டருக்கிறது:
* நந்தி மண்டபம் அருகில் வானதியை காளையிடம் இருந்து அருள்மொழிவர்மர் காப்பாற்றியது - படையப்பா: ரஜினி, சௌந்தர்யா, காளை
* பிறந்த வாரிசு(சேந்தன் அமுதன்/மதுராந்தகர் ) மாற்று இடத்தில் வளர்வது/ஆள்மாறாட்டம் - பல படங்கள்
* பொய்யும் கபடமுமாய் திரிந்த வந்தியத்தேவன், அருள் மொழிவர்மரின் குணத்தை வியந்து அதனை ஏற்றுக் கொள்ள முனைவதும்., போலவே, வந்திதயத்தேவனின் பலவித சூழ்நிலைக்குத் தக்க சமயோசித குணங்களை கொண்டுள்ளதை வியந்து அருள் மொழிவர்மர் அதைக் கைகொள்ள முனைவதும் - ‘ரங்கா’ திரைப்பட ரஜினி - கராத்தே மணி
* நாவலின் கடைசிபாகத்தின் முடிவில் குந்தவை-வந்தியதேவனின் சந்திப்பும் அவர்கள் பேசிக் களிக்கும் உவமைகளும்- ‘சுந்தரி கண்ணால் ஒரு சேதி’ பாடலின் ரஜினி-ஷோபனா காட்சிகள்.
நான்கு பாகத்தில் யாரையும் கொல்லாத திரு. கல்கி இப்பாகத்தில்,
* ஆதித்த கரிகாலர்
* ஊமைராணி
* பிணாகபாணி
* பழுவேட்டரையர்கள்
* மணிமேகலை
போன்றோர்களை சிவலோகம் அனுப்பி வைத்திருக்கிறார்.
***********************************
ஐந்தாம் பாகத்தின் கதைச்சுருக்கம்:
நாகைப்பட்டின புத்த விகாரத்திலிருந்து, புயல் பெருவெள்ளம் காரணமாக, அருள்மொழிவர்மர் ஆனைமங்கலத்து அரண்மனைக்கு சென்று அங்கிருந்து வெளிப்படுவதாக ஆரம்பிக்கிறது. பின்பு தஞ்சை நோக்கி யானைமீது செல்கிறார்.
நந்தினி சொற்படி, பழுவேட்டரையர் மதுராந்தகரை தஞ்சையிலிருந்து கடம்பூருக்கு அழைத்து செல்ல வருகிறார். வரும் வழியில் புயலினால் ஆற்று வெள்ளப்பெருக்கில் சிக்கி திருப்புறம்பிய பள்ளிபடை மண்டபத்துள் ஒதுங்குகிறார். ஆபத்துதவிகள் ரகசிய பேச்சான சுந்தர சோழர், ஆதித்தர், அருள்மவழிவர்மர் கொலைச்சதி பற்றி ஒளிந்து கேட்டு, நந்தினி யார்? அவள் நோக்கம் என்ன? என மொத்த உண்மையையும் தெரிந்து கொள்கிறார். புயல் மழையினால், அந்த மண்டபம் அவர்மேல் சரிந்து மூர்ச்சையாகிறார்.
தூமகேது விழுந்துவிட்டபடியால், அரச குலத்தவரை ஆபத்து நெருங்கிவிட்டதென கடம்பூருக்கு திரும்ப விரைந்தார் பழுவேட்டரையர். வழியில் குடந்தை சோதிடர் வீட்டில் இளையபிராட்டியையும் குந்தவையையும் சந்திக்கிறார். அவர்களின் ரதத்தை எடுத்துக்கொண்டு கடம்பூர் விரைகிறார்.
குடந்தை சோதிடர் வீட்டில் குந்தவையை சந்தித்த பூங்குழலி, 'தனது அத்தை(ஊமைராணி) நிலவறையில் ஒளிந்துள்ள சோமன் சாம்பவனை தடுப்பதற்காக சென்றிருக்கிறார்' என தெரிவிக்கிறாள். வானதி, 'தான் பட்டமகிஷியாய் சிங்காதனம் ஏறப்போவதில்லை' என சபதம் செய்கிறாள். புயல் மழை பெய்ததால், அனைவரும் மண்டபத்தில் ஏறிகொள்ள, பெருவெள்ளம் குடந்தை சோதிடர் குடிசையை பெயர்த்தெடுத்து செல்கிறது., வானதி மட்டும் கூரையின் மேலேறி மாட்டிக்கொண்டாள்.
அங்குசத்தில் விஷம் தடவி அருள்மொழிவர்மரை கொள்ள நினைத்த பாகனை, யானை தூக்கி எரிந்தது. பின்பு தஞ்சையை நோக்கி யானைமீது வருகிறார். ஆற்று வெள்ளத்தில் சிக்கிய வானதியை காப்பாற்ற பூங்குழலி வர, பின்பு முதலையிடம் தப்பிக்க அவ்விருவரும் மரக்கிளையில் ஏற, அருள்மொழி வர்மர் தனது யானையின் மூலம் அவர்களை காக்கிறார்., அவர்கள் தஞ்சையை வந்தடைகின்றனர்.
பெரிய பழுவேட்டரையர் அறிந்த ரகசியங்களை குந்தவை, வானதி மூலமாக சின்ன பழுவேட்டரையரிடம் தெரியப்படுத்துகிறார். நிலவறை வழியாக அரண்மனையில் சுந்தர சோழர் வசித்த இடத்திற்கு வந்த ஊமைராணி, சோமன் சாம்பவன் மறைந்திருந்து எறிந்த வேலை சுந்தர சோழர் மீது படாதவாறு தாங்கினாள். அதனை கண்டு சுந்தர சோழர் எழுந்து நின்றார். சோமன் சாம்பவன் அவரை கத்தியல் குத்த முயன்று, தோற்று, தப்பிச் சென்றான். ஈழத்தரசி உயிர்விட்டாள்(சிங்கநாச்சியார் கோவில்).
கடம்பூரில், வந்தியத்தேவனுக்கு ஆதித்தன் மற்றும் கந்தமாறனால் ஆபத்து என நந்தினி மணிமேகலையை நம்பவைக்கிறாள்.
மந்திரவாதி, தன்னை பழவேட்டரையர் கொள்ளிடக்கரையில் தாக்கியதை நந்தினியிடம் தெரியப்படுத்தினான். கடம்பூர் வேட்டை மண்டபம் வழியாக நந்தினி இருக்குமிடத்திற்கு வந்தியத்தேவனை மணிமேகலை அழைத்து வருகிறாள். நந்தினி தான் யார் என்பதையும், அவளின் நோக்கம் என்ன என்பதையும் அவர்களிடம் விளக்குகிறாள். ஆதித்த கரிகாலன் நந்தினியின் இடத்திற்கு வரும்முன் வந்திதயத்தேவன் யாழ் களஞ்சியத்திற்குள்ளும், மணிமேகலை திரைச்சீலைக்கு பின்னும் ஒளிந்து கொள்கிறார்கள். முன்பு , ஆதித்தனுடன் சேர்ந்து வாழ்வதற்காக, நந்தினி ஆதித்த கரிகாலனிடம், பழவேட்டரையரை கொன்று, சுந்தர்சோழரையும் இளைய பிராட்டியையும் சிறையிலைடத்து, தான் சிங்காதனம் ஏறவேண்டும் என்றதால், கரிகாலன் அவளை வெறுத்து காஞ்சி சென்றதாக கூறுகிறான். காளமுக வேடத்தில் பழுவேட்டரையர் வந்தியத்தேவனை யாழ் களஞ்சியத்தில் தாக்குகிறார். பின் நந்தினியை தாக்க கத்தியை உருவிகொண்டு வரும்போது, ஆதித்தர் மரணம் அடைந்து வீழ்ந்து கிடக்கிறார். நந்தினியும், பாண்டிய ஆபத்துதவிகளும் வேட்டை மண்டபம் வழியே தப்பிக்கிறார்கள். வந்தியத்தேவன் ஆதித்தனை மடியிலிட்டு அழுவதையும் மணிமேகலை, தான்தான் ஆதித்தரை கொன்றதாக பிதற்றுவதையும், கந்தமாறனும் சம்புவராயரும் காண்கிறார்கள். வேட்டை மண்டபத்திலிருந்து தீ சம்புவரையர் மாளிகையை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எரிக்கிறது. சம்புவரையர் மாளிகைக்கு வந்து மலையமான் பாட்டனிடம் ஆதித்தனின் உடலை சேர்த்துவிட்டு வந்தியத்தேவன் மயங்கி விழுகிறான்.
திருப்புறம்பிய பள்ளிப்படை அருகே இடும்பன்காரி, சோமன் சாம்பவன், க்ரமவித்தன், ராக்கம்மாள் போன்றவர்களை மறைந்திருந்து கவனிக்கிறான் ஆழ்வார்க்கடியான். தனது அத்தையின் கொலைக்கு பழிவாங்க வந்த பூங்குழலி அவர்களை தொடர்ந்து வந்ததால் ஆழ்வார்கடியானை சந்திக்கிறாள்.
பாண்டிய ஆபத்துதவிகளை தொடர்ந்து ஆழ்வார்க்கடியான், குகைக்குள் காளாமுக வேஷத்தில் இருந்த பழுவேட்டரையரை கவனிக்கிறான், பக்கத்தில் தலைவிரி கோலமாய் நந்தினி இருக்கிறாள். பழுவேட்டரையரும் நந்தினியும் பேசுகையில், பழுவேட்டரையரின் சுருள் கத்தி நந்தினி மேல் பாய்வதற்கு பதில், ஆதித்தரின் மேல் பாய்ந்தது பற்றியும், நந்தினி பழுவேட்டரையரிடம் விடை பெற்று செல்வது பற்றியும் ஆழ்வார்கடியானுக்கு தெரிய வருகிறது. ஆழ்வார்க்கடியான் பூங்குழலியிடம் உண்மையை விளக்கியபோது , ரவிதாசன் ஆட்கள் திருமலையை சூழ்ந்துகொள்கிறார்கள், பின்பு தப்பிக்கிறான்., பூங்குழலி நந்தினியை பார்த்து தன் அத்தையை பார்த்தது போல பிரமிக்கிறாள்.
பூங்குழலியை தேடி வந்த சேந்தன் அமுதனின் உதவியுடன், சின்ன பழுவேட்டரையரும் கந்தன்மாறனும் அங்கு வருகிறார்கள். பெரிய பழுவேட்டரையர் சின்ன பழுவேட்டரையரிடம் தஞ்சை கொலை முயற்சி தகவல்களை கேட்டறிந்தார். யாரும் எதிர்ப்பாரா நேரத்தில், சின்ன பழுவேட்டரையரின் குதிரையை பற்றிக்கொண்டு நந்தினி மறைகிறாள். பழுவேட்டரையரும் யாரும் தடுக்க வேண்டாம் என கட்டளையிடுகிறார்.
ஆதித்தரின் சடலம் தஞ்சையில் பார்வைக்கு வைக்கப்பட, மக்கள் கண்ணீர் விட்டு போனார்கள். வந்தியத்தேவன் பாதாள சிறையில் அடைக்கப்படுகிறான்.
தஞ்சையில், செம்பியன் மாதேவி அநிருத்தர் முன்னிலையில் மதுராந்தகன் ஊமைராணியின் மகன் என்றும், கண்டராதித்தர், அந்த மகன் ராஜ்ஜியம் ஆளக்கூடாதென சத்தியம் வாங்கியதையும், சேந்தன் அமுதன்தான் தான் ஈன்ற மகன் என்றும் மதுராந்தகரிடம் தெரிவிக்கிறார். இந்த உண்மை ஏற்கனவே குந்தவைக்கும் தனக்கும் தெரியுமென அருள்மொழி வர்மர் அவர்களிடம் தெரிவிக்கிறார்.
ஆதித்தர், வந்தியத்தேவன் பற்றி நல்ல விதமாக எழுதிய ஓலையை மணிமேகலை மூலம் குந்தவையிடம் கொடுக்க செய்திருக்கிறார்.,
ஈழத்தீவிலிருந்து சுந்தர சோழர் வந்த இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு பிறகு மதுராந்தகரும் நந்தினியும் ஊமைராணிக்கு பிறந்தவர்களாதலால், மதுராந்தகருக்கு சோழ சிங்காதனம் ஏறும் தகுதியில்லை என தாம் அறிந்த உண்மையை அருள்மொழி வர்மர் இளைய பிராட்டிக்கு தெரிவிக்கிறார். வந்தியத்தேவன் பாதாள சிறையில் இருப்பதை குந்தவை அருள்மொழி வர்மருக்கு தெரிவிக்கிறார். உடனே பாதாள சிறைக்கு விரைகிறார். அங்கே மலையமானும் வேளாரும் அருள்மொழி வர்மரை தடுக்கின்றனர். பல வாக்குவாதங்களுக்கு பிறகு அனைவரும் பாதாள சிறைக்கு சென்றதால், வந்தியத்தேவன் தப்பித்து விட்டிருக்கிறான்.
முன்பு, பாதாள சிறையில் இருக்கும் பைத்தியகாரனுக்கு மதுராந்தகரை பற்றி உண்மை(மற்றும் ஈழத்திலிருக்கும் பாண்டிய மணிமகுடம்/இரத்தின ஹாரம்) தெரியும் என பினாகபாணி(வைத்தியர் மகன்) அநிருத்தரிடம் கூறியதால், அவனை முத்திரை மோதிரத்துடன் சிறைக்கு பைத்தியக்காரனை மீட்க அனுப்பினார். பைத்தியக்காரனுக்கு பக்கத்து அறையிலிருந்த வந்தியத்தேவன் பினாகபாணியை அங்கே கட்டிவிட்டு இருவரும் முத்திரை மோதிரத்துடன் வெளிவருகிறார்கள். அநிருத்தரின் காவலர்களுடன் அவர்கள் செல்லும்போது, பைத்தியக்காரன் தனது பெயரை, 'கருத்திருமன்' என வந்தியத்தேவனிடம் தெரிவிக்கிறான். காவலர்களிடமிருந்து தப்பி பழுவேட்டரையரின் மாளிகைக்குள் சென்றுவிடுகிறார்கள்.
கருத்திருமன் தன் கதையை வந்தியத்தேவனிடம் தெரிவிக்கிறான்.
"25 வருடங்களுக்கு முன் கடலில் மிதந்த ஊமை பெண்ணை காப்பாற்றியதாகவும், அவளை ஈழத்தில் விடச்சொல்லி அங்கு குதிரைகளில் வந்த அரச அதிகாரி ஒருவர் கூறியதாகவும் தெரிவித்தான். மேலும், அப்படி கூட்டி செல்கையில், நடுக்கடலில் இன்னொருவரை கருத்திருமன் தன் படகில் ஏற்றி செல்கிறான். ஈழத்தரசனுக்கு தனது ஓலையை சேர்க்கும்படி அவர் கூறியதால், அவர் பாண்டிய அரசன் என அறிகிறான்.
ஈழத்து அரசர் பரிவாரங்களுடன் அப்பாண்டிய மன்னனை வரவேற்று, அவருக்கும் கருத்திருமனுக்கும் இலங்கையை சுற்றிக்காட்டுகிறார். பள்ளத்தாக்கு ஒன்றில் பாண்டிய மணிமுடியம் இரத்தின ஹாரமும் இருப்பதை காட்டியுள்ளார். பாண்டிய மன்னன் பொற்காசுகளை கருத்திருமனிடம் கொடுத்து அந்த ஊமை பெண்ணை நன்கு கவனித்துக்கொள்ளும்படியும், பாண்டிய நாட்டில் அவளை தன்னிடம் சேர்த்துவிடும்படியும் கூறியுள்ளார்.
கருத்திருமன் அவளை பூதத்தீவில் தேடிவரும்போது கோடியக்கரைக்கு சென்றுவிட்டதாக அறிகிறான். அங்கு அவள் கர்ப்பவதியாக இருக்கிறாள் என்பது தெரியவருகிறது. இதனை பாண்டிய மன்னனிடம் தெரிவிக்க கருத்திருமன் சென்ற நேரத்தில், செம்பியன் மாதேவி அந்த ஊமைப்பெண்ணை பழையாறை அழைத்து சென்றுவிடுகிறார். இதையறிந்து பழையாறைக்கு வரும் கருத்திருமன், அரசாலாற்றங்கரையில் தான் விரும்பிய வாணி குழி தோண்டிக்கொண்டிருப்பதையும், பக்கத்தில் குழந்தை ஒன்று துணிக்குவியலில் அழுதுகொண்டிருப்பதையும் காண்கிறான். இதன் பிறகு நடந்தவற்றை, சக்ரவர்த்தியிடம்தான் கூறுவேன் என
கருத்திருமன் வந்தியத்தேவனிடம் கூறுகிறான்.
பிறகு இருவரும் நிலவறைக்கு சென்று பொற்காசுகள் கொஞ்சம் எடுத்துக்கொண்டு, படகு மூலம் கோடியக்கரைக்கு செல்ல தயாராகிறார்கள். அப்போது சிறைக்காவலர்களுள் ஒருவன் ஓடிவந்து, அவர்களை படகோடு கட்டி விடுகிறார்கள். அவன் ஆழ்வார்கடியான் என அறிந்த வந்தியத்தேவன், அவனை படகில் கட்டி விட்டு, தப்பிக்க குதிரை கேட்கிறான். வாணி அம்மையார் வீட்டில் தனது குதிரையும், சேந்தனை கீழே தள்ளி சுரம் ஏற்படுத்திய அவனது குதிரையும் உள்ளதாக ஆழ்வார்க்கடியான் வந்தியத்தேவனிடம் தெரிவிக்கிறான். வாணி என்ற பெயரைக்கேட்ட கருத்திருமன், 'சேந்தன் சுரம் கண்டது பற்றி அவனது (எந்த தாயார்?) தாயார் செம்பியன் மாதேவிக்கு தெரியுமா?' என கேட்டான். மூவரும் சேந்தன் அமுதன் வீட்டிற்கு செல்கிறார்கள்.
சுரம் கண்ட சேந்தன் அமுதனை கவனித்து வந்த பூங்குழலி அவனை மணக்க சம்மதம் தெரிவிக்கிறாள்.
அந்த இருள் சூழ்ந்த நேரத்தில், அவர்கள் வீட்டிற்கு செம்பியன் மாதேவியும் மதுராந்தகரும் வருகிறார்கள். சேந்தன் அமுதன் தனக்கும் பூங்குழலிக்கும் பெரிய பிராட்டிதான் திருமணம் செய்து வைக்கவேண்டும் என கேட்கிறான். அவரும் ஆசீர்வதிக்கிறார். பிறகு, அவர்கள் கிளம்பி பல்லக்கு நோக்கி செல்லும்போது, பெரிய பிராட்டி மதுராந்தகனிடம், "சேந்தன் பிறந்து ஐந்து வருடம் கழித்து, வாணி அவனை உயிரோடு கொண்டு வந்தாள். அப்போதும் உன்னை விட்டுவிடாமல் மகனாக வளர்த்து வந்தேன். அவனை இக்குடிசையிலே வாணியிடம் வளர விட்டேன். ஆதலால் சிங்காதனம் வேண்டாம் என சொல்" என்கிறார். மதுராந்தகன் தனக்கு பிறந்த குழந்தை ஏன் இரண்டு வயதாகியும் பேசவில்லை என்ற காரணம் புரிந்தது. சிங்காதனம் வேண்டாம் என்கிறான் மதுராந்தகன்.
பெரிய பிராட்டியை அனுப்பிவிட்டு அந்த குடிசையின் ஓரமாக மதுராந்தகன் தங்கி விடுகிறான். அப்போது, கருத்திருமனும் வந்தியத்தேவனும் அங்கு வருகிறார்கள். கருத்திருமனை கண்டு 'பைத்தியக்காரன்' என பயந்து, மதுராந்தகன் குத்துவாளை ஓங்குகிறார். மதுராந்தகன் யாருடைய மகன் என்பதை ரகசியமாக அவனிடம் சொல்கிறான் கருத்திருமன். அதற்கு "உண்மையிலேயே தான் (பாண்டிய)இளவரசன்தானா!" என ஆச்சர்யப்படுகிறான் மதுராந்தகன். இதை சொல்ல வந்தபோதுதான் சின்ன பழுவேட்டரையர் தன்னை பாதாள சிறையில் அடைத்ததாக கருத்திருமன் கூறுகிறான். வாணி அம்மையாரை பார்க்க வந்தபோது, மதுராந்தகன் குடிசைக்கு திரும்பி வந்ததால், வந்தியத்தேவன் வெளிப்பக்கம் ஓடிவிட்டதாகவும் தான் மதுராந்தகனை காண வந்ததாகவும் கூறினான் கருத்திருமன். வேலி மறைவில் இருக்கும் குதிரைகளுடன் கருத்திருமனும் மதுராந்தகனும் கோடியக்கரை/இலங்கை நோக்கி பயணப்பட்டார்கள்.
பினாகபாணி, பைத்தியக்காரனை தப்பிக்கவிட்டதால், அநிருத்தர் அவன் பேரில் எரிந்து விழுகிறார். இதற்கு காரணம் வந்தியத்தேவன்தான் என பினாகபாணி அவன் மீது வஞ்சம் கொண்டு தேடி, சேந்தன் அமுதன் வீட்டை அடைகிறான். வந்தியத்தேவனை கொல்ல எத்தனித்த பினாகபாணி, தான் காதல் கொண்ட பூங்குழலி, சேந்தன் அமுதன் காதல் மொழி பேசியதை கண்டு ஆத்திரம் கொள்கிறான். சேந்தன் அமுதன் மீது எரியவிருந்த குத்தீட்டியை, வந்தியத்தேவன் தன்னை தாக்க வந்ததால், அவனை நோக்கி எறிந்தான் பினாகபாணி. வந்தியத்தேவன் வேலினை தனது விலாவில் தாங்கி மூர்ச்சையானான். இருட்டில், அது மதுராந்தகன் என நினைத்து பினாகபாணி தப்பி ஓடினான். வாணி அம்மையார் வந்தியத்தேவனுக்கு வைத்தியம் செய்கிறார்.
ஆழ்வார்க்கடியான் கட்டப்பட்ட படகு, கரை ஒதுங்கியதும் வீரர்கள் வந்து அவனை விடுவித்தனர். வடவாற்றங்கரையோடு சென்ற கருத்திருமனை மிரட்டி அவனுடன் வரும் மதுராந்தகனை பற்றியும் அவன் பிறப்பு ரகசியம் பற்றியும் கேட்டு தெரிந்துக்கொண்டான் ஆழ்வார்க்கடியான். அவனை தப்பிக்கவும்விட்டான்.
பிறகு தஞ்சை கோட்டை பக்கம் சென்ற ஆழ்வார்க்கடியான், ஓடிவரும் பினாகபாணியை நிறுத்தி விவரம் கேட்டான். கந்தமாறனும், பினாகபாணியும் வடவாற்றங்கரை ஓரம் வந்தியத்தேவன் சென்றதாக நினைத்து தேடி செல்கிறார்கள். பாலத்தை தாண்டி சென்ற மதுராந்தகனையும் கருத்திருமனையும் கண்ட பினாகபாணி வேகமாக பாலத்தை கடக்க எண்ணியபோது பாலம் அறுக்கப்பட்டதால் கீழே விழுந்தார்கள். மதுராந்தகனை வந்தியத்தேவன் என எண்ணி, வேல் எறிந்து வீழ்த்தினான் கந்தமாறன். இதைக்கண்ட கருத்திருமன் பினாகபாணியை கொன்றான். கந்தன்மாறனை தாக்கிவிட்டு, மதுராந்தகனை தெப்பம் போன்ற பாலத்தின் மிச்சங்களில் ஏற்றி தப்பித்தான். கந்தன்மாறனும் தாம் கொன்றது வந்தியத்தேவனைத்தான் என நம்பி தஞ்சைக்கு திரும்பினான்.
ஆழ்வார்க்கடியான் சேந்தன் அமுதன் வீட்டில் அடிபட்ட வந்தியத்தேவனை காண்கிறான். மதுராந்தகன் விட்டு சென்ற கிரீடத்தையும் ஆபரணத்தையும் சேந்தன் அமுதன் அணிந்து யானைமேலும், குத்துப்பட்ட வந்தியத்தேவன் மூடுபல்லக்கிலும் அநிருத்தரின் மாளிகைக்குள் அழைத்துச் செல்கிறான் ஆழ்வார்க்கடியான்.
சுந்தர் சோழர், செம்பியன் மாதேவியிடம் மதுராந்தகனை சிங்காதனம் ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டுகிறார். அனைவர் முன்னும், மதுராந்தகன் கோட்டைக்குள் வந்தும் காணவில்லை என கேள்வி எழுப்பிகிறார் சின்ன பழுவேட்டரையர். அப்போது, ஆழ்வார்க்கடியான், சேந்தன் அமுதனை அழைத்து வருகிறான். 'திருவயிறு உதித்த தேவர்' , 'மதுராந்தக உத்தம சோழர்' என சேந்தன் அமுதனை அழைக்கிறார் அநிருத்தர் . செம்பியன் மாதேவி சேந்தன் அமுதனை ஆரத்தழுவி கண்ணீர் வடிக்கிறார். சேந்தன் அமுதனும் தன்னை 'மகன்' என்று பெரியபிராட்டி அழைத்ததே போதும் என்றும், தனக்கு ராஜ்ஜியம் தேவை இல்லை என்றும் கோடியக்கரைக்கு செல்ல அனுமதி வேண்டினார். சுந்தர சோழர், சின்ன பழுவேட்டரையர் ஆச்சரியத்தில் மூழ்கினாலும், பழைய மதுராந்தகர் இருக்கும் இடம் தெரியும் வரை, இவர்கள் அரண்மனையிலேயே வசிக்க வேண்டும் என்கிறார் சுந்தர சோழர்.
வானதியை தொடர்ந்து சென்று குணமடைந்து வரும் வந்தியத்தேவனை கண்டுபிடிக்கிறார் அருள்மொழி வர்மர். கடம்பூர் அரண்மனையில் நடந்த சம்பவங்களையும், காளாமுகர் வேஷத்திலிருந்த பழுவேட்டரையர் பற்றியும் வந்தியத்தேவன் அருள்மொழி வர்மருக்கு கூறினான். உடனே, வந்தியத்தேவனை காக்கும் பொருட்டு, 'தாமே சிங்காதனம் ஏறப்போவதாக' அருள்மொழிவர்மர் தெரிவிக்கிறார். உத்தமசோழர் பற்றிய உண்மை அறிந்த குந்தவை, அருள்மொழி வர்மரை மணிமகுடம் ஏற்கவேண்டாம் என்கிறாள். அப்போது, அநிருத்தர், ஆழ்வார்க்கடியான், சேந்தன் அமுதன், பூங்குழலி அங்கே வருகிறார்கள். குந்தவை அனைத்து உண்மைகளையும் அருள்மொழிவர்மருக்கு எடுத்துரைக்கிறாள். அருள்மொழி வர்மர் சேந்தன் அமுதன் எனும் தனது சித்தப்பனை ஆரத்தழுவிக்கொள்கிறார். சேந்தன் அமுதன் தான் முன்பு பாதாள சிறையில் அடைபட்டிருந்த போதே தன் தாய் யாரென்ற உண்மையை பற்றி பக்கத்து சிறையிலிருந்து பைத்தியக்காரன் மூலம் அறிந்தததாக கூறினார். அனைத்து வாதங்களையும் கேட்ட அருள்மொழி வர்மர், மீண்டும் 'சித்தப்பாவின் உத்தரவும் கிடைத்துவிட்டது. தாமே முடிசூட்டி கொள்ளப்போகிறேன்' என்றார்.
தஞ்சை மந்திராலோசனை கூட்டத்தில் அரசகுடும்பத்தினர் அனைவரும், பெரிய பழுவேட்டரையர், அநிருத்தர், ஆழ்வார்க்கடியான், சம்புவரையர், கந்தமாறன், பார்த்திபேந்திரன் போன்றோர் பங்குபெற்றனர். ஆதித்தரை கொன்றது பற்றிய விசாரணையில், வந்தியத்தேவனே குற்றவாளி என்றும், வட��ாற்றங்கரையில் அவனை தானே கொன்றதாகவும் சாதித்தான் கந்தமாறன். சம்புவரையர் பெரிய பழுவேட்டரையரை, அனைத்து உண்மைகளையும் கூறவேண்டும் என கேட்கிறார். இடும்பன்காரியின் உதவியினால் காளாமுக வேடம் பூண்டு மறைந்திருந்து, நந்தினி-ஆதித்தர் பேச்சுக்களை கேட்டு கொண்டிருந்ததாகவும், ஆதித்தரை காப்பாற்ற சென்ற போது விளக்கணைந்து, தம்மை பலர் அடித்து பச்சைமலை ஒன்றுக்கு தூக்கி சென்றதாகவும் கூறினார் பெறிய பழுவேட்டரையர். இவை அனைத்தும் கூறிய பிறகு, தனது வாளால் மாய்த்துக்கொள்ள எண்ணியபோது, அருள்மொழி வர்மர், 'தாங்கள் உயிரோடு இருந்து, பட்டாபிஷேகத்தில் எனக்கு மணிமூட சூட்டவேண்டும்" என்கிறார். பெரிய பழுவேட்டரையர், மேலும் தகவல்களை பெறுவதுற்குள் வந்தியத்தேவனை இந்த இளஞசம்புவரையன் கொன்றுவிட்டதாக தெரிவித்தார். அநிருத்தர் மறுத்ததற்கு, வடவாறு மேற்கே திரும்பினாள், ஒருவேளை வந்தியத்தேவன் உயிருடன் திரும்பலாம் என கேலியாக சிரித்தான் பார்த்திபேந்திரன். அப்போது வந்தியத்தேவன் ஈரம்சொட்ட அங்கே திடும்மென வருகிறான்.
1/n
January 7, 2021
தியாக சிகரம்... படித்து முடித்த பிறகு இப்படி ஒரு நெகிழ்ச்சியை ஆரம்பத்தில் எதிர்பார்க்கவில்லை.... <3 <3 <3 ♡
November 24, 2023
The pentalogy that was Ponniyin Selvan was a rollercoaster ride, spanning multiple characters, diverse sections, lore, secrets, backstories, history, mythology, politics, warfare, romance, comedy and everything in between.
The last book of the series in particular, was a doozy, filled with twists, revelations, betrayals, resolutions and an ultimately melancholic ending. It felt quite like the endings, or rather endings of Lord of the Rings, as, even after the main plots and storylines were concluded, following the climax, entire sections were devoted to wrapping up, side stories and unfinished ends. And ends there are many.
I managed to listen to the series audiobooks, as narrated by Madam Pushpalatha Partiban, who has quite the commanding, emotive as well as enrapturing voice narration. One has to give her deserved credit for seamlessly transitioning between different character voices as well as keeping the dramatic pace of the series, through its highs and lows. Her narration made an already engaging story even more enrapturing.
If given an opportunity to, I would like to learn to read the work in its native language, so as to experience Kalki's addictive prose and storytelling.
All in all, these series of books are rightfully considered Classics, some of best that Tamil literature has to offer. It is a great reading for those seeking to immerse themselves in the rich and interesting history and culture of one of the oldest south Indian civilizational societies. Definitely worth the time and effort.
The last book of the series in particular, was a doozy, filled with twists, revelations, betrayals, resolutions and an ultimately melancholic ending. It felt quite like the endings, or rather endings of Lord of the Rings, as, even after the main plots and storylines were concluded, following the climax, entire sections were devoted to wrapping up, side stories and unfinished ends. And ends there are many.
I managed to listen to the series audiobooks, as narrated by Madam Pushpalatha Partiban, who has quite the commanding, emotive as well as enrapturing voice narration. One has to give her deserved credit for seamlessly transitioning between different character voices as well as keeping the dramatic pace of the series, through its highs and lows. Her narration made an already engaging story even more enrapturing.
If given an opportunity to, I would like to learn to read the work in its native language, so as to experience Kalki's addictive prose and storytelling.
All in all, these series of books are rightfully considered Classics, some of best that Tamil literature has to offer. It is a great reading for those seeking to immerse themselves in the rich and interesting history and culture of one of the oldest south Indian civilizational societies. Definitely worth the time and effort.
June 22, 2021
I domicile in a village which is close to Tamil Nadu border, I can speak Tamil very fluently but I am not that good in reading Tamil. For ages I have been looking for English translation of Kalki Krishnamurthy’s Ponniyin Selvan in full set but I was not able to procure all the set (Five Parts in six books), so this was in long pending “To Read” list and finally I got it now , that too two books translated by Pavithra Srinivasan and four books by Subhalakshmi Narayanan. Both of them has done decent jobs , Pavithra Srinivasan looks little superior to Subhalakshmi's transalation, only issue is her translation of last two parts are still pending for publication.
Ponniyin Selvan one of the most celebrated novels in Tamil literature, which was serialized during 1950 to 1954 for in weekly editions of Kalki magazine. No need for introduction; Ponniyin Selvan is a historical fiction based on the Chola Dynasty, especially around the assassination of Aditha Karikalan the Chola prince who defeated the Pandya king Veerapandyan at the battle of Chevur. He killed Veerapandyan after chasing him on the banks of Vaigai river.
Kalki Krishnamurthy had done his research very meticulously in visiting historical places and reading stone & copper-plate inscription , palm leaf manuscripts etc when Google and Wikipedia were not invented and has developed a plot which keeps the readers entertained and educated on the various aspects of tradition and culture especially on worships, festivals , music, poetry , dance etc.
You have all the elements from romance , espionage , assignation squads etc.
In the emerging era of cinema Kalki had deployed the cinematic style of narration which
is really brilliant and which makes the plot gripping and the interesting fact is pace of the plot is at snail pace but it will never bother the readers , that’s where Kalki is proving he is best in his narration. He never stick to a single mode of narration , flash backs , hyperlink kind of narration , multiple characters, twists and turns which we will never forget. Especially the fictional character which are planted makes the plot even better.
I am just thinking how people in 1950‘s would have waited for each weekly edition of Kalki magazine.
Hope, someday I will read Ponniyin Selvan in Tamil itself.
Ponniyin Selvan one of the most celebrated novels in Tamil literature, which was serialized during 1950 to 1954 for in weekly editions of Kalki magazine. No need for introduction; Ponniyin Selvan is a historical fiction based on the Chola Dynasty, especially around the assassination of Aditha Karikalan the Chola prince who defeated the Pandya king Veerapandyan at the battle of Chevur. He killed Veerapandyan after chasing him on the banks of Vaigai river.
Kalki Krishnamurthy had done his research very meticulously in visiting historical places and reading stone & copper-plate inscription , palm leaf manuscripts etc when Google and Wikipedia were not invented and has developed a plot which keeps the readers entertained and educated on the various aspects of tradition and culture especially on worships, festivals , music, poetry , dance etc.
You have all the elements from romance , espionage , assignation squads etc.
In the emerging era of cinema Kalki had deployed the cinematic style of narration which
is really brilliant and which makes the plot gripping and the interesting fact is pace of the plot is at snail pace but it will never bother the readers , that’s where Kalki is proving he is best in his narration. He never stick to a single mode of narration , flash backs , hyperlink kind of narration , multiple characters, twists and turns which we will never forget. Especially the fictional character which are planted makes the plot even better.
I am just thinking how people in 1950‘s would have waited for each weekly edition of Kalki magazine.
Hope, someday I will read Ponniyin Selvan in Tamil itself.
March 26, 2016
Kalki is an amazing author to say the least! The end of the 4th book left a lot of unanswered questions. Since I had a little idea about the major events in Chola history, I was keen to see how Kalki would bring his vivid imagination into the historical events. Hats off to such a brilliant fusion of imagination and historical events! Initially the book felt a bit slow since the storyline wasn't focused on the charming & gallant prince Vandhiyathevan Vallavarayan. But he slowly builds up the setting for future events which happen in the blink of an eye, that all you could do is just stay dazed and enthralled by Kalki's finesse. The plot has numerous twists and turns that I couldn't put the book down! I was especially spellbound by the flowery language and his deft handling of multiple legendary characters. Sure, there are a few flaws here and there and some unanswered questions in the story. Some of them would be answered just with a basic google search/ rudimentary research of Chola history, But some questions about the mystery of Nandini's birth are never answered. I also didn't like the way he handled the 'older' Mathurantaka's storyline. Given that he's an important character, Kalki could've focused a bit more on the emotions of Sembiyan Devi or Chinna Pazhuvettarayar when people find out the truth about him. It felt like the writing was abrupt and Kalki was just glad to be rid of the character.
But in the end, Ponniyin Selvan - Thiyaga Sigaram is an excellent read which would leave you fascinated with the lives of legendary kings/demigods who lived centuries ago. Thank you Kalki sir, for such an intriguing read which has made me appreciate the beauty of the Tamil language and culture. Hoping to read much more books like this!
But in the end, Ponniyin Selvan - Thiyaga Sigaram is an excellent read which would leave you fascinated with the lives of legendary kings/demigods who lived centuries ago. Thank you Kalki sir, for such an intriguing read which has made me appreciate the beauty of the Tamil language and culture. Hoping to read much more books like this!
January 14, 2023
An utterly pulsating start to my new year of reading. And it somehow felt fitting that I finished reading this in Chennai, the capital of Thamizh Nadu.
The pace of this book is breathtaking, but it falters a bit toward the end. I am still confused about what happened where, but it didn’t matter. Finishing this series felt a bit like losing an old friend. Can’t believe I can’t read any more of the scapers of Vandiyathevan.
The pace of this book is breathtaking, but it falters a bit toward the end. I am still confused about what happened where, but it didn’t matter. Finishing this series felt a bit like losing an old friend. Can’t believe I can’t read any more of the scapers of Vandiyathevan.
July 10, 2015
The pinnacle of Tamil books.
தமிழ் புத்தகங்களின் சிகரம். 2500 பக்கங்கள். 50 க்கும் மேற்பட்ட கதாபாத்திரங்கள். நகைச்சுவை, காதல், குரோதம், வன்மம் என்று கல்கியின் எழுத்துக்கள் விளையாடாத இடமில்லை.
இதைப்போன்று மற்றொறு புத்தகம் வரப்போவதில்லை.
உத்தம சோழரை நல்லவராக சித்தரித்தை மட்டும் தான் ஜீரணிக்க முடியவில்லை.
தமிழ் புத்தகங்களின் சிகரம். 2500 பக்கங்கள். 50 க்கும் மேற்பட்ட கதாபாத்திரங்கள். நகைச்சுவை, காதல், குரோதம், வன்மம் என்று கல்கியின் எழுத்துக்கள் விளையாடாத இடமில்லை.
இதைப்போன்று மற்றொறு புத்தகம் வரப்போவதில்லை.
உத்தம சோழரை நல்லவராக சித்தரித்தை மட்டும் தான் ஜீரணிக்க முடியவில்லை.
May 20, 2020
கடந்த ஐந்து மாதங்கள் என்னுடன் பயணித்த நாவலை படித்துவிட்டோம் என்ற மகிழ்ச்சியும் இனி பயணிக்க போவதில்லை என்ற வருத்தமும் உண்டாகிறது.
பொன்னியின் செல்வன் நாவலை படித்த யாராலும் வந்தியத்தேவனையும் அவன் ஆற்றிய செயல்களையும் மறக்க முடியுமா?
பொன்னியின் செல்வன் நாவலை படித்த யாராலும் வந்தியத்தேவனையும் அவன் ஆற்றிய செயல்களையும் மறக்க முடியுமா?
September 13, 2022
I expected war in the end like in sivagamiyin sabadham, but it hasn't anything like that. So many unexpected twists and turns. I couldn't find time to concentrate on other activities. It engaged me 24*7.
October 23, 2016
சோழ சாம்ராஜ்யத்தில் வாழ்ந்த உணர்வு!!!
April 30, 2023
The culmination of a classic and what an end it is!! So many secrets unravelled, so many unexpected things happening.
February 28, 2025
When I took up the first part more than a decade ago, I didn't expect that my reading would be obstructed. But I'm glad that I read it now. The younger me couldn't have understood all the poetic and historical references. It was hard to control my tears as I read the last paragraph. A great journey finally ends.
February 22, 2025
I'm happy I have finished it. I'm sad I have finished it. What a journey. Volume 5 is the best of the series. Thoroughly enjoyed it. Still processing that it's over.
January 14, 2023
I was waiting prince arulmozhivarman to be crowned but uthama chozhan got crowned instead..also who is nandinis father at last? Great book
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 30, 2022
This is the best! The pinnacle of historical fiction. It's been a month of the nights with the dream of chola empire; one beautiful month. This really does transport to the past:)
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 20, 2022
Highly recommended if someone looking for the Historical Fiction novels. There is no proper story conclusion at the end. But Amarar Kalki had his own perspective on this. It may convinced to atleast set of the audience group I guess.
December 1, 2022
Epitome of sacrifice
If u are a lover of historical fiction this is a very enthralling read. I highly recommend it. The movie is no where near the beauty of this book.
If u are a lover of historical fiction this is a very enthralling read. I highly recommend it. The movie is no where near the beauty of this book.
May 13, 2016
பொன்னியின் செல்வன் - தியாக சிகரம்
அமரர் கல்கியின் அழியா காவியத்தின் முடிவு தான் இந்த தியாக சிகரம்.பொன்னியின் செல்வன் என்ற நாவலை கல்கி என்ற ஒரு இல்லக்கிய மேதைகாகவும் , தமிழ் இல்லகியத்தில் அந்த நாவல் பெற்ற அழிய புகழுக்காகவும் படிக்க ஆரம்பித்திருந்தாலும் நம் மனம் கண்டிப்பாக கதையின் நாயகன் என்ன ஆனான் என்பதை கண்டறிவதையே முதன்மையாக கொண்டிருக்கும் .இந்த கடைசி பாகத்தில் பொன்னியின் செல்வன் அரியணை ஏறினாரா இல்லையா என்பதை கடைசி வரை புதிராகவே வைத்திருந்து ஐந்து பாகங்களை படித்து முடிவினை ஆவலோடு எதிர் பார்க்கும் வாசகர்கள் அனைவரையும் அதிர்ச்சிகுள்ளாக்கும் ஒரு திருப்பத்துடன் கதையை முடித்துள்ளார் அமரர் கல்கி . நாவலின் முடிவில் ஏற்படும் திருபத்தை நியாயபடுத்தி நாவலை படிக்கும் அனைவரும் ஏற்று கொள்ளும் வகையில் வடிவமைத்த ஆசிரியர்,தன்னை ஆயிரத்தில் ஒரு எழுத்தாளார் என்று நிருபித்துள்ளார் (தனிப்பட்ட முறையில் முடிவு எனக்கு பிடிக்கவில்லை , அனால் என் விருப்பம் தவறு என்று என்னிடம் பேசாமல் நாவலின் வழியாக புரிய வைத்தார் .புரிந்த பொழுதும் பொன்னியின் செல்வனை விட்டு கொடுக்கும் மனபக்குவம் எனக்கு வரவில்லை .பொன்னியின் செல்வன் வாழ்க !!!).ஒரு சில கதாபாத்திரங்களின் முடிவு சற்றும் எதிர்பாக்காத திசையில் சென்ற பொழுதும் கதையின் முடிவில் எதிரிகளின் எண்ணிகையை அதிகப்படுத்தி , கதையின் ஆரம்பித்தில் இருந்ததை விட பொன்னியின் செல்வனுக்கு அதிக எதிரிகளை ஏற்படுத்தி விட்டு முடித்து , மற்றொரு பாகத்தின் தொடர்ச்சிக்கு நம்மை தயார்படுத்துவது போல் இருக்கிறது . மகிழ்ச்சியான முடிவும் இல்லாமல் சோகமான முடிவும் இல்லாமை ஏற்புடைய முடிவாக இந்த தியாக சிகரம் அமைந்ததால் மக்கள் மனதில் இன்னும் நூறு ஆண்டுகள் அழியாமல் இருக்கும் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை.தியாக சிகரம் - மக்கள் ஏற்பார்கள்
அமரர் கல்கியின் அழியா காவியத்தின் முடிவு தான் இந்த தியாக சிகரம்.பொன்னியின் செல்வன் என்ற நாவலை கல்கி என்ற ஒரு இல்லக்கிய மேதைகாகவும் , தமிழ் இல்லகியத்தில் அந்த நாவல் பெற்ற அழிய புகழுக்காகவும் படிக்க ஆரம்பித்திருந்தாலும் நம் மனம் கண்டிப்பாக கதையின் நாயகன் என்ன ஆனான் என்பதை கண்டறிவதையே முதன்மையாக கொண்டிருக்கும் .இந்த கடைசி பாகத்தில் பொன்னியின் செல்வன் அரியணை ஏறினாரா இல்லையா என்பதை கடைசி வரை புதிராகவே வைத்திருந்து ஐந்து பாகங்களை படித்து முடிவினை ஆவலோடு எதிர் பார்க்கும் வாசகர்கள் அனைவரையும் அதிர்ச்சிகுள்ளாக்கும் ஒரு திருப்பத்துடன் கதையை முடித்துள்ளார் அமரர் கல்கி . நாவலின் முடிவில் ஏற்படும் திருபத்தை நியாயபடுத்தி நாவலை படிக்கும் அனைவரும் ஏற்று கொள்ளும் வகையில் வடிவமைத்த ஆசிரியர்,தன்னை ஆயிரத்தில் ஒரு எழுத்தாளார் என்று நிருபித்துள்ளார் (தனிப்பட்ட முறையில் முடிவு எனக்கு பிடிக்கவில்லை , அனால் என் விருப்பம் தவறு என்று என்னிடம் பேசாமல் நாவலின் வழியாக புரிய வைத்தார் .புரிந்த பொழுதும் பொன்னியின் செல்வனை விட்டு கொடுக்கும் மனபக்குவம் எனக்கு வரவில்லை .பொன்னியின் செல்வன் வாழ்க !!!).ஒரு சில கதாபாத்திரங்களின் முடிவு சற்றும் எதிர்பாக்காத திசையில் சென்ற பொழுதும் கதையின் முடிவில் எதிரிகளின் எண்ணிகையை அதிகப்படுத்தி , கதையின் ஆரம்பித்தில் இருந்ததை விட பொன்னியின் செல்வனுக்கு அதிக எதிரிகளை ஏற்படுத்தி விட்டு முடித்து , மற்றொரு பாகத்தின் தொடர்ச்சிக்கு நம்மை தயார்படுத்துவது போல் இருக்கிறது . மகிழ்ச்சியான முடிவும் இல்லாமல் சோகமான முடிவும் இல்லாமை ஏற்புடைய முடிவாக இந்த தியாக சிகரம் அமைந்ததால் மக்கள் மனதில் இன்னும் நூறு ஆண்டுகள் அழியாமல் இருக்கும் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை.தியாக சிகரம் - மக்கள் ஏற்பார்கள்
September 17, 2022
ஜனரஞ்சகமான வெகுஜன வாசிப்புக்கு உதவும் ஒரு சாதாரண வரலாற்று புனைவு நாவல் மன்னன் வாழ்க்கையை போற்றி பாடுதல் மக்களுடைய வாழ்க்கை பற்றிய எந்த சுவடும் இல்லாமல் ஒரு தனி மனித துதி பாடுதல் போன்ற நடை நாவலில் இருப்பதை உணர முடிகிறது ஒரு ஆணாதிக்கும் மன நிலையில் பெண்களுடைய கதாபாத்திர சித்திரமும் அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது தமிழில் நல்ல மசாலா கலந்த நாவல் தான் பொன்னியின் செல்வன்
December 31, 2022
Epic. Reading the English translation did make it feel a little weird. Some words in Tamil do not translate that easily to English but that said the author has done considerable justice to the original. The writing does not feel forced. The ending of the saga was just apt in my opinion, can't wait to watch the movie now.
June 16, 2017
woww man!
what a book. That was one hell of a ride. One of the best series i have ever read. All five books deserved 5 stars. Those who haven't read it please do read it. I cant believed such an amazing journey is over. The last book in the series is full of action. It has everything.
what a book. That was one hell of a ride. One of the best series i have ever read. All five books deserved 5 stars. Those who haven't read it please do read it. I cant believed such an amazing journey is over. The last book in the series is full of action. It has everything.
Displaying 1 - 30 of 227 reviews