Rose is draagmoeder op een stoeterij voor Arabische volbloeds. Ze heeft al vier veulens op de wereld gezet waarvan ze weet dat het niet haar eigen veulens zijn. Ze heeft er meer dan genoeg van. Het liefst van alles wil ze een veulen van haarzelf. En iemand die voor haar zorgt en van haar houdt om wie ze is. Uit verdriet en van eenzaamheid gaat Rose steeds meer eten.
Als ze door de extra kilo’s niet opnieuw zwanger raakt, vindt Rose dat prima, maar de eigenaresse van de Arabierenstoeterij niet. Rose wordt overgeplaatst naar een huifkarrenbedrijf om daar af te vallen. Ze moet vreselijk hard werken voor de gemene eigenaar en wordt nauwelijks verzorgd.
Zou ze hier ooit nog weg komen? En moet ze dan weer terug naar de stoeterij? Intussen blijft ze verlangen naar een fijn leven en een eigen veulen…
Rose staat op een fokstal, waar ze al meerdere veulentjes heeft gehad. Geen van deze veulens was echter van haar, ze was alleen de draagmerrie. Als ze het zoveelste veulen ziet vertrekken, slaat de moedeloosheid toe. Nu wil ze een veulentje helemaal van zichzelf, maar de kans daarop is klein en Rose doet er alles aan om geen vreemde veulentjes meer op de wereld te hoeven zetten.
Naast het verhaal over de paarden, gaat dit boek ook dieper in op de mensen om de paarden heen. Jij als ruiter hebt namelijk ook veel invloed op hoe een paard zich voelt. Dit vond ik een mooie diepere laag in het verhaal.
Ook dit boek las weer vlot door en al kon ik het einde wel een beetje voorspellen (iets met te veel boeken lezen😉), toch was ik heel blij dat alles uiteindelijk weer helemaal goed kwam.
Ook even respect voor de prachtige tekeningen die op elke kaft in de serie te zien zijn! Rose heeft een hele bijzondere kleur en dit is goed te zien op de kaft die het boek gelijk aantrekkelijk maakt voor elke paardenfan!