به درخواستِ ناشرِ محترم، مجموعهیی با نامِ عاشقانهها از پنج شاعر معاصر گرد آوردهام که با یکی از ایشان، به حقیقت، بهترین ساعتهای روزگار عمر خویش را سپری کردهام: سیمین بهبهانی. چهار شاعر دیگر نیز دری به سوی جهانی «عاشقانه» به رویم گشودهاند – فارغ از «سانتیمانتالیسم» رایج.
«عاشقانهها» ی هر یک از این شاعران نمودار احوالِ روزگار و جهان پیرامونشان بوده است: منوچهر آتشی، محمود مشرف آزاد تهرانی (م. آزاد)، حسین منزوی، نادر نادرپور – که نامشان جاودان باد!
این پنج دفتر در بردارندهٔ شعرهای «عاشقانه»یی هستند که میتوانند حالوهوای دوران نوجوانی و جوانیی ما را رنگی دیگر دهند – فارغ از شعرهای دیگر ایشان که گاه به نالیدن از غم و درشتیهای زمانه وادارشان کرده است. امیدوارم این «عاشقانهها» تمهیدی باشند برای تلطیف این روزگارِ خشن و زمزمهیی بر لبِ فرزندان نسلِ آیندهٔ سرزمین ما و پیک و پیامآوری با گلبانگ شادی و عشق.