คดีฆาตกรรมราเม็ง

by Akira Sagashima, 嵯峨島 昭, ซางาชิมะ อากิระ

ผู้กำกับการซากาจิมะ คุณนายนักสืบอายุโกะ และนายตำรวจฮิราสึกะ...ไม่ว่าทั้งสามคนจะไปที่ไหนก็ต้องมีอาหารมื้ออร่อย ตามด้วยเหตุฆาตกรรมทุกครั้ง พวกเขาจึงต้องร่วมมือกันไขคดีที่เข้มข้นไม่แพ้รสชาติอาหาร!
.
• คดีฆาตกรรมข้าวราดแกงกะหรี่ : เรื่องของสองหนุ่มซึ่งแย่งชิงกันเป็นลูกเขยเจ้าของร้านอาหารอินเดีย โดยมีบททดสอบการแข่งกินแกงกะหรี่สุดโหดเป็นเดิมพัน ทว่าชายหนุ่มผู้ชนะกลับถูกฆ่าในเวลาต่อมา!
• คดีฆาตกรรมข้าวหน้าปลาไหล : สามีของหญิงเจ้าของเรียวกังที่โด่งดังเรื่องปลาไหลย่างถูกฆ่า พ่อตายอมรับสารภาพว่าเป็นฆาตกร โดยหารู้ไม่ว่าเบาะแสเกี่ยวกับตัวศพซึ่งเชื่อมโยงกับเมนูข้าวหน้าปลาไหลฟ้องว่าชายชราโกหก!
• คดีฆาตกรรมข้าวหน้าเท็มปุระ : ณ ใจกลางเมืองที่มีแต่ร้านเท็มปุระตำรับ ‘คันโต’ มีร้านเท็มปุระตำรับ ‘คันไซ’ มาเปิดใหม่และได้รับความนิยมมากกว่า ขณะที่กิจการกำลังไปได้ดี จู่ๆ เจ้าของร้านก็ถูกคนร้ายจับกดหัวจุ่มลงในหม้อทอดเท็มปุระเดือดจัด!
• คดีฆาตกรรมราเม็ง : เจ้าของร้านราเม็งถูกมีดแทงเสียชีวิต มีพยานเพียงคนเดียวที่เห็นเหตุการณ์ แต่ต่อมาพบว่าแหวนเพชรที่ผู้ตายสวมประจำดันไปอยู่บนนิ้วของพยานปากเอกคนนั้น!
.
นอกจากนี้ยังมีคดีชวนหิวให้ลองลิ้มชิมรสอีกหลากหลายเมนู ซึ่งล้วนแต่ปรุงรสมาอย่างกลมกล่อม
.
ผลงานระดับมาสเตอร์พีซของนักเขียนเจ้าของรางวัลอาคุตางาวะ ซึ่งนำประสบการณ์จากการเรียนทำอาหารเลิศรสมาร้อยเรียงเป็น ‘ปริศนา’ รสเลิศ กลายเป็นคดีพิศวงชวนลิ้มลองที่คุณอ่านแล้วต้องท้องร้องด้วยความหิว

Genres: Suspense

264 pages, Paperback

Published October 1, 2022

Reviews

[Tanan · Rating 3 out of 5]

ในแง่เรื่องสั้นไม่น่าติดตาม
ในแง่การสืบสวนก็รู้สึกว่าง่ายไป
การจะผูกพล็อตสืบสวนเข้ากับอาหารนี่ไม่ใช่ง่ายเลย

จุดดีของหนังสือเล่มนี้เลยไม่ใช่เนื้อเรื่อง ไม่ใช่การสืบสวนที่ต้องร้องโอ้วแม่เจ้า
แต่คือการบรรยายอาหารหลากหลายประเภท ทั้งวัตถุดิบ รสชาติ วัฒนธรรมและวิธีการรับประทานมากกว่า
ถ้ามองว่าเป็นนิยายสืบสวนอาจได้คะแนนน้อย
แต่ถ้ามองเป็นหนังสือให้ความรู้ด้านอาหารที่มีความเป็นนิยายนิดหน่อยน่าจะได้คะแนนมากกว่า

อ่านเอาสาระว่างั้นเถอะ

ในแง่การแปล ถ้าเป็นเราต้องแปลเล่มนี้แล้วต้องหาข้อมูล
ทำความเข้าใจกับอาหารแต่ละชนิดตั้งแต่วัตถุดิบไปยันวิธีรับประทาน
แถมต้องใส่เชิงอรรถด้วย คงขี้คร้านที่จะแปลให้จบ ก็ต้องยอมใจนักแปลไว้ตรงนี้

[Wasin Waeosri · Rating 3 out of 5]

คดีฆาตกรรมราเม็งเป็นเล่มสองใน series "Food Mystery" ที่จัดโดยสำนักพิมพ์ เล่มแรกคือคดีฆาตกรรมซูชิจานหมุน (ของ Tatsuya Yoshimura) ส่วนเล่มนี้หยิบเอานิยายสืบสวนในธีมอาหารของ Akira Sagashima มา เนื้อหาไม่เกี่ยวกัน

อ่านเพลินๆ ดี บรรยายอาหารได้ละเอียดและน่ากินมาก ต้องบอกว่าเน้นอาหารมากกว่าสืบสวนด้วยซ้ำ ส่วนคดีก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมาก ข้อเสียใหญ่คือตัวละครเอกมันแนวเก่าไปหน่อย ไม่มีสเน่ห์หรือเอกลักษณ์เลย

[Siwabhorn Anothaisintawee · Rating 4 out of 5]

แบ่งเป็นคดีสั้น 7 บท ที่มีเรื่องย่อ 3 บรรทัดตามนี้

คดีฆาตกรรมข้าวหน้าเท็มปุระ เจ้าของร้านเท็มปุระน้องใหม่ ที่กำลังได้รับความนิยม ถูกชายปริศนาบุกเข้ามาจับหน้าเขากดกระทะร้อนๆ โดยไม่ทันตั้งตัว

คดีฆาตกรรมเข้าราดแกงกะหรี่ สองหนุ่มตกหลุมรักลูกสาวร้านแกงกะหรี่จนต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ผ่านบททดสอบของว่าที่พ่อตา แต่แล้วก็มีคนหนึ่งเสียชีวิต และอีกคนเป็นผู้ต้องสงสัย

คดีฆาตกรรมราเม็ง เจ้าของร้านราเม็งถูกแทงเสียชีวิตโดยมีพยานรู้เห็นเป็นหญิงที่อยู่ในร้านเสริมสวยฝั่งตรงข้าม แต่ที่แปลกคือพยานกลับมีแหวนที่หายไปของผู้ตายอยู่ในครอบครอง

คดีฆาตกรรมข้าวหน้าปลาไหล ลูกเขยเรียวกังเก่าแก่ถูกพบเป็นศพในทะเลสาบที่มีข่าวลือว่ามีสัตว์ประหลาดอยู่ โดยสภาพศพมีรอยถูกเสียบที่อกและข้อเท้าหายไป

โต๊ะอาหารอันน่าสะพรึง นักวิจารณ์อาหารปากไม่ดี ถูกเอาคืนจากเชฟที่ตกงาน และเจ้าของร้านที่ต้องปิดกิจการจากการเขียนรีวิวหมาๆ ของเขา

คดีฆาตกรรมหม้อไฟเนื้อแกะ ดาราชายถูกฆ่าตายริมแม่น้ำใกล้กองถ่าย และนักแสดงแทนที่บังเอิญหน้าตาเหมือนผู้ตายมากก็ประสบเหตุประหลาดระหว่างถ่ายทำรายการ

ทัวร์ชิมของอร่อย ตามรอยไดโนเสาร์ที่แหลมโนโตะ พบชายชราเสียชีวิต โดยมีผู้ต้องสงสัยเป็นเชฟ แต่วันที่เกิดเหตุเขามีพยานว่าอยู่ไกลจากที่เกิดเหตุมาก ตำรวจจึงต้องหาทางไขทริกของคดีนี้

Goodreads ให้ 2.5 เราให้ 3.6

[Iggyizzy2000 · Rating 2 out of 5]

ในขณะที่ ซูซิฯ เป็นเรื่องยาว ราเม็งฯ นั้นเป็นเรื่องสั้น 7 เรื่องมารวมกันแต่มีตัวละครเออกคนเดียวกัน
โดยแต่ละเรื่องจะเกี่ยวพันกับอาหาร เช่น
ตอนแรกเป็น คดีฆาตกรรมข้าวหน้าเท็มปุระ
คดีที่สองก็เกี่ยวกับแกงกะหรี่ ไล่ไปเรื่อยจนครบ 7 เรื่อง

เรื่องนีอ่านจบให้ไป 2.5/5 ดาว
เนื่องจากคดีแต่ละคดีใช้แพ็ทเทิร์นเล่าเรื่องคล้ายๆกัน เช่น
มีอาหารเป็นจุดเริ่มต้นแล้วก็มีคดี
ตำรวจสืบแล้วคิดว่า A เป็นคนร้าย
แต่ไปๆมาๆพระเอกจะสืบได้ B เป็นคนร้ายในตอนเฉลย
ซึ่งอ่านแล้วไม่สนุกไม่อิ่ม เคสก็ไม่ได้ซับซ้อนอะไร

ข้อเด่นกลับเป็นเรื่องการบรรยายอาหารและวัฒนธรรมการกินในแต่ละตอนมากกว่าที่อ่านแล้วสนุก ละเอียด
ทำให้กลบการสืบสวนไปเกือบมิด

สรุป
ก็สนุกแบบแกนๆ เน้นอ่านแล้ววางอ่านแล้วไปทำอย่างอื่นได้นาน เรื่องอาหารน่าสนใจแต่สืบมันจืดไปหน่อย

[Aommie K. · Rating 2 out of 5]

ตัวละครหลักไม่มีเสน่ห์เลย ไม่มีใครที่เรารู้สึกผูกพันหรือจดจำได้จริง ๆ ระหว่างอ่านก็รู้สึกเหมือนเป็นแค่ชื่อบนหน้ากระดาษ ไม่มีแบ็กกราวด์ ไม่มีมิติทางอารมณ์ ไม่มีการอธิบายว่าแต่ละคนเป็นยังไง พออ่านจนจบแล้วเราแทบจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าตัวละครเอกชื่ออะไร
ในส่วนของพาร์ทสืบสวน เปิดแต่ละคดีมาทำให้รู้สึกคาดหวังว่ามันจะสนุก แต่พอถึงตอนเฉลยกลับรู้สึกผิดหวังและขัดใจ จนเผลอถอนหายใจไปหลายรอบ ขาดความเข้มข้น ขาดความตื่นเต้น ขาดความซับซ้อน ขาดอารมณ์ร่วม รู้สึกเหมือนว่าพาร์ทสืบสวนจะขาดไปซะทุกอย่าง
สิ่งหนึ่งที่ทำได้ดีและน่าชื่นชมคือการใส่รายละเอียดของเมนูอาหารเข้าไปในเนื้อเรื่อง ทุกครั้งที่มีการบรรยายถึงอาหารก็ทำให้เรารู้สึกน้ำลายสอได้อย่างไม่น่าเชื่อ จนวันนั้นต้องออกไปทานราเม็งจริง ๆ ไม่งั้นต้องขาดใจตายแน่ ๆ

[Meaw T. · Rating 2 out of 5]

ถ้ามองหาหนังสือแนะนำอาหารหรือคู่มือเที่ยวไปกินไปเล่มนี้อาจจะเหมาะมือ แต่สำหรับคนที่ตั้งใจอยากอ่านคดีฆาตกรรม สืบสวนสอบสวน เล่มนี้สอบตกอย่างแรง แต่ละคดีเป็นตอนสั้นๆ ไม่มีที่มาที่ไป เน้นบรรยายการทำอาหาร การกินของแต่ละภูมิภาคเป็นหลัก บางครั้งก็เฉลยคนร้ายออกมาซะเลยตั้งแต่แรกแล้วค่อยเล่าว่าตำรวจจับได้ยังไง ก่อคดียังไง คือมันผิดผีการเป็นนิยายสืบสวนเอามากๆ ให้ 2 ดาวเพราะกินแล้วหิวกุ้งเทมปุระที่หนังสือบรรยายจนต้องออกไปกินตาม

[Kamons · Rating 3 out of 5]

หนังสือลำดับที่ 2 ในซีรีส์ชวนหิวต่อจากคดีฆาตกรรมซูชิจานหมุน ในเล่มเป็นคดีสั้นๆ ไม่เน้นสืบสวน เน้นกิน แล้วก็กินไปกินมาก็คลี่คลายคดีได้เลย เราชอบมากกว่าคดีซูชิจานหมุนนิดนึงด้วยความที่เป็นเรื่องสั้นมันเลยไม่น่าเบื่อ จบแต่ละตอนด้วยความรวดเร็ว แต่เป็นเล่มที่ไม่เน้นคดีนะ คนที่ชอบแนวสืบสวนเข้มข้นไม่แนะนำ แต่ถ้าชอบอ่านอะไรเบาๆ อ่านแล้วอยากไปเดินกินราเม็ง เท็มปุระ ข้าวแกงกะหรี่ ปูเอย หมึกเอย แนะนำเลย อ่านเสร็จกินอาหารอร่อย

[Kritya Lee · Rating 4 out of 5]

หนังสือแนวอาชญากรรมที่ทำให้น้ำลายสอ แถมยังแจกแจงลักษณะอาหารประจำแต่ละท้องถิ่นชัดเจน และแถมความรักชาติแบบญี่ปุ่น รวมถึงการค่อนแคะนิสัยเสียของเพื่อนร่วมชาติบางกลุ่ม บวกกับการผลักดันทางอารมณ์ที่ทำให้คนธรรมดาๆลงมือก่อการฆาตกรรม เป็นหลายตอนสั้นๆที่จะอ่านต่อกันหรือแยกกันก็ได้ มีความรักในเนื้อเรื่องแต่เรื่องไม่ได้เน้นความรัก จึงจะไม่มีฉากหวานๆหรือพูดยาวๆ

[ดินสอ สีไม้ · Rating 3 out of 5]

พล็อตแบก
ไม่มีลูกเล่นในการดำเนินเรื่อง
เนื้อหาไม่มีความสมจริงทางการสืบคดี
ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครไม่ชัดเจน
background ตัวละครไม่มี
บทสนทนาแข็งทื่อ
ผู้เขียนไปให้น้ำหนักไปกับ
การบรรยายอาหารที่เป็นธีมของเรื่อง

จริงๆ พล็อตหลายเรื่องดูสร้างสรรค์ และน่าสนใจ
ถ้าพัฒนาองค์ประกอบอื่นๆ ลงรายละเอียดเพิ่มอีกหน่อย
เราว่ามันมีโอกาสจะเป็นหนังสือรวมเรื่องสั้นที่ดีกว่านี้

[findtheway · Rating 2 out of 5]

เฉยมาก มีหลายคดีใน1เรื่องทำให้แต่ละคดีมันไม่ละเอียด แล้วบรรยายอาหารเยอะมาก คือนี่อยากอ่านคดีฆาตกรรมเยอะๆ แต่ละคดีเหมือนออกแนวสรุปเฉยๆอ่ะ อ่านไปแปปนึง อ้าวเฉลยฆาตกรละ ยังไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะ ผิดหวังนิดนึงเพราะหน้าปกน่าอ่านมากๆๆ

[naviyada · Rating 3 out of 5]

บรรยายเรื่องอาหารได้ดี และเอาดีเทลอาหารมาเป็นจุดไขคดีได้ แต่มุขในการไขคดีค่อนข้างจะโบราณและรวบรัด
ด้วยเพราะมันเป็นเรื่องสั้น ก็เลยรู้สึกว่ามันผิวๆ มากๆ ไม่มีอะไรที่ลึกซึ้งซับซ้อน (หรือถ้าซับซ้อนก็เฉลยเลย ไม่มีแก๊บให้ได้คิด)
อ่านได้เพลินๆ แต่ไม่ถึงกับประทับใจ

[Manchulika · Rating 2 out of 5]

ไม่ค่อยสนุก คดีงงๆ บางทีเฉลยแล้วก็ยังงงๆ ตัวเอกคาแรคเตอร์ไม่ชัด ไม่น่าติดตาม อ่านประวัตผู้เขียนเคยเขีนงานประเภทนิยายอีโรติก งานเขียนแนะนำอาหาร ที่ท่องเที่ยว ก่อนจะมาเขียนสืบสวนสอบสวน เลยไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่

[niyada waiyaburi · Rating 3 out of 5]

จริงๆชอบหนังสือเกี่ยวกับอาหาร แต่เรื่องนี้เนื้อเรื่องเน้นบรรยายอาหารมากกว่าคดีฆาตกรรม อ่านข้ามๆซะส่วนใหญ่ คดีก็ไม่ค่อยน่าตื่นเต้นติดตามเท่าไหร่ อยากให้แค่ 2.5 ดาวด้วย

[Mon · Rating 1 out of 5]

เน้นไปที่การพรรณาถึงอาหารมากกว่าการเล่าคดีไปค่อนข้างเยอะ

[K Kunanusont · Rating 4 out of 5]

เรื่องอาหารเยอะดี เรื่องสืบสวนเฉย ๆ

[Jeneva Izorion · Rating 3 out of 5]

อ่านแล้วไม่ลุ้น... แต่หิวแทน อ่านแล้วอยากไปกินร้านอาหารที่ญี่ปุ่นไรงี้เลยจริง ๆ นี่สินะ soft power 5555

ส่วนเรื่องสืบสวนไม่ค่อยมีอะไรมาก ไม่ได้หักมุมหรืออะไรเท่าไหร่