Eigentlich ist Robert ein ganz normaler Junge. Wäre da nicht der Umstand, dass er in einer Geisterfamilie lebt. Was ihn immer wieder in ... nun ja ... erklärungsbedürftige Situationen bringt, denn natürlich darf niemand davon erfahren. Aber mittlerweile hat Robert einigermaßen Übung darin, nicht aufzufliegen und seine Familie zu schützen. Doch dann häufen sich auf einmal die merkwürdigen Vorfälle und schnell ist klar: Irgendetwas geht hier nicht mit rechten Dingen zu! Aber zum Glück stehen Robert seine neue Mitschülerin, die Computerspezialistin Isabella, und sein mitunter etwas draufgängerischer Geistercousin Lorenzo zur Seite. Gemeinsam nehmen sie den Kampf auf und die Frage ist nur: Wie trickst man eine künstliche Intelligenz aus?
Θεωρώ ότι υπάρχουν πολλές και καλές αφορμές μέσα στο έτος, όπου μπορούμε να ''εκμεταλλευτούμε'' και να προτρέψουμε τα μικρότερα, ή, τα μεγαλύτερα παιδιά να στραφούν -αν δεν το κάνουν ήδη- προς την ανάγνωση βιβλίων κατάλληλων για την ηλικία τους. Και αφορμής δοθείσης του εορτασμού του ξενόφερτου εθίμου του Halloween, που όλο και περισσότερα παιδιά επιθυμούν να συμμετάσχουν σε ανάλογες εκδηλώσεις, σας έχω μία πολύ καλή πρόταση βιβλίου. Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 10 ετών και άνω. Ο λόγος για το πρώτο βιβλίο της σειράς ''Οικογένεια φαντασμάΤωΝ", με τίτλο ''Οικογένεια φαντασμάΤωΝ 1: Ποτέ μην το βάζεις κάτω (Spooki 1: Den Geist Aufgeben Gibt's Nicht)", που υπογράφει η συγγραφέας Ρουτ Ραλφ (Ruth Rahlff) και κυκλοφορεί, πλέον, και στη χώρα μας από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση της κυρίας Μαρίας Μαντή.
''Ο Ρόμπερτ είναι ένα συνηθισμένο αγόρι. Θα ήταν δηλαδή, αν δεν τύχαινε να ζει με μια οικογένεια φαντασμάτων – πράγμα που, φυσικά, δεν πρέπει να μάθει κανείς! Ξαφνικά όμως παράξενα περιστατικά αρχίζουν να συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο και ένα πράγμα γίνεται γρήγορα φανερό: κάποιος επιχειρεί να αντλήσει πληροφορίες για τον ίδιο και την οικογένειά του. Ευτυχώς που ο Ρόμπερτ έχει στο πλευρό του καλούς συμμάχους: την καινούρια του συμμαθήτρια, την Ιζαμπέλα, άσο στην πληροφορική και στα κομπιούτερ, και βέβαια το εκνευριστικότερο φάντασμα του κόσμου, τον ξάδερφό του τον Λορέντζο. Όλοι μαζί ενώνουν τις δυνάμεις τους και προσπαθούν να καταλάβουν ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά…" (Από το οπισθόφυλλο)
Η πιθανή ύπαρξη φαντασμάτων είναι κάτι που διεγείρει τη σκέψη και τη φαντασία, σε διαχρονικό επίπεδο, όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής, ηλικίας, κλπ. Φαντάσματα πλασμένα με βάση το νου του κάθε ανθρώπου, που επιλέγει να τους δώσει συγκεκριμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά, καθώς και θετικά/θελκτικά στοιχεία στο χαρακτήρα τους, ή, πιο άσχημα και φοβιστικά. Τα φαντάσματα, εδώ, όχι μόνο γίνονται φίλοι/ες μας και μας κάνουν να γελάμε, αλλά και πρωταγωνιστές της ιστορίας μαζί με τους ζωντανούς. Άθελά τους, μπλέκονται σε ένα χαριτωμένο παιχνίδι δράσης, φαντασίας, περιπέτειας και μυστηρίου, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον μας από την αρχή έως και το τέλος!
Έχουμε, λοιπόν, ένα βιβλίο καλογραμμένο, με όμορφο και οικείο λόγο, κατανοητό και πλούσιο λεξιλόγιο, ασπρόμαυρη εικονογράφηση και μία προσιτή οπτική των γεγονότων πάντα μέσα στα πλαίσια της μυθοπλασίας. Ένα βιβλίο ιδανικό όχι μόνο για το Halloween, αλλά για όλον το χρόνο. Εμένα μου άρεσε πολύ κι αναμένω τη συνέχεια. Έχω κάποιες απορίες, που θεωρώ ότι θα απαντηθούν σε επόμενο βιβλίο της σειράς. Καλή ανάγνωση.
Robert ist eigentlich ein ganz normaler Junge, wäre da nicht seine Familie. Das sind Geister. Für Robert völlig normal, dennoch muss er aufpassen das es keiner merkt. Dann wird es seltsam, eine Drohne taucht immer wieder in seiner Nähe auf. Irgendwer sammelt Daten über Robert und seine Familie. Zum Glück gibt es seine neue Mitschülerin Isabella, die ihm helfen möchte.
Meine Meinung:
Alleine schon das (nachtleuchtende) Cover ist es wert, das Buch lesen zu wollen. Die Geschichte ist sehr gut geschrieben, flüssig zu lesen und macht einfach Spaß. Kurze Kapitel, immer wieder eine Illustration lassen das Buch gut lesen. Für jüngere Grundschulkinder auch schon zum Vorlesen, ab neun oder zehn zum Selberlesen. Eine spannende, witzige Geschichte über Freundschaft und Zusammenhalt voller Humor. Mit dem Ende bin ich nicht ganz einverstanden, ich mag offene Anschlüsse bei Kinderbüchern einfach nicht. Andererseits möchte ich jetzt natürlich auch das zweite Buch lesen. Die Geschichte zu lesen hat dennoch großen Spaß gemacht, absolut empfehlenswert.
Ich habe das mit meinem Sohn gelesen und ich glaube, er fand das Buch ganz gut mit 10 Jahren. Ich allerdings finde es eines der nicht so tollen Kinderbücher. Es war okay geschrieben, aber die Story wanderte von einer Schulsituation, in eine Familiensituation, in eine KI-Situation. Und irgendwie war das alles unglaubwürdig, aber nicht so, dass es niedlich war, sondern eher nur unglaubwürdig und machte auch einfach kaum Sinn. Illustrationen und Schreibstil waren aber gut. Wir lesen noch das 2., aber ich bin nicht so begeistert.