What do you think?
Rate this book
Lungu
Lungu er fjölskrúðug skáldsaga sem teygir anga sína vítt og breitt um tuttugustu öldina og langt inn í fjarlæga framtíð: frá Toskana við upphaf fyrri heimsstyrjaldar þar sem óhóflegt ólífuát bjargar hinum unga Enzo undan herþjónustu, til innflytjendahverfa Toronto-borgar þar sem táningsstúlka verður ástfangin af dularfullum umrenningi, þaðan til Hörgárdals þar sem risavaxni haninn Júpíter ræður ríkjum, og loks til Reykjavíkur ársins 2089.
Pedro Gunnlaugur Garcia tekst í þessari mögnuðu bók á við áleitnar spurningar sem varða líf og dauða af óvenjulegu hispursleysi, um leið og hann skemmtir lesandanum af einlægri frásagnargleði. Pedro vakti mikla athygli fyrir síðustu skáldsögu sína, Málleysingjana, sem hlaut Nýræktarstyrk Miðstöðvar íslenskra bókmennta.
Pedro Gunnlaugur Garcia tekst í þessari mögnuðu bók á við áleitnar spurningar sem varða líf og dauða af óvenjulegu hispursleysi, um leið og hann skemmtir lesandanum af einlægri frásagnargleði. Pedro vakti mikla athygli fyrir síðustu skáldsögu sína, Málleysingjana, sem hlaut Nýræktarstyrk Miðstöðvar íslenskra bókmennta.
391 pages, Paperback
First published October 1, 2022
38 people are currently reading
1138 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 127 reviews
February 7, 2025
Fenomenalne.
„Płuca” zaczynają się dość niekonwencjonalnie, właściwie od razu wpychając czytelnika na głęboką wodę. Nie da się za dużo zrozumieć, a już w następnym rozdziale jest się wrzucanym we włoską część historii, która jest przeciekawa. Przeplatane rozdziały retrospektywne i teraźniejsze na początku sprawiły mi trochę trudności, ale im dalej w fabule, tym więcej rozumiałam i tym więcej doceniałam kunszt. Takie powolne i częściowe odkrywanie tajemnic było bardzo ekscytujące, a że sama historia niezwykle wciąga, nie czułam się znużona. Chciałam chłonąć tę historię i ułożyć wszystkie elementy tej układanki.
Od historii nie da się oderwać również przez sposób jej napisania. Bardzo podobał mi się język, jego surowość i humor. Jednocześnie subtelnie odkrywał karty, dzięki czemu czytelnik może sam zastanowić się nad dalszym biegiem fabuły. Elementy fantastyczne też były świetne, kogut to na pewno coś, o czym nie zapomnę na długo. Jak w ogóle o całej książce, bo naprawdę jest to coś jedynego w swoim rodzaju.
Nigdzie indziej nie znajdziecie takiej historii. Porwie was, wypełni duszę i płuca, a potem powoli będzie je opuszczać, żeby pozostawić po sobie pustkę i natychmiastową chęć przeczytania jej od nowa, żeby zrozumieć jeszcze więcej. Bardzo polecam.
„Płuca” zaczynają się dość niekonwencjonalnie, właściwie od razu wpychając czytelnika na głęboką wodę. Nie da się za dużo zrozumieć, a już w następnym rozdziale jest się wrzucanym we włoską część historii, która jest przeciekawa. Przeplatane rozdziały retrospektywne i teraźniejsze na początku sprawiły mi trochę trudności, ale im dalej w fabule, tym więcej rozumiałam i tym więcej doceniałam kunszt. Takie powolne i częściowe odkrywanie tajemnic było bardzo ekscytujące, a że sama historia niezwykle wciąga, nie czułam się znużona. Chciałam chłonąć tę historię i ułożyć wszystkie elementy tej układanki.
Od historii nie da się oderwać również przez sposób jej napisania. Bardzo podobał mi się język, jego surowość i humor. Jednocześnie subtelnie odkrywał karty, dzięki czemu czytelnik może sam zastanowić się nad dalszym biegiem fabuły. Elementy fantastyczne też były świetne, kogut to na pewno coś, o czym nie zapomnę na długo. Jak w ogóle o całej książce, bo naprawdę jest to coś jedynego w swoim rodzaju.
Nigdzie indziej nie znajdziecie takiej historii. Porwie was, wypełni duszę i płuca, a potem powoli będzie je opuszczać, żeby pozostawić po sobie pustkę i natychmiastową chęć przeczytania jej od nowa, żeby zrozumieć jeszcze więcej. Bardzo polecam.
November 24, 2025
#LivroAcidodoMes
Digo já que, se não fosse pelo desafio do Ricardo, este livro nunca me teria passado pelas mãos. E até parece que tudo se conjugou para o ler, já que, na biblioteca da minha cidade havia um exemplar disponível.
O início desta leitura não parecia muito auspicioso e foi difícil perceber sobre o que era o enredo. No entanto, à medida que fui avançando na leitura, e conhecendo a história de várias gerações desta família, foi-me conquistando e este livro acabou por ser uma excelente surpresa. Também gostei muito do final, emotivo e bonito.
Digo já que, se não fosse pelo desafio do Ricardo, este livro nunca me teria passado pelas mãos. E até parece que tudo se conjugou para o ler, já que, na biblioteca da minha cidade havia um exemplar disponível.
O início desta leitura não parecia muito auspicioso e foi difícil perceber sobre o que era o enredo. No entanto, à medida que fui avançando na leitura, e conhecendo a história de várias gerações desta família, foi-me conquistando e este livro acabou por ser uma excelente surpresa. Também gostei muito do final, emotivo e bonito.
January 31, 2025
Recenzja na YouTube: https://youtu.be/P5uq5HRH8Ls
Są takie książki, dzięki którym człowiek uczy się jak prawidłowo oddychać. Taką książką są "Płuca".
Emocjonalna, intymna i gorzko-słodka saga rodzinna.
Introspektywna jak "Sto lat samotności", ale bardziej przystępna.
Są takie książki, dzięki którym człowiek uczy się jak prawidłowo oddychać. Taką książką są "Płuca".
Emocjonalna, intymna i gorzko-słodka saga rodzinna.
Introspektywna jak "Sto lat samotności", ale bardziej przystępna.
November 4, 2022
Eftir Málleysingjana sagðist ég halda að þetta væri uppáhalds íslenski höfundurinn minn en að það væri samt glórulaust að segja það eftir bara eina bók. En nú er ég búin að lesa tvær þannig ég hlýt að mega segja það núna? Þessi bók mölbraut í mér hjartað svo ég lá volandi í baði heillengi eftir að lestri lauk, en samt svona á góðan hátt. Mææææli með.
November 9, 2022
Búmm! Mergjuð bók. Stór og mennsk og falleg og sjúklega skemmtileg. Einhver að gefa henni verðlaun. Takk fyrir mig.
March 29, 2023
ég vildi ekki að sagan myndi enda. ef þessi bók væri þrisvar sinnum lengri myndi ég eflaust ennþá vera sokkin ofan í frásögnina og dregin inn í þetta ótrúlega fallega og sorglega og mannlega fjölskyldutré
February 4, 2023
Virkilega góð og ég held að mér finnist það sem Pedro er að gefa út það besta sem maður finnur á Íslandi um þessar mundir ásamt Segulfjarðarbókum Hallgríms.
Varð mjög hrifinn af Málleysingjunum en fannst alltaf vanta talsvert upp á þar; aðeins meiri mótun og fínpússeringu.
Hér er höfundurinn kominn miklu lengra og hressandi að lesa íslenska fjölskyldusögu í suður amerískum töfraraunsæisstíl. Minnti auðvitað óhjákvæmilega á Hundrað ára einsemd og Hús andanna en Pedro gerir verulega vel í að réttlæta fjölskyldusöguformið og láta það koma í hlut persónu í framtíðinni að skrifa hana.
En maður virðist oft vilja gagnrýna góðar bækur mest og hér fannst mér oft vanta aaaðeins upp á til að bókin næði næsta klassa fyrir ofan. Oft lítill hluti kaflans eða smápælingar sem ég missti tenginguna við.
Held samt að eftir tvær bækur sé þetta strax orðinn uppáhalds íslenski rithöfundurinn minn (sem er enn að skrifa) og ég hlakka verulega til að lesa næstu bók. Og vona að þar verði svipað stökk tekið og frá Málleysingjunum yfir í þessa, því þá kæmi líklega út það sem kemst kæst því að verða meistaraverk í íslenskri nútíma skáldsagnagerð.
Varð mjög hrifinn af Málleysingjunum en fannst alltaf vanta talsvert upp á þar; aðeins meiri mótun og fínpússeringu.
Hér er höfundurinn kominn miklu lengra og hressandi að lesa íslenska fjölskyldusögu í suður amerískum töfraraunsæisstíl. Minnti auðvitað óhjákvæmilega á Hundrað ára einsemd og Hús andanna en Pedro gerir verulega vel í að réttlæta fjölskyldusöguformið og láta það koma í hlut persónu í framtíðinni að skrifa hana.
En maður virðist oft vilja gagnrýna góðar bækur mest og hér fannst mér oft vanta aaaðeins upp á til að bókin næði næsta klassa fyrir ofan. Oft lítill hluti kaflans eða smápælingar sem ég missti tenginguna við.
Held samt að eftir tvær bækur sé þetta strax orðinn uppáhalds íslenski rithöfundurinn minn (sem er enn að skrifa) og ég hlakka verulega til að lesa næstu bók. Og vona að þar verði svipað stökk tekið og frá Málleysingjunum yfir í þessa, því þá kæmi líklega út það sem kemst kæst því að verða meistaraverk í íslenskri nútíma skáldsagnagerð.
August 23, 2025
Um romance que respira como a própria vida,..atravessa memórias, culturas e gerações.
O autor, de ascendência islandesa e portuguesa, reflete na obra a riqueza de lugares e tradições..
Com este livro conquistou o Prémio de Literatura da Islândia em 2022.
A narrativa acompanha uma família ao longo de mais de um século, cruzando países e projetando-se até um futuro simbólico e poético. Mistura realismo mágico e fantasia poética, com humor, amor, dor e migração,...combina o real com o imaginário, o trágico com o humor. O futuro sugerido é simbólico e lírico, não tecnológico nem distópico, mantém apenas a ligação ao passado.
O romance aborda temas universais... famílias, raízes, memória e identidade...mostra como cada vida faz parte de algo maior e como herdamos mais do que sangue.
Mantém uma sensação de continuidade, convidando a sentir o ritmo da vida como uma respiração.
No desfecho, os “Pulmões” torna-se metáfora das gerações...cada sopro, e memória são um ar maior que nos une,.. lembrando que viver é, acima de tudo, respirar o mesmo fôlego da existência.
O autor, de ascendência islandesa e portuguesa, reflete na obra a riqueza de lugares e tradições..
Com este livro conquistou o Prémio de Literatura da Islândia em 2022.
A narrativa acompanha uma família ao longo de mais de um século, cruzando países e projetando-se até um futuro simbólico e poético. Mistura realismo mágico e fantasia poética, com humor, amor, dor e migração,...combina o real com o imaginário, o trágico com o humor. O futuro sugerido é simbólico e lírico, não tecnológico nem distópico, mantém apenas a ligação ao passado.
O romance aborda temas universais... famílias, raízes, memória e identidade...mostra como cada vida faz parte de algo maior e como herdamos mais do que sangue.
Mantém uma sensação de continuidade, convidando a sentir o ritmo da vida como uma respiração.
No desfecho, os “Pulmões” torna-se metáfora das gerações...cada sopro, e memória são um ar maior que nos une,.. lembrando que viver é, acima de tudo, respirar o mesmo fôlego da existência.
Read
November 15, 2023Hlustaði á #3 með Aphex Twin yfir síðustu blaðsíðunum. Ambient taktur, ekki ólíkur þenslu og samdrætti lungna. Yndislega sjúk og falleg saga. Fullkomin bók fyrir fólk sem elskar James Taylor og þolir ekki Gunna Helga.
December 6, 2025
Leitura associada ao desafio #LivroAcidodoMes deste novembro.
A escrita de Pedro Gunnlaugur Garcia convida-nos a uma viagem que é sustentada, sobretudo, pelo seu estilo. A força da obra reside na forma como o autor tece a história, salpicando a narrativa com factos pouco conhecidos e pitorescos, como este detalhe da história islandesa:
“Em 1933, todos os jovens islandeses entre os 16 e os 25 anos eram obrigados a receber parte do ordenado na forma de selos que, aos 26 anos, podiam ser trocados pelo valor acumulado, com o objectivo de o usarem para financiar a compra de uma casa. Contudo, caso se casassem antes, podiam receber esse dinheiro mais cedo.”
Tratando-se de uma saga familiar que se estende por gerações, o leitor não encontrará personagens especialmente memoráveis, mas sim figuras sólidas e profundamente realistas, cujas vidas servem de veículo a uma prosa fora do vulgar. O autor sobrepõe depois a esta, pitadas de realismo mágico, criando uma dimensão mística que certamente está relacionada com o próprio misticismo em torno da história e do folclore islandês, uma herança cultural que, aliás, constitui uma das metades da identidade islandesa-portuguesa de Pedro Gunnlaugur Garcia. E resulta.
Pulmões é, portanto, uma história que se desenrola de forma lenta, refletindo, com precisão, o ritmo muitas vezes pausado e complexo da vida real. Este ritmo é acentuado pelo ambiente islandês: num país gelado, onde a luz solar tem permissão de se fazer presente apenas durante umas poucas horas diárias, a própria envolvência exterior parece pouco clara à vista.
Em contraste com esta paisagem sóbria e a lentidão da ação, o interior humano das personagens ganha relevo e é precisamente nesse território psicológico que o autor nos convida a colocar toda a nossa atenção. É nesse espaço de introspecção que reside a verdadeira aventura desta leitura:
"O choque não será uma espécie de queda? Não é que ela própria tivesse caído e precisasse de se pôr de pé, nem que a luta do dia-a-dia fosse uma questão de se levantar, porque o choque ainda estava presente. Ela ainda estava a cair. E o equilíbrio, levantar-se, caminhar, trabalhar era tudo uma farsa, uma ilusão absurda, uma pantomima sem sentido."
Apesar do passo demorado da narrativa - talvez até demasiado em certos momentos - gostei muito deste livro. A história mágica do galo Júpiter é de derreter qualquer coração, até o mais gelado.
A escrita de Pedro Gunnlaugur Garcia convida-nos a uma viagem que é sustentada, sobretudo, pelo seu estilo. A força da obra reside na forma como o autor tece a história, salpicando a narrativa com factos pouco conhecidos e pitorescos, como este detalhe da história islandesa:
“Em 1933, todos os jovens islandeses entre os 16 e os 25 anos eram obrigados a receber parte do ordenado na forma de selos que, aos 26 anos, podiam ser trocados pelo valor acumulado, com o objectivo de o usarem para financiar a compra de uma casa. Contudo, caso se casassem antes, podiam receber esse dinheiro mais cedo.”
Tratando-se de uma saga familiar que se estende por gerações, o leitor não encontrará personagens especialmente memoráveis, mas sim figuras sólidas e profundamente realistas, cujas vidas servem de veículo a uma prosa fora do vulgar. O autor sobrepõe depois a esta, pitadas de realismo mágico, criando uma dimensão mística que certamente está relacionada com o próprio misticismo em torno da história e do folclore islandês, uma herança cultural que, aliás, constitui uma das metades da identidade islandesa-portuguesa de Pedro Gunnlaugur Garcia. E resulta.
Pulmões é, portanto, uma história que se desenrola de forma lenta, refletindo, com precisão, o ritmo muitas vezes pausado e complexo da vida real. Este ritmo é acentuado pelo ambiente islandês: num país gelado, onde a luz solar tem permissão de se fazer presente apenas durante umas poucas horas diárias, a própria envolvência exterior parece pouco clara à vista.
Em contraste com esta paisagem sóbria e a lentidão da ação, o interior humano das personagens ganha relevo e é precisamente nesse território psicológico que o autor nos convida a colocar toda a nossa atenção. É nesse espaço de introspecção que reside a verdadeira aventura desta leitura:
"O choque não será uma espécie de queda? Não é que ela própria tivesse caído e precisasse de se pôr de pé, nem que a luta do dia-a-dia fosse uma questão de se levantar, porque o choque ainda estava presente. Ela ainda estava a cair. E o equilíbrio, levantar-se, caminhar, trabalhar era tudo uma farsa, uma ilusão absurda, uma pantomima sem sentido."
Apesar do passo demorado da narrativa - talvez até demasiado em certos momentos - gostei muito deste livro. A história mágica do galo Júpiter é de derreter qualquer coração, até o mais gelado.
February 18, 2025
"Płuca" to taka powieść, która gdyby ciągnęła się jeszcze przez kolejne 100-200 stron i zahaczała o kolejne gałęzie drzewa genealogicznego to czytałabym ją dalej z równym zaangażowaniem, równą płynnością i ciekawością. To ładnie uformowana saga rodzinna, obejmująca kilka pokoleń, wędrująca po kilku krajach i przedstawiająca przeróżnych bohaterów i przeróżne bohaterki. Nie brakuje w niej splotów, klamr i powracających relacji. Jest dobre tempo, sprawne połączenie postaci i bardzo ładnie wieńczące całą książkę zakończenie. Nie wiem, ile będę z niej pamiętać, bo nie szarpała moją emocjonalnością, ale w momencie lektury mnie pochłonęła, dawała czystą przyjemność czytania i wołała o uwagę. Skutecznie! To dobra powieść na czytelniczy zastój, dobra na oderwanie od codzienności, po prostu dobra, porządna saga rodzinna. Dla mnie 4/5!
December 15, 2022
Stórkostleg.
February 9, 2025
Uau. Que livro fenomenal! Tão diferente de tudo o que já li e, ao mesmo tempo, com uma base narrativa tão familiar.
Quando soube da publicação deste livro em Portugal fiquei muito entusiasmada. Soube que o queria ler de imediato e implorei-o como prenda de Natal - em homenagem à tradição islandesa do Jólabókaflóðið.
Sou apaixonada pela Islândia. É o meu país n° 1 no top europeu, porque me marcou de uma maneira inexplicável. É um lugar sensorial onde nos descobrimos a nós próprios misturados com a natureza. Esta paixão alimentou ainda mais a curiosidade para com este livro e quando o desembrulhei no dia 25, fiquei absolutamente radiante.
Esta obra é uma homenagem às sagas. Quando Jóhanna decide ler a saga épica que o seu pai escreveu sobre a origem e a história da família, não esperava deparar-se com tanta mágoa, dor e, também, amor.
É também um drama familiar que explora a complexidade das relações humanas, as junções entre nacionalidades e as dinâmicas "causa-efeito" multigeracionais.
É um livro que começa devagar, a contextualizar-nos a vida de Giacomo e Beatrice, a importância das azeitonas e a relação com a primeira guerra mundial, até chegar ao Vietname e aos "fugitivos" da guerra e, por fim, à Islândia.
"Pulmões" relembra-nos da importância de saber respirar. Ensina-nos como a respiração é a chave para o equilíbrio. Respirar significa estar vivo, mesmo quando o mundo que nos rodeia nos pareça estar em ruínas.
Achei a escrita de Pedro Gunnlaugur Garcia muito diferente. Ainda que a história não seja arrebatadora ou as personagens inesquecíveis, a forma como estrutura toda a narrativa é genial e envolvente.
"Agora pareceu-lhe evidente que a história da família era uma acusação. Uma acusação pessoal que o pai lhe dirigira. "Esta é a nossa história, estes somos nós, isto foi o que existiu e se perdeu." Estas eram as mensagens que ele enterrara bem fundo debaixo daquela história absurda."
Quando soube da publicação deste livro em Portugal fiquei muito entusiasmada. Soube que o queria ler de imediato e implorei-o como prenda de Natal - em homenagem à tradição islandesa do Jólabókaflóðið.
Sou apaixonada pela Islândia. É o meu país n° 1 no top europeu, porque me marcou de uma maneira inexplicável. É um lugar sensorial onde nos descobrimos a nós próprios misturados com a natureza. Esta paixão alimentou ainda mais a curiosidade para com este livro e quando o desembrulhei no dia 25, fiquei absolutamente radiante.
Esta obra é uma homenagem às sagas. Quando Jóhanna decide ler a saga épica que o seu pai escreveu sobre a origem e a história da família, não esperava deparar-se com tanta mágoa, dor e, também, amor.
É também um drama familiar que explora a complexidade das relações humanas, as junções entre nacionalidades e as dinâmicas "causa-efeito" multigeracionais.
É um livro que começa devagar, a contextualizar-nos a vida de Giacomo e Beatrice, a importância das azeitonas e a relação com a primeira guerra mundial, até chegar ao Vietname e aos "fugitivos" da guerra e, por fim, à Islândia.
"Pulmões" relembra-nos da importância de saber respirar. Ensina-nos como a respiração é a chave para o equilíbrio. Respirar significa estar vivo, mesmo quando o mundo que nos rodeia nos pareça estar em ruínas.
Achei a escrita de Pedro Gunnlaugur Garcia muito diferente. Ainda que a história não seja arrebatadora ou as personagens inesquecíveis, a forma como estrutura toda a narrativa é genial e envolvente.
"Agora pareceu-lhe evidente que a história da família era uma acusação. Uma acusação pessoal que o pai lhe dirigira. "Esta é a nossa história, estes somos nós, isto foi o que existiu e se perdeu." Estas eram as mensagens que ele enterrara bem fundo debaixo daquela história absurda."
Read
February 5, 2023Vá! Hvílík skáldsaga. Prósi Pedro Gunnlaugs flæðir áfram eins og skáldskaparmjöður sem maður vill bara drekka og drekka þangað til maður er orðinn kenndur og meyr og farinn á óþægilega hreinskilnislegt trúnó við heiminn og lífið.
January 31, 2025
Hasło "saga rodzinna" zawsze mnie elektryzuje. Uwielbiam zawiłości drzew genealogicznych, familijne perypetie, radości, smutki i wzruszenia. To układanie klocków, z których wychodzi mozaika charakterów, traum, miłości i nienawiści. Wszystko to jest w powieści "Płuca" autora pochodzenia islandzko-portugalskiego, z naciskiem na islandzkie korzenie zdecydowanie.
Johanna żyje w 2089 roku. Skłócona z ojcem, rozczarowana egzystencją, w której dzieli opiekę nad dzieckiem z mężczyzną, z którym już nie jest, w nieprzepracowanej żałobie po bracie, z niechęcią najpierw, z ciekawością później, zgłębia rodzinną historię spisaną przez rodziciela.
Oliwki, które ratują przed udziałem w wojnie, gigantyczny kogut, latające kobiety - tu wspomnienia barwione są wyobraźnią. Im bliżej współczesności, tym mniej fantazji, a więcej namiętności, złych decyzji i traum, które się dziedziczy. Miłość, która zaczyna się od pierwszego wejrzenia, a ląduje na kupie gnoju. Związki, których nie da się utrzymać, dzieci przerzucane jak tobołki, te zagubione dzieci, z których wyrastają równie zagubieni dorośli. Mieszanka ras i narodowości (polski wątek też tu jest!), mieszanka charakterów, dzielone doświadczenia i tylko smutek osobisty i indywidualny.
Najbardziej trafił do mnie wątek Sary i Pálla, później Anny, ale przecież to Aleks chwycił mnie za serce i za gardło. Ten najpierw samotny i nierozumiany dzieciak, później wytatuowany młodzieniec, który... Nie, nic tu nie zdradzę, ale uwierzcie - chcecie go poznać.
Historia rodzinna staje się też dyskusją na temat modyfikacji genetycznych, możliwości wyeliminowania pewnych cech i traum, uwolnienia przyszłych pokoleń od balastu przeszłości. Ojciec i córka mają różne opinie, czytelnik musi wyrobić ją sobie sam.
Z rodziną najlepiej na zdjęciach? Może i tak. Tyle że czasem to właśnie ktoś z rodziny powtórzy wiele razy "będzie dobrze", zaklinając rzeczywistość.
Zakończenie tej powieści, bardzo magiczne, zostawiło mnie we łzach.
Piękna historia, warto ją poznać. Naprawdę.
Johanna żyje w 2089 roku. Skłócona z ojcem, rozczarowana egzystencją, w której dzieli opiekę nad dzieckiem z mężczyzną, z którym już nie jest, w nieprzepracowanej żałobie po bracie, z niechęcią najpierw, z ciekawością później, zgłębia rodzinną historię spisaną przez rodziciela.
Oliwki, które ratują przed udziałem w wojnie, gigantyczny kogut, latające kobiety - tu wspomnienia barwione są wyobraźnią. Im bliżej współczesności, tym mniej fantazji, a więcej namiętności, złych decyzji i traum, które się dziedziczy. Miłość, która zaczyna się od pierwszego wejrzenia, a ląduje na kupie gnoju. Związki, których nie da się utrzymać, dzieci przerzucane jak tobołki, te zagubione dzieci, z których wyrastają równie zagubieni dorośli. Mieszanka ras i narodowości (polski wątek też tu jest!), mieszanka charakterów, dzielone doświadczenia i tylko smutek osobisty i indywidualny.
Najbardziej trafił do mnie wątek Sary i Pálla, później Anny, ale przecież to Aleks chwycił mnie za serce i za gardło. Ten najpierw samotny i nierozumiany dzieciak, później wytatuowany młodzieniec, który... Nie, nic tu nie zdradzę, ale uwierzcie - chcecie go poznać.
Historia rodzinna staje się też dyskusją na temat modyfikacji genetycznych, możliwości wyeliminowania pewnych cech i traum, uwolnienia przyszłych pokoleń od balastu przeszłości. Ojciec i córka mają różne opinie, czytelnik musi wyrobić ją sobie sam.
Z rodziną najlepiej na zdjęciach? Może i tak. Tyle że czasem to właśnie ktoś z rodziny powtórzy wiele razy "będzie dobrze", zaklinając rzeczywistość.
Zakończenie tej powieści, bardzo magiczne, zostawiło mnie we łzach.
Piękna historia, warto ją poznać. Naprawdę.
June 28, 2024
Ég var frekar lengi að koma mér inn í þessa bók (tvo mánuði) en kláraði svo mjög fljótt (á innan við viku) sem ég segi að sé nokkuð lýsandi! Mjög töff hvernig söguþráðunum er fléttað saman og persónurnar eru allar frekar breyskar sem heldur manni á tánum. Mjög skemmtilegur lestur heilt yfir, ég sökk alveg djúpt.
January 29, 2025
Islandzka telenowela
January 2, 2024
geeeeeggjuð, gat ekki hætt að lesa! langaði að vita endalaust meira um þessa fjölskyldu. ótrúlega skemmtileg og veltir upp allskonar pælingum um fjölskyldu, erfðir, uppeldi, umhverfi og ást sem var svo geggjað að fylgjast með í gegnum fjölskyldusöguna. allar persónur voru svo breyskar, mennskar, raunverulegar og sumar óþolandi á köflum en elskaði þau samt öll, gladdist og fann til með þeim.
January 12, 2023
biðin eftir barni snýst í raun bara um hvað ég næ að lesa margar bækur 😅
en vá, vissi ekkert við hverju ég ætti að búast. flókin, raunveruleg, súrealísk og smá sjúk á köflum. geggjuð frásögn af allskonar fólki, týpum sem allir þekkja eitthvað til. helltist inní hana, auðvelt að fylgja fjölskyldu sögunni þó hún sé flókin á köflum, auðvelt að ímynda sér umhverfin a öllum timabeltum sem í mínum huga þýðir góð skrif 🥳
en vá, vissi ekkert við hverju ég ætti að búast. flókin, raunveruleg, súrealísk og smá sjúk á köflum. geggjuð frásögn af allskonar fólki, týpum sem allir þekkja eitthvað til. helltist inní hana, auðvelt að fylgja fjölskyldu sögunni þó hún sé flókin á köflum, auðvelt að ímynda sér umhverfin a öllum timabeltum sem í mínum huga þýðir góð skrif 🥳
April 29, 2025
2,75/5 ⭐️
Ta książka mi się naprawdę nie podobała. Mimo że byłam na spotkaniu z samym jej autorem i dostałam nawet poniekąd od niego samego klucz interpretacyjny do całokształtu tej historii, i’m so sory ale ja tutaj tego odnaleźć nie mogę. A może nawet nie tyle co nie mogę, co inne, tak frustrujące mnie elementy tej powieści kompletnie przyćmiewają mi jakieś jej dobre strony (które jakby nie było na bank ta książka ma).
To wielopokoleniowa (ultra) historia o dziedzicznej traumie wynikającej w głównej mierze z braku komunikacji między poszczególnymi członkami rodziny. Rodziny złączonej więzami krwi czy też partnerami, którzy nie wchodzą ze sobą np. w związek małżeński. Mamy tutaj tych pokoleń naprawdę ogrom i historii, odnóg tego rozbudowanego drzewa genealogicznego jest tutaj bardzo wiele. I teraz tak, zdaję sobie sprawę, że w społeczeństwie serio występuje znaczny problem braku komunikacji a ludzie w krajach skandynawskich często się rozwodzą, ale nadal, proszę was, czy jest to serio niemożliwe by poznając tak rozbudowaną sieć relacji nie znaleźć tam żadnej, która nie zakończyłaby się rozstaniem. Dla mnie było to już karykaturalne i nie do przyjęcia.
Kolejny uważam bardzo znaczący aspekt, dlaczego nikt z recenzentów, a przynajmniej ja się z tym nie spotkałam, a treści na jej temat wiedziałam sporo, nie zwrócił uwagi na wątek kazirodztwa?!?!? W ogóle seksu jest tutaj strasznie strasznie dużo i jak mi to ogółem nigdy nie wadzi i nie zwracam nawet na to szczególnej uwagi, tak tutaj z ręką na sercu, no miałam przesyt.
Nie powiedziałabym, że autor gra na emocjach i umieszczając tu tylko nagromadzenie ludzkiego cierpienia i bólu chcę nas dojechać, a to dlatego że mamy tutaj te rozdziały „koszmarnie przygnębiające” przeplatane z „tymi humorystycznymi”. Szkoda, że to totalnie nie był mój humor 🤡 dla mnie żenujący, więc słabe dopełnienie „przykrych treści”.
Ładnie się wszystko splatała, fajnie wypada sam tytuł na tle całości, ale ja nie będę oszukiwać, że cieszę się że wreszcie mogę odetchnąć, bo skończyłam tę dla mnie just nudną książkę.
Ta książka mi się naprawdę nie podobała. Mimo że byłam na spotkaniu z samym jej autorem i dostałam nawet poniekąd od niego samego klucz interpretacyjny do całokształtu tej historii, i’m so sory ale ja tutaj tego odnaleźć nie mogę. A może nawet nie tyle co nie mogę, co inne, tak frustrujące mnie elementy tej powieści kompletnie przyćmiewają mi jakieś jej dobre strony (które jakby nie było na bank ta książka ma).
To wielopokoleniowa (ultra) historia o dziedzicznej traumie wynikającej w głównej mierze z braku komunikacji między poszczególnymi członkami rodziny. Rodziny złączonej więzami krwi czy też partnerami, którzy nie wchodzą ze sobą np. w związek małżeński. Mamy tutaj tych pokoleń naprawdę ogrom i historii, odnóg tego rozbudowanego drzewa genealogicznego jest tutaj bardzo wiele. I teraz tak, zdaję sobie sprawę, że w społeczeństwie serio występuje znaczny problem braku komunikacji a ludzie w krajach skandynawskich często się rozwodzą, ale nadal, proszę was, czy jest to serio niemożliwe by poznając tak rozbudowaną sieć relacji nie znaleźć tam żadnej, która nie zakończyłaby się rozstaniem. Dla mnie było to już karykaturalne i nie do przyjęcia.
Kolejny uważam bardzo znaczący aspekt, dlaczego nikt z recenzentów, a przynajmniej ja się z tym nie spotkałam, a treści na jej temat wiedziałam sporo, nie zwrócił uwagi na wątek kazirodztwa?!?!? W ogóle seksu jest tutaj strasznie strasznie dużo i jak mi to ogółem nigdy nie wadzi i nie zwracam nawet na to szczególnej uwagi, tak tutaj z ręką na sercu, no miałam przesyt.
Nie powiedziałabym, że autor gra na emocjach i umieszczając tu tylko nagromadzenie ludzkiego cierpienia i bólu chcę nas dojechać, a to dlatego że mamy tutaj te rozdziały „koszmarnie przygnębiające” przeplatane z „tymi humorystycznymi”. Szkoda, że to totalnie nie był mój humor 🤡 dla mnie żenujący, więc słabe dopełnienie „przykrych treści”.
Ładnie się wszystko splatała, fajnie wypada sam tytuł na tle całości, ale ja nie będę oszukiwać, że cieszę się że wreszcie mogę odetchnąć, bo skończyłam tę dla mnie just nudną książkę.
March 17, 2025
Książka tak bardzo inna od tego co czytam na co dzień. Z początku nie było mi łatwo się wczuć ale to jedna z tych lektur przy której musisz się skupić i czytać we własnym tempie. Później chłonie się historię i czeka na ułożenie właściwych puzzli. W jednym słowie ujęłabym ją jako „podróż” - do różnych miejsc i epok. Po drodze spotyka nas mnóstwo sekretów, niepokojących schematów i wielu pytań, które sami zaczynamy sobie zadawać podczas czytania. Jest ciężka, momentami kontrowersyjna i warta przeczytania. Elementy fantastyczne zdecydowanie zdobyły moje uznanie i świetnie wplatają się w fabułę. Nie jest to typ książek, który czytałabym jedna po drugiej ale od czasu do czasu? Poproszę!
May 11, 2025
Some great storytelling at times but ultimately it bit off a bit more than it could chew imo
December 6, 2023
Váá!! Þessi var mega góð, mjög verðskuldað að hún hafi fengið bókmenntaverðlaun ársins! Sjúklega fallegur texti, listrænn en ekki um of, mjög skýr og vel mótuð saga. Algjört afrek að rekja svona marga ættliði og ná samt að halda manni við lesturinn og verða annt um alla þessa karaktera. Ótrúlega margt sniðugt og skemmtilegar vísanir í fortíð og nútíð. Mikið af skemmtilegum tengingum við séríslensk menningarfyrirbæri og venjur. Fílaði ekki endann með þessu yfirnáttúrulega/tækni mixi en það voru samt bókstaflega 2 blaðsíður og bókin því engu að síður stórkostleg. Þarf að lesa meira eftir þennan höfund.
August 21, 2024
já þessi góð !! omg hef aldrei klarað svona langa bók !! im so proud 😭😭😭😭😭😭!!!! en fannst hun mjög ahugaverð!! og ÞURFTI og LANGAÐI að klára hana þvi vildi svo mikið vita hvernig þetta fjölskyldu munstur myndi enda ❤️❤️❤️ plis mælið með bókum sem ég á að lesa næst 🙏🙏🙏🙏
March 17, 2023
Frábær bók sem minnti mig um margt á Gabriel Garcia Marquez hvað varðar stíl og hugmyndaauðgi per blaðsíðu. Þessi er þó miklu aðgengilegri í sínu töfraraunsæi og þjónar það henni vel. Persónurnar eru strikaðar skörpum línum og er auðvelt að tengja við þær. Höfundur leikur sér með tímaskyn lesandans og sú ákvörðun að láta bókina að mestu leyti eiga sér stað í samtímanum en séð í gegnum prisma einhvers í framtíðinni gefur henni mjög skemmtilegt sjónarhorn sem endurstillir lesturinn. Mjög skemmtileg bók sem tekur mann í gegnum allan tilfinningaskalann.
January 13, 2025
Stórkostleg. Hún átti hug minn og hjarta þessar síðustu vikur
January 16, 2023
Mjög metnaðarfull, vel heppnuð skáldsaga. Sögusviðið er stórt, bæði í tíma og rúmi, en maður líður áreynslulaust á milli kynslóða og landa. Það er þó kannski að hluta til vegna þess að ytri tími og staður lita söguna afar lítið, þannig að þeir hlutar bókarinnar sem gerast um aldamótin 1900 á Ítalíu gætu allt eins gerst í Bandaríkjum áttunda áratugarins eða á Íslandi framtíðarinnar. Fyrir vikið verða síendurteknu þemun fjölskylda stofnuð-fjölskylda sundrast örlítið blæbrigðalaus. Þetta dregur úr heildarmyndinni. Það skiptir samt engu máli í þeim fjölmörgu senum þar sem textinn kemst á flug og verður leiftrandi skemmtilegur.
January 2, 2023
Ótrúleg bók.
July 16, 2023
Sagan greip mig strax og mig langaði mest að gleypa hana í mig. Fannst hún í fyrstu samt of einföld of auðveld til að vera verðlaunabók en það breyttist. Marglaga og allt annað en einföld. Framtíð og fortíð fléttast saman í flókin fjölskyldusambönd. Hlakka til að lesa þessa aftur í rólegheitum seinna og þess vegna fer hún klárlega í 5* flokkinn.
September 18, 2024
Ekki oft sem maður les krónikur en þessi er nokkuð fín. Mér leiddist samt dáldið um miðbik bókarinnar, of mikil depurð en svo batnaði þetta aftur í seinni hlutanum. Ekki jafn góð og Málleysingjarnir.
Displaying 1 - 30 of 127 reviews