زيست‌سياست

Biopolitics

by Thomas Lemke, مستانه فرنام (Translator)

The biological features of human beings are now measured, observed, and understood in ways never before thought possible, defining norms, establishing standards, and determining average values of human life. While the notion of “biopolitics” has been linked to everything from rational decision-making and the democratic organization of social life to eugenics and racism, Thomas Lemke offers the very first systematic overview of the history of the notion of biopolitics, exploring its relevance in contemporary theoretical debates and providing a much needed primer on the topic.

Lemke explains that life has become an independent, objective and measurable factor as well as a collective reality that can be separated from concrete living beings and the singularity of individual experience. He shows how our understanding of the processes of life, the organizing of populations and the need to “govern” individuals and collectives lead to practices of correction, exclusion, normalization, and disciplining. In this lucidly written book, Lemke outlines the stakes and the debates surrounding biopolitics, providing a systematic overview of the history of the notion and making clear its relevance for sociological and contemporary theoretical debates.

Genres: Philosophy, Nonfiction, Politics, Science, School, Anthropology, Theory

194 pages, Paperback

First published February 7, 2011

About the author

Thomas Lemke is Professor of Sociology with focus on Biotechnologies, Nature and Society at the Faculty of Social Sciences of the Goethe-University Frankfurt/Main in Germany and Honorary Professor at the University of New South Wales, Sydney. His research interests include social and political theory, biopolitics, science and technology studies.

Reviews

[Amir matin Ghariblu]

بنظرم میان کتب ترجمه شده به فارسی ، سر راست ترین و جامع ترین راه برای ورود مقدماتی و گستردن مسئله زیست-سیاست باشد ، اگر اشتباه نکنم سه ترجمه مختلف دارد ، نشر مرکز ، نشر ثالث و نشر روزنه (که من این‌یکی را خواندم ولی ظاهرا در گوودریدز ثبت نشده) که آخری ترجمه «مستانه فرنام» است و با بررسی ای که متن هر سه را کردم (البته خیلی کوتاه) با تطابق با سنت ترجمه این مبحث و روانیت از منظر فنی و ترمینولوژیکی و ادبی همچنین ، آخری ، یعنی ترجمه فرنام از همه به نظرم بهتر آمد ضمن اینکه یک مقدمه مخصوص نسخه ترجمه فارسی هم خود توماس لمکه به آن افزوده ، سیاوش مسلمی با نسخه آلمانی (اصلی) تطابقش داده و فرید قدمی هم ویراستاریش کرده !
.
موضوعاتش هم برداشت قدیمی از عنوان کتاب یعنی زیست-سیاست به عنوان فتح باب و بعد مسئله فوکو ، نگری ، آگامبن و همچنین اشاراتی جزئی به نظریات هم‌قطاران آنهاست. یک نگاهی هم هم به خوانش انگلوساکسون و متاخر این مسئله پسافوکویی می اندازد ، مثل رابینو یا گیدنز و سایرین و با جمع بندی و معاصر کردن موضوع مبحث را خاتمه می دهد.
.
به عنوان حسن ختام مبحث باید به عنوان نظر شخصی اشاره کنم که خوانش لمکه نسبت به خوانش های رادیکال تر مثل فوکو ، دلوز و گتاری ، نگری و هارت ، آگامبن و ... نسبتا محافظه کارانه است و بنظرم قدرت های این مفهوم را تا حدی خنثی می کند !
.
پی نوشت : کتاب ذکر شده در گوودریدز ادد شد

[Osore Misanthrope · Rating 5 out of 5]

Натуралистичке биополитичке струје (грешка реификације и натуралистичка омашка – нормативни судови се не могу изводити из фактичких + лажна дихотомија природа/друштво)
a) Виталисти (Lebensphilosophie): Шопенхауер, Бергсон, Ниче (живо је добро ако је живахно и здраво);
б) Рудолф Кјелен (сковао термин биополитика): органски концепт државе – држава је организам, људи су јединке чији односи су биотички, а не друштвени (биологизам 1/1);
Нацизам: расизам, соцдарвинизам, еугеника, биолошки детерминизам.
в) Социјални биолози, еволуциони психолози, бихејвиорални еколози (од 1960-их): геноцентричност, непроверљивост, редукционизам; виде људско биће као производ, али не и произвођача биокултурних процеса.

Екобиополитика
• смрдљива утопијска антропоцентрична хришћанска струја;
• буђава техноцентрична струја: трансхуманистичка митологија, интервенционизам, утилитаризам, конзервационизам;
• а(нти)хуманистичка струја (VHEMT).

Мишел Фуко
• биополитика као реартикулација моћи суверена, механизам успона расизма или облик владања својствен либерализму;
• биомоћ као перфидније и суптилније управљање животом кроз дисциплиновање појединаца и регулацију популација на основу емпиријских параметара (технологија безбедности).

Мишел Харт и Антонио Негри
• биополитика интегрисана у когнитивни капитализам који експлоатише и нематеријални рад – све се претвара у робу, чак су и друштвени односи вид трансакције који ствара вишак;
• природа је аутопоетска машина, роба која се и експлоатише и ствара.

Ентони Џиденс: животна политика (индивидуалистичка); крај природе види у биоинтервенцијама над телима.

Дидје Фасен: биолегитимност – биолошки живот као врхунска вредност.

Роберто Еспозито: парадигма имунитета (ослобођења индивидуалне одговорности) наспрам афирмативне биополитике – bíos концепта који подразумева међузависност чланова биоценозе (укључујући и људске јединке).

Доминик Меми: савремена биополитика се дефинише у односу на самоодређеност – степен у коме су одлуке појединаца нормиране у односу на степен конформизма.

Мишел Дилон и Џулијен Рајд: рекомбинантна биополитика – молекуларизација и дигитализација.

Мишел Флауер и Дебора Хит: молекуларна биополитика појединца смешта у генетички пул.

Континуум живот~смрт: кружење материје и протицање енергије, дигитална бића, static glow, трансплантација, post mortem оплођење/родитељство…

Геза Линдеман: рефлексивна антропологија – да ли су само људи признати као друштвене особе?

Пол Рабинов: биодруштвеност – нова природокултурна динамика у светлу савремене научне праксе која фундаментално мења лични и социјални идентитет и друштвене односе (нпр. умрежавање људи на основу биомедицинског стања).

Николас Роуз: етополитика – појединац као биоетички субјект чије одлуке могу имати пресудан утицај на његов сопствени живот.

Кетрин Валдби и Роберт Мичел: ткивна економија и биовредност – биолошки материјал као поклон/роба.

Каушик Сундер Раџан: спекулативни биокапитал(изам) – живот је ресурс који се капитализује, а биотехнолошка и биомедицинска обећања постају роба; неразлучивост епистемичке и економске вредности.

[Polina · Rating 3 out of 5]

A very clear and readable introduction to this topic. It gives a good overview of the various interpretations of and approaches to this topic, both contemporary and historical. I'm not sure why it's called "advanced"; maybe because you're supposed to have some background in theory. Otherwise it seems like a good book to read before delving into Foucault, Agamben, Rabinow, etc'

[Kyaw Zayar Lwin]

The topic is too broad for 160 pages
But Foucault and Negri chapter is extremely informative.

[Zara · Rating 3 out of 5]

تحلیل زيست سیاست برای پرسیدن افق‌هایی نو می‌گشاید و مجالی می‌دهد برای اندیشیدن و از مرزهای سیاسی و انضباطی تثبیت شده برمی‌گذرد؛ با شیوه‌هایی که ما را به متفاوت زیستن فرامی‌خواند. تحلیل زيست سیاست بعدی نظرورزانه و تجربی دارد: این تحلیل آنچه را که هست تصدیق نمی‌کند، بلکه آنچه را که می‌تواند متفاوت باشد از پیش می‌نگرد.

[Pearse Anderson · Rating 3 out of 5]

A fine intro to biopolitics. I spent fucking money on this book when, in the end, we really did not even need it for class and it was all unnecessary. I read maybe 40 pages of this.

[Arthur Busschaert · Rating 5 out of 5]

zeer goed introductie in de verschillende varianten van biopolitiek. Een aanrader voor iedereen die iets meer wilt te weten komen over biopolitiek.

[Harry · Rating 4 out of 5]

Pretty useful primer for Biopolitics. Used it for my UG dissertation.

[Kathleen O'Neal · Rating 2 out of 5]

This is a book on a fascinating and important area of contemporary philosophy and sociology. Unfortunately, the author's (and possibly the translator's) lack of clarity made it difficult to truly appreciate. Nonetheless, this book pointed me towards other volumes on this topic I would like to explore at some point.

[Suvi · Rating 3 out of 5]

A good - and indeed the only - intro book to biopolitics.