In een ver veleden werd iemand iets beloofd. Op een dag wordt die belofte waargemaakt, wat een gruwelijk effect op de inwoners van het kleine dorp Heaven's End heeft. Dertig jaar later gaan mensen op zoek naar wat echt is gebeurd. Sommigem hebben een goede reden om de waarheid te weten te komen, maar...
Dodelijk saai. Een spanningsboog is nergens te bekennen, het plot slaat nergens op, de personages overtuigen niet, en het is op geen enkel punt eng of zelfs maar spannend - hooguit wat onsmakelijk.
10.000 jaar geleden, leefde er een vreedzaam volk, de Lathianieten. Deze inwoners, die in feite boeren waren, vielen ten prooi aan immense gruwelijkheden. Kanthar, de leider van deze gemeenschap, bracht nog een laatste offer aan de Goden met een speciale boodschap… 1989 : De inwoners van Heaven’s End leiden een rustig en teruggetrokken leven, ver weg van de grootsteden in de Amerikaanse staat Colorado. Veel gebeurt er niet want vreemdelingen komen er zelden en de criminaliteit is er quasi onbestaande. Tot die ene dag in oktober … 2019 : Wat er zich precies heeft afgespeeld, weet niemand en spreekt daardoor tot de verbeelding. Zelfs 30 jaar later blijft het een groot mysterie, maar sommigen zijn erdoor gebeten en beschouwen het als een levenswerk om de waarheid te doorgronden…
Het verhaal bestaat uit 3 verhaallijnen die in tijdspanne ver uit elkaar hun oorsprong hebben, maar gaandeweg toch met elkaar verbonden lijken. In de proloog waarschuwt de auteur al voor een sterke maag… dus dat belooft… 1989 : We maken kennis met Jake, een jongen van 17 jaar die samen met zijn vader Moss Murtch in Heaven’s End woont. Hun band is koel en afstandelijk waardoor Jake meer optrekt met de zonderlinge Tom Weady. De personages zijn op zich al geen alledaagse persoonlijkheden en dat versterkt al direct de vreemde en benauwende sfeer die er in het dorpje hangt. Bizarre gebeurtenissen en vreemde verschijnselen hebben het dorpje al beroerd en Tom Weady was er al eens getuige van. Jake hangt dan ook aan zijn lippen maar de andere dorpsbewoners doen het af als dronkenmanspraat. 2019 : Melissa is een jonge vrouw die na 3 jaar de gevangenis mag verlaten. Haar jeugd was ellendig en haar hele leven staat in het teken van eenzaamheid, verdriet en achterdocht. Toch probeert ze haar leven weer op de rails te krijgen, ondanks die vreemde en verontrustende dromen. De afwisseling van deze beide verhaallijnen wordt duidelijk aangegeven en zorgt voor een leuke variatie. Waar in de ene lijn de gruwelijkste dingen gebeuren, krijgt de lezer weer efkens ademruimte in het andere verhaal. Maar daar verloopt ook niet alles zoals het zijn moet en de moeizame terugkeer in de maatschappij van Melissa zal niemand onberoerd laten.
De schrijfstijl is heel filmisch en meeslepend. Een kunst om in zo’n bizar maar toch wel ingenieus verhaal de lezer zo op de hand te krijgen. Ook een vleugje humor af en toe wordt niet geweerd en maakt de situatie dan voor even iets luchtiger. De personages worden goed uitgewerkt en ik was dan ook verwonderd om zoveel sympathie en inlevend vermogen te voelen in een horrorverhaal. Enkele passages zijn wel heel bloederig en een sterke maag is dan wel aan te raden want de gruwelijke details worden niet gespaard. De scenes worden levensecht beschreven en laten je als in een film nog net niet wegkijken. Toch is het niet allemaal gruwel en geweld, want er zitten ook stukken tussen die de lezer tot nadenken stemmen. Zachtere en liefdevolle stukken met veel emoties en ook wel reflecties. Zelfs het psychologische aspect wordt niet geweerd en de impact van de herkomst en opvoeding komen duidelijk aan bod. Er wordt ook verwezen naar politieke en maatschappelijke gebeurtenissen uit die tijd, waardoor je ook het tijdsbestek beter kan plaatsen.
Het plot zit goed in elkaar. De spanning en onheilspellende atmosfeer wordt telkens wat opgedreven. Alhoewel je soms al meer weet dan de personages zelf, stoort dit niet en blijf je geboeid verder lezen naar hun zoektocht en ontwikkelingen. Beide verhaallijnen komen dichter bij elkaar maar wat met het gebeuren en de belangrijke belofte in die lang vervlogen tijden??? Daar zal je toch het boek voor moeten oppakken…
Dit is mijn eerste kennismaking met deze auteur. Horror lees ik eigenlijk heel zelden maar soms moet je eens buiten de comfortzone gaan. En ik was aangenaam verrast! Ik vond het een plezier om te lezen en zal zeker nog andere boeken van deze auteur oppakken…
Johan Deseyn heeft in Vlaanderen zijn stempel gezet op het horror genre. Zijn boeken zijn gruwelijk en vol monsters, af en toe wordt hij zelfs vergeleken met de grote Stephen King. Als liefhebber van dit genre had ik nog niets van deze auteur gelezen en was Heaven’s End een eerste kennismaking met zijn werk. Het boek is oorspronkelijk uitgebracht in 1989 als kortverhaal en is nu herwerkt tot een knappe dikkerd van een vierhonderdtal pagina’s.
Tienduizend jaar geleden, de tijd van oude tradities en rituelen, waarvan er één leidt tot die ene unieke belofte. Uiteindelijk doen zich in 1989 in Heaven’s End, een afgelegen dorpje in de Amerikaanse staat Colorado, enkele dramatische evenementen voor . Het is moeilijk te achterhalen wat er precies gebeurde. Mensen verdwenen op mysterieuze wijze en het zwembad bleek de bron van alle onheil te zijn. Dertig jaar later, in 2019, gaat men op zoek naar wat er echte gebeurde in Heaven’s End.
Het boek speelt zich af in drie verschillende tijdsperiodes en wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. Het vergt dan ook enige concentratie tijdens het lezen om je telkens in de juiste tijdsperiode te kunnen plaatsen. Ik had het af en toe wel wat lastig met deze tijdssprongen, in chronologische volgorde had het mij waarschijnlijk beter bevallen.
Johan Deseyn heeft een rijke fantasie, waar monsters de hoofdrol in spelen en weet dit op een mooie manier op papier te zetten. Zijn stijl is filmisch en eenvoudig, waardoor het een breder publiek zal aanspreken. Door zijn rijke omschrijvingen van de gruwelijke gebeurtenissen is het alsof je als lezer deze echt bijwoont en je dan ook meermaals kippenvel momentjes beleeft. Het verhaal speelt zich af in een klein dorpje in Colorado en met momenten kwam het verhaal bij mij als onnatuurlijk Amerikaans over. Het was alsof iemand Amerika omschreef, zoals we het land allemaal kennen van tv en films, zonder er überhaupt ooit echt te zijn geweest. Zijn personages worden knap en realistisch in beeld gebracht. Vooral Melissa heeft mij geraakt. Hoe zij, nadat ze vrijgelaten werd uit de gevangenis, probeert haar leven weer op rails te krijgen … Maar ook andere personages hebben mij weten te bekoren zoals de oude Tom Weady. Wat jammer dat hij maar kort voor kwam in het verhaal, ik had graag meer over de achtergrond van dit personage geweten.
De uiteindelijke plot is een knallertje die zeker niet voor gevoelige lezers bestemd is, net als de rest van het verhaal trouwens. Wie een zwakke maag heeft is alvast gewaarschuwd.
Heaven’s End is een spannende horror, die met een betere uitwerking een echte pageturner zou zijn geweest. Drie sterren
Dit verhaal bouwt zich mooi op. Ik vind het fantastisch hoe hij elk personage de nodige psychologische diepgang kan geven. In het verhaal wordt afgewisseld tussen hoofdstukken in het verleden en het heden, dit zonder dat je de rode draad verliest. Alles is naadloos met elkaar verweven. Het verhaal is doorspekt met heerlijk gruwelijke horror zonder te vervallen in platte 'splatter punk'. Ik vind het moeilijk om inhoudelijk te reviewen zonder spoilers te geven, daarom dat ik er hier niet dieper op zal ingaan. Maar het is sowieso een top verhaal.
Het einde liet me eerst wat gefrustreerd achter. Maar het is een einde die je toch even moet laten bezinken. En nu begrijp ik waarom dit einde wél een mooie afsluiter is van het verhaal.
Johan Deseyn is een toptalent binnen het horror genre, een talent dat we binnen ons taalgebied moeten koesteren.
Heaven's End is een duistere horrorroman van Vlaamse auteur Johan Deseyn. Het verhaal speelt zich af in een afgelegen dorp waar vreemde en angstaanjagende gebeurtenissen zich opstapelen in 1989. In 2019 leren we Melissa kennen die net uit de gevangenis komt en een nieuwe start probeert op te bouwen maar ze wordt geteisterd door dromen. Dromen die ze niet thuis kan brengen tot ze de journaliste Venice ontmoet die het onderzoek van haar vader wil verder zetten en waar Melissa een belangrijke schakel zou zijn. Alles zou te maken hebben met een gebeurtenis van 1000 jaar geleden met een volk dat vredig leefde in een streek Lathian genaamd tot de mens hun iets gruwelijks heeft aangedaan. Kanthar de enige overlevende heeft een offer gebracht aan de goden en wil wraak.
Wederom als iemand die niet echt van horror hou heb ik genoten van dit verhaal.
Met dit boek blijft Johan Deseyn weer helemaal trouw aan zijn eigen stijl en concepten. Opnieuw wordt de "gewone" wereld weer geconfronteerd met een wereld "buiten het gewone". De horror die hij beschrijft is zeer visueel. Het verhaal is best goed, hoewel ik het einde een beetje teleurstellend vond. Het verhaal bouwt 350blz op om dan op 50blz een beetje op een sisser uit te lopen. De karakters hadden voor mij ook wel wat dieper uitgebouwd mogen worden. Of zoals een ander bekend horrorschrijver ooit zei: "the real horror is the horror within ourselves". Ik twijfel dus tussen 3 en 4 sterren, maar ik geef de 4 omdat Johan Deseyn toch een begrip is in de Vlaamse horrorwereld.