What do you think?
Rate this book
Mijn grote liefde: Een leven met Peter R. de Vries
Op 29 september 2015 ontmoet Tahmina Akefi Peter R. de Vries. Hun blikken kruisen elkaar via de spiegel in de visagieruimte van het praatprogramma Pauw, waar ze die avond allebei te gast zijn. Het is liefde op het eerste gezicht.
In Mijn grote liefde beschrijft Tahmina Akefi haar leven met Peter R. de Vries. Het is een bijzonder verhaal van een bijzondere liefde. Zij, gevlucht voor de oorlog in Afghanistan. Hij, 26 jaar ouder en de bekendste misdaadjournalist van Nederland.
Een relatie die niet vanzelfsprekend is, maar wel uniek, intens en vooral vol van liefde. Een liefde die vaak op de proef werd gesteld, maar alle tegenslagen wist te overwinnen. Of zoals Peter R. de Vries het omschreef: ‘Echte liefde laat zich door niets tegenhouden.’
In Mijn grote liefde beschrijft Tahmina Akefi haar leven met Peter R. de Vries. Het is een bijzonder verhaal van een bijzondere liefde. Zij, gevlucht voor de oorlog in Afghanistan. Hij, 26 jaar ouder en de bekendste misdaadjournalist van Nederland.
Een relatie die niet vanzelfsprekend is, maar wel uniek, intens en vooral vol van liefde. Een liefde die vaak op de proef werd gesteld, maar alle tegenslagen wist te overwinnen. Of zoals Peter R. de Vries het omschreef: ‘Echte liefde laat zich door niets tegenhouden.’
256 pages, Paperback
First published November 16, 2022
4 people are currently reading
72 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 10 of 10 reviews
Read
December 29, 2022Het boek is een ode aan een romance die abrupt ten einde kwam door de moord op Peter. Het is een even mooie als verdrietige geschiedenis. Het verhaal is ook zwanger van de tijd die zou gaan komen, het levensgeluk waar ze naar verlangden. Ze wilden dit boek samen schrijven om zo hun huwelijk aan te kondigen. Nu is het een soort sprookje zonder ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’.
Ik interviewde Tahmina: https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen...
Ik interviewde Tahmina: https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen...
September 25, 2023
In 1 ruk uitgelezen. Prachtig boek!
May 12, 2025
Een mooi boek, mooi om een inkijkje te krijgen in deze onverwachte liefdesrelatie
April 13, 2023
Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.
Peter R. de Vries kwam op mij altijd over als een beetje een stugge en norse man en ik was dus benieuwd naar het verhaal van Tahmina Akefi die Peter als haar grote liefde omschreef. Ik had altijd het gevoel, als ik hem op tv zag dat hij voor zijn werk leefde en wist ook lange tijd niet dat hij een relatie had.
Het verhaal begint op het moment dat Tahmina geboren wordt in Kabul. In het volgende hoofdstuk beschrijft Peter wat hij op die dag gedaan heeft, doordat hij agenda’s van jaren geleden bewaard heeft, kan hij dit nog vrij goed terug halen. Dit typeert Peter denk ik ook. De nauwgezetheid waar hij de dingen deed. Agenda’s, dossiers, alles netjes bij houden, zodat hij vele jaren later nog steeds dingen terug kan vinden en kan gebruiken, in bijvoorbeeld de zaak tegen Holleeder. Zo volgen we beide personen enkele hoofdstukken. Tahmina die opgroeit en Peter die beschrijft wat hij op die dagen gedaan heeft. Vervolgens volgt een pagina met een zwart randje. De dag dat Peter neergeschoten wordt en Peter en Tahmina het boek niet meer samen af kunnen schrijven. Hoe deze schietpartij is afgelopen weten we helaas allemaal.
Tahmina vertelt in haar boek verder over haar leven, na 6 juli, de dag dat Peter neergeschoten werd, maar ook over de mooie herinneringen die ze aan hem heeft en de leuke en minder leuke anekdotes uit hun leven. Ik denk dat het boek heel anders geworden is als ze van te voren voor ogen hadden, maar dit komt ook door deze tragische gebeurtenis. Het verhaal geeft mij als lezer wel een heel ander beeld van Peter R. de Vries en hierdoor heb ik het gevoel, dat ik hem toch nog op een andere manier een beetje leer kennen na zijn dood. Het was al bekend dat hij veel voor nabestaanden en slachtoffers van misdrijven deed, zoals bijvoorbeeld voor de ouders van Nicky Verstappen en voor de zusjes Holleeder. Deze personen beschreven Peter altijd al als een persoon die hartelijk was en altijd voor hen klaarstond. En dat blijkt ook uit het verhaal van Tahmina. Echter is dat ook de keerzijde van de medaille voor Tahmina.
Doordat het gevoel van recht zo diep geworteld zat bij Peter moet hier ook veel voor wijken en wordt Tahmina soms vergeten. Of wordt hun stedentripje onderbroken doordat Peter enkele telefoontjes moet afhandelen, waardoor de middag al om is voordat Peter het in de gaten heeft. Daarna beseft hij dan wel dat het niet zo handig is, en verontschuldigt hij zich bij Tahmina, maar andere keren beseft hij dit niet en dan moet ze Peter soms echt wakker schudden, en dan weet hij dat hij dingen toch echt moet veranderen, om zijn grote liefde niet te verliezen. Ik vroeg me onder het lezen wel regelmatig af, wie nu wie’s grote liefde was. Ik had eerder het gevoel dat Tahmina de grote liefde van Peter was dan andersom.
Ook vraag ik mij af, hoe erg het ook is, dat, als Peter niet vermoord was, en zij het boek samen geschreven hadden, of ik het boek dan gelezen zou hebben. Ik denk het niet. Dan wordt het een boek van de zovelen. Nu krijgt het een extra lading door de gebeurtenissen.
Peter R. de Vries kwam op mij altijd over als een beetje een stugge en norse man en ik was dus benieuwd naar het verhaal van Tahmina Akefi die Peter als haar grote liefde omschreef. Ik had altijd het gevoel, als ik hem op tv zag dat hij voor zijn werk leefde en wist ook lange tijd niet dat hij een relatie had.
Het verhaal begint op het moment dat Tahmina geboren wordt in Kabul. In het volgende hoofdstuk beschrijft Peter wat hij op die dag gedaan heeft, doordat hij agenda’s van jaren geleden bewaard heeft, kan hij dit nog vrij goed terug halen. Dit typeert Peter denk ik ook. De nauwgezetheid waar hij de dingen deed. Agenda’s, dossiers, alles netjes bij houden, zodat hij vele jaren later nog steeds dingen terug kan vinden en kan gebruiken, in bijvoorbeeld de zaak tegen Holleeder. Zo volgen we beide personen enkele hoofdstukken. Tahmina die opgroeit en Peter die beschrijft wat hij op die dagen gedaan heeft. Vervolgens volgt een pagina met een zwart randje. De dag dat Peter neergeschoten wordt en Peter en Tahmina het boek niet meer samen af kunnen schrijven. Hoe deze schietpartij is afgelopen weten we helaas allemaal.
Tahmina vertelt in haar boek verder over haar leven, na 6 juli, de dag dat Peter neergeschoten werd, maar ook over de mooie herinneringen die ze aan hem heeft en de leuke en minder leuke anekdotes uit hun leven. Ik denk dat het boek heel anders geworden is als ze van te voren voor ogen hadden, maar dit komt ook door deze tragische gebeurtenis. Het verhaal geeft mij als lezer wel een heel ander beeld van Peter R. de Vries en hierdoor heb ik het gevoel, dat ik hem toch nog op een andere manier een beetje leer kennen na zijn dood. Het was al bekend dat hij veel voor nabestaanden en slachtoffers van misdrijven deed, zoals bijvoorbeeld voor de ouders van Nicky Verstappen en voor de zusjes Holleeder. Deze personen beschreven Peter altijd al als een persoon die hartelijk was en altijd voor hen klaarstond. En dat blijkt ook uit het verhaal van Tahmina. Echter is dat ook de keerzijde van de medaille voor Tahmina.
Doordat het gevoel van recht zo diep geworteld zat bij Peter moet hier ook veel voor wijken en wordt Tahmina soms vergeten. Of wordt hun stedentripje onderbroken doordat Peter enkele telefoontjes moet afhandelen, waardoor de middag al om is voordat Peter het in de gaten heeft. Daarna beseft hij dan wel dat het niet zo handig is, en verontschuldigt hij zich bij Tahmina, maar andere keren beseft hij dit niet en dan moet ze Peter soms echt wakker schudden, en dan weet hij dat hij dingen toch echt moet veranderen, om zijn grote liefde niet te verliezen. Ik vroeg me onder het lezen wel regelmatig af, wie nu wie’s grote liefde was. Ik had eerder het gevoel dat Tahmina de grote liefde van Peter was dan andersom.
Ook vraag ik mij af, hoe erg het ook is, dat, als Peter niet vermoord was, en zij het boek samen geschreven hadden, of ik het boek dan gelezen zou hebben. Ik denk het niet. Dan wordt het een boek van de zovelen. Nu krijgt het een extra lading door de gebeurtenissen.
February 28, 2024
Toen ik het boek tegen kwam was ik vooral nieuwsgierig naar hun verhaal. Een mooi liefdesverhaal dat zo abrupt op een onnodige brute wijze aan een einde kwam. Een boek dat ze samen zouden schrijven is een boek van haar alleen geworden maar ergens is het toch hun boek, hun verhaal. Het is een boek dat je het liefst in één adem uitleest, een goede schrijfstijl waardoor je er echt doorheen vliegt. Je leert een andere kant kennen van Peter, een kant die in de media voor zijn dood weinig te zien was. Maar tegelijk leer je ook Tahmina kennen en hoe zij na de moordaanslag en na zijn dood verder moest leren gaan zonder haar grote liefde.
Een mooi en persoonlijk boek dat zeker een aanrader is om te lezen.
Een mooi en persoonlijk boek dat zeker een aanrader is om te lezen.
July 16, 2023
Heel mooi en bijzonder om te lezen dat ondanks het flinke leeftijdsverschil twee mensen zo veel van elkaar houden en dat je dan iemand moet verliezen op een zo vreselijke manier, traantje bij weg gepinkt! Ontroerend.
February 21, 2023
Matig boek
April 30, 2024
In een keer uitgelezen, zo mooi!
December 11, 2025
Mooie inkijk in de liefdesrelatie tussen Tahmina en Peter.
Displaying 1 - 10 of 10 reviews