Ο θησαυρός της Βαγίας

by Ζωρζ Σαρή

Μια γνήσια περιπέτεια, όπου οι κυνηγοί του θησαυρού εδώ δεν είναι οι μεγάλοι, αλλά τα παιδιά. Ενας θησαυρός στην Αίγινα; Και μάλιστα στη Βαγία; Ναι, στη Βαγία, εκεί που είχε "παντρευτεί" δώδεκα χρονών τον Παναγιώτη, τότε στα 1936. Τώρα η Ζωή είναι πάλι στην Αίγινα, όχι παιδί ανέμελο, όχι κορίτσι στην Κατοχή, μα μεγάλη, απλά μεγάλη.

"Οι διακοπές ξεκινούσαν. Ο δεκατετράχρονος Αλέξης με το Γάλλο φίλο του και τη μικρότερη αδερφή του παραπονιόταν για το βαρετό καλοκαίρι που θα περνούσαν στην Αίγινα. Ευτυχώς όμως έρχονται κι άλλοι επισκέπτες με τα παιδιά τους, ανάμεσά τους και η Νικόλ κι έτσι όλα αλλάζουν. Η Νικόλ έχει αναλάβει να συγκεντρώσει πληροφορίες για να βοηθήσει ένα Γερμανό που πάσχει από αμνησία. Η έρευνά της ξεκινάει από τη Βαγία και από την οικογένεια που φιλοξένησε το Γερμανό στην Κατοχή. Τα παιδιά αναζητούν κάποιο χαμένο θησαυρό στην περιοχή και παρά τις αντιρρήσεις των γονιών για τους κινδύνους της "αποστολής" το πολυμήχανο μυαλό τους, τους οδηγεί στη λύση: στις χαμένες λίρες και στον ανεκτίμητο θησαυρό, μα και τη φιλία, την αγάπη και τις ελπίδες για το μέλλον."

Genres: Fiction, Childrens, Young Adult, Greece, Adventure, Historical Fiction, Classics

150 pages, Paperback

First published January 1, 1969

About the author

Η Ζωρζ Σαρή (English: George Sari), λογοτεχνικό ψευδώνυμο της Γεωργίας Σαρηβαξεβάνη, υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές της παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα, αλλά και ταυτόχρονα μια ηθοποιός που έζησε με πάθος τις μεγάλες στιγμές του 20ού αιώνα. Με μητέρα από τη Γαλλική Σενεγάλη και πατέρα από το Αϊβαλί, έφερε μέσα της την πολυπολιτισμικότητα και το άνοιγμα στον κόσμο, στοιχεία που σφράγισαν την προσωπικότητά της και αργότερα τα έργα της. Στην Κατοχή, ενώ σπούδαζε υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη, συμμετείχε στην Αντίσταση και εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ, βιώνοντας εμπειρίες που αργότερα τροφοδότησαν τη γραφή της με αλήθεια και δύναμη. Τραυματίστηκε στα Δεκεμβριανά και, το 1947, βρέθηκε εξόριστη στο Παρίσι, όπου σπούδασε στη σχολή του Σαρλ Ντιλέν και ήρθε σε επαφή με σπουδαίους ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, από τον Κώστα Αξελό έως τον Μαρσέλ Μαρσώ, ενώ εκεί δημιούργησε οικογένεια με τον γιατρό Μαρσέλ Καρακώστα. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς, κερδίζοντας μάλιστα βραβεία για τις ερμηνείες της. Όταν όμως επιβλήθηκε η Δικτατορία, αποφάσισε μαζί με φίλους της να μη συμμετάσχει πια στο θέατρο, επιλέγοντας τη σιωπηλή αντίσταση. Τότε ανακάλυψε τη συγγραφή, ξεκινώντας σχεδόν σαν παιχνίδι με τα παιδιά γύρω της να δημιουργεί τον «Θησαυρό της Βαγίας» (1969), ένα βιβλίο που γνώρισε αμέσως τεράστια επιτυχία και μεταφέρθηκε στην τηλεόραση, ανοίγοντας τον δρόμο για μια καινούρια καριέρα που θα την καθιέρωνε στη λογοτεχνία. Από τότε αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στο γράψιμο, τονίζοντας πως εκεί βρήκε την ελευθερία που δεν μπορούσε να έχει στη σκηνή, και μέσα από τα βιβλία της μπόρεσε να πει τις ιστορίες της με τον δικό της τρόπο, αναλαμβάνοντας η ίδια την ευθύνη των λέξεων και των ηρώων της. Στο έργο της συνυπάρχουν η προσωπική μνήμη, η Ιστορία και η κοινωνική πραγματικότητα: μυθιστορήματα όπως το «Όταν ο ήλιος…», η «Κόκκινη κλωστή δεμένη…», «Οι νικητές», «Τα γενέθλια» και «Τα χέγια» έφεραν στην παιδική και νεανική λογοτεχνία ιστορικά και πολιτικά γεγονότα, μιλώντας για την Κατοχή, τον Εμφύλιο και τις πληγές της σύγχρονης Ελλάδας με τρόπο που κανείς δεν είχε τολμήσει ως τότε. Με άλλα έργα της, όπως «Το ψέμα», «Κρίμα κι άδικο», «Νινέτ», «Ζουμ» ή «Μια αγάπη για δύο», έθιξε ζητήματα κοινωνικά, οικογενειακά, αλλά και προσωπικά, ενώ μέσα από τη φιλία της με την Άλκη Ζέη και την κοινή τους πορεία χάρισε στη λογοτεχνία αυτοβιογραφικές αφηγήσεις που μιλούν για την αξία των ανθρώπινων σχέσεων. Δεν περιορίστηκε όμως στα βιβλία· επισκεπτόταν σχολεία σε όλη την Ελλάδα, μιλούσε με παιδιά και εφήβους, συμμετείχε σε συζητήσεις για τη λογοτεχνία και τον ρόλο της γυναίκας, ενώ με την ίδια ζέση υπερασπιζόταν τη θέση του παιδικού βιβλίου στην κοινωνία. Η συμβολή της αναγνωρίστηκε με σημαντικά βραβεία, όπως το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το «Νινέτ», διακρίσεις από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, προτάσεις για διεθνή βραβεία όπως το Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, αλλά και τιμές για την καλλιτεχνική της πορεία στον κινηματογράφο. Ως συγγραφέας αγαπήθηκε γιατί μίλησε με αμεσότητα, με ζεστασιά και με ειλικρίνεια, δίνοντας φωνή σε μια ολόκληρη γενιά που έζησε τον πόλεμο, την εξορία, την αντίσταση και τον αγώνα για ελευθερία, αλλά και μεταφέροντας στα παιδιά την πίστη της στη ζωή, στη φιλία και στην αγάπη. Όπως έλεγε η ίδια, κάθε βιβλίο της κουβαλούσε κομμάτια της προσωπικότητάς της, κρυφά ή φανερά, γιατί «ο συγγραφέας πάντα βρίσκεται κάπου μέσα στις ιστορίες του». Η Ζωρζ Σαρή, είτε με τις σελίδες της είτε με τις ερμηνείες της, άφησε μια παρακαταθήκη γεμάτη πάθος, αλήθεια και ανθρωπιά, και μέχρι σήμερα τα βιβλία της διαβάζονται με την ίδια συγκίνηση, αποδεικνύοντας ότι η λογοτεχνία μπορεί να είναι ταυτόχρονα προσωπική μαρτυρία, ιστορική μνήμη και παγκόσμια φωνή.

Reviews

[Anna · Rating 5 out of 5]

Αγαπημένο παιδικό βιβλίο, που νομίζω ότι το διάβασα πολλές πολλές φορές. Διαδραματίζεται στη Βαγία, ένα χωριό της Αίγινας, με πρωταγωνιστές στο τώρα μια παρέα παιδιών που προσπαθούσαν να περάσουν ευχάριστα και δημιουργικά το βαρετό καλοκαίρι που πήγαν διακοπές στην Αίγινα και στο τότε ιστορίες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου με την επίταξη των Γερμανών και τις λίρες της οικογένειας που κλάπηκαν... Πολλά μηνύματα που ως παιδιά τότε δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε...

Δυστυχώς ακόμα δεν έχω καταφέρει να πάω στην Αίγινα... ξέρω, οι Αθηναίοι μπορεί να μου πείτε ότι δεν έχει κάτι ιδιαίτερο (όπως μου έλεγαν και οι γονείς μου που με πήγαιναν στη Χαλκιδική - γιατί ως γνωστόν σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!), αλλά όταν με αυτό το βιβλίο εισάγεσαι στον κόσμο της Ζωρζ Σαρή μια επίσκεψη στο Ναό της Αφαίας επιβάλλεται!!

Αλήθεια, θυμάται κανένας την ομώνυμη σειρά της ΕΡΤ; (Τη θυμάμαι ανάμεικτη με τον Κήπο με τα αγάλματα...)

[Eirini Proikaki · Rating 4 out of 5]

Λίγο καθυστερημένα το διάβασα αλλά και σε αυτή την ηλικία το βρήκα απολαυστικό,γεμάτο ήλιο ,θάλασσα και περιπέτειες.

[Dimitrios · Rating 5 out of 5]

Τα βιβλία που δεν διαβάζεις, μικρός τα διαβάζεις μεγάλος. Και ενίοτε, είναι εξίσου απολαυστικά. Όπως αυτό.

[Tim Orfanos · Rating 4 out of 5]

Ένα από τα πιο γνωστά παιδικά-νεανικά βιβλία της Ελληνικής Λογοτεχνίας στο οποίο η περιπέτεια, το μυστήριο και τα ιστορικά γεγονότα συνδυάζονται με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο από την μοναδική 'πένα' της Ζωρζ Σαρρή.

Βαθμολογία: 4/5 ή 8/10.

[Dimitris · Rating 4 out of 5]

Ήθελα ένα αθώο διάλειμμα άκρως Καλοκαιρινό μα αχ, δεν το περίμενα τόσο όμορφο.
Ας μην γράψω ότι μέσα μου είμαι ακόμη παιδί και ξεράσετε Δεκαπενταυγουστιάτικα.

[MTK · Rating 5 out of 5]

Εξαίρετο παιδικό μυθιστόρημα που εξακολουθεί να διαβάζεται ευχάριστα.

[BigTreesAndBigBooks · Rating 5 out of 5]

Το αγαπημενο μου βιβλιο σαν παιδι. Η Ζωρζ Σαρη ειναι τρομερη συγγραφεας και με απλο λιτο λογο σε μεταφερει στο χρονο και σε κανει να ζεις την ιστορια της. Αυτο το βιβλιο σημαινει πολλα για μενα και δε θα μπορουσα να του κανω μια απολυτα δικαιη κριτικη, αφου μου συστησε τον μαγικο κοσμο της λογοτεχνιας. Το αγαπαω αυτο το βιβλιο, αγαπαω τη Ζωρζ Σαρη. Δεν θα ημουν το ιδιο ατομο αν δεν ειχα διαβασει το θησαυρο της Βαγιας οταν ημουν στην πρωτη δημοτικου .

[Mariana · Rating 5 out of 5]

Γιορτές Χριστουγέννων του 2012 στο σπίτι των γονιών μου ένα απόγευμα κοιτούσα και ξεφύλλιζα με συγκίνηση τα βιβλία που με συντρόφευαν στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια .Ήταν κάτι υπέροχο και μαγικό, για περίπου μία ώρα είχα γυρίσει πίσω στις παιδικές μου αναμνήσεις,κοίταζα τις κίτρινες πλέον σελίδες τους και τα σημάδια από φαγητό ή αναψυκτικό που υπήρχαν σε κάποιες από αυτές και θυμόμουν το πόσο καλά περνούσα διαβάζοντας τα και το πόσο καλό γενικά μου έκαναν ως άνθρωπο.Κάποια στιγμή στα χέρια μου έπεσε ο Θησαυρός της Βαγίας της αγαπημένης μου συγγραφέας των παιδικών μου χρόνων Ζωρζ Σαρή. Πρέπει να ήμουν 9 χρονών όταν μου το έκαναν δώρο οι γονείς μου και θυμάμαι καλά ότι είχα τόσο ενθουσιαστεί και μου άρεσε τόσο πολύ που το τελείωσα σε μία μόνο μέρα!Το ξεκίνησα το μεσημέρι και μέχρι το απόγευμα το είχα τελειώσει!!Θυμάμαι ότι το είχα αγαπήσει τόσο αυτό το βιβλίο που για μέρες το έπερνα μαζί μου και στο σχολείο και το έδειχνα στις φίλες μου.Βέβαια κάποια στιγμή αυτός ο ενθουσιασμός τελείωσε και το βιβλίο πήρε τη θέση του στη βιβλιοθήκη του σπιτιού δίπλα στα υπόλοιπα βιβλία αλλά ήξερα ότι πάντα θα είχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.Και αυτό το επιβεβαίωσα 10 χρόνια μετά όταν ένα απόγευμα το ξανάπιασα στα χέρια μου και με συγκίνηση άγγιξα τις κίτρινες σελίδες του.Είχα πάει στο πατρικό μου χωρίς κάποιο βιβλίο στη βαλίτσα τα είχα αφήσει όλα στην Αθήνα έτσι είπα..''γιατί όχι? ας διαβάσω πάλι το Θησαυρό της Βαγίας να δω αν τώρα 10 χρόνια μετά θα με κερδίσει και θα νιώσω όπως ένιωσα όταν ήμουν 9 χρονών''.Ε λοιπόν όχι μόνο ένιωσα όλα όσα είχα νιώσει τότε αλλά πλέον γνωρίζοντας περισσότερο πράγματα και έχοντας περισσότερες γνώσεις το εκτίμησα ακόμα περισσότερο.

Καλοκαίρι του 1969.Η Ζωή μαζί με τα δυο της παιδιά τον Αλέξη και τη Λίνα και μαζί με τον καλό τους φίλο τον Κλου που είναι Γάλλος αλλά γνωρίζει τα Ελληνικά και περνά τα καλοκαίρια του στην Ελλάδα βρίσκονται στο πλοίο και ταξιδεύουν για την Αίγινα το νησί στο οποίο μεγάλωσε η Ζωή εκεί όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια.Στο πλοίο συναντούν τη Βέρα φίλη της Ζωής και το γιο της τον Άγγελο που λατρεύει το διάβασμα. Συνειδητοποιούν ότι όλοι ταξιδεύουν στον ίδιο μέρος και έτσι αποφασίζουν να περάσουν μαζί το καλοκαίρι παρέα με την οικογένεια Καρυώτη που τους περιμένει εκεί η οποία αποτελείται από τη μητέρα Σάσω και τα δύο της κορίτσια τη Ράνια και τη Σόφη. Οι πατεράδες και των τριών γυναικών δουλεύουν άλλος στην Αθήνα άλλος στη Θεσσαλονίκη και μόνο τα Σαββατοκύριακα θα μπορούν να επισκέπτονται τις οικογένειές τους στο νησί κάτι που δεν ενοχλεί ούτε τις συζύγους τους αλλά ούτε και τα παιδιά.Στην αρχή τα πράγματα ανάμεσα στον Αλέξη και στις αδερφές Καρυώτη δεν είναι τόσο καλά,η γνωριμία τους ξεκίνησε στραβά ο Αλέξης είναι ισχυρογνώμων και αρνείται να παραδεχτεί ότι το φταίξιμο είναι δικό του και ότι αυτός φταίει για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί αλλά τα πράγματα αλλάζουν όταν στην Αίγινα φτάνει η Νικόλ.Φίλη της οικογένειας του Αλέξη,ζει στην Γαλλία αλλά όπως και ο Κλου λατρεύει την Ελλάδα και έρχεται για διακοπές κάθε καλοκαίρι και παρόλο που είναι αρκετά μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα παιδιά παρόλο που βρίσκεται στο πανεπιστήμιο και τώρα δουλεύει δίπλα σε ένα σημαντικό ψυχίατρο η ψυχή της δεν λέει να μεγαλώσει και να σοβαρευτεί και κάθε καλοκαίρι πιο πολύ παρέα κάνει με τα παιδιά παρά με τους μεγάλους.Αυτό το καλοκαίρι μάλιστα δεν έρχεται στην Ελλάδα μόνο για διακοπές,έχει να ολοκληρώσει μια αποστολή. Πρέπει να μαζέψει πληροφορίες για έναν ασθενή της ο οποίος στη Γερμανική Κατοχή για λίγο καιρό έζησε στην Ελλάδα και μάλιστα στο χωρίο Βαγία της Αίγινας.Στο χωρίο που μεγάλωσε η Ζωή!Ο Γερμανός ο Χανς για κάποιο λόγο δεν θυμάται τι συνέβη την περίοδο εκείνη αλλά αυτό που του συνέβη τον σημάδεψε τόσο πολύ που πλέον υποφέρει από εφιάλτες και παρ όλες τις προσπάθειες του γιατρού Σουλτς και της Νικόλ να τον βοηθήσουν το μυαλό του αρνείται να συνεργαστεί και να θυμηθεί.Τα μόνα στοιχεία που έχει η Νικόλ είναι κάποιες λέξεις που λέει και ξαναλέει κάθε φορά που τον υποβάλλουν σε ύπνωση.Τα παιδιά ενθουσιάζονται με την ''αποστολή'' της Νικόλ και αποφασίζουν να τη βοηθήσουν και όλοι μαζί ταξιδεύουν στη Βαγία και επισκέπτονται την οικογένεια που ''φιλοξενούσε'' στην κατοχή τον Χανς.Μόνο μια γριά γυναίκα την κυρία Μαρία συναντούν η οποία δέχεται να τους βοηθήσει παρόλο που όπως τους λέει μόνο άσχημες αναμνήσεις έχει από τον Χανς.Δυστυχώς ο Γερμανός της Νικόλ δεν φέρθηκε καλά στην οικογένειά της αφού έκλεψε τις λίρες που φύλαγαν σε ένα μπαούλο λίρες που τις είχαν για ώρα ανάγκης και για να μεγαλώσουν καλύτερα τα παιδιά.Λίρες που θα εξασφάλιζαν μια καλύτερη ζωή στην οικογένεια.Αλλά τις πήρε ο Χανς και κάνεις δεν ξέρει που βρίσκονται πλέον.Ο Χανς τη νύχτα πριν φύγει από τη Βαγία πάτησε μια νάρκη και τραυματίστηκε και από τότε δεν τον ξαναείδαν και για τα λεφτά βέβαια ούτε λόγος.Κανείς δεν ξέρει τι έγιναν ή που τα έκρυψε,όσο κι αν έψαξαν δεν τα βρήκαν.Η Νικόλ ακούει συγκλονισμένη την ιστορία και πλέον είναι σίγουρη ότι με αυτές τις πληροφορίες και το σημειωματάριο του Χανς που της έδωσε η κυρία Μαρία θα μπορέσε�� να τον βοηθήσει να θυμηθεί.Τα παιδιά όμως με αρχηγό τον Αλέξη θέλουν να μην μείνουν μόνο εκεί,αποφασίζουν να ψάξουν για τις λίρες,ξέρουν ότι ο Χανς τα λεφτά δεν πρόλαβε να τα πάρει από το νησί άρα κάπου είναι κρυμμένα και με τα στοιχεία που έχουν από τα σημειωματάριό του πιστεύουν ότι θα μπορέσουν να τα βρουν.Αρκεί να καταφέρουν να τα αποκωδικοποιήσουν.Και έτσι από εκεί που φαίνονταν ότι το καλοκαίρι θα είναι βαρετό και μονότονο βρίσκονται όλοι μπλεγμένοι σε ένα παιχνίδι θησαυρού μόνο που αυτοί τη φορά οι αρχηγοί είναι τα παιδιά,οι γονείς δεν ξέρουν τίποτα για το σχέδιό τους με εξαίρεση τη Νικόλ αλλά αυτή είναι περισσότερο παιδί από όλους..και η περιπέτεια ξεκινά!!!!

Ο Θησαυρός της Βαγίας είναι το πρώτο βιβλίο της Ζωρζ Σαρή. Κυκλοφόρησε το 1969 επί δικτατορίας όταν αποφάσισε να μην ξαναπαίξει στο θέατρο,ήταν κατά κάποιο τρόπο ένα είδος αντίστασης.Εξάλλου όπως και η ίδια είχε πει δεν περίμενε ότι θα διαρκούσε τόσα χρόνια η δικτατορία στην Ελλάδα.Τέλος πάντων το βιβλίο αυτό ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι ανάμεσα στη συγγραφέα στα παιδιά της και στους φίλους τους.Ούτε η ίδια δεν περίμενε ότι θα είχε τόση απήχηση και θα άρεσε τόσο πολύ όπως δεν περίμενε ότι θα έκανε τη Βαγία το χωρίο στο οποίο περνούσε τα καλοκαίρια της και το εξερευνούσε με τον φίλο της τον Παναγιώτη διάσημο σε όλη την Ελλάδα.Είναι γεμάτο το βιβλίο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα με αυτοβιογραφικά της στοιχεία.Πίσω από το χαρακτήρα της Ζωής και τα όσα διηγείται για τα παιδικά της χρόνια στην Αίγινα και στη Βαγία πίσω από τις αναμνήσεις της τις περισσότερες φορές κρύβεται η ίδια η συγγραφέας και οι δικές της αναμνήσεις.

Χαρακτηρίζεται ως παιδικό βιβλίο αλλά κατά τη γνώμη μου κάθε άλλο παρά παιδικό είναι.Για μένα μπορεί να το διαβάσει από ένα παιδί 8,9 χρονών μέχρι κάποιος που είναι και 70 χρονών.Αλλιώς βέβαια θα το δει ένα παιδάκι που είναι στο δημοτικό εκείνο πιο πολύ θα σταθεί στην περιπέτεια και στο κυνήγι του θησαυρού και αλλιώς ένας μεγάλος που πέρα από το θησαυρό θα ενδιαφερθεί και για τα ιστορικά του στοιχεία.Όπως και να χει όμως δεν το θεωρώ παιδικό βιβλίο,είναι για όλη την οικογένεια και μπορεί να το διαβάσει το ίδιο ευχάριστα και το εγγόνι και ο παππούς.

Στις λιγότερες από 200 σελίδες κάποιος θα βρει τα πάντα::περιπέτεια,δράση,μυστήριο,αγωνία,διασκέδαση,συγκίνηση και πολλά ιστορικά στοιχεία.Ούτε για μια στιγμή δεν θα βαρεθείς .Όταν ήμουν μικρή θυμάμαι ότι πιο πολύ με ενδιέφερε ο θησαυρός και η τοποθεσία που τον είχε κρύψει ο Χανς,προσπαθούσα και εγώ μαζί με τους ήρωες να αποκωδικοποιήσω τα στοιχεία.Τελικά είχα καταλήξει σε λάθος συμπέρασμα όπως και τα παιδιά μέχρι που η Λίνα έλυσε το γρίφο!!Τώρα 10 χρόνια μετά δεν στάθηκα μόνο στο κυνήγι του θησαυρού. Πιο πολύ με παρέσυρε η ιστορία της οικογένειας της Μαρίας και του Γερμανού.Γιατί μέσα από την ιστορία του Χανς και της ελληνικής οικογένειας περνά το μήνυμα της αλληλεγγύης,της προσφοράς στο συνάνθρωπο και της συγχώρεσης.Ο Χανς τους έκανε μεγάλο κακό,ο Χανς καταδίκασε κατά κάποιο τρόπο τα εγγόνια της Μαρίας σε μια ζωή φτώχειας και τώρα που της ζητά τη βοήθεια της εκείνη θα μπορούσε να του γυρίσει την πλάτη και όχι μόνο για το κακό που έκανε στους δικούς της αλλά και επειδή είναι Γερμανός,για το κακό που έκαναν γενικότερα οι Γερμανοί στην Ελλάδα την περίοδο του 40.Μην ξεχνάτε ότι είμαστε στο 1969 δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την Κατοχή και τα όσα συνέβησαν τότε, οι μνήμες είναι ακόμα νωπές,για πιο λόγο να βοηθήσεις κάποιον που έκανε τόσο κακό?? Θα μπορούσε πολύ εύκολα κάποιος να το σκεφτεί αυτό και μάλιστα στο βιβλίο υπάρχει κάποιος που το σκέφτεται και αντιδρά στην πρόθεση της Νικόλ να βοηθήσει τον Χανς.Είναι ο Αλέξης που παρόλο που συγκινείται από το δράμα του Χανς δεν μπορεί να πάψει να σκέφτεται ότι είναι Γερμανός και μετά όταν μαθαίνει και το κακό που έκανε στην ελληνική οικογένεια εκεί οι αντιρρήσεις του γίνονται ακόμα πιο έντονες.Η καλοσύνη όμως της γριάς γυναίκας και η απόφασή της να βοηθήσει αυτόν που τους καταδίκασε κατά κάποιο τρόπο στη φτώχεια του δίνει ένα πολύ καλό μάθημα.Και το μάθημα αυτό δεν το δίνει μόνο στον Αλέξη αλλά και σε εμάς τους αναγνώστες του βιβλίου.Από εκεί και πέρα είναι δική μας ευθύνη αν θα το δεχτούμε ή όχι,ο Αλέξης πάντως το δέχτηκε και κατάλαβε το λάθος του.

Μιλώντας τώρα για τους νεαρούς ήρωες του βιβλίου,τους νεαρούς εξερευνητές όπως τους ονομάζω εγώ θέλω να σταθώ στον τρόπο παρουσίασης τους από τη Σαρρή. Είναι πραγματικά εξαιρετική η ματιά της στον ψυχισμό των παιδιών,στον τρόπο που σκέφτονται και στις αντιδράσεις τους.Μιλάμε για παιδιά που στις μέρες θα πήγαιναν γυμνάσιο με εξαίρεση τη Λίνα που είναι η μικρότερη της παρέας αλλά είναι τόσο έξυπνη που η ηλικία της δεν έχει και τόσο σημασία.Από την πρώτη λοιπόν σελίδα περιγράφει πολύ σωστά την ψυχολογία τους και τις αντιδράσεις τους, από τον 'τσακωμό'' του Αλέξη με τις αδερφές Καρυώτη μέχρι το πάθος τους να βρουν το θησαυρό και το πρώτο αθώο ερωτικό καρδιοχτύπι .Αν το σκεφτεί κανείς είναι εκπληκτικό πως ένα παιδικό βιβλίο του 1969 αναφέρεται στους τρόπους ψυχανάλυσης και πως μπορείς να επαναφέρεις τη μνήμη κάποιου και ψυχολογεί τόσο καλά το παιδικό μυαλό...Τώρα στεκόμενη λίγο περισσότερο στους χαρακτήρες περιττό να πω ότι εμένα ο αγαπημένος και τότε που ήμουν 9 και τώρα που είμαι 19 είναι ο Αλέξης.Και δεν σας κρύβω ότι ήταν και ο πρώτος μου έρωτας!..μιλώντας πάντα για ήρωες βιβλίων..Έχω άλλες φίλες που μου λένε ότι ο πρώτος του έρωτας ήταν ο Πότερ ή ο Γουίλ από την τριλογία του Πούλμαν ή ο Τζέις από τα Θανάσιμα Εργαλεία ή ο Έντουαρντ από το Λυκόφως αλλά εμένα ο πρώτος μου έρωτας αυτός που με έκανε να χαμογελώ αυτόν που θαύμαζα και για καιρό τον κουβαλούσα μέσα μου και έψαχνα στο σχολείο κάποιον που να του μοιάζει ήταν ο Αλέξης,το αγόρι αυτό από τον Θησαυρό της Βαγίας. Τον αγάπησα πολύ αυτόν τον ήρωα και συνεχίζω να τον αγαπώ.Έχουν περάσει τα χρόνια και υπάρχουν και άλλοι ήρωες βιβλίων που με έχουν κάνει να λιώνω κυριολεκτικά ή μεταφορικά αλλά ο μικρός Αλέξης της Ζωρζ Σαρή θα κατέχει πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου όσα χρόνια κι αν περάσουν όσους ήρωες βιβλίων κι αν γνωρίσω.Το αγοράκι αυτό και τα όσα πρωτόγνωρα συναισθήματα με έκανε να νιώσω δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!

Η γραφή της Σαρή δεν παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες.Απλή γλώσσα,απλοί διάλογοι καθημερινοί και υπέροχος ο τρόπος περιγραφής του νησιού.Και πώς να μην είναι υπέροχος αφού περιγράφει κάτι που το έχει βαθιά στο αίμα της και το γνωρίζει τόσο καλά!! Ειλικρινά πολλές φορές διαβάζοντας τις περιγραφές της ήταν σαν να βλέπω μπροστά στα μάτια μου την Αίγινα του 1969!!Δεν έχω πάει ποτέ στην Αίγινα δεν ξέρω πως είναι τώρα το 2013 αλλά μπορώ πολύ άνετα να ζωγραφίσω τη Βαγία του 1969 ή άλλες περιοχές του νησιού από εκείνη την περίοδο.Και αυτό μέσα από τις περιγραφές ενός βιβλίου!!Εκπληκτικό!!!..Και τέλος να πω πως η γραφή της είναι και διδακτική αφού μαθαίνουμε ιστορικές πληροφορίες για τα νησί παράλληλα με τις περιπέτειες των παιδιών.Με αφορμή δηλαδή το καλοκαίρι των μικρών εξερευνητών και το θησαυρό που ψάχνουν πηγαίνουν σε διάφορα αρχαιολογικά μέρη της Αίγινας και με πολύ έξυπνο τρόπο η συγγραφέας δίνει στον αναγνώστη της ιστορικά στοιχεία του νησιού.Συνδυασμός περιπέτειας και ιστορίας..τέλειο!!

Δεν υπάρχει αμφιβολία..για μένα ήταν είναι και θα είναι το αγαπημένο μου βιβλίου.Θα βγουν πολλά βιβλία,θα αγαπήσω τη γραφή πολλών συγγραφέων,θα θαυμάσω τους ίδιους τη γραφή τους και τους ήρωες τους αλλά ο δικός μου θησαυρός αυτός που πάντα θα βρίσκεται στην πιο σημαντική θέση της καρδιάς μου και που ποτέ δεν θα προδώσω ούτε και θα ξεχάσω όσα χρόνια κι αν περάσουν θα είναι ο Θησαυρός της Βαγίας της Σαρή..μπορεί πλέον εκείνη να μην είναι μαζί μας να μας άφησε το 2012 αλλά τα έργα της θα είναι πάντα εδώ και θα κρατούν συντροφιά σε μικρούς και μεγάλους. Εύχομαι να μην σταματήσουν ποτέ να εκδίδονται,γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν με τα έργα της και αυτό δεν πρέπει να σταματήσει. Δικαιούνται και οι μελλοντικές γενιές να τη γνωρίσουν και σίγουρα θα την αγαπήσουν όσο και οι προηγούμενες.Τέτοια βιβλία μιλούν κατευθείαν στην καρδιά όσα χρόνια κι αν περάσουν!!Και πρέπει να υπάρχουν σε κάθε σπίτι...

Ο θησαυρός της Βαγίας έγινε τηλεοπτική σειρά.
http://www.youtube.com/watch?v=2yRWEW...

Ζωρζ Σαρή:η συγγραφέας
Η Ζωρζ Σαρή (1925-2012) γεννήθηκε στην Αθήνα από Γαλλίδα μητέρα και Έλληνα πατέρα. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής άρχισε να φοιτά στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη. Αργότερα, στο Παρίσι, συνέχισε να παρακολουθεί μαθήματα υποκριτικής στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Το 1962 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνέχισε να παίζει στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Η συγγραφική της καριέρα άρχισε το 1969 με το "Θησαυρό της Βαγίας", ένα μυθιστόρημα που ξεκίνησε σαν παιχνίδι με τα παιδιά της και τους φίλους τους και το οποίο είχε και εξακολουθεί να έχει μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Από το 1969 είχε γράψει μυθιστορήματα για παιδιά και εφήβους, νουβέλες, θεατρικά παιδικά έργα και ιστορίες για μικρά παιδιά. Επίσης στο ενεργητικό της έχει δεκατέσσερις μεταφράσεις μυθιστορημάτων από τα γαλλικά. Όλα τα βιβλία της έχουν κάνει αρκετές επανεκδόσεις και μερικά από αυτά έχουν βραβευτεί. Το 1994 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου καθώς και από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ο οποίος τη βράβευσε ξανά το 1999. Επίσης το 1988 προτάθηκε για το βραβείο Χ.Κ. Άντερσεν. Έφυγε από τη ζωή στα 87 της χρόνια, στις 9 Ιουνίου 2012.

[matina · Rating 4 out of 5]

cosy read for young and old readers ✨

[Mady · Rating 4 out of 5]

Παιδικό βιβλίο που μου άρεσε πολύ! Αλλά είχα πρόβλημα να διακρίνω τα παιδιά από αυτή την ιστορία. Η μικρή Λίνα και η μεγάλη Νικόλ ήταν ξεχωριστά, αλλά τα άλλα ήταν πιο δύσκολα να τους γνωρίζω.

Δυο οικογένεια πάνε για καλοκαιρινές διακοπές στη νησί. Εκεί βρίσκουν μια γιαγιά που τους εξηγήσει όταν στο 1943 ένας Γερμανός την είχε κλέψει χρυσή λίρες. Αλλά αυτός δεν είχε πάρε οι λίρες έξω από την νησί. Τα παιδιά αποφασίσουν να βρίσκουν οι λίρες αυτό το καλοκαίρι.

[Marina Maidou · Rating 4 out of 5]

Μια δροσερή αύρα από τα αλλοτινά ελληνικά καλοκαίρια, με το καρπούζι, το αλάτι από το κολύμπι, τις παιδικές παρέες μαζί μ' ένα μυστήριο που κρατάει το ενδιαφέρον. Οπωσδήποτε το διαβάζεις στην παραλία, μαζί με μια γρανίτα φράουλα (χαλάλι η ζάχαρη), πάνω σε μια πετσέτα που την ψήνει ο ήλιος. Όλα αυτά από μια συγγραφέα υψίστου βεληνεκούς, που με τη πρώτη της νουβέλα, χάριν ιδιότυπου στοιχήματος με τα παιδιά της, έβγαλε αυτό το όμορφο διαμάντι.

[Anastazi_ · Rating 5 out of 5]

Διαβάζοντας το στα παιδιά μου, ένιωσα πάλι 12 χρονών όσο περίπου ήμουν όταν το πρωτοδιάβασα. Αγαπημένο για εμένα.

[Stella · Rating 3 out of 5]

Πρέπει να ομολογήσω πως είμαι γενικότερα κάπως προκατειλημμένη απέναντι στην ελληνική λογοτεχνία, έτσι άρχισα το βιβλίο χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες παρά την διασημότητά του.
Βρήκα τα πρώτα δύο με τρία κεφάλαια εξαιρετικά φλύαρα αν και οι περιγραφές του περιβάλλοντος ήταν πολύ καλά δοσμένες. Ήταν ένα πολύ γρήγορο και καλοκαιρινό ανάγνωσμα. Θα με ενθουσίαζε περισσότερο αν ήμουν μικρότερη. Ήταν μάλλον ευχάριστο συνολικά.

p.s. Οι φράσει <<Συγκινημένος, σκούπισε τα δάκριά του>> ή << Μια συγκίνηση την κατέλαβε>> και άλλα περεμφερή υπήρχαν στο βιβλίο παραπάνω από 7 φορές.
Πόση συγκίνηση να αντέξω η καψερή?

[Γιώργος Τσιβελέκος · Rating 5 out of 5]

Μια πολύ όμορφη ιστορία, γεμάτη πληροφορίες για την Αίγινα, καλοκαίρι, αθωότητα, ξεγνοιασιά, ανεμελιά, νοσταλγία, αγάπη, καλοσύνη, φιλία, ελπίδα...
Μια παρέα παιδιών ψάχνει με επιμονή και πολλές φορές θέτοντας σε κίνδυνο τους εαυτούς τους -ή τουλάχιστον με κίνδυνο να μπουν σε μπελάδες- τον "θησαυρό της Βαγίας" όχι για να τον καρπωθούν τα ίδια, αλλά για να τον επιστρέψουν εκεί που ανήκει και να βοηθήσουν να κλείσουν ανοιχτές πληγές 25+ χρόνων.
Εξαιρετικό βιβλίο, ποιοτικό, ιδανικό για όλες τις ηλικίες! Το συστήνω ανεπιφύλακτα, όπως μου το σύστησε ο πατέρας μου (αυτό το βιβλίο είναι από τα λίγα που είχε διαβάσει όταν ήταν μικρός και του άρεσε πολύ).

[Anastasia Danali · Rating 5 out of 5]

Υπέροχη και πολύ αγαπημένη η Ζωρζ Σαρη,
Το βιβλίο αυτό είναι από αυτά που μου διέφυγαν στην εφηβεία μου. Δεν παλιώνει με τίποτα η γραφή της! Ρέει σαν νεράκι και είναι ξεκούραστη και άκρως καλοκαιρινή !

[Baris Balcioglu · Rating 5 out of 5]

Μια πρώην φοιτητής μου Bengü με πάρει αυτό το βιβλίο (μαζί άλλο ένα) από Μύκονος πέρυσι. Ο πατέρας της Σαρη , η συγγραφέας, ήταν από Αϊβαλι. Είναι καλά να το διαβάζω ενώ το καλοκαίρι αλλά δεν πιστεύω ότι έχω μάθανε νέες λέξεις. Τα γράμματα ήταν λίγο περίεργα: x για κ. Τα αγόρια ήταν οι ήρωες. Ο Αλέξης ήταν ο γενναίος ηγέτης κι ο Άγγελος ήξερα όλα. Καλά να δω ότι ο γερμανικός συγχωρήθηκε.

[GreekReaders · Rating 5 out of 5]

Εάν το παιδί σας δεν το έχει διαβάσει ακόμη, προλαβαίνετε να του το κάνετε δώρο για φέτος το καλοκαίρι.

Διακοπές στην Αίγινα, μέσα από τα μάτια της υπεραγαπημένης Ζωρζ Σαρή κι όποιος πει ότι είναι "απλά άλλο ένα παιδικό βιβλίο" πλανάται πλάνην οικτρά! Ναι, έχουν περάσει χρόνια από εκείνο το καλοκαίρι που το διάβασα καθισμένη στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, όμως είναι από αυτά τα βιβλία που σου μένουν χαραγμένα στη μνήμη. Και η παιδική ηλικία είναι η εποχή που μπορούμε να δημιουργήσουμε τις καλύτερες αναμνήσεις!

5 αστέρια από εμένα και καλό καλοκαίρι!

Μ.

[Julija · Rating 5 out of 5]

I‘m so glad this is the first book I have completely read in greek. What a wonderful story with interesting characters. Even though I didn’t know a lot of the vocabulary I was able to follow along and enjoy this awesome book, that is set on one of my favorite islands. Even got to read a few pages of it while on Αίγινα! 💖

[Alexandra · Rating 4 out of 5]

Το πρώτο βιβλίο που με θυμάμαι να διαβάζω! Πιτσιρίκι τότε, δεν το άφηνα απ' τα χέρια μου! Έπρεπε να ανακαλύψω κι εγώ τον θησαυρό!

[Sofia Pi · Rating 5 out of 5]

Το πρωτοδιάβασα ένα μαγιάτικο απόγευμα του ’95 κάτω από ένα κρεβάτι σε ένα καμαράκι, όπως λέγονταν τα μικρά υπνοδωμάτια στα παλιά καταφιώτικα σπίτια του συνοικισμού μας, ενώ η παρέα στη γειτονιά με έψαχνε στο κρυφτό και θυμάμαι όταν βαρέθηκαν πια να τους ακούω να μασουλάνε με επιφωνήματα χαράς έξω από το παράθυρο το πίσω μέρος από το αναρριχώμενο αγιόκλημα και μικρές πρώιμες φράουλες. Αλλά δεν μπορούσα πια να σηκωθώ, είχα ήδη επιβιβαστεί στον Πορτοκαλή Ήλιο και ταξίδευα για Αίγινα. Μήτε τις φράουλες ζήλεψα, μήτε το νέκταρ από το αγιόκλημα τότε.

Υπήρξε το βιβλίο που με σύστησε στην εφηβική λογοτεχνία: “Σοφία, από εδώ τα βιβλία. Παιδιά, από εδώ η Σοφία.” Ανήκε στην ξαδέρφη μου η οποία μου το δάνεισε και το διάβασα μονορούφι σε μία αξέχαστη πρασινωπή έκδοση με ένα λευκό σπίτι στη μακέτα του εξωφύλλου που δυστυχώς είναι εξαντλημένο πια. Σήμερα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη όπως και τα υπόλοιπα εξίσου αξιόλογα έργα της συγγραφέως. Φυσικά παραμένει διαχρονικό και αξίζει να διαβαστεί από ηλικίες 11+. Έχει μεταφερθεί και στην μικρή οθόνη, παραγωγή της ΕΡΤ το 1983 που μπορείτε να δείτε εδώ: https://youtu.be/k19FTyUe_xc

Η ιστορία ξετυλίγεται στην Αίγινα όπου περνούν το καλοκαίρι τους τρεις οικογένειες, τα παιδιά των οποίων ανάμεσα στο κολύμπι και τις περιηγήσεις αναλαμβάνουν να βοηθήσουν την καλή τους φίλη, Νικόλ, να συλλέξει πληροφορίες για ένα περιστατικό που συνέβη κατά τη διάρκεια της Κατοχής στα ίδια μέρη που αυτοί τώρα παραθερίζουν. Η περιπέτεια έχει ήδη ξεκινήσει ενώ η παρέα των εφήβων προσπαθεί να ανακαλύψει έναν κρυμμένο θησαυρό αλλά ταυτόχρονα είναι πεπεισμένη ότι φτάνοντας στην άκρη του μυστηρίου, θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της δικαιοσύνης, θα βοηθήσει έμπρακτα μια οικογένεια που το έχει ανάγκη και έναν άνθρωπο που ζητά εξιλέωση για το παρελθόν.

Η συγγραφέας μπλέκει αριστοτεχνικά στην αφήγηση, πτυχές από την ιστορία του νησιού καλώντας τον αναγνώστη να περπατήσει και να περιηγηθεί στο όμορφο αυτό νησί του Σαρωνικού. Ο λόγος φυσικός και αβίαστος και παρόλο που η υπόθεση θυμίζει περιπέτεια της Enid Blyton, προσωπικά βρίσκω τη γραφή της Σαρή πιο δυνατή.

www.unepetitebibliophile.com

[Asimenia Phantasmagoria · Rating 2 out of 5]

Ως νέα εκπαιδευτικός θεώρησα πως είχα χρέος να διαβάσω κάποιο βιβλίο της Ζώρζ Σαρή κι έτσι όταν στα χέρια μου έπεσε τυχαία αυτό, το διάβασα. Οι χαρακτήρες μέτριοι, μάλλον κλισέ θα έλεγα. Η πλοκή αργή. Δεν νομίζω πως μπορεί να διαβαστεί ευχάριστα από κάποιο παιδί του σήμερα. Αντικατοπτρίζει την ατμόσφαιρα μιας εποχής περασμένης πια... Έχει σχεδόν ιστορικό ενδιαφέρον! Θα το σύστηνα μονάχα σε κάποιον μαθητή που κατάγεται από την Αίγινα. Αυτά που εκτίμησα είναι 1) η απεικόνιση δυναμικών γυναικών 2) τα εμβόλιμα αντιρατσιστικά μηνύματα και 3) την ιστορική παράμετρο.

[Maria · Rating 5 out of 5]

Αγαπημένο βιβλίο από τα παιδικά μου χρόνια. Το λάτρευα για το περιπετειώδες ύφος και μόνο για αυτό.

Τώρα που μεγάλωσα, μπορώ να αναγνωρίσω και άλλα στοιχεία που μικρή δεν μου κεντρουσαν το ενδιαφέρον, όπως την πληθώρα των συμπαθητικων χαρακτήρων και τα ιστορικά στοιχεία, που σε ωθούν να κλείσεις εισιτήριο στην Βαγία.

Ανάλαφρο βιβλίο, κατάλληλο για διακοπές!

[Yiota Christopoulos · Rating 5 out of 5]

Αγαπημένο βιβλίο των παιδικών μου χρόνων. Λατρεμένη συγγραφέας. Όλα της τα έργα εξαιρετικά.
Ο θησαυρός της βαγίας σε ταξιδεύει, σε συνεπαίρνει, μυρίζεις και γεύεσαι το καλοκαίρι μαζί με τους ήρωες της ιστορίας.

[Evanthis Gogoulis · Rating 4 out of 5]

Έχω βαλθεί τα τελευταία δύο χρόνια να διαβάσω όσα παιδικά/εφηβικά βιβλία δεν πρόλαβα μικρός. Με τον Θησαυρό της Βαγίας ταξίδεψα πίσω, στα καλοκαίρια των δικών μου παιδικών χρόνων, κι ας κράτησε η ανάγνωση μόνο μερικές ώρες. Κλασικό έργο.

[Cath · Rating 4 out of 5]

It was a little bit unusual but I definitely liked it.

[Thanos · Rating 5 out of 5]

Στ

[Ornela1982 · Rating 4 out of 5]

σε ταξιδεύει στην παιδική σου ηλικία εαν έχεις ήδη μεγαλώσει.. όμορφη ιστορία με γλυκό τέλος και κάποιες ιστορικές αναφορές. Προτείνεται και για μικρότερες αλλα και για μεγαλύτερες ηλικίες..

[Maria · Rating 5 out of 5]

Υπέροχο και πολύ νοσταλγικό!!!!

[Roula T · Rating 5 out of 5]

Το αγόρασα για την κόρη μου και το διαβάζουμε μαζί τα βραδιά, ενα κεφάλαιο τη φορά. Ζωρζ Σαρή, υπέροχη, λατρεμένη.

[Georgios Papamichail · Rating 4 out of 5]

Ένα πολύ όμορφο βιβλίο για παιδιά και εφήβους. Must-read!!!