Ann van Wijck groeit op bij haar ouders die verstandelijk beperkt zijn. Ze heeft een hechte band met haar opa, die naast hen woont en een oogje in het zeil houdt. De wereld van Ann stort in wanneer haar opa rond haar achtste verjaardag overlijdt. Zelf groeit ze mentaal boven haar ouders uit en Ann merkt dat haar ouders ‘anders’ zijn. Het huis wordt niet schoongemaakt, Ann moet haar eigen kinderfeestje regelen en ze krijgt steeds meer te maken met de waanideeën van haar moeder. Voor Ann is haar toevluchtsoord de school, de kerk en de gelovige mensen die daarbij horen. Maar Ann krijgt ook te maken met projectie: ‘Ze zal vast wel net zo zijn als haar ouders.’ Ann is juist zeer begaafd. Met haar creativiteit en vindingrijkheid moet ze haar weg alleen zien te vinden, terwijl ze ook worstelt met haar ouders. Zal het Ann lukken om zichzelf te ontwikkelen? Gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
In dit boek leer je Ann van Wijck kennen. Een jonge meid die opgroeit met laag begaafde ouders. Het boek beschrijft hoe Ann zich staande houd met een iets wat ongebruikelijke opvoeding. Op jonge leeftijd moet Ann al omgaan met grote verantwoordelijkheden omdat het thuis niet word begrepen of wordt geregeld. Eten wordt niet normaal bereid, het huis is een zwijnenstal en kleding wassen of überhaupt zelf douchen was ook niet iets wat dagelijks wordt gedaan. Als haar steun en toeverlaat opa van Wijck overlijd, kan Ann op niemand meer terugvallen. Er is geen opvangnet en als dit er wel even lijkt te zijn, gaan die ook met grote regelmaat weg.
Tijdens het lezen van het boek hoop je elke keer weer verbetering voor Ann. Iedereen keert Ann de rug toe want “het is Ann van Wijck, van de Van Wijckies van de Havenstraat”. Een heel heftig en zielig voor verhaal. Wat wil ik Ann graag een dikke knuffel geven en haar vertellen dat zij niks fout doet en zij er mag zijn. ❤️
Wat een onwijs heftig boek was dit. Deze vrouw heeft al op jonge leeftijd zo vreselijk veel meegemaakt. Parentificatie, verwaarlozing, mishandeling. En eigenlijk niemand grijpt in. (Voor zo ver "naastenliefde".... leuk zo'n dorp) Dat maakt delen van het boek zeer frustrerend, je voelt echt mee met "Ann" maar je staat net als zij volledig machteloos. De bochten waarin de ouders maar ook hulpverleners en artsen zich wringen om maar niks te hoeven doen zijn werkelijk kafkaësk. Arme meid. Ik vind het heel knap hoe ze hieruit is gekomen, tegengewerkt door praktisch alles en iedereen.
[ik kan na 13 uur luisteren de kreet "Da 'beur niet!" al niet meer horen, mijn god, en zij heeft dr 18 jaar mee moeten doorbrengen......]
Een mooi en ingrijpend verhaal over een meisje met verstandelijk beperkte ouders. Hierdoor schreeuwt ze om aandacht en gezien te worden maar niemand lijkt het te zien. Ze voelt zich onbegrepen en laat daardoor gedrag zien. Het verhaal is fijn geschreven waardoor ik er doorheen vloog.
Een aangrijpend verhaal over Ann die opgroeit met twee verstandelijk beperkte ouders. Je leest hoe zij zich staande houdt als klein kind in de grote mensenwereld, omdat haar ouders het allemaal niet begrijpen. Erg schrijnend om te lezen hoe weinig hulp en handvatten Ann tijdens haar hele jeugd krijgt.
Aangrijpend boek. Iedereen die in zijn werk met kinderen te maken heeft en vooral docenten moeten dit boek lezen. Wst wordt er weinig naar het kind geluisterd en wat wordt er veel vanuit vooroordelen gedacht en besloten. Wat heeft de hoofdpersoon van dit boek voor zichzelf moeten strijden op alle plaatsen waar ze kwam. Nauwelijks een veilige plaats voor haar. Er werd weinig echt geluisterd of gekeken naar het kind. Onbegrijpelijk en een spiegel voor iedereen. Lees, lees en lees.
Ik vond het interessant om het leven te bekijken vanuit Ann en haar bijzondere situatie. Het boek leest vlot weg, maar qua verhaal waren er wel heel veel opgestapelde gebeurtenissen waardoor het voor mij een beetje overweldigend voelde. De schrijfstijl was soms wat slordig en ik kwam ook wat foutjes tegen. Al met al was het leerzaam om even in de huid van Ann te kruipen en dingen vanuit haar perspectief te zien.
Een mooi nawoord en denk dat ze veel kan betekenen voor jongeren in dezelfde situatie. Als boek vond ik het wat minder, kan niet goed onder woorden brengen waarom. Het las wat afstandelijk voor mij. Dat ze eigenlijk weinig tot geen hulp heeft gehad is niet te bevatten... en als ze dan eenmaal 18 is dan valt ze overal buiten en moet het weer allemaal zelf oplossen.
Zeker de moeite waard om te lezen. Een verhaal uit het hart geschreven. Het hielp me na het lezen nog wel even bezig. Wel een opeenstapeling van anekdotes. Weer een bewijs dat zorgprofessional niet altijd open staan voor degene die hulp nodig heeft.