کتابی که بیشتر از قبل شما رو به سکوت در حوزهی گفتن و شک و تفکر در حوزهی شنیدن سوق خواهد داد. و تاکیدی دوباره بر اینکه چقدر زندگی، فرایند سخت و توانفرسایی هست. تصویری که در زمان خوندن این کتاب از زندگی تو ذهنم ایجاد شد این بود که به عنوان یک برنامهنویس، برای توسعه و پشتیبانی یه سیستم از پیش آماده وارد یک پروژه بشید و ببینید که نفر یا نفرات قبلی چقدر کثیف و نامرتب و غیرعقلانی کد زدند. شما نه توانایی کوبیدن و از نو ساختن پروژه رو دارید و هم از ادامهی اون مسیر آشغالی دائما در عذابید. چیزی که نویسنده در این کتاب به تصویر کشیده هم شبیه همینه؛ درست و اصولی اندیشیدن در دنیایی که حاصل مغلطه و تفکر دم دستی ه. حتی اگه شدنی باشه سخت و عذابآوره واقعا. که به قول حافظ، روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد...
و به خاطر همین که حس کردم تا حدود زیادی چیزایی که گفته عملیاتی نیست به کتاب سه ستاره میدم. ارزش مطالب داخل کتاب قطعا از سه بیشتره.
یک متن عریض و طویل برای طعن و کنایه آماده کرده بودم که کتاب مشت محکمی بر دهان من زد. البته گفتنیست که این کتاب در بخش توسعهی فردی فیدیبو بود و من هم انتظار آت و آشغالهای همیشگی را داشتم. اما خیلی خوب بود. نویسنده با علم حقیقی نسبت بهچیزی که از آن مینویسد، از بدیهیترین تا پیچیدهترین مغلطهها را مورد بحث و بررسی قرار میدهد. او توانایی این را دارد که یک جملهی ساده را بارها بچلاند تا ذرهذره مغلطهاش بچکد. حقیقتاً برای من بسیار جذاب و البته مفید بود.
همین الان تمومش کردم.ارزش خوندن داره واقعا .حس کردم دارم کتاب یک قدیسه رو میخونم اطمینا بیش از حد نویسنده به ایدئولوژی هاش زیاد واسم جالب نبود ولی خیلی جالب بود که تحلیل رفتار متقابل توی فلسفه ی کاربردی و اجتماعیش اورده بود.جملات خوبی داشت واسه یاد دداشت کردن
کتاب خوبی بود. خیلی کوتاه و مختصر ولی روون و با مثالهای خوب موضوع رو توضیح داده بود. اینکه روده درازی نکرده بود برای من یکی خیلی نکته مثبتی بود 😊 و در نهایت تعریف گاردین از این کتاب به نظرم خیلی به واقعیت نزدیکه: به رخ کشیدن خطاهای منطقی با زبانی تند و نیش دار
این کتاب با اینکه کامل و یا عالی نیست، باید همه بخوننش. نویسنده کتاب سیاستمدار اهل نیوزلند و مدت کوتاهی هم تو دانشکده فلسفه دانشگاه کمبریج تدریس کرده. عنوان کتاب هم به اندازه کافی گویاست که ماجرا از چه قراره! تو طول کتاب با چندتا از مغلطه های مهم که ذهن خودمون و یا اطرافیان و حتی رسانه ها دچارش میشن نام برده شده و بررسی شده اند. تو طول کتاب چیزای زیادی یاد میگیریم: نظر عامه مردم به معنی درست بودنش نیست چون کارشناس نیستن
سلیقه شخصی جایی مطرحه و باعث ایجاد نتایج متفاوت میشه که مبهم باشه موضوع وگرنه اگه مشخص شه ویژگی های دقیقش، دیگه سلیقه تاثیری تو نتیجه نداره
اگه چیزی مرموزه یا باید کلا بیخیالش شد یا بریم بازم تحقیق کنیم ولی دلیل نمیشه هرچیو خواستیم باور کنیم! یک جمله کتاب هم بود که خیلی به دلم نشست : "اگر کسی دلبسته حقیقت باشد، ارائه شواهد و. استدلال های مخالف را اهانت نخواهد دانست." دلیل بزرگ نظرات و حرف های خشمگینانه آدم های متعصب هم همینه که دورمون انقدر زیاده که اصلاً نیازی به توضیح بیشتر نداره.
"جمی وایت" نویسندهی کتاب "مغلطه"، مدرس فلسفه در دانشگاه کمبریج بوده است. او دارای مقالات بسیاری دربارهی حقیقت است. اما دربارهی این کتاب، این کتاب اثری جذاب است. نویسنده با بیپروایی تمام در جهت شکستن بعضی از تابوهای معمول گام میگذارد. جیمی وایت سعی دارد که به ما "تفکر غلط" را بشناساند. در واقع اینها،همان مغالطات هستند. مغالطات شیوههایی است که باعث فریب مغز میشوند و نتیجه و تالی آن ناکارایی تفکر نقاد و خلاق خواهد شد. اما دربارهی ترجمهی کتاب، اگرچه ترجمه آن سلیس و روان است ولی یکی از از بزرگترین مشکلات در ترجمه عدم انتقال لحن طنزآمیز جمی وایت توسط مترجم است.
This book talks a lot of basic stuff about logical thinking and the logic traps which people usually would fall into without even knowing their arguments they have a flawed. It is a useful enough book. That's all I can say.
An intelligent and informative guide to the flaws in arguments many people make. Given Whyte is a philosopher I had assumed these would be flaws would be all logical, and potentially complex. They are not - they are everyday positions, styles and errors people make in holding the beliefs they do and the arguments they make. Whyte makes what could have been onerously complex into a straightforward and light read, that will make you think again about the sorts of claims you read in newspapers, hear on the news, or your friends and family make. If you want to understand the truth and see when arguments are valid or not this is all important stuff. It may make you clearer in your own thinking too.
One slight irritation is that Whyte occasionally comes across as a bit hectoring, and his humour sometimes veers into feeling as if he is sneering. But these are minor things, and a friend who read this book did not get this same sense.
کتاب خوبی بود و خواندنش ارزشمند هست. اما دو ایراد جدی وجود دارد. یکی به نویسنده و دیگری به ناشر ایرانی. در خصوص نویسنده ایشون یک سیاست مدار و از سال 2014 رهبر یک حزب سیاسی در کشور نیوزلند هست. ایشون متاسفانه به همین دلیل خودش از مغلطه به دور نبوده و برخی از استدلال هاش به صورت واضحی ایراد منطقی داره. در خصوص ناشر ایرانی هم، ناشر در پشت جلد کتاب نویسنده را استاد سابق دانشگاه کمبریج معرفی کرده در حالی که نویسنده دانشجوی دکتری فلسفه در این دانشگاه بوده. به علاوه نویسنده خودش یک سیاست مدار هست که تحت رهبری ایشون در انتخابات سال 2014 حزب سیاسی اش با 41 کاندیدا فقط یک کرسی از 121 کرسی مجلس نیوزلند به دست آورده. فکر میکنم تلاش برای فیلسوف جلوه دادن یک سیاست مدار تحصیل کرده در رشته فلسفه به قصد افزایش فروش کتاب عمل غیر اخلاقی باشه. البته با همه این حرف ها این کتاب ارزش خوندن داره و مطالب فراوانی برای آموختن در اون هست
با نوشته ای پرمغز و نیشدار طرف هستیم،که با واقع گراییو با استفاده از اطلاعاتی که در جهان پیرامون ما در حال رخ دادن هستند به ما گوشزد میکند که چشم و گوشمان را باز کنیم و آنتن های تفکر نقادانمان رو به کار بیندازیم تا هر لقمه آماده ای که به خوردمان داده میشود را باور نکنیم. فکر کردن مخصوصا اگر راجع به مواردی باشد که دیده نمیشوند،موارد که شالوده تصمیم ها و اخبار رو میسازند باشد،فرایندی سخت و انرژی بری است،مخصوصا در عصری که اطلاعات به سادگی و سهولت بین مردم جریان دارد واگر ابزار تفکر نقاد و تشخیص مغالطات و راه درست فکر کردن رو به همراه نداشته باشیم،آرامش را از خود سلب میکنیم،تصمیم های اشتباه میگیریم و حتی دیگران را به اشتباه میندازیم. این کتاب رو میتونید به عنوان یک کتاب همراه با تفکر نقاد نیل براون بخونید.(یا هم به عنوان کتابی جدا. صرفا اطلاعات کتاب براون سیستماتیک تر است) سبک این کتاب دوستانه نوشته شده و انگار با جمی وایت رو نیمکت پارک نشستید و روزنامه یکشنبه رو ورق میزنید و جمی با سیگاری در گوشه لب سری تکان میدهد و میگوید:"اینجارو ببین،کی میتونه آنقدر ساده لوح باشه که این رو قبول کنه؟"
خيلي در موضوع عميق نشده و ساده است و مثال هاي خوبي داره كه باعث ميشه براي همه قابل درك باشه. نكاتي كه اين كتاب مطرح ميكنه به طور خاص در درك بهتر تحليل سخنراني هاي سياسي و پيام هاي تبليغاتي به كار مياد.
An interesting and easy read, it was in many ways self-affirming on many of my pet peeves with arguments I see presented all over the place - it's nice to know that your train of thought isn't distorted beyond all recognition, I just hope I don't come across as smug as Whyte does at points.
I wasn't so keen on his writing style - a bit obnoxious at point, though that is made up for some good humourdness, there was a really sense of sanctimony in the whole book. At points he seemed to fall into his own traps - respect my authority etc - though I wouldn't put that past being intentional, and if anything the reader should take away from this book it's to keep constantly questioning people's point of view when you are unsure of them.
Quite enjoyed this book as it was short (didn't require heavy investment), funny and relevant to some other things I'm reading atm.
I quite liked the sarcastic tone which is present pretty much the entire time. I guess it can come across as haughty, but whatever, wasn't bothered as the content was pretty interesting.
He commits some of the fallacies he outlines (either purposefully or not.) I quite enjoyed picking them out but if unintentional, they remain errors on his part.
Unfortunately it is pretty easy to tell his poltical leanings thoughout the book yet only through choice examples against New Labour, Marx to name two. He doesn't at any point state his allegeance but it remains implicitly clear throughout. Would have been better if he'd employed a larger range of examples which catered less to his personal biases, if only to make it a more engaging read.
The author is a philosopher and strategic thinker from GB who demonstrates how in our media saturated world thinking becomes flawed with self relevantism, moral fever, poor logic, and worst not seeking real truth in anything. He demonstrates how bad thoughts are derived from so called experts to those who readily accept anything for immediate solutions or answer without further inquiry. The examples the author uses are out of current events and flawed thinking. Gives good evidence and causalities in his analysis.
موضوع اصلي كتاب بسيار گسترده است اما محتويات داخل آن با توجه به عنوان كتاب كمي سطحي است، براي انديشيدن درست و جلوگيري از مغلطه سعي بر آوردن مثال هاي گوناگوني آورده كه كل كتاب مربوط به اين تعداد مثال مي باشد و قوانين و اصول درست انديشيدن در مقابل مغلطه را بازكو نميكند. اما در همين مثال ها ميشه مطالب خوبي پيدا كرد كه باعث ميشه دقيق تر به اظهارات و واقعيت ها توجه كرد.
کتابی صرفا درباره مغلطه ها fallacies که خیلی سیستماتیک به موضوع نپرداخته است. اما نکات و مفاهیم جالبی را مطرح می کند مثالها بخصوص در موارد سیاسی بیشتر بومی انگلستان هستند.
I don't know if it's age, wisdom or profound jadedness but upon returning to Uni this year I have found myself frustrated by the lack of logic emanating from my lecturers' mouths. Shallow positive sentiment reigns supreme! Unbearable. I often feel like the lecturers are living in a parallel universe. They pontificate for hours without saying anything. Everyone is entitled to their opinion buuuuuut your comments will be remembered when it comes to marking time. I guess University is the opposite of diversity. This book tackles some uncomfortable truths and I found solace in it.
Chapter Review Authority The view that public opinion decides truth certainly pervades society. I like how Whyte acknowledges that politicians have given up the pursuit of truth and instead cow-tow to public sentiment.
Prejudice Its a 'mystery' is a common red herring that I haven't considered before. I thought a flaw of this book was Whyte's concentration on Religion. His depiction of 'faith' in this section was surely a straw man. I think a lot of Christians acknowledge that God's existence can't be proven either way.
Shut up! Excellent point on refutation by association. A common debate ender to associate someone with Hitler. Throw it back in their face: Hitler used TP and you use TP...
Empty Words My favourite section. I often feel that people are phoney. "Perhaps all this inscrutable verbosity is meant to shroud the banality of the ideas". This is Uni all over. Whyte also explores Jargon (consultese), Weasel Words (market forecasts) and Hooray words (Peace, Justice, Democracy).
Motives Another excellent chapter. Explores the Motive Fallacy (ad-hominem circumstantial). Just beccause someone has a vested interest doesn't automatically disqualify their argument.
The Right to Your Opinion Rather confusing philosophical digression but I did like the conclusion of this section which states "when anyone claims a right, the first question to ask is what duties this right is supposed to impose on others; that will tell you what the right is supposed to be."
Statistics I really need to dig deeper into stats. Great example of sample and self-selection biases.
Morality Fever Loved this conclusion. Similar to Motive fallacy. Truth is not dependent upon righteousness. No wonder I get so frustrated when people argue like this!
Choice Quotes "Cynicism, like gullibility, is a symptom of under-developed critical faculties."
“Facts do not depend on opinions about them”
“Suffering does not bestow expertise”
“Something that supports every opinion equally thereby supports none at all."
"All mystery is a mere matter of ignorance"
"We mustn’t confuse being sensitive with being right. Nor rudeness with error."
"The equivocator tries to replace hard intellectual graft with semantic sleight of hand. playing with words is much easier than tackling reality, and often overwhelmingly seductive for tired policy makers."
"You can’t change the world just by describing it differently, or replacing nasty old words with nice new ones.”
کتاب اصلا عمیق نبود.نهایتا شبیه چندتا پیام طولانی تلگرامی بود که یه نفر بنویسه تا بقیه رو اگاه بکنه.نه نظام درست و حسابی ای داشت،نه ارتباطی بین فصل ها بود،نه روند مشخصی رو طی میکرد حتی...خیلی جاها حرف های بی در و پیکر بی منطق بی استدلالی که جواب داشت رو آورده بود برای نقض کردن یه چیزایی.ترجمه ی کتاب رو هم دوست نداشتم تمرین و این چیزا هم نداشت. کلا فکر میکنم تو این زمینه ها آدم بخواد بخونه یه کتابایی مثل "هنر همیشه بر حق زودن" یا "راهنمای تفکر نقادانه" کتاب های مناسب تر و مفیدتری باشن
Bought this book (and read it) soon after it was published - so in 2003/04. Picked it up again during a sort out (October 2019). The book is wonderfully relevant. It's short and very easy to read. Makes one smile but also, alarmingly, shows how we can be so easily deluded and, indeed, delude ourselves in believing a rational argument is being made. Make your own conclusions.
نویسنده توانسته لحن گزنده و شجاعانه در برابر استدلالها و توجیهات روز پیاده کند ولی فهرست مغالطات آن، همپای نو بودن، کامل نیست. گویی جنبه شوخی و گزندگی بر جنبه مستدل و منطقی بودن ابطالها و اثبات های کتاب می چربد. دیگر اینکه چپ هراسی مسخره ای در کتاب وجود دارد که شائبه سفارشی بودن کتاب را مطرح میکند. در نهایت برای آشنایی با مغالطات روزمره مفید است.
«مغلطه» یا بهتر است بگوییم، راهنمایی درست اندیشیدن، کتابی است ارزشمند در حوزه فلسفه و عرفان که خالق کتاب مذکور، «جمی وایت» هست. این کتاب به زبانی تند و نیشدار نوشته شده است و مخاطبان خود را به صراحت و بی پرده به دام نقد می اندازد. http://sarbook.com/product/337349
برای بار دوم خوندم. این کتاب مثل یه کتاب داستانی نیست که داستانش لو بره و دیگه خوندنش لذت بار اولش رو نداشته باشه. مثل دارو میمونه. هرچند وقت یه بار باید خونده بشه تا تاثیرش رو رو رفتار آدم بذاره.