Ik Ben Er Voor Niemand

by Ingmar Heytze

Ingmar Heytze schreef kort na verschijning van zijn poëziebundel 'Het ging over rozen' (2002) een lange reeks vprozaminiaturen. Deze miniaturen, of beter gezegd, prozagedichten, fictieve brieffragmenten en dagboeknotities, zijn in 'Ik ben er voor niemand' bijeengebracht. Het blijken de legstukken van een scherpzinnig verhaal over een stuurloze man (Retour Afzender) en diens verhouding met zijn omgeving, waarin zich onder meer een vos, een kabouter en een filosofisch aangelegde eenhoorn bevinden - en een vrouw, de lieve Egel, die hem zomaar verliet.

In 'Ik ben er voor niemand' laat Heytze zien dat zijn dichterlijke kwaliteiten ook tot hun recht komen in prozavorm. Zijn gevoel voor het sprekende detail, het juiste woord, het krachtigste beeld maken deze bundel tot een feest voor de Heytze-liefhebber (en voor wie dit nog moet worden).

115 pages, Paperback

First published January 1, 2003

About the author

Ingmar Heytze (16 februari 1970, Utrecht) publiceerde tot nu toe acht dichtbundels, drie dagboeken, een bundel miniaturen en Het beste en de rest, een keuze uit eigen werk. Hij trad, solo of met muzikanten, op tijdens literaire festivals als Crossing Border, Lowlands, de Nacht van de Poëzie en de reprise van Poëzie in Carré in 2006. Naast autonoom werk schrijft Ingmar Heytze elke week een gedicht voor het AD Utrechts Nieuwsblad (Heytze op Zaterdag) en een sportcolumn voor de maandageditie van de Volkskrant. Daarnaast is hij sinds 2007 werkzaam als programmeur van het Huis van de Poëzie, het op één na grootste poëziefestival van Utrecht. In november 2008 ontving Ingmar Heytze de Utrechtse C.C.S. Croneprijs voor zijn gehele oeuvre; op 15 maart 2009 werd hij officieel geïnstalleerd als eerste Stadsdichter van Utrecht. Op die datum verscheen ook zijn bundel Utrecht voor beginners, De Domstad in 127 gedichten. Ingmar Heytze is op dit moment de hoogst genoteerde levende auteur in de Utrechtse Literaire Canon van de SLAU. Een autonome dichtbundel voor 2011 is in voorbereiding.

Reviews

[Ceren · Rating 3 out of 5]

'De wind kwam met koude vingers door onze wollen truien om te keuren waar we het mooiste kippenvel kregen.'

Ik voelde me verliefd na het lezen van die zin.

[Joanne · Rating 1 out of 5]

Niks voor mij. Het gaat over een ik persoon die afzender heet. Hij krijgt alle post die naar retour afzender wordt gestuurd
Hij heeft een relatie met Egel maar dan gaat het uit en heeft egel iemand anders. Dan ziet ze in dat afzender toch beter was en zijn ze weer samen.
Het boek bestaat uit allemaal hele kleine alinea's die totaal geen samenhang met elkaar hebben.
Er komen ook nog de kabouter de vos en de eekhoorn in voor maar ik snap het doel daar niet van

Literatuur gelezen voor school in vwo 4

[Fleur van Duren · Rating 5 out of 5]

‘Wij zijn afwisselend elkaars olifanten en porseleinkasten, gedoemd om nu eens te stampen en dan weer volkomen aan diggelen te gaan, met hetzelfde verdriet.’

Mooi, lief, grappig en hartverwarmend. Ik ben benieuwd naar meer van zijn werk!

[Jared]

Dit boek was soms twee sterren, vaak drie sterren, redelijk vaak vier sterren en heel af en toe vijf sterren. Het 'verhaal' an sich trekt me niet zo, maar er zitten wel mooie dingen tussen. Ik ga geen rating geven. Joe.

[Jasper De Koning · Rating 3 out of 5]

Some of the stories hit home for me, I have laughed quite a bit. However there are also a bunch of stories which doe nothing. At moments I thought that the writer just wrote for the sake of writing, not to bring anything across. Or it feels like they were forced to produce something meaningful, which did not work

[Femke Zwiep · Rating 4 out of 5]

Heel mooi. Vooral de kabouter vind ik een treffend personage. Sommige stukjes vond ik een klein beetje bijna flauw, maar op dezelfde pagina wordt dat meestal al weer goed gemaakt door prachtige gedachtegangen en rake zinnen. Fijn, fijn. Zo een die ik niet te snel uit wilde lezen.

[Iris · Rating 4 out of 5]

Ik heb het alleen niet zo voor Egel.

[Eefje · Rating 5 out of 5]

One of my favourite books.
I also made a bookmark for it. I found a bookmark project

[Jacob Boorsma · Rating 5 out of 5]

Toen ik begon was ik erg sceptisch. Ik had koude benen, ijzig haar, en een bevroren kop. Ik dacht: zo'n boek kan toch nooit heel interessant zijn. Langzaam bouwde Ingmar Heytze vuurtjes, open haarden en fohns rond mijn hart en huid, waardoor het steeds sneller begon te ontdooien. Nu heb ik het boek een dag later verorberd ('Ik geef persoonlijk de voorkeur aan /verslinden/,' zei de vos, met het air van een specialist.) en blijf ik alleen achter met een warm gevoel in mijn lichaam.
Nooit las ik zo'n poëtisch boek, en nooit bracht iemand de wereld in zo'n simpel wonderlijk licht als Ingmar Heytze.