Promoting Polyarchy: Globalization, US Intervention, and Hegemony

by William I. Robinson

Promoting Polyarchy is an exciting, detailed and controversial work on the apparent change in US foreign policy from supporting dictatorships to promoting "democratic" regimes. William I. Robinson argues that behind this facade, US policy upholds the undemocratic status quo of Third World countries. He addresses the theoretical and historical issues at stake, and uncovers a wealth of information from field work and hitherto unpublished government documents. Promoting Polyarchy is an essential book for anyone concerned with democracy, globalization and international affairs.

Genres: Politics

488 pages, Paperback

First published September 13, 1996

About the author

William I. Robinson is a professor of sociology at the University of California, Santa Barbara.

Reviews

[Eren Buğlalılar · Rating 4 out of 5]

Robinson'un bir başka güzel kitabı. 1990'larda dünyanın dört ülkesinde gerçekleşen sözde ‘demokratik’ dönüşümleri sınıf mücadelesi ve emperyalizm bağlamına oturtarak değerlendiriyor. Ortaya çıkan sonuç, bu ülkelerde ABD eliyle kurulan rejimlerin demokrasi değil, onun tekelci sermaye elinde yozlaştırılmış hali olan poliyarşi olduğu.

Teorisi 20. yüzyılın başında önce Mosca gibi Avrupalı düşünürlerce, 2. Paylaşım Savaşı'ndan sonra da Schumpeter, Dahl, Huntington gibi ABD'li aydınlar tarafından geliştirilen, daha sonra da el çabukluğu ile 'demokrasi' olarak adlandırılan bir yönetim biçimi poliyarşi. Geçmişte demokrasi teorisinde bulunan 'siyasi eşitlik için ekonomik eşitlik şarttır' unsurundan arındırılmış; halkın siyasete katılımını 4-5 yılda bir yapılan seçimlerle yöneticilerin belirlenmesine indirgemiş; yöneticileri de tümüyle egemen sınıfın hizmetine sokmuş bir tür göstermelik demokrasidir bu. Aslında Mahir Çayan'ın 'sömürge tipi faşizm' ve onun konjonktürel olarak aldığı gizli ve açık biçimlerden söz ettiği kavramlaştırmasıyla örtüşüyor.

Robinson daha sonra Filipinler, Şili, Nikaragua ve Haiti'de 1980 sonrasında yaşanan poliyarşik dönüşümlerin bir otopsisini yapıyor. Ona göre bu ülkelerde poliyarşi yükselen halk hareketinin devrimci potansiyelini yutmak ve köklü bir düzen değişikliğini önleme işlevi görüyor. Halk hareketi demokrasi söylemi ve polis şiddetiyle bir kere etkisiz hale getirilip egemen sınıfın siyasi partileri hakim hale gelince, bu kez neoliberal saldırı ve yağma başlıyor. Yoksul daha da yoksullaşıyor ama artık ülke demokratiktir, basını özgür, yargısı bağımsızdır. Yaa.

Tabii Robinson kitap yazar da 'küresel kapitalizm' tezini durmadan kafamıza kakmadan olur mu? Bu konuya biraz takıntılı olduğu belli yazarın. Zaten tüm akademik kariyeri bu tezin etrafında dönmüş neredeyse. Emperyalizmin yeni-sömürgelerde kendini nasıl baştan yarattığını öyle iyi anlatmış ki, kendi tezinin reklamını yaptığı yerleri hoş gördüm artık.

[Jacob Woocher · Rating 5 out of 5]

This book is really good !! Highly highly recommend if you're looking to understand what it really means when the US talks about "promoting democracy" and "political aid." The basic argument is that in certain circumstances, especially when pro-US dictatorships are unstable and mass movements are threatening to take the country in a more independent direction, the US wants to promote polyarchy, or "low-intensity democracy" where pro-capitalist and pro-US elites still rule through supposedly democratic institutions. It does this with all sorts of methods... mainly the idea is to strengthen elite groups and intentionally undermine genuine movements of the poor... and use really harsh violence when necessary.

Honestly my advice would be to skip the first two more theoretical chapters and go straight to the four case studies (Philippines, Chile, Nicaragua, Haiti). Robinson uses a ton of evidence, straight from internal US documents, to make his points, and proves his arguments again and again. It's pretty devastating... The US does not care about democracy, or human rights, or whatever. Pretty evil stuff.

[Sologuboved · Rating 5 out of 5]

Most illuminating, rich in observation, and sober in tone. The theoretical framework is ideology-bound but solid. What I particularly enjoyed is that the reader is free to develop her own attitude to the matters in question, fairly independent of the author's.

[Tommy · Rating 3 out of 5]

1. methodologically pompous
2. good exposition of the academic transition from "development" theories in the 1950s to the "democratization" theories and low intensity warfare paradigm of the 1980s
3. questionably presumes that the numerous "peoples" of the world really want some form of "popular participatory democracy" with a number of legal prerequisites respecting "racial and sexual" minorities and such
4. documents the methods used in the creation of the new world order

[Olga Kuminova · Rating 5 out of 5]

One of the most important books today, although it came out in 1996.