Thomas Kuiper houdt zich als bioloog bezig met proeven op ratten. Op een nacht loopt hij een blauwtje bij Jenny, die hij na een kroegentocht thuis wil brengen. Spoedig daarop wordt Thomas Jenny blijkt vanaf het zo ongelukkig verlopen afscheid van Thomas spoorloos te zijn verdwenen en er zijn redenen om aan te nemen dat hij daar meer van weet. Hoe komt het bijvoorbeeld dat de tweehonderd ratten in zijn laboratorium de ochtend na Jenny's verdwijning opeens geen honger meer hebben.
Maarten ’t Hart made his debut under the name Martin Hart with the novel Stenen voor een ransuil (Stones for a Long-Eared Owl, 1971). He studied biology in Leiden and worked as an ethologist at Leiden University. One of the most important themes in his oeuvre is his childhood in a Calvinist community and his distancing himself from it. His passions for nature and music also constantly crop up in his work. ’t Hart broke through to a wide audience with his melancholy novel about meeting his teenage love: Een vlucht regenwulpen (A Flight of Curlews, 1978). Many novels, short-story and essay collections later, ’t Hart, with his authentic tone and work which often touches upon the tension between biography and fiction, has grown to be one of the most popular and most translated of Dutch authors. In an interview he said: ‘What I like about literature is that one can show a compressed piece of one’s most intimate self.’ Some of his other novels are Het woeden der gehele wereld (The Fury of the Whole World,1993), a Bildungsroman and a thriller in one, De zonnewijzer (The Sundial, 2002), Lotte Weeda (2004) and Het psalmenoproer (Psalms and Riots, 2006), a historical novel.
Psychologische detective waarin tot op het laatst onduidelijk blijft wat nu precies is gepasseerd. Onderwerpen als klassieke muziek, feminisme en filosofen komen langs, evenals de wat lugubere ambiance van een laboratorium met dierproeven. Zwarte vogels mogen op gezette momenten dan niet ontbreken. Het is ook het verhaal van twee mensen die uit elkaar gegroeid zijn vanwege kinderloosheid. Dat gegeven vormt de basis onder het boek en is serieus mooi uitgewerkt. Wie is de kroongetuige?
Met de kroongetuige levert 't Hart een heuse Agatha Christie af. Of gebruikt hij alleen de structuur van een whodunit en is het eigenlijk een roman over kinderloosheid en huwelijksproblemen? Hoe het ook zij, voor mij.is dit een zeer geslaagd boek. Ok, het boek is al bijna 40 jaar oud en waarschijnlijk worden verdwijningszaken en moordonderzoeken tegenwoordig anders aangepakt. 't Hart weet zelfs de kneuterige sfeer uit veel van z'n boeken over te brengen op een politieonderzoek.
Net als bij elk boek van de auteur speelt klassieke muziek en de bijbel weer een rol. Maar niet zo prominent als in veel van z'n andere boeken. Het moge duidelijk zijn dat 't Hart altijd veel elementen van zichzelf terug laat komen in de hoofdpersonen van een boek. Meestal zijn de personages bovengemiddeld ontwikkeld en is de hoofdpersoon een bijbelvaste geloofsafvallige met een stevige mening over klassieke muziek. Ik kom deze mensen zelden tegen in dagelijks leven, maar Maarten 't Hart grossiert erin. Dit is tegelijk het aantrekkelijke, het roept iets nostalgisch op in een licht absurdistisch universum.
De schrijfstijl is vlot en het boek leest als een echte page turner. Dit is een goed boek om kennis te maken met het oeuvre van Maarten 't Hart, als de onderliggende thema's je niet kunnen boeien heb je altijd nog gewoon een goede detective over. Een literaire "thriller" die de kwalificatie literair wel waard is.
Dan blijft er nog één vraag over. Wie is eigenlijk de kroongetuige? In het boek wordt een bejaarde man, die zogenaamd alles gezien heeft, de kroongetuige genoemd, Leonie vindt zichzelf eigenlijk de kroongetuige. Of slaat dit toch terug op het citaat van Nietzsche over kinderen die de kroongetuigen binnen een huwelijk zijn? Met deze korte titel worden alle thema's verbonden
Ik heb nu De Kroongetuige in het kader van het herlezen van al mijn Maarten 't Hart boeken weer gelezen en ik vind het nog steeds een erg fijn boek dus de vijf sterren blijven staan. De taal is af en toe wat gedateerd, maar goed, het boek is inmiddels 43 jaar oud. Toch is de thematiek in het boek nog steeds actueel en ondanks het ontbreken van internet, is ook de manier waarop de hoofdpersoon na een aantal krantenberichten door veel mensen in de stad al bij voorbaat schuldig wordt bevonden iets dat tegenwoordig niet onbekend is maar dan vanwege de sociale media. Omdat ik al het werk van 't Hart gelezen heb, zie ik nu veel thematiek terugkomen en zie ik de schrijver in de personages doormiddel van muziekvoorkeuren etc. ook verschijnen. Leuk!
girlboss. zie je maar weer dat mannen niks zijn zonder een vrouw. ik houd van leonie. leest voor de rest echt super makkelijk weg. thema leek me niet aan te spreken maar was wel vermakelijk
Meine Meinung von 2019 Auch wenn die Geschichte wie ein Krimi klingt, so ist De Kroongetuige viel mehr als nur das. Jennys Verschwinden ist nur ein Teil einer dichtgewebten Geschichte. Auch wenn Thomas sich durchaus hätte vorstellen können, mit Jenny die Nacht zu verbringen, tut er es doch nicht denn er ist glücklich verheiratet. Aber ist er das wirklich? Im Verlauf der Erzählung stellt sich heraus, dass er und seine Frau Leonie schon länger Probleme haben. Sie wollen unterschiedliche Dinge von ihrer Ehe und ihrem Leben. Leonie ist eifersüchtig und Thomas sieht in ihr oft nicht mehr als ein kleines Mädchen, das ihn nervt.
Hat er vielleicht doch mit dem Verschwinden der jungen Frau zu tun? Die Polizei schließt die Möglichkeit nicht aus und es beginnt ein Katz-und Maus-Spiel, bei dem weder Thomas noch die Polizisten die Karten auf en Tisch legen. Jeder hofft, dass der andere einen Fehler macht. Gleichzeitig macht sich Leonie auf die Suche nach der Wahrheit und deckt Dinge auf, die sie lieber nicht gefunden hätte.
In diesem Roman spielt der Autor mit verschiedenen Blickwinkeln und Erzählperspektiven. Dadurch ergeben sich immer neue Möglichkeiten. Nicht nur, was mit Jenny passiert ist, sondern auch mit ihr und Thomas oder was weiter mit Thomas und Leonie passieren wird. Es ist eine raffiniert erzählte Geschichte, deren Ausgang auch vom Leser und seiner Vorstellungskraft abhängen kann.
Meine Meinung von 2023 Beim zweiten Lesen habe ich mich anfangs unerwartet schwer getan. Mittlerweile habe ich mehr Bücher von Maarten 't Hart gelesen und hatte von der Sprache her das Gefühl, das Buch eines anderen Autors zu lesen. Die Dynamik zwischen Leonie und Thomas fand ich teilweise auch sehr seltsam, weil ich den Eindruck hatte, dass sie alles daran setzten, einander weh zu tun. Die beiden führten in meinen Augen keine Ehe, sondern lebten in einer Wohngemeinschaft nebeneinander her. Das hat sich erst geändert, als Thomas wegen des Verschwindens von Jenny unter Anklage gestellt wurde.
Deshalb war der reRead lange nicht so schön, wie ich es gehofft hatte. Aber dann bin ich fast nebenbei auf einen Hinweis gestoßen, der mir die Lösung des Rätsels vor die Füße gelegt hat. Das war der zündende Funke, danach hat mir das Buch deutlich besser gefallen. Trotzdem ist der zweite Eindruck nicht ganz so gut wie der erste.
Volgens sommige bronnen las ik dit boek al in A4a1 bij Ducardus. Maar er ging geen enkel lampje branden en daarom bleef het toch een verrassing hoe het zou aflopen. Maar ik vond dit niet het beste werk van ‘t Hart, ik lees liever zijn latere werk, zoals Magdalena.
Ein unterhaltsamer Krimi, der den Spannungsbogen hoch gehalten hat. Der Wechsel der Erzählperspektive, Schreibstil und die Charaktere haben mich positiv überrascht und gut gefallen. Definitiv eine Leseempfehlung, falls man auf der Suche nach einer leichteren Lektüre ist.
Dit boek was spannender dan verwacht en tegen alle verwachtingen in werd ik meegesleept in het verhaal. Daarnaast is de schrijfstijl van Maarten 't Hart zeer prettig om te lezen.
Mijn beoordeling gaat over het boek ´Kroongetuige´, geschreven door Maarten T´Hart. Dit boek werd gepubliceerd in 1983. Maarten had een echte passie voor schrijven, hij schreef maar liefst 77 boeken. Ik vind het over het algemeen een spannend en af en toe grappig boek, het was zeer tof om te lezen, ook was het taalgebruik niet al te moeilijk.
Het boek gaat over Thomas, een Farmacoloog die onderzoek doet bij ratten naar de relatie tussen honger en dorst en kannibalisme. Hij is al 12 jaar getrouwd met Leonie maar hij is duidelijk niet zo gelukkig bij haar. Leonie is onvruchtbaar maar ze wil toch heel graag een kind, maar uiteindelijk wil Thomas dit niet meer. Hij heeft vervolgens een affaire met Jenny, een mooi meisje. Op een dag hebben Jenny en Thomas ruzie in zijn laboratorium. Jenny was toen weggelopen via de nooduitgang en niet meer thuis gekomen. Men vermoedde dat Jenny vermoord was en deed hiernaar onderzoek. Aangezien Thomas haar voor het laatste gezien had en men bloed op zijn kleren vond, vermoedde men bijgevolg dat Thomas Jenny vermoord had. Thomas vertelde dat het bloed op zijn kleren was gekomen door zijn rattenonderzoeken. Leonie is door deze ´moord´ achter zijn affaire gekomen met Jenny gekomen. Vervolgens moest Thomas naar de gevangenis. Leonie en Thomas hielden contact door brieven naar elkaar te sturen, aangezien Leonie niet bij hem op bezoek mocht. Leonie wou Thomas bevrijden en ging op onderzoek, ze noteerde alles in haar dagboek. Vervolgens brak het proces tegen Thomas aan, verschillende getuigen deden hun verhaal. Het verhaal van meneer Sommig Mens was niet zo geloofwaardig en nadien werd Thomas vrijgelaten. Leonie had een dode vrouw gevonden in Thomas´ laboratorium in de pot met zeekoeien, ze had dit niet aangegeven bij de politie. Thomas wist dat hij dit niet had gedaan en ze gingen de dode vrouw vervolgens identificeren. Als u benieuwd bent naar de identiteit van deze vrouw en wat er precies allemaal met Jenny gebeurd is, dan raad ik u zeker aan dit boek te lezen. Het boek las vlot en het taalgebruik was niet zo moeilijk. Aan het begin van het boek schreef Thomas in het ik-perspectief en daarna schreef Leonie ook in het ik-perspectief. Dit zorgde voor variatie en zo kwam ik meer te weten over Leonie en Thomas hun visie over heel dit gebeuren. Ook vond ik het fijn dat ik de brieven, die Thomas en Leonie naar elkaar stuurden terwijl Thomas in de gevangenis zat, zelf mee kon lezen. Leonie is mijn favoriete personage, omdat ze wou bewijzen dat Thomas niemand vermoord had, ook al dacht iedereen hier anders over. Ze bleef doorzetten totdat ze bewijs had. Dit symboliseert haar liefde voor Thomas. Ook al dacht iedereen slecht over Thomas, Leonie zal iedereen het tegendeel bewijzen. Ze bleef strijden voor Thomas, zelfs al wist ze dat Thomas een affaire had. Men blikte af en toe ook terug op het feit dat Leonie onvruchtbaar is. Dit vond ik minder tof om te lezen omdat ik hier niet mee kon lachen. De 2 hoofdthema´s in dit boek waren moord en een affaire hebben. Deze 2 thema´s in combinatie zorgen voor een spannend verhaal. Terwijl ik dit boek las was ik constant scenario’s in mijn hoofd aan het verzinnen, wat nog maar eens bewijst dat het zeker geen saai maar spannend verhaal is. Het plot was een echte shock voor mij, dit had ik totaal niet zien aankomen maar het was wel een verrassend einde.
Ik zou u dit boek zeker aanraden als u van spanning houdt. Het boek gaat over 2 serieuze thema´s (moord en affaire), indien dit gevoelige thema´s zijn voor u, zou ik het niet meteen aanraden. De manier van vertellen varieert erg. Op het ene moment zie je het boek vanuit Thomas zijn perspectief, dan maak je kennis met Leonie haar visie en de brieven die Thomas en Leonie naar elkaar stuurden kunt u ook lezen. Deze schrijfstijl op zich zou al spanning kunnen opwekken. Ik beeldde mij vaak de scenario’s in, soms was dat niet zo prettig aangezien het vaak over moord gaat maar het is het zeker de moeite waard dit boek te lezen.
Trillers zijn niet mijn genre maar de combinatie met de psychologie van vele karakters met name van de vrouw van de beschuldigde, maakt het boeiend en interessant. Natuurlijk weer goed geschreven. Het doet niets af dat ik al gauw vermoedde hoe de ontknoping zou uitpakken. Leuk boek!
Dit is een misdaadverhaal en een familieroman in één. In het eerste hoofdstuk wordt alles bekeken vanuit het perspectief van de man. Later wordt hij in voorhechtenis genomen in de gevangenis, en zijn vrouw begint aan een onderzoek om te bewijzen dat hij onschuldig is. Vanaf dan is het boek vooral geschreven uit haar perspectief.
Misdaadverhaal en familieroman De misdaad, en de theorieën daaromtrent zijn even gruwelijk als grappig om te lezen. Dit geldt ook voor het huwelijk van de twee echtgenoten. Zij zijn tegelijk teleurgesteld en verheugd over hun huwelijk. De bedenkingen die ze daardoor maken over zichzelf en de ander zijn vaak ontroerend, maar ook vaak heel grappig. En hoe worstelen ze om toch maar hun grote liefde voor elkaar te behouden, ook al is zij onvruchtbaar. Het is heel herkenbaar geschreven hoe mensen die weten dat ze van elkaar houden, toch een slechte periode in het huwelijk kunnen doormaken, en deze willen doorkomen.
Stijl Ik ken Maarten 't Hart vooral als een schrijver die grappige cursiefjes aaneenrijgt tot een prachtig verhaal. Maar dit boek is toch iets somberder. Hoewel er zeker meer dan voldoende humor aanwezig is - de theorieën omtrent de misdaad zijn al grappig genoeg - vinden we hier veel reflecties en situaties waarin de personen in conflict met zichzelf zitten. Het is dus niet allemaal heel leuk, maar wel allemaal even goed geschreven.
Kinderloos koppel Maarten 't Hart neemt het op voor mensen die een kind van zichzelf willen, maar waar een van beiden onvruchtbaar is. Hij neemt het op voor vrouwen die wél kinderen willen, in tegenstelling tot de talrijke vrouwen die zich door de maatschappij verplicht voelen om kinderen te baren. Hij neemt het op voor mensen die niet bereid zijn om een adoptie te doen, omdat ze een kind van zichzelf willen. Persoonlijk vind ik dat de redenering van die mensen niet klopt, maar ik weet dat ze bestaan, en het mag best dat Maarten 't Hart hen ook eens in de kijker plaatst. Overigens valt zijn begrip voor onvruchtbare vrouwen te begrijpen vanuit zijn eigen travestie-zijn: hij weet wat het is om nooit een kind te zullen kunnen baren, om zelfs niet te kunnen zeggen: 'Ik wil een abortus'. Dit thema is dus waarschijnlijk een tikkeltje autobiografisch gekleurd.
Onschuld kan niet bewezen worden Het diepst liggende thema gaat echter over iemand die onschuldig is - of van wie de schuld niet bewezen is - en die lange tijd vastgehouden wordt in de gevangenis. Uiterst wrang wordt het wanneer hij vrijkomt en totaal vrijgepleit wordt van enige betrokkenheid bij het gebeuren. Helaas moet hij beseffen dat, ook al is er echt niets dat erop wijst dat de persoon iets zou achterhouden of schuldig zou zijn aan wat dan ook, zijn omgeving zich toch afvraagt of hij niets achterhoudt. Het is ontstellend om als lezer te merken dat je je die vraag ook stelt, terwijl er niets van enige schuld te vinden is. Je gaat toch denken aan theorieën, mogelijkheden... Net als de politiecommissaris en de echtgenote die er mentaal niet toe in staat lijken om toe te geven dat de hoofdpersoon geen enkele schuld treft. Hij had kleine dingetjes verzwegen, en nu blijven ze achterdochtig. Het is alsof ze niet echt willen weten dat hij geen geheim meer heeft voor hen, dat hij niets meer verzwijgt. De vrouw zegt zelfs dat ze zeker is dat hij nog iets verzwijgt. Maar wat dan? We krijgen geen enkele hint.
Een mens is onschuldig tot de schuld bewezen is, maar de omgeving probeert de onschuld te bewijzen. Totale onschuld kan niet bewezen worden. We merken in dit boek dat dit heel erg gruwelijk kan zijn in het dagelijkse leven, in een huwelijk dat toch al een stevige deuk had gekregen. En we beseffen dat we als lezer schuldig zijn. Schuldig, omdat de hoofdpersoon niet goedmoedig volkomen onschuldig durfden te verklaren.
Een redelijk goede roman over een man die gearresteerd wordt voor de moord op een verdwenen studente. Hij is de laatste die haar heeft gezien, en dat ook nog in zijn laboratorium vol hongerige ratten! 't Hart verkent verschillende thema's; liefde, vertrouwen, kinderwensen, en overgiet dit alles met een sausje van spanning en detective. Dit alles maakt De kroongetuige tot een best spannend boek, maar heel veel lessen zal men er niet uit halen. De schrijfstijl is ook niet helemaal meer van deze tijd, dan zou ik eerder een nieuwer boek van Maarten 't Hart aanraden.
Dit was het eerste en vooralsnog enige boek van 't Hart dat ik heb gelezen. Ik had begrepen dat zijn boeken handelden over afscheid nemen van zijn geloof en moeilijke jeugd. Grappig dan als je op het eerste gezicht een klassieke misdaadroman blijkt te lezen. De diepere laag van het boek maakt het echter veel meer de moeite waard dan zomaar een volgend misdaadverhaal. De Kroongetuige smaakte - nu zo'n 15 jaar geleden - zeker naar meer. Binnenkort ga ik daar maar eens gehoor aan geven.
A pretty allright murder mystery novel. One of my mom's favorite novels of all time...
Well, it's certainly not bad? And the murder itsself was INCREDIBLY interesting But I also think she hasn't read that many mystery novels, it's quite by the books.
De kroongetuige van Maarten ‘t Hart (1983). -Dries Florizoone
De kroongetuige is een huwelijks/detective verhaal geschreven door Maarten ‘t Hart. Het boek gaat over Thomas Kuyper, een jonge man die in een labo werkt en die met de onvruchtbare Leonie getrouwd is. Wat zijn de gevolgen van Leonie’s onvruchtbaarheid en zou dit zelfs tot moord kunnen leiden?
De auteur, Maarten ‘t Hart is een auteur en gedragsbioloog. De kennis die hij verworven heeft bij zijn studie biologie laat hij maar al te graag zien in zijn boek. Zo is het hoofdpersonage, Thomas Kuyper, ook een gedragsbioloog is. ‘t Hart weet ook veel over psychologen en laat de personages hen vaak citeren. Je moet dus ook wel wat voorkennis van psychologie hebben als je het boek leest anders zijn er heel wat conversaties tussen het koppel die je niet echt kan plaatsen. Ook de titel van het boek is afgeleid van een citaat, namelijk “Zijn niet de meeste huwelijken van dien aard dat men geen derde als kroongetuige wenst?”
De kroongetuige is ook op een zeer beschrijvende manier geschreven. Hierdoor worden de relaties tussen de personen en de plaats waar het boek zich afspeelt heel duidelijk. Deze schrijfstijl kan je ook als een negatief punt ervaren. Er wordt weinig ruimte gelaten om je eigen fantasie te gebruiken bij de interpretatie van het verhaal. Het verhaal kan eerder saai en langdradig ervaren worden, er is niet veel actie. Het boek is veeleer een huwelijksroman dan een echt detectiveverhaal.
Als je naar de structuur van het boek kijkt, merk je dat de perspectieven en de manier waarop iets gezegd wordt vaak veranderen. In het eerste hoofdstuk lees je het verhaal gezien vanuit Thomas’ ogen, in hoofdstuk twee ontdek je het verhaal via enkele brieven tussen het koppel. Deze zijn geschreven op het moment dat Thomas in hechtenis gehouden wordt voor de moord. In hoofdstuk drie is het perspectief terug gewijzigd: je leest nu in het dagboek van Leonie. Door al deze afwisseling is het boek wel wat aangenamer en krijg je een goed beeld van de personages.
Uiteindelijk weegt het negatieve aspect van langdradigheid meer door dan de veranderingen van perspectief. Er komt heel weinig actie en spanning in het boek voor. Dit beïnvloedt de leeservaring op een slechte manier, het leest traag en je de kans bestaat dat je je aandacht verliest. De kroongetuige is eerder geschikt voor mensen die de relaties tussen de personages willen ontdekken en niet voor mensen die een detectiveboek met actie willen lezen.
Moord of gewoon puur toeval? De kroongetuige is een roman geschreven door Maarten ’t Hart. Het boek gaat over Thomas Kuyper die verdacht wordt van moord op de fel begeerde Jenny Fortuyn. Hij is getrouwd, maar terwijl zijn vrouw even weg was hadden Thomas en Jenny veel contact. Omdat er hierdoor ook veel sporen naar hem leiden staat hij al snel op de plaats van hoofdverdachte. Het is een psychologische roman waardoor je echt gaat meeleven met de personages en zo heel dicht bij het verhaal betrokken bent. Het boek leest redelijk snel omdat het zo suggestief is geschreven. Het is alsof je zelf in het verhaal zit en mee wilt zoeken naar hoe Jenny Fortuyn haar leven verder is gegaan of zelf beëindigd is. Het boek laat je ook denken aan dingen waar je nog nooit aan had gedacht. Bijvoorbeeld wanneer Leonie, de vrouw van Thomas, het experiment uitvoert om te kijken hoeveel vlees de ratten kunnen eten. Het is gruwelijk om te denken dat het mogelijk is dat een paar ratten een volledig persoon zouden kunnen opeten. Natuurlijk passen deze kleine details perfect in Maarten ’t Hart zijn geschiedenis. Als bioloog en zoon van een gereformeerde grafmaker zit hij al zijn hele leven in deze sfeer. Zo schreef hij zelfs een boek genaamd ‘ratten’. Er zijn natuurlijk ook mindere aspecten aan het boek, omdat er zo veel details zijn en er veel woorden worden gebruikt om iets klein te zeggen kan het boek ook als saai worden aanschouwd. De langdradigheid van het boek is echter geen probleem voor ervaren lezers en liefhebbers van zijn stijl. Nog een negatief punt van de roman is dat de verdwijning van Jenny Fortuyn wel heel plots gebeurd en er bijna geen woorden aan worden vuilgemaakt. Wat niet echt past in de schrijfstijl van de rest van de roman. In tegenstelling tot de vaak onrealistische gebeurtenissen en beslissingen die in het boek worden genomen is het verhaal zeer realistisch. En ook het onderwerp van overspel is duidelijk aanwezig in deze roman wat het voor sommige mensen nog interessanter maakt. De roman ‘de kroongetuige’ heeft dus alle aspecten die nodig zijn om een zeer groot publiek aan te spreken omdat je je als lezer ook thuis zal voelen in een van de vele personages die worden geïntroduceerd in de loop van het verhaal. Het is zeker een van zijn betere boeken door de reeds vernoemde schrijfstijl en biologische details het er een persoonlijk en interessante tint aan geven. Aantal woorden: 414
De achterflap vertelde me dat het meesterlijk verteld is. Achterflappen zijn vaak venijnige wezentjes die beweren dat elk boek 'meesterlijk' is geschreven. Gelukkig loog het Parool niet.
Een geestige en bijwijlen vreemd mystieke vertelling over verzwegen gevoelens, licht bij donderslagen, operamuziek, drugs, moord, onschuld, onvruchtbaarheid en diens gevolgen. Soms gaat de mondelinge dialoogstijl vervelen en snak je als lezer even niet naar een pingpongvertelling à la 'hij zei- zij zei'.
Maar toch. Ideaal leesvoer als je van morbide humor, spinnetjes, zeekoeien, Wagner en wantrouwen houdt.
Eigentlich hätte Thomas Kuyper, Pharmakologe an einem niederländischen Tierforschungslabor, an diesem Abend lieber bei einem Glas Rotwein Theodor Fontanes „Unterm Birnbaum“ gelesen oder einem Streichquartett von Haydn gelauscht. (...) Aber nun hat er sie doch zwischen den Bücherregalen angesprochen, die junge Bibliothekarin mir den langen, schwarz lackierten Fingernägeln...
Ein Krimi. Ich wusste die Lösung schon ganz früh – war aber trotzdem noch sehr spannend. Und viel Psycho, Musik und Literatur – wie immer bei M’tH.
Ik heb dit boek met vreugde en spanning gelezen! Maarten ‘t Hart heeft de begaafdheid een thriller als een roman te verpakken en de lezer zo een beetje voor de gek te houden. Eerst schrijft hij als Thomas, daarna als zijn vrouw die eigenlijk de detective in dit boek is. De handeling wordt begeleiden van het grote thema onvruchtbaarheid en hoe die huwelijkspartner daarmee omgaan. Dus is dit boek geen normaal thriller, maar een boek met een maatschappelijk doel. Ik houdt vaan de connectie tot Nietzsche en Schuman!
Het subgenre “literaire thriller” is tegenwoordig niet meer weg te denken uit de boekenwereld. Wat mij betreft doorgaans een wanstaltig genre hoewel ik niet vies ben van een goede thriller. Het lijkt meer een verkooptruc om van lectuur de overstap te maken naar literatuur. Ik kom weinig thrillers tegen die met recht literatuur genoemd mag worden.
Uit de oude boekenkast heb ik “De kroongetuige” opgeduikeld. Hoewel al jaren oud, geschreven in een tijd dat voornoemd subgenre nog niet als zodanig bekend stond, past dit boek er volledig in. Een thriller, maar ook zeker literatuur.
Een heerlijk boek dat gaat over zowel de zin van het leven, als over de zoektocht naar de dader van een gruwelijk misdrijf. Top.
I am not sure what to think about the book. The story was actually not half bad, there was a good plot twist, and there was a decent amount of character building (even if none of them appeared realistic). But dutch literature always tends to be written in an almost pretentious, elite way. The sentences are often passive, cryptic, and long (I actually counted a sentence with 220 words. Who writes sentences that long?). I will be glad to remove this book from my bookshelf.
Goed boek! Naast dat het spannend is, en je pas op het einde ontdekt wie wie vermoord heeft, vond ik het verhaal van de echtgenote van Thomas zielig. De onvruchtbaarheid van Léonie speelt een grote rol, en ik vond de problemen in het huwelijk die daaruit voort kwamen mooi beschreven. Heb op verschillende moment ook hardop moeten lachen. Goede schrijver.
Spannend van begin tot einde. Alle losse draadjes werden uiteindelijk op bevredigende wijze tot een aanvaardbaar geheel gebreid. Slechts een raadsel is gebleven: waarom zweeg Thomas 6 maanden lang terwijl hij onschuldig was?
This entire review has been hidden because of spoilers.
Goed geschreven drama in detective-vorm. Naar de huidige maatstaven tot in details beschreven (boek is geschreven in 1983) over huwelijksproblemen. Toevoeging is de wisselende perspectieven vanuit het echtpaar.