در کتاب اخیر استاد، ایشون میگن؛ دانشمندا در جامعه ما هم محترمن هم بهشون بی احترامی میشه، محترمن چون میبینن پیش بینی های قبلیشون متحقق شده و نامحترمن چون پیشبینی های حالاشون برای آینده دور از انتظار و ناخوشاینده. پس عملا ما از اندیشمندامون بهرهای نمیبریم!
این کتاب نمونهای از پیشبینی های اندیشمندانه، درباره آینده جامعه ایران بر پایه تحلیل رویه غلط اتخاذ شده در حدود ۲۰ سال پیشه که حالا میشه به وضوح هشدارهایی که استاد دادن رو در جامعه دید و این نشون میده استاد درست میگن، ما از اندیشمندامون استفاده نمیکنیم و نهایتا به عنوان یه جادوگر ازشون لذت میبریم و بعد از اینکه پیشبینیشون درست از آب در اومد متعجب میشیم و و سرگرم. بعد هم به کارای قبلیمون ادامه میدیم تا پیشبینی های بعدی هم محقق بشن. اینطور شبیه چی هستیم به نظرتون؟
استاد شنیدید؟ ولی احتمالا استاد کم دیدید! استاد کسی است که خودش هم بفهمد چه می گوید مثلا وقتی می گوید «کنش» خودش عمیقا موضوع را فهمیده باشد شنیده ایم این استاد بزرگ از معدود افرادی است که علوم انسانی را می فهمد سلامتی شون یک صلوات آناتومی جامعه ایشون، مبانی جامعه شناسی است. به بچه های سال اولی همیشه توصیه می کنم اگر نتونستن کتاب رو به طور کامل بخونن، حتما زیرنویس عکسهای این کتاب که عمدتا مربوط به جامعه ایران دهه 70 است را بخونن. جلد دوم آناتومی جامعه، توسعه و تضاد نام گرفته که در باره مدرنیزاسیون است این کتاب کاربردی است جلد اول نظری بود این کتاب هم تحلیل های خوب و قشنگی دارد آدم حظ می کند کاربرد علوم انسانی را می بیند
سه چهار روزه تمام شد، موضوع مهم و جذاب بود و متن البته بسیار گیرا و نویسنده باسواد و اهل ذوق اما: 1-تاکید شدید نویسنده بر عامل مذهب بعنوان خمیرمایه ی انسجام و ترقی با واقعیت های دیروز و امروز ناسازگار است و چون وی نامتملق و غیرچاپلوس است پس این نگرش انحصارمنظر و عجیب را فقط در زمان انتشار کتاب میتوان تفسیر کرد که تقریبا همزمان با دوم خرداد بوده . 2- نویسنده عدم زندگی طویل المدت در خارج را برای سایر جامعه شناسان و تفاسیر آنها از موضوعات مبتلابه ایراد میداند در حالی که خود دهه ها خارج نشین بوده و از جامعه داخل بیخبر ولی در کل خوندنش توصیه میشه
کنکاشی جامعه شناسانه پیرامون چرایی شکل گیری #انقلاب_اسلامی. به نظرم از آن #کتاب هایی است که فعالان فرهنگی به ویژه معتقدان به انقلاب اسلامی نباید خواندنش را از دست بدهند. نگاهی که نویسنده کتاب تبیین می کند, نگاه جالب و قابل دقتی است که در فعالیت های فرهنگی کمک حال فعالان فرهنگی خواهد بود.
وقتی ترم 5 بودم یکی از اساتیدم کتاب آناتومی جامعه رو بهم معرفی کرد و جزء بهترین کتاب هایی شد که تا اون موقع مطالعه کرده بودم و علاقه م به مباحث جامعه شناسی رو چند برابر کرد و حالا هم جلد دوم...این کتاب به تحلیل وضعیت ایران قبل از انقلاب و تا سال74-75 پرداخته و وقتی ما امروز این کتاب رو می خونیم دلیل بسیاری از مشکلات فعلی رو متوجه میشیم...
This entire review has been hidden because of spoilers.
کتاب قابل تاملی بود! البته که کتاب برای بیست و چندسال پیشه اما مباحث کتاب هنوز هم تو جامعه مون کاربرد داره..توسعه چیه؟ جالبه نویسنده به توسعه میگه «اسب تروا»..و اگه گولش رو بخوریم، هویت و اصالت و وفاق اجتماعی مون برباد رفته..جالبه نه؟ چون الان تقریبا تاحدودی همینیم:))
نظر خوبی نسبت به این مدل جامعه شناسی که رفیع پور ارائه کرده ندارم. جامعه شناسی جزئی نگر. اگه اباذری یا شریعتی جامعه شناس نبودند به نظرم جامعه شناسی کلا زیر سوال بود.
باید به پژوهشگرانی مثل آقای رفیع پورگفت که بالا بردن سرعت نگارش و پژوهش کردن تحت جو میتواند بسیار مخرب باشد و اگر ارائه راهکار ها هم مثل پژوهش هایمان شتابزده و جوزده باشد قطعا اثر تخریبی آن بر فوایدی مثل آگاهی رسانی به سیاست مداران و جامعه شناسانی که یک شبه از کف بازار و حجره های تار عنکبوت بسته به جامعه پرتاب شده اند ،خواهد چربید
وقتی متن رو می خونی حس می کنی رفیع پور سالیانی روی متن وقت گذاشته با نظریه های انقلاب شروع می کنه اما بیشتر تمرکزش روی ارزش ها است و تغییر اولویت های ارزشی و این که ثروت بعد از جنگ در حال تبدیل شدن به اولویت اول ارزشی تو جامعه ماست.قدری هم درباره سازو کارهای شکل گرفتن این تغییرات بحث کرده..