"Хождение по мукам" - уникальная по яркости и масштабу повествования трилогия, на страницах которой перед читателем предстает картина событий, потрясших весь мир. Выдающееся произведение А.Н.Толстого показывает Россию в один из самых ярких, сложных и противоречивых периодов ее истории - в тревожное предреволюционное время, в суровые годы революционных потрясений и Гражданской войны.
Aleksey Nikolayevich Tolstoy, nicknamed the Comrade Count, was a Russian writer who wrote in many genres but specialized in science fiction and historical novels.
تحدث الكاتب في هذا الجزء عن روسيا خلال عام 1918 والذي شهد الكثير من الأحداث، أهمها الحرب الأهلية الروسية بين البلاشفة والروس البيض، والتي فتكت بالشعب الروسي، حيث كثرت الانقلابات والانشقاقات الداخلية. كان التركيز الأساسي للرواية هو البحث عن السعادة من قِبَل شخصياتها الأساسية، داشا، كاتيا، تليغين، و روتشين. الرواية مليئة بالصراعات الحادة بين الحياة والموت، الخير والشر.
عام ١٩١٨ هو الجزء الثاني من ثلاثية درب الآلام لألكسي تولستوي. في عام ١٩١٨ وبعد سقوط الحكم القيصري في روسيا انتشرت الفوضى في عموم البلاد بما فيها العاصمة، وبدأ نقص المواد الأساسية من الغذاء والطاقة.
انتشرت الأفكار والتيارات بين مختلف طبقات الشعب من فلاحين وبرجوازيين بين عدة تيارات كل يريد أن يستحوذ ويطبق النظام الذي يريد سواء بإبعاد الآخر أو القضاء عليه وكذلك ظهر البلاشفة والشيوعيين، أما البرجوازيون فسعوا للتمسك وإرجاع ما ضاع منهم من سلطة وثروة، إذ عمد البلاشفة هنا للقضاء على هذه الطبقة ومصادرة ممتلكاتها.
بين البلاشفة والجيش الأحمر وبين البيض والبرجوازيين المدعومين من دول مختلفة حدثت حرب طاحنة بينهم، إذ عمد كل فريق منهم لاستخدام الفلاحين في جيشه للقتال وبين اندلاع الحرب الأهلية هذه ظهر قطّاع الطرق، وكذلك جماعة الفوضويين إذ كانوا يحتفظون بأفكارهم لأنفسهم، وحانت الفرصة لتطبيقها في خضم هذه الفوضى العارمة.
بين الطبقة الواحدة المتآلفة ظهرت التباينات بينها إذ كانت لكل أفكاره وميوله سواء الفكرية أو الإنسانية، بين كل فرد تجذبه تيارات متصارعة، هناك من حسم أمره منذ البداية وهناك من كانت تجذبه التيارات المختلفة أو هناك من كانت مصلحته تارة مع هذا وتارة مع ذاك من التيارات السائدة في تلك الحقبة من الزمن.
طبعا لم يغفل الكاتب الإشارة للحالة الاجتماعية والثقافية التي أنهكتها الحرب الداخلية، إذ انتهت الحرب العالمية الأولى وظلت الفوضى تعصف بكل شيئ في أراضي روسيا الواسعة بين العرقيات وبين الجغرافيا المختلفة، سواء منطقة الدون الهادئ أو بطرسبورغ وموسكو وكل منطقة وطئتها حوافر الخيول وعربات المدافع.
اقتباسات: إننا بعد نصف عام من الزمن سنقضي على أفظع شر، على النقود...ولن تكون هناك مجاعة، ولا فقر، ولا ذلّة...خذ قدر حاجتك من المستودع العام...يا رفاق، وسنبني بالذهب مرافق عامة...
إن هولاء النسوة يشعلن النار في صدر من تشاء. إنهنّ أشدُّ ضراوة من الرجال. لا أحد يصدق بما حصل لهم خلال هذه السنوات الأربع. عدنا من الحرب فرأيناهنّ قد تغيرن تماماً. الآن لا تكاد تمسهنّ بسوط حتى تودّ أن تنجو بنفسك. الفراخ انقلبن ديكة...
إننا بعد فترة طويلة من الهدوء نعود مرة أخرى لندخل في عهد الكوارث.
(انظروا إلى الأمر من وجهة النظر الطبقية...) عندما تصوب البندقية فإنك لن تتصور أن أمامك إنساناً بل ظاهرة طبقية.
إنّ الإنسان هو رغبةٌ لا حدود لها
إن ألمانيا ترمي في أوكرانيا إلى هدف اقتصادي سياسي محدد. إنها تبتغي أن تضمن لنفسها وإلى الأبد طريقاً آمناً إلى ما بين النهرين والجزيرة العربية عن طريق باكو وفارس.
Удивительное всё же дело: главные герои кажутся довольно картонными и отражающими функции, вотэтоповороты — роялями в кустах, к концу совсем заметно становится, как автор мигрирует на "правильную сторону". И всё равно очень нравится!! Самое крутое ощущение при чтении всех военных сюжетов про гражданскую войну. Знаю, чем всё закончится, но эти эпизоды прям невероятно переживаю за происходящее и читаю взахлёб. Перипетии любовных пар как-то не столь живенько идут, но в общем тоже ок)) Короче, хорошая книга, ещё и многое можно цитировать окружающим, вызывая у них желание возопить "эта собака делает больно иначе"
Americans are not very much acquainted with Russia’s Civil War. When we study communism we often think there was a clean break; Tzar Nicholas abdicates, Lenin takes over, USSR is born. Truth of the matter is the process was much longer and more tortuous than that. There was the February Revolution, the October Revolution, the Constituent Assembly, the Red and White Armies (and the Greens sniping at both), and much more. The Russian Civil War did not end until 1922 (and in Central Asia until the 1930s).
Point of fact is that the takeover of Russia by Vladimir Lenin was not at all sure, and the war could have gone either way. Both sides suffered advances and reverses; and outside forces (the Austrians, the Germans, the Czechs) also played a significant role in the outcomes.
Alexei Tolstoy’s three-part epic “Ordeal” is about the Russian Civil War; a historical fiction from the perspective of two sisters (introduced in part one of the saga “Sisters”, and whose husbands come to fight for opposite sides of the conflict). “1918” is the second in the series, a “blow-by-blow” of that pivotal year when either outcome, Bolshevik Russia or a return of the Tzar, were both equally possible. As in all good historical fiction, Tolstoy’s fictional characters and their tales of love and woe are nestled neatly in the historical account of the epic struggles to control and shape the result of the shattering of empire.
There is a reason Alexei Tolstoy is considered among the masters; and I am anxious to start the third and final book in this epic saga of Russia.
Ilk kitapta insan betimlemelerinin en ince detayina inen Tolstoy, bu kitapta daha genel insan betimlemelerinin yaninda 1918'in karisikliginda ilk kitaptaki insan iliskilerinin nasil dagildiginin/degistiginin ve gelisen olaylarin betimlemelerin en ince ayrintisina giriyor. Daha cok umutsuzluklara, hayal kirikliklarina, travmalara yer verse de arada umit kirintilari da yok degil, misal Telegin'in yer aldigi bolumler insani daha bir ferahlatiyor. Genel olarak cok buyuk bir zevkle okudugum ve tavsiye edecegim bir roman dizisi, uzun olsa da hizla okunuyor.
The 2nd book of the series is also as good as the 1st, this one speaks of the year 1918 and it's as confusing as it was then with different characters fighting for different fractions, each fraction having the upper hand at one point & then loosing it, with heroes who pose as their enemy for different reasons- it's all very confusing and masterfully written
1918 (book #2 from the trilogy Ordeal), deals with the events of 1918 in Russia, principally a rendition of historical fiction - and a lot more historical than fiction it would appear to me. Written and published in Russia in 1928, the readers are those living in Russia who have at least some semblance of understanding of Russian history. It was not published outside of Russia until 1953. As I tried to follow the events and political geography of 1918 (as one who has never studied that period), I was constantly confused by what was going on with the Bolsheviks, the Reds, Germans, the Whites, Cossacks, Czechoslovakians, Ukrainians, the Volunteer Army, the North-Caucasian army, etc. No clue from me about the events except that the Bolsheviks ultimately prevailed (I think).
A few thought clips from the novel were:
Rank, distinction, pensions, epaulettes, God, private property, the very right to live as one liked - all were gone. Canceled! It seemed as if time were rattling back towards long-past ages. It was the winter of the year when the second revolution, the October Revolution, broke out. [Very apt introductory description of what was coming.]
So long as the neighbours don't inform on us we'll see it through somehow. We're Russians, we're used to this sort of thing.
Death is easy, it’s living that’s hard.
Since I have seen such a lot of death, I want to go on living…Those fine people with their grand words about the salvation of the native land are all beast, swine….
So barely three stars.
But I will read #3 of the trilogy, "Bleak Morning", at some point.
اوایل کتاب حس کردم که به اندازۀ جلد یک خوب نیست چون بیشتر در مورد اتفاقات پیش آمده در جنگ بین سرخها، سفیدها، جبههها و درگیریها صحبت میشد تا اینکه درمورد شخصیتهای کتاب، نحوه زندگی و اتفاقاتی که این درگیریها بر سرشان آورده بود صحبت شود اما هر چه جلوتر رفتم فهمیدم که چقدر کتاب فوقالعادهای است چون واقعا به من نشان داد که بعد انقلاب چقدر میتواند اوضاع به هم ریخته، خون آلود، مرگبار و زشت بشود و این نکتهای است که آدم باید در نظر بگیرد. حضور شخصیتهای اصلی در دل بحران ها و دیداهای نابه هنگام یا اتفاقات غیر قابل پیش بینی باعث شد که از خواندن کتاب بسیار لذت ببرم و نکتهی مثبت دیگر کتاب این بوده که تژادیها، غمها و مشکلات را به خوبی نشان میدهد اما به آن صورت نیست که حس ناامیدی به خواننده وارد شود و یا اینکه شخصیتهای دوست داشتنی آدم از بین بروند. نکته ی فوق العاده مهم این بود که واقعا من نفهمیدم که نویسده طرفدار کدام طرف است و این خیلی خوب ��ود چون حس میکردم یک نگاه بی طرفانه دارد، هم جایی از کردارهای وحشتناک سرخ ها مینویسد و جایی دیگر برای سفیدها را، با اینکه کتاب در زمان شوروی مورد احترام واقع شده بود و برنده جایزه های مهم هم بود اما حس نکردم که این کتاب بخواهد خواننده را به سمت انقلاب سوق بدهد و به اصطلاح یک کتاب انقلابی نبود بلکه آن دوره از تاریخ روسیه را در قالب داستانِ یک خانواده به خوبی نشان داد. هیجان کتاب بسیار بالا بود، دوست داشتی بخوانی و با شخصیتها و حوادث جلو بروی و ببینی که در انتها چه میشود، قلم نویسنده واقعا جای تحسین دارد چون واقعا گاه اتفاقات زیادی در کتاب اتفاق می افتد و نویسنده جوری اینها را کنار هم چیده بود که آدم لذت میبرد.
The Road to Calvary|Ordeal. Book 2: 1918 by Aleksey Tolstoy
This one was great.
I'm happy to see my hopes being fulfilled--the second volume provided me with everything I had wanted from the first one. Instead of prioritizing the love dramas of the main cast, it focused on the various movements existing at the time of the Civil War, showcasing their members, ideologies, and conflicts.
(On the hindsight, I guess it does make sense for the first volume, labeled "Sisters," to give preference to the life of chosen individuals, and with the second one, called "1918," to expand the picture to the entire nation. Especially considering the Civil War being more about the whole, not individual.)
The prose got better, too. Despite the chapters' doubled size, I was never bored, reading through the pages in a breeze. My only complaint, carried since the read of the first volume, is the miraculous accidental meetings between the characters, happening just in time to help in their quest of staying alive. I feel like there's even more of them happening here.
All in all, it was a great continuation. Now, I hope for the last book to keep the mark.
Говорить о недалёком прошлом — очень трудно. Нельзя дать верную историческую оценку минувшему. Как не скажи — обязательно окажешься предвзятым, выражая определённое суждение, в котором сам заинтересован. Кажется, легче написать художественное произведение, чтобы можно было сослаться на вымысел. Тогда зачем рассказывать с широкими отступлениями, предлагая читателю внимать якобы подлинной картине минувшего? Пусть Алексей Толстой старался, выводил повествование на более понятный уровень, он всё-таки написал подобие собственной версии событий Гражданской войны. И его точка зрения имеет право на существование — она открывает те стороны былого, которые стало принятым придавать забвению.
"Personalmente me siento muy satisfecho cuando leo la historia del Estado ruso. Pero cienmillones de mujiks no han leído estos libros. Y no se enorgullecen. Desean tener su propia historia, desarrollada no hacia el pasado, sino hacia el porvenir... Una historia sin hambre..."
"Katia no sentía temor. Su pena, que allí no importaba a nadie, ni a ella misma, le parecía una mota de polvo."
"En la poesía en encontró palabras acerca de su tristeza, de su soledad, del oscuro viento que silbotearía sobre su tumba..."
"En miles de verstas todo eran trincheras, trincheras, trincheras..."
"Nos obstante, se sentía tranquila porque había terminado la tortura de la inercia y acontecimientos incomprensibles le hacían girar en su noria, llevándola a una vida turbulenta."
هي رواية تاريخية تسرد الحرب الأهلية الروسية وصراع الجيش الأبيض والجيش الأحمر غير ممتعة أو شيقة بالرغم حبي لروايات التاريخية لانها مليئة بالتفاصيل التفاصيل مثلا رواية الحرب والسلم كانت كذلك وكان بها هوامش لرأي تولستوي ف الحرب ولكن رواية الحرب والسلم ممتعة وشيقة
Второй роман трилогии, как занимательный учебник истории. При чем учебник более или менее беспристрастный, не заметил, чтобы автор вставал на сторону красных или белых. Однако нагромождение лиц и событий утомило меня и читать заключительную часть желания пока нет, хотя я и начал.
Quyển 2 này cuốn hơn quyển 1, cả 4 nv đều làm mình hào hứng tò mò như nhau (tò mò nhất là Katya và Vadim). Đến quyển 2 thì cả 4 nhân vật chính thức rơi vào cơn hỗn loại của chiến tranh và trính trị còn tôi chính thức rơi vào sự lẫn lộn của muôn vào cái tiên. Nhiều lúc không biết ai vào với ai, ai ở phe nào nữa, đọc thêm vài trang mới ngờ ngợ hình như đây là đội quân này, đây là đội quân kia thì phải. Tên Nga nó dài thật đấy. Cuốn 3 chắc chắn phải đọc thôi, tôi đã lún quá sâu rồi.
Вториот дел од грандиозното дело на Алексеј Толстој „Одење по маките“. Еден од ненадминатите советски класици.
Мајсторски напишно, невозможно е да се знае каде фикцијата се прелева со вистинските историски личности кои се појавуваат и заминуват согласно своето место во историјата.
"Война и мир" про 18-ый год, при этом если про мир у Леши довольно неплохо, а местами даже очень хорошо, война откровенно не удалась и до своего предка автор явно не дотягивает. В свете неудачной последней части трилогии вторая часть оставила о себе скорее негативное впечатление.
His "signature"/style is amazing. What great passages, beautiful changes and good language. But I don't like the theme. It's world war one, there are too many tactics and warfare for my taste. So I'd say if you read the trilogy you gotta read all three; the second book (this book) is the strongest for sure, but war.... I'd rather not read about that.
несмотря на смачный пропагандистский кринж в самом конце радуюсь и ставлю 5/5 потому что моих любимок оставили в живых (то ли дело что с ними будет в 37 ) а впрочем. что такого пропагандистского, только вера в свое дело и утопичные мечты