What do you think?
Rate this book
Suezkade
Hoofdpersoon in Suezkade is de zesentwintigjarige Marc Cordesius, leraar Frans aan het gymnasium. Vanaf de eerste dag wordt hij getroffen door Najoua, in wie hij een zielsverwant herkent. Vanwege zijn innemende verschijning krijgt Marc direct het vertrouwen van de rector en na verloop van tijd verwerft hij een eigen lokaal, een haast paradijselijke enclave – maar voor hoe lang?
382 pages, Paperback
First published January 1, 2008
10 people are currently reading
162 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 38 reviews
November 19, 2022
5. Het was een experiment, want ik heb dit boek in de zesde klas van de middelbare school voor Nederlands gelezen. Ik kon me herinneren dat de hoofdpersoon vrij jong moest zijn, maar dacht destijds dat diegene (Marc) vast super volwassen zou zijn, op 26 jarige leeftijd. Destijds vond ik het boek matig. Nu ik zelf de leeftijd van de hoofdpersoon heb, vind ik het boek ook matig. Delen 1 en 2 zijn interessant, met een jonge leraar die op een school begint en hier steeds meer gedaan krijgt, maar op persoonlijk vlak steeds dieper afglijdt. Deel 3 is zijn teloorgang, en logisch op de eerste twee delen volgend, maar hier wordt het zo vaag, abstract en saai dat er met moeite doorheen te komen is. Daarnaast ben ik echt klaar met mannelijke karakters in de Nederlandse literatuur die al hun tekortkomingen uiteindelijk (impliciet of expliciet) wijten aan seksuele frustratie. En die te pas en te onpas de aandacht van de lezer vestigen op de stand of ogenschijnlijke textuur van de borsten van ieder vrouwelijke personage. In dit geval kwam hier ook nog een obsessie met neusvleugels bij, wat me totaal uit het verhaal trok. Één ster voor ieder goed deel, maar daar is het ook mee gezegd.
April 14, 2011
Na 'Knielen op een bed violen' was 'Suezkade' het eerstvolgende boek van Siebelink dat ik heb gelezen. De verwachtingen waren als vanzelfsprekend hoog na het lezen van zijn magnum epos. Met Suezkade zijn de verwachtingen niet helemaal ingelost, maar los daarvan heeft Siebelink gewoon weer een prachtige roman afgeleverd. Hoewel het soms wat onrealistisch aandoet, blijft het een verhaal dat me van begin tot eind uitermate geboeid heeft.
Het is niet eens zozeer de ontwikkeling en afloop van Marc - die eigenlijk al vanaf de ontmoeting met Najoua en vanaf het verhaal over de oud-directeur vast staat - maar wel de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt dat deze roman zo sterk maakt. Een school als iedere andere, onderwijzers, leerlingen, vakken en lokalen. Kortom, een wereld zoals die zoveel voor lijkt te komen. Door het creëren van een nieuwe wereld binnen deze wereld blijkt alles echter niet zo mooi te zijn als dat het op het eerste gezicht lijkt.
Het is niet eens zozeer de ontwikkeling en afloop van Marc - die eigenlijk al vanaf de ontmoeting met Najoua en vanaf het verhaal over de oud-directeur vast staat - maar wel de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt dat deze roman zo sterk maakt. Een school als iedere andere, onderwijzers, leerlingen, vakken en lokalen. Kortom, een wereld zoals die zoveel voor lijkt te komen. Door het creëren van een nieuwe wereld binnen deze wereld blijkt alles echter niet zo mooi te zijn als dat het op het eerste gezicht lijkt.
July 31, 2018
Ik vind Siebelink zo goed omdat de continue wisselingen in de verhaallijn spannend zijn en hij tegelijk heel verfijnd schrijft. Van een ontwikkeling in een relatie tot meer inzicht in een karakter tot een plotselinge wending etc. Hij omschrijft alle situaties heel beeldend, uitgebreid en zorgvuldig waardoor je als lezer wordt meegezogen in de sfeer.
“Naast Marc zat, in niet-aflatende, volmaakte vernedering, een grotesk schepsel, een gymnasiumdocent, een kenner van Schopenhauer, uitgemergeld, dodelijk vermoeid, angstig als een opgejaagd dier verstrikt in een doornige struik, een Meneer Alleen, en nóg bleef hij de schijn ophouden, gaf zich een zweem van waardigheid.”
“Naast Marc zat, in niet-aflatende, volmaakte vernedering, een grotesk schepsel, een gymnasiumdocent, een kenner van Schopenhauer, uitgemergeld, dodelijk vermoeid, angstig als een opgejaagd dier verstrikt in een doornige struik, een Meneer Alleen, en nóg bleef hij de schijn ophouden, gaf zich een zweem van waardigheid.”
December 30, 2023
Eerste Siebelink en niet onder de indruk. Gelezen op aanraden (het hoofdpersonage is een beginnend docent). Maar te hoogdravend, veel aplomb onwaarschijnlijke gebeurtenissen en een beetje vies.
June 17, 2009
Een vlot lezend boek over de problematiek op een middelbare school. We leren veel over het probleem van anorexia nervosa. Het boek bevat ook interessante informatie over de Franse literatuur, Parijs etc. Echter de hoofdpersoon blijft een raadsel voor ons. Uiterlijk is hij succesvol, hij trekt mensen naar zich toe, hij wint gemakkelijk het vertrouwen. Maar hij bleeft een buitenstaander. Hij maakt moeilijk contact met vrouwen, wat misschien terug te voeren is op zijn ontvoerde(?) moeder. Als een vrouw hem seksueel benaderd, trekt hij zich terug. Of een ontvoerde moeder werkelijk tot impotentie leid, is moeilijk te onderzoeken, daar er onvoldoende proefpersonen zijn. Siebelink gaf er na 300 bladzijden de brui aan. Het einde is rommelig en erg onbevredigend. Veel van de problemen zijn dan nog steeds niet opgelost.
November 4, 2008
Somehow, all my attempts to read more 'literary' books never seem to end well. Jan Siebelinks 'Suezkade' started off nice enough. The story about a new French teacher at a highschool gives you a nice inside look in the world of the teachers and staff of such an institution. In the end though, the book was just too vague, incoherent and sometimes plain weird for me to really like it.
July 16, 2015
Het vertelt het verhaal van een docent en zijn leerling die een affaire met elkaar beginnen. Ik vond de karakters weinig sympatiek en kon me moeilijk in ze verplaatsen. Het einde viel me zwaar tegen en vond ik ook wat vaag geschreven.
July 5, 2009
Ik lees siebelink graag, toch was dit voor mij een wat minder boek.
July 23, 2017
Wat een vreselijk boek. Ik kan het niet uitlezen...
August 13, 2024
Suezkade vertelt het verhaal van Marc Cordesius, een jonge leraar die worstelt met zijn verleden en zijn rol op Descartes een gymnasium in Den Haag.
Hij voelt zich direct aangetrokken tot Najoua Azaiaf, een jonge studente. Zijn relatie is platonisch/ Roodkapje -Wolf relatie maar wekt argwaan bij zijn collega's. Marc's verleden is getekend door trauma's, zoals de ontvoering-verdwijning van zijn moeder, wat hem blijft achtervolgen terwijl hij probeert betekenis te vinden in zijn werk.
Het verhaal is verdeeld in drie delen.
In het eerste deel begint Marc zijn werk op de school en bouwt een bijzondere band op met Najoua. De spanningen en intriges onder de docenten komen naar voren, en Marc raakt steeds meer betrokken bij de school, hoewel zijn interacties met Najoua argwaan wekken. Het eerste deel eindigt met het verkrijgen van eigen (paradijs)studielokaal.
In het tweede deel komen de problemen van Najoua naar voren, zoals haar anorexia, wat haar relatie met Marc nog complexer maakt. De roddels en vijandigheid van zijn collega's nemen toe, en Marc's positie op school komt onder druk te staan. Hij afwijst Fineke Regenborg en Esther Biljardt, twee collega’s die verliefd op hem. Hij probeert te ontsnappen door prostituee te bezoeken, maar slaagt daar niet in. Dit deel eindigt met Marc die rekeningen van zijn collega’s in zijn postvak vond van reinigen kosten van hun kleding. Marc had collega Gijs Morrenhof het ziekenhuis ingeslagen.
In het derde deel raakt Marc steeds verder geïsoleerd en verliest hij de steun van zijn collega's. Zijn werk en zijn veilige haven worden vernield, wat zijn totale nederlaag symboliseert. Zijn ondergang: relaties met collega’s verslechterde; afgewezen vrouwen door hem accepteren dat niet; afgunstige mannen; zwakke Najoua; eigen demonen. Uiteindelijk Poes dood, klas verwoest, kan geen seks hebben met Najoua, vernedering in openbaar. Deel drie eindigt met Marc zich afvraagt wat zijn misdaad is? Zijn einde of (zelf)dood is niet beschreven of besproken.
In de epiloog reist Najoua naar Parijs. Ze heeft alles van Marc's geërfd inclusief zijn appartement in Parijs. Najoua reflecteert op hun relatie en de invloed die hij op haar leven heeft gehad.
Het boek verkent thema's zoals mislukking, verlies, en de destructieve kracht van roddels en wantrouwen in een schoolgemeenschap.
Ook Marc's innerlijke strijd en zijn complexe relatie met Najoua vormen belangrijke elementen in dit verhaal.
Het boek gaat ook over (de rol van) literatuur in het onderwijs. Literatuur op middelbare school verloren zaak p. 130
Siebelink verweeft literaire referenties door het hele boek, waaronder werken van Schopenhauer, Camus, Nana van Zola en vooral Condorcet.
Title van het boek is naam van de straat in Den Haag waar Marc een huis heeft aan de Suezkade.
Cover een afbeelding van een kat die op een stoel met kussen op een kleed staat. In het lokaal van Marc komt een (blinde)poes binnenlopen. Hij noemde de poes Gevallen Engel 2. De hond Gevallen Engel 1. Kat geliefde dier Franse symbolisten p. 306
Hij voelt zich direct aangetrokken tot Najoua Azaiaf, een jonge studente. Zijn relatie is platonisch/ Roodkapje -Wolf relatie maar wekt argwaan bij zijn collega's. Marc's verleden is getekend door trauma's, zoals de ontvoering-verdwijning van zijn moeder, wat hem blijft achtervolgen terwijl hij probeert betekenis te vinden in zijn werk.
Het verhaal is verdeeld in drie delen.
In het eerste deel begint Marc zijn werk op de school en bouwt een bijzondere band op met Najoua. De spanningen en intriges onder de docenten komen naar voren, en Marc raakt steeds meer betrokken bij de school, hoewel zijn interacties met Najoua argwaan wekken. Het eerste deel eindigt met het verkrijgen van eigen (paradijs)studielokaal.
In het tweede deel komen de problemen van Najoua naar voren, zoals haar anorexia, wat haar relatie met Marc nog complexer maakt. De roddels en vijandigheid van zijn collega's nemen toe, en Marc's positie op school komt onder druk te staan. Hij afwijst Fineke Regenborg en Esther Biljardt, twee collega’s die verliefd op hem. Hij probeert te ontsnappen door prostituee te bezoeken, maar slaagt daar niet in. Dit deel eindigt met Marc die rekeningen van zijn collega’s in zijn postvak vond van reinigen kosten van hun kleding. Marc had collega Gijs Morrenhof het ziekenhuis ingeslagen.
In het derde deel raakt Marc steeds verder geïsoleerd en verliest hij de steun van zijn collega's. Zijn werk en zijn veilige haven worden vernield, wat zijn totale nederlaag symboliseert. Zijn ondergang: relaties met collega’s verslechterde; afgewezen vrouwen door hem accepteren dat niet; afgunstige mannen; zwakke Najoua; eigen demonen. Uiteindelijk Poes dood, klas verwoest, kan geen seks hebben met Najoua, vernedering in openbaar. Deel drie eindigt met Marc zich afvraagt wat zijn misdaad is? Zijn einde of (zelf)dood is niet beschreven of besproken.
In de epiloog reist Najoua naar Parijs. Ze heeft alles van Marc's geërfd inclusief zijn appartement in Parijs. Najoua reflecteert op hun relatie en de invloed die hij op haar leven heeft gehad.
Het boek verkent thema's zoals mislukking, verlies, en de destructieve kracht van roddels en wantrouwen in een schoolgemeenschap.
Ook Marc's innerlijke strijd en zijn complexe relatie met Najoua vormen belangrijke elementen in dit verhaal.
Het boek gaat ook over (de rol van) literatuur in het onderwijs. Literatuur op middelbare school verloren zaak p. 130
Siebelink verweeft literaire referenties door het hele boek, waaronder werken van Schopenhauer, Camus, Nana van Zola en vooral Condorcet.
Title van het boek is naam van de straat in Den Haag waar Marc een huis heeft aan de Suezkade.
Cover een afbeelding van een kat die op een stoel met kussen op een kleed staat. In het lokaal van Marc komt een (blinde)poes binnenlopen. Hij noemde de poes Gevallen Engel 2. De hond Gevallen Engel 1. Kat geliefde dier Franse symbolisten p. 306
October 24, 2023
Ik ben het eens met veel reviews dat het boek langzaam opstart en soms vaag is. Dat laatste is echter ook hetgeen wat me intrigeerde om door te lezen. Al lezende word je meegezogen in de psyche van een jonge docent Frans, en de lezer noch de hoofdpersoon zelf kan de verstrengeling van gebeurtenissen, emoties en gedachtegangen in zijn volledigheid duiden. Er blijven veel onbeantwoorde vragen over na afloop, maar dat heeft mij persoonlijk ‘lekker’ aan het denken gezet. 3.5
April 26, 2022
Met vijf sterren voor de laatste pagina’s vol tedere wanhoop en hoop - of leek dat vooral een apotheose vanwege het ontoegankelijke kabbelen daarvoor?
February 27, 2017
Ondanks dat ik dit echt een verschrikkelijk boek vond, moet ik wel zeggen dat het wel echt iets met mij deed. De manier waarop dit boek is geschreven is zo gedetailleerd en spreekt onmiddellijk tot je verbeelding. Maar dat is ook meteen de reden dat ik het zo'n afgrijselijk boek vond. Het zette mij niet aan het denken, nee het haalde mijn naarste diepste gedachtes naar boven; iets wat ik ver had weggestopt en zeker niet terug wilde zien.. Misschien kwam het zo hard bij mij binnen omdat één van de hoofdkarakters mij te dichtbij kwam, dat ik mij teveel in haar kon vinden op één of andere manier. Ik weet het niet zeker. Het was in ieder geval niet iets goeds, ik ben er niet wijzer van geworden en heb er ook niks van geleerd of zo.
Naast dat het mij zo erg aangreep (op een zeker niet positieve manier) vond ik het ook gewoon een onwijs saai verhaal. De platonische liefde die totaal niet goed naar boven komt; heel oppervlakkig en vraag mij niet wat nou het 'doel' was van Siebelink ... Misschien hoe het achter de schermen van een school aan toe gaat?
Het liefst zou ik willen dat ik dit niet had gelezen, helaas is dat niet mogelijk en moet ik er ook nog een mondeling over houden. Ik zou iedereen die dit boek wilt lezen gewoon aan raden goed te kijken naar de thematiek; als er vervolgens een thema in zit die jou mogelijk triggert tot wat dan ook. Lees het dan niet! Ik ben daar niet eens zo gevoelig voor, maar de omschrijvingen vol details in dit boek hebben het voor elkaar gekregen.
(excuses, beetje een slechte niet goed onderbouwde recensie, maar ik kon er niet niet overschrijven; aan de andere kant kon ik ook niet er GOED over schrijven omdat ik eigenlijk liever niet over dit boek wilde nadenken. Slechte combo dus)
Naast dat het mij zo erg aangreep (op een zeker niet positieve manier) vond ik het ook gewoon een onwijs saai verhaal. De platonische liefde die totaal niet goed naar boven komt; heel oppervlakkig en vraag mij niet wat nou het 'doel' was van Siebelink ... Misschien hoe het achter de schermen van een school aan toe gaat?
Het liefst zou ik willen dat ik dit niet had gelezen, helaas is dat niet mogelijk en moet ik er ook nog een mondeling over houden. Ik zou iedereen die dit boek wilt lezen gewoon aan raden goed te kijken naar de thematiek; als er vervolgens een thema in zit die jou mogelijk triggert tot wat dan ook. Lees het dan niet! Ik ben daar niet eens zo gevoelig voor, maar de omschrijvingen vol details in dit boek hebben het voor elkaar gekregen.
(excuses, beetje een slechte niet goed onderbouwde recensie, maar ik kon er niet niet overschrijven; aan de andere kant kon ik ook niet er GOED over schrijven omdat ik eigenlijk liever niet over dit boek wilde nadenken. Slechte combo dus)
March 7, 2010
ik vond het een redelijk goed boek, het was een licht verhaal, goed te lezen, duidelijk taalgebruik en geen moeilijke, vergezochte dieper betekenende dingen. Het verhaal las makkelijk, maar hoe verder ik kwam, hoe meer ik mij begon af te vragen wanneer het verhaal nu eindelijk zou beginnen. Tot op de laatste bladzijde heb ik gewacht tot het zou verhaal beginnen, maar dat deed het niet. Jan Siebelink heeft zeker geprobeert er verschillende thema's in te stoppen maar het verhaal heeft er geen betekenis door gekregen. het verhaal leest makkelijk maar heeft verder geen indruk achter gelaten. Het is niet een verhaal wat ik 3 jaar zal onthouden.
June 5, 2014
Jan Siebelink has a superb writing style similar to great writers like W.F. Hermans. In fact it is somewhat disturbing to read a story that takes place in the 21st century in a style that makes you think it was written in 1955.
Although it is a good book, it reads like a copy of many other Dutch books (though much older ones) including the main character who feels familar from the start. The story builds up without any surprises, and right at the beginning you already know how it will end.
Great craftmanship - as can be expected from Siebelink - but nothing special.
This book has already been written many times before!
Although it is a good book, it reads like a copy of many other Dutch books (though much older ones) including the main character who feels familar from the start. The story builds up without any surprises, and right at the beginning you already know how it will end.
Great craftmanship - as can be expected from Siebelink - but nothing special.
This book has already been written many times before!
July 23, 2014
Marc is gesloten, moeilijk te begrijpen en als lezer krijg je maar lastig vat op deze persoon. Als je denkt hem te begrijpen, te kennen, vindt er een wending plaats.. je hebt jezelf op het verkeerde been gezet. Of heeft hij zichzelf op het verkeerde been gezet? Geen antwoorden, alleen vragen. Het leven als een spel met spelers die zichzelf niet kennen en de grip op zichzelf niet hebben. De eigen arena als het wereldtoneel, waar nietszeggende gebeurtenissen en nietszeggende persoonlijkheden zich actoren van wereldformaat wanen.
December 21, 2023
De zinnen zijn sierlijk geschreven, en beschrijven personages die fascinerend zijn om tegen te komen. Het boek leest als een page-turner, waarbij de destructiviteit van alles en iedereen verslavend is. Maar op een gegeven moment is het enkel en alleen verdwalen, zonder bevredigende conclusie. Ook vind ik het seksualiseren van minderjarigen niet iets wat je als schrijver zou moeten willen doen.
Suezkade heeft me bevangen, maar is het laatste boek wat ik in het 'perverse man seksualiseert iedereen' genre wil hebben gelezen.
Suezkade heeft me bevangen, maar is het laatste boek wat ik in het 'perverse man seksualiseert iedereen' genre wil hebben gelezen.
August 31, 2016
Waarschijnlijk een van mijn meest favoriete boeken ooit.
De liefde voor het Frans, de liefde voor literatuur, de levendigheid. Hoe Siebelink speelt met de hoofdpersonages hun gecompliceerde relatie die een soort dans is waarbij dader en slachtoffer voortdurend van rol lijken te wisselen. De lichtheid waarmee hij zich door zulke zware onderwerpen heen zwiert, met een bepaalde gracieuziteit.
De liefde voor het Frans, de liefde voor literatuur, de levendigheid. Hoe Siebelink speelt met de hoofdpersonages hun gecompliceerde relatie die een soort dans is waarbij dader en slachtoffer voortdurend van rol lijken te wisselen. De lichtheid waarmee hij zich door zulke zware onderwerpen heen zwiert, met een bepaalde gracieuziteit.
August 13, 2023
sjongejongejonge wat kwam dit boek langzaam op gang. Tot op heden zou ik niet een duidelijk afgebakende omschrijving kunnen geven van waar het boek nou eigenlijk over gaat, omdat er zo veel zijsporen en onafgemaakte eindjes in zitten. Op het einde kwam er eindelijk wat vaart in, maar de algemene teneur is er toch één van onnodig trage en gedragen deftigheid.
December 6, 2008
Prachtig boek over de ervaringen van een debuterende leraar in de Descartes school. De karakters van de verschillende lesgevers en 1 leerling worden zeer mooi verwoord. Eenmaal dit boek begonnen, kan je niet meer stoppen met lezen. Een echte aanrader !
January 16, 2009
Cheap, unnatural, unimaginative. Here I was thinking that one of the first lessons for aspiring writers was to describe, not to tell.
April 1, 2012
Having worked in education the central theme appealed much to me: a very well written novel by one of the best Dutch authors.
July 14, 2012
Typisch Siebelink. Broeierige sexuele verlangens. Onmogelijke relaties. Op een prachtige, fijnzinnige, meeslepende manier beschreven.
December 5, 2015
Aangenamer om te lezen dan "Knielen op een bed violen", d.w.z. aangenamere hoofdpersoon. Leesclub Taipei 2008/2009
September 11, 2015
Bijzonder boek, intense beschrijvingen van de hechte band tussen leerling en docent, beiden ontheemd.
December 7, 2017
Luisterboek
December 27, 2022
Een beetje tegenvallende Siebelink, wat mij betreft.
Veelbelovende start met de jonge leraar Frans die zijn carrière begint op een middelbare school. Buitenbeentje die door zijn charmes veel voor elkaar krijgt, maar moeite heeft met relaties met vrouwen (iets met de moeder?). Hij krijgt wel een speciale band met een Marokkaanse leerlinge, wat dan weer leidt tot complicaties op school. Sfeertje op de school mooi neergezet. Zoals in de realiteit zijn de leerkrachten veelal arrogant en onterecht teveel overtuigd van hun eigen kunnen en genialiteit.
Helaas sleept het verhaal ook een beetje te lang door en is het soms - de scene met de eindejaarsbijeenkomst - niet altijd even geloofwaardig. En het was mij ontgaan dat het verhaal kennelijk meerdere schooljaren beslaat, wat voor mij pas tegen het einde duidelijk werd. Meende tot dan dat het om één schooljaar ging. Het slot vond ik onbevredigend en teveel afgeraffeld.
Veelbelovende start met de jonge leraar Frans die zijn carrière begint op een middelbare school. Buitenbeentje die door zijn charmes veel voor elkaar krijgt, maar moeite heeft met relaties met vrouwen (iets met de moeder?). Hij krijgt wel een speciale band met een Marokkaanse leerlinge, wat dan weer leidt tot complicaties op school. Sfeertje op de school mooi neergezet. Zoals in de realiteit zijn de leerkrachten veelal arrogant en onterecht teveel overtuigd van hun eigen kunnen en genialiteit.
Helaas sleept het verhaal ook een beetje te lang door en is het soms - de scene met de eindejaarsbijeenkomst - niet altijd even geloofwaardig. En het was mij ontgaan dat het verhaal kennelijk meerdere schooljaren beslaat, wat voor mij pas tegen het einde duidelijk werd. Meende tot dan dat het om één schooljaar ging. Het slot vond ik onbevredigend en teveel afgeraffeld.
December 12, 2024
Hoofdpersoon is de jonge Marc Cordesius docent Frans op het Descartes gymnasium in Den Haag.
Hij houdt van zijn job en heeft een OK relatie met de rector en met vele collega’s.
Hierdoor krijgt hij meer en meer gedaan,maar zondert hij zich langzaam af van de school.
Zijn atypische verliefdheid op het Marokkaanse meisje Najoua,die aan zware anorexia gaat lijden,duwt hem nog meer naar de marge.
Treurig suïcidaal einde voor de docent.
Hij houdt van zijn job en heeft een OK relatie met de rector en met vele collega’s.
Hierdoor krijgt hij meer en meer gedaan,maar zondert hij zich langzaam af van de school.
Zijn atypische verliefdheid op het Marokkaanse meisje Najoua,die aan zware anorexia gaat lijden,duwt hem nog meer naar de marge.
Treurig suïcidaal einde voor de docent.
December 24, 2019
Start beloftevol als een subtiele 'coming of age'-roman van een jonge leerkracht, met een mooie satire op het leerkrachtendom. Glijdt voor mij helaas met elke pagina verder af, de protagonist raakt verder en verder van mij af, hij wordt meer en meer een illustratie van 19de eeuwse fin de siècle-karakteristieken: wereldvreemd, dandyesk, decadent, zelfvernietigend.
March 3, 2023
Ik heb eerder Knielen op een bed violen gelezen. Dat vond ik mooi verhaal en een mooi geschreven boek. Met dit idee ben ik ook begonnen met Suezkade. Dit verhaal vond ik op verschillende manieren ongeloofwaardig en weerzinwekkend.
Ik heb me er toe moeten zetten om het uit te lezen. Erg jammer.
Ik heb me er toe moeten zetten om het uit te lezen. Erg jammer.
Displaying 1 - 30 of 38 reviews